Jump to content

tzon1987

Νέα Μέλη
  • Posts

    108
  • Joined

  • Last visited

  • Days Won

    2

Posts posted by tzon1987

  1. off topic , αλλά ενδιαφέρον έχουν και τα ποιηματάκια που λέγαμε για να βρούμε ποιος θα φυλάξει πρώτος.. Πάνω στο πρώτο, έχω μια παραλλαγή εκ Κρήτης. Αν κάποιος περνούσε από πάνω σου, έμενες κοντός. Αλλά αν κάποιος άλλος περνούσε κάτω από τα πόδια σου, αναιρούσε τον πρώτο.

     

     

    χααχααχα! Εμενα μου λεγανε στο χωριο(κρητη)...Αν περασεις πανω απο καποιον του κοβεις εναν χρονο απο την ζωη του..και αν ξαναπερασεις αναποδα ολα καλα...ποσα τετοια λεγαμε ....

  2. fair enough! Λοιπόν..το μπαλκόνι μου βλέπει στον βορά. Όταν κοιτάω τον ουρανό το βράδυ βλέπω μπροστά μου έναν αστερισμό με σχήμα W. Τον αστερισμό που σου λέω τον βλέπω ανατολικά από το W..και ίσως λίγο βόρεια. Αν κάνεις στροφή 45* θα το δείς. Δεν γνωρίζω αν είναι κομμάτι άλλου αστερισμού.

  3. Είναι και επιστημονικά επιβεβαιωμένο πλέον οτι με ΦΑΙΡΦΟΞ δεν είναι δυνατή η μορφοποίηση.Εγω το αποδίδω στο οτι είναι ενα κατασκεύασμα του ΣΑΤΑΝΑ.

    Ο ΕΞΠΛΟΡΕΡ κατα τα άλλα αποτελεί εξαιρετικό σύντροφο στις μορφοποιήσεις.Μπαι δε γουέι ωραίο κείμενο,μας έχεις του χεριού σου :Ρ!

    Tsubaki out

     

     

    Γεία σου ρε Tsubaki!

  4. του κ. Γιώργου Α. Πλάνα

    Καθ. Φιλοσοφίας, Προέδρου του Διεθνούς Πολιτιστικού και Φιλοσοφικού Οργανισμού «Νέα Ακρόπολη» στην Ελλάδα.

     

    Ναι... το χέρι κρύβει ένα μυστήριο. Αυτό το χέρι που χρησιμοποιούμε κάθε μέρα για κάθε δουλειά... το χέρι, που μας είναι τόσο οικείο ώστε σχεδόν να το λησμονάμε, κρύβει πολλά μυστικά, μέσα στο ασυνείδητό μας. Πίσω από την φαινομενική απλότητά του υπάρχει μια θαυμάσια τελειότητα μορφής που αντανακλά το Σύμπαν και ταυτόχρονα συντονίζεται με αυτό.

     

    XERI-3.gifΤο χέρι στους αρχαίους Πολιτισμούς συσχετιζόταν με τον Αρχετυπικό Άνθρωπο σαν έκφραση και σύμβολο της Νόησης και της Πνευματικότητας στη Φυσική Δημιουργία. Σε πολλές γλώσσες του κόσμου, ακόμα και σήμερα, υπάρχει μια καθαρή σχέση ανάμεσα στις λέξεις "χέρι", "άνθρωπος" και "νους", (manus, man, manas) η οποία παρουσιάζει μια παράξενη και κάπως μυστική σχέση αναλογικής αρμονίας ανάμεσα σε τόσο διαφορετικά πράγματα. Όμως ο σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι οι φιλολογικές αναλογίες αλλά οι γεωμετρικό-αστρονομικές, σαν μια πρώτη προσέγγιση στη γνώση για τον Άνθρωπο ως καθρέφτη του σύμπαντος (Μικρόκοσμος).

     

    Αυτό το χέρι που χαϊδεύει ή δέρνει, που παίζει κιθάρα ή πελεκά το ξύλο, κλείνει μέσα του το γεωμετρικό κλειδί μιας Αρμονίας που ενώνει τα Συστήματα, ανάμεσα στο παιχνίδι του Αριθμού, του Ρυθμού και της Μορφής, του κύκλου και του τετραγώνου... όπως το εσωτερικό κελάηδημα των "Πουλιών". (1)

     

    Δε θα αναλύσουμε εδώ τα χειρομαντικά μυστικά που δείχνουν τη δυναμική πορεία της εξέλιξης του ανθρώπου μέσα στο παρελθόν - ιστορία ως προς το μέλλον - στόχο του (το ΚΑΡΜΑ της Εσωτερικής Φιλοσοφίας). Αυτά είναι τα Μυστήρια της Ζωής, ατομικής γραμμής κατά κάποιο τρόπο.

