Γειά σας! Νομίζω ή ξεφύγατε λικάκι από το θέμα! Θα σας επαναφέρω!
Κάπου διάβασα ότι όλοι λίγο πολύ κάποτε ασκούσαν την Τέχνη, άρα βρίσκεται στο αίμα μας είτε το θέλουμε είτε όχι! Βέβαια πέρασαν πάρα πολλά χρόνια από τότε κι έτσι θάφτηκε βαθιά μέσα στη μνήμη μας.
Όσο για το θέμα του άρθρου, έχω να πω ότι εγώ δεν το έχω πει ούτε στους γονείς μου! Ξέρετε γιατί; 1ον Όλοι νομίζουν ότι όταν κάποιος ασχολείτε με την Τέχνη, ασχολείτε και με τον σατανισμό! Ξέρουμε ότι αυτό είναι λάθος. 2ον Όταν προσπάθησα να πω κάτι πολύ προσωπικό (το ξέρω μόνο εγώ) στην κολλητή μου, έγινε χαμός.
Πιο είναι το ηθικό δίδαγμα! Πρόσεχε τι λες και που το λες, γιατί δεν ξέρεις τι συνέπεις θα έχεις! π.χ να καταλήξεις σε ένα μέρος με κυρίους που φοράν άσπρα και με τα χέρια σου δεμένα ΄πίσω στην πλάτη!!!
Ευχαριστώ!
