Δεν ειχα σκοπο να ειρωνευτω κανεναν σας,αγαπησα πολυ αυτη τη μουσικη,ακομα κ οταν μπηκα με ενθουσιασμο στην ιστορια του punk κ οτι ακολουθησε,ποτε δεν την αφησα.
Για να ειμαι ειλικρινης οταν ημουν 20ρης ημουν τοσο φανατικος με το metal,που δεν εχει νοημα ολο αυτο,καποιοι θα γινονται εξαλλοι με οτι λεω,αναγνωριζω οτι τουλαχιστον ειναι ειλικρινεις.
Αναρωτιεμαι αν μπορουν να δουν περα απο το ταδε η δεινα καλο group,την παντελη ελλειψη φρεσκαδας κ πρωτοτυπιας.Περναμε πολυ δυσκολους καιρους στη μουσικη,σε ολα τα ειδη,ειναι παγκοσμιο κ δεν ειναι κανουργιο,απο τα 90s κ μετα ολα εχουν βαλτωσει.
Αγαπητε Τραγου Κερατο,ναι ειναι κοινοτοπιες ολα αυτα,για μενα εχει πεθανει λοιπον ολο το ροκ,γενικα,για να μην επικεντρωνομαι στο μεταλ,απλα το death doom κλπ μου φαινεται λιγο αστειο,οχι τοσο μουσικα,εμφανισιακα κ σαν κλιπς ειναι καπως...
Το death εχει μια ανθηση Κεντρικη Ευρωπη κ Σκανδιναυια-αλλα οι πηγες ειναι νεκρες.Ταξιδευα κ ταξιδeυω οσο μπορω ακομα κ ειναι αληθεια: στο λονδινο,στις μεγαλες πολεις-μουσικες μητροπολεις-της Aγγλιας,στην Καλιφορνια,ειναι κατι που εχει μπει στο περιθωριο.Αυτο με στενοχωρει.Θυμαμαι καλοκαιρι 80,81,στα 2 πρωτα Μοnsters of rock ορδες,χιλιαδες κοσμου να φευγουν απ τους σταθμους για το Donnington,απιστευτες εποχες,ενας οργασμος κοσμου κ μουσικης.Τωρα οι deathαδες βγαζουνε φωτο-σουβενιρ για τους τουριστες μαζι με κατι ξεχασμενους πανκηδες.
Ελεος,το οτι ειμαι 43 το ειπα για να δειξω οτι καθομαι να δω κ να ακουσω το τι "παιζει"σημερα,αντιθετα με ολους οσους ξερω που εμειναν στα 70-80ς,οχι για να δειξω κατι,θα πουλαγα την ψυχη μου για να γυρναγα λιγο πισω.
Μην το συνεχιζουμε αλλο,πιθανοτατα να εχω γερασει πια κ να αντιδρω ετσι..
ευχαριστω για το καλωσορισμα,εχουμε τοσες χιλιαδες αλλα πραγματα που μας ενδιαφερουν,εδω.