musa

Καλωσήρθες!

Δεν το ήξερα αυτό...Πάντως όπως και να 'χει,μέχρι να φτάσει στον πυροβολισμό ο αστυνομικός έχει πολλές επιλογές,και αυτός είναι και ο σκοπός του νόμου,να προστατεύσει από την αυθαίρετη και απερίσκεπτη χρήση του όπλου.

Και για να το διευκρινίσουμε λιγάκι παραπάνω...και να καταλάβουμε πώς ρυθίζει το θέμα ο νόμος και τι γίνεται στην πράξη... Ρίξτε μια ματιά στο ν.3169/2003 περί οπλοφορίας και χρήσης πυροβόλων όπλων από αστυνομικούς,όπου μεταξύ άλλων προβλέπεται ότι: Η χρήση των όπλων επιτρέπεται ΜΟΝΟ εφόσον αυτό απαιτείται για την εκπλήρωση των καθηκόντων των αστυνομικών και ΜΟΝΟ εφόσον έχουν εξαντληθεί όλα τα ηπιότερα μέσα για την αντιμετώπση του δράστη (αρχή του ηπιότερου μέσου),και επιπλέον δεν υπάρχει υπέρβαση του αναγκαίου μέτρου σε σχέση με το είδος της απειλούμενης βλάβης και την επικινδυνότητα της απειλής (αρχή της αναλογικότητας). Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι: Απαιτείται να ακολουθηθεί μια αυστηρή σειρά διαδικασιών από τον αστυνομικό,πριν φτάσει στο σημείο να κάνει χρήση του όπλου,οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να εξουδετερώσουν το δράστη,και οι οποίες κλιμακώνονται από απλές προτροπές και παραινέσεις προς συμμόρφωση,μέχρι χρήση σωματικής βίας (πχ ακινητοποίηση του δράστη),χρήση επιτρεπτών χημικών ουσιών κτλ.Μόνο εφόσον έχουν εξαντληθεί τα παραπάνω μέσα επιτρέπεται η χρήση όπλου,και απαραιτήτως δε πριν από αυτή,απαιτείται να έχει απευθυνθεί προειδοποίηση προς το δράστη ότι θα χρησιμοποιηθεί όπλο.Αυτά σύμφωνα με την αρχή του ηπιότερου μέσου... Όσον αφορά στη δεύτερη αρχή,αυτή της αναλογικότητας μεταξύ απειλούμενης και προκληθείσας βλάβης,απαραίτητο είναι ο κίνδυνος που έχει θέσει ο δράστης να είναι σοβαρότερος από τον προκληθέντα σ' αυτόν κίνδυνο λόγω της χρήσης του όπλου (πχ εάν συντρέχει κίνδυνος ζωής τρίτου,ας πούμε ομήρου,ή αν απειλείται η ζωή του ίδιου του αστυνομικου κτλ).ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΜΩς,ακόμα κι αν καταλήξουμε στο επιτρεπτό της οπλοχρησίας,η χρήση του όπλου αυτή καθεαυτή πρέπει να κλιμακώνεται ''με τη μικρότερη δυνατή κι αναγκαία προσβολή''(Άρθρο 3 του εν λόγω νόμου).Τι σημαίνει αυτό απλά;Ότι ο αστυνομικός οφείλει να πυροβολήσει καταρχήν εκφοβιστικά (στον αέρα,στο έδαφος κτλ),λαμβάνοντας τα αναγκαία μέτρα ώστε να μην πληγεί άνθρωπος από τυχόν εξοστρακισμό, (μας θυμίζει κάτι αυτό;) και κατόπιν να προχωρήσει σε πυροβολισμό ακινητοποίησης (όχι εξουδετέρωσης!!!),κι αυτό υπό προϋποθέσεις (δηλ. πυροβολισμός σε ΜΗ ΖΩΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ του δράστη).Πυροβολισμός εξουδετέρωσης (θανάτωσης) επιτρέπεται ΜΟΝΟ για τη διάσωση ομήρων που απειλούνται με κίνδυνο θανάτου ή βαριάς σωματικής βλάβης ή για τη διάσωση οποιουδήποτε απειλείται άμεσα από τέτοια επίθεση (φυσικά δεν πρέπει να επιδιώκεται εξαρχής η θανάτωση!) . Σε κάθε περίπτωση,ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΣ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ Ή ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗΣ,ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΠΛΗΓΟΥΝ ΑΟΠΛΟΙ Ή ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΝΗΛΙΚΟΥ!!!!! Απλά και ξεκάθαρα... Επειδή δεν πρόλαβα να διαβάσω ολόκληρο το τόπικ,δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί η ρύθμιση από άλλο μέλος του forum...Αν είναι έτσι,συγχωρέστε με αγαπητοί μου συμφορουμίτες!

