dark_angel

θα συμφωνήσω με τον κάρολο! πράγματι.. πιστεύω πως όταν είσαι έτοιμος να μοιραστείς με κάποιον αυτά που έχεις, χωρίς να ζητήσεις, ή και να επιδιώξεις με τον έναν, ή τον άλλον τρόπο, να πάρεις ως αντάλλαγμα τα ίδια, τότε έχεις αρχίσει να βιώνεις αυτό που ονομάζουμε αγάπη. αγάπη είναι η δύναμη που μας κάνει να μοιραζόμαστε αυτά που έχουμε, είτε είναι πολλά, είτε είναι πάρα πολύ λίγα. αγάπη είναι η ενέργεια εκείνη που μας σπρώχνει να δώσουμε, χωρίς να περιμένουμε να πάρουμε κάτι πίσω. η ανιδιοτελής αγάπη - εκείνη που θα τολμούσα να ονομάσω 'πραγματική' αγάπη -, είναι εκείνη που δεν κουράζεται να δίνει. είναι αλήθεια, βέβαια, ότι στη πραγματικότητα, δε συμβαίνει κάτι τέτοιο. εκείνοι που έχουν την ευκαιρία να βιώσουν την πραγματική αγάπη, του να δίνεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα, είναι πάρα πολύ λίγοι..

ωραίο θέμα αυτό.. δεν το είχε πάρει το μάτι μου.. είναι ένα πολύ μεγάλο δίλημμα αυτό, ομολογώ... αλλά νομίζω ότι τελικά θα επέλεγα να επικοινωνήσω με το θεό! είναι κάτι που ήθελα από πάντα, και δε νομίζω να άφηνα μια τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη...!

σ' αυτό θα συμφωνήσω! οπωσδήποτε, όποια εμπειρία κι αν βιώνει κάποιος είναι χρήσιμη για την εξέλιξή του. αυτό, πιστεύω, είναι το πιο ιδανικό.. ωστόσο και το πιο δύσκολο, ιδιαίτερα μάλιστα όταν τα δύο αυτά έρχονται σε σύγκρουση - το ένα λέει ναι και το άλλο όχι.

με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη.. είναι γεγονός, πιστεύω, ότι τη σήμερον ημέρα έχουν ισοπεδωθεί σχεδόν τα πάντα...!

τι γίνεται, όμως, όταν το συναίσθημα και η λογική συγκρούονται? τότε ποιο απ' τα δύο πρέπει να επικρατήσει για την ευημερία του ατόμου? όταν το συναίσθημα λέει ναι, αλλά η λογική λέει όχι? τότε τι γίνεται? ή... τι πρέπει να γίνει?

λογική ή συναίσθημα? ιδού η απορία! ποιο "ακούτε" πιο συχνά, και γιατί? ποιο θεωρείτε ότι είναι το "σωστό"? υπάρχει, κατ' αρχάς, κάποιο απ' τα δύο που είναι "σωστό", ή το ένα συμπληρώνει το άλλο? ποιο μας οδηγεί στις πιο σωστές αποφάσεις?

ουπς!! την, παρακαλώ!

ομολογώ ότι μέχρι τώρα δεν είχα και πολύ χρόνο για να διαβάσω αρκετά από τα ποστ των υπολοίπων μελών.. έχω διαβάσει αρκετά (ώστε να έχω μία "εικόνα" για κείνους) απ' τα πιο παλιά μέλη. να υπογραμμίσω πάλι ότι απλά μπορείς να συμπεράνεις κάποια πράγματα για το χαρακτήρα τους, κι όχι να τους μάθεις στον απόλυτο βαθμό - όπως θα μπορούσες αν τους ήξερες προσωπικά! :4_1_7v[1]:

θεωρώ ότι, αν και με ψευδώνυμα, είναι σαν να γνωριζόμαστε! θέλω να πω... όταν διαβάζεις επανειλημμένα τα ποστ κάποιων συγκεκριμένων ατόμων, είναι σαν να τους ξέρεις! εννοείται, βέβαια, πως δεν μπορείς να τους γνωρίζεις ακριβώς... ωστόσο φαίνονται πολλά στοιχεία του χαρακτήρα κάποιου, απ' τον τρόπο που γράφει!

κι αυτό μπορεί να γίνεται συνέχεια? θέλω να πω... εντάξει, μπορεί να γίνει μία φορά... αλλά μπορεί συνέχεια? μπορούμε δηλαδή να πούμε ότι υπάρχει περίπτωση κάποιος να μην είναι ποτέ σίγουρος ότι η μορφή εκείνου που βλέπει, είναι η "πραγματική" του?

επομένως, κι αυτό που άκουσα (ότι κάποιος μεταμορφώθηκε τελείως), δεν έγινε με την κυριολεκτική σημασία... αλλά απλώς αυτός "φάνηκε" σε άλλους ότι άλλαξε..... δηλαδή... άλλοι τον βλέπουν "κανονικά", κι άλλοι "μεταμορφωμένο"?! βοηθήστε με λίγο βρε παιδιά, γιατί ακόμη δεν έχω καταλάβει!!

:welcome:

θα ήθελα να κάνω μία ερώτηση.. το άκουσα κάπου, και μου φάνηκε πολύ παράξενο. είναι δυνατόν ένας άνθρωπος, ο οποίος κατέχει πολύ καλά την τέχνη της μαγείας, ν' αλλάξει τελείως την εμφάνισή του? άκουσα ότι κάποιος (ο οποίος μάλιστα είναι και βαμπίρ), μεταμορφώθηκε τελείως, ώστε κανείς να μην τον αναγνωρίζει.. μπορεί κάτι τέτοιο να ευσταθεί?

:welcome: περιέργεια για ποιο πράγμα - αν επιτρέπεται...?

:welcome: :welcome: :welcome: