Dartsan

Καλώς ήρθες και από μένα, περιμένουμε να ακούσουμε τις απόψεις σου!

Οι εμπειρίες αυτών των ατόμων έχουν πολλές ομοιότητες, γιατί και οι δύο κατηγορίες εμπειριών αναφέρονται στα ίδια όντα. Δαίμονες και Άγγελοι είναι το ίδιο πράγμα... η διαφορά μεταξύ τους είναι στις διαθέσεις τους, και στο ότι οι Δαίμονες είναι απλά, έκπτωτοι. Η δύναμη της επιρροής που μπορούν να ασκήσουν πάνω μας δεν αλλάζει. Επιπλέον δεν έχουν ανθρώπινη νόηση με αποτέλεσμα να "σκέπτονται" διαφορετικά από εμάς... Συνεπώς είναι κάτι επικίνδυνο. Ναι, και για αυτό το λόγο δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα... όχι όμως ότι δε μπορεί να γίνει χρίση διαφόρων συμπραλάγκων για να γίνει ένα καλό invocation. Είναι στο χέρι του καθενός το πόση "έκταση" της Θεάς θα φέρει κοντά του.

υπό τη συμβολική μορφή αγγέλου και δαίμονα, Ναι υπάρχουν και μάλιστα πολλοί.. ! και φυσικά πολλοί παίρνουν το μέρος τους.. ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Κρατιέμαι για να μη το σχολιάσω αυτό!!!!!!! Θα πω μόνο, ότι καλό είναι να γνωρίζουμε τι κάνουμε, και τι πρεσβεύουμε Συμφωνώ εδώ, το βλέπω ως αρχικό στάδιο. Μπορεί να μην υπάρχει εξαναγκασμός και τρομοκρατία, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να πάρουμε αποφάσεις. Τουλάχιστον έτσι πιστεύω. Ναι, ισχύουν αυτά, αλλά δεν φτάνουν! Γιατί το να τηρεί κανείς τα esbat και τα sabbat είναι εύκολο, το να ακολουθεί όμως τα νοήματα τους, να τα υποστηρίζει και να τα εφαρμόζει στη πράξη.... όχι. Γιατί μην ξεχνάμε πως η γουίκα υμνεί τη φύση! Ναι, αλλά υπάρχουν τα 8 sabbat, τα esbat, το hand fasting, το wiccaning, και άλλα τυπικά που είναι καθαρά θρησκευτικού περιεχομένου. Μπορεί να αλλάζουν οι λεπτομέρειες των τυπικών από παράδοση σε παράδοση αλλά η ουσία παραμένει ίδια. Οπότε η γουίκα είναι θρησκεία. Στη τελική δε μπορείς να είσαι wiccan και να ακολουθείς άλλη θρησκεία! Υπάρχουν και άλλοι που απλά, τον πρώτο καιρό σου λένε πέντε βασικά σχετικά με την γουίκα και μετά σε βάζουν στη Σατανοφάση... όσο για Σολομονικές και γκοέτιες αυτά είναι οκ... μπροστά σε κάτι άλλα. Όπως και να έχει, όλο αυτό γίνεται καθαρά για λόγους στρατολόγησης.. όπως λες και στο αρχικό σου ποστ, οι γυναίκες στην αγγλία εγκααλείπουν τις εκλησίες για τη μαγεία... ε αυτό γίνεται και εδώ, Ελλάδα, με ´άντρες και γυναίκες. Εδώ συγκεκριμένα, αυτό που συμβαίνει είναι οτι γενικός ο κόσμος πλέον ψάχνετε.. και συνήθως καταλήγει σε λάθος μέρη λόγο της στρατολόγησης που πέφτει. Μα το θέμα είναι πως ακόμα και αν φαίνονται εκτός, δεν είναι! Πρώτον αφού δεν βλάπτουν είναι αποδεκτά και δεύτερον ότι αποτέλεσμα και να έχουν, μαζί του φέρνουν και ένα δεύτερο αποτέλεσμα : Την πνευματική μας ανάπτυξη μέσω της μαγικής (δι)εργασίας Το γάμ και εσύ! Μοναστήρια; Απλά οι γουικανοί του "εσωτερικού 3ου κύκλου" που ανέφερες, στο τέλος γίνονται χίπιδες αν δεν είναι εξ αρχής. Πάνε μόνιμα στην εξοχή για τους δικούς τους προφανείς λόγους, και αποφεύγουν την "δικιά μας" αστική καθημερινή ζωή... βαβούρα, καυσαέρια, περιττή τεχνολογία, και γενικός οτιδήποτε μας αποκόβει από τη μητέρα γη, και τον ανώτερο μας εαυτό. Κι όμως, είναι τόσο απλό! οι τρίτοι μυαλό δεν έχουν; αν δεν κάνω λάθος, η μύηση στον πρώτο βαθμό στη γουίκα, γενικός γίνετε μετά από ένα χρόνο και μια ημέρα, από τη γνωριμία του υποψήφιου νέου μέλους, με κάποια μέλη από το κόβεν ( μην πω όλα) Ένας χρόνος λοιπόν δεν είναι αρκετός για να καταλάβει το νέο μέλος που πάει; και αν τον βάλουν μέσα από τη τρίτη μέρα δε σκέφτεται πως κάτι δε πάει καλά; τι είναι δηλαδή το κόβεν; αμερικαν μπαρ; Πέρα από αυτό, όπως λες βιβλία υπάρχουν... ε ας τους ρίξουμε και μια ματιά για να ξέρουμε που πατάμε. Αν και τα βιβλία, προσφέρουν μόνο τα βασικά. Αλλά κάτι είναι και αυτό, κάτι που μπορεί να προφυλάξει τον κόσμο από τους επιτηδειους

Οι Νομικές ενέργειες αργούν; θα χρειαστεί να είναι συνεχώς εκεί κόσμος;

Ελπίζω να τηρηθούν τα παραπάνω για να μπορέσει να εξελιχθεί ομαλά η συγκέντρωση.. Λογικά θα παω..

