johnny

Είναι λιγάκι υπερβολικό σε μερικά σημεία... Όσο για τις επαναστάσεις που λέει, οι παράγοντες που συνετέλεσαν στην αποτυχία τους, ποικίλουν και δε μπορούν να περιοριστούν μόνο στους παρασιτικούς μιμητές. Τα ναρκωτικά βέβαια που κατέπνιξαν κάποιες επαναστάσεις, ίσως συνδέονται με την ενδεχόμενη καταστολή των μιμητών, κάθε είδους, οπότε δε μπορούμε να βγάλουμε ένα ασφαλές συμπέρασμα... Επίσης, υπάρχουν ορισμένα κενά στο πως συνδέει την τρομοκρατική (ή τρομοκρατημένη) αντίληψη με τους μιμητές. Οι επιθετικές ιδέες ίσως να συνδέονται με τους τελευταίους αλλά δε νομίζω ολόκληρη η ανθρώπινη ψυχολογία, με όλες τις απόρροιές της να οφείλεται εξ'ολοκλήρου σ'αυτούς. Εν ολίγοις, ο τύπος καλά το πάει με τους μιμητές και τις θρησκείες, αλλά σε μερικά σημεία, γενικεύει επικίνδυνα... Πάντως δεν αποκλείεται οι μιμητές να παίζουν μεγάλο ρόλο στα "εγκεφαλικά" δρώμενα, που επεκτείνονται βεβαίως βεβαίως και σε κοινωνικά και πολιτικά (με την ευρεία έννοια). Μάλιστα, ίσως να συνδέεται και με ένα πείραμα που είχα ακούσει ότι είχαν κάνει... Δυο νησιά, το ένα σχετικά κοντά στο άλλο αλλά χωρίς να έχεις ξεκάθαρη οπτική επαφή από το ένα στο άλλο... Σ'αυτά τα δυο νησιά, έβαλαν μαιμούδες, με μια διαφορά όμως... Στο ένα, είχαν μάθει τις μαιμούδες να τρώνε με κουτάλια, ενώ στο άλλο είχαν βάλει κουτάλια, αλλά οι μαιμούδες δεν ήξεραν σε τι χρησιμεύουν... Αποτέλεσμα: Μετά από ένα χρονικό διάστημα, και οι δεύτερες μαιμούδες είχαν μάθει να τρώνε με κουτάλια (χωρίς να έχουν οπτική επαφή με τις "εκπαιδευμένες"!!! Αν δεχτούμε πως αυτό το φαινόμενο οφείλεται σε μιμητές, τότε θα πρέπει να δεχτούμε επίσης πως μεταδίδονται (θέλετε τηλεπαθητικά? so be it!). Αυτό ίσως να συνδέεται και με τον ιερό πόλεμο ή τις σταυροφορίες, από την άποψη ότι γίνεται μαζικά και με μια "υποφαινόμενη" κοινή συνείδηση... η οποία πλανάται στον αέρα με τη μορφή των ηλεκτρομαγνητικά μεταδιδόμενων μιμητών (ναι, κι εγώ με "έστειλα" λίγο με το τελευταίο )...

Οι nightwish είχαν αναφερθεί γι'αυτό δεν τους έβαλα... :smilewink: Επίσης, HAIL TO: a perfect circle, abba, accept, AC/DC, AFI, annihilator, armored saint, bad religion, candlemass, children of bodom, covenant, dark tranquility, DEAD KENNEDYS, Def Lepard, desctruciton, edguy, enslaved (mardraum), entombed, faith no more, garbage, gammaray, fields of the nephilim, haggard, helloween, IMMORTAL, john lee hooker, JIMMY HENDRIX, katatonia, judas priest, KISS, kyuss, mastodon, megadeath, mercyful fate, MORGANE LE FAY, moonspell, motorhead, my dying bride, nevermore, napalm death, nightstalker, no doubt, OPETH, old mans' child, orphaned land, pantera (που αποτελούν παρελθόν μετά την πρόσφατη δολοφονία ενός μέλους, "on stage"), probot, primal fear, porcupine tree, puressence, RAGE AGAINST THE MACHINE, rhapsody, rob zombie, rotting christ.... ...to be continued...

