Doukidious

Μήπως θέλει να πει ότι όταν πάψει να γίνεται διαχωρισμός ανάμεσα στον εαυτό μας και στον διπλανό, γιατί και το "εσύ" με την μεριά του δείχνει ότι υπάρχει ένα "εγώ", αυτό που έχει ο διπλανός, υπάρχει ένας ανταγωνισμός για το ποιος είναι ψηλότερα.. ποιος είναι καλύτερος.. όταν φύγουν αυτά τότε μένει κάτι άλλο, η αγάπη για την πλάση, για το θείο, για την ομορφιά της ζωής.. πέρα από αυτούς τους διαχωρισμούς και τις συγκρίσεις που αρεσκόμαστε εμείς οι άνθρωποι να ζαλίζουμε ο ένας το κεφάλι του άλλου, μένει η πηγή αυτής της αγάπης και είναι μια σε αντίθεση με τα πηγάδια που είναι πολλά.. είτε αυτό είναι του τζαμιού είτε της εκκλησίας.

Υπάρχουν όμως και απλοί άνθρωποι που ζουν απλός την ζωούλα τους όσο "φτωχή" και αν είναι... και όμως ξέρουν πράγματα, που αυτά βρίσκουν εφαρμογή στην καθημερινή τους ζωή, που αρκετός κόσμος τα αγνοεί.. γιατί δεν γέμισε το κεφάλι του με τόσες συμβατικές γνώσεις, γιατί δεν χρειάστηκε να διαβάσει τόμους και τόμους ολόκληρους για να μάθει πως να ζει την στιγμή και πως να ζει ανθρώπινα. Στην τελική ποια είναι η διαφορά κάποιου που έχει γνώση και κάποιου που έχει άγνοια? Τι κάνει με αυτά? Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν διδακτορικά και όμως είναι ζώα και υπάρχουν και άνθρωποι που είναι απλά.. άνθρωποι. Ο Σωκράτης είχε πει όταν τον ρώτησαν ποιους ανθρώπους θεωρεί μορφωμένους : Πρώτα απ' όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές, αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική, αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές, αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα, αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους, αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους, αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους... Και αν υπάρχουν αυτοί που φθονούν ανθρώπους που ξέρουν 2 πράγματα παραπάνω, υπάρχουν και αυτοί οι "γνώστες" που θεωρούν τους άλλους παρακατιανούς και ανόητους.

Και να χάσουν τυχόν δωρεάν συσσίτιο από την εκκλησία? περνάμε και δύσκολους καιρούς Θα συμφωνήσω με τους προηγούμενους, γνώμη μου είναι πως η σωστή ηλικία είναι υποκειμενική, εξαρτάτε από το άτομο. Πιστεύω πως είναι καλό για κάποιον, αν μπορέσει, να ασχοληθεί από μικρή ηλικία έτσι ώστε να αποκτήσει μια "μαγική" σκέψη αφού αργότερα που θα διαμορφωθεί ο χαρακτήρας του θα έχει γίνει ένα κομμάτι του εαυτού του. Εδώ θα συμφωνήσω με τον dimulator πως θα πρέπει αυτή η αρχή να γίνει με απλά πράγματα. Πάνω από όλα πρέπει να υπάρχει μια σωστή βάση για να κινηθεί ο νους. Ένας ενήλικας μπορεί να γίνει ένας ικανότατος μύστης αλλά ένα παιδί μπορεί να εξελιχθεί, να διαπλαστεί σε κάτι καλύτερο. Τώρα με τις τυχόν δυσκολίες που ανέφερες πιστεύω ότι τα παιδιά δεν θα μασήσουν και θα προχωρήσουν... από μια άποψη το θεωρώ καλό έτσι ώστε να "ψηθούν". Οι ενήλικες πάλι είναι και πιο αγύριστα μυαλά... έχουν διαμορφώσει ήδη έναν χαρακτήρα ενώ ένα παιδί είναι στην ανάπτυξη και έχει περιθώρια ακόμα. Δεν θα μαλώσεις πχ έναν ενήλικα που πετάει σκουπίδια κάτω όπως θα έκανες με ένα παιδί. Στην τελική είτε ενήλικος είτε ανήλικος μόνος σου θα πας μπροστά και εσύ θα προσπαθήσεις πέρα από κάθε κριτική και μη αποδοχή. Ίσως για το καλό τους να μην το κάναν, άλλα κάτι τέτοιο νομίζω πως ανήκει στην ίδια σφαίρα με του μακάρι να μην υπήρχε φτώχεια, πόλεμος κλπ είναι κάτι που απλά συμβαίνει. Εξάλλου ότι δανείζεται, επιστρέφεται. Συμφωνώ, αξίζει η προσπάθεια, να δώσεις.. να κάνεις κάτι, για όλα τα ενδεχόμενα που μπορεί να συμβούν.

