Jump to content

Αυγερινός

Ομάδα Συντονιστών
  • Posts

    2,330
  • Joined

Everything posted by Αυγερινός

  1. θα χάσει. Ο έρωτας περιγράφεται. Η ντομάτα περιγράφεται. Η αγάπη και η ελευθερία μόνο βιώνονται. Δεν υπάρχει συνταγή, ούτε δρόμος γι'αυτά. Υπάρχει απλώς το βίωμά τους.
  2. Το περίεργο με τις μάσκες, είναι ότι δεν ξέρουμε πόσες φορές πρέπει να την βγάλουμε. «Φανέρωσέ μου τη μάσκα που κρύβεις, κάτω απ'τη μάσκα που φοράς». Καλώς σε βρήκαμε Χιονάτη!
  3. Σωστός. Ουσιαστικά κάνουμε αναφορά σε υποσύνολα, τα οποία χωρίζουμε για δική μας ευκολία στη σκέψη και αντίληψη. Όλα αυτά όμως είναι μέρος του ενός συνόλου. Βέβαια η έννοια του συνόλου δεν περιέχει αριθμητικές συγκρίσεις για να πεις "έχω 2 ή 3 ή 1 σύνολο". Το ότι το κάνουμε, δεν σημαίνει ότι είναι σωστό. Εννοούμε κάθε φορά μέρη (θάλασσες, σταγόνες) του συνόλου (ωκεανός, θάλασσα), απλώς για να βοηθήσουμε τον λόγο μας χρησιμοποιούμε αριθμήσεις. Βασικά έτσι έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε.
  4. Συμφωνώ. Όταν εμείς είμαστε στοιχεία ενός συνόλου, τότε το υπερσύνολο που περιλαμβάνει το σύνολό μας είναι άπειρο (για εμάς). Το μη πεπερασμένο είναι αμέτρητο, εξού και το όνομα.
  5. Εμμ.. χάθηκα για δυο βδομάδες, ήμουν Εύβοια χωρίς internet. Θα κανονήσουμε μαζί με τα παρτάλια σύντομα :-p

  6. Χαχα κουβαλάει «δι εν έει» Κορλεόνε στο αίμα του :P

  7. Η αλήθεια είναι πως βοήθησε το ότι ο Speedy το πρότεινε στο shoutbox. Ευκολότερη η σύνδεση.

    Καλώς σε βρήκαμε, χαίρομαι μπήκες.

  8. Απ'τα γραφόμενα στο blog σου, μου θυμίζεις έναν παλιό καλό φίλο.

    Ο χρόνος όμως είναι σχετικός λένε..

