Jump to content

Αυγερινός

Ομάδα Συντονιστών
  • Posts

    2,330
  • Joined

Everything posted by Αυγερινός

  1. Καταρχήν ξεκινάμε πολύ πολύ καλά! Πως ακριβώς καταλήγουμε αναγκαστικά εκεί; Φυσικά και υπάρχει ενδιάμεσο. Δες τις θρησκείες που προβάλλουν τον Θεό ως ένα πρόσωπο έξω από εσένα και εντός του κόσμου. Δεν ταυτίζεται με αυτόν αφού αυτός τον δημιούργησε. Τυχαίο παράδειγμα, για να δείξω ότι υπάρχουν θεωρήσεις για τον Θεό που δεν τον ορίζουν ως "τα Πάντα", ακόμη κι αν η λογική τους είναι εσφαλμένη και ουσιαστικά θα έπρεπε να το εννοούν. Γιατί δεν έχει σημασία το τελευταίο; Γιατί στο αποτέλεσμα, έχεις ανθρώπους που όντως αυτό πιστεύουν χωρίς να καταλαβαίνουν τι ακριβώς σημαίνει. Γι' αυτούς Θεός είναι ένα πρόσωπο (ή και περισσότερα). Ίσως ένας άθεος, ένα καλό παράδειγμα είναι ένας σκεπτικιστής ας πούμε, να δέχεται τις επιστημονικές εξηγήσεις και την απουσία αυτών (τα υπερβατικά δλδ θέματα) έλειψη γνώσης. Να σου πω όμως κάτι που μου είχε κάνει εντύπωση απ'τον Νίτσε; Ίσως το σώμα που κουβαλάμε, να είναι πιο μαγικό από οποιαδήποτε ιδέα περί ψυχής και θεού. Ίσως αυτό που λέμε ψυχή, να αποτυπώνεται έτσι - να είναι αυτή η φύση της. Μια άσπρη μάζα με πολλά νεύρα. Ίσως οι "θεϊκοί μηχανισμοί" να είναι οι κινήσεις των σωματιδίων, οι ιδιότητές τους και οι αλληλεπιδράσεις τους. Ίσως τελικά να μην βλέπουμε την πραγματική μαγεία ενός ,λόγου χάριν, ανθρώπινου εγκεφάλου γιατί μας λείπει πολλή γνώση. Και έτσι ψάχνουμε τις απαντήσεις σε άυλες φαντασιώσεις.
  2. Καταρχήν, το "δεν είναι τίποτα, μέχρι να το καλέσω" είναι μια οπτική που με βρίσκει αρκετά σύμφωνο! Οπότε θα μου άρεσε μια τέτοια κουβέντα Τώρα στο παράδειγμά σου, κάνεις εσκεμμένα ένα ατόπημα. Γιατί λες ότι είδες το φλαφλάρι. Και με ρωτάς αν πιστεύω σε αυτό. Τι είναι το φλαφλάρι, σε ρωτώ. Και μου λες τι είναι το φλαφλάρι. Και σου λέω όχι, δεν έχω δει φλαφλάρι. (1) Πάω λοιπόν και σε έναν άλλον που είδε κι αυτός φλαφλάρι. Τι είναι βρε το φλαφλάρι; Και μου λέει τι είναι το φλαφλάρι, κάτι άλλο όμως. (2) .... κ.ο.κ (Ν) Εφόσον δεν υφίσταται μόνο το (1) αλλά όλα τα Ν (δλδ όλες οι απόψεις για το τι είναι τελικά το φλαφλάρι), τελικά αυτό που είδε ο καθένας είναι κάτι άλλο. Και με ρωτάς πως γίνεται να είμαι α-φλαφλάριος εφόσον δεν ξέρουμε τελικά τι είναι το φλαφλάρι. Και συμφωνώ, δεν μπορώ να πω ότι είμαι αφλαφλάριος. Δεν μπορώ όμως να πω και ότι είμαι φλαφλάριος. Ούτε αντιφλάριος. Δεν μπορώ να με θέσω σε αναλογία με κάτι μη ορισμένο. Δεν μπορώ να είμαι ούτε έτσι, ούτε γιουβέτσι, δεν μπορεί καν να οριστεί μια συνάρτηση, εκτός βέβαια της γνωστής κυματοσυνάρτησης η οποία προβλέπει το αόριστο (με τη μορφή της υπερ-θέσης - superposition). Ακόμα όμως και αυτή η μοναδικής φύσεως συνάρτηση, όταν τη μετρήσεις παύει να περιέχει υπερθέσεις, παίρνει τις συγκεκριμένες θέσεις που εσύ μέτρησες. Η απάντησή μου λοιπόν είναι αρκετά ζεν. Ούτε είμαι, ούτε δεν είμαι. Δεν έχω συσχετισμό.
