Dalia

Γιατί να μην υπάρξει μια τέτοια λύση...!? θυμάμαι από καιρό που το είχες πει...Γυρίστε τους την πλάτη αν ξυπνήσατε. Πώς γίνεται να οργανωθεί κάτι τέτοιο, όμως? ποιοί μπορούν να δώσουν το σαφέστατο μήνυμα στα κανάλια, στους πολιτικούς και σε όσους εξυπηρετούν το σύστημα? η μαθητική παρέλαση είναι πολύ καλή ιδέα. Κόσμος και μαθητές θα λάμψουν δια της απουσίας τους, στέλνοντας ένα ηχηρότατο μήνυμα στους υπόλοιπους. Προσέξτε τους λένε γιατί η παρέλαση είναι μόνο συμβολική ενώ πολιτικοί, κανάλια, το σύστημα γενικότερα είναι εξαρτημένο από εμάς, τρέφεται και συντηρείται από εμάς τους πολλούς, που δυστυχώς μέχρι τώρα κοιμόμασταν αλλά επιτέλους ξυπνήσαμε!

Καλέ μου Ιχώρ δεν το πιστεύω ότι κάθισες να κάνεις ανάλυση στο εν λόγω "θαύμα"... και όχι μόνο αυτό αλλά δε θέλεις να θίξεις και πίστες με την ανάλυση. Είδα και τα σχόλια από τους διάφορους "πιστούς"... τι να πώ η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Πολλοί περιμένουν ένα θαύμα για να σωθούν από τα χρέη που δημιούργησαν. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιποι πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα και να ασχολούμαστε με τέτοιου είδους δημοσιεύσεις. Αν κάποιοι θέλουν να πιστέψουν ότι η Παναγία θα τρέξει να τους σώσει ας το πιστέψουν, αν αυτό τους βοηθάει να νιώσουν καλύτερα άσε τους, και αν θέλουν με αυτό τον τρόπο να αποδείξουν κάτι ας το κάνουν...

Όταν κάποιοςυποστηρίζει την "ακραία σάτιρα" θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος για ακραίες αντιδράσεις... το λες και μόνη σου Δανάη αν δεν κρατηθούν τα όρια τα πράγματα εξωθούνται στα άκρα. Αν κάποιος λοιπόν θέλει να "πιέζει" και να "δοκιμάζει" τα άκρα ας το κάνει με δική του ευθύνη, αρκεί να μην βάζει σε κίνδυνο τις ζωές άλλων. Δεν καταλαβαίνω γιατί η προβολή των υποτιθέμενων θαυμάτων ενοχλεί ή θίγει κάποιους... δηλαδή ο "σεβασμός" σε μια πίστη σταματάει όταν κάποιος πάει να βγάλει χρήματα από αυτή? με τον Παϊσιο θυμηθήκαμε ότι η θρησκεία έχει μεταλλαχθεί σε επιχείρηση? ο εορτασμός των Χριστουγέννων και του Πάσχα τι είναι? και ποιός δεν ωφελείται από την εμπορευματοποίηση της θρησκείας...όσοι πουλάνε είδη δώρων, είδη ενδυμασίας, είδη για το σπίτι, σουπερ μάρκετ,κρεοπωλεία,μανάβικα, βιβλιοπωλεία, γραφεία ταξιδίων, ξενοδοχεία, Οτε, Δεη και όλοι όσοι βγάζουν χρήματα άμεσα ή έμμεσα τις "άγιες" αυτές μέρες... δεν είδα να παραπονιέται κάποιος, ίσα ίσα όλοι όσοι επωφελούνται, δηλαδή ένα μεγάλο μερίδιο ανθρώπων, περιμένουν εκείνες τις μέρες για να πουλήσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους. Είναι οι επικερδέστερες μέρες του χρόνου αυτές οι τέσσερις εβδομάδες... βρέθηκαν και κάποιοι που εντόπισαν ακόμη έναν τρόπο να βγάλουν χρήματα χρησιμοποιώντας τη μορφή του Παϊσιου, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ακόμη μία φορά. Το παράδειγμα για το τι θεωρείς βλασφημία είναι πολύ ακραίο. Τι τιμωρία αρμόζει σε κάποιον που θα κάνει όλα αυτά?

