Jump to content

jimjim

Νέα Μέλη
  • Posts

    127
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by jimjim

  1. Πολλές φορές θέλουμε κάτι με πάθος, παλεύουμε για αυτό αγωνιζόμαστε ..και τελικά χάνουμε, άλλες ακολουθούμε το ένστικτο μας και βγαίνουμε σε διαφορετικό δρόμο από αυτόν που οραματισθήκαμε.

    Πιθανόν γιατί τα περισσότερα από αυτά που ποθήσαμε, ονειρευτήκαμε, ζήσαμε, ζούμε, και θα βιώσουμε στο μέλλον, τα κατευθύνει το υπέρ συνειδητό μας ?βέβαια εν αγνοία μας ?και φυσικά το υπέρ συνειδητό μας είναι ο μεγαλύτερος ψεύτης.

    Ίσως αν ανακαλύψουμε τι θέλουμε πραγματικά να απογοητευτούμε, γιατί αυτό που θα αντικρίσουμε είναι αρκετά μικρό ?όμως είναι αληθινό? ίσως η ύπνωση και ο διαλογισμός να μας φέρουν πιο κοντά σε αυτό. .αλλά μπορεί φίλη μου Νεφέλη η αλήθεια να είναι σε αυτό που έχεις μεταφρασμένο στην σελίδα σου?. στα σοφά λόγια του mevlana jelaluddin rumi

     

    Out beyond ideas of right and wrong, there is a field. I?ll meet you there. When the souls lie down in that grass,the world is too full to talk about. Ideas, language, even the phrase?each other? doesn?t make any sense.

    mevlana jelaluddin rumi - 13th century

     

    jim

  2. Και γιατί το λέω αυτό για την συγκεκριμένη εκπομπή????εεε!! Δεν γίνετε να κάνει Παλιότερα εκπομπή με αναφορά στην ύπνωση και να μου έχει καλεσμένους αστρολόγους :witch: και χαρτορίχτρες :004witchy5:

    ΕΛΕΟΣΣΣΣΣΣΣ!!!!!!!!!! :yuk::yuk::yuk::yuk::yuk::yuk::yuk::yuk:

  3. Γιατί λέω ιδιαίτερη αντιμετώπιση??, για τον λόγο ότι στην διάρκεια της εφηβείας όπως σωστά ανέφερες υπάρχουν και πολλές ορμονικές αλλαγές και ο κόσμος του εφήβου είναι διαφορετικός από των μεγαλυτέρων άρα υπάρχει μια σχετική διαφορά και στην αντιμετώπιση της συγκεκριμένης διαταραχής

  4. Γειά σου Νεφέλη, σου παραθέτω ένα άρθρο από κέντρο πληροφόρησης για εφήβους.

    Οι περισσότεροι άνθρωποι - τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες - έχουν αισθανθεί θλιμμένοι για μικρές περιόδους της ζωής τους. Το να αισθάνεσαι θλιμμένος ή δυστυχισμένος είναι μια φυσιολογική αντίδραση σε εμπειρίες και γεγονότα της ζωής που είναι στενάχωρα ή στρεσογόνα, όπως για παράδειγμα, ο τσακωμός με ένα φίλο, ο χωρισμός από ένα σύντροφο, αναστάτωση στο σχολείο ή ακόμη πιο σοβαρές αναποδιές, όπως η αρρώστια στην οικογένεια ή ο χωρισμός των γονέων. Τέτοιου είδους αντιδράσεις διαρκούν μερικές ώρες ή μέρες και φεύγουν χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια, έστω και αν ξαναγυρίζουν από καιρό σε καιρό. Όταν όμως οι αντιδράσεις ή περίοδοι της θλίψης και της δυστυχίας διαρκούν περισσότερο ή γίνονται πιο συχνές ή επηρεάζουν τη ζωή του νεαρού ατόμου (για παράδειγμα, δεν μπορεί να συγκεντρωθεί στο σχολείο ή κλείνεται στον εαυτό του), αυτό, μπορεί να δείχνει την παρουσία ενός υποβόσκοντος καταθλιπτικού επεισοδίου (ή διαταραχής) που μπορεί να χρειάζεται περισσότερη προσοχή, υποστήριξη ή ακόμη και θεραπεία.

