Awaken

Από το θεματάκι για τα memes κατέληξα εδώ, και να η πηγή του άρθρου που παρέθεσε ο Sucore.Για τον Lobsang Rampa, να το λήμμα της wiki.

Βρε παιδιά, εγώ όταν ακούω τον χαρακτηρισμό "εσωτερικο" μαγαζί, μου έρχεται στο μυαλό ένα κατάστημα με μαγικά αντικείμενα και βιβλία (=το μαγαζί των ονείρων μου, μετα το Hondos αχαχα)... Αλλά καμία σχεση με ροκ καφετέρια. Θα μπορούσε πάντως να υπάρξει λύση για να μην καταστραφεί αυτός ο χώρος, να μην τον κάνουν "καλοκαιρινό" όπως λέτε. Θα μπορούσε να είναι σε στυλ λέσχης για παράδειγμα, και η είσοδος να επιτρέπεται μόνο με την επίδειξη κάρτας μέλους. Έτσι δεν θα έμπαινε μέσα ο κάθε τυχάρπαστος για να καταστρέψει και να λεηλατήσει..

Ingmar, καταλαβαίνω τι θέλεις να μου πεις, μέσα απο τα παραδείγματα σου. Είναι λίγο ακραία κάποια απο αυτά, αλλα καταλαβαίνω Έχεις δίκιο σε αυτό Sucore, δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Ωστόσο η απορία μου παραμένει για το αν τα στοιχεία των προκατόχων μπορουν να συγκεντρωθούν όλα μαζί και να δημιουργήσουν .."κάτι". Κι αν μπορούν, αυτό το κάτι τι θα είναι? Το πνεύμα του σπιτιού? ...

Δες κι εδώ, μια πιο καθαρή φωτογραφία.. αλλά ελπίζω να έχεις υπόψιν σου οτι αυτό το φυτό είναι τοξικό και επικίνδυνο.

Αν είσαι σε μία σελίδα και θέλεις να ανοίξεις ένα καινούργιο άσχετο tab χωρίς να πειράξεις τη σελίδα που είσαι, πώς...? (Δε μιλάω για το να πάρεις ένα λινκ στην τύχη και να επιλέξεις "Άνοιγμα σε νέα καρτέλα" κ μετά να γράψεις διευθυνση ή οτιδήποτε..) (Επίσης δεν έχει επιλογή να ανοίξω καρτέλα στο παρασκήνιο!) Αν θες να κάνεις duplicate τη σελίδα σου σε νέο tab, πώς...? Επιπλέον, θεωρώ οτι η διαχείρηση των σελιδοδεικτών, του ιστορικού, των downloads και άλλων τέτοιων λετομερειών, είναι το λιγότερο unfriendly για μένα... Μάλλον παρασυνήθησα τον Opera.

Καλησπερα! Τζοννάκη, στο δικό σου μαγαζί εγώ θα οργάνωνα και βραδιές καραόκε (αν μου επιτρέπεις φυσικά) ή αυτοσχέδιου θεάτρου. Τώρα αν είχα εγώ ένα δικό μου "εσωτερικό" μαγαζί... μάλλον δεν θα είχε καμία σχέση με το δικό σου (αλλά σίγουρα θα είχε με της μαρτίνας!)! Χεχε

Τι να σου πω βρε Αυγερινέ, θεωρώ οτι ο firefox είναι τοσο κενός και ελλειπής, που για να τον κάνεις user-friendly, πρέπει να του φορτώσεις ένα κάρο plugins... Και μακάρι και νά ξερα πόσα/ποια plugins θέλει ακριβώς...!

Anor, το downloadable βιντεάκι είναι άσχετο... το σωστό είναι το βίντεο απο το link! Εγώ χτες κατέβασα το downloadable και νόμιζα οτι μας κάνεις πλάκα!.. (και είπα οτι είανι εντυπωσιακό για να μη σου χαλάσω την πλάκα, κι οτι θα το κάνω κι εγώ αυτό μια μέρα .. ) Χαχαχ το άκυρο!

