seeker_of_knowledge

Νομίζω καμία, αλλά κάτι μέσα μου μου λέει ότι είναι ερώτηση παγίδα...

Πιστεύω ότι οι περισσότεροι νιώθουν σάν να είναι στο σπίτι τους εδώ, :cheerful: Καλώς ήρθες και καλές συζητήσεις. :welcome: Δέν έχεις σκουπόξυλο :shocked: δέν πειράζει... τουλάχιστον ξέρουμε τί δώρο να σου στείλουμε τα χριστούγενα...

Καλώς σας βρήκα και πάλι. Είχα μπεί και πρίν από καιρό, αλλά λόγω υποχρεώσεων και προβλημάτων με το Internet δέν μπορούσα να συνεχίσω να μπαίνω. Οπότε μιά που ξαναήρθα στην παρέα και απ'οτι θυμάμαι δεν είχα χαιρετίσει "επίσημα" είπα να σας πώ τώρα ένα γειά... Άντε λοιπόν και καλές μας συζητήσεις. :cheerful:

Αγγελοι Δράκοι Πήγασος (Ή γενικότερα φτεροτά άλογα) Νάνοι Σατυροι ( :angel: ) Αυτά και από μένα...

Θα ήθελα την γνώμη σας σχετικά με το αν πιστεύετε ότι η ηλικία έχει σχέση με την οριμότητα, και το πόσο πιστεύετε ότι αυτό ή επιρεάζει, ή θα έπρεπε να επιρρεάζει τις σχέσεις των ατόμων. Πιστεύω ότι αυτά που μετράνε είναι οι εμπειρίες και τα όσα έχει ζήσει και μάθει ένας άνθρωπος, και όχι η ημερομηνία γέννησης που γράφει στην ταυτότητα. Για μένα δλδ δέν σημαίνει ότι επειδή εσύ είσαι μικρότερος δέν ξέρεις ή ότι η γνώμη σου δέν έχει σημασία, και επειδή ο άλλος είναι μεγαλύτερος ξέρει πάντα το σωστό κτλ... Μπορεί να σας φανεί περίεργο σάν θέμα (εμένα όταν κάποιος το υποστήριξε το βρήκα τόσο αυτονόητα λάθος, έτσι ώστε δέν μπορούσα να βρώ επιχειρήματα για να αποδείξω ότι αυτό, που είναι αυτονόητο ότι δέν ισχύει, δέν ισχύει) αλλά επειδή το άτομο που μου το είπε το θεωρώ πολύ λογικό, έξυπνο και γενικότερα εντάξη άτομο, και συμφωνούμε πάρα πολύ σε πολλές απόψεις με προβλημάτισε αυτή του η στάση, και γι'αυτό θέλω να μοιραστώ τον προβληματισμό μου μαζί σας... Οπότε ακούω απόψεις... :cheerful:

Δέν θα διαφωνήσω καθόλου και σε τίποτε απ'όσα λές. Η δικιά μου η ένσταση είναι ότι δέν πρέπει να επιμένεις να ''σώσεις'' τον άλλο. Κατα τα άλλα όπως είπα και πρίν δέν θα διαφωνίσω καθόλου σε αυτά που λές.

Εμένα δέν με προβληματίζει άν θα μιλάω η όχι σε άτομα που δέν θέλουν να ακούσουν... Δέν έχω πρόβλημα να κάθομαι και να μιλάω και να ξαναμιλάω, και να εξηγώ και να ξαναεξηγώ... Αυτό που με προβληματίζει είναι το άν αυτό που θα τους πώ θα τους οφελήσει πραγματικά ή όχι. (καί δέν λέω μόνο για τις γιαγιάδες τώρα) Από την μία ξέρω ότι θέν είμαι εγώ αυτός που κρίνει τί είναι οφέλιμο η όχι για κάποιον, οπότε δέν εξαρτάτε από μένα η κατάληξή του. Από την άλλη όμως ποιός είμαι εγώ για να πάρω μιά τέτοια απόφαση για την ζωή του άλλου, χωρίς να μου το ζητήσει?

