Fever

ενα τέτοιο θέμα, (προς το παρόν) αδυνατώ να το δω αντικειμενικά και να το κρίνω μόνο μέσω της λογικής μου... οπότε το κρινω συμφωνα με τ δικά μου ηθικά κριτήρια, τα οποία είναι κατα βάση όχι προϊόν διανόησης αλλά περισσότερο περιβάλλοντος..

το τελευταιο διάστημα το σκευτομαι ιδιαίτερα... το ξέρω οτι αυτή η αποψή μου περι θανατικής ποινής (υπέρ) με πάει ΠΟΛΛΑΑΑΑΑ χρόνια πίσω, αλλα... απλά δεν μπορω να δεχτώ οτι ένας άνθρωπος που έχει σκοτώσει ΕΠΕΙΔΗ του άρεσε Ή ΕΠΕΙΔΗ ζήλευε, Ή..., Ή..., Ή... αξίζει να ζει.... Ή κάποιος που βίασε ένα παιδί (αγόρι/κορίτσι) και του κατέστρεψε την υπολοιπη ζωή... αξίζει να ζει... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ψυχιατρικά τουλάχιστον δεν είναι, οπότε χάνει κάθε δικαίωμα του ανθρώπου. ή μόνη άλλη τιμωρία που μπορώ να σκευτώ είναι η ισόβια φυλάκιση(και όταν λέω ισόβια δεν εννοώ 25 χρόνια, αλλα μέχρι το θάνατο). Σε αθλιες συνθήκες κράτησης, μέχρι το σημείο να θέλει να αυτοκτονήσει, αλλά όπως και σε ψυχιατρικές κλινικές, απαγορευση όλων των αιχμηρών αντικειμένων.... ΠΑΙΔΙΑ, ειμαι ΤΟΣΟΟΟ λάθος?????? Δεν ξέρω πια. Γενικώς είμαι σε τραγικό βαθμό κατά τις βίας σε ανθρώπους και ζώα, αλλά αυτό ξεπερνάει όλα το όρια μου.\ Δηλαδή γτ κάποιος που βίασε να ζει, και σε 5-10 χρόνια να βγει απο την κράτηση λόγω (δηθεν) καλής διαγωγής, και να έχει την δυνατότητα να καταστρέψει κι άλλη αθώα ψυχή;;; Και κάτι ανάλογο σε κάποιον που σκότωσε απο ευχαρίστηση;;;

Πριν 4 χρόνια η martina είπε εδώ: σήμερα που ζούμε σε μια χώρα που ρημαζεται απο την κρίση αλλά και απο τις επιλογές και την ανοχή των πολιτών της. Οι έλληνες πολίτες ψηφίζουμε ως επι το πλειστον διεφθαρμένα καθάρματα, σε αυτό ελπίζω να συμφωνούμε όλοι... Όμως και οι ίδιοι δεν είμαστε καλλίτεροι. Το τι συμβαίνει στην πολιτική σκηνή είναι απλά μια μεγένθυση αυτού που γινεται καθημερινά. Γιατί αν δεν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα είχαμε ξεσηκωθει... αλλα όχι. Επαναπαυόμαστε σε αυτή την κατάσταση, διαιωνίζουμε το πρόβλημα, και σαπίζουμε μέσα στην διαφθορα. Αποσκούμε πάντα στο συμφέρον, χωρίς να αναλογιζόμαστε τις επιπτώσεις, και χωρίς να αποδεχόμαστε τις ευθύνες. Και ναι, ελπίζουμε σε αυτήν την κατάσταση.... όσο βγάζαμε χρήμα με τους πιο βρώμικους και άτιμους τρόπους δεν είχαμε προβλημα με την υπάρχουσα κατάσταση. ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ??? Θέλουμε όντως να μείνουμε ανευθυνοι, κρυμμένοι πίσω απο τα μεγάλα κεφάλια, να ριξουμε το φταιξιμο στους άλλους και να κατσουμε απλά πίσω κοιτάζοντας και γκρινιάζοντας.... :yucky:

μου έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές... αλλά όχι μόνο με την Τέχνη.... Ας πούμε μαθαίνω κάποιον επιστήμονα τον οποίο δεν τον ήξερα, και για τον επόμενο μήνα βλέπω το όνομά του συνέχεια μπροστά μου απο διαφορετικές πηγές. Α! άλλο παράδειγμα ειναι όταν έμαθα για το "i ching" πριν απο 4 χρόνια. Δεν το είχα ξαναακούσει. Και απο εκεί και πέρα άρχιζα να "πεφτω" πάνω του συνέχεια. Σε ένα λογοτεχνικό βιβλίο του πούλμαν, σε ενα βιβλιοπωλίο το Ι CHING διπλα στο βιβλίο που έψαχνα, γνώρισα ένα άτομο που ασχολούνταν, διάβασα στο ίντερνετ ένα άρθρο για τις θεραπευτικές ιδιότητες του μυριόφυλλου (το οποίο απ' οτι ανακάλυψα αργότερα είναι είναι το φυτό απ'το οποίο φτιάχνονται τα ξυλάκια για το i ching), και βρήκα σε ένα ράφι του σπιτιού των γονιών μου 3 αρχαία κινέζικα νομίσματα... μια λογική εξηγηση πάντως για αυτο το φαινόμενο είναι οτι μπορεί αυτα τα πραγματα-αντικειμενα δεν τα προσέχαμε προηγουμένως επειδή δεν ξέραμε, ενώ απο την στιγμή που λάβαμε κάποια γνωση, πέφτει το μάτι μας σε αυτά πιο ευκολα-γρήγορα... ~*~*~*~ ^τότε το έλεγα σε μια φίλη μου ζωγράφο, και μου είπε για κάτι που λέγεται μεταξύ καλλιτεχνών, αλλα δν το είχα ξανακούσει. Μου είπε οτι ανα διαστήματα κυκλοφορούν στο σύμπαν ιδέες και όσοι είναι αρκετά δεκτικοι (αυτό δεν ξέρω πώς το εννοούσε ακριβως) οι ιδέες αυτές "μπάινουν" μεσα τους και έτσι παράγουν έργο. Αυτό συμβαίνει και με τους επιστήμονες, που ανακαλύπτουν τα ίδια πράγματα την ίδια χρονική στιγμή (Κέλσιος-Φάρεναϊτ)σε διαφορετικά μέρη (ευρώπη-αμερική) ή που κάνουν έρευνες πάνω στο ίδιο αντικείμενο...

καλή διαμονή........ :teehee:

by the way... το απόσπασμα το είδα σε ένα αστυνομικό τμήμα... κριμα που δεν αναφέρει τπτ ο ισοκράτης για την κατάχρηση εξουσίας και σήματος, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σωματικής ακεραιότητας, προσωπικών δεδομένων, αυθαιρεσίας της εξουσίας, παρενόχλησης του πολίτη, διαφθοράς της υπάρχουσας αρχής (διακίνησης ναρκωτικών, εμπόριο λευκής σαρκός, οικονομικού εγκλήματος (αστυνομικών)).......... ίσως τότε το σκευτονταν διπλά να το βάλουν εκει. ή τουλάχιστον ίσως τότε θα ντρέπονταν λίγο παραπάνω.... τι να πεις για να είμαστε μια υγειης χώρα, με "σωστή" δημοκρατία, θα πρέπει να αλλάξει ο καθένας απο μέσα. Ωστόσο αυτό πρέπει να αρχίσει απο τις διάφορες εξουσίες (πολιτική, αστυνομική, δικαστική, του τύπου). Αν ζεις σε μια χώρα που είναι βουτηγμένη στην διαφθορά και την παρακμή, πως να μην γίνεις κι εσύ έτσι (έστω κ σε μικρότερο βαθμό);;;;; (απελπισία με πιάνει)