    Η κατάθλιψη προσβάλλει γύρω στους 2 - 3 εφήβους σε κάθε 100 και το ποσοστό αυτό αυξάνεται στις κοπέλες εφήβους (αυτό το μοντέλο συνεχίζεται και στους ενήλικες). Στη νεαρή ηλικία, το φαινόμενο είναι πιο σπάνιο και συναντάται με ποσοστό 1 σε κάθε 200 παιδιά 8 - 12 ετών, ενώ προσβάλλει εξίσου αγόρια και κορίτσια. Ιδιαίτερα στη νεαρή ηλικία, η κατάθλιψη εμφανίζεται μαζί με άλλα ψυχικά προβλήματα, όπως άγχος, διατροφικές διαταραχές και εναντιωματική συμπεριφορά. Τέτοιες εκδηλώσεις μπορεί να είναι παραπλανητικές και να κρύβουν συχνά ένα «καλυμμένο? καταθλιπτικό επεισόδιο.

    Γενικά λοιπόν Νεφέλη τα συμπτώματα είναι σχετικά τα ίδια, αλλά θέλει ιδιαίτερη αντιμετώπιση με αρκετή προσοχή και μόνο από ειδικό.

     

    ευχαριστώ

    jimjim

  5. Λοιπόν καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε κάτι η κατάθλιψη είναι σοβαρή ψυχική διαταραχή και ανήκει στις ψύχωσης και όχι στις νευρώσεις , η διάγνωση της γίνετε από ιατρό και σπάνια από ψυχολόγο και αν ναι τότε σύμφωνα με το DSM III διότι πρέπει να μελετηθούν κάποιοι νεύρο διαβιβαστές , και γενικά κατάθλιψη δεν είναι κάτι που λέμε όταν είναι κάποιος στεναχωρεμένος πικραμένος κ.α, είναι κάτι πολύ σοβαρό που πρέπει να προσέξουμε τι λέμε και τι συμβουλές δίνουμε η καλύτερη συμβουλή είναι ( απευθύνσου σε ειδικό και όλα θα πάνε καλά αρκεί βέβαια ο ειδικός να είναι καλός και όχι κάλος.

    Ευχαριστώ

  6. Αγαπητή 4030 μην τα βάζεις με τους ψυχολόγους δεν είναι όλοι ίδιοι τίποτα στην ζωή δεν είναι όμοιο με κάτι άλλο , το ίδιο και εσύ, πως περιμένεις να "αισθανθείς" καλύτερα χωρίς την αληθινή βοήθεια κάποιου ειδικού , και αν όχι ειδικού τουλάχιστον κάποιου που δεν θα σε κάνει χειρότερα, γιατί δυστυχώς όλοι έχουν άποψη και φυσικά λύσεις! Λοιπόν αν θες αληθινή βοήθεια είσαι σε λάθος δρόμο, και κάτι άλλο οι ψυχολόγοι δεν λένε πράγματα-για-μικρά-παιδιά?αλλά ακούνε πράγματα-για-μικρά-παιδιά ?.και τώρα λίγα λόγια για την κατάθλιψη

     

    Η κατάθλιψη είναι η διαταραχή της διάθεσης κατά την οποία το άτομο χαρακτηρίζεται από μια χρόνια αίσθηση ανεπάρκειας, ανικανότητας, απαισιοδοξίας, θλίψης, μειωμένης ενέργειας, κλπ.

    οι βιωματικές επιπτώσεις της κατάθλιψης για το ίδιο το άτομο που υποφέρει είναι αυτές που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία. Μέτρο της οδύνης του καταθλιπτικού αρρώστου είναι ότι συχνά βλέπει το θάνατο ως λύτρωση. Έτσι λοιπόν, η κατάθλιψη είναι η πάθηση που οδηγεί συχνότερα από οποιαδήποτε άλλη σε αυτοκτονία.

