Jump to content

Awaken

Mέλη
  • Posts

    458
  • Joined

  • Days Won

    1

Posts posted by Awaken

  1. Στο νησί μου (δεν είμαι απο Κρήτη, απλά σπουδάζω εδώ) συνηθίζεται κάποιος να παίρνει είτε ένα είτε τρία κουφέτα απο το δίσκο, και γενικότερα όχι ζυγό αριθμό, όχι για κανέναν αλλο λόγο απλά "για το καλό".

    Ακόμη και οι μπομπονιέρες είθισται να έχουν είτε 5 είτε 7 κουφέτα (Τουλάχιστον μπομπονιέρα με 6 κουφέτα δεν έτυχε να παρατηρήσω ποτέ).

    Θυμάμαι χαρακτηριστικά, όταν είχε αρραβωνιαστεί μια καθηγήτρια μου μας μοίρασε απο 1 κουφέτο στο μάθημα. Κάποιος της ζήτησε κι άλλο ένα, κι εκείνη του είπε : Μη πάρεις μόνο ένα, πάρε δύο, για το καλό πρέπει να παίρνεις μονό αριθμό!

     

    Α! Ναι, ορισμένοι μοιράζουν κουφέτα και στον αρραβώνα :smilewink:

  2. Αποφάσισα να ανοίξω αυτό το θέμα με αφορμή κάποιο site που ανακάλυψα σχετικά με τον Κωνσταντίνο Καβάφη.

    Στη συγκεκριμένη σελίδα μπορεί κανείς να διαβάσει πάρα πολλά απο τα έργα του ποιητή, καθώς και να ακούσει ορισμένα απο αυτά, και άλλα να τα δει σε χειρόγραφο.

    Αν ενδιαφέρεστε, κάντε κλικ εδώ !

     

    Θα παρακαλούσα επίσης, αν κάποιος γνωρίζει άλλα sites ή ακόμη και ftp τοποθεσίες με έργα ποιητών και συγγραφέων μας (-και όχι απλά βιογραφίες τους-), να παραθέσει εδώ τα links του ^_^

     

    Υ.Γ. Ελπίζω να μην υπάρχει ανάλογο topic, αν και έψαξα ενδελεχώς.

    Υ.Γ.2. Όποιος βρει/γνωρίζει σχετικό τόπο με έργα του Γιάννη Ρίτσου, plz SOS δώστε αμέσως σύνδεσμο!

  3. Μια φορά πήγα κι εγώ σινεμά, κι έπεσα πάνω στους αδερφούς Γκριμ!

    -Απίστευτη μούφα-

    Ο,τι παραμύθι έχετε ακούσει (από Κοκκινοσκουφίτσα, Ραπουνζέλ, Μπισκοτάνθρωπο, Χανς και Γκρέτελ, κι ένα σωρό άλλα) τα έχει μπλέξει-άκυρα κατά τη γνώμη μου-μέσα στην ταινία.

     

    Όσο για την ταινία Sin City, για την οποία έγινε λόγος πιο πάνω, προσωπικά δεν κατάφερα να την δω.

    Απλά νιώθω φρίκη όσο την σκέφτομαι.

    Μπορεί απο σκηνοθετικής άποψης να είναι αριστούργημα, αλλά τόσο αίμα, βία, κεφάλια, διαμελισμούς κλπ δεν τα αντέχω!!

  4. Την ταινία δεν την έχω δεί ακόμη, θέλω να τη δώ όμως με πρώτη ευκαιρία,

    Γιατί μεγάλωσα με τη σειρά που έπαιζε η ΕΤ2 όταν πρωτοπήγα στο γυμνάσιο!

    Και μου άρεσε πολύ θυμάμαι, καθώς μόλις τέλειωσαν τα επεισόδια, διάβασα και τα 7 βιβλία του Χρονικού.

  5. Στην αρχή το κορόιδευα!

     

    Στη συνέχεια, άρχισε να με ενδιαφέρει...

     

    Και μετά να μου αρέσει,όλο και περισσότερο!

     

    Λίγο αργότερα, έφτασα στο σημείο να κοιμάμαι 6 ώρες, τις υπόλοιπες 18 να είμαι κολλημένη στην οθόνη του υπολογιστή μου, με το ποντίκι και το πληκτρολόγιο να έχουν γίνει προέκταση των χεριών μου!

    Και εκτός αυτού, να συντηρούμαι με μια pizza κάθε 2-3 μέρες ή όποτε θυμόμουν οτι πεινούσα!!

     

    Ο λόγος για το λίγο ή πολύ γνωστό δικτυακό παιχνίδι World Of Warcraft !

     

    Όταν κατάλαβα οτι έφτασα στα όρια του απόλυτου καψίματος, δεν ήθελα να το παραδεχτώ!

    Είχε περάσει ένας ολόκληρος χρόνος κατα τον οποίο έχασα σχεδόν κάθε είδους επαφή με τον έξω κόσμο, με την σχολή μου, με τις παρέες μου, τα πάντα, με εξαίρεση τον φίλο μου με τον οποίο λιώναμε μαζί στο παιχνίδι.

