MIXAHL

Κι αν είχε σχέση με το Χολαργό σιγά μη σου το έλεγε... Η απάντηση μου: Τι είναι Θεός ε? Θα μπορούσαμε να περάσουμε κανένα χρόνο μέσα σε ένα ανφιθέατρο να συζητάμε τα περί Θεού και άκρη να μη βρούμε. Κάποιος είπε (από εδώ μέσα) πως Θεός είναι αυτό που εμείς θέλουμε να πιστεύουμε πως είναι. Πολύ σωστό μέχρι ενός σημείου. Ανέφερα παλιά σε άλλο ποστ πως ο Θεός ως έννοια ήταν εφεύρεση του ανθρώπου για να προδιορίσει τους φόβους του. Κατά πολλές θρησκείες ο Θεός είναι απόλυτος και αέναος δηλ. δεν έχει αρχή και τέλος. Υπάρχει πριν το Big Βang με απροσδιόριστη αρχή και η ημερομηνία τέλος του αν υπάρχη δεν ορίζεται. Ξέρετε γιατί? Ίσως επειδή ο Θεός είναι μια έννοια, μια ιδέα από τον κόσμο των ιδεών με την αληθινή της διάσταση. Δεν αντιλαμβανόμαστε τις διαστάσεις της απλώς ξέρουμε πως υπάρχει. Ο Θεός θα στηρίξει την πεποίθηση του ανθρώπου πως υπάρχει κάτι το εξώκοσμο, πέρα από τη δική μας διάσταση, Αυτό πάντα θα έρχεται σε αντιπαράθεση και θα προσκρούεται με την επιστήμη, η οποία ασχολείται περισσότερο με τις απτές έννοιες. Ο Θεός δεν είναι απτός. Ο Θεός είναι το απόλυτο κενό. Δυο λέξεις που χαρακτηρίζουν ακριβώς την αξία του "απόλυτος" και "κενός". Το απόλυτο δεν προδιορίζεται άρα ο Θεός είναι και απροσδιόριστος και κενός γιατί δεν ξέρουμε τις διαστάσεις του αν υπάρχουν όντως. Αλλά είναι παρακινδυνευμένο να μιλούμε για τις διαστάσεις του εφόσον δεν μπορούμε να φτάσουμε την ουσία του ονόματος του ούτε καν τη φύση του. ειδικά σε αυτό το τελευταίο οι γνώμες διχάζονται, διαξιφίζονται και διίστανται. Άλλοι τον παρουσιάζουν ως Θεό με τρεις υποστάσεις που έχουν σχέσεις αλληλοπεριχώρησης μεταξύ τους. Άλλοι τον παρουσιάζουν ως Δημιουργό. Άλλη ως Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος. Άλλοι ως το Όλον του Παντός και το Εν του Όλου... Άλλοι τον θέλουν τιμωρό και άλλοι θεό των φτωχών και των παραμελημένων. Άλλοι τον θέλουν για δικό τους και άλλοι πάλι για δικό τους. Όλοι του δίνουν τη μορφή που θέλουν και πολλές ΄φορές που τους συμφέρει. Ο Θεός Μπαμπούλας (πολύ πετυχυμένη άποψη και παραβολή Νεφέλη). Τι είναι ο Θεός για μένα. Μακάρι να ήξερα. Ο θεός είναι γαι μένα άπιαστο όνειρο και το μόνο που ξέρω για αυτόν είναι πως πραγματικά δεν ξέρω τίποτα. Ο θεός δημιουργήσε το φως και είδε πως είναι καλό δημιούργησε όμως και το σκοτάδι και είδε πως και αυτό είναι καλό. Ο ίδιος είναι και τα δύο. Περπατώντας μέσα στο μονοπάτι για τη Γνώση ξέρω ή ελπίζω βαθιά και δυνατά κάπου μέσα μου πως θα τον δω στην πιο ρακοφορεμένη μορφή του. Θα τον αναγνωρίσω κατευθείαν γιατί θα είναι καθάριος (προσέχτε όχι καθαρός αλλά καθάριος). Ίσως να μου δώσει κάποιο σημάδι του. Μπορεί να μου δώσει... τίποτα. Δεν θα χάσω όμως την πίστη στη Γνώση αλλά θα συνεχίσω. Θα φτάσω σιγά σιγά κοντά της. Υπάρχει πιθάνοτητα να την ακουμπήσω. Θα ξέρω πως δεν είδα το Θεό. Θα ξέρω όμως πως είναι γύρω από τη Γνώση και την περιτριγυρίζει. Θα γνωρίζω. Ίσως με τη γνώση που θα έχω αποκτήσει να έχω γίνει ο ίδιος θεός. Και μη σας φαίνεται εγωιστικό γιατί όλοι φτάνουμ σιγά σιγά στη θέωση. Είμαστε δημιουργημένοι καθ' ομοιοσίν του αν όχι κατευθείαν κατ' εικόνα του. ΊΣως να απκτήσουμε την εικόνα του μετά από πολλές επιστροφές στη ζωή (ναι μιάω για μετενσάρκωση) . Μπορεί όμως να τη φτάσουμε και με τη μία. Αν ρωτήσεις ένα παιδάκι τι