     

    Η ανάλυσή μας θα γίνει πάνω στο σχέδιο του χεριού ως έκφραση αντικειμενικών (και επομένως φυλετικών) αναλογιών του Ανθρώπου (Μικρόκοσμος) σε σχέση με το Σύμπαν (Μακρόκοσμο). Το χέρι είναι σαν ένας καθρέφτης του Σύμπαντος, στις αναλογικές του διαστάσεις και τη γεωμετρικο - μορφική του δομή.

     

    Αυτό το γεγονός το είχαν συλλάβει οι αρχαίοι Πολιτισμοί, αλλά και οι προγονικοί άνθρωποι των σπηλαίων της Παλαιολιθικής Εποχής, που συνήθιζαν να ζωγραφίζουν στους τοίχους των ναών - σπηλαίων τους χέρια, καθώς και διάφορα άλλα συμβολικά σχήματα, που οι σχηματισμοί, οι θέσεις και οι προσανατολισμοί τους ήταν σύμφωνοι με ένα ορισμένο μυστικό νόημα.

     

    Με το χέρι ανοικτό (βλέπουμε το σχέδιο ενός χεριού-τύπου από το Σπήλαιο της Γκάργκας στη Γαλλία, όπου εφαρμόζεται η γεωμετρικό-αστρονομική ανάλυση) σχηματίζεται, από το μικρό δάκτυλο και τον αντίχειρα, μια γωνία 90 μοιρών, που διαιρεί τον κύκλο (τροχιά του ήλιου) σε 4 τέταρτα. Τα άλλα τρία δάκτυλα σχηματίζουν τις γωνίες του λεγόμενου "Ποδιού της Χήνας" (2) που συμπεριλαμβάνει τους συμβολικούς κανόνες για την παρατήρηση της ηλιακής τροχιάς στον ακριβή της Μεσημβρινό.

     

    Το μεσαίο δάκτυλο δείχνει τη γωνία με τον ορίζοντα, της θέσης του ήλιου στο Ζενίθ την Εαρινή και Φθινοπωρινή Ισημερία. Ο παράμεσος δείχνει το Ζενίθ στο Θερινό Ηλιοστάσιο και ο δείκτης στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο, δηλαδή στα κρίσιμα σημεία της αλλαγής των εποχών του χρόνου.

     

    Αν όμως γυρίσει κανείς το χέρι και το κοιτάξει από την παλάμη, οι γωνίες των δακτύλων αποκτούν άλλη θέση προσανατολισμού και δείχνουν τότε ορισμένες σημαντικές θέσεις της Σελήνης στην τροχιά της. Για αυτό το λόγο, στον Εσωτερισμό η ράχη συσχετίζεται με τον Ήλιο (θετική ενέργεια πομπού) και η παλάμη με την Σελήνη (αρνητική, παθητική ενέργεια δέκτη).

     

    Η πλήρης γωνία του "Ποδιού της Χήνας", που σχηματίζεται με το δείκτη και τον παράμεσο σε γωνία, είναι 40 μοίρες και επιτρέπει τη διαίρεση του κύκλου σε 9 μέρη.

     

    Εξάλλου, το χέρι προσεγγίζει πάρα πολύ το μυστικό του τετραγωνισμού του κύκλου, το οποίο όπως θα δούμε τώρα αποδεικνύει ακόμα περισσότερο αυτά που έχουμε στηρίξει έως τώρα: δηλ. ότι το χέρι είναι ένα φοβερό γεωμετρικό εργαλείο του ανθρώπου, που αν είχε την κατάλληλη αντίληψη και κατανόηση, θα μπορούσε να μάθει πολλά για τους αστρονομικούς και γεωμετρικούς κανόνες της φύσης. Το χέρι είναι λοιπόν ένας πραγματικός καθρέφτης των αναλογιών της φύσης.

     

    Το μικρό δάκτυλο δείχνει έναν κύκλο-μονάδα. Ο παράμεσος δείχνει το τετράγωνο που συμπεριλαμβάνει αυτόν τον κύκλο.