  3. Αν δεν μπορείς να πεις ότι κάποιος είναι άθεος επειδή δεν έχουμε αντικειμενικό ορισμό για τη λέξη Θεός, τότε με την ίδια λογική δεν μπορεί να είναι ούτε ένθεος. Απλώς δεν μπορείς να τον χαρακτηρίσεις ούτε έτσι ούτε αλλιώς. Ε;
  4. Sorry ρεσυ, έχω πολύ καιρό να γράψω σε φορουμ και έχω ξεχάσει πως πάει
  5. @Νεφέλη Το ότι δεν μπορούμε να καταλάβουμε κάτι που απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, φυσικά δεν σημαίνει ότι είναι άχρηστο. Τα πάντα έχουν τη χρησιμότητά τους. Θα έλεγε κανείς ότι με την ίδια λογική, η τέχνη είναι άχρηστη εφόσον υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα να λυθούν. Δεν είναι όμως έτσι, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι και ο καθένας συμβάλλει στον δικό του κλάδο. Όμως πέρα από τις γενικότητες, ας δούμε ένα απτό παράδειγμα που αφορά στον "λαουτζίκο" και έχει σχέσει με τη σωματιδιακή φυσική. Θα έχεις διαβάσει φαντάζομαι για τους κβαντικούς υπολογιστές. Οι παραδοσιακοί χρησιμοποιούν το bit ως μονάδα πληροφορίας το οποίο λειτουργεί με τη μορφή τρανζίστορ, ενώ οι κβαντικοί το qubit το οποίο λειτουργεί με τη μορφή ενός υποατομικού σωματιδίου. Το πόσα προβλήματα καλείται να λύσει ο χώρος για να μπορέσουμε να έχουμε mainstream quantum computers, είναι πραγματικά άκυρο να γραφτεί μιας και απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις (1). Αυτό που ενδιαφέρει λοιπόν τον μέσο άνθρωπο, είναι τι κερδίζει. Οι κβαντικοί υπολογιστές αυτή τη στιγμή, όντας ακόμη σε βρεφικό στάδιο και με πολλά προβλήματα, καταφέρνουν να είναι έως και 10.000 φορές πιο γρήγοροι από τον σημερινό γρηγορότερο ΥΠΕΡυπολογιστή ( δλδ φάρμα υπολογιστών ) και εκατομμύρια φορές γρηγορότεροι από ένα συμβατικό υπολογιστή. Αυτή τη στιγμή, η βιοιατρική, η νευροεπιστήμη αλλά και άλλοι κλάδοι, προσπαθούν να λύσουν προβλήματα όπως η θεραπεία ιών, καρκίνων, αυτοάνοσων κλπ. Αν είχαμε τόσο δυνατούς υπολογιστές, μια έρευνα που θα χρειαζόταν 10+ χρόνια, θα χρειάζεται πλέον μερικούς μήνες για να ληφθούν αποτελέσματα πχ από εξομοιώσεις. (1) Ένα παράδειγμα ενός τέτοιου προβλήματος είναι ότι δεν μπορούμε να έχουμε ένα σταθερό σύστημα σωματιδίων χωρίς αυτό να επηρεάζεται από το περιβάλλον ανεξέλεγκτα. Πρόσφατα, ανακαλύψαμε ένα νέο φερμιόνιο, το Majorana το οποίο είναι το μοναδικό υποατομικό σωματίδιο που είναι ταυτόχρονα το δικό του αντισωματίδιο. Ε και; θα πει κανείς. 'Ομως αυτή η ανακάλυψη μας βοηθά να λύσουμε αυτό το πρόβλημα λόγω των ιδιοτήτων που έχει αυτό το σωματίδιο.