Εμένα πάλι δεν μου αρέσουν καθόλου και για την ακρίβεια τις θεωρώ.....γελοίες; Αλλά όπως και να έχει τέχνη είναι, και την τέχνη δεν μπορείς να την κρίνεις. Δυστυχώς έτσι είναι... έχω γνωρίσει πολλούς/λες wiccan του είδους.. Είναι ευτυχισμένες..γιατί νομίζουν ότι έπιασαν τον παπά απτά αρ... Καθώς η Γουίκα ουσιαστικά είναι μια "ομπρέλα" θρησκειών, και αφού υπάρχει και η εκλεκτική παράδοση, ναι είναι εντάξει με την wicca και θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι κανονικότατες wiccan αν και η wicca τους απέχει πολλά χιλιόμετρα από την ίδια τη wicca. Αυτό θα μπορούσε να είναι η γνωριμία με την wicca και όντος να βρίσκονται στο αρχικό στάδιο. Όμως έχω γνωρίσει κόσμο που βρίσκεται στο αρχικό στάδιο αλλά δεν γνωρίστηκε με τη γουικα με αυτόν τον τρόπο. Ο κάθε αρχάριος οποιουδήποτε συστήματος ειδικά αν είναι στην ηλικία των 15 θα αρχίσει να "παίζει" με τα διάφορα αντικείμενα του συστήματος. Όσο για τις Αβρααμικές θρησκείες (υπάρχει τέτοιος όρος) μπορεί να σου βγει το λάδι για να είσαι εντάξει, αλλά όχι ότι η wicca είναι εύκολη υπόθεση. Ας μην ξεχνάμε και τους όρκους που παίρνει ο Γουικανός κατά τη Μύηση του. Ας το πάρουμε αυτό από την αρχή. Ναι δεν είναι ραβδάκια και ξορκάκια αλλά Θρησκευτικό σύστημα. Για αυτόν τον λόγο θα παραμείνουν στα ξόρκια τους και όλα οκ. Αν όμως ενδιαφέρονται για κάτι πιο ουσιαστικό... προχωράνε. Και λέω πιο ουσιαστικό, γιατί ας μην γελιόμαστε, τα περισσότερα αποτελέσματα ξορκιών μπορούν και επιτυγχάνονται και με πιο γήινους τρόπους. Εδώ θα ήθελα να πω και κάτι άλλο όμως.. κατά την διάρκεια του μαγικού μου περιπάτου στον χώρο του αποκρυφισμού, γνώρισα διάφορους wiccan οι οποίοι τότε, ήταν σε αρχικό στάδιο. Λόγο των παραπάνω που αναφέρει ο 'irenicus αλλά και επειδή μετά από ένα σημείο και έπειτα είναι δύσκολο να προχωρήσει κανείς στη wicca, μπερδεύτηκαν αρχικά θα έλεγα.. και κατέληξαν αλλού. Βέβαια εκεί που είναι τώρα, προφανώς είναι καλά, αλλά στο διάστημα μετάταξης που μεσολάβησε θεωρούσαν τον εαυτό τους wiccan αλλά ουδεμία σχέση δεν είχαν με wiccan. Η Γουίκα είναι θρησκεία, με παγανιστικό θρησκευτικό περιεχόμενο. Η πρακτική της όμως, οι τελετουργίες της, είναι πρακτική μαγεία (υπό την έννοια ότι εφαρμόζεται συνεχώς μαγεία, μαγεία στην πράξη). Τα βιβλία όμως δεν καλύπτουν τίποτα!!! Απλά παρουσιάζουν την επιφάνεια του θρησκευτικού της μέρους. Όσο για την μαγεία που χρησιμοποιείται η οποία εκ πρώτης όψεως είναι ανεξάρτητη από το θρησκευτικό της μέρος, έχει να κάνει με την ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου, και αυτό θεωρείται μέρος της θρησκείας. Βέβαια μπορεί να υπάρξουν ξόρκια, γητείες και για άλλους σκοπούς, τα οποία κυριολεκτικά είναι εκτός θρησκείας αλλά η wicca τα αποδέχεται από τη στιγμή που δεν έρχονται σε αντίθεση με τους όρκους. Ακριβώς, βγαίνει προς τα έξω μια εικόνα.. και Αλλά η πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Είναι δύσκολο να βρεθούν "πραγματικοί" wiccan καθώς υπάρχει ένα είδος "αστικού ασκητισμού" (αρχή της σιωπής) το οποίο βγαίνει αυθόρμητα από αυτά τα άτομα με αποτέλεσμα να υπερισχύει η παραπάνω εικόνα. Ο καθένας όπως τη βρίσκει! Ναι με αποτέλεσμα να φτάνουν στο σημείο πολλές φορές να νομίζουν πως αυτές είναι η Α κατηγορία και οι άνδρες η Β. Φυσικά όμως δεν είναι έτσι, αφού η Wicca βασίζεται στην διπολική ισορροπία. Έτσι το αρσενικό συμπληρώνει το θηλυκό και αντίστροφα. Άλλωστε στη wicca, το θηλυκό παίζει πολύ σημαντικό ρόλο λόγο της μητρότητας. Φέρνει τη ζωή. Ομως για να υπάρξει μητρότητα θα πρέπει να υπάρχει και το αρσενικό. Τα δύο φίλα διαφέρουν τόσο πολύ αλλά είναι ισάξια μεταξύ τους. Όσο για τους αριθμούς που παρουσιάστηκαν θεωρώ πως τα νούμερα προσεγγίζουν την πραγματικότητα. Δεν μπορούν όμως να είναι πραγματικά αφού τα coven είναι πολύ καλά κρυμμένα αλλά και οι solutary κρύβονται. Το να κάτσει να μετρήσει κανείς τους Χριστιανούς και τις απώλειες τους, γίνεται. Αλλά να μετρηθούν οι wiccan....αδύνατο!

Φυσικά δεν γίνεται αναφορά για άτομα που ακολουθούν πιστά τον χριστιανισμό, εσπερινές λειτουργίες, εκδρομές σε μοναστήρια κλπ, αλλά για άτομα τα οποία ακολουθούν τουλάχιστον επιφανειακά τον χριστιανισμό . Όπως λες, για τη μέση νεοελληνίδα. Όσο για τον αριθμό 50.000 γυναικών το χρόνο, είναι πραγματικά υπερβολικός αν θεωρήσουμε πως κάθε χρόνο αυξάνεται κατά αυτόν τον αριθμό. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ο αριθμός στη πραγματικότητα δεν είναι μεγάλος. Για την ακρίβεια μελέτες έχουν δείξει πως η Γουίκα αποκτά όλο και περισσότερο κόσμο με ταχύτατους ρυθμούς.