είναι ο Θεούλης θα σου αποκριθεί αθώα δεν ξέρω. Απο τα παιδιά αγαπητοί μου δεν μπορείς να κρύψεις τίποτα γιατί τα παιδιά χωρίς να το ξέρουν τα ξέρουν όλα. Θα σου πει το παιδάκι δεν ξέρω. και τότε θα συνειδητοποιήσεις πως ούτε και εσύ ξέρεις. Ο Θεός Δημιουργός Αλλάχ Τέκτον και λοιπά είναι απροδιόριστος. Αν αντρέξουμε πολλοί παλιά στο χρόνο με τις γνώσεις που έχουμε σήμερα ίσως να γνωρίσουμε τι ήταν κατά μια έννοια του. Αυτό όμως δεν θα γίνει στο κοντινό μέλλον (ο όρος είναι απροσδιόριστος κοντινό μέλλον μπορεί να είναι μετά από 1 second μπορεί να είναι μετά από χιλιάδες τετρέκις εκατομμύρια έτη φωτός). Μέχρι τότε όμως ας ελπίσουμε πως ο άνθρωπος θα έχει γνωρίσει αρκετά για να δώση μια βάσιμη απόδοση στην έννοια θεός. Ως τότε ας μείνουμε να ψάχνουμε. Ως τότε σκοτάδι θα ακουμπάμε. Το σκοτάδι δεν είναι μακριά κλείσε τα μάτια και θα το δεις. εφόσον όμως το σκοτάδι είναι μια μορφή του Θεού δεν είναι δύσκολη η ανακάλυψή του. Μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια και να τον δούμε. Όμως δεν θέλουμε γιατί δεν ξέρουμε τι θα αντκρίσουμε. Είναι σαν να κοιτάμε μέσα στον μαγικό καθρέφτι. Δεν ξέρουμε τι θα εμφανιστεί -αν εμφανιστεί- και πως θα είναι. Και για αυτό το είναι φοβόμαστε. Είναι το είναι του αγνώστου και ο άνθρωπος φοβάται το άγνωστο. Για αυτό φοβάται και το σκοτάδι, το σκοτάδι είναι απροσδιόριστο αντίθετα με το φως που φωτίζει και δίνει μορφή και χρώμα στα πάντα γύρω μας. Λέγοντας όμως αυτά γυρίζουμε ξανά στην αρχή έχοντας όμως μια εντύπωση τι είναι θεός. Τώρα μπορούμε να προχωρήσουμε και άλλο. Αυτό θα κρατίσει πολύ. Αυτή η οδοιπορία στο μονοπάτι της Γνώσης κρατάει πολύ και είναι πολύ κουραστική. Ποιος όμως είπε πως ο,τιδήποτε αποκτήθηκε χωρίς κούραση και χωρίς κόπο. Τα πιο απλά αποκτούνται με κόπο φαντάζεσθαι όμως τι γίνεται με το Θεό που δεν είναι τόσο δύσκολος μα τόσο απλός? Τόσο απλός που αν κλείσετε τα μάτια θα τον δείτε. Ίσως φταίμε οι ίδιοι γιατί αποκλείνουμε από το μονοπάτι του και τις ιδέες του. Από την ίδια του την ιδέα. Θέλω να πω κλείνοντας πωςς για να κατλάβετε τι είπα πρέπει να ξίσετε λίγο την επιφάνειά τους. Μένω σιωπηλός σε πολλά θέματα. Και η Σιωπή δε λύνεται εύκολα. Δεν ξέρω πάρα πολλά , ίσως δεν ξέρω τίποτα και ίσως αυτή είναι η αλήθεια. ϊσως τα πάντα είναι μια ιδέα, που στην πραγματικότητα δεν είναι απτή. Ίσως να μην έχω καταλάβει τίποτα ακόμα. Ακόμα κι΄έτσι όμως προσπαθώ να φτάσω έννοιες που δεν καταλαβαίνω τι εκφράζουν. Ο θεός είναι μια από αυτές και όπως προείπα ίσως να το συναντήσω έστω και σαν ίχνος. Ίσως να μη τον συναντήσω ποτέ θα συναχίσω όμως να ψάχνω και με το ψάξιμο αυτό μάθω πολλά και φτάσω στον προορισμό που είναι η Γνώση της Αλήθειας. και να σας πω τι σκέφτηκα πως αυτό, το όλο ταξίδι ο κόπος η οδοιπορεία προς το άγνωστο που γίνεται σιγά σιγά γνωστό, είναι ο ίδιος ο θεός καθ αυτού. Ευχαριστώ με σεβασμό Μιχαηλ Τα παραπάνω δεν αναφέρονται σε κάνέναν συγκεκριμένο θεό οποιασδήποτε θρησκείας και θεότητας. είναι προσωπικές μου ιδέες και δική μου φιλοσοφία στην οποία προστίθενατι ακι συγκολούνται κομμάτια από τα λεγόμενα και τις θεωρίες διαφόρων ατόμων ανά το χρόνο. Αυτό δεν παύει να την κάνει δικά μου άποψη και ιδέα, που ακόμα αναπτύσεται και θα συνεχίσει να ανπτύσεται γιατί ακόμα δεν ξέρω τίποτα, που σκοπό να θίξει δεν έχει κανέναν.

Άντε χτυπάμε κατοστάρι. Μου φαίνεται ή είναι το σοβαρό θέμα με τις περισσότερες απαντήσεις? Μιχαηλ

Έχετε ακούσει ποτέ τη μελωδία της Σιωπής? Είναι τόσο ωραία και σαγηνευτική! ΘΑ θέλαμε να μείνουμε για πάντα εκεί και να την ακούμε. Μόνο τους άθλιους ρυθμούς της... που ακούγονται από τα αβύσσια βάθη της ψυχής μας... Είναι ότι πραγματικά θα θέλαμε να είμαστε... Είναι η εκστασιακή μορφή της παρούσας εμφάνισης μας. Η Σιωπή παραπέμπει στον όμορφο κόσμο της μόνο όσους είναι έτοιμοι να εισέλθουν και να τον μυηθούν. Πολλές φορές βέβαια καλεί κοντά της και αυτούς που δεν είναι έτοιμοι να την αφουγκραστούν. Σκεφτείτε... ΠΟλλές φορές μπερδεύουμε τη μελωδία της Σιωπής με αυτή της μοναξιάς ή της Παρακμής. Όχι! Η Σιωπή είναι μια μελωδία μπερδεμένη, που αναβλύζε,ι σα συντριβάνι, τα χρώματα της ίριδας που μέσα τους είναι χαμένη η Γνώση. Σκέφτειτε το ουράνιο τόξο! τι τέλειο που είναι ε? Προέρχεται από το φως που περνάει μέσα από τα πρύσματα των δροσοσταλίδων της βροχής... Το απόλυτο δημιούργημα της φύσης, Ένας κύκλος ή ημικύκλιο από χρώματα τόσο απόλυτα συνδιασμένα μεταξύ τους που όλοι χαίρονται όταν το βλέπουν, όλοι χαμογελούν. Πιστεύετε πως είναι τυχαίο. Ο καθένας βλέπει στο ουράνιο τόξο το πρόσωπο της Γνώσης και ας μην το καταλαβαίνει. Και είναι τόσο σιωπηλό που εμφανίζεται χωρίς να το καταλάβουμε και λήγει ως ύμνια μελωδία προς το Δημιουργό, Το Όλο του Ενός και το Εν του Όλου. Κι όμως έτσι είναι και η Σιωπή. Χρειάζεται την πηγή της, κι όταν την ακούμε δεν θα θελήσουμε να φύγει. Η αγκαλιά της είναι ζεστή και χανόμαστε μέσα της. στα βάθη της παιρνώντας από τον κόσμο μας στο δικό της. Έναν κόσμο χωρίς διαστάσης, χωρίς χρόνο μήκος ύψος ή πλάτος. Το κενό... Η τελειότητα... Η δημιουργία της δημιουργίας πριν από την αρχή των χρόνων. Όταν την αντικρίζουμε μας τρομάζει ασυνήθιστα... Κι έτσι ασυνήθιστα αρχίζει να μας ελκύει. Κι όσο πιο κοντά της βρισκόμαστε τόσο περισσότερο καταλαβαίνουμε τη φύση μας και τη δημιουργία γύρω μας και τη φύση του ίδιου του δημιουργού. Περνάμε στο επίπεδο που μας επιτρέπει να αντικρίζουμε τα πάντα έτσι όπως πραγματικά είναι. Το φαίνεσθαι χάνεται και μένει το γίγνεσθαι. Η γνώση είναι τόσο κοντά που την αγγίζουμε... Είναι τόσο κοντά που τη βλέπουμε. Η σιωπή είναι το μονοπάτι των Σοφών, αυτών που αρχίζουν να γνωρίζουν. Ακούμε τη μελωδία και ναρκωνόμαστε... Ξεφεύγουμε όμως πάντα και γυρίζουμε ξανά εδώ που είμαστε. Πάντα όμως μετά απο μία επιστροφή έχουμε αλλάξει, γνωρίζομαστε καλύτερα εκτός των άλλων με τον ίδιο μας τον εαυτό. Η Σιωπή είναι Γνωση. Η Σιωπή θα χρειαστεί για να κρατήσουμε μακριά τους βέβυλους και τους Σάτυρους της Γνώσης. Η σιωπή είναι αυτή που υποσυνείδητα θα μας βοηθήσι να κρίνουμε ποιοι είναι αυτοί. Μέσα από τη Σιωπή μαθαίνομυ τα χαρακτηριστικά τους. Κρατάμε τη σιγή σφιχτά στο στόμα μας και σαν φύλακες της Γνώσης τους πολεμάμε μέχρι να χρειαστεί. Και θα σταματήσουμε μόνο όταν μάθουν το νόημα της Σιωπής και τότε θα είναι έτοιμοι να δεχτούν πρώτα την ίδια τη Σιωπή και δεν θα χρειαστεί εμείς να πούμε τίποτα πραγματικά. Όλα θα τα έχουν καταλάβει μόνοι τους. και τότε θα τηρήσουν τη Σιωπή. Και ίσως μέχρι τότε να έχει κάνει τον κύκλο του ο χρόνος μαζί και οι υπόλοιπες διαστάσεις και να αρχίσουν όλα από την αρχή με συνέχεια τη συνάφεια που δημιουργείται από το άγγιγμα της Σιωπής και μέσω αυτής με τη Γνώση. Αυτά είναι εν μέρη αυτά που θέλω να πω για τη σιωπή. Ξέρω και άλλα πολλά αλλά πιστεύω πως πρέπει να δείξω την ιδιοσυγκρασία που εκτιμώ πως έχω. Μιχαηλ

Μου φαίνεται ή μόλις παρουσιάσες τους Χριστιανούς συην κοσμάρα τους και πολύ εγωιστές? Αυτό ισχύει μόνο για τους φανατικούς χριστιανούς που απλώς δέχονται ό,τι τους πούνε και τους δώσουν. Αυτούς που δεν ψάχνουν πέρα από τη μύτη τους... Νομίζω πως αυτοί θεωρούνται όντως πεθαμένοι -πνευματικά πάντα- και απλώς η σάρκα είναι ένα στήριγμα μέχρι να περάσουν στο βασίλειο των ουρανών. Και πάλι θα είναι έγκλειστοι σε μια φυλακή που οι ίδιοι έχτισαν. Αυτό που θεωρώ λάθος στην ιστορία είναι η αδιαφορία που δείχνει ο υπόλοιπος πνευματικός κόσμος που δεν βγάζει τους χριστιανούς έξω από το πέτρινο κτίριο. Δεν θα έπρεπε ο πνευματικός κόσμος να είναι πιο Σοφός κατά επίπεδο από τον δικό μας. Θα με ρωτήσετε γιατί? Δεν είμαι σε θέση να το ξέρω... ακόμα! Αλλά εφόσον περάσαν στο next level θα έπρεπε να έχουν μια επίγνωση στο θέμα του "ύπνου" των αδαών. Μιχαηλ

όπα σε έπιασα το συνφωνήσω θέλει μ και όχι ν συν+φωνώ=συμφωνώ και σου λείπουν και οι τόνοι. Μιχαηλ

Έχω ανφερθεί στο θέμα πολλές φορές θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο. Αν θέλετε τη γνώμη μου κουραστείτε και συνοψίστε όσα έχω πει.Αναλύστε τα σωστά και να η γνώμη μου και η στάση μου.Σιωπώ Μιχαηλ