    Ένα χαρακτηριστικό της κατάθλιψης που έχει τεράστια κλινική σημασία είναι η πολυμορφία της, δηλαδή η ιδιότητα της να εκφράζεται κλινικά όχι με το χαρακτηριστικό της σύμπτωμα της έντονης και παρατεταμένης θλίψης, αλλά με ποικίλους άλλους τρόπους. Γι' αυτό λέγεται ότι η κατάθλιψη είναι πρωτεϊκή νόσος (μοιάζει με το μυθικό γέροντα Πρωτέα, που μπορούσε να μεταμορφωθεί σε οτιδήποτε). Για την πολυμορφία της κατάθλιψης θα γίνει λόγος σε άλλο σημείο αυτού του κεφαλαίου.

    Θα πρέπει να διευκρινίσουμε εδώ ότι ο όρος «κατάθλιψη» χρησιμοποιείται για να δηλώσει τόσο το σύμπτωμα κατάθλιψη όσο και τη διαταραχή (ή νόσο) κατάθλιψη.

    Για το άτομο (2) που πάσχει από κατάθλιψη εξαφανίζονται σχεδόν καθολικά η αίσθηση της πείνας και της δίψας και η όρεξη για φαγητό

     

    Παράγοντες κινδύνου

     

    Κληρονομικότητα: Μελέτες δίδυμων και οικογενειών δείχνουν ότι ο γενετικός παράγοντας σχετίζεται με την εμφάνιση συμπτωμάτων κατάθλιψης. Παρόλα αυτά, ο ακριβής μηχανισμός της κληρονομικότητας της κατάθλιψης δεν είναι σαφής και διαφέρει από την μια οικογένεια στην άλλη. Παράγοντες σχετιζόμενοι με το περιβάλλον του ατόμου και τις σχέσεις του μπορεί να είναι απαραίτητοι για την εμφάνιση της κατάθλιψης ακόμα και σε άτομα με γενετική προδιάθεση.

     

    Ηλικία: Ο κίνδυνος ενός πρώτου καταθλιπτικού επεισοδίου είναι μεγαλύτερος στις γυναίκες μεταξύ 20 έως 29 ετών.

     

    Φύλο: Ένας μεγάλος παράγοντας κινδύνου όσον αφορά την κατάθλιψη είναι απλά το να είσαι γυναίκα. Οι γυναίκες έχουν τις διπλάσιες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν κάποιον τύπο κατάθλιψης από ότι οι άνδρες.

     

    Απουσία κοινωνικής στήριξης: Τα άτομα που δεν έχουν στενές διαπροσωπικές σχέσεις παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο αφού η κοινωνική στήριξη έχει ένα προστατευτικό αποτέλεσμα όταν το άτομο αντιμετωπίζει πιεστικές καταστάσεις.

     

    Πότε κάποιος θεωρείται καταθλιπτικός

     

    Κάποιος θεωρείται καταθλιπτικός αν, για τις τελευταίες δυο εβδομάδες, εκπληρώνει πάνω από τέσσερα από τα κάτωθι διαγνωστικά κριτήρια: θλίψη ή αδυναμία να αισθανθεί ευχαρίστηση, συναίσθημα ανικανότητας ή ενοχής, διαταραχές διατροφής - βάρους, διαταραχές ύπνου, κούραση ή έλλειψη ενέργειας, αναποφασιστικότητα ή αδυναμία συγκέντρωσης, αυτοκτονικές σκέψεις ή πράξεις.

    Η ανάληψη ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας στην κατάθλιψη προσκρούει σε ορισμένες αρχικές δυσκολίες, τις οποίες όμως (όταν κανείς έχει υπόψη όσα λέχθηκαν για την ψυχοπαθολογία της κατάστασης αυτής) σταδιακά ξεπερνά. Από κλινικής πλευράς είναι γνωστό ότι όσο περισσότερο άγχος συνυπάρχει και όσο λιγότερες αναστολές (σκεπτικές ή και ψυχοκινητικές), τόσο περισσότερο προσπελάσιμος είναι ο άρρωστος.

