Αλισάχνη

Αν δε μπορούμε να αγαπήσουμε τους ανθρώπους για το καλό που μας κάνανε, τότε να τους αγαπήσουμε για το καλό που τους κάναμε εμείς.

η πράσινη κουκίδα που δημιουργείται είναι πιθανό να την δούμε να πηγαίνει και αντίθετα με τους δείκτες του ρολογιού? :unsure5:

Εγώ την έβαλα να χορεύει καν καν!! ημικύκλια, μια δεξιά μια αριστερά! Χορογράφος έγινα!!

Εγώ συνεχίζω να βλέπω τη χορεύτρια να κινείται πότε δεξιόστροφα, πότε αριστερόστροφα - και με τις λεπτομέρειες που πρόσθεσε ο Dromos. Όταν είμαι χαλαρή την βλέπω να πηγαίνει προς τα δεξιά, όταν συκγεντρώνομαι πάνω σε μία σκέψη ή διαβάζω κοιτάζοντάς την με την περιφεριακή μου όραση την βλέπω να κινείται προς τα αριστερά. Σε κάποια φάση χάζεψα και πήγαινε υπερβολικά αργά. Θα πρέπει όμως να το δούμε και με παρέα.

Χρόνια πολλά Μεγκουλίνι!!! ο,τι επιθυμείς!!! :partytime: :004birthday:

Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος?

Δε θα συμφωνίσω με τον όρο "αλλάζω" γιατί απλούστατα θεωρώ ότι μέσα μας υπάρχουν τα πάντα, όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Συνεπώς, ο όρος "αλλάζω" για μένα σημαίνει "αντικαθιστώ ένα χαρακτηριστικό μου με κάποιο άλλο", και δεν νομίζω να μπορεί να επέλθει μια τέτοια μόνημη αλλαγή. Η διαφορά μεταξύ των ανθρώπων συνίσταται στη "ρύθμηση" των χαρακτηριστικών τους. Άρα το θέμα δεν είναι το αν θα γίνεις καλός (καθώς αυτό το χαρακτηριστικό υπάρχει μέσα σου) αλλά πόσο καλύτερος μπορέις να γίνεις. Και εξάλλου η καλοσύνη είναι ένα χαρακτηριστικό που μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να σου βγει σε κακό γι αυτό και δεν μπορεί να είναι μόνημο. Για σκέψου να αποφάσιζες σήμερα να γινόσουν καλός με όλους και για πάντα. Πιθανότατα μετά από λίγο καιρό θα αποφάσιζες να γινόσουν κακός γιατί θα είχες απογοητευτέι από κάποιον που δεν άξιζε την καλοσύνη σου. Κάνε απλά αυτό που αισθάνεσαι και όταν βλέπεις ότι κάτι δεν σε ικανοποιεί απλά δούλεψε λίγο παραπάνω το χαρακτηριστικό που θα σε κάνει να νιώσεις ότι είσαι "εσύ". φιλικά

"Ελεύθερα ζει όποιος αποφασίζει ως εάν η κάθε στιγμή της ζωής του να ήταν και η τελευτάια."

17.Αισθησιασμός και κοινωνικότητα Η ζωή είναι γενναιόδωρη μαζί σας και εσείς, με τη σειρά σας, δείχνετε την ευγνωμοσύνη σας. Κοινωνικοί και συνεργάσιμοι, κερδίζετε αμέσως τις συμπάθειες. Η επικοινωνία είναι ένα παιχνίδι που γνωρίζετε πολύ καλά και σας βοηθά να κάνετε πολλούς φίλους και γνωστούς. Σας αρέσουν πολύ οι πολυτέλειες και οι απολαύσεις. Σπινθηροβόλοι, έξυπνοι και αισιόδοξοι, απολαμβάνετε τη φιλία και τον έρωτα. Αστρολογικά επηρεάζεστε από τον Ερμή. Νομίζω πως έχει δίκιο!!! Τώρα, δεν ξέρω για το πόσο η ζωή είναι γενναιόδωρη μαζί μου...

Κώστας Λειβαδάς - Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα Λες πως βαρέθηκες αυτή την ίδια συννεφιά Λες πως χωλαίνεις σε σβησμένα μονοπάτια Γυρίζεις ξένη από εχθρό και συντροφιά Σε αυτό τον κόσμο που δεν βλέπεις πια στα μάτια Μες στο δωμάτιο ταξίδια κάνεις αστρικά Και το ξημέρωμα σε βρίσκει πάλι μόνη Σε ένα ταξί που σε πηγαίνει στην δουλειά Να αναρωτιέσαι τι είναι αυτό που σε θυμωνει Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα Ματάκια μου μοιραία Δε θέλω να μου κλαις Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα Στο ορκίζομαι παρέα Θα ?ρθουν μέρες καλές Λες πως κουράστηκες στους ώμους να έχεις το σταυρό Μα εγώ σου λέω μήπως κάνεις κάποιο λάθος Δεν έχει πρόβα αυτή η ζωή και χάνεις καιρό Μα δες τη σπίθα που πετιέται εκεί στο βάθος Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα Ματάκια μου μοιραία Δε θέλω να μου κλαις Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα Στο ορκίζομαι παρέα Θα ?ρθουν μέρες καλές

Τι τραγούδι να σου πω/ Ενδελέχεια Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει Να 'ναι εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι Να 'ναι εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας να μην μοιάζει με κανένα Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας μα να μοιάζει μ' όλα όσα αγαπάς Τι τραγούδι να σου πω που να 'χει αέρα Σαν κι αυτά μες τις κασέτες που 'χουν λιώσει Γιατί πάτησαν το χρόνο όσοι έχουν νιώσει Πήραν σήκωσαν το φως κι εδώ το φέραν Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας να μην μοιάζει με κανένα Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας μα να μοιάζει μ' όλα όσα αγαπάς Τι τραγούδι να σου πω χωρίς ουσία Να το φτύνουν οι σοφοί κι οι μπερδεμένοι Να γεννιέται στα ρηχά κι εκεί να μένει Να μην έχει ούτε λάμψη ούτε αξία Μα να φέγγει στη δική σου καταχνιά

Στην ουσία δεν παίρνεις τη μοίρα του άλλου στα χέρια σου, απλά τον κατευθύνεις στο να θυμηθεί ότι πρέπει ο ίδιος να την πάρει στα δικά του χέρια. Έχει δικαίωμα να πει την άποψή του όσο πιό διακρητικά γίνεται, την τελευταία λεξη όμως θα την πεις εσύ.

'Ολα εξαρτόνται απο τα μέσα που θα χρισημοποιούσες για να τον αναστήσεις. Το δικαίωμα, θα σου το έδινε ο ίδιος συνειδητά ή υποσυνείδητα. Υπάρχει κάτι που λέγεται αντίθετη ψυχολογία και που κάνει τους ανθρώπους να αντιδρούν πολύ πιό δυναμικά από το να τους πεις την άποψή σου στεγνά και κατηγορηματικά. Με την αντίθετη ψυχολογία το μόνο που φαίνεται ότι κάνεις είναι ότι κατευθύνεις τον άλλον στο να σκεφτεί κάποια πράγματα καθαρά χωρίς εντάσεις, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πιστέψει ότι οι αποφάσεις ήταν καθαρά δικές του και δική του η πρωτοβουλία να αναστηθεί. Η ένταση θα είχε πιθανότατα το αντίθετο αποτέλεσμα. Οι άνθρωποι αρέσκονται να έχουν την ψευδαίσθηση ότι κατάφεραν μόνοι τους να κάνουν όσα έκαναν και ότι μόνοι τους έφτασαν σε ορισμένα συμπεράσματα.

Και γιατί κάνεις το δικηγόρο?

Χαχαχαχα! Γειά σου ρε Morgainne!!!! nefos/123, δεν είμαστε κορόιδα!

Σιωπή - Ξύλινα Σπαθιά Παλιά φωτογραφία στην άδεια παραλία σιωπή κοιτάζω απ' το μπαλκόνι το δρόμο που θολώνει η βροχή Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες βασιλεύουν οι μάγισσες βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε στον αφρό Λένε πως μας άφηνες στα κύματα φυλαχτά και μηνύματα τα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανε ξαφνικά Η πόλη σαν καράβι τα φώτα της ανάβει γιορτή Θυμάμαι που γελούσες να μείνω μου ζητούσες παιδί Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες βασιλεύουν οι μάγισσες βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε στον αφρό

Ένα παράξενο τραγούδι - Ξύλινα Σπαθιά Θέλω ν' ακούσω ένα παράξενο τραγούδι που να λέει για ένα αυτοκίνητο ανοιχτό στην παραλία για μία βόλτα με μια παρέα που δε χρειάζεται κανείς τους να μιλάει μονάχα ο καθένας να κοιτάει όπου γουστάρει ένα σκυλί, ένα ζευγάρι τις μηχανές που ξεκινάνε πριν ανάψει το φανάρι Τα παραμύθια δεν είν' αλήθεια αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέματα δεν είναι ψέματα όπως αυτά που αραδιάζεις κύριε Megaman Αυτοί μασάνε τα διαμάντια και φτύνουνε γυαλιά, κύριε Megaman Αυτό είναι τρέλα Αυτοί μπερδεύουνε τη βία με τη δύναμη την αλητεία με τη μιζέρια Αυτοί μπερδεύουνε τη βία με τη δύναμη Αυτό είναι τρελά

Thanks!!!! να σαι καλά!!!

αυτό λέγεται "σαδισμός"! Η κακία όπως και η καλοσύνη πιστεύω οτι προυπάρχει στον άνθρωπο. Όλα προυπάρχουν, απλώς ψάχνουν ένα κίνητρο για να εκδηλωθούν. Τα βιώματα και τα ερεθίσματα του κάθε ανθρώπου καθορίζουν την ένταση αυτών των συναισθημάτων και των αντιδράσεων.

