Jump to content

Saginie

Mέλη
  • Posts

    961
  • Joined

  • Last visited

Everything posted by Saginie

  1. Ποιό είναι το "ανάλογα"; Όλα τα είδη προσπαθούν να επιβιώσουν, πώς τίθεται η αναλογία; Εμένα μου λέει πολλά. Είναι η αφιέρωση της ζωής σου σε κάτι που έχεις δημιουργήσει στο κεφάλι σου για τη σωτηρία μόνο του είδους σου- πιο ανθρωποκεντρικό επάγγελμα κι απ'τους γιατρούς. Όλο αυτό οδηγεί στο ότι δε μου κάνει καμία εντύπωση η διατύπωση της φράσης αυτής.
  2. Παν μέτρον άνθρωπος.. Πώς θα καταλάβουμε τον κόσμο αν δεν έχουμε ένα σημείο αναφοράς;
  3. Αυτή η διατύπωση είναι τόσο ανθρωποκεντρική που μου σηκώνεται η τρίχα! Α..και μόλις τσέκαρα το προφίλ του κουInge και είναι πάτερ, ουφ, λογικό. Έχει, όπως πολλοί από μας, αποφύγει να αναφέρει ότι ο άνθρωπος είναι κομμάτι της Φύσης (κι όχι κάτι Άλλο ή κάτι που τη δημιούργησε ή κάτι που την περικλύει). Δεν ξέρω αν κάποιος απεχθάνεται τον άνθρωπο, αλλά είναι πάντα ευκολότερο να στρέφεις την προσοχή σου σε κάτι έξω από εσένα, γιατί είναι πάντα πιο κουραστικό να κρίνεις εσένα, και τείνεις να περιπλέκεις κάτι που είναι όσο απλό να κριθεί όσο όλα τα άλλα. Προσωπικά, θαυμάζω τη Φύση γιατί έχει μια ακαταμάχητη ισορροπία. Ο άνθρωπος είναι κομμάτι αυτής της ισορροπίας, και ο Θεός είναι ένα κατασκεύσμα για την ισορροπία του ανθρώπου. Και η αλήθεια είναι ότι τα κουταβάκια είναι πιο χαριτωμένα από τα μωρά
  4. είμαστε και λέω να μην το συζητήσουμε άλλο εδώ :angel_not:
  5. Θες να μου πεις ότι η ταινία "into the wild" δε σε καλύπτει. Δεν ξέρω σε ποιούς μηχανισμούς αναφέρεσαι. Ξέρω ότι και στις 2 περιπτώσεις θα ενεργοποιηθούν οι μηχανισμοί επιβίωσης.
  6. Ιχώρ, δυστυχώς ή ευτυχώς η επιβίωση δεν είναι θέμα ψυχισμού και μόνο. Επιβιώνει ο δυνατότερος κι αυτό σημαίνει πως και σωματικά πρέπει να είσαι κατασκευασμένος, έτσι ώστε να αντέξεις. Οπότε, πρόσεχε πραγματικά τι εύχεσαι! Γιατί δε δοκιμάζεις να κάνεις κάτι που φέρνει τον άνθρωπο στα όριά του; Ορειβασία σε επίπεδο δύσκολων διαδρομών, ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο ή ό,τι άλλο θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσεις όλα τα μέσα για να τα καταφέρεις (σωματικά, ψυχικά, διανοητικά). Επιστροφή στη φύση.. π.χ. 1 εβδομάδα σε ζούγκλα ή σε δάσος. Κάτι που δεν επίκειται μιας καταστροφής βρε αδελφέ!
  7. Να πιστέψεις στο Θεό ή να αγγίξεις το Θεό; Ένας άνθρωπος έχει τη δύναμη να κάνει τα πάντα, κατ' εμέ, οπότε η παραπάνω ρήση δεν έχει πραγματική εφαρμογή. Απ'την άλλη, ο θεοσεβούμενος δεν έχει την επιθυμία να φτάσει το Θεό, αλλιώς ποιός ο λόγος να πιστεύει σε κάτι ανώτερο;! (Χαιρετώ σας και πάλι!)
  8. ευχαριστώ κ σένα αναδρομικά :P

  9. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το πως η Επιστήμη είναι κάτι άλλο από αυτό που πάντα ήταν. Υπήρχε μια εποχή που η έρευνα ξεκίνησε και ήταν σχετικά αυτόνομη, όμως σύντομα την εκμεταλλεύτηκαν. Αρχάγγελε, η Curie ανακάλυψε κάτι με πρώτες ύλες, αλλά δεν πιστεύω ούτε ότι υπήρχε περίπτωση οι ανακαλύψεις να συνεχίζονταν με βάση τις πρώτες ύλες (άλλωστε όλες οι θεωρίες περί πυρήνων κ μόνο δε θα μπορούσαν ούτε να απορριφθούν ούτε να επιβεβαιωθούν), ούτε ότι δε συνεχίζουν να ανακαλύπτονται (πλέον, υπάρχει επάγγελμα κι όταν γίνεται αυτό, ο επιστήμονας δεν είναι ένας και γνωστός, αλλά τόσοι που δε θα μπορούσαμε να παρακολουθούμε όλες τις εξελίξεις όλων των επιστημών). Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό από την Επιστήμη στη σήμερον ημέρα. Έχουμε πληθύνει και έχουμε επάγγελμα. Κάποιοι θα μας πληρώνουν και για κάποιους θα δουλεύουμε. Αν γίνουμε εργοδότες των εαυτών μας, τότε θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε την αυτο-χρηματοδότηση σε όποιο θέμα θέλαμε. Παλαιότερα ήταν λίγοι και ακόμα λιγότεροι ήταν καλοί και γνωστοί. Συμφωνώ με το ότι η Επιστήμη είναι Αξία, αλλά μόνο και μόνο επειδή θα εργάζομαι σε αυτόν το χώρο. Έχουμε στο μυαλό μας το Λεονάρντο Ντα Βίντσι και πάμε να τον συγκρίνουμε με εμάς, μα είναι πράγματα ανόμοια. Δεν έχω ακούσει για άλλον Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Ούτε παλαιότερα από τον ίδιο, ούτε μετέπειτα. Άρα, δεν μπορώ να πω ότι "αυτός ήταν επιστήμονας" και όλοι οι άλλοι όχι επειδή είναι "λίγοι" μπροστά του. Μυαλά δε βγαίνουν συχνά και όταν βγαίνουν στη σήμερον ημέρα τα εκμεταλλεύονται. Δε λέω ότι δε συμβαίνει, το αντίθετο. Λέω ότι συμβαίνει, συνέβαινε και θα συμβαίνει και ως άνθρωποι, όπως έχουμε δομήσει αυτήν την κοινωνία δε θα έπρεπε να περιμένουμε κάτι διαφορετικό. Η Επιστήμη λέτε, είναι Αξία, όμως πότε ήταν; Μόνο στο μυαλό μας και στην ηθική μας. Η κοινωνία έχει φτιχτεί για να παίζει ο άνθρωπος και το πρώτο μεγάλο παιχνίδι είναι το χρήμα, επομένως, δεν καταλαβαίνω πως περιμένουμε να μην κυριαρχεί το χρήμα και σε αυτόν τον τομέα. Ο επιστήμονας είναι επάγγελμα πια. Αλλά η Επιστήμη δεν είναι Τέχνη. Δεν είναι σαν τη ζωγραφική και την ποίηση. Σε αυτά χρησιμοποιείς την ψυχή σου. Στην επιστήμη το μυαλό και τις γνώσεις σου και προσπαθείς να τις πας ένα βήμα παραπέρα, ένα βήμα μέσα στο μυαλό σου. Είναι Δημιουργία. Δεν είναι όμως Τέχνη. Η επιστήμη θα έπρεπε να είναι Αξία, αλλά δεν είναι και πρέπει να δουλέψω με βάση αυτό το δεδομένο. Δε νομίζω να με αποκαλέσω ποτέ επιστήμονα. Μπορώ να πω ότι κάνω έρευνα, αλλά επιστήμονας ούτε είμαι, ούτε νιώθω. Και τα φτερά είναι δικά μου μέσα σε ένα κόσμο κατασκευασμένο από πολλούς κι εμένα για μένα. Δεν είναι δανικά. Αρχάγγελε, μόνο όταν τα άνοιξες συνειδητοποίησες όλα αυτά που περιγράφεις, έτσι δεν είναι;! Δεν στα έκοψαν, απλά τα μάζεψες. Σκοπεύω, λοιπόν, να τα απλώσω και θα τα καταλάβω κι εγώ, δεν ανησυχώ για αυτό. Καταλαβαίνω, επίσης, πολύ καλά το ότι δεν είμαι σε θέση να αντιληφθώ όσα έχεις αντιληφθεί εσύ, καθώς τώρα κάνω τα πρώτα μου βήματα. Συνεχίζω πάντως να πιστεύω ότι και είναι ξεχωριστά πράγματα (χρηματοδότηση και ερευνητής) και αν τα διατηρείς έτσι στο νου σου, σε επηρεάζουν λιγότερο, και ότι τα βλέπεις απαισιόδοξα. Προσωπικά, απλά δέχομαι το πως έχουν τα πράγματα και πορεύομαι με βάση αυτά. Ποτέ δεν πίστεψα ότι αυτό που κάνουμε ως επάγγελμα είναι μεγαλειώδες. Είναι ένα επάγγελμα. Απλά, συνειδητοποίησα ότι η διαφορά μας ήταν πως δίναμε διαφορετική έννοια στη λέξη "επιστήμη". Εσύ έχεις στο νου σου αυτό που θα ήθελες και που θα έπρεπε να είναι, ενώ εγώ αυτό που είναι σήμερα. Το μυστήριο λύθηκε.
  10. Πέρα από το τι κάνει κάθε έρευνα που υπάρχει σε papers, υπάρχουν και τα επιστημονικά περιοδικά που είναι γνωστό για το φιλτραρισμα των θεμάτων. Μεγάλα περιοδικά όπως Nature, Science που έχουν ένα πιο ευρύ κοινό από άλλα, θα έχουν στόχο να πουλήσουν και, δυστυχώς, δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν δημοσιοποιήσει έρευνες με ελάχιστη τεκμηρίωση, μόνο και μόνο επειδή το θέμα θα κινούσε το ενδιαφέρον του απλού πολίτη.. Δυστυχώς.
  11. Δεν μπορώ να συμφωνήσω με αυτό. Βλέπεις εγώ είμαι σε Πανεπιστήμιο και βλέπω ότι οι καθηγητές μας λαμβάνουν χρηματοδοτήσεις για 1 χρόνο. Όλα τα λεφτά τα παίρνουν με τη μία και όχι σε δόσεις ανάλογα με το αν πετυχαίνουν ή όχι τα πειράματα. Επίσης, το κράτος δε βγάζει κέρδος από αυτήν την υπόθεση, καθώς τα αποτελέσματα δεν πωλούνται και ακόμα κι αν ένα αποτέλεσμα (π.χ. πατέντα) πωληθεί, τότε το ποσό θα πάει στα πρόσωπα με τα πνευματικά δικαιώματα που είναι το ίδιο το Πανεπιστήμιο και τα πρόσωπα στην πατέντα. Αυτό δεν το βρίσκω καθόλου κακό. Αν μας λείπει μια φυγόκεντρος και με την ετήσια χρηματοδήτηση θα την αγοράσουμε σε 5 χρόνια, με την πώληση της πατέντας θα την έχουμε αύριο. Και κανένας εκπρόσωπος του κράτους δεν ελέγχει τα αποτελέσματά μας ή το πιο θέμα θα επιλέξει ο καθηγητής να ερευνήσουμε. Είμαι στη Μοριακή Βιολογία κ Γενετική, για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα, όπου ένας καθηγητής που θέλει να ανελιχθεί θα βρεί ένα πιασάρικο θέμα στο πεδίο του. Π.χ. Ο Κρυσταλλογράφος θα κοιτάξει να αναλύσει δομές πρωτεϊνών και ο Γενετιστής θα κάνει στατιστικές έρευνες. Στο ποιες δομές θα διαλέξει ο Κρυσταλλογράφος να ερευνήσει, συνεισφέρουν τόσο το πόσο μελετώνται στη σήμερον ημέρα, το τι εφαρμοφή μπορεί να έχει ένα αποτέλεσμα (για προσωπικό όφελος: κύρος, φήμη (δεν είναι λίγο να ανακαλύψεις μία μέθοδο και το όνομά σου να αναγράφεται σε όλα τα paper, όσων τη χρησιμοποίησαν!) και το τι μέσα διαθέτει για να καλύψει την έρευνα. Βγάζω το συμπέρασμα ότι η καμφορά είναι κουνουπο-απωθητική, αλλά προσωπικά δεν ξέρω αν μπορώ να τριφτώ με καμφορά, οπότε γιατί να μην το ψάξει κάποιος; ή γιατί να μην ψάξουν εντομο-απωθητικά σε μορφή σπρέι, ώστε να σωθούν οι σοδειές; Αυτός που θα εκμεταλλευτεί το αποτέλεσμα των μελετών, φυσικκά και θα έχει οικονομικό όφελος, αλλά έχει και μια εφαρμοφή που εξομαλύνει τη ζωή του ανθρώπου. Αυτός που εκμεταλλεύεται τα όποια αποτελέσματα μιας έρευνας (αυτός που τα χρηματοδοτεί) θα ποντάρει στο οικονομικό όφελος και μου φαίνεται λογικό: άλλωστε δεν είναι αστείρευτες πηγές χρηματοδήτησης. Οπότε, εμένα (που κάνω την έρευνα) με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα και με ενδιαφέρει που θα ανακαλύψω κάτι που προηγουμένως δεν είχε ανακαλυφθεί. Αυτός που είναι άσχετος με την επιστήμη και στην ουσία κάνει μαρκετινγκ και επενδύσεις, γιατί πρέπει να τον ενδιαφέρει η επιστήμη; Γιατί πρέπει να είναι επιστήμονας; Το βλέπω σαν 2 τελείως ξεχωριστά πράγματα. Το σύστημα λειτουργεί έτσι, ώστε να χρειάζομαι τη χρηματοδότηση από κάποιον "Χ" για να αρχίσω, να συνεχίσω και να ολοκληρώσω ένα project, μία πορεία επιστημονικής σκέψης που θα οδηγήσει σε ανακάλυψη είτε τα αποτελέσματα είναι τα θετικά ή αρνητικά (που και πάλι δε μου αρέσει το "θετικά" και "αρνητικά"), άσχετα με το αν είναι τα επιθυμητά για αυτόν τον "Χ". Ο ερευνητής θα κάνει τη δουλειά του, την ανακάλυψη του και θα πληρωθεί γιατί επαγγέλεται ερευνητής. Ο "Χ" που είναι χρηματοδότης δεν μπορεί να έχει τους ίδιους στόχους και την ίδια αντίληψη με τον ερευνητή. Η Επιστήμη μπορεί να είναι οικονομικά κατευθυνόμενη από όλους αυτούς τους "Χ", αλλά παραμένει Επιστήμη και Έρευνα γιατί αντί για να μελετά ο καθένας ό,τι έχει στο μυαλό του, απλά συγκεντρώνεται σε ένα τμήμα των γνώσεων που θα μπορούσαν να ανακαλυφθούν. Αυτό το γεγονός, δε μου φαίνεται τόσο αρνητικό όσο το παρουσιάζεις και, υπό καμία έννοια, "εξάλειψη της Επιστήμης"...έτσι κι αλλιώς η έρευνα κυλάει αργά και όταν στερέψουν τα θέματα με οικονομικό ενδιαφέρον, θα ανακαλυφθούν και άλλα. Υπάρχει ακόμα το παράδειγμα του Πανεπιστημίου (και δεν ξέρω πόσοι άλλοι φορείς έχουν τις ίδιες δυνατότητες) όπου έρευνα γίνεται ακόμα και σε θέματα που απλά είναι πρωτοπόρα και δεν οδηγούν σε κάποιο αποτέλεσμα που θα φέρει οικονομική ενίσχυση. Εκτός του ότι απαγορεύεται η χρηματοδότηση από τρίτους. Αυτό δεν το κατάλαβα.. Εννοείς ότι μου έχουν διδάξει ότι πριν γίνει το "β" πρέπει να κάνεις το "α"; Ότι, ουσιαστικά, δεν υπάρχει Επιστήμη; Η αλήθεια είναι πως δε μου έχουν διδάξει τίποτα τέτοιο. Κάνω έρευνα, οπότε πολλά πράγματα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια των πειραμάτων και πρέπει να τα αντιμετωπίσω όταν προκύψουν. Δεν έχω διδαχθεί πως να λύνω κάθε πρόβλημα. Έχω πάρει γνώσεις που προσπαθώ να τις συνδυάσω για να καταλάβω τι συμβαίνει κάθε φορά και όταν δεν επαρκούν οι γνώσεις μου, έχω βοήθεια. Να στο πω αλλιώς. Όταν χρησιμοποιώ ένα διάλειμμα για κάποια διεργασία, δεν είναι ότι το χρησιμοποιώ επειδή μου είπαν ότι αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσω. Το χρησιμοποιώ γνωρίζοντας τι περιέχει και τι δράση θα έχει κάθε ουσία μέσα του. Αυτή είναι η λογική του εργαστηρίου. Καταλαβαίνω το σκεπτικό σου, αλλά είναι πολύ απαισιόδοξο. Γιατί δεν προσπαθείς να διαχωρίσεις το τι κάνει ο Επιστήμονας και το τι θέλει να κάνει ο Χρηματοδότης; Μην ξεχνάς ότι και ο επιστήμονας είναι εργαζόμενος. Η έρευνα κοστίζει. Συν όλων των παραπάνω που σου ανέλυσα εν συντομία. Η Μερική Αλήθεια δε σημαίνει ότι δεν είναι και Καθαρή. Η Καθαρή Αλήθεια μπορεί να είναι και Μερική, άλλωστε ποτέ δε γίνονταν ανακαλύψεις μέχρι να εξαντληθεί ένα θέμα. Αυτοί που εκμεταλλεύονται την Αλήθεια, δεν είναι αυτοί που την Ανακαλύπτουν και δεν είναι και αυτοί που αντιλαμβάνονται τη σημασία της. Δεν έχουν ούτε καν τις γνώσεις για να την αντιληφθούν. Πιστεύω ότι είναι καλύτερα να τα διαχωρίζουμε. Η Επιστήμη ανακαλύπτει. Είτε είναι μερικά ή ολοκληρωτικά. Συμφωνώ απόλυτα για αυτό που λες στην εφαρμογή του στις μεγαλοεταιρίες (φαρμακευτικες κτλ) που είναι καταφανής η εκμετάλλευση των γνώσεων. Αλλά επειδή βρίσκομαι σε ένα χώρο που είναι πολύ πιο ανεξάρτητος, δε μπορώ να κάνω κανόνα αυτό που ισχύει για αυτές. Όταν επιλέξω τομέα για μεταπτυχιακό, δε θα κοιτάξω να δω ποιος με συμφέρει οικονομικά, θα κοιτάξω να δω σε ποιον τομέα θα μου άρεσε να ανακαλύπτω καινούργια πράγματα. Η Επιστήμη συνεχίζει και ανακαλύπτει.
  12. Δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο. Αυτό συμβαίνει, αλλά δε συμπεριλαμβάνει όλα τα ερευνητικά κέντρα, τα Πανεπιστήμια και τα εργαστήρια που επιτελούν έρευνα. Το Κεφάλαιο μπορεί να σου δείξει τι θα διαλέξεις να ερευνήσεις, αλλά δε θα καθορίσει το αποτέλεσμα των πειραμάτων. Βέβαια, μεγάλες εταιρίες έχουν τροποποιήσει δεδομένα ώστε να βγει στην αγορά ένα πρωτότυπο (πλην όμως αποτυχημένο, δλδ. με πολλές παρενέργειες) προϊόν. Πραγματικά, είναι πρώτη φορά που το βλέπω αυτό. Εμένα μου έχουν διδάξει να επαναλαμβάνω τα πειράματα είτε είναι σωστά είτε λανθασμένα για να εκμηδενίζω τις πιθανότητες τυχαίου λάθους και να λύσω κάποια "μυστήρια" που δεν μπόρεσα να παρατηρήσω την πρώτη φορά. Δεν καταλαβαίνω από γιατί χρησιμοποιείς τη λέξη "ελεγχόμενα δεδομένα". Αν ένα Πανεπιστήμιο παράγει κάποια αποτελέσματα σε πρωτεϊνες κουνουπιών κι ένα άλλο εργαστήριο πάρει αυτή τη βιβλιογραφική πληροφορία και ψάξει για αναστολείς αυτών των πρωτεϊνών και ένα επόμενο με τον ίδιο τρόπο καταφέρει να παράξει αντι-κουνουπικά, πώς είναι αυτή η πληροφορία ελεγχόμενη; Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Δε γίνεται να σε χρηματοδοτεί κάποιος και η έρευνά σου να μη φέρει καρπούς. Αυτός ο κάποιος που σε χρηματοδοτεί περιμένει "αντάλλαγμα". Αλλά οι ακαδημαϊκοί δε νομίζω να έχουν ιδιαίτεο πρόβλημα, αφού έχουν σταθερή επιδότηση από το κράτος.
  13. irenicus777, δεν πιστεύω να έχουν μείνει τέτοια κατάλοιπα. Είμαστε πολύ μακριά από αυτή την εποχή και κανείς επιστήμονας δεν έζησε τέτοια χρόνια. Δε λέω ότι δεν έχεις δίκιο, μερικοί ίσως σκέφτονται πραγματικά έτσι, αλλά μου φαίνεται πολύ δύσκολο να βασίζεται κάποιος σε κάτι που δεν έζησε για να μην πιστέψει στο "Θεό". Μιλάω κι εγώ ως εκκολαπτόμενη επιστήμονας και έχοντας γνωρίσει άτομα που ζουν σχεδόν όλη τους τη ζωή σε ένα εργαστήριο, μάλλον είναι μια προσωπική μάχη. Το αν θα πιστέψεις στο "Θεό" και στην Επιστήμη μαζί είναι υποκειμενικό. Δεν έγκειται σε παλαιότερα γεγονότα. Π.χ. κάποιος μπορεί να δει ότι το τάδε υλικό έχει αυτή την ιδιότητα κ να σκεφτεί "πω, αποκλείεται να μην υπάρχει ένα Θεός πίσω από αυτά" κι ένας άλλος να πει "για δες τι φτιάξαμε εμείς οι άνθρωποι με αυτά που μας έδωσε η φύση!". Τοποθετούν τον εαυτό τους ένα βήμα πάνω από το Θεό. Προσηλώνεσαι (όχι εσύ) τόσο πολύ στο τι μπορείς να καταφέρεις που νομίζεις ότι η οικουμένη περιστρέφεται γύρω από αυτό το ενδιαφέρον πράγμα που μελετάς εσύ. Χάνεις το μέτρο. Συμφωνώ με την ισορροπία. Είναι απαραίτητη. Αλλά προσπαθώντας να πετύχουμε το "πως" και το "τι", ο στόχος για μερικούς γίνεται το "γιατί", το "γιατί όχι" και το "γιατί όχι εγώ". Ανθρωποκεντρισμός. Έχεις παρατηρήσει κάτι παρόμοιο κι εσύ με ανθρώπους του χώρου;
  14. Συχνά είναι και συγκάληψη. Δηλαδή εγώ πάσχω από εγωμανία, αλλά δε θέλω να το παραδεχτώ και πόσο μάλλον να μπω στον κόπο να το αλλάξω, οπότε τα ρίχνω όλα στο ότι κανείς δεν προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο-δεν μπορώ να το κάνω μόνος μου-όλοι σκέφτονται τον εαυτό τους, και έτσι μένω δικαιολογημένα άπραγος. Αν αφήνεις το νερό να τρέχει ενώ σαπουνίζεις τα πιάτα, γιατί να το κλείσεις αφού τόσοι άλλοι δε θα το κλείσουν ποτε;
  15. Και ήμουν σίγουρη ότι θα το είχε πει ο Ιχώρ...:teehee:
  16. Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα. Έχει πολλές πτυχές, από το τι ορίζουμε ως Επιστήμη μέχρι την οικονομία που στηρίζει την Επιστήμη και την οικονομία που η Επιστήμη στηρίζει. Στόχος των επιστημών είναι η ανακάλυψη. Άρα ο "Θεός" ή όπως αλλιώς το εννοούμε, είναι η αιτία που μας έδωσε το κίνητρο για ανακάλυψη. Από αυτήν την άποψη, είναι "Επιστήμη & Θεός". Από την άλλη, ο άνθρωπος είναι άπληστος. Δεν θα του αρκέσει το ότι ανακάλυψε κάτι. Αυτό το κάτι, θα το συνδυάσει με κάτι άλλο που θα χρησιμεύσει για να φτιάξει μια προσομείωση της αντίστοιχης δημιουργίας του "Θεού" και, μετέπειτα, να το πάει κι ένα βήμα πιο πάνω. Ο άνθρωπος, εκτός από άπληστος είναι και ανεύθυνος. Δε γνωρίζει τι πραγματικά συμβαίνει γύρω από αυτήν την ανακάλυψη (με τι άλλο συνδέεται -έξω της ανακάλυψης) και, παρόλα αυτά, συνεχίζει να το εφαρμόζει δίχως να έχει γνώση των συνεπειών. Αυτό είναι "Επιστήμη vs Θεός". Ο άνθρωπος έχει την τάση να μιμείται ανώτερα όντα, να το παίζει "Θεός", αλλά αν είχε αυτή την ιδιότητα δε θα ήταν "άνθρωπος" (και δεν εννοώ τίποτα θρησκευτικό, απλά ο άνθρωπος δε δημιούργησε ότι υπάρχει γύρω του και μέσα του). Ένα άλλο θέμα είναι πως πολύ μεγάλα κεφάλαια της οικονομίας επενδύουν για ποικίλους λόγους στην έρευνα και -γενικότερα- την επιστήμη. Το να προσπαθείς να εξαγοράσεις τη γνώση είναι....μισές δουλειές θα έλεγα. Όμως, όσοι εργάζονται λόγω αυτής της χρηματοδότησης, δηλαδή όσοι πραγματοποιούν την έρευνα για ανακάλυψη φτάνουν ένα βήμα πιο κοντά στη λύση του Άγνωστου, της δημιουργίας του "Θεού". Από εκεί η πληροφορία περνάει στο λαό και ο λαός ανοίγει δρόμους φωτεινούς στα τόσα άγνωστα που μας περιβάλλουν. Κι αυτό μπορεί να είναι πολύ καλό. Έχει περάσει ο καιρός που τη γνώση και τις πληροφορίες τις κατείχαν οι λίγοι. Αλλά μπορεί να είναι και κακό. Ο καθένας έχει άποψη για πράγματα που δεν κατέχει. Παράδειγμα: σου λένε πως το τάδε φάρμακο έχει κάνει τις καλύτερες πωλήσεις στην ιστορία των φαρμάκων αυτής της κατηγορίας....δε σου λένε πώς κατάφερε να βγει το φάρμακο στην αγορά. Μπορεί να έχει βγει με απόκρυψη κλινικών δεδομένων. Εσύ εξυμνείς την επιστήμη και, δυστυχώς, ξεχνάς το "Θεό". Κι αυτό γίνεται διαμάχη μέσα σου "Επιστήμη vs Θεός". Μια διαμάχη που δεν έχει λογική. Μερικές φορές, ακολουθείς το πνεύμα αρκετών επιστημόνων και ρίχνεσαι στη θεωρητική διαμάχη "επιστήμη ή θεός"; Η σκάλα που λέει ο Αϊνστάιν έχει μία έννοια: όταν ολοκληρωθούν όλες οι ανακαλύψεις και ο άνθρωπος λύσει το μυστήριο της ζωής, τότε θα έχει συλλάβει το "Θεό", θα έχει φτάσει ως τον πυρήνα της λειτουργίας της ζωής. Το πως το μεταφράζουμε εμείς έχει δύο δρόμους: πάμε να νικήσουμε και να καταρίψουμε (;) το "Θεό"; ή πάμε να γνωρίσουμε το "Θεό"; Φαντάζομαι -χωρίς κόπο- ότι όλοι αυτοί οι επιχειρηματίες της Επιστήμης είναι στο " Επιστήμη vs Θεός" γιατί όταν θα έχουν ανακαλύψει ένα τμήμα του πως λειτουργούν τα πράγματα, θα πωλήσουν προϊόντα (φάρμακα, διαγνωστικά, συσκευές, κτλ) και θα τους δώσουν μια μικρή περιοχή κυριαρχίας των οικονομικών (αφού όλα αυτά λειτουργούν με πατέντες). Βέβαια, υπάρχουν και οι υπόλοιποι...και όλοι εμείς.
  17. Τώρα κατάλαβα. Καλά, δεν μπορούσες να το πεις από την αρχή;! Εσύ λες πως δε μας διακρίνουν οι συνήθειες γιατί ο εκάστοτε παρατηρητής θα σε κρίνει διαφορετικά, και όχι πάντα αμερόληπτα, ούτε αντικειμενικά. Αυτό που αντιλαμβάνομαι δεν ενέχει κάποιον με μεροληπτικές τάσεις. Αυτή η ρήση δηλώνει μόνο το ότι οι συνήθειες μας μάς διακρίνουν μεταξύ μας. Αντικειμενικά, το ότι εγώ θα σηκωθώ το πρωί και αυτοβούλως θα φάω το συγκεκριμένο πρωινό, με διαχωρίζει από σένα που θα πιεις τον καφέ σου στο γραφείο. Όμως ισχύουν και τα δύο παραδείγματα, άρα δε θα πρέπει να εντάξουμε το σύνολο των συνηθειών στη διάκριση των ανθρώπων. Διότι ένας τρίτος που δεν έχει την οικονομική άνεση να έχει την επιλογή πρωινό ή καφέ, θα κάνει πρωινή συνήθεια τη δουλειά. Ναι..κατάλαβα. Πληροφοριακά και μόνο: -> έν οίδα, οτί ουδέν οίδα -> άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο -> τα πάντα ρει -> γνώθι σαυτόν κτλ κτλ.. Όχι τίποτα άλλο, για να βοηθηθείς :wink:
  18. Γιατί κακώς που μας ξεχωρίζουν μέσω των συνηθειών; Δηλαδή το ότι έχουμε αντιμετωπίσει διαφορετικά γεγονότα είναι τόσο κακό; Ίσως δεν κατανοώ τι εννοείς. Επίσης, ξέρεις ότι δεν μπορούμε να ορίσουμε εμείς τη "φύση του ανθρώπου". Τουλάχιστον, κανείς δε θα γνωρίζει τι είχε στο νου του ο Κομφούκιος. Εγώ θα πω ότι είναι από μόνο του το γεγονός ότι γεννιόμαστε άνθρωποι, με ό,τι μπορεί να συμπεριλάβει αυτό (χαρακτηριστικά του είδους), εσύ θα πεις κάτι άλλο και, τελικά, θα χάσουμε την ουσία. *Εσύ ζητάς αντιπαράδειγμα και γω σου ζητάω παράδειγμα. Οι συνεπαγωγές γίνονται στο μυαλό του καθενός. Όταν θες να συμπτήξεις τα συμπεράσματά σου σε 2-3 φράσεις δε συνηθίζεις να αναλύεις την πορεία της σκέψης σου, γι'αυτό και πολλά ρητά είναι 1 φράση. Μάλλον φταίει η συντακτική αντίληψη του καθένα. Είδες που μας διαχωρίζουν οι συνήθειες, "άνθρωπε" Ιχώρ B)
  19. Παιδιά, πάντως το folding@home νομίζω μας το είπαν και στη σχολή. Νομίζω..
  20. Μη λείψω κι εγώ Ευχαριστώ γιατί μέσα από αυτό το φόρουμ "μεγάλωσα", σχημάτισα αρκετά σημεία του χαρακτήρα μου κι έμαθα να εκφράζομαι, καθώς και να συζητάω. Ευχαριστώ γιατί ξέρω ότι όσες φορές κι αν λείψω, πάντα..μα πάντα, όταν επιστρέφω βρίσκω ένα κομμάτι του εαυτού μου.
  21. Δε νομίζω ο Κοφούκιος να έγραψε ή να είπε κάτι που είναι συνεπαγωγή. Φαντάζομαι όταν είσαι σοφός, δεν κάθεσαι να εξηγήσεις το τι σε οδήγησε εκεί. Απλά δηλώνεις το αποτέλεσμα, το συμπέρασμά σου. Και εκτός του τι φαντάζομαι, δεν μου φαίνεται ως συνεπαγωγή. Είναι 2 καταλήξεις του. Πίστευε ότι η φύση των ανθρώπων είναι όντως ίδια και, επίσης, ότι οι συνήθειες ξεχωρίζουν τους ανθρώπους. Δηλαδή, αν ο Χ άνθρωπος που ανήκει στην ίδια ομάδα (ανθρωπότητα) με τον Υ έχει μια Α1 συνήθεια, τότε αυτό τον ξεχωρίζει από τον Υ που έχει μια Α2 ή μια Α1+Α2 ή μια Α1+Β. Η φύση του ανθρώπου είναι να είναι άνθρωπος. Οι συνήθειες είναι κάθε κίνησή σου που πηγάζει από τον χαρακτήρα σου (ή και από τις εμπειρίες σου που ακόμα κι αν είναι ίδιες με ενός άλλου ανθρώπου, θα έχετε αντιμετωπίσει διαφορετικά το ζήτημα), όχι από τα ένστικτα που είναι εμφυσημένα σε όλη την ανθρωπότητα. Προφανώς αυτό καταλαβαίνω εγώ. Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοούσε ο Κομφούκιος. Αλλά γραμμένο έτσι, δεν είναι συνεπαγωγή.
  22. Επίσης.. "Όλοι σκέφτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του" ~Leon Tolstoi
×
×
  • Create New...