Zak

Συγνώμη, να ρωτήσω κάτι κι εγώ μιας και δεν γνωρίζω πολλά πράγματα... Αυτό με την τηλεπάθεια (ότι δηλαδή είναι κάποιος άλλος άνθρωπος αυτός που μιλάει, όχι η συνείδηση μας ή κάτι ανώτερο) έχει αποδειχτεί κάπως; Υπάρχουν επιχειρήματα ή είναι απλώς γνώμη / γνώμες όπου μέσω "λογικών" συνειρμών καταλήγουν σε αυτό το συμπέρασμα; Η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά έρχομαι αντιμέτωπος με αυτή την πληροφορία, οπότε θέλω να δω κατά πόσο όλο αυτό έχει καταγραφεί κάπου και δεν είναι απλά δημιούργημα της φαντασίας... Άλλωστε επιχειρηματολογουμε ως προς την Αληθινή Γνώση...

Ναι, αν για παράδειγμα είμαι κατσούφης, ο άλλος θα το εκλάβει κατ' αυτόν τον τρόπο, αλλά θα μπει στην διαδικασία να το θεωρήσει ως τυχαίο περιστατικό (αν είναι η πρώτη φορά που μας γνωρίζει) ή αυτό το περιστατικό θα "στιγματίσει" την οποιαδήποτε σχέση αναπτύξουμε με αυτόν τον άνθρωπο; Επομένως και την συμπεριφορά του απέναντι μας... Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η πρώτη εντύπωση είναι η καθοριστική για την μετέπειτα "επικοινωνία";

Το πάτημα όμως που θα μας δώσει ο άλλος δεν εξαρτάται και από τα βιώματα που έχουμε; Γιατί μπορεί για κάποιους να είναι πάτημα, αλλά κάποιοι άλλοι να μην το δουν έτσι. Σκέφτομαι, κατά πόσο η σχέση μας με τους γύρω ανθρώπους επηρεάζεται από παλιότερες επαφές που είχαμε...

Θα μπορούσαμε όμως να είμαστε "ουδέτεροι" σε έναν τέτοιο "καθρεφτισμο";

Κατά πόσο όμως η εγωιστική μας φύση μας αφήνει να γίνουμε μαθητές; Πολλές φορές σκέφτομαι ότι κάποιος που έχει αφυπνιστεί ή κάποιος που έχει διαβάσει πολύ στη ζωή του και έχει εξελίξει πολύ τον τρόπο σκέψης και κρίσης του, μπορεί να αφήσει στην άκρη τον εαυτό του; Δηλαδή, θα μπορέσει στις διαπροσωπικές του σχέσεις να είναι αντικειμενικός και όχι υποκειμενικός;

Με αφορμή το βιβλίο "Ο δρόμος της Συνάντησης" του Χόρχε Μπουκάι (Jorge Bucay), ο οποίος αναφέρει σε κάποιο σημείο... "Η συνάντηση με τον άλλον είναι σαν να διαβάζεις ένα βιβλίο". Άραγε, κατά πόσο το βιβλίο που διαβάζουμε γίνεται κατανοητό; Με ορισμένους ανθρώπους τα παμε καλά, με άλλους πάλι όχι. Αλλά μέσα σε οποιαδήποτε σχέση (φιλική, κοινωνική, οικογενειακή κλπ κλπ) μπορούμε να βγάλουμε την ατομική / εγωιστική μας πλευρά και να δούμε τον κάθε άλλο που έχουμε απέναντι μας όπως ακριβώς είναι ή έστω με κριτική ματιά (αντικειμενικά);

Χωρίς παρεξήγηση βρε dimulator, αλλά σε όλα τα θέματα αναφερεσαι στην φιλοσοφία της Ταντρα και στα τσακρας. Τα πάντα τα συνδέεις με αυτα... Ενδιαφέρον είναι το θέμα της Ταντρα, αλλά η αλήθεια είναι ότι πετάς άσχετα πράγματα μέσα στα θέματα και μερικές φορές είναι λίγο ασύνδετα! Όχι τίποτε άλλο, αλλά χάνεται ο ειρμός της συζήτησης και πολύ απλά δεν υπάρχει εποικοδομητικός διάλογος... Φυσικά, σαν συμβουλή στο λέω, γιατί οι συζητήσεις απλά ανακυκλώνονται και γυρίζουν γύρω από το ίδιο θέμα, κάτι που καταντάει βαρετό και εν μέρει ενοχλητικό... Φιλικα πάντα...

Εξαρτάται ποιος είναι ο άλλος άνθρωπος, πως μας επηρεάζει, τι σχεση έχουμε μαζί του κλπ κλπ κλπ. Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο ποιος είναι ο άλλος (ως προς εμάς) ή καλύτερα το πόση οικειότητα έχουμε μαζί του, ώστε να διαλέξουμε την πιο σωστή προσέγγιση! Επίσης, αλλιώς είναι όταν έχουμε μόνο λίγα κρούσματα και διαφορετικά όταν έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό που να κάνει κακό στον εαυτό του ή στους γύρω του!!! Έτσι, στην κάθε περίπτωση και με τα εκάστοτε δεδομένα που έχουμε, συμπεριφερόμαστε ανάλογα! Τώρα, το να παρουσιάζει συμπτώματα σχιζοφρενιας, εκεί μιλάμε για κάποιο πρόβλημα, όπου στην πορεία, χωρίς την απαραίτητη φροντίδα, θα καταστεί καταστροφικό! Οπότε εκεί νομίζω ότι χρειάζεται άμεση υποστήριξη από κάποιον ειδικό! Βέβαια πρέπει να είμαστε σίγουροι κατά πόσο τα συμπτώματα είναι αληθινα ή εμείς δεν είμαστε υπερβολικοί! Όπου βέβαια, τα συμπτώματα σχιζοφρενιας είναι διακριτα, ή τουλάχιστον έτσι νομίζω...

Και για διάβασμα και για συζήτηση!!! Καλώς μας ήρθες!!!

Και ο Χίτλερ σκότωσε γιατί πέρα από ότι θέματα προσωπικα είχε, το έκανε για να πάει μπροστά η Χώρα του... Για τους πολίτες του Κράτους του! Φυσικά και είμαι περήφανος για πολλούς (αν όχι όλους) Έλληνες Αγωνιστές! Αλλά εγώ όντως νομίζω ότι υπάρχει εξέλιξη. Ίσως όχι σε όλους τους τομείς και όχι η αναμενόμενη... Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν προχωρήσαμε! Ναι, για μένα η λύση δεν είναι ο θάνατος, αλλά η προσπάθεια για την αλλαγή! Η προσπάθεια για να ξεπεραστούν τα εμπόδια! Η προσπάθεια για την Εξέλιξη... Η εύκολη λύση είναι ο Θάνατος, αλλά ήρθαμε εδώ για να Ζήσουμε... Υ.Γ. Ξέρω, τα βλέπω λίγο εξιδανικευμενα...

Χμ, προβληματίστηκα... Έχω διαβάσει πολλές απόψεις και πολλές "εμπειρίες", καθώς επίσης και μου έχουν πει πολλά πράγματα. Οπότε θα ρωτήσω κάτι σχετικό με το αρχικό ερώτημα... Τα πάντα που βλέπουμε γύρω μας πρώτα τα αναλύουμε βάσει πνευματικής ή μεταφυσικής πλευράς; Γιατί αυτό εχω καταλάβει από πολλούς ανθρώπους γύρω μου! Ότι διαβάζουν κάποια πιο ψαγμενα πράγματα (ότι τους δώσουν) και μετά τα "βλέπουν" συνεχώς μπροστά τους... Μου κάνει λίγο σαν τους υποχονδριους που νομίζουν ότι έχουν όλες τις παθήσεις... Υ.Γ. Ίσως να είναι βέβαια και η ιδέα μου!