Βασικά δέν ξέρω κατα πόσο συμφωνώ με αυτό. Άν κάποιος θέλει να μάθει, πολύ ευχαρίστως να τον βοηθήσω όσο μπορώ. Ακόμη άν δώ ότι έχει προδιάθεση να μάθει, χωρίς να με ρωτήσει ίσως του πώ ένα δυό πράγματα για να τον προβληματίσω για αρχή. Άν δώ ότι θέλει να συνεχίσει οκ και εδώ θα κάνω ότι μπορώ. Αλλά όπως είπα και πρίν δέν βρίσκω κάποιο λόγο να αναστατώσω την γιαγιά μου, η όποια γιαγιά έχει βάλει σε πρόγραμμα την ζωή της και την έχει ζήσει ήδη με κάποια πιστεύω και ότι έχει μάθει, και είναι ευτυχισμένη χωρίς να ενοχλεί κανέναν. Εγώ προσωπικα δέν το θεωρώ ηθικά σωστό αυτό. Εννοείτε ότι άν κάποιος/κάποια προσπαθεί να με πείσει ότι ο δικός της δρόμος είναι ο σωστός και ότι αυτή έχει την απόλυτη αλήθεια θα επέμβω, αλλά πάλι δέν ξέρω κατα πόσο θα επιμείνω. Και σου θέτω εδώ το εξής ερώτημα. Πώς είσαι σίγουρη ότι με το να ανοίξεις τα μάτια σε κάποιον θα του κάνεις καλό και θα τον βοηθήσεις? Είσαι σίγουρη ότι είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο? Οπότε ναί, συμφωνώ μέ αυτό που λές και προσπαθώ να το τηρώ. Όχι όμως πάντα.

Ούτε εγώ διαφωνώ με αυτό. Πάρα πολλοί πιστεύουν ότιδήποτε τους πεί κάποιος κοινός αποδεκτός και με εξουσία και το δέχονται αναμφισβήτητα. Για μένα όμως το θέμα είναι το εξής. Άσχετο με ποιόν τρόπο έγινε, ηθικό ή ανήθικο, αυτές οι σκέψεις και απόψεις του έχουν εμποτιστεί στο μυαλό, και έχουν περάσει στην παράδοση του. Με αυτές έχει μεγαλώσει και με αυτές έχει μάθει να ζεί. Για ποιό λόγο να τις απορίψει και να ψάξει για κάτι άλλο, από την στιγμή που αυτό που έχει ήδη του κάνει, και εφόσον τον βολεύει δέν τον νοιάζει άν ισχύει, ή άν ήταν αντιγραφή από κάποια άλλη θρησκία, ή οτιδήποτε άλλο. Τον σύγχρονο άνθρωπο τον νιάζουν ποιό πολύ οι πράξεις και τα απτά αποτελέσματα, παρά η ψυχική γαλήνη και η ο πνευματικό πλούτος. Ζητάει χρήματα, δόξα, μεγαλεία και μιά θέση στον παράδεισο όταν πεθάνει. Και η εκκλησία συνεχίζει να του δίνει αυτήν την υπόσχεση. Δέν τον νοιάζει να μάθει την αλήθεια, αφού πιστεύει ότι την ξέρει. Δέν τον ενδιαφέρει να ψάξει... Είναι ευτυχισμένος με αυτά που ξέρει και του αρκούν και τον βολεύουν.

Αυτό είναι το θέμα... Ότι έχει διαβάσει αυτά που πιστεύει ότι είναι σωστά και αληθινά, και αυτά με τα οποίο ξέρει ότι έζησε καλά και ο πατέρας του, και ο παπούς του πρίν από αυτόν και ο πατέρας του παπού του κτλ... Έχει διαβάσει τις απόψεις τις εκκλησίας σχετικά με αυτό το θέμα... Και βάση αυτών των απόψεων κρίνει, όπως κρίνει...