Η πίστη και το θρησκευτικό συναίσθημα δεν μπαίνουν σε καλούπια... δεν υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος να εκφράσει κάποιος το θρησκευτικό συναίσθημα γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός... το τι νιώθει ο άνθρωπος όταν έρχεται σε επαφή με το "θεό" είναι μια πολύ προσωπική, εσωτερική, μυστική υπόθεση, είναι διάλογος, είναι ειλικρίνεια, είναι η επαφή με τον αληθινό μας εαυτό, με κομμάτια δικά μας που κρύβουμε πίσω από τη μάσκα της καθημερινής εμφάνισης. Είναι διαδικασία εξαγνιστική, σα να βλέπεις για πρώτη φορά τον εαυτό σου σε καθρέπτη, είναι δάκρυα θλίψης και δάκρυα ευγνωμοσύνης, είναι νιώσιμο ολοκληρωτικό του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος... Δεν υπάρχουν γελοίες μορφές, ούτε γελοία σύμβολα... αν κάποιος πιστεύει σε έναν θεό, σε πολλούς θεούς, αν πιστεύει στον ήλιο, στο φεγγάρι, σε ένα λουλούδι, ή στην πεθαμένη του γιαγιά πάλι είναι αξιοσέβαστο το θρησκευτικό του συναίσθημα... Η πίστη δεν είναι αγώνας μεταξύ "ανώτερων και κατώτερων" μορφών, συμβόλων, θρησκειών, η πίστη δεν είναι ποτέ γελοία. Μπορεί στα μάτια μας να φαίνεται "γελοία", αλλά δεν έχει σημασία τι βλέπουν τα μάτια μας, σημασία έχει τι δεν βλέπουν.

Ούτε λογικό, ούτε δέον, ούτε τίποτα δεν μου φαίνεται πολύ απλά γιατί δεν ασχολούμαι με τέτοιου τύπου "ρεπορταζ"...το ερώτημα μου είναι γιατί ενώ κάποιοι ενοχλούνται τόσο πολύ από αυτά τα δελτία με τα ρεπορταζ τους παρόλα αυτά τα βλέπουν!? και μάλιστα εκνευρίζονται με την ευπιστία του κόσμου? πού διαφέρει ο χ "σκεπτόμενος" που τον "προσβάλλει" ένα ρεπορτάζ αυτού του τύπου από τον πιστό που θίγεται όταν σατιρίζουν τη θρησκεία του? στα μάτια μου τουλάχιστον φαίνονται ίδιοι.

Να που η κουβέντα έφτασε σε κρίσιμο σημείο γιατί για κάποιους ο χλευασμός και η σάτιρα είναι το ίδιο... απορία το έχω γιατί κάποιος που δηλώνει "άθεος" ασχολείται τόσο πολύ με ανθρώπους που πιστεύουν σε κάποιο θεό. Τι θέλει να αποδείξει ο άθεος όταν καταπιάνεται με τη γελοιοποίηση όσων πιστεύουν κάπου? τι το γελοίο έχει η πίστη και το θρησκευτικό συναίσθημα? και αν ο "άθεος" έχει βρει απαντήσεις στα υπαρξιακά του εκτός θρησκείας αυτό του δίνει το δικαίωμα να χλευάζει άλλους που ψάχνουν απαντήσεις εντός κάποιας θρησκείας? μάλλον νιώθει ότι έχει βρει τη μοναδική λύση και θέλει να φέρει τους "πλανεμένους πιστούς" στον "ενάρετο δρόμο της αθεϊας"... ή μήπως τους γελοιοποιεί γιατί τους θεωρεί κατώτερους από τον ίδιο...? μα γιατί ασχολείται ο άθεος με τον θεοσεβούμενο? μήπως έχει αμφιβολίες, μήπως δεν κατανοεί, μήπως φοβάται ότι κάνει λάθος και ο χλευασμός είναι η άμυνά του? ... είναι δύσκολος ο δρόμος της αθεϊας και είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να μην πιστεύει, να αμφισβητεί, να σατιρίζει... να προκαλεί όμως, να χλευάζει, να κοροϊδεύει τους υπόλοιπους επειδή είναι διαφορετικοί από τον ίδιο? μα πόσο διαφορετικοί είναι στα αλήθεια?...