Μα, να ρωτήσω κάτι; Ίσως ακουστώ λίγο γραφικός, αλλά δεν έχει εξελιχθεί ο κόσμος από τότε; Φυσικά και έχω σκεφτεί κάτι παρόμοιο, αλλά εξίσου έχω σκεφτεί και ότι θα παλέψω με τα μέσα που έχω... Θα ήμουν δηλαδή καλύτερος αν σκότωνα ώστε να πάει μπροστά η Χώρα ή μία οποιαδήποτε χώρα; Ναι, έχει συμβεί στο παρελθόν και έγινε σταθμός για να προχωρήσει κάποιος πολιτισμός ή πολιτισμοί, αλλά όσο ο άνθρωπος και η Συνείδηση του εξελίσσεται, θα έπρεπε να καταφεύγουμε σε τέτοιες πρακτικές για να πάμε μπροστά; (Χωρίς φυσικά να ξέρουμε το τι θα συμβεί)

Μα αν υπάρχει αμφιβολία για κάτι, πως μπορείς να το αποδεχθείς; Για παράδειγμα, αποδέχομαι το ότι υπάρχει Θεός ακόμη και αν αμφιβάλλω για αυτό; Εγώ το βλέπω περισσότερο σαν εμπόδιο στο να αποδεχόμαστε τα πάντα! Μέσω της αμφιβολίας μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα το τι συμβαίνει γύρω μας. Θα μπούμε στην διαδικασία να ψάξουμε για πληροφορίες, να παρατηρήσουμε καλύτερα, να συγκεντρώσουμε τις πληροφορίες, να τις αναλύσουμε και να τις ξεδιαλύνουμε. Μετά θα τις ελέγξουμε και στο τέλος θα πρέπει να έχουμε φτάσει στον επιθυμητό στόχο! Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας αποδεχόμαστε. Αλλιώς, όταν απλά αποδεχόμαστε κάτι, τότε δεν αμφιβάλλουμε για αυτό, ούτε μπήκαμε στην διαδικασία της αμφισβήτησης. Τουλάχιστον έτσι νομίζω ότι συμβαίνει... Ο παλαβός που θα παραδεχτεί ότι είναι παλαβός, σημαίνει αυτόματα ότι είναι και αφυπνισμένος; Δηλαδή κάποιος που έχει κάποιο πρόβλημα και το παραδέχεται, σημαίνει ότι είναι καλά; Ή ότι χρειάζεται βοήθεια; Δηλαδή επειδή το αποδέχεσαι το πρόβλημα, δεν σημαίνει ότι θέλεις και βοήθεια; Εγώ θα το έβλεπα σαν το πρώτο βήμα για να γίνει καλύτερα... Και ο αφυπνισμένος που αμφιβάλλει, γιατί να σημαίνει ότι είναι παλαβός; Εγώ νομίζω ότι ο αφυπνισμένος αμφιβάλλει γιατί χρειάζεται αποδείξεις! Δεν αποδέχεται το οτιδήποτε, ούτε τρώει μασημένη τροφή... Ίσα ίσα, το να αμφιβάλλει είναι που τον έχει αφυπνίσει... Βέβαια, τα πάντα μέσα σε όλο αυτό είναι υποκειμενικά. Υπάρχει μέτρο σε όλα! Αν για παράδειγμα αμφιβάλλεις συνέχεια και για τα πάντα χωρίς κάποια στιγμή να καταλήγεις σε συμπεράσματα, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δουλέψεις το κομμάτι εκείνο που έχει να κάνει με την κρίση σου (νομίζω, δεν είμαι και ψυχολόγος).

