Initiate4

συμφωνούμε σ' αυτό! Ακόμη υπάρχει η πιθανότητα να είναι ''μυημένοι'' και ο κόσμος να τους έβλεπε ''διαφορετικούς'' όπως ακριβώς την ιστορία με τον Ιησού που μυήθηκε και μετά παρουσιάστηκε ξαφνικά στους υπόλοιπους με ''υπερφυσικές'' δυνάμεις θεραπευτικής, αιώρησης, κ.ο.κ.

Το λυπηρό είναι ότι (συμφωνώ με το αρχικό ποστ) ο κόσμος κάνει χρήση χωρίς δεύτερη σκέψη.. Μα δεν είναι μόνο η φάση του πονοκεφάλου, είναι πιο σοβαρά τα πράγματα. Ότι έχει σερετονίνη, το υπερ-καταναλώσαμε! Βάλιουμ, Πρόζακ κ.ο.κ. Δεν είναι μόνο αντισώματα που πρέπει να δημιουργεί ο οργανισμός μας. Είναι και καλή διάθεση για ζωή. Αν κάτσουμε να μιλήσουμε φυσικά μ' ένα γιατρό ή μ' ένα φαρμακοποιό (που θα κάνουν κι' οι δυο μάρκετινγκ των φαρμάκων) θα μας πουν ότι είναι αναγκαία κακά. Ας πού ένα αντι-υπερτασικό χαπάκι. Κάλλιστα μπορούμε να ρίξουμε την υπέρταση με πιο καλή ζωή (μείωση του τσιγάρου, πιο καλή διατροφή άσκηση κ.ο.κ.). Τώρα αν είναι επικύνδυνο να κόψουμε απότομα την παροχή αυτού άλλη κουβέντα. Η ιστορία γίνεται ακόμη πιο θλιβερή, γιατί στο τέλος πρέπει να κάνουμε χρήση δυο φαρμάκων ένα να μην μας κάνει 'έλκος' από την πολλή χρήση του άλλου, και το άλλο ξέρω γω γιατί χρειάζεται! Είναι τραγική ειρωνία αλλά ακόμη κι' ο διαβητικός πρέπει να πίνει την ''γλυκόζη'' του, (γλουκοφάζ κ.τ.λ.) και ταυτοχρόνως να μην κάνει κατανάλωση ζάχαρης και αυτών των υδατανθράκων που κρύβεται ζάχαρη, όπως άσπρο ψωμί, καλαμπόκι κ.τ.λ. Δυστυχώς είναι λίγο ουτοπικό να μην χρεισημοποιήσουμε καθόλου φάρμακα. Υπάρχουν κάποιες φάσεις (που νομίζω μπορούμε όλοι να ανακαλέσουμε δεκάδες) που τα επίγοντα δεν μας επιτρέπουν να μην.. Π.χ. ουρολημόξεις, κλιμακτήριος, χρόνιες ασθένειες, ψυχικές διαταραχές, αλλεργίες, ιώσεις, νευροπάθειες κ.ο.κ. Είμαι όμως και γω στην αντίπερα όχθη, αρκετά εναντίο στην χρήση και κατάχρηση αυτών. Όποτε επέμβηκε ο άνθρωπος να 'φτιάξει' κάτι το κάνει στην αρχή χειρότερο για να εξομαλύνει μετά αυτό το λαθάκι.. Μπορεί σε μια δεκαετία ας πούμε να έχει πιο πολλή επίγνωση ο κόσμος, όσον αφορά την χρήση των φαρμάκων