  6. @Speedy Έχει δίκιο η Νεφέλη. Αν είχες διαβάσει τις απαντήσεις, θα ήξερες ότι: Λοιπόν στο θέμα μας @Νεφέλη Η λογική είναι ότι εφόσον η έννοια της λέξης Θεός είναι εντελώς αφηρημένη, μπορούμε να κατατάξουμε εκεί κάθε πεποίθηση που εξηγεί το υπερβατικό. Ακόμα κι αν ο ίδιος δεν ορίζει την πεποίθησή του ως "Θεό". Σωστά; Τσουμπάκα! Γιατί όμως τελικά μιλάμε για τη λέξη Θεός εφόσον δεν έχει μια συγκεκριμένη και αντικειμενική έννοια/ερμηνεία;
  7. Η παραπάνω φράση, αυτή την ερμηνεία μου γέννησε για τον εξής λόγο. Θέτει το γεγονός της έλξης προς τον Θεό ή την φύση ως αντίπολο. Αν αυτό δεν ίσχυε και τα ταύτιζε, η ισοδυναμία δεν θα ήταν ( Θεός ή Φύση == όχι_Άνθρωπος ) Πάνω σε αυτό που έγραψες τώρα, ναι έχει διαφορά το να επιλέγεις κάτι με το απλώς να ξέμεινες εκεί από έλλειψη επιλογών. Θα σταθώ περισσότερο σε αυτό: Ο άνθρωπος στη βάση του είναι επιθυμία και φόβος. Πίσω από το πως αυτά εκφράζονται στο κάθε υποκείμενο, αυτά είναι κοινά για όλους και οδηγούν ακόμη και τα ένστικτα, τα οποία είναι ασυνείδητα. Συνεπώς ναι, έχει μεγάλη διαφορά να σε κινεί η επιθυμία από το να σε κινεί ο φόβος. Μιλάς όμως και για καταστάσεις που απαιτούν έντονη συνειδητότητα. Να ερμηνεύεις δηλαδή για ποιον λόγο κινήθηκες προς μια επιλογή, τι ήταν αυτό που σε κίνησε. Αν και το επικροτώ και το θεωρώ απαραίτητο συστατικό της εξέλιξης, γνωρίζω πως στην πράξη η καθημερινότητα δεν λειτουργεί με συνειδητότητα στα περισσότερα πράγματα. Είμαστε όντα της συνήθειας και οι περισσότερες επιλογές που κάνουμε γίνονται αυτόματα, χωρίς η συνείδηση να μπαίνει στη μέση. Αυτό είναι χρήσιμο σε κάποιες περιπτώσεις (ασήμαντες ή/και χρονικά άμεσες επιλογές) αλλά αθέμιτο και ίσως επικίνδυνο σε άλλες (σημαντικές ή/και μακροπρόθεσμες επιλογές).
  8. Φυσικά και ισχύει η παρατήρηση που έχεις κάνει. Ο διάλογος, όπως κάθε συνειδητή σκέψη, δεν είναι κάτι που μπορεί να λάβει χώρα σε έναν 2ωρο καφέ, για παράδειγμα. Αν ξεκινήσεις διάλογο για ένα Χ θέμα, θα εκφράσεις την άποψή σου και φυσικά ο συνομιλητής σου τη δική του. Θα γίνει όμως με συγκεκριμένο ρυθμό η συζήτηση. Εκεί ξεκινάει η διαφορά με την "αντιπαράθεση". Ότι στην προκειμένη, θα πρέπει να γίνει ενασχόληση και με τις δυο απόψεις. Θα πρέπει δηλαδή ο ακροατής να ακούει και όχι απλώς να περιμένει τη σειρά του για να εκφραστεί. Να ακούει, να σκέφτεται τι ακούει και να εκφράσει μια άποψη πάνω στην αρχική άποψη. Και αφού γίνει αυτό, να εξεταστεί με τον ίδιο τρόπο και η δική του άποψη. Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί, είχα διαβάσει το Περί Φύσεως του Πλάτωνα και μου είχε κάνει εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο εξελλισόταν ο διάλογος ανάμεσα στον Τίμαιο και τον Κριτία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα διαλόγου. Αυτά που αναφέρει ο Κέρατος είναι πολύ to the point. Σήμερα τα λέμε debates όπου καλείται μια ομάδα να υποστηρίξει μια απο τις 2 απόψεις γύρω από ένα θέμα. Ο τρόπος που γίνεται αυτό δεν έχει να κάνει με τις προσωπικές ιδιοσυγκρασίες και αισθητικές των μελών της ομάδας, αντίθετα η προσέγγιση είναι επιστημονική. Μπορεί δηλαδή και όλη η ομάδα να διαφωνεί με αυτό που καλείται να υποστηρίξει, όμως αυτό από μόνο του είναι πολύ καλή εξάσκηση για τις εγκεφαλικές διεργασίες οι οποίες είναι υπεύθυνες για την δημιουργία επιχειρημάτων. Συμμετέχουν πολλά κέντρα όπως αυτό της φαντασίας, της λογικής, της κρίσης κ.α. Αν τώρα το εξετάσουμε από την σκοπιά της ψυχολογίας του ανθρώπου, ίσως βρούμε κάποιες ενδείξεις που εξηγούν το φαινόμενο της αντιπαράθεσης. Γιατί εφόσον υπάρχει, υπάρχει για να εξυπηρετήσει μια (ή πολλές) ανάγκη(ες). Ίσως το άτομο να παίρνει κάποια αίσθηση αξίας όταν προσπαθεί να αποδείξει πως η δική του άποψη είναι "καλύτερη" (στα υποκειμενικά), ή ορθότερη (στα αντικειμενικά). Ίσως να ικανοποιεί κι αυτό την ανάγκη για έκφραση. Ίσως την ανάγκη για επιβεβαίωση. Ίσως μια μίξη αυτών και άλλων πραγμάτων. Από την πρακτική δε σκοπιά, η αφηρημένη σκέψη είναι πολύ πιο εύκολη και ξεκούραστη. Μια αντιπαράθεση είναι πιο εύκολη και σύντομη σαν κατάσταση. Φυσικά δεν μιλάω για τις ακραίες περιπτώσεις όπου η αντιπαράθεση οδηγεί σε λεκτική ή/και σωματική βία. Η αντιπαράθεση, όπως όλα τα πράγματα, έχει κι αυτή υγιή όρια.