Αν μη τι άλλο.. εντυπωσιακό! Χεχεχ... κι εγώ θα το κάνω αυτό μια μέρα! :smilewink:

Αν θεωρήσουμε οτι αυτοί που έχουν πεθάνει παραμένουν στο χώρο που πέθαναν ή στο σπίτι τους (έχετε δει την ταινία White Noise?), τότε φαντάζομαι οτι αν ήταν καλοί άνθρωποι θα είναι και "καλά" πνεύματα... Ωστόσο δεν πιστεύω αυτή την εκδοχή. Ειδικά αν το σπίτι είναι καινούργιο, δεν υπάρχει λόγος να κατοικεί πνεύμα σε αυτό. Και γενικότερα δεν πιστευω οτι κάποιος που πέθανε φυσιολογικά (απο γηρατειά πχ) εγκλωβίζεται σε ένα χώρο ή σε μία συγκεκριμένη διάσταση...

Ingmar, το έχετε ξανακάνει αυτό με το ouija board παλιότερα? Δεύτερον, είχατε κάποια συγκεκριμένη ερώτηση που θέλατε να απαντηθεί, ή απλά παίζατε? Ισχύει οτι όσο περισσότερα άτομα τόσο ισχυρότερο είναι αυτό που έρχεται?

Δεν έχω ιδέα απο μελίσσια αλλα... Αυτό και μόνο μου αρκεί για να μη πετάξω τα ωραία μου λεφτάκια!!!

Χαχαχ, Opera FTW! & Opera mini για το κινητό! // σσ. τελευταία τον βαρύνανε τον opera ή είναι η ιδέα μου...? Ο firefox πάντως δε με βόλεψε..

Βρε παιδιά, αυτός ο βασιλικός πολτός, πανάκριβος είναι! 40 ευρώ τα 5 γραμμάρια... δεν έχω φάει ποτέ! Τουλάχιστον έχει καλή γεύση/υφή ή είναι μια αηδία?

Αναλόγως το μέγεθος της ζημιάς που μας έχει προξενήσει κάποιος. Ίσως δεν συγχωρούμε πάντα. Κάποιες φορές όμως ξεχνάμε ή αλλιώς επιλέγουμε να μη θυμόμαστε, το οποίο επίσης θεωρώ μια μορφή συγχώρεσης.. Η θρησκεία μας λέει να συγχωρούμε τους συνανθρώπους μας για να μας συγχωρήσει κι εμάς ο Θεός, όταν έρθει η ώρα... Πιστεύω οτι η συγχώρεση μας βοηθά να εξελιχθούμε σαν άνθρωποι. Να κατανοήσουμε το "λάθος" του συνανθρώπου μας, χωρίς απαραίτητα να το έχει κατανοήσει ο ίδιος, να χαμογελάσουμε και να προχωρήσουμε παραπέρα... Δεν θεωρω οτι γνωρίζω πολλά πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Νομίζω οτι αξίζει απο μόνο του ένα τόπικ, αν δεν έχει ήδη! Αυτά απο μένα, Ευχαριστώ! Χρήστο, το θέμα περι θυμού με είχε απασχολήσει κι εμένα αρκετά παλιότερα! Είχα ανοίξει και το πρώτο μου τόπικ τότε, με τίτλο: ΘΥΜΟΣ & ΑΥΤΟΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ Χεχε! Αν σε ενδιαφέρει, ρίξε μια ματιά! σσ. Το δευτερο ποστ το έκανα επειδη .. δεν μου έφτασαν τα quotes! Ανώτατο όριο Παραθέσεων/Ποστ = 15 .. !