όχι μόνο ο jung που γίνεται πολύ σωστά από Johny αναφορά, γιατί έχει να κάνει με αρχέτυπα. Το συλλογικό ασυνείδητο ίσως να είναι τα ακασικά αρχεία. Και η Blavatsky και θεοσοφιστές έκαναν λόγο γι' αυτά. Έχουμε πρόσβαση μέσω του ήχου, έτσι αποθηκεύονται οι πληροφορίες στα Ακασικά Αρχεία, αλλά δεν πιστεύω να έχει όποιος κι' όποιος (χωρίς παρεξήγηση) σ' αυτά τα αρχεία. Το να μάθεις στ' αλήθεια τι έγινε στο παρελθόν νομίζω αποσκοπεί στην αποκατάσταση της αλήθειας. Το να μάθεις όμως (και ν' αλλάξεις) το μέλλον μπορεί να επηρεάζει την 'ροή' της συμπαντικής ιστορίας, πράγμα που είναι αχρείαστο, γιατί έχει μερικά πράγματα που πρέπει να γίνουν Ο Λόμπσαν Ράμπα (θα έρθω γι' αυτόν με περισσότερες πληροφορίες) έκανε αναφορά για πρόσβαση στα ακασικά αρχεία με βοήθεια δασκάλων από το Θιβέτ, αλλά τα γραπτά του είναι γεμάτα ανακρίβειες και είναι πολύ αμφιλεγόμενη προσωπικότητα σαν τον Καστανέντα.

μου θύμισε αυτό του Όσσο: Όταν επιλέγεις είσαι δέσμιος της επιλογής σου.. Όταν δεν επιλέγεις πάλι είσαι δέσμιος της μη επιλογής σου... Ναι νομίζω συμφωνώ με φίλο Johny παίζει και λίγο λογοπαίγνιο εδώ Όσο με συνεπαίρνει ο ''χριστιανισμός'' έρχεται ο ''βουδισμός'' να υπερτερίσει. Μετά ο Σουφιμός, ο Σαμανισμός, να μην μιλήσω για την λατρεία του ''Μηδενός'' και έπειτα της ''Οφιολατρείας'' Μα... Όλες είναι λέξεις... Και η θρησκεία είναι λέξη. Και ο Θεός λέξη είναι αν δεν θέλουμε να σημαίνουν κάτι άλλο... Και όταν επιλέγω τον αλτρουισμό γίνεται κάθε άλλο παρά αρετή όταν το κάνω για την λέξη κι' όχι αυθόρμητα και λιγάκι ''απερίσκεπτα''... Τρέχουμε να σώσουμε τις λέξεις ή την ουσία; Αν θέλω να σώσω την θρησκεία θα λέω τρεις φορές την μέρα ''Αγάπα τον πλησίον σου'', αν θέλω να σώσω τον πλησίον μου όμως θα το πράττω ''τρεις φορές την μέρα''... Υπάρχει γενικά ένα χάσμα μεταξύ των προθέσεων και των πράξεων...

ν' απαντήσω με ερώτηση ή με απάντηση; Αφού θα είμαι λανθασμένος και στα δυο :blblbl:

η διάκριση να μην νομίζεις ότι το άτομό σου είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο..Μια ουμανική αφ' ενός κοσμοθεώριση και αφ' ετέρου μη ανθρωποκεντρικός τρόπος να βλέπει τα πράγματα κανείς... η θυσία είναι ευλογία όταν γίνεται πιο πολύ ασυνείδητη και όχι ενσυνείδητα όμως (άποψή μου)...

Theatre of Tragedy Odes of Ecstacy Dead Can Dance Enigma/Era/Sacred Garden Radiohead Hawkwind και γιατί όχι Nirvana

"Find your personal Jesus" λέει και ο τρελός σόουμαν... Νομίζω υπάρχει τελικά μια διαφορά από τον ατομικό Θεό και αυτόν που υπάρχει. (Αν υπάρχει).