    Επίσης έχασα και όλα μου τα υπόλοιπα ενδιαφέροντα..

     

    Τώρα προσπαθώ να ξανακάνω τη ζωή μου λίγο πιο φυσιολογική, και να συμμαζέψω ότι μπορώ, κυρίως από μαθήματα.

    Ίσως αυτή τη στιγμή να μετανιώνω, αλλά ο 19ος χρόνος της ζωής μου χάθηκε χωρίς καν να το καταλάβω! :headb:

  6. Αρχικά, σας καλησπερίζω μετα απο πολύυυυ πολυ καιρό. Ίσως και χρόνο (....)

     

    Ο λόγος που επέλεξα το συγκεκριμένο ψευδώνυμο είναι γιατί ένιωθα σαν φορητός ονειροκρίτης. Με όποιον και να μιλούσα μου έλεγε τι είδε το προηγούμενο βράδυ στον ύπνο του και καθόμασταν μετά και κάναμε αναλύσεις επι αναλύσεων και το τι θα μπορούσαν να σημαίνουν τα συγκεκριμένα όνειρα.

     

     

    Τώρα όμως, δε με εκφράζει και τόσο... θα ήθελα να το αλλάξω κάποια στιγμή (αν γίνεται).. αλλά ακόμη δεν ξέρω σε τι! :blink: Γενικά είμαι σε μια μπερδεμένη φάση!

  7. και έγινε έκρηξη και πεθάναμε (όλοι).

     

    Τέλος το spam ή ακόμα; Η sql δεν αστειεύεται  :blink:  :shocked:  :whistling:  :smilewink:

    7104[/snapback]

     

    :whistling: Κι η ιστορία συνεχίζεται στον κάτω κόσμο όπου...

    (sorry για τις 8, αλλά έπρεπε να δώσω μία συνέχεια!) :evilbl:

     

     

     

    Αλήθεια, πειράζει που το θέμα είναι τόσες σελίδες..;; :unsure::wacko:

    Αν είναι, να ανοίξουμε καινούργιο.... :smilewink: B) ^_^

  8. Νεφέλη, θα δοκιμάσω τη λύση που προτείνεις! :unsure: (...όταν το πάρω απόφαση! :019blush: )

    Αλλά αν συμβεί κανένα απρόσμενο γεγονός όπως το να πέσει στα καλά καθούμενα καμιά ασφάλεια, ή οποιοσδήποτε θόρυβος μέσα/έξω από το σπίτι... :shocked::shocked: ...άσχημα τα πράγματα.

    Τρομάζω τόσο εύκολα... άλλωστε, θερίζουν οι καρδιακές προσβολές στα 19!! :018bleh::018bleh:

  9. Όταν λοιπόν νιώθω την έκρηξη μέσα μου, βαράω έναν τοίχο με όση δύναμη μου βγαίνει εκείνη την ώρα από τον θυμό. Η πλάκα είναι οτί από τα νέυρα σου δεν πονάς.

     

    6980[/snapback]

     

     

    Εγώ προσφάτως σε θέμα φιλίας ξέσπασα (μετα από δύο χρόνια υπομονής). Αλλά ήρεμο ξέσπασμα, με ήρεμο λόγο και σωστά επιχειρήματα. Δεν είναι καλό να κρατάς το θυμό μέσα σου αλλά από τη μια πλευρά σε κάνει να δεις σφαιρικά τα πράγματα και να βγεις πολύ από πάνω αν το χειριστείς σωστά. Βέβαια αναλόγως και το χαρακτήρα του καθενός.[/size][/color][/font]

    6995[/snapback]

     

    Δύο διαφορετικές απόψεις ξεσπάσματος...εγώ δυστυχώς αν εκνευριστώ, φωνάζω άκρατα και άκριτα σ' αυτόν που μου προκάλεσε τον εκνευρισμό. Μετά από 5 λεπτά βέβαια, το ξεχνάω. Αλλά οι άλλοι μάλλον το θυμούνται.... (i:suck)

  10. Αν κατάλαβα καλά, εσύ Dakkon, πιστεύεις οτι καλά θα ήταν να ξεσπάμε την οργή μας εκείνη τη στιγμή ώστε να μη συσσωρεύεται, σωστά; Ωστόσο, μήπως αν συγκρατούσαμε τα νεύρα μας, αργότερα να μας περνούσε;

     

    Για την έκφραση "Αν θύμωσες, πιες ξύδι να σου περάσει", τι έχετε να πείτε;;

  11. ...Όταν χάνουμε την ψυχραιμία μας με καταστάσεις που μας εξοργίζουν, κατά κανόνα χάνουμε και το δίκιο που πιθανώς να έχουμε. Όταν συνειδητοποιούμε πως τη χάσαμε, είναι πλέον αργά.

    Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο έχω μετα λύπης μου καταλήξει, μετά από διαφωνία που είχα σήμερα το απόγευμα με την οικογένεια μου. Εσείς τι πιστεύετε σχετικά με αυτό;;

     

    Σ' αυτό το topic είναι καλοδεχούμενες οι απόψεις και οι εμπειρίες σας σχετικά με αισθήματα οργής ή θυμού που έχετε βιώσει! Εσείς πώς αντιδράτε σε ακραίες καταστάσεις; Πως θα θέλατε να αντιδρούσατε;

  12. Σας έχει συμβεί να εκνευριστείτε με μία κατάσταση ή ένα πρόσωπο και να χάσετε την ψυχραιμία σας;

    Όταν εκνευρίζεστε, κρατάτε το θυμό σας για αργότερα, ή ξεσπάτε εκείνη τη στιγμή ακόμη και μπροστά σε τρίτους;

    Έχετε μετανιώσει για στιγμές που εκδηλώσατε την οργή σας;

     

  13.  

    Κι εγώ πραγματικά φοβάμαι το σκοτάδι! Κι όχι απλά το φοβάμαι, το τρέμω!

    Δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθώ στο δωμάτιο χωρίς έστω ένα πορτατίφ αναμμένο!

    Αυτό που φοβάμαι είναι τα πλάσματα της νύχτας, ή της φαντασίας μου, που τα έχει συνδέσει με τη νύχτα. Αν ειδικά έχω δει και καμιά περίεργη ψυχολογική ταινία ή θρίλερ, τότε η νύχτα γίνεται το μαρτύριό μου..

     

    Επίσης δεν μπορώ να κοιμηθώ όταν τα πόδια μου είναι έξω από τα σκεπάσματα, επειδή με φοβίζει "ο σκοτεινός κόσμος κάτω από το κρεβάτι μου!"... :shocked::crying:

  14. Ωραίοι είστε ρε! Τον Dakkon σπεύσατε να τονε σώσετε, αλλά εμένα με σκοτώσατε;;;  :001almostcry:

     

    ...το ζητάει ο οργανισμός σας το στοίχειωμα μου φαίνεται...  :evilbl:

    6887[/snapback]

     

    Νεφελίτσα, ξόφλισες, πάεις, τώρα αλλάξαμε και θέμα!! :evilbl: :P

  15. Καλησπέρα κι εδώ ! :019blush:

    Θα ήθελα να σας κάνω μία ερώτηση.

    Όλοι λίγο πολύ έχουμε ακούσει για άτομα τα οποία έκαναν "αναδρομές" στο παρελθόν τους και ανακάλυψαν ποιοι ήταν σε "προηγούμενες ζωές".

    Τι έχετε να πείτε επ' αυτού;

  16. Επίσης ανέφερα οτι θα με στεναχωρούσε το παιδί μου να ήταν gay. Αυτό γιατί θα ήθελα να αποκτήσει οικογένεια και παιδιά, και να αποκτήσω κι εγώ εγγόνια.

    Ωστόσο, ό,τι και να θέλω εγώ, αν ο Θεός ορίσει έτσι, επ'ουδενί δεν θα δείξω στο παιδί μου τι νιώθω, προκειμένου να μη το στεναχωρήσω, και δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να το κάνει, όσο αυτό περνάει απο το χέρι μου.

  17. Καλησπέρα σας κι απο μένα.

    Είμαι ένα ολοκαίνουργιο μέλος των forums, και τυχαία έπεσε το μάτι μου στη συζήτηση σας!

    Αρχικά θα ήθελα να πω οτι δεν μου έχει τύχει να συναναστραφώ gay άτομα, ωστόσο δεν θα με πείραζε καθόλου να υπάρχουν γύρω μου, και να κάνω παρέα μαζί τους. Ωστόσο:

    Η ερώτηση πρέπει να είναι: "Πως θα έννοιωθες αν ένα παιδί σου είναι/γίνει gay;"

    Αν το παιδί μου γινόταν/γεννιόταν gay, θα με στεναχωρούσε. Δεν θα με πείραζαν οι σεξουαλικές του προτιμήσεις, ειδικά αν ήταν συνειδητοποιμένος/η. Θα με πείραζε όμως να είναι σούργελο. Σούργελα θεωρώ τα εξής άτομα (quote από άρθρο του/της porcupine):

    Sorry, αλλά όσο βλέπω χαριτωμένα αγοράκια να χαριεντίζονται στην TV, στο cinema ή στο δρόμο ή τα ακούω στο ραδιόφωνο μου 'ρχεται εμετός. Όσο βλέπω άντρες να κουνιούνται και να λυγιούνται κι αυτό από κάποιους πάει να περάσει ως φυσιολογικό ή χαριτωμένο εγώ θα εξανίσταμαι και θα βρίζω.

    Η άποψη μου είναι καθαρά προσωπική

    Δεν θέλω να θίξω κανέναν από τους παρόντες που πιθανώς συμπεριφέρεται με τέτοιο τρόπο και ζητώ συγνώμη από όποιον νομίζει οτι τον προσβάλλω...

×
×
  • Create New...