     

    Ο αντίχειρας δείχνει άλλο ένα τετράγωνο, του οποίου το εμβαδόν είναι ίσο με του κύκλου. Η προσέγγιση είναι εξαιρετική και αποκλείεται να είναι τυχαία. Στα αλήθεια το χέρι κρατάει φοβερά εσωτερικά μυστήρια των παγκόσμιων αναλογιών. Το σχέδιο και η μορφική δομή του χεριού είναι ένα ακόμη παράδειγμα της αντανάκλασης του Σχεδίου και της Δομής του Σύμπαντός μας στον άνθρωπο, στο γεωμετρικο - αστρονομικό κλειδί Ερμηνείας (3) σύμφωνα με το Νόμο των αριθμών της Εσωτερικής αντίληψης. Ίσως το χέρι είναι κάτι περισσότερο από ένα χέρι... ίσως να είναι μια βαθιά κι ακόμη σχεδόν άγνωστη σελίδα του Βιβλίου του αληθινού Εαυτού μας.

     

     

    (1) "Πουλιά" είναι το εσωτερικό όνομα που δινόταν στους "Αδελφούς-Μύστες" στην αρχαία Ευρώπη, οι οποίοι ήξεραν τη Γλώσσα της Σοφίας, την κοινή και φυσική Γλώσσα των Συμβόλων.

     

    (2) Πανάρχαια μονάδα μέτρησης που βρίσκεται πολύ πιο πριν από την εποχή των Δρυίδων στην Ευρώπη, χαραγμένη στα Μενίρ και Ντολμέν (μονολιθικές κατασκευές) της Νεολιθικής εποχής και μεταδόθηκε μέσω του Εσωτερισμού μέχρι τον Μεσαίωνα με τα τάγματα των "Αρχιτεκτόνων" των Κατασκευαστών των Καθεδρικών ναών του Γοτθικού ρυθμού, που κρύβουν τεράστια μυστικά αστρολογικού, μαθηματικού, αλχημικού και ψυχολογικού χαρακτήρα.

  5. Του κ. Γιώργου Α. Πλάνα Καθ. Φιλοσοφίας, Προέδρου του Διεθνούς Πολιτιστικού και Φιλοσοφικού Οργανισμού «Νέα Ακρόπολη» στην Ελλάδα. Ναι... το χέρι κρύβει ένα μυστήριο. Αυτό το χέρι που χρησιμοποιούμε κάθε μέρα για κάθε δουλειά... το χέρι, που μας είναι τόσο οικείο ώστε σχεδόν να το λησμονάμε, κρύβει πολλά μυστικά, μέσα στο ασυνείδητό μας. Πίσω από την φαινομενική απλότητά του υπάρχει μια θαυμάσια τελειότητα μορφής που αντανακλά το Σύμπαν και ταυτόχρονα συντονίζεται με αυτό. Το χέρι στους αρχαίους Πολιτισμούς συσχετιζόταν με τον Αρχετυπικό Άνθρωπο σαν έκφραση και σύμβολο της Νόησης και της Πνευματικότητας στη Φυσική Δημιουργία. Σε πολλές γλώσσες του κόσμου, ακόμα και σήμερα, υπάρχει μια καθαρή σχέση ανάμεσα στις λέξεις "χέρι", "άνθρωπος" και "νους", (manus, man, manas) η οποία παρουσιάζει μια παράξενη και κάπως μυστική σχέση αναλογικής αρμονίας ανάμεσα σε τόσο διαφορετικά πράγματα. Όμως ο σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι οι φιλολογικές αναλογίες αλλά οι γεωμετρικό-αστρονομικές, σαν μια πρώτη προσέγγιση στη γνώση για τον Άνθρωπο ως καθρέφτη του σύμπαντος (Μικρόκοσμος). Αυτό το χέρι που χαϊδεύει ή δέρνει, που παίζει κιθάρα ή πελεκά το ξύλο, κλείνει μέσα του το γεωμετρικό κλειδί μιας Αρμονίας που ενώνει τα Συστήματα, ανάμεσα στο παιχνίδι του Αριθμού, του Ρυθμού και της Μορφής, του κύκλου και του τετραγώνου... όπως το εσωτερικό κελάηδημα των "Πουλιών". (1) Δε θα αναλύσουμε εδώ τα χειρομαντικά μυστικά που δείχνουν τη δυναμική πορεία της εξέλιξης του ανθρώπου μέσα στο παρελθόν - ιστορία ως προς το μέλλον - στόχο του (το ΚΑΡΜΑ της Εσωτερικής Φιλοσοφίας). Αυτά είναι τα Μυστήρια της Ζωής, ατομικής γραμμής κατά κάποιο τρόπο. Η ανάλυσή μας θα γίνει πάνω στο σχέδιο του χεριού ως έκφραση αντικειμενικών (και επομένως φυλετικών) αναλογιών του Ανθρώπου (Μικρόκοσμος) σε σχέση με το Σύμπαν (Μακρόκοσμο). Το χέρι είναι σαν ένας καθρέφτης του Σύμπαντος, στις αναλογικές του διαστάσεις και τη γεωμετρικο - μορφική του δομή. Αυτό το γεγονός το είχαν συλλάβει οι αρχαίοι Πολιτισμοί, αλλά και οι προγονικοί άνθρωποι των σπηλαίων της Παλαιολιθικής Εποχής, που συνήθιζαν να ζωγραφίζουν στους τοίχους των ναών - σπηλαίων τους χέρια, καθώς και διάφορα άλλα συμβολικά σχήματα, που οι σχηματισμοί, οι θέσεις και οι προσανατολισμοί τους ήταν σύμφωνοι με ένα ορισμένο μυστικό νόημα. Με το χέρι ανοικτό (βλέπουμε το σχέδιο ενός χεριού-τύπου από το Σπήλαιο της Γκάργκας στη Γαλλία, όπου εφαρμόζεται η γεωμετρικό-αστρονομική ανάλυση) σχηματίζεται, από το μικρό δάκτυλο και τον αντίχειρα, μια γωνία 90 μοιρών, που διαιρεί τον κύκλο (τροχιά του ήλιου) σε 4 τέταρτα. Τα άλλα τρία δάκτυλα σχηματίζουν τις γωνίες του λεγόμενου "Ποδιού της Χήνας" (2) που συμπεριλαμβάνει τους συμβολικούς κανόνες για την παρατήρηση της ηλιακής τροχιάς στον ακριβή της Μεσημβρινό. Το μεσαίο δάκτυλο δείχνει τη γωνία με τον ορίζοντα, της θέσης του ήλιου στο Ζενίθ την Εαρινή και Φθινοπωρινή Ισημερία. Ο παράμεσος δείχνει το Ζενίθ στο Θερινό Ηλιοστάσιο και ο δείκτης στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο, δηλαδή στα κρίσιμα σημεία της αλλαγής των εποχών του χρόνου. Αν όμως γυρίσει κανείς το χέρι και το κοιτάξει από την παλάμη, οι γωνίες των δακτύλων αποκτούν άλλη θέση προσανατολισμού και δείχνουν τότε ορισμένες σημαντικές θέσεις της Σελήνης στην τροχιά της. Για αυτό το λόγο, στον Εσωτερισμό η ράχη συσχετίζεται με τον Ήλιο (θετική ενέργεια πομπού) και η παλάμη με την Σελήνη (αρνητική, παθητική ενέργεια δέκτη). Η πλήρης γωνία του "Ποδιού της Χήνας", που σχηματίζεται με το δείκτη και τον παράμεσο σε γωνία, είναι 40 μοίρες και επιτρέπει τη διαίρεση του κύκλου σε 9 μέρη. Εξάλλου, το χέρι προσεγγίζει πάρα πολύ το μυστικό του τετραγωνισμού του κύκλου, το οποίο όπως θα δούμε τώρα αποδεικνύει ακόμα περισσότερο αυτά που έχουμε στηρίξει έως τώρα: δηλ. ότι το χέρι είναι ένα φοβερό γεωμετρικό εργαλείο του ανθρώπου, που αν είχε την κατάλληλη αντίληψη και κατανόηση, θα μπορούσε να μάθει πολλά για τους αστρονομικούς και γεωμετρικούς κανόνες της φύσης. Το χέρι είναι λοιπόν ένας πραγματικός καθρέφτης των αναλογιών της φύσης. Το μικρό δάκτυλο δείχνει έναν κύκλο-μονάδα. Ο παράμεσος δείχνει το τετράγωνο που συμπεριλαμβάνει αυτόν τον κύκλο. Ο αντίχειρας δείχνει άλλο ένα τετράγωνο, του οποίου το εμβαδόν είναι ίσο με του κύκλου. Η προσέγγιση είναι εξαιρετική και αποκλείεται να είναι τυχαία. Στα αλήθεια το χέρι κρατάει φοβερά εσωτερικά μυστήρια των παγκόσμιων αναλογιών. Το σχέδιο και η μορφική δομή του χεριού είναι ένα ακόμη παράδειγμα της αντανάκλασης του Σχεδίου και της Δομής του Σύμπαντός μας στον άνθρωπο, στο γεωμετρικο - αστρονομικό κλειδί Ερμηνείας (3) σύμφωνα με το Νόμο των αριθμών της Εσωτερικής αντίληψης. Ίσως το χέρι είναι κάτι περισσότερο από ένα χέρι... ίσως να είναι μια βαθιά κι ακόμη σχεδόν άγνωστη σελίδα του Βιβλίου του αληθινού Εαυτού μας. (1) "Πουλιά" είναι το εσωτερικό όνομα που δινόταν στους "Αδελφούς-Μύστες" στην αρχαία Ευρώπη, οι οποίοι ήξεραν τη Γλώσσα της Σοφίας, την κοινή και φυσική Γλώσσα των Συμβόλων. (2) Πανάρχαια μονάδα μέτρησης που βρίσκεται πολύ πιο πριν από την εποχή των Δρυίδων στην Ευρώπη, χαραγμένη στα Μενίρ και Ντολμέν (μονολιθικές κατασκευές) της Νεολιθικής εποχής και μεταδόθηκε μέσω του Εσωτερισμού μέχρι τον Μεσαίωνα με τα τάγματα των "Αρχιτεκτόνων" των Κατασκευαστών των Καθεδρικών ναών του Γοτθικού ρυθμού, που κρύβουν τεράστια μυστικά αστρολογικού, μαθηματικού, αλχημικού και ψυχολογικού χαρακτήρα. Άρθρο από το περιοδικό "Νέα Ακρόπολη" Τεύχος : 108

  6. Είναι πολύ όμορφο να βυθιζόμαστε σε στιγμές μακαριότητας της παιδικής και της εφηβικής μας ηλίκίας!

     

    Τότε, που το "ενεργοπληροφοριακό παράσιτο" δεν μας είχε πιάσει για τα καλά στα δίχτυα του!

     

    Επειδή όμως γεννηθήκαμε να έχουμε την ελευθερία των επιλογών μας, μπορούμε και τώρα να το παλέψουμε να απελευθερωθούμε από "αυτό". Να πετάξουμε στα σκουπίδια τους φόβους μας, τα άγχη μας και ότι άλλο δεν μας

    αρέσει και μας εμποδίζει στην αυτοπραγμάτωσή μας.

     

    Μπράβο!

  7. Θα ηθελα να σας κανω μια ερωτηση..

    Το εχω πολυ καιρο απορια και ισως ακουστει αφελες!

    Τι διαφορα εχει το σκοταδι που ονειρευομαστε κ οραματιζομαστε οταν εχουμε τα ματια κλειστα,με το σκοταδι ενος σκοτεινου δωματιου?

    τι θελω να πω...

    Αν μπορεις να οραματιστεις κατι με τα ματια κλειστα,τοτε μπορεις να το κανεις και με τα ματια ανοιχτα σε σκοτεινο δωματιο?

    Μηπως παραλογιζομαι?

  8. η πολυ πειθαρχια σαπιζει το μυαλο. Γιατι θα πρεπει να βασανιζουμε τον εαυτο μας δλδ ? μας κανει καλυτερους ανθρωπους αυτο ? αλλο να εχεις ενα μετρο και αλλο να υπαρχει στα παντα μια πειθαρχια. Δεν ειμαστε ρομποτακια, δεν μπορει παντα να προχωραμε με το πρεπει, τι νοημα εχει η ζωη τοτε δλδ ? και δεν σε βοηθαει η πειθαρχια στο να προχωρισεις στην ζωη σου , αλλα η δυναμη της θελησης.Αν δεν υπαρχει το θελω, δε πα να πειθαρχισε 24 ωρες το 24ωρο 7 μερες την βδομαδα, τιποτα δεν θα καταφερεις.

     

    Ψάχνοντας μέσα στην ομίχλη του χρόνου ο ερευνητής θα βρει στο χώρο των πολεμικών τεχνών

    ένα θρύλο. Τον θρύλο για τα μοναστήρια Σαολίν της Κίνας. Η ύπαρξη τους δεν αμφισβητείται

    ιστορικά και τα κατορθώματα αυτών των περίφημων μοναχών πολεμιστών φθάνουν τα όρια του

    μύθου. Ως ιδρυτής της πολεμικής τέχνης των Σαολίν θεωρείται ο μοναχός βουδιστής

    BODHIDARMA ο οποίος πέρασε στην Κίνα από τις Ινδίες. Ίδρυσε ένα σύστημα

    ψυχοσωματικής πειθαρχίας το οποίο αργότερα μετασχηματίζεται στα διάφορα είδη πολεμικών

    τεχνών που επικρατούν στην Ανατολή.

