Lykon

Ίσως να μάθουμε από το πείραμα στο cern, ίσως και όχι. Θεωρίες υπάρχουν πολλές για το πως θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο αλλά καμιά επιβεβαιωμένη. Πάντως έτσι όπως ορίζεται το διάνυσμα του χρόνου από τη σύγχρονη φυσική διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά εκείνα που μας επιτρέπουν να πούμε ότι κίνηση στο χρόνο γίνεται. Το πως φίλε μου dimulator νομίζω ότι μας διαφεύγει. ) Υ.Γ. Μπορεί μία κίνηση στο χωρόχρονο να είχε σαν αποτέλεσμα τη διάλυση του σώματος μας σε μόρια, αλλά η κίνηση παραμένει κίνηση ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Υ.Γ.2 Από άποψη εσωτερισμού, η αναβίωση μνήμης από το παρελθόν, δε νομίζω ότι μπορεί να θεωρηθεί κίνηση στο χρόνο. Αυτή είναι μία διαδικασία ανάσυρσης μνήμης από το υποσυνείδητο νομίζω.

Ο χρόνος είναι μία διάσταση στην οποία μπορούμε να κινηθούμε μπρος και πίσω όπως και σε όλες τις άλλες διαστάσεις. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Πραγματικά κάτι τέτοιο θα με ενδιέφερε και μένα πάρα πολύ γιατί ψάχνω καιρό να βρω κάτι παρόμοιο. Όποιος μπορεί να βοηθήσει θα μου έλυνε τα χέρια σε διάφορα πραγματακιά που κάνω.

Οι λόγοι είναι δικοί του νομίζω και δε μας πέφτει λόγος. :) Όσο για το αν μπορεί να επιτευχθεί σωματική αθανασία νομίζω όχι και μια τέτοια αναζήτηση δεν οδηγεί πουθενά. Το σώμα δεν μπορεί να ξεφύγει από τους φυσικούς νόμους, αν και μπορεί να υπάρχουν τρόποι να παραταθεί η γύρανση αλλά μέχρι εκεί. Σε αντίθεση βέβαια με το πνεύμα.