Πέρα από αυτό όμως, ας μην ξεχνάμε και ότι στην Αγγλία άρχισαν όλα...... η Αγγλία είναι η καρδιά της παραδοσιακής Wicca. Μακροπρόθεσμα ναι! Αφού μαζευτεί κόσμος μέσα σε αυτούς θα υπάρχουν σίγουρα άτομα που αξίζουν. Το Θετικό σε αυτό το θέμα είναι πως υπάρχουν πολλές παραδόσεις και έτσι ο καθένας μπορεί να βρει ότι τον εκφράζει καλύτερα και σε συνδυασμό με την ανεξαρτησία που υπάρχει μεταξύ των coven, η προσέγγιση νέων και πολυάριθμων πιστών δεν μπορεί να δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα. (σε σχέση με αυτά που είπα παραπάνω) Βέβαια όλο αυτό θα δημιουργήσει - ήδη έχει δημιουργήσει - μια φωτεινή ταμπέλα με λαμπάκια που γράφει WICCA αλλά αυτό είναι κάτι αναπόφευκτο.

Δεν γνωρίζω κατά πόσο αυτά ισχύουν.... δεν έχω και τον χρόνο για να τα ψάξω. Πάντως αν ισχύουν δεν μου αρέσουν καθόλου, μα καθόλου. Η Γουίκα δεν είναι μια απλή θρησκεία που μπορεί να την ακολουθήσει ο καθένας. Ούτε είναι αγγαλίτσες γουτσου γουτσου λαγουδάκια, που πολύς κόσμος πιστεύει... Αλλά δεν και είναι μόνο τελετουργίες και μπλα μπλα. Είναι γεμάτη από νοήματα και αξίες που έχουν χαθεί στις μέρες μας και είναι πραγματικά δύσκολο να γίνουν όλα αυτά αντιληπτά από την πλειοψηφία. Από τη μια, καλό είναι να έρθει κόσμος σε αυτή τη Θρησκεία από την άλλη όμως... θα γίνει ότι έγινε με με τις περισσότερες θρησκείες.. χάθηκαν τα νοήματα τους στους αιώνες. Αυτά από μένα...

Χαίρομαι ιδιαιτέρως που διάβασα αρκετές απόψεις που συμπληρώνουν τις σκέψεις μου σχετικά με το θέμα. Ένα γενικό συμπέρασμα που έβγαλα, είναι πως συμφωνούμε πως ένα παιδί πρέπει να έχει ένα υπόβαθρο γνώσεων το οποίο περιλαμβάνει μύθους, ιστορία, κλπ Όσο για την πρακτική, εκ πρώτης όψεως τα πράγματα είναι διφορούμενα. Αν όμως κάποιος, έχει όντος πρακτική εμπειρία και έχει βιώσει μια σειρά ποικίλων καταστάσεων τότε σίγουρα θα ξέρει την απάντηση. Χωρίς όμως να αποκλείω όσους ( μεταξύ των οποίον ίσος είμαι και εγώ) δεν έχουν αυτήν την πολυποθούμενη "προυπηρεσία" στον χώρο, προτείνω απλά την ανάγνωση εξ αρχής, αυτού του θέματος καθώς και άλλων θεμάτων που συσχετίζονται. Τέλος αξίζει να αναφέρω πως το όλο θέμα έχει πολλές πλευρές και ο καθένας μας το βλέπει και από μια διαφορετική, της οποίας συντεταγμένες είναι η εμπειρίες του. Αυτά και από μένα

Αυτό που λέω, είναι πως ο δρόμος του απόκρυφου, ακριβώς επειδή είναι απόκρυφος, κρύβει πολλούς κινδύνους. Η συντριπτική πλειοψηφία των γονέων δεν γνωρίζουν αυτούς τους κινδύνους αλλά ούτε μπορούν τα τους προβλέψουν. Αν λοιπόν το παιδί πιαστεί με αυτά τα ζητήματα, πρέπει να το επιβλέπουν.οι γονείς του.... για να μην φάει το κεφάλι του. Και αν μπορούν με έμμεσο τρόπο να το αποτρέψουν από αυτή την ενασχόληση ακόμη καλύτερα. Απλά... υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι. Στην περίπτωση του πιάνου οι γονείς μπορούν να μάθουν ότι υπάρχει ενδεχόμενο τεντίτιδας.. θα τους το πει ο δάσκαλος! Όταν το παιδί ασχολείται με αθλητισμό, θα μάθουν οι γονείς πως μπορεί να πάθει θλάση.. αλλά υπάρχει και ο αθλίατρος! Στον χώρο του αποκρυφισμού όμως; Από ποιον θα ενημερωθούν; από τον Μέντορα; ή από τον Συγγραφέα του βιβλίου; Και που θα πάνε αν υπάρχει πρόβλημα; Συνοψίζοντας.... η τέχνη είναι παιχνίδι για μεγάλα παιδάκια