Παράκληση - Αλκίνοος Ιωαννίδης Περπάτησα πάρα πολύ και τα φτερά μου τα 'χω χάσει Μα εσύ που δεν πατάς στη γη καν' την ψυχή μου να πετάξει Μ' ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι ένα αεράκι να μας πάρει Φωτιά και αέρας να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας Είν' η καρδιά μου μια αυλή σ' ένα κελί που όλο μικραίνει Μα εσύ που έχεις το κλειδί έλα και πες μου το γιατί Σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει το όνειρο μου ξαποσταίνει Νερό και αρμύρα να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας Έχω ένα κόμπο στο λαιμό και μια θηλιά που όλο στενεύει Έλα και κάνε μουσική την τρέλα που με διαφεντεύει Κι αν είναι οι νότες και οι λέξεις αφελείς τραγούδησε τες να χαρείς Μ' ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας

Diary of Dreams - Flood Of Tears Mother see, that all my life I planted flowers to survive And as they faded I stopped to speak I painted flowers and nobody knows why..... No awakening, no lullaby I only felt the need to try To have the guts or the stupidity To grab for stars, that I can't reach at all Father see, that I have tried To find that angel deep inside That you once promised I would meet And once again I ended in defeat Even here I could feel your eyes Heard your whispers and felt your eyes Brother said "Come back to life" I asked some friends and nobody knew why ..... Nobody had ever seen my flood of tears I can't believe you found me here It took some time to find these words I wrote them down in hope that they might help Watch me walk barefoot on glass Insecure as only a newborn child can be Others came to laugh at me They pointed fingers as I could see Believe me saying it's not the skin It's the stranger living deep inside Mother see, that all my life I painted flowers to survive And as they faded I stopped to paint I fell asleep and nobody knows why..... Father see, that I have tried To build a world with only me inside Millions of flowers surround my bed Now I still grab for stars and I can reach them all

Αγαπάω και αδιαφορώ Νικόλας Ασιμος Αγαπάω και αδιαφορώ και κρατάω τον κατάλληλο χορό Το λοιπόν θα αγαπάω και μένα όπως εσένα Μην παρανοείς τα λόγια που ?χω πει είν? η πιο απλή του κόσμου συνταγή Νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς είν? πανάκριβο στο λέω ν? αγαπάς Κοίτα με στα μάτια με υπομονή διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή Νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς είν? πανάκριβο στο λέω ν? αγαπάς Αγαπάω και αδιαφορώ και μαζί σου το ?χω μάθει και αυτό παραδόξως ν? αγαπάω και μένα όπως εσένα Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ Μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά κάνεις πάλι κύκλους σ? άλλη αγκαλιά Και μη μάς τρομάζουν φως μου οι πληγές στις χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές Νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς είν? πανάκριβο στο λέω ν? αγαπάς Αγαπάω και αδιαφορώ κι έχω φτιάξει έναν καινούργιο εαυτό τώρα πια με αγαπάω και μένα όπως εσένα

Φάτα Μοργκάνα Μουσική/Στίχοι: Κωχ Μαρίζα/Καββαδίας Νίκος Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό στάλα τη στάλα συναγμένο απ? το κορμί σου σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο, αλγερινό που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν Πούθ? έρχεσαι; Απ? τη Βαβυλώνα Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα Ποιάν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα Πανί δερμάτινο αλειμμένο με κερί Οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί χτισμένο τότε στον Ευφράτη, στη Φοινίκη Πούθ? έρχεσαι; Απ? τη Βαβυλώνα Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα Ποιάν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα Σκουριά πυρρόχρωμη στις μίνες του Σινά οι κάβες της Γερακινής και το Στρατώνι Το επίχρισμα, η άγια σκουριά που μάς γεννά μάς τρέφει, τρέφεται από μάς και μάς σκοτώνει Πούθ? έρχεσαι; Απ? τη Βαβυλώνα Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα Ποιάν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα

Ναι αλλά:

Η Ζωή Των Άλλων Παπακωνσταντίνου Βασίλης Μικρούτσικος Θάνος, Ιωάννου Οδυσσέας Οι τοίχοι γέμισαν αλμύρα Τα κλάματά σου είναι παντού Κάτι σου είπα για τη μοίρα και μου ?πες η ζωή είναι αλλού Σε παίρνει πάλι η θάλασσα των δυνατών σινιάλων κι εγώ σου λέω, πως αλλού είναι η ζωή των άλλων Πάλι μιλάς για ξένους τόπους λες κι έχεις κι άλλη μια ζωή Πάλι χαμένη μες στους τρόπους να γίνονται όλα απ? την αρχή Τα φώτα μη σε κλέβουνε των πλοίων των μεγάλων Αυτή για μας είναι η ζωή, η άλλη είναι των άλλων