Το πρώτο πράγμα που μου' ρθε στο μυαλό...Αν και λίγο πολύ προαναφέρθηκε. Όταν λείπει το 'εγώ' και το 'εσύ'...ίσως να υπάρχει το 'εμείς'...Δηλαδή όλοι οι άνθρωποι έχουμε κοινό στόχο,το να οδηγηθούμε προς το ανώτερο και το απόλυτο (όπως εννοούν οι giwrgos και magicross)ανεξάρτητα από την πίστη που ακολουθούμε,γι' αυτό η πίστη δεν πρέπει να μας χωρίζει αλλά να μας ενώνει,γιατί οι διαφορετικές θρησκείες αποτελούν τις διάφορες όψεις της έννοιας του Θεού,όπως ορίζει καθένας τι είναι Θεός.(Αυτή η αντίληψη αποτελεί βέβαια ιδανικό,που για να επιτευχθεί παγκοσμίως πρέπει πρώτα να αλλάξουν πολλά στον τρόπο που σκεφτόμαστε και αντιμετωπίζουμε τους συνανθρώπους μας.)

Συμφωνώ απόλυτα. Irenicus με πρόλαβες στη δημοσίευση της απόφασης!

Για πληρέστερη ενημέρωση όσον αφορά στο νομικό καθεστώς που ισχύει στην Ελλάδα σχετικά με το θέμα της διαδικασίας ανέγερσης ναού οποιασδήποτε θρησκείας (εκτός από την επικρατούσα εννοείται) και την παροχή της σχετικής άδειας δείτε παρακάτω: http://www.parembasis.gr/2005/05_12_13.htm ,όπου φαίνεται καθαρά η αντισυνταγματικότητα της νομοθεσίας που προβλέπει την παροχή άδειας από το Μητροπολίτη και εξηγείται πώς έχει καθιερωθεί και εφαρμόζεται πλέον η όλη διαδικασία,σύμφωνα με την οποια η γνώμη του Μητροπολίτη θεωρείται(!) πλέον μη δεσμευτική για την παροχή άδειας από τη Διοίκηση (όλα αυτά κατόπιν νομολογίας του ΣτΕ).Και λέω θεωρείται,διότι στην περίπτωση που το Υπουργείο χορηγήσει την άδεια παρά την αντίθετη γνώμη του Μητροπολίτη,πρέπει να συνοδεύσει τη χορήγηση άδειας με συγκεκριμένη αιτιολογία,οπότε και πάλι μπαίνουμε σε φαύλο κύκλο (βλ. http://archive.enet.gr/online/online_text?c=112&id=42080704) Να προσθέσω ακόμα τα εξής:Το Σύνταγμα στο άρ. 13 κατοχυρώνει τη θρησκευτική ελευθερία και την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης.Επιπλέον,ορίζει ότι ''κάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων''. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε εδώ είναι ο όρος ''γνωστή'',διότι στο Σύνταγμα δε διευκρινίζεται τι ακριβώς σημαίνει.Σύμφωνα με τη νομολογία του ΑΕΔ,η έννοια ''γνωστή'' δεν εξαρτάται από τον αριθμό των πιστών (εκτός αν αυτοί είναι ελάχιστοι,όπως έχει κριθεί από το ΣτΕ),από την παλαιότητα της θρησκείας,από το αν αποτελεί αίρεση κοκ...Αυτό που έχει σημασία,είναι να πρόκειται για θρησκεία με φανερές δοξασίες,δόγματα και λατρεία,και οπωσδήποτε να μην προυποθέτει μύηση.Το εάν πληρούνται αυτές οι προυποθέσεις που θα καταστήσουν μια θρησκεία γνωστή ή όχι,κρίνεται από το ΣτΕ.Περαιτέρω,το γεγονός ότι η άσκηση της λατρείας δεν πρέπει να προσβάλλει τα χρηστά ήθη ή τη δημάσια τάξη,που επίσης προβλέπεται απ' το Σύνταγμα,δεν εξετάζεται από την Αρχιεπισκοπή όπως λέχθηκε,αλλά εναπόκεινται στην κρίση του δικαστηρίου.Η Εκκλησία δεν έχει καμία εξουσία και καμία αρμοδιότητα να κρίνει τη νομιμότητα και τη συμφωνία ενός δόγματος προς τους κανόνες δικαίου.