Προσωπική γνώμη: Δεν υπάρχουν επαγγελματίες ποιητές. Η είσαι ή δεν είσαι. Ο... επαγγελματίας ποιητής εντοπίζεται αμέσως και αποκλείεται σιγά σιγά. Όταν κάποιος γράφει ποίηση την νοιώθει έμμεσα ή άμεσα βγάζει έναν κρυμμένο εαυτό αυτά που πραγματικά αισθάνεται και θα ήθελε να εκδηλώσει. Η ποίηση είναι φιλοσοφία της ίδιας της ζωής οι σκέψεις που μπορούν να κωδικοποιηθούν μέσα από εικόνες που θέλει ο ποιητής να περάσει. Κάποιος επαγγελματίας δεν μπορεί να το κάνει γιατί σκέφτεται τίποτα άλλο παρά το οικονομικό του κέρδος. Για αυτό δεν θα περάσει ποτέ στους ποιητικούς κύκλους και δεν θα πάρουν τα γραπτά του αξία αλλά αντίθετα θα κριθούν αυστηρά... Μιχαηλ

Ε αυτό δε λέω τόση ώρα? είναι κάτι απόλυτα φυσικό... Πέθανε... Αναστήθηκε έγραψε τις σημειώσεις και ξαναμπήκε στο μνήμα του σαν κύριος. Ενόχλησε κανένα? Ούτε που το καταλάβαμε... Αργά ή γρήγορα όλοι μας θα το κάνουμε... :4_1_210[1]: :4_1_72[1]: Μιχαηλ

στην ποίηση πολλές φορές εκφράζουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε αυτό που βρίσκεται μέσα μας. Εικόνες που δεν τυπώθηκαν ποτέ όπως και σκέψεις ή συναισθήματα που είχαν τη φιλοδοξία να κατακαθίσουν στο μυαλό μας και να μην φανερωθούν ποτέ από φόβο από αντιρρήσεις των συνθηκών ζωής. Με την ποίηση περνάς μηνύματα στην ψυχή του αναγνώστη χωρίς ο ίδιος να το καταλαβαίνει. Η ποίηση χτυπάει και τρυπάει την καρδιά, κάνει πιο οξύ τον νου και πολύπλευρη την σκέψη σου. Η ποίηση είναι η απρόσμενη φιλοσοφία που κατακτάται από τον καθένα σε διαφορετικούς βαθμούς στο περας της ζωής του. Επάνω της μπορεί να στηριχτούν αραχνούφαντα πλεκτά δημιουργήματα δεμένα με μεταξένιες κλωστές. Οι ποιητές χρειάζονται για πολλούς λόγους ένας εξ αυτών είναι πως μας θυμίζουν τι πραγματικά είναι ο άνθρωπος η ζωή του και ό,τι σχετίζεται με αυτά τα δύο. Ο άνθρωπος να θυμάστε πως είναι ποίημα με βαθύ νόημα και απροσδιόριστη εξήγηση την οποία όλοι δίνουμε με διαφορετικούς τρόπους. Κάτι σαν την Ιθάκη του Καβάφη και τις Μέρες Αργίας του Καψάλη. Μιχαηλ

Σε όλους αργά ή γρήγορα συμβαίνει.... Μιχαηλ

Διάβασα και τα 69 άρθρα και το μυαλό μου έγινε κουρκούτι και το κεφάλι μου καζάνι... Βδελυροί συλλογισμοί. Δεν πρόκειται να βγάλετε άκρη... Πιστέψτε με ... Αν και θα μπορείτε να απαντήσετε όταν απαντήσετε τα παρακάτω: Η κότα έκανε αυγό ή το αυγό την κότα? Γιατί έχουν τρύπες τα ντόνατς? Γιατί υπάρχουμε? Τι είναι πρασγματικά η Μαγεία? Τι είναι ο άνθρωπος τι είναι η ζωή? εχουν ουσία όλα αυτά πυ κάνουμε ή θα έρθει η μέρα που θα τα σαρρώσει όλα ένα κύμα του παραγματικού Τέλους? Δεν τα λέω όλα αυτά γιατί σε όλα έχω απαντήσει με δικό μου τρόπο αλλά όλοι ψάχνουμε μια αληθινή απάντηση αν και δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε τι είναι η Αλήθεια. Ούτε τι είναι σωστό τι είναι λάθος ή τι είναι καλό και τι κακό. Ή πιος είναι Κακός και ποιος Καλός. Κι όλα αυτά όχι με συμβατικές απαντήσεις αλλά με την αλήθεια. Μιχαηλ 45 Γιάννηδες ενός κοκκόρου Γνώση. Να τι πραγματικά είμαστε όλοι μας.... Ένας καθηγητής Χ.