Καλησπέρα κι από εμένα. Ομολογώ, μπερδεύτηκα! Κατάλαβα απολύτως τα όσα γράψατε, αλλά η εναλλαγή από θέμα σε θέμα ήταν απίστευτα γρήγορη. Αν και σκοπός μου είναι να απαντήσω στο κυρίως ερώτημα, θα μου επιτρέψετε να θίξω (ελάχιστα) και κάποια από αυτά που αναφέρθηκαν. Καταρχήν, που κολλάει η όλη τηλεπαθητική εμπειρία; Όταν η Νεφέλη ξεκίνησε με το αρχικό σχόλιο, εγώ κατάλαβα ότι εννοεί την οποιαδήποτε "μεταφυσική" εμπειρία. Ακόμη και το να αισθανθούμε την ροή της ενέργειας για παράδειγμα, ή κάποιο όνειρο προφητικό, ή κάποιο πνεύμα... Το οτιδήποτε!!! Απλώς, όταν το συγκεκριμενοποιούμε και αναφερόμαστε μεμονωμένα σε συγκεκριμένα ζητήματα, δεν μπορούμε να απαντήσουμε πλήρως για το γενικό σύνολο των εμπειριών. Κάτι που μας αποτρέπει από το να είμαστε αντικειμενικοί. Τι εννοώ με αυτό; Πολύ απλά ότι όπως όλα τα πράγματα, έχουν και τις δύο πλευρές. Κάποιος μπορεί να θεωρήσει ότι ήταν μία μεταφυσική εμπειρία, ενώ κάποιος άλλος ότι έχει αρχίσει να τρελαίνεται... Αυτό μου δίνει ερέθισμα και για το επόμενο που θέλω να σχολιάσω. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός!!! Η κάθε εμπειρία είναι διαφορετική!!! Ο τρόπος που θα βιώσει κάποιος μία φαινομενικά ίδια εμπειρία, είναι υποκειμενικός!!!!!!!! Εγώ αυτό έχω καταλάβει όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με αυτόν τον χώρο. Ναι, υπάρχουν εμπειρίες που συγκλίνουν και εμπειρίες που αποκλίνουν. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι μία εμπειρία που βιώνουμε / βιώσαμε ήταν αληθινή ή όχι απλά και μόνο επειδή δεν βρίσκουμε κάποιον με την παρόμοια εμπειρία; Όταν κάποιος νοσεί ψυχικά, είναι δύσκολο να το καταλάβει. Το νοσώ πραγματικά όμως από το περνάω μία φάση που μπορεί να θυμίζει μία τέτοιου είδους κατάσταση είναι τελείως διαφορετικό. Η ζωή όλα αυτά τα χρόνια μου έχει δείξει ότι όλοι οι άνθρωποι, σε κάποια φάση της ζωής μας περνάμε καταστάσεις που μπορεί να θυμίζουν κάποια ψυχολογική πάθηση, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι κιόλας. Πόσο μάλλον όταν κατανοούμε το τι μπορεί να περνάμε και τους λόγους που μας έχουν οδηγήσει εκεί. Η κατανόηση είναι το πρώτο βήμα για να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε κάποιο σοβαρό ψυχολογικό και ψυχικό πρόβλημα. Τώρα, όσο αναφορά το θέμα, έχω περάσει άπειρα χρόνια για να μπορέσω να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν είμαι τρελός! Ακόμη δεν ξέρω αν τα έχω καταφέρει... Χαχαχαχαχα! Ναι, υπάρχουν φορές ακόμη, όπου αμφισβητώ πολλά από αυτά που συμβαίνουν. Άλλες πάλι φορές κάποια πράγματα μου επιβεβαιώνονται με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Αυτό δεν σημαίνει ότι μετά από όλα αυτά τα χρόνια μπορώ να είμαι σίγουρος και αυτό γιατί υπάρχουν πολλοί παράγοντες. Ένας από αυτούς είναι η ίδια μας η συνείδηση. Ναι, δεν έχετε προσέξει ότι με το που συμβεί κάτι το μυαλό μας πάει αυτομάτως κάπου συγκεκριμένα; Εμένα μου έχει τύχει να νομίζω ότι είναι κάτι μεταφυσικό και μετά που παρατήρησα καλύτερα το περιβάλλον και το γεγονός αυτού που συνέβη κατάλαβα ότι δεν ήταν. Εδώ αναφέρομαι στο γεγονός ότι μερικές φορές ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος από εμάς τους ίδιους να τα ερμηνεύει κατ' αυτόν τον τρόπο. Για να μην ξεφύγω τελείως από το θέμα (γιατί κατά κει το πάω), θα πω ότι ο μόνος τρόπος για να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε "σχιζοφρενείς" είναι να κατανοήσουμε την φύση όλων αυτών που γίνονται. Με επιμονή, υπομονή και σταδιακά θα μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την καθαρότητα όλων αυτών που συμβαίνουν και της όποιας μεταφυσικής εμπειρίας έχουμε! Άλλωστε, αν είμαστε "σχιζοφρενείς", μην ανησυχείτε, θα το καταλάβουν οι άλλοι για εμάς!!!