...και επειδή έχω μια αδυναμία στα γυναικεία φωνητικά, ας υμνήσω κι εγώ με τη σειρά μου: Lacuna Coil , The Gathering , within temptation , otep , guano apes , arch enemy , dreams of sanity Συγκροτήματα αινιγματικά όπως: Lacrimosa, einsturzende neubauten, fragile vastness Κλασσικές αξίες όπως: jethro tull (Ian Andersson βεβαίως βεβαίως), robert johnson, JANIS JOPLIN, Jefferson Airplane, Peter Hamil, Joy Division, John Lennon, love, lush, Lynyrd skynyrd, RAINBOW, pulp, radiohead, lou reed, RAMONES, roxy music, sonic youth, who, yellow, neil young, Marianne Faithful, cream, CLASH, MC5, blur, BEATLES, animal, allman brothers... Αδικούμε πολλούς προς το παρόν καθώς είπαμε τους κύριους, but keep posting...

Hey stone, ωραία απορία... Νομίζω πως η διαφορετική αίσθηση του χρόνου σε μια σχέση έχει να κάνει περισσότερο με την εμπειρία αλλά και με την επικοινωνία που έχουμε με το σύντροφό μας (σας). Κάτι τέτοιο δε μπορεί να θεωρηθεί προδοσία... Προδοσία θα μπορούσε να είναι, πέρα από την απάτη (που σημαίνει πως κάτι δε πάει καλά), και το να σου λέει 5-6 πράγματα διαφορετικά από αυτά που έχει στο μυαλό του... γιατί υποτίθεται πως πρέπει να υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη, αλληλοσεβασμός κτλ. :headb: σπάνια τα απολαμβάνει ακνείς αυτά πλέον... :001almostcry:

Νομίζω ότι από τώρα μου έχει χαλάσει μια υποδοχή για λάμπα... Έβαλα 3 κι ακόμη δεν ανάβει τίποτα...

Πολύ σωστά τα λες Nazargeth! Σε τέτοιες περιπτώσεις ή αδιαφορείς τελείως... Ή τα κάνεις όλα :censored: και μετά πάλι αδιαφορείς... (το δεύτερο είναι πιο γλυκό αλλά εφόσον μπορεί να θεωρηθεί ότι δίνεις συνέχεια στο όλο σκηνικό, καλύτερα να αποφεύγεται)

Πραγματικά δεν είχα τέτοια πρόθεση, αλλά αφού απαντάς με "επίλκηση στο συναίσθημα", μάλλον δεν έχεις και άλλα επιχειρήματα για αυτή την αντίδραση :evilbl: :blblbl: :blblbl: :evilbl: Μην απογοητεύεσαι, θα βρείς πολλούς :censored: να σου την μπαίνουν στη ζωή σου! Αρκεί να μη γίνεται με κακή πρόθεση, αλλά για καλό... :002stopthewar:

Εμένα μου αρέσεις... Αλλά όσο είσαι ειλικρινής (παρ'όλο που δε σε ξέρω, η εικόνα του προυγούμενου post δε μου έδειξε ειλικρινές άτομο). Φιλικά πάντα (για να είμαστε και καλλυμένοι :blblbl: ) Αυτό όμως μερικές φορές είναι επικίνδυνο! Ιδιαίτερα αν αυτός που εκδικείσαι έχει την ίδια νοοτροπία περί εκδίκησης... :zipped: Μη θυμίσεις... :blblbl:

Πώς θα την αλλάξεις όμως από τη στιγμή που δε βρίσκεις κάτι το μεμπτό (ή ανήθικο) σε αυτή τη νοοτροπία?? Δεν είναι ανήθικο το "Πρώτον θα του μιλούσα σα να μην συμβαίνει τίποτα"? Από τη στιγμή που κάτι συμβαίνει, είναι ανήθικο να υποκρίνεσαι το αντίθετο! Ξεκαθαρίζεις τα πράγματα (όσο επώδυνο κι αν είναι μερικές φορές) και μετά κοιμάσαι ήσυχη! Για να μη σχολιάσω την τάση εκδικητικότητα...

Συγγνώμη και με όλο το θάρρος αλλά αυτή η νοοτροπία είναι τελείως "κοριτσίστικη"!!! Εκδίκηση??? Υποκρισία??? Τί είναι αυτά τα πράγματα?!!! :headb: Νομίζω πως έχουμε ένα αρκετά μεγάλο επίπεδο για να είμαστε μικρόψυχοι με αυτά τα πράγματα. Μην το πάρεις προσωπικά αλλά αυτές οι τακτικές είναι επιεικώς ανήθικες! Φιλικά :kissylove:

Κρίνω σκόπιμο να αναφέρω (για 2η φορά, η πρώτη ήταν σε άλλο topic) την πολύ σωστή φράση του Βολταίρου "Αν δεν είχαμε Θεό, θα βρισκόμασταν στην ανάγκη να βρούμε (επινοήσουμε) έναν...", ο άνθρωπος έχει ανάγκη να πιστεύει, όχι μόνο γιατί δεν εξηγούνται αλλιώς ορισμένα πράγματα...

Ένας δάσκαλος σχολείου πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης από το Μπρίστολ έγινε πολύ γρήγορα ο δημοφιλέστερος στο Chew Magna Primary School μετά την εξαιρετική χρήση από μέρους του παιχνιδιών για υπολογιστές μέσα σε τάξεις. Ο Tim Rylands χρησιμοποιεί τα παιχνίδια της σειράς Myst για να υποστηρίξει τη γνώση ανάγνωσης και γραφής της βασικής εκπαίδευσης και επικοινωνίας, αλλά και για να διευκολύνει συζητήσεις σε ολόκληρη την τάξη. Συνήθως επικεντρώνει τα μαθήματά του γύρω από το Myst Exile, λόγω του σύνθετου ρεαλισμού του παιχνιδιού καθώς και των φανταστικών στοιχείων που περιέχει, τα οποία βοηθούν να εμπνεύσει τους μαθητές του. Η καινοτόμος εργασία του Rylands, οδήγησε σε μια σειρά επιδοκιμασιών, όπως το να προταθεί το σχολείο του για βράβευση για τα συνολικά επιτευγματα που έχει επιτύχει. Ο Rylands βραβεύτηκε επίσης από την ιδιαίτερα έγκυρη BECTA ICT (Βρετανικός Οργανισμός Εκπαίδευσης Επικοινωνιών και Τεχνολογίας) στα Practice Award 2005, γιατί κατέδειξε με τον πιο σαφή τρόπο το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η χρήση της ICT (Information and Communications Technology) στη διδασκαλεία γενικά, αλλά και στο πως μέσω της ICT μπορούν να βελτιωθούν τα εκπαιδευτικά στάνταρ. Η πρόσφατη αποδοχή της ενσωμάτωσης των παιχνιδιών στην εκπαίδευση περιστρέφεται γύρω από την ιδέα ότι τα παιχνίδια μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως forum, όπου η εκμάθηση προκύπτει ως αποτέλεσμα των στόχων που υποκινούνται από τα παιχνίδια και η γνώση αναπτύσσεται μέσω του περιεχομένου τους. Ο Rylands προβάλλει τα Myst πάνω σε έναν αλληλεπιδραστικό πίνακα και μετά κάθεται μεταξύ των μαθητών του παρακολουθώντας και συζητώντας το περιεχόμενο. Εστιάζει την προσοχή του στην ανάπτυξη των δημιουργικών ικανοτήτων τους στο γράψιμο, χρησιμοποιώντας τα παιχνίδια για να ενισχύσει την περιγραφική ικανότητά τους, αλλά και να βελτιώσει τις γενικές ικανότητές τους στην ομιλία και στην ακοή. Όσοι θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη βράβευση του Tim Rylands, μπορείτε να πάτε στη διεύθυνση http://www.becta.org.uk/corporate/press_out.cfm?id=3494 και να δείτε την κατηγορία «Teaching Primary», στις 13 Ιανουαρίου... Πηγή: PCMASTER Ιουνίου Μια πραγματικά αξιόλογη ενέργεια που δίνει μια νέα ώθηση στην εκπαιδευτική διαδικασία μέσω ενός πολύ πρωτότυπου και φανταστικού κόσμου, αυτού των Adventure games. Αλλά πού τέτοια εδώ στο Ελάντα... :headb:

Γιατί να μη μπορεί κάποιος να κρατήσει μια ισορροπία ανάμεσα στα σκαλοπάτια της γνώσης και της σοφίας?! Πάντως, τολμώ να πω πως θα διάλεγα αυτό της γνώσης, παρ'όλο που θα ήθελα της σοφίας. Και εξηγώ τους λόγους αυτής της επιλογής: 1)Η μοναξιά του σοφού είναι μεγάλη και αφόρητη ώρες-ώρες!!! Και νομίζω ότι μερικοί από σας το έχουν ζήσει αυτό, καθώς δε χρειάζεται να κατέχεις την υπέρτατη γνώση για να το νιώσεις, απλά λίγη παραπάνω από τους υπόλοιπους στο περιβάλλον σου... 2)Το βάρος της σοφίας είναι μεγάλο!! Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποιο όριο (το όριο που μας έχουν προγραμματίσει να μην υπερβαίνουμε, για να συμφωνήσω εν μέρει με Nef & Lodi) στο τι μπορούν να δέχονται ως αλήθεια και τι όχι... Όταν η σοφία τείνει να υπερβεί αυτό το όριο (που εδώ βέβαια παίζει ρόλο και η εισροή γνώσης), ο άνθρωπος κινδυνεύει να τρελαθεί - να πάθει σοκ...

Αυτός ο συλλογισμός περί γάμου είναι λάθος! Όποιος παντρέυεται δε σημαίνει πως βρήκε το άλλο του μισό! Αν ήταν να παντρευόμασταν μόνο το άλλο μας μισό... οι παντρεμένοι αυτοί τη στιγμή στον πλανήτη θα ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα! sabrina, μην απελπίζεσαι! Έχεις ακόμα χρόνο... :cheerful:

Από τη στιγμή που γίνεται υποσεινήδητα, δε μπορείς να βγάλεις κάποιο βέβαιο συμπέρασμα, αφού το μόνο που βλέπεις είναι το αποτέλεσμα, μια ανεξήγητη έλξη (που επαναλαμβάνω, δεν είναι μόνο ερωτική, απλά αυτή αποτελεί τον "κανόνα"). Μπορώ να συμφωνήσω αλλά δε μετρά η γνώμη μου αφού δε μπορεί να "διασταυρωθεί"...

Ο "κανόνας" μας έχει δείξει πως έχεις δίκιο ixwr... μην είσαι τόσο απόλυτος όμως, υπάρχουν και περιπτώσεις που η ένωση αυτή είναι πιο "φιλική", π.χ. η περίπτωση της Lithos, την οποία και πιστεύω...

Κι ότι νόμιζα ότι είσαι φανατική του Orwell, κι έχεις το "1984"... :angel:

Ixwr, συγγνώμη και για το θάρρος, αλλά αυτή το ήξερε? Γιατί έληξε ή τελος πάντων δεν παγιώθηκε?

Το να μην το πάρεις χαμπάρι παίζει πολύ σπάνια, γιατί όταν το συναντήσεις, το καταλαβαίνεις... Πρόσεχε όμως την παγίδα του ενθουσιασμού που προανέφερα! Το συναίσθημα είναι εφάμιλλο και μπερδεύει μερικές φορές ... Όσο για τον παράγοντα "τύχη"... Παίζει κι αυτό..αλλά έχει σημασία να μην απελπίζεσαι!!!

Λίγο πολύ κοινότυπες, οι διαπιστώσεις που μπορούν να γίνουν εδώ... Ναί, νομίζω ότι υπάρχει... Μπορεί να έρθει από οπουδήποτε, σε οποιαδήποτε στιγμή, είτε το περιμένεις είτε όχι... Όποιος το βρει περιττό να πω πως είναι τυχερός γιατί υπάρχουν και άνθρωποι που δεν το βρίσκουν ποτέ... Ενθουσιασμός!!! Κάποια στοιχεία που αποδίδουμε στο άλλο μας μισό (π.χ. θέλω να είναι έτσι, θέλω να κάνει αυτό - να τρώει τα νύχια της ας πούμε ) και τα βρίσκουμε σε ένα πρόσωπο. Τότε μας εξιτάρει και το θεωρούμε ως το άλλο μας μισό. Άλλοι το λένε έρωτα, μερικοί "κεραυνοβόλο" μάλιστα, άλλοι το λένε "το άλλο μισό" κτλ...ανάλογα στον ψυχισμό του καθενός. Παρ'όλο που έχω βρεθεί σε παρόμοιες καταστάσεις, αυτές οι έννοιες ακόμη με μπερδεύουν... Απλά καταπληκτικό... Έχουν τεθεί παρόμοια όπως "τι είναι αγάπη" κτλ, αλλά όχι το ίδιο... Είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον θέμα που ενδεχομένως να έχουν ζήσει ή νιώσει αρκετοί από εμάς (και εγώ μέσα)... Από τη μια είναι πολύ αισιόδοξο το να πιστεύει κανείς πως υπάρχει το άλλο του μισό κάπου στη γη, τον ανεβάζει ψυχολογικά... Άλλο τόσο όμως τον ρίχνει σε καταστάσεις απόγνωσης, έλλειψης διαπροσωπικών σκέψεων η και μιας γλυκιάς αγκαλιάς... Τότε αναρωτιόμαστε "που στο :censored: είναι , ποτέ δε θα βρω το άλλο μου μισό?"... Τα διαφορετικά συναισθήματα που μπορεί να μας προκαλέσει αυτή η σκέψη της ενδεχόμενης ύπαρξης του άλλου μισού, αποτελούν και το ενδιαφέρον στοιχείο της όλης υπόθσης, καθώς μαρτυρούν σκέψεις, εμπειρίες και ψυχισμό του εκάστοτε ανθρώπου...

Πόσο καιρό έχεις να βγείς εκτός σπιτιού?

Είναι μια πολύ ωραία θεωρία... Δυο πράγματα όμως σηκώνουν πολλή συζήτηση εδώ... 1. Ποιά είναι αυτή η ανώτερη δυναμή, οι ανώτερες οντότητες (π.χ. οι μεγάλοι παλαιοί??? )? Εδώ μπορούν να πέσουν πάρα πολλοί προβληματισμοί... 2.Πως, γιατί και αν όντως ξεχνάς τα πάντα... Θυμάμαι, σα να το βλέπω τώρα, ένα επεισόδιο των X-Files (που είμαι φανάτικος γιατί κάθε μα κάθε επεισόδιο έχει και μια ολόκληρη θεωρία από πίσω του, προβληματίζοντας πολύ κόσμο...) όπου ο Mulder πηγαίνει σε ένα χωράφι και συνειδητοποιεί ότι στο ίδιο χωράφι είχε πεθάνει στην προηγούμενη ζωή του!...

Ούπς, sorry,δεν είδα την απάντησή σου... shame on me! :headb:

Απαπαπαπα!!!!!! Ας σχολιάσουμε τη γεύση του σε περιόδους πείνας παιδιά, όχι τώρα... Μπλιέτ! Nef, μας άλλαξες thread αλλά τη γνώμη σου περί ανθρωποφαγίας ακόμη δεν την είπες... Μήπως σε θίγει? :blblbl:

Κι εμένα είναι το όνομα μου, υποκοριστικό... (όχι, δεν έχω στερέψει από φαντασία )...