Συμφωνώ με τα παραπάνω, θα ήθελα να κάνω μόνο κάποιες διευκρινήσεις : Υπάρχει τεράστια διαφορά από το να υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ γονέα και παιδιού από το να έχει ο γονέας εμπιστοσύνη στο παιδί του για να έχει εμπιστοσύνη και το παιδί στο γονέα και αντίστροφα. Στην πρώτη περίπτωση αναφερόμαστε σε μια καλή οικογενειακή σχέση. Ενώ στη δεύτερη περίπτωση η οικογενειακή σχέση.. μεταβάλετε φιλική, κάτι που μπορεί ( αν όχι σίγουρα ) να γίνει καταστροφικό, καθώς θα οδηγήσει στα περιστατικά που αναφέρει εδώ ο Grey αλλά και σε άλλα άσχημα περιστατικά πανομοιότυπου βαθμού. Αυτό ξανά πες το!!!! Έχω γνωρίσει πολύ κόσμο που έχει πραγματικά επικίνδυνα "χόμπι", ασχολίες που μπορεί να είναι άλλες φορές καλές άλλες φορές κακές ( δεν θα το κρίνω εγώ αυτό) αλλά σίγουρα αν γίνει κάποιο λάθος μπορεί να προβούν σε παράβαση του ποινικού κώδικα, και αν όχι, σίγουρα σε άλλες δυσάρεστες καταστάσεις. Η Αιτία που απόκτησαν αυτές τις ασχολίες ήταν καθαρά λόγο σεξουαλικού ενστίκτου. Κλασσικό παράδειγμα : Πόσα 15χρόνα αγοράκια σκοτώθηκαν σε τροχαίο; Επειδή έκαναν κόντρες με το παπί τους ή απλά βολτούλες....για τραβήξουν την προσοχή στα κοριτσάκια; Σε αυτές τις περιπτώσεις.. άλλος βάζει το "εργαλείο" και άλλος είναι ο "πιλότος". Μάλιστα ο "Πιλότος" μπορεί να μην έχει καν δικό του μηχανάκι. Οι γονείς άλλες φορές έχουν πάρει μηχανάκι στο παιδί τους για να μπορεί να πηγαίνει στο σχολείο, γιατί μένουν πολύ μακριά, ΜΜΜ δεν υπάρχουν ( χωριά ) ενώ οι ίδιοι δεν μπορούν να το πηγαίνουν καθημερινά γιατί δουλεύουν από τις 5 το πρωί. Άλλες φορές, δεν ξέρουν καν ότι το παιδί τους έχει μηχανάκι, γιατί το παιδί το κρύβει. Δεν το φέρνει ποτέ σπίτι. Να πω και άλλα; θα πω. Είναι λεπτή η σχέση μεταξύ γονέα και παιδιού. Ο Γονέας πρέπει να ξέρει τι κάνει το παιδί του αλλά δεν πρέπει να το δείχνει. Όταν χρειαστεί, να μπορεί να επέμβει. Και κάτι άλλο... επειδή προφανώς είμαι άνθρωπος τον άκρων.. έχω ζήσει μέχρι τώρα ακραίες καταστάσεις και πλέον ξέρω που μπορεί να παραπέμψουν κάποια "απλά χόμπι ενός παιδιού" . Έχει γίνει πλέον της μόδας το skate. Ξέρουν οι γονείς τι είναι το skate? όχι... αυτό που ξέρουν είναι ότι είναι μια σανίδα με ρόδες.. και ότι αν πέσεις θα σπάσεις κάποια κόκαλα. Δεν είναι μόνο αυτό όμως! Και για την ακρίβεια, αυτό, είναι το λιγότερο. Διότι το skate, (και τα inline, και το bmx) είναι "αθλήματα" του δρόμου, και όσα park και να φτιάξεις πάλι η αξία του στο δρόμο θα είναι. Τι είναι ο Δρόμος; ΖΟΥΓΚΛΑ. Τα ίδια ισχύουν και με τα ζώδια... ασχολείται το κοριτσάκι με τα ζώδια.. μαθαίνει μαθαίνει.. παίρνει και το περιοδικό της... αποκτά και την πρώτη τράπουλα. Δεν είναι κακό... αλλά σιγά σιγά μπαίνει στο τριπάκι της συγκέντρωσης του διαλογισμού κλπ... κακό δεν είναι.. αλλά μπαίνει σιγά σιγά σε άλλον κόσμο και δεν το ξέρει καν! Και σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν πολλά κακά πραγματάκια. Μια ερώτηση.. σχετική με το θέμα : Τώρα που έρχονται και οι απόκριες, θα άφηνε κανείς το παιδί του να πάει στο Καρναβάλι του Ρίο ντε Τζανέιρο; Ωραία θα περάσει!! μπόλικος χαβαλές.. γιορτές πανηγύρια, βραζιλιάνες, βραζιλιάνοι.. γιατί οχι;

Αυτό που λες, περί δευτεροβάθμιου οργάνου δεν είναι ότι καλύτερο. Καταρχήν υπάρχουν coven άπειρων τάσεων... που εκπροσωπούν ( αν είναι σωστή η λέξη.. ) διάφορες θρησκείες ή έστω διάφορα πιστεύω. Είναι σχεδόν αδύνατο όλα αυτά να συντονιστούν. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει μόνο δημιουργίας διαφόρων ομάδων από coven. Μέχρι τώρα όμως, η χαρακτηριστική διαφορά των coven σε σύγκριση με τις θρησκείες ( χρησιμοποιώ καθεαυτού έννοια του όρου) είναι η χαοτική κατάσταση που υπάρχει στα coven. Όχι εσωτερικά, αλλά εξωτερικά. Το κάθε coven είναι ανεξάρτητο και δεν δίνει αναφορά πουθενά. Αν χαθεί η ανεξαρτησία, θα χαθεί και η ανάπτυξη της τέχνης. Θα περιοριστεί σε στενά καλούπια. Ακόμη περισσότερο, αν σήμερα με την κατάσταση που επικρατεί (την μη ελεγχόμενη και με μικρή δύναμη εξουσίας ) , έχουμε να λέμε για τα άσχημα γεγονότα που συνεχώς συμβαίνουν σε coven και Ταγματα, Ρωτώ : Αν όλα αυτά τώρα έχουν μια χ δύναμη, αν οργανωθούν τι δύναμη θα έχουν; σίγουρα την δεκαπλάσια. Αυτό όμως που χρειάζεται είναι ένα μέσω ενημέρωσης που θα ενημερώνει τον κόσμο για την κατάσταση.,Κάτι που πραγματικά είναι δύσκολο, καθώς δεν θα πάρει κανείς την ευθύνη να σηκώσει τέτοιο φορτίο και εκτός αυτού, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να λειτουργήσει και συκοφαντικά για αθώες συνάξεις. Αυτά που λέω εδώ, καθώς και το περιεχόμενο των προηγούμενων ποστ μου σε αυτό το θέμα, τα λέω για να φανούν, ακόμα και αν είναι ένα θέμα ταμπού του χώρου. Ο Κόσμος, πρέπει να γνωρίζει για όλα αυτά, για να μπορεί να προστατευτεί. Σίγουρα δεν πιστεύουμε όλοι τα ίδια πράγματα. Ό Καθένας εδώ, έχει και τη φάση του. Είμαστε όμως όλοι, μέλη αυτού του φόρουμ, και ως μέλη συγκροτούμε μια ομάδα ( με την γενική έννοια)