Θα ασχοληθώ με τον συμβολισμό του Σταυρού και όχι με την χριστιανική ορθόδοξη απόδοση. Βρίσκεται στο ''Τσάκρα'' της Καρδιάς, εξού και η 'καρδιακή προσευχή' εσωτεριστών μοναχών: ''Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ Θεού Ελέησόν με''... Η θυσία δεν αποτελεί μόνο θυσία του Θεανθρώπου για να λυτρώσει τον άνθρωπο. Η θυσία είναι να περάσουμε από το ατομικό καλό (εγωκεντρισμός) στο συλλογικό καλό (ουμανισμός). Ο τρόπος είναι επίπονος, είναι σαν μια ατομική σταύρωση, γι' αυτό και επιλέχθηκε αυτό το σύμβολο, που στην τελική μας προκαλεί (εμένα τουλάχιστο) δέος. Πρόκειται για μια διαδικασία, αποκοπής από εμπάθειες, βάζουμε τον δίπλα μας πιο ψιλά από εμάς, βλέπουμε πιο πολύ το καλό του δίπλα μας, μόνο και μόνο για να περάσουμε από την στενή πύλη (που είναι πιο εύκολο να περάσει η καμήλα από την τρύπα της βελόνας παρά ο...) του εγωισμού που σταυρώνεται και λυτρώνεται σε θέωση. Μπορεί να γίνεται καθημερινά, κάθε δευτερόλεπτο, μπορεί να τεθεί σε λειτουργία άμα αποφασίσουμε να ''υπηρετίσουμε'' τους άλλους, μπορεί να γίναι μέσα σε ένα δευτερόλεπτο, μόλις αποφασίσουμε ότι ο εαυτός μας, δεν είναι το πιο σημαντικό άτομο στην ζωή μας, δηλ. μόλις αποφασίσουμε ότι ο εγωκεντρισμός δεν μας πάει... Γι' αυτό και σταυρός! Κουβαλούμε το βάρος του, πρέπει να τον σηκώνουμε, πρέπει να ανεχτούμε τις συνέπειες αυτού του Γολγοθά...

Ο άνθρωπος δημιούργησε τον Θεό (γέννημα του εγκεφάλου μας) ή ο Θεός τον άνθρωπο; Πέραν της εξελικτικής θεωρίας, και πέραν των φιλοσοφικών σχολών υπαρξισμού και μηδενισμού, θα ήθελα να ξέρω την δική σας άποψη. Εμένα κινείται μεταξύ αυτού του quotation που παραβάλλω πιο πάνω και τις ιδέας του Νίτσε περί Ζαρατούστρα. Πιστεύω επίσης ότι ο ανθρώπινος νους είναι τόσο δυνατός που μπορεί να δημιουργήσει τις θεότητές του, όπως παραδείγματως χάριν έγινε με την μυθολογία του Λάβφκραφτ, όπως έγινε με τους συμβολισμούς της βίβλου, του Ταλμούδ και τόσων άλλων θρησκειών που όντως δεν είναι λίγες. Πιστεύω όμως ότι οι θρησκείες εξυπηρετούν συμφέροντα, οπόταν πρέπει να γίνει διαχωρισμός θρησκείας και θεού! Ακόμη πρέπει να γίνει ένας διαχωρισμός Θεού και τι πιστεύει ο καθένας ότι είναι Θεός, γιατί ο ατομικός θεός είναι η συνείδησή μας! Εσείς τι πιστεύεται; Η ''παντοδυναμία'' του υπάρχει; Αυτός; Γιατί ζούμε στην εποχή της αμφιβολίας;;;;;

Ναι το πιστεύω αυτό.. Είναι πολύ σημαντικό στην ψυχική μας υγεία, να ξεχνάμε, για να συνεχίζουμε! Δεν είναι τυχαίο ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Κάποτε ναι κάποτε όχι όσο κλισέ κι' αν ακούγεται... Η μνήμη του παραδείσου όμως θεωρείται ένα πολύ εσωτερικό θέμα και με πόνο και νοσταλγία μπορούμε να βρούμε νομίζω τον εσωτερικό μας παράδεισο.. Το πιστεύω ότι και η κόλαση και ο παράδεισος είναι ψυχολογικές καταστάσεις και μοτίβα που ξεκινούν από τη Γη... Απλά αν συνεχίζει η ψυχή το ταξίδι της, τα κουβαλά σαν αιώνιες παρακαταθήκες μαζί της

