Πριν ξεκινήσω να γράφω την άποψή μου για το θέμα, να δηλώσω ότι τον καιρό που ήμουν φοιτήτρια (τον καιρό εκείνο... ) έκανα πρακτική στο τμήμα έκδοσης αδειών εργασιών ιεροδούλων (και όμως υπάρχει) σε κάποια Νομαρχία. Είχα γνωρίσει πάρα πολλές και είχα μιλήσει σχεδόν με όλες, απλά, χαλαρά, χωρίς ταμπού.
Στην Ελλάδα, ο χώρος της νόμιμης πορνείας παρουσιάζει αύξουσα πορεία τα τελευταία 2 χρόνια, δηλαδή μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες. Γιατί;;; Το 90 % των νόμιμων ιεροδούλων προέρχεται απο χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Τσεχία-Πολωνία-Λετονία κλπ πλέον ανήκουν στην ευρωπαική ένωση, με αποτέλεσμα ως κοινοτικές να έχουν ευνοικότερες συνθήκες ζωής (αναφορικά με τα νομιμοποιητικά τους έγγραφα).
Για τις κοπέλες αυτές, η πορνεία είναι δουλειά-λειτούργημα. Και έτσι είναι. Δίνουν ένα κομμάτι της ψυχής τους με αντάλλαγμα ένα καλό "μεροκάματο". Πολλοί από τους πελάτες τους -μεγάλο ποσοστό νέα παιδιά κατά τα λεγόμενά τους- πηγαίνουν εκεί και ζητάν πράγματα για τα οποία η μόνιμη σχέση τους θα φρίκαρε. Όμως η δουλειά είναι δουλειά και πρέπει να βγει το "μεροκάματο".
Το Πάσχα του 2004 ο Δήμος Αθηναίων είχε σφραγίσει 3-4 οικους ανοχής. 15 μέρες μετά τους επέτρεψε να επαναλειτουργήσουν. Ο λόγος;;; αύξηση των βιασμών στο κέντρο της Αθήνας. Τραγικό;;;