  9. Υποθέτω, χωρίς βέβαια να γνωρίζω, ότι με τη συγκεκριμένη φράση αναφέρεται στην δυτική, κυρίως, πεποίθηση πως η φύση και ο θεός βρίσκονται έξω απ'τον άνθρωπο. Βρίσκεται σε εναρμόνηση με την πεποίθηση του Νίτσε, του Καζαντζάκη, του Γιουνγκ και άλλων που λένε πως θεός είναι ο άνθρωπος, οπότε εδώ μας δείχνει το παράλογο της αντίθετης αντίληψης. Για να πάψει όμως κανείς να τρέφει απέχθεια προς τον άνθρωπο, χρειάζεται πρώτα να τον γνωρίσει. Να τον γνωρίσει σε όλη του τη διάσταση. Να γνωρίσει όσα του είναι ανεκτά και ευχάριστα και όσα όχι. Πρέπει να κοιτάξει προς τα μέσα.
  10. Αυτο θα μπορουσες να μας το αναπτυξεις λιγο; Theonefromland, Θα συμφωνήσω με τον rasputin. Το forum είναι ακριβώς αυτό. Ανταλλαγή γνώσεων και απόψεων. Τι καλύτερο απ'το να προβάλεις τις απορίες σου και μέσω συζήτησης να λαμβάνεις τις απαντήσεις σου ή, αν είσαι τυχερός, να λαμβάνεις τροφή για σκέψη η οποία θα σε οδηγήσει στις απαντήσεις σου; Το να ζητάς έναν "προσωπικό μέντορα" ειδικά για'σένα, το μόνο που προσφέρει είναι να ικανοποιήσει την κτητικότητά σου. Πάντα ο διάλογος προσφέρει περισσότερα απ'τον μονόλογο και πίστεψέ με, αν βρεθεί κάποιος να σου πει το αντίθετο, αν βρεθεί κάποιος που θα σου πει "Θα γίνω ο δάσκαλός σου", το πιθανότερο είναι πως δεν είναι ο σωστός άνθρωπος. Υπάρχει ένα παλιό απόφθευγμα που λέει πως δεν διαλέγεις εσύ τον μέντορά σου, σε διαλέγει αυτός όταν είσαι έτοιμος. Εύχομαι να το κατανοήσεις αυτό στο μέγιστο βαθμό.
  11. Μπράβο παιδιά! Τζόνυ συγχαρητήρια για τη δουλειά σου! Άντε με το δεξί :-D
  12. 1) Γνωρίζω για την εντροπία από το λύκειο ακόμα (σκέψου!). Γνωρίζω ότι είναι υπολογίσιμο μέγεθος, τον ορισμό της και τη σημασία της. Δεν μου λες κάτι αντίθετο όμως. 2) Το να με παραπέμπεις σε γλώσσες AI δεν λέει κάτι. Έχω ασχοληθεί μ'αυτές (κυρίως με ProLogic) στο παρελθόν για προγραμματισμό CNC μηχανών αυτομάτου ελέγχου. Μου έδειξες τώρα ένα συγκεκριμένο σύστημα με, προφανώς, συγκεκριμένες ιδιότητες. Πως πας απ'το ειδικό στο γενικό; Γιατί σε αυτό διαφωνώ, δεν διαφωνώ στο ότι μπορεί και να είναι έτσι τα πράγματα. 3) Λες πως οι μεταβολές στη φύση δεν είναι γραμμικές. Νομίζω πως τα εργαστήρια είναι κι αυτά εντός φύσης, δεν νομίζεις; Αυτό που λες, είναι πως οι τυχαίες μεταβολές που απαντώνται στη φύση δεν είναι γραμμικές. Μπορούν να υπάρξουν στη φύση, στον κόσμο που ζούμε, γραμμικές μεταβολές; Φυσικά, μπορείς κι εσύ ο ίδιος να δημιουργήσεις μια γραμμική κίνηση. Αν λοιπόν κάτι ισχύει στη φύση, θα ισχύει και στην γραμμική κίνηση που δημιούργησες εσύ, το στοιχείο του συστήματος Φύση. 4) Ο χωροχρόνος ως τι ορισμένος; Γιατί για να πεις ότι ο χωροχρόνος δεν είναι ευκλείδειος, σημαίνει ότι έχεις ήδη ορίσει το σχήμα του. Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει και ούτε πρόκειται να γίνει. Και ναι, τα spin δεν είναι το ίδιο πράγμα. Αν πεις ότι ο χωροχρόνος περιέχει μη ευκλείδεια σχήματα, σαφώς και συμφωνώ. Περιέχει όμως και ευκλείδεια. Και στην ανθρώπινη νόηση, τα ευκλείδεια σχήματα έχουν μεγάλη σημασία. Υ.Γ.1 Μη σκέφτεσαι με συναρτήσεις, σκέψου μόνο με αυτό που εξηγούν. Βοηθάει στο να κατανοήσεις κάτι καλύτερα. Προσωπικά μου είναι δύσκολο, αλλά όποτε το κάνω με βοηθάει πολύ! Υ.Γ.2 Κλίνεις προς τους βρόγχους, ή είναι ιδέα μου;