''Δεν ξέρω καν γιατί ήρθε το καλοκαίρι αυτό...'' ''Στα νεύρα μας μπερδέυεται όλη η φύσις''... ''...Σαν γράμματα που έχασαν τον προορισμό τους...'' Ο πλαίον απαισιόδοξος ποιητής Κ/νος Καρυωτάκης σφράγισε την ποίησή του με την πράξη της αυτοκτονίας του... Καμιά φορά δεν είναι θέμα να υπαιρβείς των προσωπικών σου προβλημάτων... Καμιά φορά δεν είναι θέμα να βρεις εναύσματα να ζήσεις Καμιά φορά όταν πεθάνουν μέσα σου μερικά συναισθήματα, όταν ξεκινάς να ''κοινωνάς'' το μεγάλο μηδέν τότε το θέμα είναι επιλογή θανάτου και όχι αυτοκτονία. Και ναι το λέω χωρίς φόβο και πάθος, αν γύριζαν αυτού του είδους οι αυτόχειρες που απεχθάνονται τη ζωή τον χρόνο πίσω, πάλι το ίδιο θα έκαναν ...Θάνατος είναι οι κάργιες που χτυπιούνται...

δεν χρειάζεται να αγοράσεις ένα ολόκληρο βιβλίο για να διαβάσεις μισή σελίδα που αφιερώνει περί του θέματος... Απλά μπορείς να κάνεις μια ανεξάρτητη έρευνα πάνω στο θέμα των Ενεργειακών Κέντρων (τσάκρα) και τον Ινδουισμό (Κουνταλίνι) για να δεις πώς συνδέονται τα δυο. ¨Επειτα μπορείς να διαβάσεις διάφορες ερμηνείες του μύθου των πρωτόπλαστων, ακόμη και ο Γιουνγκ και ο Φρόυντ ασχολήθηκαν με τα αρχέτυπα της Γένεσις. (Ο δεύτερος μάλιστα λέει περισσότερα για το φίδι στην ιστορία και την ''φαλλική'' ενέργεια). Αν βγάλεις οποιαδήποτε συμπεράσματα δεν σημαίνει ότι είναι νόμοι ή κατ' ανάγκιν ορθά. Προσωπική μου μελέτη έδειξε ότι η ''απαγορευμένη γνώση'' ή η ''γνώση του καλού και του κακού'' έγινε επειδή ''ξύπνησαν'' ή αφέθηκαν και τους τα ''ξύπνησαν'' αυτά τα εγκεφαλικά κύτταρα της επίγνωσεις αυτές οι πρακτικές (οι ταντρικές). Δεν είμαι καθόλου απόλυτος. Αν ρωτήσω τον εαυτό μου σε τι αποσκοπεί ο μύθος των πρωτόπλαστων θα πω ότι: 1) Γενική αρχική ντροπή περί θεμάτων σεξουαλισμού, 2) Η κάθοδος από την ''αγνή εφηβεία'' στην νεαρή ηλικία μέσω του έρωτα 3) Η δύναμη της επιλογής 4) Η δύναμη του έρωτα ειδικά όταν γίνεται με σκοπό να δημιουργήσουμε μάγεια 5) Η δύναμη της σάρκας και ο ρόλος της, να εξισορροπεί τις ενέργειες μέσα μας, τον εγκέφαλό μας, την ψυχή μας

(1) Εδώ λέει ότι είναι το φίδι που συμβολίζει την κουνταλίνι (2) Αναφέρεται εκτός άλλων και στις ερωτικές πρακτικές των πρωτοπλάστων ούτως ώστε να ''ξυπνήσουν'' αυτή την κοσμική ενέργεια... Όχι δεν αστειεύομαι, απλά αυτή η βέρσιον και ερμηνεία του μύθου της Γέννησης είναι λίγο αιρετική. Δεν θέλω να προσβάλω τις πεποιθήσεις σου, ή κανενώς άλλου. Νομίζω υπάρχει ελευθερία έκφρασης όταν σεβόμαστε;; Θα έρθω και με άλλες αναφορές!

