θα σας πω μια ιστορία που συναινεί πριν από ένα χρόνο σε δυο πολύ καλους μου φίλου.
είναι ένα gay ζευγάρι 35χρ και 45χρ αντίστοιχα. ήτανε μαζί περίπου 10 χρονια , μένανε μαζί , είχαν φτιάξει μια οικογένεια γύρο τους ,δεν είχαν τίποτα το διαφορετικό από μια κανονική οικογένεια , ο ένας πριν από ενάμισι χρόνο αρρώστησε , μετά από ένα χρόνο χρειάστηκε να νοσηλευτεί, το νοσοκομείο όμως δεν δεχότανε ως συγγενή του τον άνθρωπο του , του επέτρεπαν να πηγαίνει να τον βλέπει ώρες επισκεπτηρίου , επίσης δεν είχε κανένα λόγο επάνω του , δεν ρωτήθηκε ποτε για τίποτα , δεν συνέλαβε σε καμια απόφαση για την υγεία του ανθρώπου του , να σημειώσω ξανά ότι ήταν πολύ περισσότερο καιρό μαζί σχεδόν 10 χρονια ,τόσα ώστε σε ένα straight ζευγάρι η γυναικα η ο άντρας θα έπαιρνε όλες τις αποφάσεις. το θέμα είναι όμως ότι μετά από μισό χρόνο πέθανε. το σπίτι που μένανε μαζί και είχαν συμβάλει και οι δυο να φτιαχτεί , ήταν στο όνομα του ενός ( αυτού που πέθανε) . Tο αποτέλσμα ήταν ότι η οικογένεια του εκλιπόντος "εμφανιστικε" από το πουθενά ( τόσο καιρό τον χλεύαζαν ) και φυσικά πήρε κάθε περιουσιακό στοιχείο που του άνηκε, ως αποτέλεσμα ο άλλος που ήταν μαζί τόσο καιρό και τον στήριξε στα πάντα πετάχτηκε στον δρομο .
Αυτό την ιστορία την έγραψα για αυτούς που γράψανε πιο πάνω ότι είναι κατά τις νομικόν , οικογενειακών και παραπάνω από όσο πρέπει επαφών ανάμεσα σε ένα gay ζευγάρι
γιατί είναι παρα πολύ ωραία να μιλάμε πάντα εκ του ασφαλούς