Jump to content

Avaris

Mέλη
  • Posts

    509
  • Joined

  • Last visited

Everything posted by Avaris

  1. Martina, τα "Αρχέτυπα" είναι "σταθερές". Να τα συνδυάσεις μπορείς. Να τα καταργήσεις ή να τα αγνοήσεις ή να τα ξαναεφεύρεις είναι αδιανόητο. Τεχνικές μπορείς να εφεύρεις. Νοητικά σχήματα και πρότυπα όπως τα Αρχέτυπα δεν είναι δυνατόν να τα επανεφεύρεις. Ότι και να επιλέξεις (νομίζοντας ότι αυτοσχεδιάζεις), πάντα σε κάποια Αρχέτυπα θα αναφέρεσαι αθελά σου.
  2. Sucore όντως έχεις δίκαιο. Το παιδί ουσιαστικά αντιδρά στο Τρελλοκομείο που νοιώθει γύρω του. Αλλά και ο Kiko έχει δίκαιο όταν λέει πως η λύση βρίσκεται στο να είναι οι γονείς δίπλα στο παιδί και κυρίως να προσφέρονται δημιουργικές εκτονώσεις της "ενέργειάς" του μέσω της συμμετοχής σε "Κοινωνικές Δραστηριότητες".
  3. Νομίζω ότι η "ουσία" των σοβαρών λόγων του Κέρατου βρίσκεται στα παραπάνω αποσπάσματα. Πράγματι, έχει γίνει μια προσπάθεια Διεθνούς Συμφιλίωσης και Αμοιβαίου Σεβασμού των Θρησκειών. Άλλωστε, στα χαρτιά πολλά γίνονται. Γι' αυτό είναι οι Διεθνείς Οργανισμοί, για να προωθούν τέτοια Μέτρα. Η πρόθεση των Διπλωματών όντως καλή είναι. Στην πράξη όμως τι γίνεται? Στην πράξη γίνεται το εξής: Η Ψυχή του Ιερατείου (πχ Πάπας) λέει "Ο Μωάμεθ έφερε μόνο Πόλεμο και Αίμα" και η Ψυχρή Διπλωματία λέει "Μα όχι, μας παρεξηγήσατε, εμείς σας αγαπάμε και σεβόμαστε το Ισλάμ". Στην πράξη όμως συμβαίνει και κάτι άλλο: Η φοβισμένη απο το Ισλάμ πλειοψηφία της Χριστιανικής Κοινωνίας (Δυτικής και μη) όταν είναι στο Δημόσιο Βήμα κατηγορεί τον Πάπα γι' αυτά που είπε (για να είναι Politically Correct) και στις ιδιωτικές συζητήσεις λέει "ουφ, καλά τους τάπε. Κάποιος έπρεπε να τα πει σε αυτούς τους πρωτόγονους άπιστους". Το ίδιο παράδειγμα συμβαίνει καθημερινά ανάμεσα σε όλες τις θρησκείες. Επίσημα, στα Δημόσια Βήματα εκφράζονται "αποστειρωμένες" απόψεις "Σεβασμού της Θρησκείας του άλλου" και στις ιδιωτικές συζητήσεις (οι οποίες και δεν καταγράφονται) ο καθένας μάχεται με σθένος υπέρ της δικής του "θρησκευτικής κοσμοθεώρησης" και κατά του άλλου. Στα χαρτιά "Σεβασμός" μα στην πράξη "Πόλεμος". Ο οποίος "Πόλεμος" θρέφεται με τις σκέψεις και ξεσπάει με αίμα ενίοτε. Ιστορικά παραδείγματα πολλά. Και ναι, όταν εντοπίζονται "πρωτογονισμοί" σε μια θρησκεία (πχ κλειτοριδεκτομή ανήλικων κοριτσιών στο Ισλάμ και δη στην Αφρική) θα πρέπει να καυτηριάζεται και η θρησκεία που το "επιτάσσει" ή το "αποδέχεται" κι όχι μόνον ο "δεισιδαίμων" λαός που το εφαρμόζει.
  4. Πολύ καλά. Καταλαβαίνω ότι κάποιοι θίχτηκαν απο το "δεύτερο πρόσωπο" που χρησιμοποίησα στην επίμαχη φράση. Απο αυτούς λοιπόν ζητώ συγγνώμη. Θα θυμίσω όμως ότι επανειλημμένα χαρακτηρίστηκα "Συντηρητικός", "Μικροαστός","ισοπεδωτικός", "μην πας στα άκρα ιδίως εαν δεν τα αντέχεις", " κολλημένος", "επιδειξίας" και άλλα υποτιμητικά επι προσωπικού κοσμητικά επίθετα. Μετά τον πρώτο εκνευρισμό μου (με το που πρωτομπήκα στο forum δέχτηκα την πρώτη "πίεση") και την ΛΑΘΟΣ αντίδρασή μου τότε (συγγνώμη Minerva) , σε όλους μα όλους τους κακοχαρακτηρισμούς απάντησα νηφάλια, με επιχειρήματα και ενίοτε με ...χιούμορ. Παρ' όλα αυτά, κανείς δεν έπραξε αυτό που (σωστά ίσως) πράττεις αυτή τη στιγμή Johny. Να παρέμβει και να ζητήσει να αποκατασταθούν ηθικά τα πράγματα και να μην χρησιμοποιεί κανείς απαξιωτικές εκφράσεις. Δε νομίζεις ότι είναι αντιμετώπιση με δύο μέτρα και δύο σταθμά? Διότι εγώ στα σίγουρα θα πειθαρχήσω και δεν θα ξαναχρησιμοποιήσω αυτό που σε δυσαρέστησε. Και απέδειξα ότι γνωρίζω να παίρνω τις ευθύνες μου και να ζητάω συγγνώμη δημόσια. Παρατηρώ όμως ότι δεν το έκανε κανένας άλλος. Φιλικά
  5. Φίλε Johny, το topic που εσύ ο ίδιος βοήθησες να πάρει ξεκάθαρη "ρότα" θέματος, είναι η "αναζήτηση του απόλυτου ήμισυ", και κατά πόσο στέκει ή πρέπει να υφίσταται σε συνθήκες που ήδη κάποιος έχει ικανοποιητική σχέση (σε παραπέμπω στα αρχικά διευκρινιστικά του Anor που ξεκίνησε το topic). Για να αναλυθεί αυτό, αναγκαστικά πήγαμε στην ανάλυση του "τι μας ωθεί διαρκώς στην αναζήτηση του έτερου ήμισυ" και αναπόφευκτα πήγαμε στην ανάλυση του "Ερωτα" ως "βασικό Προωστικό Συναίσθημα". Για να τεκμηριωθεί το "λάθος" ή το "σωστό" της "διαρκούς αναζήτησης του τέλειου έτερου ήμισυ" είμαι υποχρεωμένος να κάνω αναγωγές σε "δεδομένες κοινωνικές συνθήκες". Και απο αυτές, είμαι υποχρεωμένος να τεκμαίρω "γενικεύσεις" αποστειρώνοντας τελείως την όποια μεταφυσική υπόσταση και μαγεία μπορεί να έχει ο Ερωτας στην προσωπική σκέψη του καθενός. Διαφορετικά, χωρίς αυτές τις αμείλικτες "αναγωγές" δεν έχει νόημα η συζήτηση αφού μονίμως θα πέφτει σε μεταφυσικά αδιέξοδα. Και οι ανθρώπινες σχέσεις, τουλάχιστον σε κοινωνικό επίπεδο διαμορφωμένων σχέσεων αλληλεπίδρασης που ότι κάνουμε έχει άμεσο αντίκτυπο στον άλλον, οφείλουν να ακολουθούν και αυστηρούς κανόνες για να κρατούν "σταθερό τον ιστό της κοινωνίας". Εαν υπακούν μόνο σε "μεταφυσικούς" προσωπικούς κανόνες, τότε δεν μπορούμε να είμαστε οργανικά τμήματα της κοινωνιας, ξεφεύγουμε τελείως και δημιουργούμε προβλήματα στους άλλους (κι αυτό δεν είναι δικαίωμά μας, πχ δεν είναι δικαίωμά μας να αφήνουμε παιδιά χωρίς πατέρα ή μάνα , μόνο και μόνο γιατί ο προσωπικός μας κώδικας λέει "άλλαζε ερωτικούς συντρόφους μέχρι να βρεις τον κατάλληλο"). Φιλικά
  6. Φυσικά και καταλαβαίνω Johny. Δείξε μου όμως μια άποψη που να έπεσε στο τραπέζι (στο συγκεκριμένο topic) και να μην "γενικεύτηκε" και να μην διεκδίκησε τον τίτλο "εκπροσώπου των πάντων". Φιλικά
  7. Mandrake, συμφωνώ ότι όλοι έχουν δικαίωμα να τραβήξουν τη δική τους γραμμή σκέψεων και αισθήσεων. Απλά στο συγκεκριμένο θέμα πάντα μα πάντα συκρούονταν το Υπερφυσικό Συναίσθημα με την ψυχρή πραγματικότητα. Λογικά, οφείλει ο καθένας να κυνηγάει το όνειρό του. Όσον αφορά στο καλό κακό, καμιά φορά πρέπει να αποφασίσουμε ακαριαία να δράσουμε. Χωρίς χρόνο να φιλοσοφήσουμε για το τι είναι καλό και τι κακό. Αλλα ήδη είμαι
  8. "Και όμως γυρίζει" :smilewink: (Δεν είχα την πρόθεση να προσβάλλω κανέναν. Εξάλλου δέχτηκα δριμεία κριτική απ' ολους σε έναν ωραίο διάλογο και την αντιγύρισα φιλικά με επιχειρήματα χωρίς να προσβληθώ ούτε εγώ) Φιλικά
  9. Χαχαχα.... Πολύ καλό...πράγματι... Αλλά απορριπτέα και τα δύο μοντέλα. Και το Σκανδιναυικό και το Μεσογειακό... Δυστυχώς, επίδοξοι πρίγκιπες και πριγκίπισσες θα σας χαλάσω τη μαγεία. Τα πράγματα είναι πολύ πιο πεζά στην πραγματική ζωή. Διότι, ακόμη κι αν βρείτε το "σύντροφο" της ζωής σας, το ...."ματάκι" σας θα παίζει :smilewink: απο το πρωί ως το βράδυ. (Κυρίως μάλλον οι αρσενικοί της παρέας αλλά και οι δεσποινίδες δε νομίζω ότι είναι τόσο αθώες). Κανείς δεν είναι τόσο άγιος για να αντισταθεί στην :censored: έλξη του αντίθετου φύλου. Το παιγνίδι της οικογένειας όμως (το τονίζω αυτό - αδιαφορώ για τις άλλες σχέσεις) το κερδίζει αυτός/ή και μονο που θα καταφέρει να κρατήσει τις "ερωτικές αλληλεπιδράσεις" στο "βλέμμα" και ΜΟΝΟ στο "βλέμμα". Άντε και σε ένα αθώο φλερτάκι της στιγμής. Τίποτε παραπάνω. Θα το κερδίσει αυτός/ή που δεν θα "ενδώσει" στα περαιτέρω και θα τα "ξεκόψει" αμέσως πριν τα "ρίγη" φτάσουν ....παρακάτω. Έτσι κρατιούνται οι οικογένειες. Λυπάμαι αν σας ...."ξενέρωσα" αλλά ....welcome to the real world. Καλή ....προσγείωση.
  10. Φίλε Αρχάγγελε, όντως υπάρχει στην πράξη το μοντέλο που περιγράφεις. Και ονομάζεται "Σκανδιναυικό". Οι διάλογοι θα μπορούσαν να είναι κάπως έτσι : (τηλεφωνεί ο άνδρας απο το γραφείο) "Αγάπη μου δεν θα έρθω σήμερα στο σπίτι. Έχω να βγω με τη νέα γραμματέα μου και το βράδυ θα μείνουμε μαζί για :censored: . Μην με περιμένετε με τα παιδιά. Δεν θα έρθω για δείπνο. Φάτε". :angel: (απάντηση απο τη σύζυγο) "Χρυσέ μου, ξέχασες ότι σήμερα έχω να βγω με τον γυμναστή μου". :headb: Ενδιαφέρον ακούγεται. Πολύ φιλελεύθερο, πράγματι. Αλλά τι σχέση έχει με Οικογένεια δεν καταλαβαίνω. :headb: Σίγουρα πάντως έχει σχέση με το ότι οι Σκανδιναυικές χώρες έχουν έναν απο τους υψηλότερους δείκτες αυτοκτονιών. Τουλάχιστον αυτό μου λέει η διαίσθησή μου. Φιλικά
  11. Λοιπόν αυτό μου είχε διαφύγει. Αφροδίτη και Άρης = Αρμονία!!!! Κάτι μου αρέσει πολύ σε αυτό. Μόλις το προσδιορίσω θα επανέλθω....
  12. Πηγή μου είναι οι Αισθήσεις μου. Διαβάζω, παρακολουθώ, αναλύω, εκτίθεμαι διαρκώς σε καινούριους ανθρώπους. Έχω γνωρίσει χιλιάδες πνευματικούς ανθρώπους. Και το διαβολεμένο "κοινό σημείο" τους? Ω του θαύματος, το 99% ήταν όλοι singles. Πρώην δεσμευμένοι που ο "Δαίμων της Δημιουργίας" (ή η "Ζηλιάρα Μούσα" τους εαν το προτιμάς) διεκδικούσε σε τέτοιο βαθμό την προσοχή τους που δεν άφηνε περιθώρια για "συνύπαρξη" πέραν των λίγων ημερών. Μάλιστα, σε κάθε "πνευματικό Συμπόσιο" που συμμετείχα επι είκοσι χρόνια, θα ήταν πάντα μα πάντα ένα απο τα θέματα συζήτησης. Γιατί άραγε? Όλοι αυτοί οι πνευματικοί άνθρωποι, άνδρες ή γυναίκες επιθυμούσαν (νοερώς) αγωνιωδώς το ταίρι τους αλλά παρέμεναν singles. Γιατί άραγε? (Και οι στατιστικές είναι γνώση. Δεν είναι για πέταμα :smilewink: )
  13. Για να πιάσεις ψάρια θες δόλωμα. Ο έρωτας λοιπόν είναι το δόλωμα. Και τα δολώματα είναι πάντα γλυκά, υπέροχα. Ο έρωτας είναι το "έναυσμα" για να αρχίσει η σχέση. Είναι όμως σαν τις βασικές προωθητικές μηχανές του Columbia. Το βγάζουν με πολύ ισχυρή προώθηση μέχρι την Στρατόσφαιρα κι εκεί "στερεύουν" και "πέφτουν". Αφήνουν πλέον το διαστημόπλοιο να "κινηθεί" μόνο του με τις δικές του "προωθητικές δυνάμεις". Έτσι είναι και ο Έρωτας. Είναι αυτή η ισχυρή προωθητική δύναμη. Για να "σπρώξει" ισχυρά τα πράγματα στην αρχή της επαφής δύο ανθρώπων. Δεν είναι όμως η φύση του να "κρατήσει" την σχέση. Άλλες δυνάμεις, άλλα βαθύτερα συναισθήματα θα αναλάβουν να κρατήσουν τη σχέση μετά. Η διανοητική/πνευματική επαφή, το να νοιάζεσαι για τον άλλον, η συντροφικότητα, η ανάγκη να κάνεις οικογένεια μαζί του, το να μην μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς αυτόν/ην, το να έχετε τη διάθεση και οι να βρίσκετε δικλείδες ασφαλείας για τις καθημερινές εντάσεις που φθείρουν τη σχέση και χίλια δυο ακόμη. Το πρότυπο της σχέσης Άρη - Αφροδίτης δεν ανήκει στο παραπάνω μοντέλο. Δεν έχει τους "ωστικούς μηχανισμούς" της διατήρησης της σχέσης. Το ενδιαφέρον τους ο ένας για τον άλλον είναι καθαρά επιφανειακό, σεξουαλικό. Παραμένει δηλαδή, στο πρώτο στάδιο. Συνεπώς, και ζευγάρι να γινοντουσαν, μετά το πρώτο στάδιο, θα κεράτωναν ο ένας τον άλλον διαρκώς. Θα καυγαδίζανε ομηρικά όλη την ώρα και μετά θα ξεσπάγανε στους θνητούς. Η Αφροδίτη (μέσω του θανάσιμου Υιού της) θα προκαλούσε πανδημία κέρατου στην ανθρωπότητα και ο Άρης - εκμεταλλευόμενος την ένταση αυτής της πανδημίας θα προκαλούσε Ολοκαύτωμα. Κάτι ήξερε ο Δίας που δεν τους άφησε να παντρευτούν.
  14. Μετά λύπης μου σε πληροφορώ ότι στα Clubs χωρισμένων ανδρών και γυναικών κυριαρχούν με συντριπτική πλειοψηφία οι Διαννοούμενοι (και δη οι επαναστατικά ασυμβίβαστοι) και οι καλλιτέχνες. Γιατί άραγε?
  15. Βλέπεις στο δρόμο ένα τσογλάνι επάνω σε μηχανή να έχει αρπάξει την τσάντα μιας ηλικιωμένης γυναίκας και να την σέρνει πίσω της. Και εσύ είσαι αρκετά εκπαιδευμένος για να του σπάσεις το κεφάλι με ένα χτύπημα. Τι θα κάνεις? Θα πεις "δεν έχω δικαίωμα να παρέμβω στα έργα της Μοίρας" και θα αφήσεις να εξελιχτεί το γεγονός με αποτέλεσμα το θάνατο ίσως του θύματος? Ή θα χτυπήσεις "καίρια" τον εγκληματία με πιθανό αποτέλεσμα το δικό του θάνατο? Είσαι υποχρεωμένος να παίρνεις θέση στα πράγματα Mandrake. Θες δε θες, απο την ενέργεια ή την μη ενέργειά σου, κάτι θα συμβεί πάντα στους γύρω σου (και σε εσένα). Όσον αφορά τον έρωτα, προφανώς πιστεύεις και εσύ στην Πριγκίπισσα του παραμυθιού ή (αντίστοιχα για τις δεσποινίδες) στον πρίγκιπα του παραμυθιού που έχει την ιδιότητα να εμπνέει για πάντα τα "Φτερά του Έρωτα" στο σύντροφό του. Ειλικρινά, και απο καρδιάς σου εύχομαι και εσένα να την βρείς. Φιλικά Όχι.... θα φούντωνε και θα άναβε απο το συστηματικό κέρατο και θα γινόταν χειρότερος ακόμη. :smilewink:
  16. Ο εκπληρωμένος έρωτας θα δώσει "φτερά" (για λίγο όσο διαρκεί)..... Μόλις βαρέσει ημερομηνία λήξης , θα σκορπίσει γύρω του "ανία" (εαν δεν συνοδευτεί απο "βαθύτερα αισθήματα") Ο....ανεκπλήρωτος όμως....θα σκορπίσει θάνατο....
  17. Ιχώρ με εκπλήσσεις ευχάριστα. Πιστεύεις ότι θα βρεις την πριγκίπισσα που θα σου εμπνέει τα "Φτερά του Έρωτα" για όλη σου τη ζωή? Ειλικρινά σου το εύχομαι απο καρδιάς. Αν το πιστεύεις τόσο πολύ, ίσως και να το βρεις. Πρόσεχε μόνο, γιατί με "κάλυμμα" αυτή την πίστη, πολλοί βρέθηκαν να έχουν πάει με 100 συντρόφους, να ερωτεύτηκαν τους 40 και τελικά να παντρεύτηκαν τον έναν γιατί κουρασμένοι "διαπίστωσαν πράγματα στο τέλος". Κοίτα γύρω σου για να τους δεις. Σε τριγυρίζουν απο παντού. Σε προσκυνώ φιλικά Ο ...κολλημένος
  18. Εαν δεν πιστεύεις στο Δυισμό - όπως ισχυρίζεσαι - δεν πιστεύεις και στη "Διττή φύση της Δύναμης". Για να το χρησιμοποίησες όμως ως παράδειγμα σημαίνει ότι πιστεύεις στη Διττή φύση της Δύναμης. Αφού πιστεύεις στη "Διττή Φύση της Δύναμης" τότε πιστεύεις και στο Δυισμό των πραγμάτων. :smilewink:
  19. Λοιπόν, κάτι μου λέει ότι δεν πιστεύεις απόλυτα στον ισχυρισμό σου Και ξέρεις απο που το συμπεραίνω? Στα γραπτά σου είσαι πάντα πολύ προσεκτική. Είναι πρώτη φορά που βλέπω να σου ξεφεύγει μια οξεία σε λάθος θέση (στη λέξη χρησιμοποιήσα). (Sorry, αλλά το είδα
  20. Όπως βλέπεις Minerva την παράμετρο "Διττή φύση της Δύναμης" εσύ την έβαλες στο θέμα. Όχι εγώ. :angel: Εγώ απλώς επικρότησα το συλλογισμό σου και τον επέκτεινα. Καλώς τον έβαλες όμως γιατί έτσι είναι τα πράγματα. Όποιος παίζει με τη φωτιά ( τη Δύναμη σε κάθε της μορφή) χωρίς να τη σέβεται προορίζεται να καεί. (Θυμηθείτε το Μύθο της Σεμέλης και πάλι).
  21. Μα πρέπει να ερωτευτείς Ιχώρ. Αλλά να έχεις επίγνωση ότι η "Φλόγα του Έρωτα" , που δίνει "φτερά στον άνθρωπο" είναι μόνον στην αρχή. Στερεύει μετά απο λίγο και αντικαθίσταται απο άλλα συναισθήματα κατόπιν. Δεν υπάρχει τρόπος να "ξαναζωντανέψει". Δεν θα ξανανοιώσεις "βαθύ τρελλό έρωτα" για τον σύντροφό σου. Ξέχασέ το. Εαν για να "ζεις" και να "κινείσαι" χρειάζεσαι απαραιτήτως τα "φτερά του έρωτα" τότε κάθε τόσο θα πρέπει να αλλάζεις τον σύντροφό σου. Αυτό ονομάζω εγώ, εθισμό στο ναρκωτικό του έρωτα, ή Βαμπίρ του έρωτα. Σε αυτή την περίπτωση, η Δύναμη του Έρωτα σε πήρε απο κατω. Και αφήνεις πίσω σου "ξεζουμισμένα ερωτικά θύματα".
  22. Ας πούμε ότι ένα άτομο εκπαιδεύεται άριστα στον χειρισμό της ενέργειάς του. Μπορεί πλέον με αυτή την "ενέργεια" να σκοτώσει ένα άτομο με ένα απλό άγγιγμα. Αυτό είναι κακή χρήση της Δύναμης. Μπορεί όμως με την ίδια "ενέργεια" να θεραπεύσει ένα άτομο απο μια ανίατη ασθένεια. Αυτό είναι καλή χρήση της Δύναμης. Υπάρχει διαχωρισμός σε Καλό και Κακό.
  23. Ναι Ιχώρ , η Δύναμη , σε οποιαδήποτε μορφή της έχει δύο όψεις: τη Φωτεινή και τη Σκοτεινή. Γι' αυτό και πρέπει να μάθουμε να την ελέγχουμε με "σεβασμό" και "αυτοπειθαρχία". Ωστε να αντλούμε τα "θετικά" της και να προστατευόμαστε απο τα "αρνητικά" της. Αυτός άλλωστε δεν είναι ο βασικός κανόνας αντιμετώπισης κάθε Δύναμης?
  24. Πως μπορώ να παραγνωρίσω ότι κάθε Δύναμη έχει δύο όψεις? Καμία Δύναμη δεν είναι μόνο Θετική ή μόνο Αρνητική. Οτιδήποτε όμως χαρακτηρίζεται ως Δύναμη, θέλει "σεβασμό" για να αντλήσεις μόνο τα θετικά του και να μη σε σκοτώσει. Δεν το αφήνουμε "ανεξέλεγκτο" και "απειθάρχητο" να μας "κατακυριεύσει".
×
×
  • Create New...