Λοιπόν το βρήκα αν και μοιάζει τρελλό. Μου ήρθε στο μεσημεριανό ύπνο. ευτυχώς το κατέγραψα. Ακούστε. Δυο ταξιδευτές αναζητητές του Κήπου της Γνώσης, Της Μαγείας των απόλυτων συνταγών μαγειρικής εν πάση περιπτώσει βρίσκουν το πολυπόθητο τους αντικείμενο ο ένας φεύγει να βρει και άλλους ο άλλος μπαίνει μέσα στο Άγνωστο. Ένα άλλο δίδαγμα λέει πως δυο άνθρωποι αντιλαμβάνονται διαφορετικά το ίδιο πράγμα. Κάποιος που περνάει λέει πως μόνο ο νους αλλάζει και όχι το προς μελέτη αντικείμενο. Έτσι και εδώ μπορεί να είναι η ίδια πράξη με δυο διαφορετικούς τρόπους λύσεις. Ή ο άνθρωπος να είναι ο ίδιος αλλά να πράττει ξεχωριστά στέλνοντας το ένα του μέρος μέσα στον Κήπο και το άλλο να αποστέλλεται να βρει τους συμπορευτές. Η πράξη αλλάζει το πνεύμα όμως μένει ίδιο. Μιχαηλ Η φύση των ανθρώπων είναι ίδια. Είναι οι συνήθειες που τους κάνουν διαφορετικούς Κομφούκιος.

εγώ ένα κόκκινο τσεκούρι πιάνεται?

είναι οι σημειώσεις που κράτησε ο Λιαντίνης μετά το θάνατό του. Μιχαηλ

ΔΕΝ ειμαι ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ για να σου δωσω συμβουλή για την καταστασή σου. Έκανα λόγο για έμμονες ιδέες. ΔΕΝ μίλησα για ψυχίατρο αλλά για ψυχολόγο ή ακόμα καλύτερα ψυχαναλυτή. Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ. Τι κι αν ελέγχεις το βήμα σου και τις σκέψεις σου? Αποκτάς τη νηφαλιότητα που χρειάζεσαι και συναχίζεις. Μετά επανέρχονται τα ίδια συμπτώματα ασθένειας. Προσπάθησε να ζητήσεις τη βοήθεια ειδικού. TA Forums δεν είναι ο σωστός τόπος για το προβλημά σου. Εδώ οι άνθρωποι θα παραθέσαουν τις ιδέες και απόψεις τους καιμπορεί κατά λάθος σου να ακολουθήσεις κάποιες που δεν θα σε βοηθήσουν... Πιστεύω πως πολλοί θα συμφωνήσουν με την γνώμη μου. Μιχαηλ

Όλοι σου προτείναν κάποια συγκεκριμένη δική τους θεραπεία θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε... Λοιπόν εγώ σε παραπέμπου στο βιβλίο του Σκοτ Πεκ<< Άνθρωποι του Ψεύδους>>. Ίσως εκεί να βρεις μια απάντηση για την καταστασή σου. Θα συμφιλιωθώ με τη γνώμη του Αυγερινού να επισκφθείς έναν ψυχίατρο αλλά για την περίπτωσή σου περισσότερο είναι αρμόδιος ένας ψυχολόγος. Η τελευταία συμβουλή με πολλή επιφυλακτικότητα. Βασικά πιστεύω πως εσύ θα κρίνεις τι σου συμβαίνει και θα πάρεις απόφαση τι δρόμο θεραπείας θα ακολουθήσεις. Ένας ψυχολόγος θα έλεγε πως έχεις έμμονες ιδέες.... ένας ιερέας θα μίλαγε για πνεύματα στο σώμα σου... Ένας ψυχίατρος για διαταραγμένη προσωπικότητα... Η φύση δεν θα σου μίλαγε γιατί έχεις πάψει να την ακους καθαρά και ο διαλογισμός θα καθαρίσει για λίγο καιρό τη σκέψη σου και μετά ξανά τα ίδια. Η απόφαση δική σου. Μιχαηλ