Σίγουρα εδώ, είμαστε μια ομάδα αλλά δεν μπορούμε να συγκριθούμε με ένα coven ή κάποιο τάγμα. Κάθε ομάδα έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποία διαμορφώνουν το εσωτερικό και εξωτερικό της πρόσωπο. Τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ομάδας (εδώ) είναι τέτοια που την καθιστούν ασφαλή, όσο η ύπαρξη της είναι διαδικτυακή ( αλλιώς πάει σε άλλο επίπεδο ) και ιδανική για ανταλλαγή απόψεων για σκεπτόμενα άτομα, για άτομα που αντιμετωπίζουν την τέχνη ως τέχνη, και όχι ως την εύκολη λύση για τα προβλήματα τους, για άτομα που αναζητούν την γνώση. Δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα, από την συντροφικότητα, την επικοινωνία με άλλους ανθρώπους, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα. Είμαι υπέρ των Συνάξεων και των Ταγμάτων, αλλά είναι πραγματικά δύσκολο να βρεθεί κάποια ομάδα που να έρχεται κοντά στα γούστα κάποιου και να είναι και αξιόλογη, εκτός αν το υποψήφιο μέλος της, δεν έχει απαιτήσεις... Προσωπικά θεωρώ πως αν κάποιος έχει φτιάξει τον κύκλο του, με τα σωστά άτομα και τα γνωρίζει αρκετά καλά σε προσωπικό επίπεδο τότε μπορεί να συγκροτηθεί μια ομάδα. Το να ψάχνει όμως κάποιος για ομάδες... για να γίνει μέλος του, τότε αυτό μάλλον δεν θα του βγει σε καλό.

Μια ομάδα, είτε είναι Coven είτε Τάγμα, έχει πολλά καλά, πρώτο και σημαντικότερο η συντροφικότητα. Βρίσκεσαι μέσα σε ένα σύνολο ανθρώπων με ίδια ενδιαφέροντα και ίδια πιστεύω. Η αρμονία που υπάρχει μεταξύ των μελών ευνοεί την πνευματική ανάπτυξη και η ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών σε βοηθάει να αποκτήσεις γνώσεις σε θεωρία και πράξη μέσα σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα. Αυτά όμως, σπάνια ισχύουν... ενώ αυτά που λέει ο Grey είναι ότι πιο συνηθισμένο, Αν βέβαια βρεθεί μια ομάδα που είναι εντάξει..... τότε θα δώσει πολλά καλά στα μέλη της. Προσωπικά θεωρώ πως πέρα από τα ψυχολογικά οφέλη (τύπου, ότι έχεις κάποιους ανθρώπους να μιλήσεις, να κάνεις παρέα με άλλους τις μαγικές σου εργασίες ) που μπορούν να υπάρχουν, υπάρχει και κάτι άλλο πιο ουσιώδες. Μια ομάδα μπορεί να κάνει τις δικές της έρευνες και τις δικές της διατριβές. Έχει τις δικές της βιβλιοθήκες, την δικιά της προσωπική δουλειά. Αυτά προς το παρόν.... θεωρώ το θέμα πολύ ενδιαφέρον για αυτό και θα επανέλθω με νέο ποστ.. . σύντομα

Ακριβός, η αύξηση του πληθυσμού είναι πρόβλημα αλλά λύνεται με την αποκεντροποίηση. Μπορεί να υπάρξει αποκέντρωση ακόμα και σε μια πόλη, όταν ομάδες κατοίκων της δημιουργήσουν μικρές τοπικές συλογικότητες. ξεκινόντας απλά από τους κατοίκους μιας πολυκατοικίας. Ακριβώς, η εκπαίδευση ή πιο σωστά η διαπαιδαγώγηση είναι αυτή που θα φέρει την αλλαγή αλλά είναι και αυτή που μας έφερε εδώ, σε αυτή τη κατάσταση. Η διαπαιδαγώγηση αρχίζει πρώτα από την οικογένεια, όπου παίρνονται οι βάσεις, και στην συνέχεια αναλαμβάνει το σχολείο το οποίο όμως ελέγχεται από το υπουργείο. Οι ίδιοι οι γονείς, διαμορφώνουν την προσωπικότητα τους ανάλογα με τις συνθήκες της κοινωνίας η οποία με την σειρά της διαμορφώνεται από τους "εκλεκτούς" Επιπλέον από τη στιγμή που η βάση της κοινωνίας μας είναι οι οικογένειες ( ως μικροί πυρήνες) εκεί αρχίζουν και εκεί τελειώνουν όλα. Ναι υπάρχουν κάποια μικρά κομμάτια πληθυσμού με τα οποία μπορούμε να μιλάμε για εφαρμογή της άμεσης δημοκρατίας και με ένα μικρό μέρος αυτών να την εφαρμόζουμε και σε καθημερινό επίπεδο. Όμως τι γίνεται με το υπόλοιπο μέρος; αναφέρεις σε μια πρόταση "Άμεση Δημοκρατία" και σε κοιτάνε λες και μιλάς σε άλλη γλώσσα.. αν κάτσεις να εξηγήσεις τι είναι...θα σου πουν α) δεν με ενδιαφέρει , β) πολύ ουτοπικό, άρα ανούσιο, γ) θα μου δώσει δουλεία; δ) πολύ ωραίο αυτό! πόσο ήρθε το μάτσ; άρα.. υπάρχει έλλειψη γνώσης... όχι του αντικειμένου αλλά του τρόπου σκέψης.. Και ότι σπέρνουμε, θερίζουμε. Το πρόβλημα όμως παραμένει.. ίδιο. υπάρχουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις που πρέπει να τηρούνται. Και αν παρατηρηθεί ότι ο δάσκαλος βγαίνει έξω από τους κανόνες που υπάρχουν, έρχονται παρατηρήσεις, τις οποίες τις έχω δει πριν χρόνια, να δέχονται καθηγητές μου επειδή πήραν την πρωτοβουλία να κάνουν κάποιες ενημερώσεις.. Νομικά δεν είμαστε υποχρεωμένοι, αλλά αφού έχει γίνει πλύση εγκεφάλου, μας υποχρεώνουν με λεπτεπίλεπτο τρόπο. Ο λόγος που καθιστά αδύνατη την εφαρμογή της άμεσης δημοκρατίας είναι η μικροαστική λογική, την οποία έχει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Και λόγο αυτού, ο περισσότερος κόσμος από την μία παραπονιέται για την όλη κατάσταση, αλλά από την άλλη δεν κάνει κάτι για αυτό, γιατί παράλληλα βολεύεται. και πάνω στην μικροαστική λογική έρχεται και δένει το γλυκό...