Καταρχήν καλησπέρα σε όλους (είχα καιρό να γράψω), αλλά το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον για να το αγνοήσω. Πάμε τώρα στην ερώτηση: Θεωρώ ότι η συγκεκριμένη ερώτηση είναι λάθος, συγγνώμη Sucore, και αυτό γιατί πάνω στο συγκεκριμένο ψευτοδίλλημα στηρίχτηκε και εδρεώθηκε ο σύγχρονος φασισμός πάνω σε έννοιες που δομήθηκαν κατά τη διάρκεια του γαλλικού διαφωτισμού (βλέπε Ρουσώ κ.λ.π.) Και εξηγούμαι: Δεν υπάρχει όρος "υπερβολική" δημοκρατία (θα συμφωνήσω με τη Nenya). Υπάρχει μόνο δημοκρατία και κατάχρηση αυτής. Αν ένα δημοκρατικό πολίτευμα επιτρέπει την κατάχρηση της δημοκρατίας τότε από μόνο του αυτοκαταργείται και παύει να είναι δημοκρατία. Στη σύγχρονη εποχή η κατάχρηση της δημοκρατίας ξεκινά από τη νομοθεσία. Η νομοθεσία είναι τέτοια που να ευνοεί πάντα τον ισχυρό. Τα παραθυράκια στους νόμους είναι με τέτοιο τρόπο δομημένα ώστε να εξυπηρετούν τα εκάστοτε συμφέροντα. Παρ'όλ'αυτά και ενώ η κατάσταση αυτή είναι γνωστή εδώ και χρόνια δεν υπάρχει αντίδραση από τον κόσμο. Και το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί; Γιατί όλοι μας (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ψάχνουμε να βολευτούμε με αυτήν την κατάσταση. Φυσικά η κατάσταση αυτή δημιουργεί μεγάλες ανισότητες στην κοινωνία με αποτέλεσμα να υπάρχουν αντιδράσεις και να βιώνουμε τις καταστάσεις που γνωρίσαμε όλο τον προηγούμενο καιρό. Και ρωτάω: Ποιος καταχράστηκε πρώτος τη δημοκρατία, ο νομοθέτης ή ο κουκουλοφόρος; Δεύτερον, το δικαίωμα στην εκπαίδευση δεν δίνει και ίσες ευκαιρίες σε όλους τους ανθρώπους. Και αυτό γιατί τα επαγγέλματα είναι έτσι δομημένα ώστε να κατηγοριοποιούν τους ανθρώπους. Π.χ. ο διευθυντής μίας τράπεζας έχει ένα πολύ παχυλό μισθό σε σχέση με έναν εργαζόμενο στα συνεργεία καθαρισμού ενώς δήμου. Και αναρωτιέμαι με το φτωχό μου το μυαλό, αν παραιτούνταν ταυτόχρονα όλοι οι διευθυντές τραπεζών και όλοι οι εργαζόμενοι από τα συνεργεία καθαρισμού, τι επιπτώσεις θα είχε αυτό στην κοινωνία μας; Από την παραίτηση των πρώτων τίποτα, αλλά από την παραίτηση των δεύτερων θα πεθαίναμε από τις αρρώστιες και τη βρώμα. Άρα ποιο είναι πιο σημαντικό επάγγελμα; Και γιατί τόση μεγάλη διαφορά στο status των δύο επαγγελμάτων. Προσέξτε όμως τη διαφορά αυτή έρχεται να την κουκουλώσει πολύ όμορφα η φράση "ίσο δικαίωμα στην εκπαίδευση". Σαν αποτέλεσμα κάθε γονιός εύχεται το παιδί του να σπουδάσει γιατί μόνο έτσι έχει προοπτικές να ανέβει ταξικά, και τελικά καταλήξαμε να έχουμε μερικές χιλιάδες δικηγόρους, μηχανικούς κ.λ.π. ενώ στην πραγματικότητα μόνο μερικές εκατοντάδες μπορούν να αποροφηθούν από την αγορά εργασίας στην Ελλάδα. Αν όμως τα απαξιωμένα επαγγέλματα στην Ελλάδα ήταν σε καλύτερη μοίρα τότε πολλοί θα ήταν αυτοί που θα διάλεγαν να μάθουν μία τέχνη και να ζήσουν από αυτήν. Συμπερασματικά ίσες ευκαιρίες έχουμε, όταν μικρύνει η ψαλίδα στα επαγγέλματα. Τώρα πως θα αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση; Μόνο ένας τρόπος υπάρχει και αυτός είναι με τη δημιουργία ενός σοβαρού συστήματος παιδείας και δεν εννοώ την επαγγελματική εκπαίδευση που είναι ένα μικρό κομμάτι αυτής, αλλά την παιδεία που δίνει όλα εκείνα τα εφόδια σε έναν άνθρωπο για να γνωρίζει τα δικαιώματα του, τις υποχρεώσεις του, να έχει σφαιρική γνώση και σωστή κρίση των καταστάσεων και φυσικά ηθική. Ένας λαός με παιδεία μπορεί να δημιουργήσει μία ευνομούμενη κοινωνία με βασικό άξονα της νομοθεσίας τον ανθρωπισμό και το περιβάλλον και αυτό να οδηγήσει με τη σειρά του σε ένα πιο σωστό δημοκρατικό πολίτευμα (και λέω σωστό γιατί τέλειο δε θα γίνει ποτέ). Ειλικρινά πιστεύει κανείς μας ότι αν δεν υπήρχαν μεγάλες ανισότητες στην κοινωνία θα υπήρχαν τόσο έντονα τα φαινόμενα που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια; Και για να κλείσω τρεις είναι οι άξονες: παιδεία-νομοθεσία-δημοκρατία. Και όσο για τα ερωτήματα που πρέπει να τεθούν είναι: Έχουμε δημοκρατία; Και αν όχι πως μπορούμε να την πετύχουμε; Τα υπόλοιπα είναι ψευτοδιλλήματα για να μας κρατάνε κοιμισμένους. Υ.Γ. Ακόμα και ένας "γύφτος" μπορεί να είναι χρήσιμος σε μία κοινωνία αν του δώσεις σωστή παιδεία.

Τι θα έλεγες να μας εξηγούσες και τι είναι αυτό?