η αλήθεια όπως και η πραγματικότητα έχει άπειρες διαφορετικές όψεις. Όπως μας έλεγε ένας καθηγητής μου στο λύκειο, όταν είσαι σε μία τάξη ό καθε ένας αντιλαμβάνεται τα πράγματα διαφορετικα. ¨ολοι είναι στην ίδια αίθουσα, όμως άλλο κομμάτι της πραγματικότητας βλέπει ο ένας, άλλα ο άλλος. Πάντα υπάρχει κάποιος που βλέπει λιγα περισσότερα(στην προκειμένη περίπτωση ο "δάσκαλος") ενώ κάποιος άλλος λιγότερα.... όμως κανένας δεν βλέπει-αντιλαμβάνεται τα πάντα. (δεν νομίζω να το εξήγησα πολύ καλα.... ) έτσι είναι και με την αλήθεια. Ποτέ δεν ξέρεις όλη την αλήθεια. Υπάρχουν εκατομύρια τρόποι να δεις κάτι. Η αλήθεια είναι μέσα σου(μου/του/μας/σας/τους) και στα βιβλία υπάρχει απλα η υπόδειξη για να βρεις την αληθεια σου. (η οποία σίγουρα θα είναι διαφοροποιημένη απο την δικιά μου, γτ σε όλη μας την ζωή είχαμε διαφορετικά ερεθίσματα) εδώ νομίζω οτι ο γκάντι εκφράζει το παραπονό του στους δικτάτορες της χώρας του.... (είμαι ψηλο-άσχετος με το θέμα απο ιστορική πλευρά)... αλλα θέλω παραδειγμα ή λιγη περισσότερη σκέψη για να το αντιληφθω αυτό το μέρος πλήρως...

νομίζω οτι πρέπει να αφήσουμε τους προφήτες έξω απο την συζήτηση. Εννοώ οτι όλοι μας καταλαβαίνουμε οτι οι προφήτες "διακυρήτουν την δόξα του Θεού". Είτε είναι αρχαίοι, είτε πιο σύγχρονοι. Οι αρχαίοι μιλάνε για την έλευση του μεσία (μεγάλοι και μικροί προφήτες της παλαιάς διαθήκης), ενώ για το τέλος του κόσμου (δευτέρα παρουσία/ συντέλεια του κόσμου/ (τελική) κρίση (των ψυχών))μιλάνε τόσο οι σύγχρονοι όσο και οι αρχαίοι. Λοιπόν για τους επιστημονες θα πω οτι μέσω της επιστήμης διαφαινεται η σοφία του Θεου που τα πάντα έπλασε σωστά. Πολλοί επιστήμονες είναι άθεοι γτ πιστεύουν μόνο σε οτι μπορούν να το αντιληφθουν/αναλύσουν/αποδείξουν οτι υπαρχει... Και κάτι τέτοιο προς το παρόν δεν γίνεται. Ωστόσο γεννούνται αρκετά κενα, που όμως δικαιολογούνται με την ύπαρξη του θεού (πυροδότηση του μπιγκ μπανγκ)... αυτά απο μένα.. =)

"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία." Ισοκράτης Σχόλια... υγ. δεν ξέρω αν είναι καλίτερα εδώ (συμπεριφορα και ψυχολογία της μάζας) ή κάπου αλλού - μητέρα πατρίδα ή φιλοσοφία(=νοοτροπια). οπότε αν θέλετε αλλάξτε το...

πριν απο 2 χρόνια η sabrina έγραψε εδώ: Σχόλια...

συμφωνώ απόλυτα και με τους δύο... ούτε και εγώ οπότε μπορεί αυτό που θα πω παρακάτω να είναι λάθος... κατ'αρχας νομίζω οτι δεν αναφέρεται στην έλλειψη φόβου. η καθολική έλλειψη φόβου (έστω και στιγμιαίου) είναι ακατόρθωτη.... ο φόβος έχει πολλές διαστάσεις και όψεις. μπορεί να είναι τρόμαγμα, υποσύνειδητη φοβία, μεγάλος φόβος, μικρός, σημαντικός, με εμφανή αποτελέσματα ή όχι....... για να έχει κατακτήσει κάποιος την απουσία του φοβου πρέπει να έχει τρομερη αυτογνωσία και γνώση για τον κόσμο γύρω του. τώρα όσον αφορά το "μπορεί να δει" νομίζω οτι αναφέρεται στο να μπορεί να αξιολογήσει τον φόβο, να δει τι είναι αυτό που φταίει και να τον ξεπεράσει, και όλα αυτά σε πεπερασμένο χρόνο. όταν μπορείς να αξιολογήσεις τον φόβο σου και την πηγή του, μπορείς να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα... όπως ειπώθηκε και προηγουμένως ο φόβος είναι μηχανισμός άμυνας.... αν αξιολογήεις τον φόβο σου, συνειδητοποιήσεις τι είναι αυτό που σε απειλεί, όταν θα χρειαστεί να το αντιμετωπίσεις θα είσαι έτοιμος και θα ξέρεις απο τι να προφυλακτείς, άρα θα είσαι πάντα ασφαλής.... ετσι? χεχε! :teehee:

Θεωρώ οτι μπορεί να είναι τρία πράγματα. Το πρώτο είναι η προσκόληση σε μια ιδέα σε τόσο μεγάλο βαθμό(ίσως και λόγω εθισμού,έλλειψη κριτικής σκέψης,επειδή έτσι τους μάθανε,ή ύστερα από αναζήτηση)που να δίνουν και την ζωή τους. Το δεύτερο είναι το να έχουν συνδυάσει την θρησκεία με ολόκληρη την ζωή τους.Με την οικογένεια τους,το χωριό-την πόλη τους,την δουλειά τους,την επιβίωση τους οπότε ουσιαστικά δεν θυσιάζονται για την θρησκεία αλλά για αυτά. Ο τρίτος είναι είναι να μην θυσιάζονται για την θρησκεία αυτη καθαυτή αλλά για γενικότερα για τις ιδέες τους..και απλά να τυχαίνει να είναι ο χριστιανισμός μια από τις πιο σημαντικές τους.. νομίζω οτι αυτοθυσία δεν αναφέρεται τόσο στο να δίνεις την ζωή σου, όσο στο να θυσιάζεις πράγματα για αυτήν. Στην περιπτωση που θυσιάζεις την ζωή σου για την θρησκειά, το μόνο παράδειγμα που μου έρχεται είναι οι ιεροί πόλεμοι μεταξύ θρησκειών, αλλα και πάλι δεν είναι αυτοθυσία γιατί γίνεται ομαδικά και κατευθυνόμενα απο τις εκάστοτε εκκλησίες. μια πράξη αυτοθυσίας νομίζω οτι πρέπει να έχει χαρακτήρα προσωπικής συνειδητοποίησης και εμφανίζεται σε μικρότερο βαθμό. Το να δώσεις την ζωή σου για την πίστη σου (στο Θείο) μεμονωμένα (προσωπικά) το θεωρώ αδύνατο και κάτι που δεν συμβαίνει. (αλλα μπορεί να κανω τραγικό λάθος πάνω σε αυτό...) απ'την άλλη θεωρώ αυτοθυσία και τα μικρά πράγματα που στερείσαι εξαιτίας της πίστης σου απο τροφή μεχρι χρόνο, και απο χρήματα (και υλικά αγαθά) μέχρι ψυχική νηφαλιώτητα και ηρεμία-ξεκούραση...

οι συνθήκες κατω απ τις οποίες γεννιούνται και ωριμάζουν οι διάφορες θρησκείες είναι διαφορετικές, οποτε διαμορφόνονται και διαφορετικά. Η ανάγκη είναι όμως μια. Η ανάγκη για πίστη σε κάτι άλλο. Είτε αυτό ονομάζεται θεός, πολλές θεότητες, ανώτερος εαυτός κοκ. Είναι διαφορετικές γτ και οι άνθρωποι που τις αποζητάνε είναι διαφορετικοι και έχουν άλλες καούρες. Εγώ πιστεύω οτι ο υπερκόσμιος θεός δν ενδιαφέρεται γ το τι γίνεται στον κόσμο. Οί άνθρωποι "φτιάχνουν" τους δικούς τους θεούς οι οποίοι έλχονται και παρέλχονται, έχουν υπόσταση επειδή πέρνουν ενέργεια απ'τους ανθρώπους. ¨οταν οι άνθρωποι πάψουν να πιστευουν οι θεοι πάυουν να υπάρχουν. ΚΑΙ επειδή αυτοί οι θεοί είναι δημιούργημα του ανθρώπου δν είναι καθολικοί.... υπάρχουν τόσοι διαφορετικοι όσες και οι διαφορετικές πίστες ( ) των ανθρώπων....

είμαι του '89, και δν μου το έδεναν. Οκ μπορεί να ΄΄ημουν στις εξαιρέσεις πάντως στα παιδιά που γεννιούνται σήμερα δν εμφανίζεται τέτοιο πράγμα. Τα παιδιά του '00 και του '10. Μπορεί βέβαια να ζω σε έναν δικό μου κόσμο (καθόλου περίεργο :teehee:) αλλα πιστευω οτι σήμερα δν υπάρχουν τετοιες προκαταλήψεις........