  9. Παύλος Σιδηρόπουλος - Ο Γέρο-Μαθιός (στους πραγματικούς) Ξαπλώνει η νυχτιά μες στ' άγρια βουνά κι ο γέρο-Μαθιός καπνίζει σκυφτός. Κοιτάει γελαστός το λίγο του βιος κι αράζει απαλά σιμά στη φωτιά. Με πλούσια μαλλιά και γένια μακριά ο γέρο-Μαθιός μοιάζει άγιος σωστός. Ψηλά στα βουνά παν χρόνια πολλά που ζει μοναχός αυτός κι ο Θεός. Σαν ο ήλιος θα βγει ξυπνάει το πρωί προσεύχεται απλά και πάει για δουλειά. Κάπου έξω μακριά η φύση γελά κι αυτός με ορμή οργώνει τη γη. Με πλούσια μαλλιά και γένια μακριά ο γέρο-Μαθιός ναι μοιάζει άγιος σωστός. Ψηλά στα βουνά παν χρόνια πολλά που ζει μοναχός αυτός κι ο Θεός.
  10. Παύλος Σιδηρόπουλος - Μίκυ Μάου(ς) (στην έπαρση) Ω Μίκη Μίκη Μάους ευφυή ω Μίκη Μίκη άξιον εστί για πάρτι σου ένα ροκ εν ρολ με 12 μετράκια από sol Μια τούρτα αλά κρεμ σοκολά, την ώρα που λες τα πολλά που με χέρια ψηλά το παίζεις ο Μπαχ και καλά Με χρέος συμφωνίες τρείς. Λαϊκοκλασικιστής. Ξερνώντας μ' έναν ήχο κοινό το δήθεν μέγα μυστικό. Συνθηματολογίες επικές, σε πέντε νοτούλες γλυκές. Για μέλλον πουλάς, αυτά που πουλιόντουσαν χθες. Δαυϊδ με σφεντόν' από La στις νότες το παίζεις Γολιάθ κι ενώ ο Τσιτσάνης παίζει καθιστός εσύ το παίζεις μουσουργός Κουλτούρα και πολιτικά και ψήνεις τον κόσμο μ' αυτά και γεύεσ' εσύ του Μάρκου τη γνήσια πενιά Κορίτσι μου κάτσε καλά ! βρε αγκάλιασέ με κι ασ' τα πολλά Τα βρίσκαμ' ωραία ως τα χθες και τώρα καλημέρα δε λες Βρε πρόσεχε μ' αυτούς τους τρελούς που τ' όνειρό τους είναι να μη ζουν και για επάγγελμά τους δηλώνουν «Ο σώζων λαούς»
  11. Παύλος Σιδηρόπουλος - Κάποτε θα'ρθουν (στους ανθρώπους) Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν και πώς σε θένε Έχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί ψέματα λένε Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί, λογάδες και γραμματικοί για να σε πείσουν Έχε το νου σου στο παιδί κλείσε την πόρτα με κλειδί, θα σε πουλήσουν Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί που θα 'χει σβήσει το κερί στην καταιγίδα Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα
  12. Πάμε άλλον ένα γύρο... Παύλος Σιδηρόπουλος - Στην Κ. (ξανά στην έτσι, ως μεταβλητή) Όταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομα η κραυγή σου Και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις Και κείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου Μα θα 'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί Όταν θ'αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου Και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις Στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου Τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε θ' αγγίξεις το κορμί σου Και το βρεις τσακισμένο απ'τις πληγές Και γύρω σου κούκλες χλωμές ανίκανες ν' ακούσουν τη φωνή σου Κι οι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές
  13. Πως μπορείς να περιγράψεις τα συναισθήματα που έχεις όταν είσαι ερωτευμένος; Μπορείς μήπως να σχεδιάσεις τις καταστάσεις που σε οδηγούν εκεί; Νομίζω πως δεν μπορείς να κάνεις τίποτα απ'τα δύο. Τον έρωτα παρ'όλα αυτά τον βιώνεις. Ίσως η ελευθερία να είναι και αυτή σαν τον έρωτα. Τη στιγμή που θα πας να την ορίσεις, θα χάσεις το νόημά της. Αν πας να την προσεγγίσεις, η ίδια σου η κίνηση θα σε στείλει ακόμη πιο μακριά. Μόνη διέξοδος, να την βιώσεις. Καταλήγοντας: Η ελευθερία είναι όπως η μέθη του βυθού. Όσο περισσότερο την πλησιάζεις, τόσο απομακρύνεσαι. Αν όμως κάτσεις ακίνητος και βγάλεις όλα σου τα βάρη, θα την βιώσεις χωρίς να κάνεις οποιαδήποτε άλλη κίνηση.