Κατ' εμέ είναι σημαντικό να τις γνωρίζουμε, αν μπορούμε να τις ελεγξουμε, αλλιώς, αν δεν μπορούμε, δεν έχει σημασία... Σπάνια με θυμώνουν μέλη! Προσωπικά θυμάμαι μόνο μία περίπτωση σε αυτό το φόρουμ, αν και δεν θυμάμαι με ποιο μέλος είχα θυμώσει! Σε αντίθεση με τον Αυγερινό, θα μείνω μόνο στο δογματισμο. Ή μάλλον καλυτερα στη στενομυαλιά (όχι οτι εγώ δεν είμαι στενόμυαλη.. χαχα!).Κι η στενομυαλιά περισσότερο με ενοχλεί παρά με θυμώνει.. Κι αυτό είναι σημαντικό. Κατα τη γνώμη μου, τους άλλους εύκολα θα τους κοροιδέψεις. Τον εαυτό σου δύσκολα. Στο φόρουμ ή γενικότερα? Στο φόρουμ, εμένα με ενοχλεί πχ η στενομυαλιά, όπως είπα και πιο πάνω... Τώρα γενικότερα... δεν ξέρω Κάποιοι είναι, κάποιοι όχι. Εγώ πάντως σίγουρα διεκδικώ τον τίτλο της πιο φοβιτσιάρας του φόρουμ! Χεχε Ωραία ερώτηση.. Ο δικός μου θυμός μπορεί να πηγάζει απο το οτι δεν ξύπνησα καλά το πρωί! Τότε με την παραμικρή αφορμή που θα μου δώσεις, θα φωνάξω, θα σου τα χώσω, θα τσιρίξω για 5 λεπτά, και μετά όλα μέλι-γάλα... Τώρα μπορεί να πηγάζει κι απο άλλα πράγματα. Αλλα συνήθως δεν <<συσσωρεύω>> αρνητισμό.. Να τον ειρωνευτούμε (που σύμφωνα με κάποιους ψυχολόγους είναι ο χειρότερος τρόπος άμυνας ), ή να το αφήσουμε να ξεθυμάνει χωρίς να πούμε/κάνουμε τίποτα (αλαλ έτσι συσσωρέυουμε αρνητισμό). Πολλές φορές βολεύεινα τα ρίχνουμε στους άλλους, αλλά αυτό εξαρτάται κι απο το πόσο ειλικρινής είναι ο καθένας, τόσο με τον εαυτό του όσο και με τους γύρω του. Αυτή η ερώτηση είναι πολύ δύσκολη για μένα! Δε γνωρίζω αρκετά για τους Αρχαίους Έλληνες. Αλαλ θα μπορούσα να συμφωνώ με τον Αυγερινό Γιατί όπως είπα και πιο πάνω στον εαυτό σου δεν μπορείς να πεις ψέμματα! Εδώ θα συμφωνήσω απόλυτα με τον προλαλήσαντα Αυγερινό! Σε ένα φόρουμ θέλεις να ανταλλάξεις γνωσεις, απόψεις, εμπειρίες κλπ.. Αγάπη δίνεις/παίρνεις ή έστω αναπτύσσεις (νομίζω οτι ο όρος είναι λίγο αδόκιμος) αλλού. Τώρα το αν ενστερνιστείς κάποιες απόψεις άλλου προσώπου μέσα απο ένα φόρουμ, κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αναπτυχθείς συναισθηματικά, αυτό δεν έχει να κάνει με την αγάπη! Ίσως όσοι βρίζουν, να "μαθαίνουν" με βρίσιμο. Προσωπικά θεωρώ οτι δεν έχει αξία να βρίσω κάποιον για να μάθει. Δε θέλω να επιβάλλω απόψεις με το ζορί! Για όνομα! Ωστόσο μπορεί να χρησιμοποιήσω κάποιες μεθόδους (όχι βρίσιμο!) για να κάνω κάποιον να σκεφτεί. Πιστεύω οτι και να θέλει κάποιος να παραμείνει απόλυτα στάσιμος, αυτό δε γίνεται! Όλοι αλλάζουμε έστω και στο ελάχιστο, συνειδητά ή ασυνείδητα, προς το χειρότερο ή προς το καλύτερο με το πέρασμα του χρόνου.Αποδεχόμαστε τον εαυτό μας = Δεν είμαστε κομπλεξικοί άνθρωποι. Για μένα, το να αποδέχεσαι τον εαυτό σου με τα ελαττώματα και τα προτερήματα του, σημαίνει οτι έχεις αναγνωρίσει αυτά τα ελαττώματα και προτερήματα σου. Η αναγνώριση θεωρώ πως είναι το πρώτο βήμα για την βελτίωση! Ναι.