ΧΑΧΑΧΑΧΑ! πάντως αυτό με τα γονίδια που λέει είναι ορθό. Το χέρι που χρησιμοποιούμε έχει να κάνει με το μέρος του εγκεφάλου που κυριαρχεί και αυτό έχει να κάνει με τις συνδέσεις μεταξύ των δύο ημισφαιρίων. το γονίδιο του αριστερόχειρα ωστόσο είναι υπολοιπόμενο σε σχέση με αυτό του δεξιόχειρα. Οι αριστερόχειρες έχουν συνήθως καλλιτεχνική φύση ενώ αντίθετα οι δεξιόχειρες είναι πιο ορθολογιστες (και όσον αφορά την επιβίωση η τετραγωνισμένη λογική είναι πιο χρήσιμη) Όμως όπως είπα η αναλογία αριστεροχειρων προς τους δεξιόχειρες σημαντικά. Όχι δεν καταπιέζονται πλέον. Καταπιέστηκαν κάποια στιγμή στη ζωή τους και έμαθαν να χρησιμοποιούν το δεξί τους. Και επειδή αυτό έγινε σε μικρή ηλικία επιρρεάστηκε και ο εγκέφαλος τους. Το γονίδιο δεν ορίζει με ποιο χέρι θα γραφεις αλλά ποιο ημισφαίριο του εγκεφάλου θα έχει "τον πρώτο λόγο". Που αυτό κατ'επέκταση ορίζει με ποιο χέρι έχεις μεγαλύτερη ευκολία και ποίο είναι το "φυσικό σωστό... εδώ διαφωνώ... τα πράγματα έχουν αλλάξει κατα πολύ (τουλάχιστον στο συγκεκριμένο θέμα). Δεν υπάρχουν καθηγητές ούτε γονείς που δέρνουν τα παιδιά γτ γράφουν με το αριστερό, ή να τους το δένουν και να τα εξαναγκάζουν να κάνουν κάτι αφύσικο. Επίσης πλέον δεν υπάρχει προκατάληψη απέναντι μας. Δεν είμαστε ο αποδιοπομπαίος τράγος για τα προβλήματα, γρουσούζιδες, δαιμονισμένοι, λάθη της φύσης, ανώμαλοι κλπ.κλπ. Πράγματα που έχω ακούσει/διαβάσει οτι λέγονταν. Όχι βέβαια οτι κάνουμε προόδους συνειδητοποιώντας το αυτονόητο.... αλλα και πάλι... πηγή ο alexander budov ένας ρώσος βιολόγος.... δν μπορώ να βρώ το άρθρο που είχα διαβάσει, ωστόσο κάτι σχετικό αναφέρεται και εδώ

υπάρχει ο υπερ-κόσμιος θεός που πυροδότησε το σύμπαν. Που προκάλεσε την έκρηξη του κοσμικού αυγού (μπιγκ-μπανγκ). Αυτός ο θεός δεν ανακατεύεται με τον κόσμο, και δεν λατρεύεται απο κανέναν. Οι άνθρωποι μέσω της πίστης τους σε κάτι ανώτερο δημιούργησαν κάτι σαν σκεπτομορφή, που λόγω της πίστης μερικών δισεκατομυρίων ανθρώπων απέκτησε δύναμη. Το λυκόφως των θεών είναι η στιγμή που θα πάψουν όλοι οι άνθρωποι να πιστεύουν σ'αυτούς και θα περάσουν στην ανυπαρξία. Οι άνθρωποι δίνουν στον θεό τους (θεούς τους) συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεάνθρωπο. Την οντότητα που συγκεντρώνει τα πιο ιδανικά, τέλεια χαρακτηριστικά σύμφωνα με τους ανθρώπους. Άρα η λατρεία του θεού είναι κατα κάποιον τρόπο η λατρεία στο τι μπορεί να γίνει ο άνθρωπος. Είναι ο στόχος που πρέπει να επιτευχθει. Ο άνθρωπος πιστεύει στον εαυτό του μετά την θέωση.... (αρκετά αιρετικές οι ιδέες μου μάλλον) συμφωνω με τον μπάρτον

Πηγή: http://www.aristeroxeiras.gr/aristeroxeiria.php Τα τελευταία χρόνια το ποσοστό αριστερόχειρων στον κόσμο αυξάνεται, και οι επιστημονες πιστεύουν οτι μπορεί η αναλογία (1/10) να ανατραπεί σημαντικά...