Δυστυχώς Verei, στην Ελλάδα της ανεξιθρησκείας και της Δημοκρατίας, υπάρχει πολύ μεγάλος ρατσισμός απέναντι σε οτιδήποτε διαφορετικό από τον ορθόδοξο χριστιανισμό. Και αυτός ο ρατσισμός δεν προέρχεται τόσο από τον απλό κόσμο που είναι χριστιανοί αλλά από την ηγεσία κυρίως της ορθόδοξης εκκλησίας. Και αυτό γιατί η εκκλησία, όπως και κάθε σύγχρονος θρησκευτικός οργανισμός, δεν είναι τίποτε άλλο από οικονομικούς οργανισμούς με μοναδικό σκοπό τη συγκέντρωση πλούτου και εξουσίας. Και ένα βασικό εργαλείο για τα πετύχει αυτά είναι ο φανατισμός. Η απόρριψη οποιασδήποτε άλλης θρησκείας, ερμηνείας του Θείου ή άποψης που δεν συνάδει με τη δικιά τους πίστη και η φανατική υποστήριξη του δόγματος του ορθόδοξου χριστιανισμού ως τη μοναδική αλήθεια, καταστεί αυτόματα τον ορθόδοξο χριστιανισμό, για τον περισσότερο κόσμο, στη χώρα μας σαν το μοναδικό αξιόπιστό μονοπάτι στην αναζήτηση του Θείου, δηλαδή με οικονομικούς όρους καταστεί την εκκλησία μονοπώλιο. Και δεν υπάρχει καλύτερη επιχείρηση από το μονοπώλιο. Υ.Γ.1 Δυστυχώς οι περισσότεροι πόλεμοι στην ιστορία έχουν γίνει στο όνομα της θρησκείας. Υ.Γ.2 Δεν έχω τίποτα προς τους περισσότερους απλούς χριστιανούς και σέβομαι κάθε θρησκεία. (εξάλλου τα περισσότερα μέλη του οικογενειακού μου περιβάλλοντος είναι χριστιανοί) Υ.Γ.3 Πιστεύω ότι ο Θεός είναι ένας, ανεξαρτήτου θρησκείας, και ειλικρινά δε καταλαβαίνω για ποιο λόγο υπάρχουν οι εκκλησίες. Υ.Γ.4 Κάθε άνθρωπος ορίζεται από τις πράξεις του. Υ.Γ.5 Μην δίνεις σημασία και πίστεψε σε αυτό που σου λέει η καρδιά σου.

Παιδιά είναι πολύ ενδιαφέροντα αυτά με τους πλανήτες. Να προσθέσω όμως ένα ακόμα ερώτημα αν δεν πειράζει. Υπάρχουν πληροφορίες όσον αφορά τις μετενσαρκώσεις και τα ζώδια;