Δίκαιο έχεις, τώρα που το κοίταξα.Τελικά είναι παρεξηγημένη φράση.

Προσωπικά αυτή τη μορφή άγνοιας εγώ θεωρώ ευλογημένη! Γιατί ναι μεν δεν γνωρίζεις κάτι, αλλα επιπλέον δεν γνωρίζεις οτι υπάρχει αυτο το κάτι που δεν γνωρίζεις, και έτσι δεν σε νοιάζει... Άρα είσαι ευτυχισμένος!.. Στους Μακαρισμούς λένε: "Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι"! Νομίζω οτι ο συγκεκριμένος μακαρισμος αναφέρεται στα άτομα με διπλή άγνοια (ή/και στους τρελούς..).

Κουράνη και Χρήστο, διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τη συζήτηση σας! Και συμφωνώ σε όλα, εκτός απο το συνειρμό του Χρήστου. Για την ακρίβεια δεν έχω καταλαβει το συνειρμό του Χρήστου στο εξής κομμάτι: Μήπως θα μπορούσες να εξηγήσεις Χρήστο, πώς πάς απο την έλλειψη φόβου για το αντίθετο στην αγάπη?Ευχαριστώ! Χαχαχαχ... Άτιμε Korzybski! Αυτός φταίει για όλα!

Χμ, ίσως και να μου φαινόταν χρήσιμο. Είχα δοκιμάσει κι εγώ παλιότερα ένα αντίστοιχο αλλά αναγνώριζε μόνο αγγλικά σαν γλώσσα, δε θυμάμαι πώς λεγοταν. Μπορούσες και να δώσεις και φωνητικές εντολές στο pc κι εκείνο να πράξει ανάλογα... Μέτριο και δύσχρηστο μου είχε φανεί. Παρόμοιο πρόγραμμα πάντως, έχω την εντύπωση οτι είναι και ο Ηλεκτρονικός Λογογράφος. Δεν τον έχω δοκιμάσει.. Καλή ιδέα για κατέβασμα πάντως!

Σεικωφάντυ!!!!

Ας μυν κωλαμμαι στα ωρθωγραφυκα λάθοι!

Ο solomon είπε: κι ο hrakleitos σχολίασε το παραπάνω και είπε (Παρεπιπτόντως συμφωνώ με τον hrakleito και εξήγησα την άποψη μου σχετικά με αυτό στο προηγούμενο post μου) Πού μπερδευτήκαμε?

