το να ακούς φωνές ή να βλέπεις διάφορα δεν είναι κατι φυσιολογικό, αφού αν ήταν φυσιολογικό - ή καλυτερα φυσικό - θα το συναντούσε κανείς στους περισσότερους ανθρώπους. Τέτοια φαινόμενα εμφανίζονται σε λίγους που είτε αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα ψυχοσωματικό είτε έχουν πιο ανοιχτες και διαθεσιμες τις προσωπικές τους κεραίες, είτε έχουν ασκηθει πάνω σ'αυτό. Απο την σκοπια οποιουδήποτε ορθολογιστή αυτό είναι αφύσικο, αφου γενικότερα η μειοψηφία αντιμετωπίζεται με παρομοιους τρόπους. Το ίδιο το θέμα της ψυχασθένειας είναι σχετικό. Πως μπορείς να ξέρεις αν αυτό που αισθανεσαι είναι πραγματικό ή ψεύτικο; Πως μπορείς να ξέρεις αν οτιδήποτε απο αυτά που αντιλαμβανεσαι με τις αισθήσεις σου είναι αληθινα, και δεν είναι παρα μια πλάνη του νου. Πως ξέρεις οτι υπάρχει οτιδηποτε απο αυτά που πιστεύεις και δεν είναι παρα μια παραισθηση του μυαλού, ένα όνειρο του εαυτού σου; Μπορεί να με θεωρήσεις τρελό ή σοφό, αλλά άσχετα με το τι πιστευεις εσύ εγω είμαι κατι άλλο, κάτι που ακόμα δεν έχω ανακαλύψει, αν είμαι κατι άλλο απο σένα.
Το ζήτημα είναι αυτά που λέω και κάνω σε απειλούν; Τότε μπορείς να με αποκαλέσεις τρελό και να με κλείσεις όπου θες. Αν μιλάω για θεούς και δαιμονες, γενικά, έξω απο σένα, και να είμαι τρελός δεν μπορείς να μου κανεις τίποτα, και δεν πρέπει.