Κουνταλίνι (σπειροηδής ενέργεια, συσπειρωμένη στη βάση της σπονδυλικής στήλης)... Έτσι ξύπνησαν την γνώση οι πρωτόπλαστη... Με πρακτικές ταντρικού έρωτα και όχι με μήλα ή δαμάσκηνα

''Έχασαν τον παράδεισο που τοποθετούνταν ανατολικά της Εδέμ...'' Βλακείες πιστεύω ... Αν η πτώση ήταν το αποτέλεσμα της ελεύθερης μας βούλησης, τότε ευτυχώς που επιλέξαμε την Γη, τουλάχιστον εδώ είμαστε ελεύθεροι Εν το μεταξύ υπάρχει πιστεύω μια κρυφή σύνδεση μεταξύ της πτώσης των Πρωτοπλαστων με την πτώση των Δαιμόνων μαζί με τον Σατανά Για τους πολύ διαβασμένους υπάρχει και ο Ανώτερος εαυτός (εκτώ άλλων μίλησε και γι' αυτόν ο Κράουλη) και όταν τιμάμαι πιο πολύ τα της σαρκός, τότε κάνουμε μια μικρή κάτωδο... και το do what thou wilt that's be the whole of the law ''χωρίς να ενοχλάς κανένα κάνε ότι θες'' είναι αφιερωμένο για τον ανώτερο εαυτό και όχι τον κατώτερο

Μην ξεφεύγεις εκτός θέματος, Είναι ωραίο το θέμα που άνοιξες... Πιστεύω ότι υπάρχει αυτός ο διισμός που λες στον κόσμο, για να διατηρείται η ''συμπαντική ισορροπία''. Στην Καββάλα, πιστεύουν στις Κλιφοθικές Θεότητες, που είναι κάτι σαν αρχιδαίμονες και αναρρικνύεται (ναι σαν φυτό) επάνω τους το καλό και προχωρά. Και οι χριστιανική θρησκεία πιστεύει στον Δαίμονα, και τους διαδόχους του στην ιεραρχία. (Ναι πιστεύουν όμως ότι η πιο ''χαμηλή'' εκπροσώπιση των δαιμόνων στην γη είναι οι μάγοι/μάγισσες τέλοσπάντων). Ο william blake ipe to iperoxo ''if there is light there has to be obscurity, if there is God there has to be daimon''... Αν το δούμε από άλλοι παράμετρο όμως οι Θεότητες των Παγανιστών (Πάνας, Παν, Διόνυσος κτλ) δαιμονοποιήθηκαν από τον Χριστιανισμό γιατί αυτό εξυπηρετεί συμφέροντα... Οι δαίμονες είναι λίγο πολύ μέσα μας... Είναι το υποσυνείδητό μας, (Αυτά τα ενστικτώδη, αυτά που δεν ελέγχουμε, αυτά που μας ''διηκούν''...) και η έξυπνη φράση i met my demons... μπορεί να σημαίνει πολλά με την έννοια ότι ''πάλαιψα με το υποσυνείδητό μου, με τα ένστικτά μου κ.ο.κ. ''Έχασαν τον παράδεισο που τοποθετούνταν ανατολικά της Εδέμ...''