  13. @Grey Λλλλλίγη βοήθεια θεωρείς το site artofwise.gr ; Τα παιδιά που γράφουν έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά! Έχουν γράψει πάρα πολλά άρθρα και δεν μιλάμε για αντιγραφές από το αγγλικό wikipedia. Απλώς αυτό είναι το δεδομένο, το μηδέν και ζητάς και λλλλίγη βοήθεια για να πάμε λλλλλίγο παραπάνω προς το ένα; Όταν βοηθάς κάποιον που δεν στο ζητάει, κάνεις καλό σε εσένα. Ταυτόχρονα, είτε το δέχεσαι-βλέπεις είτε όχι, τον υποτιμάς και τον θεωρείς ανάξιο να το ξεπεράσει μόνος του. Ο ρόλος αυτού του ιστού ΔΕΝ είναι να γίνει το μαγικό σχολείο του Χάρυ Πότερ. Άλλωστε μια απλή αναζήτηση θα σε πείσει ότι οι συζητήσεις περί «σπελς» και «αρχιμάγους και κόβενς» δεν είναι και τόσο διαδεδομένες. Προσωπικά αν με ρωτούσες, θα σου έλεγα ότι απλώς τις θεωρώ αστείες. Πραγματικά όμως, ο ρόλος αυτού του ιστού είναι ο διάλογος. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
  14. OK Πάλι με μπλέκεις. Η εντροπία είναι επίσης μια κατάσταση, η πληροφορία είναι μια οντότητα (με τη μαθηματική έννοια του όρου, οντολογία δηλαδή). Άρα πως βγάζεις το συμπέρασμα ότι μια κατάσταση είναι το αντίθετο μιας μαθηματικής οντότητας; Είναι ανόμοια πράγματα. Συμφωνούμε βέβαια σε αυτό που λες για την καθαρή ή μη πληροφορία. Αλλά στο τελευταίο κομμάτι, πάλι διαφωνούμε: Ένα σύστημα, θεωρείς δεδομένο ότι έχει ανθρώπινη νοημοσύνη και συμπεριφορά. Αυτό το συμπέρασμα το έβγαλα από αυτό που λες, ότι δηλαδή το σύστημα θα καταλάβαινε κάτι. Δεν συμφωνώ με αυτό, όπως επίσης δεν συμφωνώ και με το ότι η αναγνώριση της διαταραχής των περιεχόμενων στοιχείων σου σου αλλάζει «τροχιά». Δεν είναι ότι απλώς δεν συμφωνώ έτσι επειδή μου ήρθε, απλώς αδυνατώ να δω τη σύνδεση ( αίτιο - > αποτέλεσμα ) και δεν μου φαίνεται πολύ λογικό. Αν μπορείς να μου το εξηγήσεις σύμφωνα με την αρχή της αιτίας και του αποτελέσματος ( και για να υπάρχει, ΠΡΕΠΕΙ να το διέπει αυτή η αρχή ) πολύ θα χαρώ να σε ακούσω. Ακόμη κι έτσι να'ναι, όρισέ μου μια γραμμική κίνηση ως χαοτικό φαινόμενο και μετά θα συμφωνήσω. Ναι με την αυστηρή έννοια του όρου σχήμα, είναι σχήμα. Πρακτικά όμως είναι πολύ περιπλοκότερο από ένα (ευκλείδιο) σχήμα και έχει ιδιότητες που δεν απαντώνται σε αυτά. Δεν είναι δηλαδή ευκλείδιο σχήμα, όπως με την ίδια λογική ένας φανταστικός αριθμός δεν είναι αριθμός. Μαθηματικά φυσικά και είναι, και πολύ απαραίτητος, αλλά πρακτικά δεν είναι πραγματικός αριθμός (γι'αυτό λέγεται και φανταστικός ) Ναι αυτό εννοώ
  15. Grey το χάος είναι μια κατάσταση και όχι μια προέλευση. Συνεπώς δεν γίνεται εξορισμού να πούμε ότι κάτι προέρχεται από το χάος. Επίσης, άπειρη πληροφορία (ποσότητα) δεν σημαίνει και άπειρη πολυπλοκότητα (ποιότητα). Ούτε όμως και η άπειρη πολυπλοκότητα γεννά ή/και προϋποθέτει κάποια χαοτική κατάσταση. Τώρα αυτό που λες για τον ανθρώπινο οργανισμό.. Η μη περιοδικότητα ενός φαινομένου δεν σημαίνει χαοτική συμπεριφορά. Νομίζω πως θέλεις να πεις κάτι άλλο όταν χρησιμοποιείς αυτή τη λέξη, αλλά δεν είμαι σίγουρος για το ποιό είναι αυτό. * Τα φράκταλς δεν είναι σχήματα, είναι αλγόριθμοι που παράγουν σχήματα. ** Πουθενά στη φύση δεν συναντάς τέλεια σχήματα. ~~~~ @Topic Πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η έννοια Υπέρτατο Ον δεν έχει ορισθεί, συνεπώς δεν υπάρχει μια ορισμένη περιγραφή του και συνεπώς στον κάθε άνθρωπο αυτή η έννοια έχει διαφορετικές ερμηνείες. Αυτό το τονίζω από τώρα, ώστε να μην καταλήξουμε, αν αυτό δηλαδή λέγεται κατάληξη, να διαφωνούμε για το πως το βλέπουμε. Όλοι δίκιο έχουμε. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι μπορεί να συγκριθεί η «λογική» του με την λογική ενός ανθρώπου. Όχι μόνο όσον αφορά τον εξελικτικό δείκτη, αλλά και σαν είδος θεωρώ ότι είναι διαφορετικό. Άρα δεν μπορεί η μπανάνα να είναι πιο αγγούρι απ'το πορτοκάλι :-P
  16. Grey το site απευθύνεται σε ενήλικες για κάποιους λόγους. Η υπευθυνότητα του καθενός, είναι ένας από αυτούς. Μπορώ άλλωστε να σου βρω αμέτρητα παραδείγματα γύρω μας στα οποία δεν εφαρμόζεται η λογική που προτείνεις. Ένα παράδειγμα: Όταν αγοράσεις ένα παγωτό, δεν γράφει στο χαρτί ότι αν το βάλεις στο μάτι σου θα τυφλωθείς. Και τα παγωτά τα πουλάνε και σε ανήλικους! Απάνω τους Grey!
  17. Οι τράπεζες ( τράπεζα != τραπεζικό σύστημα) είναι επιχειρήσεις. Όσο καλά ένιωθε κάποιος όταν πήρε ένα δάνειο, τόσο καλά ένιωθε και ο επιχειρηματίας που του το έδινε για τη συνεργασία τους. Πάρτε εσείς τις καταθέσεις σας από τις τράπεζες, επειδή το είπε κάποιος αμόρφωτος και παντελώς άσχετος με το αντικείμενο, και νιώστε ότι αντιδράσατε. Χάστε τα λεφτά σας σε ετήσιο βαθμό λόγω πληθωρισμού, διακινδυνέψτε τα χωρίς καμία εγγύηση στα συρτάρια της κουζίνας σας και νιώστε ωραίοι που γίνατε Τσε Γκεβάριδες. Και όταν (και αν) το καταφέρετε, θα έχετε κλείσει απλώς μια επιχείρηση. Ούτε το τραπεζικό σύστημα θα έχετε πολεμήσει (ξαναλέω, τραπεζικό σύστημα != τράπεζες) ούτε και θα έχετε κερδίσει κάτι. Πραγματικά όμως, απολύτως τίποτα δεν θα έχετε κερδίσει. Ίσα ίσα που χάνετε και σε λεφτά και σε ασφάλεια. Ποιον ανεμόμυλο κυνηγάμε αυτή τη φορά είπαμε; Α ναι, αυτόν που φταίει για τη ζωή μας! Αυτόν ντε, που παίρνει όλες μας τις αποφάσεις, που κάνει όλες μας τις επιλογές και που έχει αναλάβει όλη μας τη δράση (ή την απουσία αυτής).