  14. Παύλος Σιδηρόπουλος - Τα Μπλουζ του Παλιοκάραβου (σε όλα τα φιλαράκια) Πήρε σβάρνα κι αρμενίζει παλικάρι απ' τη γωνιά σαν παλιό καράβι τρίζει που στον ύφαλο χτυπά μοιάζει πλοίο στοιχειωμένο στου πελάγου τ' ανοιχτά Εχει χάσει τιμονιέρη κι η φουρτούνα το χτυπά κι ένα αόρατο μαχαίρι μπαίνει όλο πιο βαθειά μοναχός, μοναχός και δίχως πρύμα βάζει πλώρη, πλώρη για το πουθενά Μια ψευδαίσθηση ήταν ότι είχε από τη φυλακή με το διάολο εργοδότη για να πιάσει την καλή είν' αργά και στου χάρου το λιμάνι άραξε τώρα να ξεκουραστεί
  15. Παύλος Σιδηρόπουλος - Η. (σε αυτούς που γνώρισαν κάτι «άλλο») Είναι μέρες που πατάω γερά είναι μέρες που το νιώθω πως πεθαίνω δεν ξέρω αν είναι πριν ή τώρα ή μετά μα μέσα σε είκοσι λεπτά σ' είδα να με μισείς, σ' είδα να μ' αγαπάς και περιμένω Φωνή του φίλου κατάντησε φτηνή στην κρίση σου αλύπητα αφημένη και κάπου υπάρχει μια αιώνια απειλή σε σένανε μονάχα αφοσιωμένη Είμαστε μόνοι εγώ και συ κι ανάμεσά μας μια φωνή απελπισμένη σ' ό,τι μισώ σ' ό,τι αγαπώ είμαι εγώ, μα πίσω μου εσύ είσαι κρυμμένη Του εγώ μου φίλε τα όσα στεγανά διαλύθηκαν σε κάποια μαύρη φλέβα σ' ένα μονόδρομο αγωνίας αλήθεια και ψευτιά το ίδιο πρόσωπο σκοτάδι με τη μέρα Παραμονεύει στη σκιά, με μια καρδιά και μια παντιέρα είν' η ηρωίνη φίλε και ίσως να ξεχαστείς μας λες πως την ελέγχεις πως ξέρεις τι ζητάς και το γιατί Θέλει χρυσάφι και κάποια υποταγή αγάπη μεταχείριση στα μέτρα τα δικά της είν' επικίνδυνη και θέλει προσοχή θανάτου άγγελος σωματοφύλακάς της Μα είναι γλυκιά, πολύ γλυκιά μα είναι κλειστά τα περιθώριά της και είναι αυτή, μονάχα αυτή και δεν μπορεί κανένας, μα κανείς να την χορτάσει Ενα φιξάκι φίλε δεν είναι παρά μια στιγμή κι όμως μπορεί να γίνει μια ολόκληρη ζωή
  16. Παύλος Σιδηρόπουλος - Το Βιβλίο των Ηρώων (στους καθημερινούς..) Στο βιβλίο των ηρώων του τρόμου βρήκα τις φάτσες που ζητούσες χθες ζαρωμένος στη γωνιά του δρόμου περνάς τις μέρες σου με προσευχές Ένοχος για κάποια αιτία που δεν την έμαθες ποτέ πες μας ρε φίλε ποιος θεός σ' ορίζει; ποιος σε γεμίζει μ' ενοχές; Μεσ' απ' τ' αντερά σου σκούζει τ' όρνιο που σου τρώει τα σωθικά του Χριστού φοράει το χιτώνιο και έχει το πρόσωπο του Μαρξ έχει φροϋδικές ρυτίδες και τα νύχια του γαμψά τα χίλια πρόσωπα που σου 'χει δώσει είναι της Μέδουσας χτικιά
  17. Παύλος Σιδηρόπουλος - Η Παράγκα του Θωμά (στην "έτσι", ως μεταβλητή) Να 'μαστε στα ίδια μονοπάτια. Να 'μαστε στην ίδια γειτονιά. Να 'μαστσε και στα χρυσά παλάτια... Α, και στην παράγκα του Θωμά. Να 'μαστε στα ίδια τα λημέρια. Να 'μαστε αν γίνονταν παντού. Να 'μαστε του κόσμου τα ξεφτέρια, πλούσιοι από γεννησιμού. Να 'μαστε, τι να 'μαστε, κανένας δεν το ξέρει, Μωρό μου είσαι τα θαύματα που μου 'χουνε προσφέρει. άναφ' το κουκλίτσα μου και μην ακούς κανένα, άναφ' το, άναφ' το κι έλα προς τα μένα. Να 'μαστε μαστούρια όλη νύχτα, ξέροντας εμείς το μυστικό. Κι όπου θες τα δίχτυα σου άντε ρίχ' τα, να λυποθυμήσεις στο χωριό. Να 'μαστε, τι να 'μαστε, κανένας δεν το ξέρει. Μωρό μου είσαι τα θαύματα που μου 'χουνε προσφέρει. άναφ' το κουκλίτσα μου και μην ακούς κανένα, άναφ' το, άναφ' το κι έλα προς τα μένα.
  18. Χαχαχα Αναλόγως την εποχή, αλλάζει και ο δείκτης.
  19. Δεν θα δεις ανθρώπους να μιλάνε για τον άνθρωπο, όταν δίπλα τους άλλοι μιλάνε για Θεούς. Όσοι μιλάνε είναι αδύνατο να ακούσουν. Κι εσύ ψάχνεις αυτούς που ακούνε.
  20. Μα είναι δεδομένο νομίζω ότι ΔΕΝ ξέρει. Βέβαια με τόσα που έχουνε πει, όλο και κάποιο θα πετύχουν. Ή έστω κάποιο θα τους μοιάζει ώστε να το οικιοποιηθούν (αν ποτέ βρεθούν αποδείξεις).
  21. Τι μπορεί να είναι πιο δικό σου απ'την ίδια σου τη ζωή; Το σύνολο των επιλογών σου, των λαθών σου, των σωστών σου. Το σύνολο των βιωμάτων σου, των σκέψεών σου, των αδράνειών σου. Εκεί αποτυπώνεται ο άνθρωπος, στη ζωή του. Κάτι που υπερέχει κατά πολύ οποιουδήποτε σπιτιού και οποιουδήποτε κράτους. Ο θάνατός του; Είναι όπως η μετακόμιση, αληθινή και πλήρης όμως αυτή τη φορά.
  22. Καλά η Μπελούτσι μια ζωή το ίδιο βιολί στις ταινίες...
×
×
  • Create New...