Σας λέει τίποτα η περίπτωση αυτή να έχει σχέση με πολύ φορτισμένα συναισθηματικά άτομα ή άτομο που έχασε κάποιον δικό του εν ονόματι Γιώργο και να ξεσπάει σε όποιον νεκρό Γιώργο βρει? Προσπαθεί έτσι να φέρει πίσω το δικό του άτομο το οποίο του είναι πολύ αγαπητό και ταράζοντας όλο τον κάτω κόσμο βρει και το πνεύμα που τον ενδιαφέρει. Μια άλλη περίπτωση είναι η ακριβώς αντίθετη δηλ. κάποιος να του έκανε τέτοιο που να του φταίνε όλοι οι συνονόματοι του. Μιχαηλ

Άσε τους ανθρώπους ήσυχους αφεντικό.... Κάποτε θα ξυπνήσουν.... Κάποτε θα καταλάβουν πως δεν πρέπει άλλο να κοιμούνται... Κάποτε ίσως ζήσουν πραγματικά σαν τα παιδιά του Αγγελάκα που ενώ γεννιούνται κανονικά δεν μεγαλώνουν κανονικά δεν ονειρεύονται κανονικά δεν ερωτευονται κανονικά και ίσως να μην πεθαίνουν κανονικά... Ίσως αναφέρεται στα παιδιά που ξυνήσαν και αφήσαν το λίθαργο... Που το βασίλειο της καρό πιτζάμας δεν τους χωρούσε και έφυγαν... Ίσως να κόπιασαν ίσως να μην ανταμείφθηκαν όπως άρμοζε! Ίσως να νιώσαν την ευτυχία αλλιώς. Μπορεί να έρθουν πολλές φορές Μέρες Αργίας όπως αυτές του Καψάλη το 1952... Μπορεί να ανταμειφθείς για τους κόπους σου στο τέλος και τότε μόνο καταλάβεις τη χαρά. αυτοί που χάνουν και δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει να δίνεις μάχη χάνουν μαζί με τη μάχη και το νόημα. Ίσως αναφωνήσουν ανεπαίσθητα την ώρα του χαμού Και αν Σε ξέχασα στη μάχη επειδή κουράστηκα Εσύ μη με ξεχάσεις. Αυτός όμως θα τους έχει χάει και ξεχάσει εσύ όμως που όντως μαχώσουν και ξύπνησες θα σε ακούσει και θα ανταμειφθείς και αν προσπάθησες να τους ξυπνήσεις θα ανταμειφθείς για τους κόπους και τις δυσκολίες διπλά. Πρέπει όμως να προσπαθήσεις να τους ξυπνήσεις πρώτα αλλά το θέμα το έχουμε ξαναθίξει. Τώρα μην ξεχνάς πως το κενό πολλές φορές είναι ωραίο αν και μπορεί να είναι απολύτο μπορεί και να μην είναι. Ο κενός νους σημαίνει (τι σημαίνει???) συναρμολόγηση των σκέψεων από την αρχή Πετάμε τα λάθος και κρατάμε τα σωστά τα χτυπάμε σαν ντόμινο και να που ταιριάζουν και σε φέρνουν σε απόλυτη γαλήνη. Και τότε είσαι έτοιμος να συνεχίσεις, αν ξαναρχίσεις το ταξίδι για τις Ιθάκες να συναντήσεις τους υπόλοιπους συντρόφους σου που ξύπνησαν και έτσι με τον κόπο να σου αποδωθούν τιμές εκτός από υλικές και πνευματικές. Μιχαηλ

Σας άρεσε ποτέ πραγματικά αυτό που σας έδιναν έτοιμο? Πάντα υπήρχε μικρή ενοχή και ένας μικρός φόβος γι αυτό που θα ειπωθεί αν κάνεις λάθος σου δώθηκα και δεν με εκμεταλλεύτηκες όπως έπρεπε. Για σκεφτείτε να το είχατε δημιουργήσει εσείς? να ήταν ένα αποτέλεσμα δικών σας προσπαθειών και ταλειπωρίας? Θα του απαντήσετε χωρίς ενδιασμούς Εγώ σε δημιουργήσα μου ανήκεις και σε κάνω ό,τι θέλω όποτε το θέλω και αν το θέλω. είναι ευτυχία να δημιουργείς κάτι δικό σου γίνεσαι ένας μικρός θεός νιώθεις κάτι από την απολυτότητα του Όλου τη δύναμη του Δημιουργού και βιωνείς το αίσθημα του κυνηγού που έπιασε το θήραμά του κατακτάς την δική σου προσωπική Ιθάκη μεταλλαγμένος σε μικρό ήρωα ταξιδευτή και κουρασμένο Οδυσσέα ένας Μάρκο Πόλο στην Ασία. Όλοι τους ευτυχισμένοι για προσωπικούς στόχους και δυσκολίες που ξεπέρασαν και έφτασαν το στόχο και με την ευτυχία επέρχεται και ένα αίσθημα ξεκούρασης και ηρεμίας. Μιχαήλ