Ναι είναι πιθανόν να γίνει αυτό, αφού τα 'λευκώματα' τις μνήμης δεν είναι αποκομμένα το ένα από το άλλο... Οπόταν αν π.χ. πριν τρία χρόνια είχαμε ένα οσφρητικό ερέθισμα (μυρουδιά δυόσμου ας πούμε) και ακούγαμε ταυτόχρονα Μπαχ... αυτό καταγράφηκε σαν ακουστικό ερέθισμα, μπορεί και να γράφτηκαν στο ίδιο λεύκομα μνήμης... Οπόταν σήμερα μπορεί να χρεισημοποιώ δυόσμο, ή να ακούω Μπαχ και να ανακαλέσει η μνήμη ένα από τα δύο λευκώματα (αυτό που έγραψε και τα δυο ερεθίσματα, ή αυτό του ήχου ή της όσφρησης), πόσο μάλλον να παίζει καταλάθως στο ραδιόφωνο μπαχ και να κάνουμε τσάι δυόσμου, ανακαλώντας την μνήμη θα πούμε έντρομοι, αυτό το έχω ξαναδεί... Τότε δεν είναι ντε ζα βου, είναι απλά αναλαμπή...

Ο Καντίσκυ άκουε Βάγκνερ και ''έβλεπε'' χρώματα μέσα από τη μουσική του Βάγκνερ... Θα έρθω με περισσότερες λεπτομέριες

:KaoAni052: καλώς μας όρισες

Έπειτα άρχισα να δημιουργώ ένα alter ego. Όλα όσα θα ήθελα να ήμουν και όσα ήμουν: Κάποτε όταν βίωνα πόνο και απογοήτευση απωθούσα όλα αυτά να τα υποφέρει ο άλλος εαυτός ο ?ευαίσθητος? και έτσι το split personality πήρε σάρκα και οστά: Εγώ και εγώ. (μια σελίδα από το ημερολόγιο μου το 2000) απλά για να σημειώσω ότι καμιά φορά η πολυπροσωπία είναι υπεύθυνη να καθορίσει ''ρόλους'' και ''κώδικες συμπεριφοράς'' άσχετα με το εγω. Μεταφυσικά μιλώντας ο λόγος που υπάρχουν τα πολλά ''εγώ'' σ' ένα, είναι οι προηγούμενες ζωές, το κάρμα μας, έπειτα κληρονομικές και επίκτητες επιρροές. Όσο πολύ ο άνθρωπος προσπαθεί να βρει τον εαυτό του, τόσο πιο πολύ τον ''χάνει'' ώντας κομμάτι του κοινωνικού συνόλου και την τριβή του με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Έτσι συγκατατήθεται κάποιες ώρες την μέρα να δεθεί με την σκλαβιά της δουλειάς, να αφήνει λόγου χάρη δυο ώρες την μέρα για τον εαυτό του, τις υπόλοιπες τις ''τρώει'' η μηχανή του ανθρωπίνου δυναμικού... σόρρυ αν ήμουν λίγο

όχι παιδιά να μην τα ισοπεδώνουμε όλα στο βωμό του Μάρκετιγκ.. Φυσικά και είναι απλά ας ψάξουμε λίγο βαθύτερα... Τα μωρά που θα γεννηθούν σ' αυτή την ημερομηνία.. Ο αριθμός σαν 666 (Εσχατολογικός, του τέλους, αριθμητική αξία 18, στο αλφάβητο το Σ από το Σατάν που σημένει αντίπαλο, ''φυσικά γι' αυτούς που είναι χριστιανοί) Η ημερομηνία μπορεί να μην έχει σχέση με τον αριθμό Κι' όμως το γεγονός ότι εμφανίζεται κι' αυτή τωρά κάτι πάει να πει... Μην ξεχνούμε και το άνοιγμα τον οικισμών ''WatchTowers'' που άλλοτε μέσω της σκοτεινής Ενωχιανής Μαγείας, και άλλοτε μέσω των ονείρων και του υποσυνειδήτου θα παίξουν μαζί μας τα δαιμονάκια, οι συγγενείς τους και οι άνθρωποι που είναι συνδεδεμένοι μ' αυτά! Κι όσο για το σχόλειο κάποιον ότι δεν ''υπάρχουν'' ας διαβάσουμε κ λίγη Καββάλα, που περιγράφει για τις Κλιφοθηκές Δυνάμεις, που για να ορθοποδίζει καθημερινά το καλό πρέπει να πατά το κακό στον κάλλο! Όλα είναι μύθος μέχρι να αποδειχθούν δεν θα διαφωνίσω με τους ορθολογιστές του φόρουμ

κι όμως ΕΓΩ ( ) θα κάνω τη νόμιμη αντιπολίτευση... Το να βγεις επιθετικά με την 'πνευματική ανωτερότητα' μπορεί να εξυπακούει αυτό που λέει η συγγραφέας.. Το να βγεις όμως αμυνόμενος πιστεύω, πεποιθήσεις, για διαφώτιση, ενημέρωση, (κ.ο.κ.) δεν πιστεύω να είναι λάθος. Κάποιος πρέπει να μιλήσει, και κάποιος πρέπει να σωπάσει να ακούσει. Λέει χαρακτηριστικά μια Κινέζικη παροιμεία, ''Το κάπνισμα είναι καλό πράγμα, γιατί δεν διακρίνεις τον σοφό από τον κουτό''... Κι' όμως κάποτε πρέπει να ανοίξουμε το στόμα μας, θέλοντας και μη!

1) Η αναρχία θα ήταν το επίσημο καθεστός 2) Δεν θα προκαλούσα φόβο στους ''ακόλουθούς'' μου θα προκαλούσα γέλια 3) Θα διένεμα ''Mojo'' μαξιλαράκια να πέσουν όλοι σε βαθύ ονείρεμα 4) Παγκόσμια αποκοινικοποίηση του :censored: 5) Όποιος καταπατούσε τα δικαιώματα της γυναίκας, και του παιδιού θα πήγαινε κατευθύαν μέσα σε μια μεγάλη λίμνη από γυμνοσάλλιγγες λολολολ 6) Θα έβαζα σε εφαρμογή αυτά τα εναλλακτικά 'Κέντρα Θεραπείας Ζαριού' που περιγράφει ο Ράινχαρτ ο ψυχίατρος στο βιβλίο του "Ο άνθρωπος Ζάρι'', βασικά θα είχε ένα σε κάθε γειτονιά 7) Α ... ναι και η λέξη 'πεζότητα' θα απαγορευόταν αυστηρά από όλες τις γλώσσες και όλα τα λεξικά του κόσμου!

διαφωνώ καθέτως οριζοντίως και πλαγίως :blblbl: όχι μόνο έγινε trendy σε μερικές μεγαλούπολεις να βάφει κανείς το νύχι μαύρο και το μαλλί επίσης, να κάνουν τατουάζ και τρυπήματα, ν' ακούν και την γκοθομουσική τους... Απλά για να νιώθουν ότι ανήκουν σε μια υποκουλτούρα, και ότι τους δείνει τροφή έκφρασης... σίγουρα συμφωνώ ότι οι ''δήθεν'' θα εγκαταλείψουν νωρίς, αλλά ακόμη και αυτό το ρεύμα (ανθρώπων, ηθών, και νοοτροπίας) κρύβει την σαβούρα του, όπως κάθε άλλη κοινωνική ομάδα, ή κουλτούρα... απλά η εμφάνιση με το life style είναι δύο πράγματα που μπορεί να μην περπατούν χεράκι-χεράκι... π.χ. τις προάλλες είδα μια κοπελλιά, (σ' ένα βιβλιοπωλείο) με το μαύρο μποτάκι της, το μαύρο νύχι της, τις νυχτεριδούλες στα ρουχαλάκια, το μαύρο μαλλί, την τσάντα φέρετρο...Εκ πρώτης όψεως ήταν -ναι μπορώ να πω αρκετά γκοθ- μέχρι που το σοκ ήρθε όταν (πρέπει να ήταν 17 κάτι) δεν της έπερνε το βιβλίο που ήθελε η μαμά της και έμπειξε δημοσίως το κλάμα... (Φυσικά θα μου πεις γενικεύω με ένα παράδειγμα...)αλλά είναι δήθεν