  18. Dimulator, όσο φανταστρουμφικά ονόματα κι αν δίνεις στις σκέψεις και στα όντα και σε οτιδήποτε άλλο (πχ υπερσυνείδηση, υπερακοή, υπερκατανάλωση κλπ) αυτά δεν παύουν να είναι αυτό που είναι. Τι όμως είναι αυτό τελικά; Και τι ορίζεις τελικά ως ον, λέγοντας ότι πίσω από κάθε τι κρύβεται ένα ον; Να σημειώσω το εξής: Οι άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι ακούν φωνές (χωρίς να εννοώ ότι αυτό υποστηρίζεις εσύ, ούτε όμως και το αποκλείω) πραγματικά το πιστεύουν ότι ακούν φωνές. Πραγματικά τις ακούνε δηλαδή τις φωνές, δεν ακούνε μια άχνα ή έναν θόρυβο και το μπερδεύουν για φωνή. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί αυτό ακριβώς ΔΕΝ είναι κριτήριο. Τα ίδια συμπτώματα μπορούν να απαρτίζουν διαφορετικές καταστάσεις. Τελικά τι είναι αυτό που εσένα σε έπεισε ότι πρόκειται για μια άλλη οντότητα; Και τι είναι αυτό που σε έκανε να την ακούς με τόση προσοχή; Απ'τη συζήτηση που είχες μαζί της, είναι σαν να θεωρούσες δεδομένο πως ό,τι σου λέει είναι και το σωστό. Γιατί; Επίσης, πατούσε πάνω στον τρόπο σκέψης σου όταν σου μιλούσε. Δεν σου μίλησε για κάποιο άλλο θρησκευτικό σύστημα, για άλλη κοσμοθεωρία κλπ. Σε οδηγούσε βασιζόμενη στις σκέψεις σου. Υ.Γ. Δεν πρόκειται για μια συζήτηση του να πείσεις εμένα ή οποιονδήποτε άλλο για αυτό που βίωσες. Αυτό άλλωστε δεν έχει σημασία. Είναι όμως μια συζήτηση για να δεις τι όντως βίωσες. Γιατί διαφορετικές ερμηνείες προσφέρουν και διαφορετικά αποτελέσματα. Όσο περισσότερο κάποιος παρεκκλίνει από το γεγονός, τόσο περισσότερο μπερδεύει τη σκέψη του και απομακρύνεται απ'το «μάθημα». Υ.Γ.2. Δεν αποκλείω όλα όσα υποστηρίζεις να ισχύουν στο 100%. Δεν αποκλείω όμως και το ακριβώς αντίθετο.
  19. Να προτείνω και το fork του openoffice, το Go-OpenOffice το οποίο είναι λίγο πιο βελτιστοποιημένο απ'το αρχικό: http://go-oo.org/download/
  20. Οι όροι ενημερώθηκαν.
  21. Ακριβώς! Τώρα κάνεις αντιστοίχηση Όπως μπορούν τα αγγούρια και οι μπανάνες να συγκριθούν με το ίδιο κριτήριο (λεφτά) έτσι κι εδώ. Αλλά αυτό δεν μας λέει τελικά κάτι για τη σχέση μεταξύ τους, παρά μόνο την σχέση τους με τα χρήματα. Απλά το μυαλό μας (όχι το δικό σου, όλων των ανθρώπων) κάνει ένα σφάλμα στη σκέψη και λέει ότι μπορεί να συγκρίνει την χρηματική αξία και να βγάλει συμπέρασμα για την αρχική υπόθεση. Να μια απλή ερώτηση που φανερώνει το εν λόγω σφάλμα: Ποιο είναι καλύτερο; Η μπανάνα ή τα αγγούρια; . Aυτό σηκώνει δικό του θέμα συζήτησης. Με επιφύλαξη του τι ακριβώς εννοείς ως δρόμο, ναι έτσι είναι
  22. Άρα θεωρείς ότι η εξέλιξη του DNA συνεπάγεται και άνοδος. Αν το θεωρείς ως γενική άνοδο, και αυτό λες, αυτό σημαίνει ότι όσο πολυπλοκότερο DNA έχεις, τόσο ανώτερος είσαι. Άρα η πολυπλοκότητα του DNA υπερέχει οποιασδήποτε άλλης ιδιότητας. (1) Λοιπόν είναι ενδιαφέρουσα η άποψή σου. Μάλιστα, θα με έβρισκε σύμφωνο εάν δεν υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα. Για να ισχύει (βάση λογικής πάντα) το (1), θα πρέπει να ισχύει ένα από τα 2: 1. Η πολυπλοκότητα του DNA πρέπει να είναι υπερσύνολο όλων των άλλων ιδιοτήτων, έτσι ώστε το σύνολο {DNA} να είναι πάντα μεγαλύτερο από το σύνολο {ΤΑΔΕ_ΙΔΙΟΤΗΤΑ}, να περιέχει όλα τα στοιχεία του και να μην είναι ποτέ ίσο. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να διατυπωθεί μαθηματικά γιατί είναι διαφορετικής ποιότητας μεγέθη. 2. Να μπορεί να οριστεί κάποια μαθηματική σχέση που να το αποδείχνει. Πάλι, μιλάμε για διαφορετικής ποιότητας μεγέθη. Δεν μπορούμε να εξισώσουμε μία μπανάνα με 2 αγγούρια και να πούμε μπανάνα=2*αγγούρια. Μπορούμε να προσπαθήσουμε να αντιστοιχίσουμε αυτά τα μεγέθη σε κάποιο μέγεθος το οποίο είναι ίδιας ποιότητας. Στο παράδειγμά μας, μπορούμε να πούμε τα λεφτά (θα μπορούσαμε τα κιλά, τα μόρια, τον όγκο κλπ κοινά μεγέθη). Άρα γνωρίζοντας ότι πχ μπανάνα = 1 ευρώ και αγγούρι = 0,5 ευρώ, λέμε ότι τελικά η μπανάνα είναι πιο ακριβή. Προσοχή όμως, η συνεπαγωγή ΔΕΝ είναι ίση (!=) με την ισοδυναμία. Δεν μπορούμε δηλαδή να πούμε ότι αφού η μπανάνα είναι πιο ακριβή, είναι πιο "αγγούρι" από τα αγγούρια. Προσπάθησα να φτιάξω ένα απλό μαθηματικό παράδειγμα ώστε να μπορέσω να σου εξηγήσω ότι το κάθε διαφορετικό πράγμα στον κόσμο δεν μπορεί να εξισωθεί ή να προστεθεί με κάποιο άλλο. Αν μπορούσε, δεν θα ήταν διαφορετικό αλλά ίδιο.
  23. Έχεις δει πολλούς επιστήμονες να ξεκινάνε από απλές υποθέσεις; Πάντα, αυτό που ονομάζουν "υπόθεση" στηρίζεται σε αποδεδειγμένες θεωρίες ( -> δεδομένα) και προσπαθούν να υποθέσουν επάνω σε αυτά τα δεδομένα, να πάνε πέρα από αυτά, δημιουργώντας μια θεωρία. Αν αυτή η θεωρία αποδειχτεί*, γίνεται δεδομένο και προχωράει η ανακάλυψη του κόσμου ένα βήμα μπροστά. Μια υπόθεση όμως που στηρίζεται σε μια υπόθεση, είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. *Λέγοντας αποδειχτεί, όχι απαραίτητα πειραματικά. Μπορείς να αποδείξεις μια θεωρία έχοντας σαν βάση άλλες αποδεδειγμένες θεωρίες. Και αν δεις, όλες οι μεγάλες θεωρίες της φυσικής (της μοντέρνας φυσικής) αποδείχτηκαν πειραματικά αρκετά αργότερα απ'ότι αποδείχτηκαν θεωρητικά.
  24. @Devaraja Είναι πολύ όμορφο το ότι ο κόσμος μας δεν αυτοπροσδιορίζεται. Χρειάζεται τον παρατηρητή να το «σκηνοθετήσει». Ας πάρουμε λοιπόν σήμερα, μια εικόνα του κόσμου και ας αρχίσουμε να γράφουμε γι'αυτή. Αναφορικά με το ανώτερο/κατώτερο, δες αυτό που σου ανέφερε η Νεφέλη απ'το ΤΑΟ (ή όπως αλλιώς το λένε ). Η φάλαινα του παραδείγματος, είναι ανώτερη σε πολλά πράγματα και κατώτερη σε άλλα τόσα απ'το πλαγκτόν. Αυτή η παραδοχή φυσικά ισχύει για τα πάντα. Από αυτό το σημείο όμως, το να καταλήξουμε σε ένα "γενικά ανώτερη ή κατώτερη" είναι αβάσιμο. Μην ξεχνάς τη μοναδικότητα του κάθε όντος αλλά και της κάθε κατάστασης και της κάθε ιδιότητας. Ποιος λέει ότι το να είσαι καλύτερος στο τρέξιμο είναι πιο σημαντικό απ'το να είσαι καλύτερος στο πλέξιμο; Είναι καλύτερο όταν θέλεις να γίνεις αθλητής και χειρότερο όταν θες να γίνεις μόδιστρος. Ξέρω ότι είναι δύσκολο να αποδεχτούμε την τόση ποικιλομορφία του κόσμου μας και είναι απείρως ευκολότερο να καθορίσουμε 10 πράγματα σημαντικά για εμάς και να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο μας με βάση αυτά. Δεν παύει όμως η φάλαινα να εξαρτάται απ'το πλαγκτόν.
×
×
  • Create New...