Προφανώς, πάρα πολύ δύσκολο... Εδώ σου λέει παντρεύτηκαν κιόλας! Βρε Πάνα, αυτό που σου λέμε δεν είναι να μην έχεις άποψη, αλλά το πόσο ακραία μπορεί να είναι αυτή η άποψη και για ποιο λόγο...!!! Νομίζω κανένας δεν προσπαθεί να είναι δήθεν. Άλλωστε, βρισκόμαστε σε ένα φόρουμ όπου οι περισσότεροι δεν γνωρίζονται, άρα, ποιος ο λόγος να είναι κάποιος δήθεν; Εκτός αν αναφέρεσαι γενικά στην κοινωνία, όπου και πάλι, θα σου έλεγα ότι πια, τα πράγματα έχουν γίνει πολύ πιο φιλελεύθερη σε πολλά θέματα... Ότι κι αν σημαίνει αυτό. Το αν συμπαθείς ή αντιπαθείς μία κάστα ανθρώπων είναι φυσικά δική σου άποψη. Νομίζω όμως, ότι γενικά εδώ στο φόρουμ, θα βρεις πολλούς όπου είναι κάθετοι στην θανατική ποινή, όποιος κι αν είναι ο λόγος από πίσω. Μην παίρνεις στραβά αυτά που λέμε.

Νομίζω ότι βγήκαμε τελείως εκτός θέματος... Καταστρεψαμε κι ένα topic...

Αν και βγαίνω εκτός θέματος, δεν μπορώ να μην το σχολιάσω. Βρε Πανα, το ότι έχεις δει μια δύο σειρές, δεν σε κάνει γνώστη του θέματος και κατά την γνώμη μου, δεν μπορείς να έχεις μια σφαιρική άποψη απλά και μόνο επειδή είδες μερικά σενάρια στην τηλεόραση. Χωρίς να θέλω να σε θίξω, αυτές οι σειρές / δημιουργήματα δεν είναι 100% αληθινα. Ίσως κάποια κομμάτια ή μερικές εκδοχές αλλά δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα απ' άκρη σ' άκρη. Καλό θα ήταν να μην στηρίζεις την άποψη σου πάνω σε αυτα. Τώρα, αυτό που θέλουμε όλοι να πούμε, είναι ότι αν διαβάσεις αυτα που έχεις γράψει στις αναρτησεις σου πιο πάνω, θα καταλάβεις ότι είναι λίγο άσχημος ο τρόπος και τα λεγόμενα σου. Εσύ ο ίδιος λες ότι τους χρειάζεται θανατική ποινή. Δεν βάζουμε άλλα λόγια. Θα ήταν καλύτερα, να σκεφτόμαστε τι είναι αυτό που γράφουμε, τι μπορεί να σημαίνει και φυσικά τι μήνυμα περνάμε με αυτό...