Τρεις μήνες μετά αναρωτιέμαι πού θα είμασταν τώρα αν ο κόσμος είχε ψηφίσει διαφορετικά... Θα είχαμε ήδη επιστρέψει στη δραχμή? άκουσα χθες τον Τσίπρα να λέει καλύτερα να σταματήσουμε το κακό τώρα, πριν φτάσουμε στον πάτο δηλαδή, και ακούγεται λογική η πρότασή του, αλλά πώς γίνεται να σταματήσει αυτή η κατρακύλα? Τώρα, άρχισαν να εκφράζονται ελεύθερα και εντός βουλής, δεν κρατούν ούτε τα τυπικά προσχήματα... δεν φοβούνται πλέον να μιλήσουν, να βρίσουν, να ξεμπροστιαστούν, δεν φοβούνται τίποτα. Γιατί?

Είδα το βίντεο με τον 27 χρονο... δεν ήξερα ότι είχε γίνει αυτός ο ντόρος με τον Γέροντα, δεν είχα ακούσει τι κυκλοφορεί στο διαδίκτυο για προφητείες και "θαύματα", γιατί ό,τι ήξερα ήταν από γνωστούς μου που τον είχαν επισκεφτεί και γνωρίσει από κοντά. Από ό,τι κατάλαβα ο νεαρός σατίριζε την ευπιστία κάποιων ανθρώπων σε θαύματα που τα επινόησε ο ίδιος αλλά τα διέδωσε με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται ότι τα έκανε ο Γέροντας. Τέλος πάντων, δεν έχει σημασία τι έκανε ή τι είπε άλλο πράγμα σημειώνω σε αυτή την ιστορία την χρονική στιγμή που έγινε η σύλληψη. Είναι σημεία των καιρών αυτά, η κοινωνία οδηγείται σε ακραίες συμπεριφορές γιατί ο κόσμος αναζητά αφορμές, οποιεσδήποτε είναι αυτές, να εκδηλώσει τη οργή του. Η θρησκεία κερδίζει έδαφος σε δύσκολους καιρούς, είναι αποκούμπι και παρηγοριά για πολλούς Έλληνες και πώς να το κάνουμε προσφέρει ένα πιάτο φαγάκι στους πεινασμένους... βρέθηκε και ένας 27 χρονος που επέλεξε να σατιρίσει έναν άνθρωπο που ζούσε "φτωχικότερα" από τον πιό φτωχό έλληνα και όχι το γνωστό παπαδαριό που κυκλοφορεί στις τηλεοπτικές κάμερες, τους "φτωχούληδες του θεού" με τα δισεκατομμύρια στις τράπεζες και ύστερα αναρωτιόμαστε τι φταίει... Πριν μια πενταετία κανείς δε θα έδινε σημασία στον παστίτσιο, στις εποχές που ζούμε όμως έχει δυσάρεστη γεύση και είναι "δύσπεπτος" για πολύ κόσμο...

Και η αναρωτιόμουν τι στο καλό ζητάει η κότα με τα αυγά σε ποστ... προσπαθούσα να καταλάβω τι θέλει να πει ο "ποιητής"... (ε, τι να κάνουμε κάλλιο αργά παρά ποτέ)

Δηλαδή εσύ πιστεύεις ότι οι Γάλλοι δημοσιογράφοι εξασκούσαν το δικαίωμα τους στην ελεύθερη έκφραση όταν δημοσίευσαν τα σκίτσα του Μωάμεθ ή έριχναν και άλλο λάδι στη φωτιά? και ερχόμαστε στην παλαιά διαμάχη Δυσης- Ανατολής... οι δυτικοί, πολιτισμένοι, ανώτεροι Χριστιανοί και οι ανατολίτες, απολίτιστοι, κατώτεροι Μουσουλμάνοι. Ποιά είναι τα ιδεώδη του δυτικού πολιτισμού ? από τη μία φωνάζουμε για το δικαίωμα στην ελευθερία και από την άλλη χτυπάμε με όλα τα μέσα τον πιό αδύναμο της υπόθεσης. Εμείς λοιπόν που απολαμβάνουμε μια καθημερινότητα σχετικά εύκολη σε σύγκριση με τον μέσο Μουσουλμάνο ο οποίος δεν έχει να χάσει τίποτα(εκτός από τη θρησκεία του) χλευάζουμε τη θρησκεία του, αυτός αντιστέκεται και τα σπάει όλα, απειλεί με ιερό πόλεμο και εμείς τι απαντάμε? ότι εξασκούμε το δικαίωμα στη σάτιρα... Θα κλείσω με κάτι που είχε πει ο μποξερ Μοχάμεντ Αλι για το μποξ και μου φαίνεται ταιριαστό Η πυγμαχία είναι πολλοί λευκοί που παρακολουθούν δύο μαύρους να δέρνονται (και βγάζουν λεφτά από αυτό).

Εμ, αυτό είναι το θέμα όλο αυτό είναι υποκινούμενο. Ποιός είναι ο ευκολότερος και σιγουρότερος τρόπος να ξεσηκωθούν οι Μουσουλμάνοι? να χλευάσεις τη θρησκεία τους. Μετά η σπίθα γίνεται πυρκαγιά και άντε να την περιορίσεις. Εξυπηρετεί πολλούς σκοπούς αυτή η πυρκαγιά αποπροσανατολίζει από άλλα σοβαρότερα θέματα γιατί τραβά τα βλέμματα, φανατίζει όχι μόνο τους Μουσουλμάνους εναντίον Χριστιανών αλλά και τους Χριστιανούς εναντίον Μουσουλμάνων και οι καπνοί θολώνουν τόσο το τοπίο ώστε κάποιοι να κινούνται ανενόχλητοι στις σκιές καταστρώνοντας σχέδια... Για αυτό σε κάποιους δε συμφέρει να θάψουν το θέμα με την ταινία, ίσα ίσα βοηθούν ώστε να αναδειχθεί.

Εξαρτάται σε ποιούς απευθύνεται η σάτιρα. Αν οι δημιουργοί της ταινίας για τους Μουσουλμάνους μπορούσαν με κάποιον τρόπο να δουν στο μέλλον τη βία και τις καταστροφές που προκάλεσε η ταινία θα το έκαναν? Αν ήξεραν ότι θα σκοτωθούν άνθρωποι και οι ζωές των ίδιων θα απειλούνταν θα το έκαναν? Αν η απάντηση είναι θετική τότε η σάτιρα γίνεται πολύ εύκολα ένα επικίνδυνο όπλο στα χέρια κάποιων ασυνείδητων που χρησιμοποιούν την "ελευθερία της έκφρασης" για να πυροδοτήσουν ιερούς και όχι μόνο πολέμους. Και γεννιέται η απορία πού σταματάει η σάτιρα και πού αρχίζει η πρόκληση? όταν προκαλούνται επεισόδια, καταστροφές, θάνατοι και κάποιοι Γάλλοι δημοσιεύουν σκίτσα του Μωάμεθ τι διακωμωδούν? τι τους φαίνεται αστείο σε αυτή την ιστορία? η οργή και η καταπίεση του λαού που ψάχνει αφορμές να εκδηλώσει τα πιό άγρια και θανάσιμα ένστικτά του?

"Το ίδιο είστε" ποιοί Πάνα? δεν κατάλαβες καλά.. στο "είμαστε" συμπεριλαμβάνω και εσένα. Όταν με την πρώτη ευκαιρία αρχίζεις να βρίζεις και να αποκαλείς ανθρωπάκι όποιον πιστεύει σε άλλη θρησκεία από αυτή που πιστεύεις εσύ... Δεν πειράζει το νόημα αυτών που λές Πάνα, πειράζει ο τρόπος που υποστηρίζεις τις απόψεις σου.

Μια μέρα πριν πολλά χρόνια όταν το επάγγελμα μου ήταν "φοιτήτρια" στεκόμουν στην ουρά της βιβλιοθήκης στο πανεπιστήμιο για να δανειστώ βιβλία... κάποια στιγμή μου έπεσε το καπάκι του στυλό και μετακινήθηκα από τη θέση μου για να το πάρω όταν άκουσα μια γυναικεία φωνή να φωνάζει : Γιατί πας να κλέψεις τη θέση μου, μήπως επειδή είμαι μαύρη? την κοίταξα εμβρόντητη δεν περίμενα το σχόλιο. Όχι, έπεσε το καπάκι, απάντησα, και ήθελα να το πάρω... αυτή έξαλλη είπε : Ναι, ναι σας ξέρω εσάς τους λευκούς πάτε να μας εκμεταλλευτείτε γιατί είμαστε μαύροι! Μαζεύτηκαν και άλλες μαύρες υποστηρίκτριες γύρω της και άρχισαν ομαδικώς να φωνάζουν... Ε! όχι δεν πάνε όλοι να μας εκμεταλλευτούν, ούτε να μας μειώσουν, ούτε και ασχολούνται μαζί μας συνέχεια επειδή είμαστε μαύροι, γυναίκες, άνδρες μπλα μπλα μπλα... εμείς φοράμε τις ταμπέλες και τις διαιωνίζουμε, εμείς τις φοράμε και βγαίνουμε έξω. Κανένας δεν μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε μειονεκτικά αν εμείς τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας και στηρίζουμε τις επιλογές μας.

Άντε να πω και εγώ τη γνώμη μου μια που είναι επίκαιρο το θέμα με το χαμό που γίνεται από την περιβόητη ταινία για τον Μωάμεθ... τελικά ίδιοι είμαστε, ίδιοι με αυτούς που κοροϊδεύουμε γιατί όταν θιγόμαστε εμείς, η θρησκεία μας, τα πιστεύω μας τότε χάνουμε τον έλεγχο. Απορούσα πώς είναι δυνατό να ξεσηκωθεί όλος ο Μουσουλμανικός κόσμος για ένα τέτοιο έργο και τώρα βλέπω ότι και εδώ ο θρησκευτικός φανατισμός καλά κρατεί. Δεν είμαστε διαφορετικοί κάθε άλλο, οι ομοιότητες είναι τρομακτικές. Αλλά, ενώ είμαι υπέρ της σάτιρας που έχει σκοπό να διακωμωδήσει κάποιες καταστάσεις εδώ και μέρες αναρωτιέμαι αν πρέπει να τηρούνται κάποια όρια στη θρησκευτική σάτιρα, όταν η τελευταία γίνεται αφορμή να χαθούν ανθρώπινες ζωές. (Φαντάζομαι όλοι είδατε τις φωτογραφίες του νεκρού πρέσβη και άλλα βίντεο θρησκευτικού φανατισμού που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο) Πρέπει να περιορίζεται η σάτιρα όταν θίγονται τα θρησκευτικά πιστεύω των άλλων? Όσον αφορά τον Γέροντα Παϊσιο ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει αυτά που θέλει, ο καθένας μπορεί να μάθει από έγκυρες πηγές για τη ζωή του, να ψάξει και να συγκρίνει ή να καταλάβει το νόημα αυτών που γράφονται. Και φυσικά ο καθένας έχει το δικαίωμα να αμφισβητεί αυτά που διαβάζει ή να τα εξετάζει με ερευνητική ματιά...

Στέκομαι σε αυτό το ποστ για τα "οικιακά"... Η γυναίκα που το έκανε Σιβυλλα έκανε απλώς τη δουλειά της, συμπλήρωσε τη λέξη οικιακά στο κενό όχι γιατί ένιωθε μειονεκτικά εκείνη αλλά γιατί ακολουθούσε οδηγίες. Ποιά θέση έδινε στο φύλο της δηλαδή? είναι μειονεκτικό μια γυναίκα να ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού και να μεγαλώνει παιδιά? γιατί κάτι "φυσιολογικό" θεωρείται τόσο προσβλητικό στην εποχή μας? και γιατί μια γυναίκα για να θεωρείται "άξια" πρέπει να τα κάνει όλα συγχρόνως? γιατί κάποιοι την έπεισαν ότι μπορεί να αναλάβει πολλούς ρόλους και να τα καταφέρει όλα τέλεια. Μακάρι να γινόταν έτσι αλλά στη πράξη είναι πολύ δύσκολο να δουλεύει αλλά και να φροντίζει ένα μωρό, να κάνει και τις δουλειές στο σπίτι... οπότε κάτι θα πρέπει να θυσιάσει, κάτι θα αναγκαστεί να κάνει λιγότερο καλά για να τα προλάβει όλα. Για τα υπόλοιπα που περιγράφεις, οι γυναίκες δεν ήταν δυνατό να εισχωρήσουν σε χώρους αποκλειστικά ανδρικούς χωρίς να αντιμετωπίσουν δυσάρεστες καταστάσεις. Νομίζω ότι οι περισσότερες εδώ μέσα έχουν βιώσει τη σεξουαλική παρενόχληση, τις προσβολές, την άνιση μεταχείριση είτε στη δουλειά τους είτε στις καθημερινές τους δραστηριότητες. Είναι θέμα εκπαίδευσης το πώς κινείται μια γυναίκα στους χώρους που κινείται, τι επιδιώκει κλπ. Υπάρχουν από την άλλη γυναίκες που χρησιμοποιούν τα "προσόντα" τους προς όφελος τους και οι άνδρες γίνονται τα "θύματα". Πόσο συχνό είναι αυτό θα μου πεις? συχνότερο από όσο φαντάζεται ένας άνδρας και από όσο θα παραδεχόταν μια γυναίκα. Είναι αναγκαίο να αλλάξει η νοοτροπία και ευτυχώς γίνονται βήματα προς αυτή την κατεύθυνση μέχρι τότε όμως...

Μήπως είδε κάποιος το Δωμάτιο 1408 χθες? το είχα δεί και παλιότερα αλλά το ξαναείδα με αφορμή τα Loci, nimbi. 'Εφτασα στο συμπέρασμα ότι το δωμάτιο που περιγράφεται στο έργο είναι ένα πολύ δυνατό Locus, ένας τόπος όπου συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα. Το δωμάτιο είναι μια "πύλη" που οδηγεί στην εσωτερική κόλαση που κρύβει ο κάθε επισκέπτης στα βάθη της ψυχής του. Οδυνηρές αναμνήσεις ανασύρονται και αναβιώνονται και ο καθένας πρέπει να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος. Πολύ δυνατό έργο, μου άρεσε ο Κιούζακ που προσπαθεί να κρατηθεί από τη λογική όταν τα πάντα γύρω του καταρρέουν.

Τι να πώ δηλαδή? άλλο τα όνειρα και άλλο το Locus (αν είναι τέτοιο). Αν και ο Μπαλάνος λέει ότι μπορεί να υπάρχουν και εσωτερικά Loci, που ενεργοποιούνται από κάποια αιτία (αυτό θυμίζει τσάκρας).

Προκόψαμε τώρα! δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας αλλά να είμαστε σε ετοιμότητα! :teehee: Δεν ξέρω πώς αντιμετωπίζετε εσείς ένα ενδεχόμενο καταστροφής... εδώ και πολύ καιρό βλέπω όνειρα με κοινό περιεχόμενο όπως καταστροφές, σεισμούς, τυφώνες και αναρωτιέμαι τι σημαίνουν... σε κάποια από αυτά βλέπω ολόκληρη πόλη πλημμυρισμένη με νερό. Μετά σκέφτηκα ότι αν είναι να γίνει κάποια καταστροφή (εδώ βλέπε και εγχώριες καταστροφές) δεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό, παρά να αντιμετωπίσω στοϊκά τη μοίρα μου. Ποιός ο λόγος να φοβόμαστε εκ των προτέρων για κάτι που δεν είναι στα χέρια μας να το αλλάξουμε?

Τι εννοείς deja vu τωρινής ζωής ή και προηγούμενης Artzuna? φαντάζομαι ότι μιλάς για τα συναισθήματα που ανέδειξε αυτή η εμπειρία και όχι για το τοπίο... Περίοδος προετοιμασίας για τι ακριβώς? Το μούδιασμα στα τσάκρας το νιώθω κατά καιρούς συνήθως στην περιοχή του τρίτου ματιού αλλά τις περισσότερες φορές είναι βράδυ με ησυχία.

Γεια σου Ιχώρ! δεν ξέρω αν μιλάμε για το ίδιο ή παρόμοιο πράγμα οπότε θα ξεκαθαρίσω λίγο το τοπίο... Όταν επέστρεψα σπίτι εκείνο το βράδυ πήγα κατευθείαν στη βιβλιοθήκη να βρώ ένα βιβλίο γιατί τα συμπτώματα που ένιωσα μου θύμισαν την περιγραφή του Γιώργου Μπαλάνου στο βιβλίο του Αινίγματα σε γκρίζο φόντο. Αφού τη δεύτερη φορά σκέφτηκα Α! έχω διαβάσει για αυτό που νιώθω τώρα.. Στο βιβλίο μεταξύ άλλων εξηγεί πώς εντοπίζονται οι τόποι δύναμης και επειδή οι όροι που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν έναν τόπο δύναμης είναι πολλοί, απλουστεύει τα πράγματα χρησιμοποιώντας τους λατινικούς όρους Locus και Nimbus.(πληθυντικός Loci και Nimbi) Γράφει ο Γιώργος Μπαλάνος: "Loci" είναι τα εσωτερικά (ψυχικά ή σωματικά) και τα εξωτερικά (γεωγραφικά) τοπολογικά σημεία όπου κατά κάποιο τρόπο συνορεύουν δύο ή περισσότερες πραγματικότητες και τα οποία χαρακτηρίζονται από κάθε λογής παράξενα φαινόμενα... Γύρω από κάθε Locus υπάρχει μια ενδιάμεση περιοχή που χαρακτηρίζεται από ορισμένα αντικειμενικά ή υποκειμενικά φαινόμενα. Αυτή την περιοχή που διαγράφεται από την ακτίνα επιρροής του Locus την ονομάζουμε Nimbus. Παρακάτω περιγράφει πώς κάποιος ερευνητής θα μπορούσε να εντοπίσει ένα Locus της κατηγορίας "πυλης" ή "παράξενης πόλης" και ένα από τα σημεία είναι αυτό που με "ξύπνησε"... μεταξύ άλλων γράφει : όταν κάποιο συγκεκριμένο σημείο της πόλης(ή και της υπαίθρου, αλλά ιδιώς της πόλης) ξυπνά σε σταθερή βάση περίεργα και αδικαιολόγητα συναισθήματα μέσα σας, το σημείο αυτό μπορεί να είναι Locus... τα συναισθήματα αυτά είναι εύκολο να τα διακρίνεις εάν τα νιώσεις αλλά δύσκολο να τα περιγράψεις με λόγια, ακριβώς γιατί ξεφεύγουν εντελώς από τις συνήθεις εμπειρίες μας. Μερικά από τα πιό χαρακτηριστικά από αυτά είναι α) αόριστη αίσθηση χαράς, β) αίσθηση ελαφρότητας, γ) αίσθηση άλλου κλίματος ή άλλης χώρας δ) αίσθηση εγγύτητας θάλασσας ενώ αυτή είναι μακριά ή αίσθηση εγγύτητας βουνού όταν δεν υπάρχει κανένα στην περιοχή, ε) αίσθηση ότι η γεωμετρία του τόπου είναι "λοξή" ή "στραβή", στ) αίσθηση ότι πέρα από την επόμενη γωνία υπάρχει κάτι το εκπληκτικό ή υπέροχο, έστω και αν έχετε περάσει εκατοντάδες φορές από εκείνη τη γωνία και τέλος ζ) παράξενες αναμνήσεις που εκδηλώνονταιεντελώς απότομα- αναμνήσεις ενός ακαθόριστου είδους αλλά με χαρακτηριστική φοβερή συγκινησιακή ένταση, συχνά συγκλονιστική Δεν ξέρω αν τελικά αυτό που ένιωσα εκείνη τη μέρα ήταν η επιρροή κάποιου Locus ή του Nimbus του αλλά είναι πιθανό... το βιβλίο το είχα διαβάσει εδώ και καιρό και είχα ξαναρίξει μια ματιά το καλοκαίρι. Κάποιες φορές πειραματιζόμουν με το να αφήνω τα πόδια μου να με οδηγήσουν, κάτι που προτείνει ο συγγραφέας, αλλά μάλλον δεν περπατούσα στο σωστό μέρος. Τη μέρα που συνέβη αυτό δεν σκεφτόμουν καθόλου το θέμα Locus αλλά να που κάτι παράξενο συνέβη... ΥΓ. συνέβη σε κεντρικό σημείο, δεν έχει κάτι ιδιαίτερο που να τραβάει την προσοχή, όχι στην πρωτεύουσα.

Το Big Bang είναι η επικρατέστερη θεωρία για τη δημιουργία του σύμπαντος, αλλά αφήνει αρκετά κενά. Πώς προέκυψε το Big Bang? Τι υπήρχε πριν τη μεγάλη έκρηξη? Αυτό που προϋπήρχε πώς δημιουργήθηκε?

Την περασμένη εβδομάδα κατευθυνόμουν με τα πόδια προς το κέντρο της πόλης. Ήταν σούρουπο και κυκλοφορούσε πολύς κόσμος γιατί τα μαγαζιά ήταν ακόμα ανοιχτά. Κάποια στιγμή ένιωσα πολύ περίεργα, κάτι σαν μούδιασμα στο κεφάλι, τη "ζάλη" που έχουμε συνήθως μετά από ήπια κατανάλωση αλκοόλ. Ένιωθα χαρούμενη, ενθουσιασμένη και σκέφτηκα ότι μάλλον είναι η επίδραση της ενέργειας του κόσμου στο σώμα μου. Μάλιστα ένιωσα κρυφή ικανοποίηση για την "πρόοδο" που σημείωσα στο να αντιλαμβάνομαι την ενέργεια... . Ερμήνευσα αυτό που συνέβαινε σαν κάτι φυσιολογικό ο κόσμος, τα φώτα, η χαλαρή διάθεση που επικρατούσε... όμως κάτι δεν έστεκε γιατί συνήθως τα μέρη με πολύ κόσμο δεν είναι τα αγαπημένα μου, δεν μου αρέσει ο συνωστισμός και η βαβούρα, μάλλον με ενοχλούν. Πολύ σύντομα πέρασε το συναίσθημα που ένιωθα και επανήλθα στο φυσιολογικό. Ξέχασα εντελώς ό,τι είχε συμβεί χωρίς να δώσω περισσότερη σημασία, τελείωσα τις δουλειές μου και άρχισα την επιστροφή προς το σπίτι. Είχα παρέα και συζητούσαμε όταν ένιωσα τα ίδια "συμπτώματα" ακριβώς στο ίδιο σημείο! Εκείνη τη στιγμή αντιλήφθηκα ότι το φαινόμενο δεν ήταν τυχαίο και μετά θυμήθηκα ότι δεν ήταν η δεύτερη αλλά η τρίτη φορά που "ένιωσα" διαφορετικά όταν περνούσα από εκεί. Η πρώτη ήταν πριν δύο χρονια περίπου, αλλά τότε δεν το είχα συνδυάσει με το συγκεκριμένο μέρος. Είχα διαβάσει για παρόμοιες καταστάσεις και οι περιγραφές μοιάζουν πολύ με αυτό που ένιωσα αλλά θα ήθελα να το συζητήσουμε... Σας θυμίζει κάτι η περιγραφή αυτή? έχετε παρατηρήσει κάτι ανάλογο?

Είναι καταπληκτική ιδέα johnny!

Στις αρχικές ερωτήσεις ίσως γίνεται να προσθέσουμε κάποιες ακόμα. 1) Ως αναζητητής και άνθρωπος που δεν έχει κατασταλάξει σε κάποια θρησκεία (αν ποτέ) πώς θα πρέπει να μεγαλώσω τα παιδιά μου? 2) Θέλω να μεγαλώσουν τα παιδιά μου σύμφωνα με τη θρησκεία της χώρας μου ή να αφεθούν να επιλέξουν αργότερα τη θρησκεία που θα ακολουθήσουν (αν κάποτε το θελήσουν)? 3)θα βαφτίσω το παιδί μου Χριστιανό επειδή έτσι έκαναν οι γονείς και οι παππούδες μου?