Ξεχνάς ότι η χώρα μας ήταν για 400 σχεδόν χρόνια κάτω από τον Τουρκικό ζυγό, και ο μόνος τρόπος για να μήν διαλυθούνε σαν έθνος και να μήν αφομιοθούνε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν να ενισχύσουν τα κοινά στοιχεία που είχαν όλοι τότε όλοι οι Έλληνες. Και τα στοιχεία αυτά ήταν η Γλώσσα και η Θρησκεία. Γι'αυτό πιστεύω ότι είχε δημιουργηθεί η αντίληψη πώς πρέπει να είμαστε όλοι καλοι χριστιανοί, για να μπορέσουμε να επιζήσουμε απέναντι στους αλώθρησκους κατακτητές. Και αυτή η νοορτροποία υπήρχε για σχεδόν 400 και παραπάνω χρόνια. Δέν μπορείς να περιμένεις ότι από την μία στιγμή στην άλλη θα αλλάξουν έτσι οι απόψεις τους. Ειδικά αφού το ιερατίο του Χριστιανισμού συνεχίζει να είναι έτσι εναντίων οτιδήποτε αντίθετου από αυτό που πρεσβέυει. Εκτώς αυτού υπάρχει και μεγάλη αμάθεια. Σε όλα τα θέματα, οχι μόνο στο θέμα των θρησκιών. Ένα γεγονός που όταν το άκουσα γέλασα πολυ ήταν το εξής: Ένας χημικός είχε εμποτίσει τα χέρια του με κάποιον χημικό δείκτη. Πήγε λοιπόν σε ένα χωριό και τα τοποθέτησε μέσα σε νερό. Επειδή το νερό για ''ανεξήγητη '' αιτία πήρε ένα πολύ έντονο κόκκινο χρώμα, κάλεσαν τον παπά για να κάνει εξορκισμό, για να φύγουν τα κακά πνεύματα... Την ιστορία μου την είπε ένας φίλος μου, και δέν έχω κάποιο λόγο να την αμφισβητήσω Ύστερα από αυτό περιμένεις ο κόσμος να είναι έτοιμος να δεχτεί τον διαλογισμό η ακόμη περισσότερο την μαγεία? Εδώ καλά καλά τους υπολογιστές τους βλέπουν με μισό μάτι... Οπότε για τον περισσότερο κόσμο και ειδικότερα τους μεγαλύτερους σε ηλικία το θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχει αυτή η προκατάληψη, γιατί έτσι μεγάλωσαν και αυτες οι σκέψεις έχουν φυτευτεί μές στο μυαλό τους. Σε καμία περίπτωση δέν θεωρώ ότι αυτό είναι κάτι καλό, αλλά έτσι είναι και το έχω αποδεχτει. Και από την στιγμή που η γιαγιά μου είναι ευτυχισμένη με το να πηγαίνει κάθε κυριακή στην εκκλησία, γιατί να το αλλάξω? Πάντως και εγώ πιστεύω ότι σιγά σιγά θα έρθει αλλαγή. Αυτό που δέν ξέρω κατα πόσο είναι έτοιμος ο κόσμος για κάτι τέτοιο.

Βασικά αυτή είναι η ουσία του D&D... Κατα την διάρκεια του παιχνιδιού να ξεφύγεις από αυτόν τον κόσμο και να ταυτιστείς με τον χαρακτήρα σου... Κάπου είχα δεί την εξής φράση: Μάζα είναι η μαθηματική ανομαλία του χώρου... Άραγε θα μπορούσε αυτό να ερμηνευτεί ώς: Ο χώρος (σύμπαν), αποτελείτε από καθηρή ελεύθερη σκέψη (ενέργεια) και η μάζα είναι η μαθηματική ανομαλία (συμπίκνωση) του?

Να παρκάρεις πιό συχνά... :blblbl: Μπορώ να πώ ότι μου αρέσει ο ορισμός, σύντομος και περιεκτικός... Απλά δέν ξέρω κατα πόσο είναι πλήρης...

Δέν ξέρω άν πρέπει να αφιερώσω μόνο τραγούδι, ή άν αυτό το ποίημα έχει ξανααφειερωθεί, γιατί είναι 30κάτι σελίδες τόπικ και δέν το έχω διαβάσει ακόμη... Αυτό το ποίημα είναι από τα αγαπημένα μου και το αφιερώνω σε όλους εδω μέσα... Νομίζω ότι ταιριάζει... Ode Arthur O'Shaughnessy We are the music-makers, And we are the dreamers of dreams, Wandering by lone sea-breakers, And sitting by desolate streams; World-losers and world-forsakers, On whom the pale moon gleams: Yet we are the movers and shakers Of the world for ever, it seems. With wonderful deathless ditties We build up the world's great cities, And out of a fabulous story We fashion an empire's glory: One man with a dream, at pleasure, Shall go forth and conquer a crown; And three with a new song's measure Can trample an empire down. We, in the ages lying In the buried past of the earth, Built Nineveh with our sighing, And Babel itself with our mirth; And o'erthrew them with prophesying To the old of the new world's worth; For each age is a dream that is dying, Or one that is coming to birth.

Βασικά κολούσε στο προηγούμενο. Ήταν αναφορά σχετικά χαμό που έκαναν οι παπάδες για τα βιβλία του. Οκ, με κάλυψες. Ευχαριστώ.