Επειδή η άποψή μου διαμορφώνεται σε κάτι ανάμεσα στην άποψη του Βηλφεγώρ και σ' εκείνη του Grey,θα τη θέσω ως εξής: Όντως πιστεύω ότι αυτός που έχει το γνώθι σαυτόν και ξέρει τι χρειάζεται και τι θέλει να κυνηγήσει στη ζωή του,έχει ένα μεγάλο μερίδιο ελέγχου πάνω στην πορεία αυτής της αναζήτησης,και συνεπώς αναπτύσσει δυνατές άμυνες στα απρόβλεπτα χτυπήματα και γερές αντιστάσεις σε κάθε είδους ''πειρασμούς''. Με άλλα λόγια,έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα στον αυτοκαθορισμό της ζωής και των ενεργειών του. Μέχρι εδώ καλά. Όμως,τα πράγματα στη ζωή δεν είναι τις περισσότερες φορές ελεγχόμενα από μας τους ίδιους,και νομίζω σωστά τέθηκε η παρατήρηση της ''εγωκεντρικής θεώρησης του σύμπαντος''. Δηλαδή,ναι μεν εγώ πχ μπορεί να έχω διαθέσιμο ένα ευρύ φάσμα επιλογών και να μπορώ να ορίσω τη διαδρομή της ζωής μου ή να στραφώ στην κατεύθυνση που θα έχω επιλέξει μόνη μου, αποκρούοντας τυχόν επιρροές που θεωρώ βλαπτικές και κερδίζοντας τις μάχες με τους πειρασμούς που προσπαθούν να με βγάλουν απ' το δικό μου δρόμο,αλλά τι γίνεται με κάποιον ο οποίος λόγω συγκυριών βρέθηκε σε μια θέση η οποία του απαγορεύει κάθε είδους διαφορετική συμπεριφορά και κάθε είδους επιλογή; Δεν επαναλαμβάνω το παράδειγμα του Grey,γιατί και σ' αυτήν την περίπτωση επιλογή υπάρχει. Κάποιος όμως που για παράδειγμα γεννήθηκε σε μια χώρα που τη μαστίζει η φτώχεια και δεν έχει τη δυνατότητα για τον α' ή β' λόγο να την εγκαταλείψει ούτε και να εργαστεί εκεί ώστε να βελτιώσει λίγο τις συνθήκες ζωής του,κάποιος που είναι σοβαρά άρρωστος και δε μπορεί να κάνει τίποτα γι' αυτό,κάποιος που ενώ θέλει και με γνώμονα τις ατομικές του ικανότητες και δεξιότητες μπορεί,αλλά δε δύναται εκ των πραγμάτων να ενεργήσει για να καλυτερεύσει τη θέση του,μπορούμε να πούμε ότι έχει δικαίωμα επιλογής και δύναμη να φτίξει τη ζωή του όπως επιθυμεί; Συμφωνώ με το Βηλφεγώρ που λέει ότι ''μαθαίνουμε απ' τα λάθη και τις κακοτυχίες μας και δεν τις αφήνουμε να μας καταβάλλουν''. Αλλά θέλω να προσθέσω και κάτι ακόμα,για τις περιπτώσεις που αυτή η αίσθηση και η πραγματικότητα του αδιεξόδου μας απογοητεύουν και μας στεναχωρούν,επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Αυτό που έχω ακούσει να λένε: ''Αν δεν έχεις αυτό που αγαπάς,τότε αγάπα αυτό που έχεις.''Και ίσως αυτή να είναι μια επιλογή,ένα μικρό μονοπάτι πλάι στο μονόδρομο...

