Κάποιες φορές το φοβάμαι, και κυρίως επειδή δεν βλέπω και επίσης το έχω συνδιάσει με το απόκρυφο. Κανονικά δεν έχω πρόβλημα παρά μόνο όταν το σκέφτομαι σε συνδιασμό με παραφυσικά φαινόμενα. Γι' αυτό μ' αρέσει πάντα το φως γιατί είναι πιο καθαρό και σαφές και νιώθω περισσότερη ασφάλεια. Για παράδειγμα είχα ψύχωση μια περίοδο ότι κάποιο "ον" στεκόταν και με παρακολουθούσε από έναν συγκεκριμένο καναπέ στο δωματιό μου. Αυτό κράτησε κάποιους μήνες και μόνο τα βράδια μόνη μου, μετά σταμάτησα να το σκέφτομαι. Γι' αυτό και συνήθως προτιμώ να διαλογίζομαι την ημέρα. Το ξέρω ότι είναι χαζό και ότι στον ενεργειακό κόσμο μέρα νύχτα δεν έχει σημασία αλλά είναι κάτι αρχέγονο που δεν μπορώ να το αποβάλλω.