Καλησπέρα solomon! Καλησπέρα σε όλους! Τότε [λυπάμαι που] χάνεις όλη την ουσία της συζήτησης, διότι μέσα απο την αντιπαράθεση έρχεται ο επικοδομοιτικός διάλογος! Είναι σημαντικό να υπάρχει η αντίθετη άποψη. Αν υπάρχει μόνο μία άποψη κι όλοι συμφωνούνμε αυτή, αυτό δεν είναι διάλογος, είναι μονόλογος! Και δεν υπάρχει και λόγος να γίνεται.. Λες: Για τους περισσότερους ανθρώπους ο πατέρας μας είναι μία μορφή που αγαπάμε, σεβόμαστε, τιμούμε, εκτιμούμε αλλα και φοβόμαστε. Και ειδικά σε νεαρές ηλικίες, όταν κάνουμε λάθη, ο πατέρας μας θυμώνει, μας μαλώνει και μας τιμωρεί. Κι όταν πράττουμε σωστά, πολλές φορές επιβραβεύει.. Όταν έχεις τον Θεό σαν πατέρα σου, σημαίνει οτι τον αγαπάς όπως τον πατέρα σου, τον σέβεσαι όπως τον πατέρα σου, κι ακόμη τον φοβάσαι όπως τον πατέρα σου! Φαντάσου λοιπόν κάποιον χριστιανό που απο μικρός δέχεται διδασκαλίες και κατηχήσεις για τον Θεό, που είναι Πατέρας όλων μας κλπ. Γιατί να αντιμετωπίζει το Θεό διαφορετικά απο τον πατέρα του? Κι αφού Θεός δύναται να θυμώνει... κι ο χριστιανός φοβάται! Κι αν υποστηρίξεις οτι ο Θεός είναι όλο αγάπη και ούτε θυμώνει ούτε οργίζεται, αλλά κάνει μόνο το καλό ή έστω παραμένει απαθής, υπάρχουν πάμπολλες αναφορές των Διαθηκών σχετικά με τον θυμό ή την Οργή -αν προτιμάς- του Θεού! Συγκεκριμένα: Παλαιά Διαθήκη: «Εθυμώθη οργή Κύριος σφόδρα (Αριθ. 11:10), «Μεγάλη η οργή Κυρίου, η εκκεκαυμένη εν ημίν» (Δ΄ Βασ. 22:11), «Έκχεον επ΄ αυτούς την οργή σου, και ο θυμός της οργής σου καταβάλλει αυτούς» (Ψαλμ. 68:25), «Ποιήσω εν οργή και θυμό εκδίκησιν εν τοις έθνεσιν…» (Μιχ. 5: 14), «Οργήν μεγάλην εγώ οργίζομαι» (Ζαχ. 1:15). Καινή Διαθήκη: «Και περιβλεψάμενος αυτούς μετ΄ οργής…» (Μαρκ. 3:5), «Ο απειθών τω Υιώ ουκ όψεται ζωήν, αλλά η οργή του Θεού μένει επ΄ αυτόν» (Ιωάν. 3:36), «Αποκαλύπτεται οργή Θεού απ΄ ουρανού επί πάσαν ασέβειαν και αδικίαν ανθρώπων…» (Ρωμ. 1:18), «Δια ταύτα έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας» (Εφ. 5:6), «Πέσατε εφ΄ ημάς και κρύψατε ημάς από προσώπου του Καθημένου επί του θρόνου και από της οργής του Αρνίου, ότι ήλθεν η ημέρα της οργής αυτού, και τις δύναται σταθήναι;» (Αποκ. 6:17), «και αυτός πατεί την ληνόν του οίνου του θυμού της οργής του Θεού του παντοκράτορας» (Αποκ. 19:15). Κατα τον χριστιανισμο αυτα δεν τα δινει ο Θεος ,αλλα ο διαβολος,ο αρχοντας του κοσμου τουτου οπως λεει στην Αγ.Γραφη. Το έχω υπόψιν μου αυτό το χωρίο, όπως επίσης έχω υπόψιν μου και την εξήγηση: (σύμφωνα με το βιβλίο "O τελωνισμός των ψυχών" Του Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ’ Αγίου Βλασίου Ιερόθεου Βλάχου) Άσχετα πάντως με το αν συμφωνώ ή διαφωνώ στο οτι υπάρχει διάβολος, ή στο οτι αν ο διάβολος είναι ο άρχοντας ή καταστροφέας του κόσμου, έχω να κάνω μερικές διαπιστώσεις απο μία ουδέτερη σκοπιά: 1. Είναι πολύ εξυπηρετικό να φορτώνουμε όλη τη δυστυχία του κόσμου στον διάβολο. Αποποιούμαστε τις ευθύνες μας ως άνθρωποι, και τα ρίχνουμε όλα στο διάβολο που πλάνεψε και έκανε και έδειξε τους ανθρώπους!.. 2. Τα πάντα στη φύση υπάρχουν σε ισορροπία.. Η ύπαρξη ενός Θεού τόσο καλού, τόσο αγαθού με τόση πολλή αγάπη, έκανε τη ζυγαριά να γέρνει απότομα. Η ύπαρξη του διαβόλου ως "το απόλυτο κακό", "ο καταστροφέας" κλπ έφερε τη ζυγαριά στη θέση της! Αυτά. Για αρκετά απο τα υπόλοιπα, νομίζω με κάλυψε η Νεφέλη!

Τότε βέβαια, το αντίτιμο ήταν να χάσεις το κεφάλι σου αν σε πιάσουνε! Χμ.Νομίζω οτι λιβάνι πάντα υπήρχε, αλλα δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά.