Επιτρέψτε μου να δημοσιεύσω την προσωπική μου άποψη για το θέμα της θανατικής ποινής.
Υπάρχουν εγκληματίες στον κόσμο μας που με τις πράξεις τους είναι ικανοί όχι μόνο να αφαιρέσουν ζωές, αλλά και να τις στιγματίσουν για πάντα.
Η σκέψη και μόνο μιας τόσο τερατώδους πράξης, όπως για παράδειγμα η δολοφονία ή ο βιασμός, προκαλέι τρόμο.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί μια ομάδα ανθρώπων να κρίνει εάν ο εγκληματίας αξίζει να χάσει τη ζωή του.
Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι ώθησε τον εγκληματία να πράξει με αυτόν τον τρόπο. Ίσως και η δική του ζωή έχει στιγματιστεί από κάποιον/κάτι.
Επομένως σε καμία περίπτωση οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να πάρουν μία τόσο σοβαρή απόφαση.
Αυτό που θα έπρεπε να αλλάξει είναι ο τρόπος τιμωρίας (σε καμία περίπτωση σκληρότερες συνθήκες ή τα γνωστά 'βασανιστήρια').
Το πρόβλημα είναι πως η φυλακή και η τιμωρία έχουν χάσει εντελώς την έννοια που είχαν αρχικά.
Ο σκοπός της τιμωρίας δεν ήταν μόνο να διδάξει τον εγκληματία και να του 'δείξει' το λάθος του.
Ήταν επίσης και για να παραδειγματιστεί ο υπόλοιπος κόσμος κατάλληλα, έτσι ώστε το έγκλημα να μην επαναληφθεί.
Όπως όλοι μας μπορούμε να δούμε αυτό δεν ισχύει, καθώς με την πάροδο του χρόνου ο αριθμός των εγκλημάτων έχει αυξηθεί.
Άρα κάπου αλλού είναι το πρόβλημα.
Συνοψίζοντας, θα πω πως είμαι ενάντια της θανατικής ποινής, καθώς δεν υπάρχει κάποιος που μπορεί να κρίνει 'ποιος αξίζει να χάσει τη ζωή του'.
Όμως στα σίγουρα θα έπρεπε να αλλάξει ο τρόπος τιμωρίας.