Δεν μιλάω για κάποιον συγκεκριμένο βαθμό... Δεν γνωρίζω αν και πόσο έχεις φάει το κεφάλι σου, ίσος να ήσουν απλά τυχερός ή να είσαι η εξαίρεση. Ο ψυχολογικός κόσμος ενός παιδιού και ενός εφήβου, είναι πολύ πιο ευαίσθητος από αυτόν ενός ενήλικου. Αυτό σίγουρα ευνοεί την ανάπτυξη ψυχικών δυνάμεων αλλά παράλληλα ευνοεί και τις ψυχολογικές διαταραχές που μπορεί να προκληθούν από ένα λάθος, ή ένα ατύχημα. Στην περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, αυτή η διαταραχή, θα σημαδέψει και θα επηρεάσει αρνητικά την μετέπειτα ζωή του. Σίγουρα αν έχει την ανάλογη εμπειρία και μπορεί να χειριστεί σωστά και υπεύθυνα την κατάσταση, τότε υπάρχουν πιθανότητες να επανέλθει. Όμως είτε τις έχει, είτε όχι, ισχύει το "Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό" πρόσεξε όμως, ότι δεν σε σκοτώνει . Αυτό που λέω εγώ, είναι πως μέσα από την ίδια την ζωή, δημιουργούνται εμπειρίες, αλλιώς χειριζόμαστε καταστάσεις στην ηλικία των 5 και αλλιώς στα 15 και αυτό έχει να κάνει καθαρά, με την εμπειρία των ετών ζωής που έχουμε, καθώς και με την ποιότητα και τύπο της. Τα διδάσκει, ναι, αλλά τα εξετάζει κιόλας απροειδοποίητα. Αν περάσουν την εξέταση καλώς.. αν όχι...... πνίγονται σε αυτόν. Και αυτός ο ωκεανός, δεν είναι τίποτε άλλο από την ίδια την ζωή. Η προστασία που τους παρέχει, είναι αυτές οι απροειδοποίητες εξετάσεις, διότι ουσιαστικά αυτές είναι μαθήματα. Συμφωνώ στα παραπάνω.. . αλλά Φυσικά μπορούν να αποκτήσουν σε οποιαδήποτε ηλικία το απαιτούμενο επίπεδο αυτογνωσίας και εξέλιξης Αλλά μιλάμε για μεμονωμένες περιπτώσεις!! Πέρα από αυτό, αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε το παιδί ή ο έφηβος, δεν θα έχει ζήσει ως παιδί ή ως έφηβος, με αποτέλεσμα να υπάρξουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα στα επόμενα χρόνια της ζωής του. Κάθε ηλικία είναι και για κάτι συγκεκριμένο, η παιδική, για παιχνίδι, ανεμελιά. Η εφηβεία για αναζήτηση τις ελευθερίες, γνωριμία του κόσμου, του έρωτα, και ουσιαστικά είναι το ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ παιδικής ηλικίας και της ενηλικίωσης. Και τέλος, η ενηλικίωση φέρνει τις ευθύνες (σοβαρές) , έννοιες κλπ. Αυτό που λέω είναι πως, ο χώρος του απόκρυφου είναι άκρος επικίνδυνος για μικρές ηλικίες για πολλούς λόγους, ενώ δεν παύει να είναι επικίνδυνος και για τις μεγάλες. Οι μεγάλες όμως ηλικίες έχουν κάποιες παραπάνω εμπειρίες και μπορούν να χειριστούν καλύτερα δύσκολες καταστάσεις που μπορούν να εμφανιστούν οποιαδήποτε στιγμή. Αυτό που χρειάζεται ένας ανήλικος είναι μια καλή βάση. Πάνω στην οποία θα πατήσει και θα δημιουργήσει καθώς θα έχει πλέον μεγαλώσει και θα έχει δει φάτσα κάρτα την ζωή.

Ο κόσμος ενός παιδιού είναι πολύ πιο ελαστικός από τον κόσμο ενός 25άρη ή ενός 30άρη.. (αυτό κατά την εφηβεία και λόγω της γενικής τάσης "προβατισμού" μειώνεται,όχι απόλυτα όμως και όχι σε όλα) Παίρνοντας ως δεδομένο επίσης πως δεν μιλάμε για τους κλασσικούς εφήβους(που εκεί σίγουρα δεν τίθεται καν θέμα συζήτησης)αλλά για σχετικά συνειδητοποιημένα άτομα καλό θα ήταν να λάβουμε υπ όψιν μας και πως τα ενεργειακά τους επίπεδα λόγω φάσης ανάπτυξης είναι πολύ ψηλότερα από ενός μεγαλύτερου ατόμου.(που σημαίνει οτι είναι σε θέση να συνδεθούν με τον "κόσμο" της Τέχνης και της μαγείας και να μάθουν να κινούνται σύμφωνα με τους κανόνες τους αρκετά πιο γρήγορα) Άρα μάλλον ναι,νομίζω πως θα μπορούσαν και οτι ακόμα και αν έτρωγαν τα μούτρα τους θα επανέρχονταν πολύ γρήγορα. Υ.Σ.Νομίζω οτι αν δεν υπάρχει το στοιχείο του κινδύνου κατά την διάρκεια της μάθησης(είτε είναι την στιγμή που μαθαίνεις κάτι,είτε την στιγμή που το χρησιμοποιείς)δεν υπάρχει 100% αξιοποίηση των ικανοτήτων του ατόμου. Ενημερωτικά... άμα φάει κανείς τα μούτρα του με αυτά έφηβος ή μη... θα καταλήξει να ασκεί την τέχνη του στο Δαφνί. Ο προσηλυτισμός των(επικίνδυνων)σεκτών(θεωρώ)πως είναι εφικτός μόνο στα νέα στον χώρο άτομα(και θα έλεγα κυρίως σε ενήλικες,γιατί αυτοί έχουν την ελευθερία και να βγαίνουν και να πηγαίνουν όπου θέλουν και όποτε θέλουν, όχι τα δεκατριάχρονα.Άσε το νομικό μέρος του θέματος..) και σε αυτά που έχουν την τάση να..καταφεύγουν στην "γρήγορη" λύση και γενικά να παπαγαλίζουν ή να μελετούν πράγματα χωρίς να κρίνουν..(που εκεί δεν υπάρχει στάνταρ ηλικία) Ο Προσηλυτισμός είναι παντού. Και στους νέους του χώρου και στους παλιούς. Και στις μικρές και στις μεγάλες ηλικίες. Νομικό ζήτημα υπάρχει παντού... αν και πολλές φορές υπάρχουν νομικά παραθυράκια. Μην ξεχνάς όμως οτι τα περισσότερα είναι ή περιπτώσεις "αυτοκαταστροφής" ή περιπτώσεις ανάδυσης διαταραχών του ατόμου..πράγματα δηλαδή που κάποιος που αγαπάει και τον εαυτό του και την ζωή του και το περιβάλλον του.. δεν τα παθαίνει.. Όσο και να αγαπάει τον εαυτό του, άμα δεν έχει ζήσει την ζωή θα τα πάθει. Ο Αποκρυφισμός είναι πολύ βαθιά και επικίνδυνη θάλασσα. Για αυτό λέω, πως ένα παιδί ή ένας έφηβος μπορεί να ασχοληθεί με αυτό, μόνο υπό την καθοδήγηση των γονέων του. Και σε αυτό είμαι κάθετος.

Ναι, έχω δει κάποια πράγματα που μόνο εκεί μπορεί να πάει το μυαλό μου.. δεν θα τα αναφέρω όμως εδώ γιατί είναι λίγο άσχετα με το θέμα...αφού πάει πραγματικά πολύς καιρός από τότε που τα είδα...

Όχι.. δεν αναφέρομαι τόσο σε αυτά. Αλλά σε ποιο σοβαρά ζητήματα. 1) Ένα παιδί ή έστω ένας έφηβος είναι σε θέση να χειριστεί ζητήματα τελετουργικής μαγείας; Είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα με τον σεβασμό που τους χρειάζεται; Είναι γνωστό, και έχει αποδειχτεί πως παιδιά και οι έφηβοι αψηφούν τον κίνδυνο. 2) Τις Σέκτες τις παραβλέπουμε; 3) Δεν μπορώ να πω παραπάνω.... γιατί θα αναφερθώ σε ακραία ζητήματα που λίγο πολύ όλοι ξέρουμε τι μπορεί να συναντήσει κανείς στον ευρύτερο χώρο του αποκρυφισμού..

Αρχικά θα απαντήσω στο θέμα του θέματος... και μετά αν βρω χρόνο θα αναφερθώ και στην εξέλιξη του. Η δικαιοσύνη είναι μια αλήθεια και μπορεί να κατακτηθεί. Όμως δεν μπορεί να είναι κάτι απόλυτο ως προς όλες τις περιπτώσεις και υπό όλες τις συνθήκες. Αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί ως προς το κάθε ζήτημα, τότε θα διακρίνουμε και την ύπαρξη της δικαιοσύνης ( η οποία όμως δυστυχώς στις μέρες μας δεν υπάρχει). Μπορεί κάποιος να κατηγορήσει τον εαυτό του και στην συνέχεια να τον δικάσει; Αν ναι τότε είμαστε σε καλό δρόμο. Ζούμε και αληλοεπιδρούμε με τους άλλους ανθρώπους, και για αυτό είμαστε και σύνολο. Και Ως σύνολο υλοποιούμε την πολιτεία. Αυτή είναι η αρχική ιδέα.. όμως η πολιτεία δεν είναι προέκταση του κάθε ατόμου, πράγμα αναμενόμενο αφού οι μεταξύ μας σχέσεις δεν είναι αρμονικές. Όσο αναφορά την Δημοκρατία ως πολίτευμα, η υπάρχουσα δομή της πολιτείας δεν ευνοεί την ύπαρξη αυτού του πολιτεύματος. Θα μπορούσαν να καθορίζουν οι πολίτες την εξέλιξη της πολιτείας, αλλά μόνο κάτω από άλλες συνθήκες. Ο Λόγος, και το δικαίωμα και η ελευθερία του πολίτη, χάνετε μέσα στην κάλπη. Πριν όμως με κατηγορήσετε, ας το δούμε λίγο το ζήτημα : Ο σημερινός, ενάρετος πολίτης, καθησυχασμένος πλέον με την ψευδαίσθηση που δημιουργεί το τωρινό πολίτευμα, ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα ( ή καθήκον; αφού υπάρχουν και οι ποινές) δηλώνοντας έμμεσα την υποταγή του στην άρχουσα τάξη και ταυτόχρονα στο κεφάλαιο. Δεν επιλέγει απόψεις, δεν επιλέγει αποφάσεις. Επιλέγει Εξουσιαστές. Δημοκρατία λέμε πως έχουμε, ... πως υφίσταται όμως η δημοκρατία όταν ο ίδιος ο Δήμος κάνει ανάθεση του δικαιώματος του να καθορίζει ο ίδιος την εξέλιξη της πολιτείας; Ακόμα και αν θεωρήσουμε πως για τους υποψήφιους "υπεύθυνους" ας τους πούμε, υπάρχουν ίσες ευκαιρίες, δεν αλλάζει κάτι. Ακόμα μια τέτοια θεώρηση θα ήταν λάθος, αφού ο θεσμός βασίζεται πλέον στο μαρκετινγκ, το οποίο απαιτεί χρήμα. Συνεπώς ο Δήμος δεν αναθέτει το δικαίωμα και καθήκον του στους ποιο άξιους, αλλά στους πιο καλά διαφιμιζόμενους και κατά συνέπεια ποιο οικονομικά ευκατάστατους. Το Στάδιο αυτό, έχει ήδη έρθει. Αξίζει να δούμε λίγο τα τελευταία γεγονότα, με το ΔΝΤ. Ποιος από εμάς πήρε τα δεκαπλάσια από όσα πρόσφερε στην πολιτεία και τώρα η πολιτεία του λέει ευχαριστώ, και πόσοι από εμάς δεν πήραν ούτε καν τα μισά από όσα πρόσφεραν στην πολιτεία, και τώρα η πολιτεία ζητά και κάτι τις... παραπάνω; Και ακριβώς επειδή η ίδια η πολιτεία "διαπαιδαγωγεί" (για να το πούμε πιο ωμά, παράγει άβουλους και υποταγμένους ) πολίτες μόνο ένας τρόπος υπάρχει. Το κόψιμο του ομφάλιου λώρου του πολίτη και της πολιτείας, και κατόπιν η δημιουργία της "αντιπολιτειας" ενός ιού, που θα μεγαλώνει και θα γκρεμίζει τους θεσμούς της υπάρχουσας πολιτείας. Μέσα από τις στάχτες της σύγκρουσης αυτής, θα ανθίσει μια νέα κοινωνία. Δεν είναι ποιος, αλλά τι. Αν θέσουμε κάποιον ειδικό θα καταλήξουμε εδώ που είμαστε τώρα. Το μόνο που χρειάζεται είναι αλληλοσεβασμός και αλληλεγγύη. Ηθική και αυτοπειθαρχία. Στο δεύτερο ερώτημα σου δεν μπορώ να δώσω μια απάντηση που να με ικανοποιεί... Αξίζει να αναφέρω όμως πως εδώ και χρόνια υλοποιούνται προσπάθειες μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους, μέσα από συζητήσεις και διάφορες άλλες εκδηλώσεις, ενώ παράλληλα γίνονται αξιόλογες προσπάθειες και έξω από τις σχολές. Πέρα από αυτό όμως, μια άλλη μορφή - και αρκετά δυνατή μάλιστα - αφύπνισης της μάζας είναι μέσω της πνευματικής καλλιέργειας. Οφείλω να ομολογήσω πως με εκπλήσσει και με χαροποιεί ότι Πανεπιστημιακή ύλη ( που παρέχεται υπό τις ευλογίες της "πολιτείας" ) περιλαμβάνει τέτοια θέματα..

