Dalia

Ευχαριστώ που το εξήγησες Αρχάγγελε. Με μπέρδεψε το ''προφητικά''. Τώρα βγάζει νόημα η αρχική σου εξήγηση ότι αφού κάτι συνέβη στο ασυνείδητο θα αντικατοπτριστεί στο συνειδητό και αφορά στο παρόν ή παρελθόν. Αυτά τα όνειρα τα έχω κατατάξει ως πολύ σημαντικά γιατί με αλλάζουν. Είναι όνειρα που μαθαίνεις πράγματα και κατανοείς βαθύτερα το μήνυμά τους, σαν να σου ανοίγουν τον δρόμο.

Οι σοφοί έχουν σίγουρα δίκιο σε αυτό? γιατί υπάρχουν και άλλοι που λένε φύλαγε τα ρούχα σου. Δηλαδή οι σοφοί της ιστορίας υποστηρίζουν ότι αν είναι ''γραμμένο'' να γίνει θα γίνει οπότε μην προσπαθείς να αποφύγεις κάτι αναπόφευκτο. Το έχω ακούσει αυτό, έχω δει και θρίλερ με το θέμα. Ούτις, τι εννοείς και βρεχόμενος μικρό το κακό θα γλυτώσει άλλο κακό χειρότερο?

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις παιδιά! Με υγεία το όνομα Φοίνικα! Ομολογώ ότι χθες αργά που διάβασα την απάντησή σου, ειδικότερα το δεύτερο κομμάτι που μιλάς για τα έμβια όντα γύρισα πίσω στις καλές εποχές του ΄10... γιατί γράφεις με έναν τρόπο που σε βάζει σε ένα κλίμα μυστηρίου και αγωνίας, που τελευταία είχα ξεχάσει. Θυμήθηκα άλλη μια φορά που είχα παρατηρήσει κάτι παρόμοιο και το είχα μοιραστεί με τους αβάπτιστους. Θυμάσαι το περιστατικό με τις γάτες που είχαν μαζευτεί γύρω μου? τότε βέβαια ελπίζω όχι για να μου επιτεθούν αλλά για να με βοηθήσουν. Τέλος πάντων, δεν έχει σημασία αυτό πια πέρασε και η ερμηνεία ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μου με άλλο φως... Τι γίνεται όμως αν ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να επηρεάζει άλλους οργανισμούς οργανικούς ή ανόργανους μέσω των συναισθημάτων αναρωτιέμαι. Ο φόβος λένε εξιτάρει τα άγρια αρπακτικά ζώα για αυτό και η συμβουλή μην τρέξεις αν βρεθείς πρόσωπο με πρόσωπο με ένα άγριο ζώο... αν ο φόβος δεν έχει μόνο μυρωδια αλλά και κάτι άλλο που τραβά ανεπιθύμητα πλάσματα? οκ τώρα που τα λέω αυτά θυμάμαι ότι ο ελεγχόμενος φόβος ήταν δόλωμα για ένα ανόργανο ον σε βιβλίο του Καστανέντα. Ο μάγος αναπαρήγαγε το συναίσθημα του φόβου σε δόσεις έτσι ώστε να ελέγχει το ανόργανο ον, γιατί το τελευταίο τρέφονταν με το φόβο. Πολύ ενδιαφέρον αν και δύσκολο να αποδειχτεί?