     

    Αξίζει να παρατηρήσουμε το αρκετά σημαντικό από εσωτερική άποψη στοιχείο ότι οι πολεμιστές

    του Σαολίν ήταν Βουδιστές Μοναχοί γεγονός που δεν τους επέτρεπε το φόνο. Όμως το σύστημά

    τους επέτρεπε να θέσουν εκτός μάχης πολυάριθμους εχθρούς. Πολλές φορές οι τεχνικές τους

    έστρεφαν το όπλο του εχθρού πάνω του ή τον καθιστούσαν ανίκανο να συνεχίσει τη μάχη.

     

    Η Τέχνη της μάχης ήταν αλληλένδετη με την ιστορία της φιλοσοφίας, με τη θρησκεία, την

    ιατρική, την ποίηση, τη ρητορική κ. α. . Ο μοναχός Σαολίν ο όποίος διέτρεχε την Κίνα εθεωρείτο

    ο κατεξοχήν ολοκληρωμένος άνθρωπος σε σχέση βέβαια με το πολεμικό πνεύμα του Κινέζικου

    λαού και πολλές φορές τον σέβονταν σαν θεό.

     

    Πιστεύεται γενικά ότι η πολεμική τέχνη των Σαολίν δεν πέρασε στους βέβηλους. Τα διάφορα

    συστήματα πολεμικών τεχνών θεωρούνται εκλαϊκεύσεις του Σαολίν με πρόσθετα τα

    χαρακτηριστικά των διαφόρων χωρών. Όμως μέσα από διάφορους θρύλους μπορούμε να

    φτιάξουμε ένα μικρό πορτρέτο του υποψήφιου πολεμιστή.

     

    Είτε τον εύρισκαν οι μοναχοί ασθενή και αδύνατο σε κάποιο δρόμο, είτε κατόρθωνε να μπει στο

    μοναστήρι από τη στιγμή που θα ήθελε να μπει στις αίθουσες και στους χώρους διδασκαλίας των

    πολεμικών τεχνών βρισκόταν μπροστά σε ένα μυητικό αυστηρό σύστημα .

     

    Αφού επί ορισμένα χρόνια σκούπιζε το μοναστήρι και βοηθούσε στις πιο σκληρές δουλείες

    περνώντας τον ελεύθερο χρόνο του με αυστηρές μελέτες και αντιμετώπιζε τα ερωτήματα ενός

    δασκάλου. «Έχεις μελετήσει αρκετά τα ιερά βιβλία;». Παρατηρούμε ότι πρώτα εξεταζόταν η

    διαμόρφωσή του μέσω της μόρφωσης από τα πανάρχαια ιερά βιβλία. Η μόρφωση αυτή

    παράλληλα με τις ταπεινές εργασίες και το βουδιστικό μυστικιστικό χαρακτήρα της συνολικής

    διαμονής του είχε καλλιεργήσει την ταπεινοφροσύνη και την εγκράτεια. Έτσι πολύ δύσκολα

    παραδεχόταν ότι ήταν έτοιμος και αυτό θα το έκρινε ο δάσκαλός του.

     

    Από τη στιγμή που άρχιζε τον δρόμο της εξάσκησης οι πιο δύσκολες ασκήσεις τον περίμεναν

    μέσα στους κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους. Πολλές φορές βρισκόταν κρεμασμένος επί

    ώρες από ένα σχοινί στη βροχή ή πήγαινε από μοναστήρι σε μοναστήρι διανύοντας τεράστιες

    αποστάσεις.

     

    Κάθε φορά που ξεπερνούσε το σύστημα μιας αίθουσας μια νέα αίθουσα με νέα συστήματα πιο

    μυστηριώδη του αποκαλύπτονταν, και κάθε φορά ένας νέος δάσκαλος οπλισμένος με ένα

    αδιόρατο χαμόγελο τον οδηγούσε. Έπρεπε να δαμάσει τον εαυτό του και τη φύση, και από τη

    μελέτη και τη δυναμική της φύσης και την επί αιώνες ήρεμη παρατήρησή της πήγασε το πιο

    ολοκληρωμένο σύστημα παλαιστικής τέχνης.

×
×
  • Create New...