musa

Εν μέρει συμφωνώ... Έχουμε μερίδιο ευθύνης για όσα μας συμβαίνουν,ναι. Αλλά...το ότι κάποιος είναι ανίκανος να διακρίνει τον κίνδυνο,σημαίνει ότι ''δικαιολογείται'' περισσότερο ο δράστης; (έβαλα το ''δικαιολογείται'' σε εισαγωγικά,για να μην υποτεθεί ότι θεώρησα πως κατά την άποψή σου η πράξη του δράστη δικαιολογείται απόλυτα,με ό,τι συνεπάγεται μια τέτοια δικαιολόγηση). Σημαίνει ότι το θύμα ''ήθελε και τα 'παθε'' με άλλα λόγια; Ανέφερες πολύ σωστά ότι σε αρκετές περιπτώσεις οι γυναίκες κάνουν τα στραβά μάτια και θεωρούν τις ενδείξεις βιαιότητας δείγματατα ανδρισμού... Αυτές οι αντιλήψεις προέρχονται από τον κοινωνικό περίγυρο,στερεότυπα σαν κι αυτά μας οδηγούν σε λανθασμένες κρίσεις,οπότε μια αποτελεσματική κίνηση πρόληψης θα ήταν να υπάρχει ενημέρωση και παιδεία ώστε σιγά σιγά να διαλυθούν (τουλάχιστο να μετριαστούν). Επιπλέον,πολλές φορές η επιλογή συντρόφων βασίζεται σε παντελώς λανθασμένα κριτήρια για τα οποία είτε δεν ευθύνονται οι ίδιες οι γυναίκες και δε μπορούν να κάνουν αλλιώς (πχ εξαναγκασμός από την οικογένεια,ιδιαίτερα σε μικρές κοινωνίες) είτε πίσω απ' αυτά βρίσκεται κάποιο πολύ σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν και εμποδίζει τη σωστή κρίση και αξιολόγηση του συντρόφου (πχ αλκοοκισμός,ναρκωτικά,πνευματική νόσος). Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι περιπτώσεις είναι πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους,οπότε θέλει προσοχή στην κατανομή των ευθυνών... Στην ουσία δε διαφωνώ με το σχόλιό σου φίλε Aqua,απλά μεταθέτω τη βάση του προβληματισμού που έθεσες ένα βήμα πίσω. .

Έκανες αυτό που λες ακριβώς! Απλά έγραψες τις πρώτες εντυπώσεις. Δε λέω, καλά έκανες, αλλά η απορία σου σχετικά με το θάνατο του είναι άστοχη, καθώς είδες μόνο 1-2 βίντεο, οπότε, οτιναναι :Ρ Δε νομίζω ότι είναι άστοχη η απορία,γιατί θέλω να θέσω ένα γενικότερο προβληματισμό,που εκτείνεται και πέρα από την πράξη και την άποψη του συγκεκριμένου ανθρώπου (φυσικά τη συμπεριλαμβάνει). Είναι γενικότερο το ερώτημα,για την αξία της ζωής και την αντιμετώπιση του θανάτου,απλά μου φάνηκε καλή αφορμή το τόπικ... Αν σε ενδιαφέρει όντως, θα το ψάξεις. Τα βίντεο που έδωσα εδώ είναι δείγματα για να δείτε πάνω κάτω οτι δεν είναι κάνενας τσαρλατάνος και όχι κάτι που θα σε κατατοπίσει πλήρως. Το είπα: αν σε ενδιαφέρει, ψάχτο. Εννοείται ότι θα το ψάξω,εφόσον μου έκανε εντύπωση! Ξέρω φαίνεται βαρετό και μένα έτσι μου φάνηκε μέχρι που ασχολήθηκα. Φυσικά στις 2 τελευταίες σειρές έχεις απόλυτο δίκιο. Δηλαδή όσον αφορά τον προβληματισμό; Με μπερδεύεις λίγο,γιατί στο τέλος είναι που διατυπώνω την ,ας το πούμε ''ένστασή'' μου. Μ'αρέσει, πάντως, που είσαι καλοπροαίρετη. Πάντα!

Ανίδεε είναι πολύ συγκινητικός ο λόγος του καθηγητή... Με πραγματικό νόημα και μεγάλες αλήθειες. Αυτό που με προβληματίζει είναι,γιατί ένας άνθρωπος που έχει φιλοσοφήσει τη ζωή τόσο πολύ και έχει βρει αυτό που λέμε τη ''χρυσή τομή'', να την τερματίσει ηθελημένα ; Δεν γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες για τη ζωή του,ίσως να αναφέρονται στα links που παραθέτεις αλλά να πω την αλήθεια μου δεν τα εξέτασα ακόμα,γιατί ένιωσα την ανάγκη να γράψω τη σκέψη μου όπως μου ήρθε βλέποντας το βίντεο... Οπότε το ερώτημα που θέτω,το θέτω και γενικότερα,και είναι το εξής: Όσο και να ζήσουμε,πάντα δεν θα έχει η ζωή να μας προσφέρει; Και πόσο μάλλον όταν ξέρουμε τι είναι αυτό που αξίζει;

Καλοσωρίζεις τον εαυτό σου ή μας καλοσωρίζεις στον κόσμο σου;;;

Γεια σου! Έχουμε το ίδιο χαρακτηριστικό...

Καλώς την!

Όπως έθιξε παραπάνω ο Devaraja,υποθέτω ότι η φράση αναφέρεται στη λογική... Στη λογική ως σύστημα και ως ιδέα,στην λογική με την οποία είναι δομημένος ο κόσμος και στην 'τάξη',στον τρόπο με τον οποίο τα πάντα έχουν τοποθετηθεί και λειτουργούν,ένας τρόπος που δεν είναι καθόλου τυχαίος... (Πράγματι πάντως αν προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε τη φράση δεν φαίνεται τόσο εύκολο όσο αρχικά φανταζόμαστε... ) Αυτό που με προβληματίζει είναι τα τρία σκέλη της πρότασης...και ιδιαίτερα το δεύτερο ('ο Λόγος ήταν ΠΡΟΣ το Θεό')... Εφόσον ο Θεός είναι ο δημιουργός των πάντων και ο εκφραστής του λόγου,πώς γίνεται να απευθύνεται ο λόγος προς το Θεό; Ο Λόγος δηλαδή προϋπάρχεί; Ρωτάω επειδή,αν το πρώτο και το τρίτο σκέλος της φράσης είναι σαν κύκλος που αρχίζει και τελειώνει στο ίδιο σημείο (ο Λόγος είναι η αρχή και ο Θεός είναι ο Λόγος,άρα Θεός=Λόγος=αρχή),τότε το επίρρημα 'προς' τι θέλει να πει; (Ίσως η απορία να είναι λίγο 'άκυρη' και να παραβλέπω κάτι οφθαλμοφανές -όπως συνηθίζω- αλλά παρακαλώ να με συγχωρέσετε,και όποιος ξέρει ας...βοηθήσει!Ευχαριστώ! )

Υποτίθεται ότι είναι ένα αστείο βίντεο και επιπλέον γνωρίζουμε όλοι την κατάντια της Εκκλησίας και των δήθεν 'εκπροσώπων' της,παρόλα αυτά...δε μπορώ να γελάσω βλέποντάς το... Με στεναχωρεί για κάποιο λόγο που δε μπορώ να προσδιορίσω,και απορώ γι' αυτή μου την αντίδραση,εφόσον ξέρω πολύ καλά τι συμβαίνει και πραγματικά δε με εκπλήσσει το όλο...'θέαμα'.... Αυτά... (Ένιωσα απλά την ανάγκη να μοιραστώ το συγκεκριμένο συναίσθημα,ευχαριστώ.)

ΑΚΡΙΒΩΣ... Για να το εξηγήσουμε λίγο παραπάνω: Ποιος είναι ο σκοπός της ποινής; Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες... Σύμφωνα με τους εκπροσώπους των λεγόμενων 'απόλυτων' θεωριών (Kant,Hegel) η δικαιολογητική βάση της ποινής είναι η 'δίκαιη ανταπόδοση',δηλαδή η εκδίκηση προς το δράστη για το κακό που έθεσε. Η άποψη αυτή δημιουργεί τους εξής κινδύνους: Δεν επιδιώκει αποκατάσταση της κοινωνικής ειρήνης,ούτε προστατεύει τους υπόλοιπους κοινωνούς από μελλοντικές άδικες πράξεις,αλλά μοναδικός σκοπός είναι η αποκατάσταση της αδικίας που ήδη έγινε. Ελλείπει λοιπόν ο κοινωνικός σκοπός της ποινής και οδηγούμαστε σε ένα σύστημα τιμώρησης καθαρά εκδικητικό που μακροπρόθεσμα δεν ωφελεί σε τίποτα το σύνολο της κοινωνίας. Σύμφωνα με τις 'σχετικές' θεωρίες,στόχος της ποινής είναι η πρόληψη,η οποία διακρίνεται σε γενική και ειδική. Η γενική αφορά στην ολότητα και εκδηλώνεται μέσω του 'φόβου' που προκαλείται στον κοινωνό ότι θα τιμωρηθεί σε περίπτωση τέλεσης εγκλήματος. Ο φόβος αυτός,όπως ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι της θεωρίας της γενικής πρόληψης,εξουδετερώνει την προσδωκόμενη ικανοποίηση από την τέλεση της πράξης και οδηγεί τον υποψήφιο εγκληματία 'να το ξανασκεφτεί' και να αποφύγει το έγκλημα. Η ειδική πρόληψη τώρα,στρέφεται προς το δράστη και αποσκοπεί στην κοινωνική επανένταξή του. Λόγω ελλείψεων και μειονεκτημάτων που παρουσιάζει η καθεμία από αυτές τις θεωρίες αν χρησιμοποιηθεί μόνη της,πλέον θεωρείται περισσότερο βάσιμος ο συνδυασμός γενικής και ειδικής πρόληψης της ποινής. Στόχοι μας λοιπόν με την επιβολή ποινής,είναι αφενός να εκφοβίσουμε τους υποψήφιους εγκληματίες ώστε να μειωθεί η εγκληματικότητα,και αφετέρου να επιτύχουμε την κοινωνική επανένταξη του δράστη. Η πρώτη θεωρία,αυτή της ανταπόδοσης,συνέβαλε στο να υποδείξει το αναγκαίο μέτρο της ποινής: Επειδή η ποινή αντιπροσωπεύει τη δικαιοσύνη,δεν πρέπει να είναι δυσανάλογη και να υπερβαίνει την ενοχή του δράστη. Η θανατική ποινή λοιπόν,καταρχήν δεχόμαστε ότι πληροί το κριτήριο της γενικής πρόληψης,αν και στατιστικά δεν έχει παρατηρηθεί ότι η επιβολή θανατικής ποινής μειώνει την εγκληματικότητα.(Έτσι γνωρίζω τουλάχιστον,οπότε όποιος έχει αντίθετα στοιχεία περί τούτου παρακαλώ να τα επισημάνει.) Ακόμα κι αν δεχτούμε αυτό όμως,η ειδική πρόληψη πώς επιτυγχάνεται; Θανατώνοντας το δράστη πάει περίπατο. Αυτό που κάνουμε είναι απλά να ικανοποιήσουμε το συναίσθημα της εκδίκησης,τι επιτυγχάνεται όμως; Σαφώς και είναι πολύ εύκολο να μιλάμε 'έξω απ' το χορό',δεν ισχυρίζομαι το αντίθετο,αλλά ζούμε σε μια κοινωνία με κυρίαρχο στοιχείο το σύνολο, η οποία ταυτόχρονα πρέπει να μεριμνά και για τον καθένα επιμέρους. Και ποιός είναι στην τελική αυτός που θα καθορίσει ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει και με ποιόν τρόπο; (Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για ποινή μη αναστρέψιμη).Και δεν είναι λιγάκι αντιφατικό να αξιώνουμε από ένα κράτος που προστατεύει απόλυτα την ανθρώπινη ζωή και αξία να χρησιμοποιεί το ίδιο την ποινή του θανάτου -έστω και απέναντι σε εγκληματίες; Για να μην πω ότι η επιβολή της θανατικής ποινής ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου και άντε μετά να θέσεις τα απαιτούμενα όρια και προϋποθέσεις...δεν είναι καθόλου εύκολο... Φυσικά γνωρίζω ότι τα πράγματα στη χώρα δεν είναι ρόδινα και αυτό που ορίζουμε ως 'κοινωνική επανένταξη' αμφιβάλλω αν έχει επιτευχθεί ή πρόκειται να επιτευχθεί ποτέ... Δεν φταίει όμως το νομοθετικό σύστημα για την κακή εφαρμογή του,όπως δε φταίει ο Χριστιανισμός για την κατάντια της Εκκλησίας...