Κι όμως φίλε SuCore σε ξέρουμε εμείς... Εδώ μέσα που περνάμε τους 200 υποθέτω.... Κι αυτοί εκεί έξω από τον Ιστό που κι αυτοί σε ξέρουν. Και πιστεύω πως θα σε ξέρουν και οι επόμενές γενιές γιατί γράφεις εδώ μέσα... Γράφεις- Γράφουμε... Θα μας γνωρίσουν από τα γραπτά μας από αυτά που αφήσαμε πίσω. Άνθρωπος που δεν υπάρχουν έγγραφά του ή έγγραφα για αυτόν γίνεται σκιά του ανέμου και χάνεται από τη μνήμη των ανθρώπων. Εμείς- εσύ αφήνουμε τις ιδέες μας εδώ αν όχι όλες ένα μέρος τους που όμως αντιπροσωπεύει μια συγκεκριμένη πτυχή του εαυτού μας που αντικατοπτρίζει μια αλήθεια για μας. Θα μείνουμε μέσα στην ιστορία σαν Sucore, Νεφέλη, Σείριος, Lord, outis κλπ. που γράψαμε που είχαμε ιδέες γνώμη αντίληψη μια συγκεκριμένη φιλοσοφία. έτσι σε ξέρουμε εμείς και ίσως οι επόμενοι και μπορεί οι μεθεπόμενοι. Μιχαηλ

ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ (ΟΠΟΙΑ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗΣ ΥΠΑΡΞΕΙ ΘΑ ΚΑΤΑΠΝΙΧΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΥΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ) Mahayana Buddhism (100%) 2. Neo-Pagan (99%) 3. Hinduism (96%) 4. Jainism (94%) 5. Unitarian Universalism (90%) 6. New Age (90%) 7. Theravada Buddhism (82%) 8. New Thought (79%) 9. Scientology (76%) 10. Sikhism (75%) 11. Reform Judaism (74%) 12. Orthodox Judaism (73%) 13. Liberal Quakers (71%) 14. Bah�'� Faith (68%) 15. Islam (61%) 16. Mainline to Liberal Christian Protestants (55%) 17. Christian Science (Church of Christ, Scientist) (54%) 18. Orthodox Quaker (51%) 19. Secular Humanism (46%) 20. Mainline to Conservative Christian/Protestant (44%) 21. Nontheist (44%) 22. Taoism (44%) 23. Seventh Day Adventist (36%) 24. Church of Jesus Christ of Latter-Day Saints (Mormons) (30%) 25. Jehovah's Witness (28%) 26. Eastern Orthodox (20%) 27. Roman Catholic (20%) ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ βρε πως με διασκεδαζουν κάτι τέτοια τεστάκια :blblbl: Μιχαηλ

Ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά Κατριν Νταβιντ Ανατομία του τρόμου Αντριου Σινκλερ Το όνομα του ρόδου Εκο Ουμπερτο Ανθρωποι του Ψευδους Σκοτ Πεκ και τελειωμό δεν έχει Μιχαηλ ΞΕΡΩ

ΔΕν είμαι στις καλές μου αυτόν τον καιρό. Νιώθω εξαντλημένος μπορείς να εξηγήσεις λίγο περισσότερο. Ξέρω δεν είναι ωραίο το έτοιμο αλλά τωρά δεν έχω πολύ καιρό για φιλοσοφία και αν θες το αναλύεις αν όχι θα το κάνω μόνος όταν είμαι καλά. Μιχαήλ

Της γυναίκας η καρδιά είναι όντως μια Αβυσσος. ΕΛ ΚΑΜΙΝΟ ΕΛ ΝΤΙΑΜΠΟΛΟ Μιχαηλ

Νεφέλη διάβασε το βιβλίο Πυθαγόρας ο γιος της Σιωπης ίσως το βρεις ενδιαφέρον σε πολλούς τομείς. Ένας εξ αυτών πως να κρίνεις έναν άνθρωπο. Λίγοι ξεγελούν αν είσαι προσεχτικός. Πολλές φορές ίσως σου πάρει χρόνο για να κρίνεις κάποιον. Οι καλοί κολυμβητές πνίγονται... από απροσεξία. Μιχαήλ