Καλημέρα Αρχάγγελε! Θα σου πω ένα παράδειγμα είναι και επίκαιρο του καλοκαιριού. Μπαίνω στη θάλασσα και με τσιμπάει τσούχτρα. Τσούζει πολύ, βάζω fenistil, καίει, ρίχνω κρύο νερό κλπ. Σκέφτομαι μα γιατί να με τσιμπήσει η άτιμη η τσούχτρα? καλά δεν τσιμπάει μόνο εμένα τσιμπάει και άλλους ... άλλη μέρα επαναλαμβάνεται το σκηνικό. Αρχίζω να σκέφτομαι οτι οι τσούχτρες μου δείχνουν μια προτίμηση και φοβάμαι να μπω στη θάλασσα. Μου φεύγει η διάθεση για μπάνιο γιατί ενώ οι φίλοι μου κολυμπούν μία ώρα και δεν τους τσιμπάει τσούχτρα εμένα με τσιμπάει το πρώτο λεπτό... Αναρωτιέμαι αν έχω κάτι τραβηχτικό, κάτι που να τις έλκει σε μένα ή αν είμαι τόσο άτυχη. Μία, δύο, τρεις φορές, ένα καλοκαίρι, δεύτερο καλοκαίρι τι στο κακό συμβαίνει? Πριν κάποια χρόνια κατάλαβα ότι ενω μπορούσα να πραγματοποιήσω πράγματα που επιθυμούσα πολύ, συνέβαινε το ίδιο και με πράγματα που φοβόμουν και δεν ήθελα να συμβούν. Εκεί χτύπησε ένα προειδοποιητικό καμπανάκι. Αναρωτιέμαι αν εμείς οι ίδιοι με τη στάση που έχουμε στη ζωή έλκουμε ή διώχνουμε καταστάσεις και αν μπορούμε με συνειδητή προσπάθεια να το αλλάξουμε αυτό.

Ούτις θα προσπαθήσω να εξηγήσω λίγο το σκεπτικό μου. Πες ότι βλέπεις ένα σημαντικό όνειρο, μετά από καιρό και ενώ το έχεις απωθήσει κάτι συμβαίνει και το όνειρο επανέρχεται στη μνήμη σου γιατί αναγνωρίζεις κάποια ονειρικά στοιχεία στην καθημερινότητά σου. Βλέπεις κάτι και θυμάσαι αυτόματα το όνειρο. Τότε μπορείς βάσει αυτών των στοιχείων να επιλέξεις πώς θα κινηθείς αν θέλεις να συμβεί κάτι ή όχι. Δηλαδή μπορεί να μην εμποδίσεις τη βροχή αλλά θα πάρεις ομπρέλα όπως λες ή δε θα βγεις καθόλου για να μην βραχείς.

Καλησπέρα και καλώς ήρθες! Αναφέρομαι σε κάτι διαφορετικό από αυτό που λες για το προμήνυμα. Δεν είναι θέμα διαίσθησης ότι κάτι θα συμβεί όσο ότι ο φόβος για κάτι είναι σα να δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για να βιώσεις αυτό που φοβάσαι. Ο φόβος λειτουργεί σαν μαγνήτης πραγματοποιώντας τη φοβία. Αυτό που λένε όταν θέλεις κάτι πολύ συμβαίνει φαίνεται να ισχύει και για όσα δεν θέλουμε να συμβούν και φοβόμαστε.

Οι περισσότεροι από εσάς θα έχετε παρατηρήσει ότι πράγματα που φοβόμαστε ή που δεν θέλουμε να συμβούν, συμβαίνουν. Γιατί συμβαίνει αυτό υπάρχει εξήγηση? Πώς μπορούμε να ελέγξουμε τον φόβο και πώς γίνεται να πείσουμε τον εαυτό μας να σταματήσει να φοβάται? Υπάρχει τρόπος να επιτύχουμε το αντίθετο δηλαδή να απομακρύνουμε την πιθανότητα να μας συμβεί κάτι υιοθετώντας κάποια τεχνική που θα απωθεί αυτό που φοβόμαστε?