,κατάλαβα...Εννοείς ότι εφόσον κάποιος είναι ξεκαθαρισμένος με τον εαυτό του,τις ανάγκες και τα θέλω του η ισορροπία επιτυγχάνεται πάντα προς όφελός του ακόμα κι αν οι συνθήκες μεταβάλλονται... Έχω ακούσει όμως κι αυτό που λένε ότι δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις πώς θα αντιδρούσες εάν σου παρουσιαστεί η ευκαιρία να κάνεις κάτι το οποίο μέχρι πρότινος αποδοκίμαζες,εάν δεν έρθεις όντως αντιμέτωπος μ' αυτήν την ευκαιρία,και ότι όσο θωρακισμένος και κατασταλαγμένος κι αν είσαι δεν μπορείς να προβλέψεις με σιγουριά πως δεν θα υποκύψεις.Εγώ δηλώνω αντίθετη μ'αυτήν την άποψη, αλλά μου λένε ''Απόδειξέ το''...Εκεί τι κάνεις; (Το ξέρω ότι βγήκα ,συγνώμη,αλλά μου ήρθε η απορία στο μυαλό κι έπρεπε να ρωτήσω!)

Αυτό λογικά λειτουργεί και αντίστροφα ε; (Δηλαδή,αν αυτά που έχεις είναι περισσότερα απ' αυτά που χρειάζεσαι;). Π.χ. αν ζω ικανοποιητικά -σύμφωνα πάντα με τα δικά μου κριτήρια- χωρίς να ζητάω πολλά,θεωρώντας ότι έχω πετύχει την ιδανική για τα μέτρα μου ισορροπία,και ξαφνικά βρεθώ με περισσότερα στα χέρια μου,τι κάνω για να επαναφέρω την ισορροπία; Απαρνιέμαι την ευκαιρία και μένω εκεί που είμαι ήδη ή προσαρμόζομαι στα νέα δεδομένα; (Προσπαθώ να καταλάβω αν νιώθουμε δυστυχείς μονάχα όταν το ''κλάσμα της ισορροπίας'' διαιρείται εις βάρος μας και όχι υπέρ μας,γιατί αν όντως είναι έτσι,ο άνθρωπος μάλλον είναι εκ φύσεως λιγουλάκι...πλεονέκτης και ανικανοποίητος,πράγμα που δεν είναι βέβαια ούτε καλο ούτε κακό από μόνο του.)

Συμφωνώ.Προφανώς εννοούσες ''η θρησκεία διαπλέκεται σκανδαλωδώς με την εξουσία'' σωστά; Σήμερα πλέον η εκκλησία (εννοώντας το παπαδαριό) έχει εξισώσει τη θρησκεία με τη μπίζνα.

Μπορεί να φανεί λίγο ανόητη η ερώτηση,αλλά αν εξηγηθούν τα πάντα τι νόημα θα έχει να ζούμε,αφού δε θα υπάρχει τίποτα να ανακαλύψουμε;!;Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να ψάχνει κι εκεί βρίσκεται και όλη η γοητεία...

Καταρχήν Grey είναι: ''Πίστευε και μη,ερεύνα.'' (έτσι το ξέρω εγώ τουλάχιστον,κι αυτό το τοοοοσοδούλικο κόμμα αλλάζει όλη τη σημασία της πρότασης.) Δεύτερον,στο σχολείο διδάχτηκα ότι θρησκεία και επιστήμη είναι δύο διαφορετικά πράγματα εκ διαμέτρου αντίθετα,οπότε από μόνα τους δε συγκρούονται,εκτός αν τα συγχύσουμε εμείς εκ παραδρομής: Η επιστήμη ερευνά το ''πώς'' και η θρησκεία το ''ποιος''.Αυτό σημαίνει ότι η επιστήμη αναζητά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύμπαν,ενώ η θρησκεία ψάχνει το ''πρόσωπο'' αυτού που το κάνει να λειτουργεί και τη σχέση του προσώπου αυτού με τον άνθρωπο και τον υπόλοιπο κόσμο.Το συμπλήρωμα έρχεται με τη φιλοσοφία,που αναρωτιέται ''γιατί'' να συμβαίνουν όσα υποστηρίζουν η επιστήμη και η θρησκεία.

Δυστυχώς έτσι είναι...Κι αν ανήκεις στους ανθρώπους που νοιάζονται και θέλεις να προσφέρεις και να αλλάξεις τα πράγματα δεν έχεις πού να στραφείς (από προσωπική πείρα μιλάω).Όλοι παρουσιάζονται με το μέρος του κοσμάκη και την πραγματικότητα τη βλέπεις πολύ μετά...

Νομίζω ότι το σημαντικότερο ρόλο παίζει η διαχρονικότητα...Ένας μεγάλος ποιητής θα θεωρείται εξίσου μεγάλος και μετά από χρόνια.Επίσης ο χρόνος που απαιτείται για να γράψει κάποιος ένα ποιήμα,δείχνει αν μη τι άλλο πόσο σεβασμό δίνει ο ίδιος στη δουλειά του και με πόση ωριμότητα την αντιμετωπίζει.(Φυσικά αυτό δεν ισχύει παντού και πάντα,γιατί στην ποίηση,όπως και σε όλες τις μορφές τέχνης υπάρχουν και οι ''άνθρωποι-θαύματα'',που μπορούν να δημιουργήσουν πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι ένας συνηθισμένος άνθρωπος και το αποτέλεσμα να προκύπτει εξίσου αξιόλογο -βλέπε Mozart για τη μουσική-,αλλά εδώ μιλάμε για τον κανόνα όχι για την εξαίρεση).Από κει και πέρα να γράψει και να δημοσιεύσει στίχους μπορεί ο καθένας,και να βγάλει λεφτά επίσης με το κατάλληλο ''σπρώξιμο''.Όσον αφορά το κριτήριο του διαγωνισμού που θέτεις outis,υπάρχουν πολλοί και διαφόρων ειδών διαγωνισμοί,οπότε καλύτερα να εξειδικεύσουμε για τι εμβέλειας και κύρους διαγωνισμό μιλάμε.Το κριτήριο του να θεωρεί κάποιος τον εαυτό του ποιητή μπορεί να ισχύσει,αλλά μόνο στην Ελλάδα,που ό,τι δηλώσεις είσαι .Να αποκαλέσουν πάλι κάποιον ποιητή...ποιοι και πού,αν καταλαβαίνεις τι εννοώ...Γενικά θεωρώ ότι η αναγνώριση που έρχεται με τα χρόνια είναι ένδειξη του κατά πόσον δεν είσαι αναλώσιμος,επίσης κατά πόσον πήγες τον κόσμο ένα βήμα μπροστά με το έργο σου,γιατί το αληθινό και το χρήσιμο και το δημιουργικό είναι παρόντα κάθε στιγμή κι όχι ευκαιριακά.

Να τα και τα άνθια... Δέκα φορές τα πέρασα πάνω κάτω τα emoticons,αυτό με τα λουλούδια δεν το βρήκα..!(μάλλον με έχει βαρέσει η νύστα στο κεφάλι)

Καλώς σε βρήκαμε και καλώς μας βρήκες!!!

Όταν η έκβαση είναι εντελώς απρόβλεπτη ξεφεύγει από τα όρια του παιχνιδιού και γίνεται πείραμα...

Καλέ μου johnny, Δεν κρίνω κατά πόσον είναι άξια η γυναίκα να παίρνει το μισθό που παίρνει ή αν τα καθήκοντα που της έχουν αναθέσει δικαιολογούν το ύψος του μισθού της...Και σε καμια περίπτωση δεν υποτιμώ τις επιστημονικές σπουδές και τις ιδιαίτερες ικανότητές της,γιατί σίγουρα έχει για να φτάσει εκεί που έφτασε.Το σχόλιο που έκανα αρχικά αφορούσε καθαρά στο θέμα της επαφής και επικοινωνίας με εξωγήινους -αν αποφασίσουν να επισκεφτούν τον καταπληκτικό πλανήτη μας - πράγμα που θεωρώ ακόμα ακραίο σενάριο και μου φάνηκε κωμική η όλη εικόνα έτσι όπως τη φαντάστηκα... Από κει και πέρα,η γνώμη μου είναι ότι υπάρχουν πολύ σοβαρότερα θέματα που άπτονται της αρμοδιότητας του ΟΗΕ και χρήζουν άμεσης επίλυσης και προσοχής,οπότε θεωρώ ότι ως προς αυτό το σημείο δεν αξιολογούνται σωστά οι προτεραιότητές τους (θα προτιμούσα πχ στη θέση αυτού του άρθρου να δω ένα άλλο που θα έλεγε για το αποτελεσματικό έργο των διάφορων ομάδων και επιτροπών που έχουν συστηθεί για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων,την καταπολέμηση των διακρίσεων και τόσα άλλα που αφορούν τα ''γήινα'',πριν πάμε στα εξωγήινα...).Σίγουρα όλα έχουν τη σημασιά και το σκοπό τους,αλλά δεν έχουν την ίδια βαρύτητα,πόσο μάλλον στην εποχή μας που θα έπρεπε με τόσα μέσα και δυνατότητες στα χέρια μας κάποια πράγματα να τα έχουμε λυμένα...Πέρα απ΄αυτό,νομίζω οι άνθρωποι που έχουν πράγματα να προσφέρουν στην έρευνα και την επιστήμη μπορούν να τα προσφέρουν από πολλά πόστα και με πολλούς τρόπους,οπότε ας μην προτρέχουμε.

Αυτό ακριβώς λέω κι εγώ...

Dalia τι εννοείς όταν λες ότι αυτά ''συνέβησαν στην πραγματικότητα και συγκλόνισαν τον κόσμο'';

Αυτό θα πει να κάθεσαι και να πληρώνεσαι... Νομίζω ότι είναι καθαρά τυπικό το θέμα πάντως,αμφιβάλλω αν θα χρειαστεί ποτέ!!!Θέλω να πω,ακόμα κι αν έρθουν εξωγήινοι,θα περάσουν από την επιτροπή υποδοχής να ανταλλάξουν χαιρετούρες με την κ. Οτμάν;Κωμικό μου ακούγεται...Ας τακτοποιήσουν πρώτα τους ''εσω-γήινους'',ας βάλουμε τάξη στο ίδιο μας το σπίτι και μετά όλα τ' άλλα...