Καλησπέρα παιδιά και καλή πρωτοχρονιά. Παλιότερα είχα πάρα πολλούς φόβους στο σκοτάδι. Από μικρό παιδί είχα την εντύπωση πως με παρακολουθούσαν 2 κίτρινα μάτια. Δύο κίτρινα, σχιστά μάτια με καφετιές κόρες. Αυτό είχε ξεκινήσει από όταν ήμουν περίπου 5-6 χρονών. Παρ'όλ'αυτά, ίσως λόγω του τυπικού μου οικογενειακού περιβάλλοντος (οι άντρες δεν πρέπει να φοβούνται), πάντα κοιμόμουν σε πίσσα σκοτάδι. Με τον καιρό αυτή η αίσθηση ατόνισε αλλά δεν χάθηκε τελείως, ας πούμε ότι είχα συμβιβαστεί με την ιδέα ότι κάτι με κοίταζε και απλά το είχα συνηθίσει. Ήταν μάλιστα φορές που πριν κοιμηθώ φώναζα καληνύχτα. Γύρω στα 16 το πρόβλημα άρχισε να με ενοχλεί πάλι έντονα, γιατί τα μάτια είχαν πάρει σάρκα και οστά στα όνειρά μου. Μέχρι περίπου τα 20 μου χρόνια τα έβλεπα συνεχώς. Μάλιστα έβλεπα τον ίδιο εφιάλτη για εβδομάδες ολόκληρες. Όταν σταματούσε ο εφιάλτης, περνούσε λίγος καιρός για να ξεκινήσει ένας καινούριος που θα επαναλαμβανόταν και αυτός για εβδομάδες. Σαν πρωτοετής φοιτητής είχα φτάσει στο σημείο να μην κοιμάμαι αν δεν είχε ξημερώσει. Στον εφιάλτη πάντα υπήρχε κάτι που με κυνηγούσε, το οποίο ανεξαρτήτως μορφής είχε πάντα τα ίδια κίτρινα μάτια, (εκτός από μία μικρή περίοδο που το πλάσμα δεν είχε καθόλου μάτια). Τέλος πάντων, για να μην το κουράζω, τότε είχα πάρει την απόφαση να σταματήσω να το αγνοώ και να το αντιμετωπίσω. Προσπάθησα να βρω την αιτία. Καταρχήν έπρεπε να ξεκαθαρίσω αν προερχόταν από μένα ή ήταν κάτι άλλο. Συνειδητοποίησα λοιπόν πως τα όνειρα ήταν πιο έντονα και συχνά όταν εγώ δεν ήμουν καλά ψυχολογικά. Όταν με αυτοψυχανάληση κατάφερα σιγά σιγά να ξεπεράσω τους φόβους μου, τα κόμπλεξ μου και γενικώς να "στρώσω χαρακτήρα" τα όνειρα σταμάτησαν και ο φόβος της νύχτας καταλάγιασσε. Πλέον ακόμα και σε στιγμές αδυναμίας που τα μάτια κάνουν την εμφάνισή τους, μπορώ με μία κίνηση του χεριού μου να τα διώχνω, και στον ύπνο μου και στον ξύπνιο μου. Οι εφιάλτες έχουν σταματήσει εδώ και χρόνια και η νύχτα μοιάζει πλέον τόσο μαγική που πραγματικά την απολαμβάνω. Το φως είναι ασφαλές και χαρωπό, αλλά η μαγεία της νύχτας, όταν ξυπνούν οι υπόλοιπες αισθήσεις, δεν συγκρίνεται με τίποτα.

Sorry Αρχάγγελε. "Βότανα όλα για την υγεία" λέγεται το βιβλίο του καθηγητή Ιωάννη Αυγουστή, εκδόσεις Κ.Πολίτη. Εγώ το προμηθεύτηκα από μία εκδήλωση-ενημέρωση από τους γιατρούς χωρίς σύνορα. Είναι εγκεκριμένο από τον ΕΟΦ.

outis υποσχέθηκα ότι την Παρασκευή που θα έχω μπροστά μου το βιβλίο "Οι προφητείες των Μαγια" του Cotterell θα γράψω αναλυτικά τι λέει σχετικά με τις ηλιακές κηλίδες. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω οι Μάγιας χωρίζανε τον χρόνο σε εποχές και κάθε εποχή διαρκεί 1.872.000 μέρες. Η πέμπτη εποχή που διανύουμε τελειώνει το Δεκέμβριο του 2012 καθώς οι Μάγιας ξεκίνησαν να μετράνε το χρόνο το 3114 π.Χ. Παρ'όλ'αυτά οι Μάγιας έδιναν σημασία περισσότερο σε έναν άλλον αριθμό: 1.366.540 μέρες ο οποίος είναι ίσος με 2340x584 όπου το 584 είναι οι μέρες που διαρκεί ένα έτος στην Αφροδίτη. Ο Cotterell μελετώντας το μαγνητικό πεδίο του ηλίου παρατήρησε ότι το πολικό μαγνητικό πεδίο του και το ισημερινό ολοκληρώνουν έναν κοινό κύκλο κάθε 87,4545 μέρες. 8 τέτοιες περίοδοι (700 μέρες) συνθέτουν ένα μικρόκυκλο. Και έξι τέτοιοι μικρόκυκλοι συνθέτουν ένα μεγαλύτερο κύκλο 11,49 ετών που είναι πολύ κοντά στο μέσο "κύκλο" των ηλιακών κηλίδων που είναι 11,1 χρόνια.Από τα διαγράμματά του πρόσεξε επίσης ότι ένας μεγαλύτερος κύκλος ολοκληρωνόταν κάθε 781 περιόδους (187 έτη) τον οποίο και ονόμασε "Κύκλο των Ηλιακών Κηλίδων". Αναλύοντας προσεκτικά τα στοιχεία του βρήκε ότι ο κύκλος κανονικά θα έπρεπε να είναι ίσος με 776 τέτοιες περιόδους. Η απόκλιση οφείλεται σε ένα φαινόμενο γνωστό σαν "ουδέτερο ηλιακό στρώμα" , το οποίο είναι μία περιοχή ανάμεσα στους μαγνητικούς πόλους του ηλίου όπου τα μαγνητικά πεδία είναι τελείως ισορροπημένα. Το ουδέτερο στρώμα μετατοπίζεται κάθε 187 χρόνια και τελειώνει τον κύκλο του γύρω από τον ήλιο σε 97x187 χρόνια που ισούται με 18139 χρόνια ή 1.366.040 μέρες (που είναι πολύ κοντά με τον αριθμό των Μάγια) Στην πραγματικότητα ο συγγραφέας προσπαθεί να αποδείξει ότι οι ημερομηνίες που αναφέρουν οι Μάγια δεν είναι ξεκάρφωτες και έχουν σχέση με την αλληλεπίδραση των μαγνητικών πεδίων του Ηλίου με αυτά των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος. Πηγή:"Οι προφητείες των Μάγια" Adrian Gilbert, Maurice Cotterell Υ.Γ. Ελπίζω να σε κάλυψα