Εγώ απλά πιστεύω πως η κάθε ηλικία έχει και τις ανάλογες ασχολίες της. Γενικά με την τέχνη μπορεί ένα παιδί να ασχοληθεί από μικρή ηλικία αρκεί βέβαια να έχει και την πνευματική καθοδήγηση των γονιών του από τη στιγμή που αυτοί ασχολούνται. Αν όμως οι γονείς είναι άσχετοι με το άθλημα.. τότε η κατάσταση μπορεί να γίνει πραγματικά επικίνδυνη. Αυτό που χρειάζεται ένα παιδί, είναι η πνευματική καλλιέργεια μέσα από λογοτεχνία, ποίηση, μύθους, μουσική , χορό, θέατρο. και σιγά σιγά με μικρά βήματα να ερευνά το μυστήριο έτσι ώστε όταν αποκτήσει την ωριμότητα τον σεβασμό, την αυτοπειθαρχια, την αντικειμενικότητα να προχωρησει στην τέχνη. Αυτό που ουσιαστικά χρειάζεται, είναι ένα σωστό υπόβαθρο. Ενδεικτικά θα έλεγα πως η πιο σωστή ηλικία για να αρχίσει την ενασχόληση ( καθεαυτού ) με την τέχνη είναι κάπου μεταξύ 17 - 20

Πολύ ντόρος γίνεται για το θέμα.... κάθε τόσο βγάζουν νέες γρίπες και ιούς.. και αυτό για να πουλάνε οι φαρμακοβιομηχανίες, εξού και η βαβούρα. Το εμβόλιο δεν το έκανα και ούτε πρόκειται να το κάνω. Μάλιστα πριν 2 χρόνια πότε ήταν, που βγήκαν τα εμβόλια, που όλοι κυκλοφορούσαν με μάσκες μην και κολλήσουν στα ΜΜΜ, εγώ πήγα και σε κάμπινγκ ( σαρδελο κατάσταση) και μια χαρά είμαι. Αν είναι να σου τύχει θα σου τύχει... απλά χρειάζεται λίγο προσοχή. Όσο για τα άτομα που έχουν λίγο ευαίσθητη υγεία... αυτοί καλό θα ήταν να το κάνουν...(οι περισσότεροι πιστεύω το έχουν κάνει) Θέλω να κάνω μια ερώτηση όμως... πότε παρουσιάστηκε η γρίπη και πότε βγήκε το εμβόλιο;

Έχει πολύ ζουμί μου φαίνεται αυτό το θέμα... για αυτό θα τα πάρω από την αρχή.. Ως προς το πρώτο post, με βάση αυτά που παρέθεσε ο Grey, τα συμπεράσματα που βγάζει εν μέρη, ισχύουν. Όμως, ότι και να πούμε θα είναι εικασίες! Καμία Ιστορική πηγή δεν είναι αξιόπιστη αφού ο καθένας τα γράφει όπως τον συμφέρει. Θεωρώ πως είναι γνωστό πως πολλά ιστορικά ντοκουμέντα που μας είναι γνωστά, είναι ψευδή, και αυτό οφείλεται καθαρά σε πολιτικούς λόγους της εποχής που γράφτηκαν. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να κρίνουμε με βάση αυτά που βλέπουμε. Να κρίνουμε ανάλογα με την περίπτωση, για κάθε περίπτωση. μπλα μπλα μπλα μπλα......μπλα Το συμπέρασμα που έβγαλα εγώ.... από όοοοολα αυτά είναι ότι το θέμα Γειώθηκε!