     

    Στην αρχική φάση της ψυχοθεραπείας η απωθημένη επιθετικότητα και οι επανειλημμένες απώλειες του παρελθόντος δημιουργούν δυσχέρειες για μια νέα σχέση. Ο άρρωστος δεν έχει αυθορμητισμό, είναι απαισιόδοξος και δεν ελπίζει, δεν βασίζεται στις δυνάμεις του και αφήνεται στους άλλους. ΓΓ αυτό και ορισμένες φορές η φροντίδα των συγγενών και η κινητοποίηση του περιβάλλοντος με ενθάρρυνση και νέες παροχές φέρνει ορισμένα καλά, αλλά παροδικά αποτελέσματα, διότι οι βασικές συγκρούσεις εξακολουθούν. Την ίδια τάση παθητικής εξάρτησης μπορεί να δείξει ο καταθλιπτικός από τον θεραπευτή, όπως υπάρχει και ο αντίθετος κίνδυνος να τον απορρίψει κατά τον ίδιο τρόπο που απορρίπτει τον εαυτό του. Εξάλλου στους περισσότερους ασθενείς έχει παραμείνει μια δυσπιστία από τις παλαιές ματαιώσεις και κακές (ενδοβληθείσες) μορφές. Επίσης μια ευθιξία σε οποιαδήποτε κριτική την οποία εκλαμβάνουν ως επιβεβαίωση της αναξιότητάς τους.

     

    Ο θεραπευτής θα πρέπει να σταθμίσει τις αρχικές αυτές δυσκολίες και να κρίνει κατά περίπτωση πόσο ενεργητική ή όχι θα είναι η παρουσία του στις πρώτες συνεδρίες, ώστε ο άρρωστος να δεχθεί να συμμετάσχει στην ψυχοθεραπεία. Σ1 ορισμένες περιπτώσεις είναι αναγκαία η αρχική στήριξη του Εγώ και η ενίσχυση της ελαττωμένης αυτοεκτίμησης. Αυτό γίνεται βασικά με το γνήσιο ενδιαφέρον του θεραπευτή και την εμπιστοσύνη που μεταδίδει ότι κάθε προσπάθεια είναι χρήσιμη, αλλά και με τη συζήτηση των καθημερινών δυσχερειών και των πρόσφατων πληγμάτων του ασθενή, καθώς και την αναγνώριση των θετικών βημάτων (έστω λίγων στην αρχή} που επιδεικνύει. Η θερμή αποδοχή του ασθενή και ο σεβασμός της ταλαιπωρίας του ενισχύει το τμήμα εκείνο του Εγώ, που αναλαμβάνει την αυτοπαρατήρηση και διόρθωση των συγκρούσεων, και στη κατάθλιψη οι χειρισμοί αυτοί είναι συνήθως αναγκαίοι πριν προχωρήσει κανείς σε βαθύτερες ερμηνείες (επιθετικότητας κλπ.) όπως σε άλλες περιπτώσεις.

    Οι στόχοι της ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας καθορίζονται αντίστοιχα προς τους ψυχοπαθολογικούς μηχανισμούς, που προηγουμένως εξετέθησαν. Βασική ανάγκη είναι η τακτοποίηση της αμφιθυμικής τοποθέτησης με την επεξεργασία των εχθρικών και επιθετικών συναισθημάτων. Αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει από τις αρχικές συνεδρίες και πρέπει να αποφευχθούν οι πρόωρες ερμηνείες (διότι η άκαιρη ανάδυση επιθετικότητας οδηγεί σε εντονότερη ενδοβολή, αυτοκτονία κλπ.). Η προηγούμενη μείωση της αυτοτιμωρητικής τάσης του Υπερεγώ και η μεταβολή των απαιτήσεων του Ιδεώδους-Εγώ σε περισσότερο εφικτά επίπεδα, θα προλειάνουν το δρόμο για αναλυτικότερη δουλειά.

     

    καλή τύχη 4030!!!

    jimjim

     

    Sono eterno io lo restituirς che vi ricordate di questo

  7. Πιστεύω ότι όταν δέσουμε την γνώση με την σοφία τότε δημιουργούμε κάτι δυνατό, το οποίο όμως μπορεί να μας βγάλει έξω από τον τελικό Συνειδητό σκοπό μας, γιατί όσο και αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε υποσυνείδητα και συμπεριφορικά έτσι μας προγραμμάτισαν, εάν πάλι επιλέξουμε ένα από τα δύο τότε θα είναι ημιτελές αυτό που θα έχουμε? , νομίζω όχι, ίσως το μυστικό είναι ότι αυτά τα δεσίματα που νομίζουμε ότι το ένα εξαρτάται από το άλλο μπορεί τελικά να μην είναι και τόσο πανάκια, η απόδειξη σε όλα αυτά δεν είναι προϊών έρευνας και ψαξίματος αλλά μόνο υπομονής, σκεφτείτε πόσες φορές είπατε ?..αν έκανα αυτό τότε δεν θα είχε γίνει αυτό τώρα κ.τ.λ ?.τότε λοιπόν δεν είχατε σκεφτεί με αυτό το δέσιμο τvν δύο? νομίζω ναι!.... και αν είχατε την δυνατότητα να το επαναλάβετε τότε με μαθηματική ακρίβεια θα επιλέγατε μόνο το ένα σκαλοπάτι το δεύτερο!

  8. φίλη μου Νεφέλη πριν σου απαντήσω πρέπει να κάνω την καθημερινή μου αυτό ανάλυση και να καταλήξω γιατί σου απάντησα πιο πάνω

    1 γιατί είχες απορία

    2 γιατί είχα εγώ απάντηση

    3 γιατί είμαι ένα ων ανώτερης νοημοσύνης :clapping::clapping::clapping::clapping::clapping:

  9. Φίλη μου Νεφέλη ο σπουδαίος άνθρωπος ήταν κάποτε και αυτός ένας πολύ μικρός και απλός θνητός ανθρωπάκος αλλά κατάφερε να αναπτύξει μια σημαντική ικανότητα έμαθε να βλέπει που ήταν μικρός στις σκέψεις και στις πράξεις του αυτός είμαι εγώ! :018bleh::018bleh::018bleh::018bleh::018bleh::018bleh::018bleh::018bleh::018bleh::018bleh::018bleh::018bleh:

  10. :witch: Φίλη μου :witch: Νεφέλη παρατηρώ με λύπη και περισσή απογοήτευση ότι με αποπαίρνεις συνεχώς και δεν απαντάς στο θέμα :D:D:D:D:D:D:D:D

     

     

     

     

     

     

     

    Εκεί έξω... μακριά από τις σωστές πράξεις και τις λάθος πράξεις... υπάρχει ένας αγρός... εκεί θα σε συναντήσω...

  11. Καλημέρα θα προτείνω και εγώ ένα παιχνίδι.

    Ας υποθέσουμε ότι μπορείτε να μεταβείτε σε ένα σκαλοπάτι το οποίο οδηγεί στην γνώση, και σε ένα άλλο το οποίο οδηγεί στην σοφία, στο σκαλοπάτι της γνώσης έχετε μαζί σας ότι επιθυμείτε, στο σκαλοπάτι της σοφίας είστε απόλυτα μόνοι σας ίσως και για πάντα, στο σκαλοπάτι τις σοφίας έχετε την δυνατότητα να γνωρίζετε ότι από την άλλη πλευρά έχετε ότι θέλετε χωρίς όμως να ισχύει και το αντίθετο.. όμως υπάρχει μια τόσο μικρή αλλά και τόσο μεγάλη περίπτωση στο δεύτερο σκαλοπάτι να πετύχετε τα πάντα αλλά ίσως χρειαστεί να περιμένετε αρκετά.

    Τελικά τι θα διαλέξετε και γιατί;

    Κάποιοι άνθρωποι που διάλεξαν το δεύτερο περίμεναν και περιμένουν ακόμα τα αποτελέσματα εσείς;

     

     

     

     

     

     

     

    Εκεί έξω... μακριά από τις σωστές πράξεις και τις λάθος πράξεις... υπάρχει ένας αγρός... εκεί θα σε συναντήσω...

×
×
  • Create New...