Μα, dimulator, είτε επηρεάζει είτε όχι ο θηλυπρεπισμός τα τσάκρα, είναι τελείως ουδέτερο. Τουλάχιστον, εγώ το βλέπω έτσι. Μου μιλάς για το αν θα κουμπώνουν τα τσάκρα μεταξύ τους. Ένας ετεροφυλόφιλος δεν θα ελκύσει έναν ομοφυλόφιλο και το αντίστροφο. Ή για να το θέσω καλύτερα, όταν θέλεις να ασχοληθείς με το τάντρα και το ταντρικό σεξ, θα σε ελκύσει ένας συγκεκριμένος σύντροφος. Με αυτόν τον σύντροφο, είτε είναι άνδρας, είτε είναι γυναίκα, ανάλογα με την κάθε περίπτωση, η ενέργεια του ενός θα τραβήξει, προσελκύσει και "κουμπώσει" με την ενέργεια του άλλου. Θα μπορούσα να πω βέβαια, ότι η ενέργεια ρέει. Αν και δεν έχω ασχοληθεί με το τάντρα, οπότε μιλάω υποκειμενικά και μέσα από την εμπειρία μου με την ροή της ενέργειας, θα έλεγα ότι η ενέργεια θα κινηθεί και θα συγχρονιστεί με αυτή του άλλου ατόμου, απλά και μόνο με την πρόθεσή σου. Βέβαια, μιλάω τελείως εκ του ασφαλούς για το ταντρα.

Θα σε ρωτήσω κάτι, που ίσως σε βοηθήσει να απαντήσεις ο ίδιος στην ερώτηση σου... Έχεις ένα ρολόϊ χρόνια ολόκληρα... Μην σου πω και εκ γενετής... Ας πούμε λοιπόν, ότι το έχεις από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου και τα πάντα τα προγραμματιζες γύρω από αυτό. Δεν χαλούσε πότε, και με αυτό το ρολόϊ μπορούσες να υπαρχεις στην καθημερινότητα σου ακολουθώντας όλα αυτα που ήθελες, θέλεις και θα θελήσεις να κάνεις στη ζωή σου έχοντας σαν γνώμονα αυτό. Δηλαδή, με λίγα λόγια, να γυρνούσε ο κόσμος σου σύμφωνα με αυτό. Ας πούμε λοιπόν ότι μια μέρα, ξερυθμιζες αυτό το ρολόϊ και αντί να πηγαίνει δεξιοστροφα, το έβαζες να γυρίζει αριστεροστροφα. Τι θα γινόταν; Αν λοιπόν, ένα τσακρα που κινείται δεξιοστροφα, το "πειραξεις" και το "κάνεις" να γυρίζει αριστεροστροφα, τι θα συμβεί; Πολλές φορές, θέλοντας να βοηθήσουμε κάποιον, μπορεί να του κάνουμε μεγαλύτερο κακό, αν δεν ξέρουμε τι παμε να κάνουμε. Άλλωστε, γιατι να θέλουμε να αλλάξουμε κάποιον; Ο καθένας είναι ξεχωριστός με τον τρόπο του. Η ψυχή είναι ψυχή, σε ότι σώμα κι αν βρίσκεται. Δεν έχει αρσενικό και θηλυκό παρά μόνο στο φυσικό περιβάλλον. Υ.Γ. Αυτή είναι η άποψη μου, χωρίς να προσπαθω να την περάσω σε κάποιον...

Ο καθένας αντιλαμβάνεται την "πραγματικότητα" μέσα από συγκεκριμένα πρίσματα, όπου αυτα έχουν διαμορφωθεί βάσει πολλών παραγόντων όπως ανατροφή, παιδεία, ψυχοσύνθεση, κουλτούρα, πιστεύω, ήθη και έθιμα, πολιτικό περιβάλλον, κοινωνικό περιβάλλον κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.!!! Έτσι λοιπόν, η ίδια "πραγματικότητα" δίνει άλλα, διαφορετικά, ερεθίσματα στον κάθε άνθρωπο και σταματάει να έχει αντικειμενική πλευρά! Γίνεται υποκειμενική και ο καθένας αντικατοπτρίζει το ποιος είναι πάνω στην ίδια την "πραγματικότητα". Αυτό δεν σημαίνει ότι το κόκκινο μήλο παύει να είναι κόκκινο ή μήλο, απλά κάποιος θα το δει σαν φρούτο, κάποιος άλλος σαν χρήσιμο συστατικό για γλυκό, ένας άλλος σαν σύμβολο γονιμότητας κλπ κλπ κλπ... Βέβαια, ούτε σημαίνει ότι δεν είναι και όλα αυτα μαζί...!!!

Όπως ήδη ειπώθηκε, κανένας δεν μπορεί να πάει στον Θεό, γιατί ο καθένας έχει τον Θεό μέσα του... Εκεί πρέπει να ψάξει κάποιος ώστε να μπορέσει να τον βρει, γιατί πολύ απλά είμαστε φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό ή μάλλον, καλύτερα, άυλο πράγμα... Θα αναφερθώ στο όνομα που δώθηκε στον Ιησού... Αυτό ήταν Εμμανουήλ, όπου σημαίνει "Ο Θεός μέσα μου" σε πιο λαϊκή απόδοση... Όσο θεοσεβούμενος κι αν είναι κάποιος, σε όσα μέρη λατρείας κι αν πάει, αν δεν κοιτάξει μέσα του, δεν θα τον βρει ποτέ...

Όπως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, έτσι είναι διαφορετική και η κάθε περίπτωση, συνεπώς και η λύση της. Μπαίνοντας στο τρυπακι του φόβου της Σκιάς, θα πρέπει πρώτα να αναρωτηθούμε ποια είναι η πραγματική αιτία του φόβου; Μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται ότι κάποιος φοβάται το σκοτάδι, αλλά το πρόβλημα να έγκειται στο ότι φοβάται να μείνει μόνος του, αβοήθητος... Βρίσκοντας την ουσία του προβλήματος, βρίσκουμε και τους τρόπους λύσης αυτού... Η μπορούμε απλά να του ρίξουμε ΦΩΣ...!!!

Πολλές φορές, μπορεί να χρειαστεί να πάρουμε και μία δεύτερη γνώμη, πιο επιστημονική, πιο αντικειμενική, όπου δεν βλέπει τα πράγματα εκ των έσω, αλλά σαν εξωτερικός θεατής...

Γενικά, πρέπει να βρεις πρώτα την αιτία, προτού αποφασίσεις να σταματήσεις να βλέπεις όνειρα... Τα όνειρα, μπορεί να μην είναι προφητικά, αλλά το υποσυνείδητο στα στέλνει ή καλύτερα τα επαναφέρει κατά τέτοιο τρόπο για κάποιο λόγο... Π.χ. για να συνηθίσεις σιγά σιγά στην ιδέα του πόνου (αν βλέπεις κάποιον συγγενή που έχει πεθάνει)... Ή μπορεί να σε επηρεάζουν θέματα και γενικά το μυαλό σου να βρίσκεται συνεχώς σε μία σύγκρουση / ανάλυση / συγκέντρωση / προσκόλληση / κλπ κλπ κλπ... Ίσως χρειάζεται να ηρεμήσεις... Και όπως λέει ο outis, να αλλάξεις κάποιες συνήθειες... Μην πηγαίνεις κατευθείαν στην άλλη άκρη, μόνο και μόνο επειδή δεν σου αρέσει κάτι...

Θα συμφωνήσω με τις βεβαιώσεις...!!! Βοηθάνε πολύ σε κάποια θέματα...!!!