Την Παρασκευή γυρνάω σπίτι, θα δω την έκδοση του βιβλίου και θα σου στείλω πμ.

Για εναλλακτικές θεραπείες σε παραπέμπω http://www.artofwise.gr/html/categories/therapies.html Διάβασέ τα για να μπεις στο κλίμα. Επίσης ειδικά για τη βοτανολογία κυκλοφορούν πολλά βιβλία στην αγορά. Εγώ αγόρασα ένα από τους γιατρούς χωρίς σύνορα και είναι πολύ καλό.

Συμφωνώ Ηράκλειτε. Η φράση "ν ακολουθήσουν το δρόμο μου" είναι λάθος. Νομίζω ότι πιο σωστή φράση είναι "να συμπορευθώ μαζί τους". Εξάλλου ο δρόμος που ακολουθεί ο καθένας είναι δικός του και μοναδικός. Επίσης μπορώ να καταλάβω από αυτά που γράφεις Starmein "Το μόνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι αν είμαι έτοιμος γι αυτό το ταξίδι" ότι συμφωνείς με αυτό που σου έγραψα. Μέτρα τις δυνάμεις σου και κατανόησέ τες πρώτα εσύ και μετά σχεδίασε το ταξίδι σου. Τέλος το ποιος πραγματικά είναι ο καθένας φαίνεται από τις πράξεις του. Οι πράξεις μας είναι που μας καθορίζουν.

Starmein, Το βασικό ερώτημα νομίζω είναι: εσύ έχεις κατανοήσει τον εαυτό σου; Γνωρίζεις τον εσώτερο εαυτό σου; Έχεις καταλάβει από που προέρχονται όλες αυτές οι ανησυχίες σου ή είναι απλά απροσδιόριστοι φόβοι; Ξέρεις τι θα ήθελες να πετύχεις, ποιοι είναι πραγματικά οι στόχοι σου; Νομίζω ότι όλοι πρέπει να ξεκινάμε από αυτά. Αν τα ξεκαθαρίσεις αυτά, τα πέπλα που καλύπτουν τα μάτια σου θα πέσουν, θα δεις καθαρά και θα βρεις και ανθρώπους που ακολουθούν παράλληλες πορείες με σένα. Αν πάλι τα έχεις ήδη ξεκαθαρίσει, μέσα από τις συζητήσεις στο forum και όχι μόνο και μέσα από δράσεις (π.χ. κάτι απλό όπως η αναδάσωση) θα βρεις ανθρώπους να συμπορευτείς. Πάνω από όλα όμως το γέλιο πρέπει να σε συνοδεύει σε ότι κάνεις γιατί η απαισιοδοξία και η θλίψη δεν ταιριάζει σε κανένα μας.