Καλημέρα σε όλους! Αρχάγγελε μπορείς να διευκρινήσεις λίγο τι εννοείς όταν λες τα μηνύματα που παίρνω δεν είναι μελλοντικές καταστάσεις αλλά παρελθοντικές ή του παρόντος... θέλω να εστιάσω την προσοχή μου στο σημείο που γράφεις από τη στιγμή που τα γεγονότα αυτά έχουν συμβεί ήδη στο ασυνείδητο, εκ των πραγμάτων εν καιρώ θα κατοπτριστούν στο συνειδητό... αυτό με έχει απασχολήσει συχνά στο παρελθόν. (έχω την αίσθηση ότι το έχουμε ξανασυζητήσει εδώ είχα ψάξει να βρω τη σχετική συζήτηση αλλά δεν) Η ερώτηση που τριγυρίζει στο μυαλό μου είναι αν ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να ελέγξει ως έναν βαθμό αυτά τα γεγονότα ώστε να αποτρέψει κάτι ή να δουλέψει συνειδητά ώστε να πετύχει κάτι... Δηλαδή στα συνειδητά ή προφητικά όνειρα που λες μπορούμε να επέμβουμε στη ροή των πραγμάτων αλλάζοντας το αποτέλεσμα? και αν δεν μπορούμε να επέμβουμε τότε τι νόημα έχει να βλέπουμε ή να προβλέπουμε κάτι αν είμαστε ανίσχυροι να το αλλάξουμε?

Καλημέρα Outis! ίσως επειδή είναι τόσο 'παράλογα απλό' να είναι δύσκολο να το αντιληφθεί κάποιος... θυμίζει κάτι άλλο που έχω ξαναδιαβάσει και συνδυάζοντάς τα κατανοώ τι λες. Παρεμένει όμως δύσκολο στην πραγματοποίηση γιατί πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές πρώτα εκτός και αν χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Τότε ο τολμών νικά και αν δεν νικά τουλάχιστον έχει περισσότερες πιθανότητες στη 'νίκη' από κάποιον που περιμένει άλλους να δράσουν αντί για τον ίδιο.

Καλημέρα! Πώς να μην θυμάμαι τον Ιντιάνα Τζόουνς και ειδικά τη σκηνή που περιγράφεις? σαν να τη βλέπω τώρα... Η πίστη του ανταμοίβεται αλλά είχε και ένα πολύ ισχυρό κίνητρο για να κάνει το άλμα, την αγάπη για τον πατέρα του που τον ωθεί πέρα από τα όρια της λογικής του και πέφτει στο κενό! Αντίθετα, ο Σολομών της ιστορίας αγαπούσε τον Πατέρα του στα λόγια μόνο, ενω όταν παρουσιάστηκε η ευκαιρία να τον γνωρίσει καλύτερα έμεινε εκεί που ήταν... χαχαχα πολύ πετυχημένο το ανέκδοτο! Είναι θέμα πίστης λοιπόν το βήμα που κάνουμε...? Αυτό που λες για την Πίστη που πηγάζει από μέσα μας πώς να ενεργοποιείται αναρωτιέμαι? πώς δηλαδή ένας άνθρωπος κατακτά αυτού του είδους την πίστη? είναι όλοι ικανοί να πιστέψουν με αυτό τον τρόπο ή ανάλογα με του πώς ζουν χάνουν το δικαίωμα στην πίστη? Αν η πίστη που πηγάζει από μέσα μας είναι κάτι που προέρχεται από το ασυνείδητο κομμάτι του εαυτού μας, τότε δεν είναι κάτι που μπορούμε να ελέγξουμε με τη λογική μας,τις εμπειρίες μας, τον συνειδητό μας εαυτό που αντί να ανοίγει πόρτες κλείνει... εμποδίζει γνώσεις που προέρχονται από την ασυνείδητη πλευρά μας να έρθουν στην επιφάνεια και να υλοποιηθούν ή τουλάχιστον να μας αφυπνίσουν εκτός και αν ανακαλύψουμε το κλειδί.

Καλημέρα Ζακ και Δανάη! Συμφωνώ ότι για να εφαρμοστούν οι γνώσεις πρέπει να έχουμε κατακτήσει κάτι άλλο προηγουμένως. Αυτή η αλλαγή δεν ξέρω πώς γίνεται αλλά πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να πετύχουμε το στόχο μας. Εν τω μεταξύ διάβαζα τα λόγια του Αρχάγγελου στο θέμα του Kailor για τα βότανα και πρόσεξα αυτό που λέει ότι δεν φτάνει μονο να χρησιμοποιείς τα βότανα αλλά να συνειδητοποιείς ότι για να σε βοηθήσουν πρέπει να βοηθήσεις και εσύ τον εαυτό σου αλλάζοντας τρόπο ζωής. Έχει απόλυτο δίκιο σε αυτό που λέει γιατί τα τελευταία χρόνια παρατηρώ πόσοι άνθρωποι παίρνουν συμπληρώματα και βιταμίνες για να έχουν νεανικό δέρμα, οι σούπερ τροφές έχουν κατακτήσει την αγορά, το κεφίρ πουλιέται στο σούπερ μαρκετ κλπ αλλά οι ίδιοι άνθρωποι καπνίζουν δύο πακέτα τσιγάρα τη μέρα, πίνουν, τρώνε συνέχεια έξω, ξενυχτάνε... Με λίγα λόγια προσπαθούν να αλλάξουν την εμφάνιση τους χωρίς να αλλάξουν τρόπο σκέψης ή συνήθειες με αποτέλεσμα να αποτυγχάνουν και να βλάπτουν την υγεία τους.Τι νόημα έχει να καταναλώνεις βιταμίνες σε μορφή χαπιού όταν μπορείς να τις βρείς σε φρούτα, λαχανικά και ισορροπημένη διατροφή? Τι νόημα έχει να παίρνεις σκευάσματα για λαμπερό δέρμα όταν καπνίζεις και ξεροψήνεσαι στο σολάριουμ? Το περίεργο είναι ότι όλοι γνωρίζουν για τις βλαβερές συνέπειες αυτού του τρόπου ζωής αλλά τον επιλέγουν... η γνώση υπάρχει, αλλά δεν θέλουμε να ακούσουμε ή να την εφαρμόσουμε, γιατί αναρωτιέμαι? Τι ξεχωρίζει αυτούς που ακούνε από τους υπόλοιπους? Μήπως οι πρώτοι συνειδητοποιούν κάτι και τι είναι αυτό?

Τότε θα μπορούσε κάποιος να αναβιώσει τη συνειδητοποίηση και να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του... αλλά πώς γίνεται αυτό. Σε αυτή τη συζήτηση δεν θέλω να μιλήσουμε για τους σοφούς που όλοι μνημονεύουν, ούτε για τις γνώσεις που λίγοι έχουν πρόσβαση αλλά για την εφαρμογή γνώσης που είναι προσιτή στον καθένα και που μπορεί εφαρμόζοντάς τη να αλλάξει τη ζωή του προς το καλύτερο.

Καλησπέρα! Σύντομα και περιεκτικά όσα είπες Τράγου Κέρατο και η μετάφραση του Outis συμπληρώνει όποιες απορίες υπήρχαν... Αυτό που γράφεις για την συνειδητοποίηση το έχω παρατηρήσει αρκετές φορές αλλά υπάρχει διαφορά και εκεί. Πολλές φορές συνειδητοποιούμε κάτι ή έτσι νομίζουμε μέχρι να ξεχάσουμε αυτό που συνειδητοποιήσαμε. Όταν συμβαίνει αυτό η αφύπνιση κρατάει λίγο και η συνειδητοποίηση δεν μας αλλάζει. Δέν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό. Ίσως ο άνθρωπος να μην είναι έτοιμος για την αλλαγή γιατί δεν έχει δουλέψει αρκετά με τον εαυτό του, την εγκατάλειψη του Εγώ που είχες πει παραπάνω. 'Οταν συμβαίνει αυτό ειδικά αν κάποιος περνά καλά και δεν έχει ανάγκη να αλλάξει δεν υπάρχει διαθέσιμος χώρος για να δουλέψει με τις όποιες συνειδητοποιήσεις. Ενώ κάτι δυσάρεστο, το σοκ που είπαμε παραπάνω ή η ανατροπή της ισορροπίας βοηθά τον άνθρωπο να στραφεί στα ουσιαστικά αλλά και πάλι δεν είναι αυτή η λύση μια που ο άνθρωπος έχει την τύχη ή την κατάρα? να ξεχνά γρήγορα. Ο χρόνος είναι γιατρός που λένε αλλά η λήθη δεν είναι γιατρειά όταν θέλει κάποιος να μαθει από τις εμπειρίες του. Για αυτό το λόγο η θεραπεύτρια δεν γιάτρευε την ασθενή στο βιβλίο της Florinda Donner The witch's dream. Δε σε θεραπεύω αμέσως της είπε, αν και μπορώ να το κάνω, γιατί είσαι τόσο ηλίθια που μόλις θεραπευτείς θα ξαναγυρίσεις στις παλιές σου συνήθειες... Ενώ το ζητούμενο ήταν να αποβάλλει τις παλιές της συνήθειες και να ανακαλύψει τις πραγματικές της δυνατότητες. Είναι όπως συμβαίνει με τα όνειρα τη στιγμή που τα βλέπεις και ξυπνάς τα θυμάσαι ενώ όταν ξανακοιμάσαι δεν μπορείς να τα ανακαλέσεις εύκολα ή ξεχνάς ότι είδες όνειρο. Έτσι και με τη συνειδητοποίηση. Ενώ αν υπήρχε τρόπος να ξαναθυμηθείς αυτά που είδες ή ένιωσες ή κατάλαβες...

Θυμήθηκα τη συγκεκριμένη συζήτηση μετά από χρόνια και την ξαναδιάβασα. Πυραμιντ, σε ευχαριστώ για αυτά που έγραψες τότε, τώρα καταλαβαίνω αυτό που ήθελες να πεις γιατί βλέπω καλύτερα. Είχες δίκιο. Όλοι μας δουλεύουμε τα θέματά μας και αναλόγως το τι έχουμε να δουλεψουμε συναντάμε τον α ή β άνθρωπο. Κάποιοι λίγοι το συνειδητοποιούν αυτό και κάποιοι όχι. Αλλά μέσα από την εμπειρία μπορεί κανεις να κατανοήσει ευκολότερα την ανθρώπινη συμπεριφορά. Συνήθως εκείνοι που συμπεριφέρονται με αρνητικό τρόπο,λένε τον κακό λόγο, λυπούνται με την επιτυχία του άλλου κλπ. έχουν δικά τους άλυτα προβλήματα και ό,τι αρνητικό νιώθουν εξωτερικεύεται με αυτό τον τρόπο.

Καλησπέρα και σε εσένα μετά από καιρό Τράγου Κέρατο! Αυτό που γράφεις για την ανάσυρση των σωστών πληροφοριών την κατάλληλη στιγμή μου θύμισε ένα ενδιαφέρον έργο, το Limitless με τον Bradley Cooper. Εκεί ο πρωταγωνιστής με τη βοήθεια ενός χαπιού έχει πρόσβαση σε οτιδήποτε έχει μάθει στο παρελθόν, όπως και την ικανότητα να αξιοποιεί τις γνώσεις του. Όσοι δίνουν συμβουλές στους άλλους αλλά οι ίδιοι δεν μπορούν να τις εφαρμόσουν έχουν τον ρόλο μετάδοσης της γνώσης, αλλά αν οι ίδιοι έχουν αποτύχει στο να τηρήσουν αυτά που λένε πώς να πείσουν τους άλλους να εφαρμόσουν τη συμβουλή? είναι αυτό που λένε, Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις... 'Αρα, σοφός δεν είναι αυτός που μεταδίδει τη γνώση αλλά εκείνος που την κάνει τρόπο ζωής. Αλλά πώς γίνεται αυτό? πώς γίνεται η γνώση από ξένη, δική μας? Τι αλλαγές συντελούνται μέσα μας που μας αφυπνίζουν? Με πρακτική εξάσκηση για όποιον ακολουθεί συγκεκριμένο σύστημα? τι συμβαίνει όμως αν κάποιος δεν έχει πρόσβαση σε αυτές τις πηγές γνώσης? πώς μπορεί κάποιος που δεν έχει μυηθεί να γίνει σοφός?

Καλησπέρα Fire Lord Zuco! να σου πω την αλήθεια δεν είχα την μαγεία στο νου μου όταν το έγραψα, από την άλλη αν δεν ήταν η Μαγεία τότε η ερώτηση ίσως να μην είχε γίνει ποτέ! έχω την αίσθηση ότι το πέρασμα στην άλλη πλευρά δηλαδή στην εφαρμογή της γνώσης δεν είναι τόσο ξεκάθαρο όσο πιστεύουμε και αυτό γιατί ενώ ξεκινάμε, με ενθουσιασμό πολλές φορές, κάτι μας σταματά με αποτέλεσμα να μην ολοκληρώνουμε το ταξίδι ή να αποτυγχάνουμε στο στόχο μας. Πώς λέγεται αυτό? όταν εγκαταλείπουμε εύκολα την προσπάθεια ή απογοητευόμαστε γιατί δεν έχουμε την απαραίτητη υπομονή ή θέληση... έτσι ενώ οι πληροφορίες υπάρχουν και οι γνώσεις είναι εκεί διαθέσιμες, αδυνατούμε να τις θέσουμε σε εφαρμογή. Το θέμα της αφύπνισης είναι το πιο ενδιαφέρον σημείο θα έλεγα. Τι είδους σοκ μπορεί να μας κάνει να αλλάξουμε τόσο πολύ ώστε να περάσουμε στην άλλη πλευρά? Πόσο κρατάει η επίδρασή του σοκ ώστε να διατηρηθεί αναλλοίωτο το ενδιαφέρον μας? Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο.

Σοφία δεν είναι η συσσώρευση γνώσεων αλλά η εφαρμογή τους, έγραψε ο Λέο Μπουσκάλια και πολλοί άλλοι πριν από αυτόν, φαντάζομαι. Άρα, το πρόβλημα δεν είναι να μαζέψουμε πληροφορίες για κάτι που μας ενδιαφέρει αλλά να εφαρμόσουμε αυτό που μάθαμε, γιατί λύσεις και απαντήσεις υπάρχουν αλλά επιλέγουμε να τις αγνοούμε. Δεν ξέρω γιατί. Αλλά έτσι συμβαίνει συνήθως. Όταν περνάμε στην άλλη πλευρά και εφαρμόζουμε τη γνώση σίγουρα δεν είμαστε σοφοί αλλά έχουμε κάνει μια καλή αρχή στην κατάκτηση του στόχου μας. Αλλά πώς περνάμε στην άλλη πλευρά αναρωτιέμαι? τι είναι αυτό που αλλάζει στον τρόπο σκέψης μας, που μας αφυπνίζει από τις παλιές μας συνήθειες?

Υπάρχει και ο εποικοδομητικός εγωισμός που συζητήθηκε σε άλλο θέμα, ο οποίος δεν εκδηλώνεται ως υπερηφάνεια αλλά ώς ένας άλλος τρόπος εξοικονόμησης ενέργειας ή καλύτερα ανακύκλωσης της ενέργειας. Μόνο που το τελικό προϊόν της ανακύκλωσης είναι καλύτερης ποιότητας από το αρχικό.

Στις μέρες μας η λέξη σεμνό έχει συνδεθεί λανθασμένα ίσως με την ταπεινότητα. π.χ Λέμε σεμνό ντύσιμο, δηλαδή το ντύσιμο χαμηλών τόνων, αυτό που δεν προκαλεί ή σεμνή τελετή δηλαδή χωρίς περιτά έξοδα.

Αν κατάλαβα καλά Ούτις λες ότι ακόμα και εκείνοι που εξασκούνται στην ταπείνωση με προσήλωση μπορεί να αρχίσουν να κάνουν εγωιστικές σκέψεις για το πόσο καλοί είναι, πόσο εγκρατείς και να αυτοθαυμάζονται, με αποτέλεσμα να χάνουν τα οφέλη της άσκησης τους. Θυμίζει αυτό που είχε συμβουλέψει ο Ιησους στους μαθητές του για τη νηστεία που πρέπει να γίνεται με διακριτικό τρόπο για να είναι ωφέλιμη.

Dimulator δεν χρειάζεται όταν συμφωνείς με κάτι που λέω να "ταϊζεις" τον εγωισμό μου, πόσο μάλλον όταν το θηρίο του εγωισμού όσο το ταϊζουμε τόσο μεγαλώνει... με δυσκολεύουν εκφράσεις σαν αυτές γιατί τραβούν την προσοχή πάνω μου ενώ δεν το επιδιώκω και ούτε είναι κάτι που θέλω. Μάλλον με κάνει να νιώθω άσχημα γιατί με βάζει έστω στιγμιαία να νιώθω κάτι σαν έπαρση ενώ δευτερόλεπτα αργότερα με αδειάζει εντελώς όταν συνειδητοποιώ τι συμβαίνει μέσα μου...

Εξαρτάται από τον άνθρωπο και από το πόσο προσπαθεί φαντάζομαι. Η προσπάθεια πρέπει να είναι συνεχής γιατί οι αντιπερισπασμοί είναι πολλοί. Ο πνευματικά αφυπνισμένος άνθρωπος όμως που έχει μάθει να παρακολουθεί που τον οδηγούν οι σκέψεις και τα λόγια του μπορεί να προστατέψει τον εαυτό του, πολλές φορές από τον ίδιο του τον εαυτό και να σταματά ή να περιορίζει τον εγωισμό του.

Το γίνομαι "καλύτερος άνθρωπος" δεν είναι εύκολο να το ορίσουμε γιατί ο καθένας εδώ μέσα μπορεί να έχει άλλη άποψη. Το να γίνει κάποιος καλύτερος άνθρωπος είναι μια προσπάθεια χρόνων, δε γίνεται από τη μία στιγμή στην άλλη, ίσως χρειάζεται και ένα γερό ταρακούνημα για να ξυπνήσει και να πει από μέσα του "Τι κάνω τόσο καιρό με τη ζωή μου"?... Καλύτερος άνθρωπος όπως το βλέπω είναι εκείνος που αναγνωρίζει τα σφάλματά, τις "αστοχίες", τα λάθη που έκανε στο παρελθόν και από αυτά αντλεί τη δύναμη, τη γνώση, το θάρρος να συνεχίσει το δρόμο του αποφεύγοντας τα λάθη του παρελθόντος. Καλύτερος σημαίνει λιγότερο εγωιστής και περισσότερο ταπεινός, να μην ασχολείται κάποιος συνέχεια με τον εαυτό του αλλά να αφιερώνει τον πολύτιμο χρόνο του και στους άλλους, κυρίως σε εκείνους που έχουν ανάγκη από βοήθεια. Καλύτερος είναι αυτός που δίνει στους άλλους χωρίς να περιμένει ανταμοιβή και αναγνώριση, να το κάνει γιατί νιώθει ότι αυτό είναι το σωστό. Καλύτερος γίνεται κάποιος που μαθαίνει να συγχωρει τα λάθη που κάνουν οι άλλοι εις βάρος του και δεν κατακρίνει τις συμπεριφορές τους, αλλά βλέπει ότι οι άλλοι τον καθρεφτίζουν.

Με απλά λόγια θα έλεγα ότι ο πνευματικά αφυπνισμένος μπορεί να ακούει φωνές, ενώ ο σχιζοφρενής ακούει και υπ-ακούει.

Αυτή είναι η ουσία Johnny. Πώς θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Η ενέργεια που σπαταλάμε σε ανούσια πράγματα αν διοχετευθεί σωστά μπορεί να αποδώσει καρπούς. Αρκεί να υπάρχει διάκριση.