μα τα όρια αυτών που δεν ξέρω δεν υπάρχουν. Πάντα θα υπάρχει κάτι παραπάνω να γνωρίσεις, οπότε δεν υφίστανται όρια. Οπότε πως θα μπορούσα να ορίσω κάτι που δεν υπάρχει, και να προσδιορίσω κάτι που δεν ξέρω, χωρίς να πέσω έτη φωτός μακρυα απ'την αλήθεια;

ναι... αλλά αυτό θα ίσχυε σε ένα άλλο ευρύτερο πλαίσιο. γιατί στην προκειμένη περίπτωση ο καθε ένας πράττει και σκευτεται για τον ευτό του. εκτος κι αν ενοοήσουμε την ευρήτερη φύση του ανθρώπου-θεού, οτι δλδ το κάνεις στο όνομα της φύσης σου και όχι του ατόμου σου... χμμμ... κρινόμαστε απο τους πάντες. Απλά αυτοί που κρίνουν δυνατά και το αντιλαμβανόμαστε είναι αυτοί που δεν έχουν να χάσουν σε περίπτωση δυσαρέσκειας μας....

υπάρχουν τα λίγα πράγματα που ξέρω, αυτά που θα γνωρίσω, και αυτά που δεν μπορώ καν να τα διανοηθώ... οπότε εγώ είμαι ΑΥΤΟΣ που ορίζει τι πάει που. :teehee:

ο θεός (τον οποίο αποδεχόμαστε ώς ΚΑΛΟ) επεμβαίνει στις ιστορικές εξελιξεις και στην ζωή του ανθρώπου (σύμφωνα με την θρησκεία τουλάχιστον). Ενώ το Κακό όχι. Εννοώ σαν ύπαρξη (οχι υλική) που επιρρεάζει τους ανθρώπους και τις αποφάσεις τους. Δηλαδή αν Σατανάς και ο Θεος παίζουν "τάβλι" ή ο θεός είναι μοναχούλης του.... :teehee:

Ο ορθόδοξος χριστιανισμός είναι μια μονιστική θρησκεία, δηλαδή δέχεται οτι στον κόσμο υπάρχει μόο μία αρχή, η αρχή του καλού. Το κακό δεν είναι ον, αλλά μή ον, δηλαδή δεν υπάρχει αυτό καθεαυτό, αλλα δημιουργείται απο τις λανθασμένες ανθρώπινες επιλογές. Σε αντίθεση με τον Καθολικισμό που εμφανίζονται πάμπολλες εικόνες και αναφορές στον διάβολο. Η κόλαση δηλαδή (συμφωνα με τους ορθόδοξους) είναι η απομάκρυνση απο την πηγή της ζωής (=Θεός), δηλαδή ανυπαρξία... Εσείς τι πιστεύετε??

Ψιλο αλλά.... αυτή η εναλλαγή σκοταδιού/φωτός και γνώσης/άγνοιας μου θυμίζει μεσαιωνα. Απ'το σκοτάδι του μεσαίωνα στο φώς της αναγέννησης. Και πριν απ'τον μεσαίωνα έχουμε τους πρώτους αιώνες μετά την γέννηση του χριστού. Οπότε έχουμε 1. γέννηση του θεανθρώπου και της χριστιανικής θρησκείας-->χαος (??) 2. ίδρυση της εκκλησίας -->σκοτάδι του μεσαίωνα 3. αναβίωση του αρχαίου πνεύματος και σοφίας, αντίδραση στην εκκλησία-->φως εδώ με χάνεις λιγάκι...

Μ'αρέσει ο συλλογισμός σου. Αλλα για να δούμε τι είναι το χάος πρέπει να δούμε και τι γεννάει: Έρεβος και Νύχτα, (και αυτοί την Μερα και τον Αιθέρα). Αρά το χάος γεννάει το σκοτάδι, και το σκοτάδι το φως;