χεχε θα έχει φάση η ταινία... ο Σβαρτζενέγκερ όμως δεν είναι κυβερνήτης της Καλιφόρνιας? πως και συμμετέχει σε ταινία..

Ε δεν μπορώ να πω ότι αισθανόμουν βολικά ιδιαίτερα αλλά το ξεπέρασα γρήγορα.. την πρώτη φορά δίστασα λιγάκι αλλά απλά το έκανα.. μια χαρά μπορώ να την φάω δεν έχασα καθόλου την όρεξη μου ούτε εκείνη την μέρα.. θυμάμαι μετά είχαμε παραγγείλει καμια 50ρια πιτόγυρα 2 για τον καθένα.

Είχα σκοτώσει μερικές με αεροψάλιδο.. αλλά το κυρίως πόστο μου ήταν να κυνηγάω τις γαλοπούλες και να τις πιάνω καθώς και να κουβαλάω πάγο γιατί είχε την λιγότερη κούραση και δεν γέμιζες αίματα. :teehee:

Καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά το αποτέλεσμα του θανάτου προέρχεται από εσένα όπως και να το κάνεις και νομίζω ότι είναι εγωιστικό και απλά δικαιολογία από μια άποψη, το να τρως κάτι που πέθανε επειδή το άφησες να πεθάνει και δεν το σκότωσες τόσο άμεσα όσο ένα χταπόδι, δηλαδή αν άφηνες το χταπόδι να πεθάνει μόνο του δεν θα υπήρχε πρόβλημα? Δεν έχω ψαρέψει σοβαρά ποτέ, μια φορά όταν ήμουν 7 χρονών, έχω δουλέψει σε σφαγείο όμως και ήξερα τα γαλοπουλάκια από τότε που ήταν νεοσσοί.

Ας μην πτοούμαστε! πηγή εδώ Σχόλια συγγραφέα : Οι εκλείψεις έχουν αφαιρετικό χαρακτήρα, προκαλούν δοκιμασίες, αυξάνονται οι θάνατοι, προκαλείται ένα χάος σε όσους δεν έχουν εσωτερική συνοχή. Ας προσπαθήσουμε όλοι να γίνουμε φορείς συνοχής, να ισορροπήσουμε τους γύρω μας, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ισορροπημένους. Ας το κάνουμε εμείς αυτό, ας πάρουμε την ευθύνη. Μην είμαστε ζαμανφου.

Δεν καταλαβαίνω ακριβώς πως δεν είναι το ίδιο με το ψάρι που δεν το σκοτώνεις με τα χέρια σου αλλά το αφήνεις να πεθάνει μόνο του, δηλαδή το τρως μετά χωρίς ενοχές από ότι κατάλαβα, σε αντίθεση με το χταπόδι. να η πυραμίδα... προσπαθώ όσο πιο πολύ μπορώ η διατροφή μου να την πλησιάζει δεν τρώω πχ κόκκινο κρέας σε μηνιαία βάση αλλά σε εβδομαδιαία.

Νομίζω πως αν έπρεπε να σκοτώνεις ζώα για να φας θα ζούσες σε άλλες συνθήκες και όχι σε αυτές που ζεις σήμερα, επομένως θα σου φαινόταν κάτι το φυσιολογικό. Αυτό με το ψάρι μου φαίνεται πιο βασανιστικός τρόπος να πεθάνει... Προσωπικά πιστεύω στην μεσογειακή διατροφή.

Καλώς ήρθες :goodwork:

Εξαιρετικός διάλογος! Μπράβο σου! Μου φαίνεται πρέπει να γράψεις βιβλίο

με λίγα λόγια είναι αυτό που λένε ότι οι άνθρωποι προτιμούν να πάρουν αυτό που υπάρχει ήδη και όχι να αναζητήσουν την αλήθεια γιατί φοβούνται το άγνωστο?