Morgainne

Αυτό μου θυμίζει μέχρι και ταινία του Kubrick! Πλάκα θα είχε πάντως να ήμουν από μια μεριά να έβλεπα το σκηνικό... Μπορείς ακόμα εκτός από "κλειστό" να το πείς και "εγωιστικό".Κανένα πρόβλημα... Johnny... Σε όλους, μα ΟΛΟΥΣ, τους ανθρώπους που έρχονται στην Γή, με κάποιον α ή β τρόπο, το έναυσμα/σπίθα δίνεται... Άλλοι το κάνουν φωτιά και άλλοι του ρίχνουν και χώμα από πάνω μην τυχόν και ξανανάψει... Επιμένω λοιπόν πως όσο πιο γρήγορα καταλάβει ο "ζωντανός" πως είναι άκρως αδύνατον να αφυπνίσει αυτούς που δεν θέλουν, τόσο πιο γρήγορα θα αρχίσει να δίνει αλλού τα "φώτα" του... Αυτοί που θα θέλουν έστω και λίγο να αφυπνιστούν, μην ανησυχείς... Την βρίσκουν την άκρη πάντα... :smilewink:

Είναι πολύ απλό... Οι "ζωντανοί" ξέρουν από μόνοι τους πως δεν πρέπει να ξυπνήσουν έναν "κοιμισμένο"... Που συνεπάγεται πως εκείνος που θα προσπαθήσει να αφυπνίσει έναν κοιμισμένο με το πρόσχημα πως εκείνος είναι "ζωντανός", και άρα ξέρει τί να κάνει, είναι ακριβώς το ίδιο κοιμισμένος με αυτόν που σκοπεύει να "αφυπνίσει"... Μην σου πώ και περισσότερο...

Χτες είχα μια πολύ ωραία κουβέντα περί... "αναστάσεως"... Παρ'ολο που υπήρχαν πολλά υπέρ στο να σε βοηθήσει/σπρώξει κάποιος να "αναστηθείς" για δικό σου καλό, κατέληξα πως ο άνθρωπος έχει την ιδιότητα να "ανασταίνεται" μόνος του αν και όποτε θέλει (ως μικρός Θεός)... Αν δεν το κάνει... πολύ απλά σημαίνει πως δεν πρέπει... Για όλα υπάρχει ένας λόγος και όλα, ΜΑ ΟΛΑ, συνδέονται... Αφήστε ήσυχους τους "νεκρούς"... Αρκετά βασανίζονται που είναι αναγκασμένοι να ζουν, πρέπει να τους προσθέτουμε κι άλλα..; ΥΓ. Βέβαια, δεν ισχύει το ίδιο αν πρέπει να "σκουντήξεις" έναν "ζωντανό"... Ο ζωντανός θα είναι σε θέση να καταλάβει γιατί το έκανες και θα το σεβαστεί, ακόμα κι αν περάσει καιρός...

..."Ο μοντέρνος nonreligious(*) άνθρωπος θεωρεί πως μόνο εκείνος είναι ο κύριος συντελεστής της ιστορίας, και αρνείται κάθε είδους προσφυγή στην υπερβατικότητα.... Ο άνθρωπος φτιάχνει μόνος του τον εαυτό του και αυτό γίνεται μόνο με το να αποϊεροποιήσει και αυτόν και τον κόσμο γύρω του. Το ιερό είναι το κυριότερο εμπόδιο προς την ελευθερία του. Θα γίνει ο αληθινός του εαυτός ΜΟΝΟ όταν θα απομυστικοποιηθεί ολοκληρωτικά. Δεν θα γίνει ποτέ πραγματικά ελεύθερος αν δεν σκοτώσει και τον τελευταίο θεό..." Mircea Eliade, "Το Ιερό και το Βέβηλο" *Δυστυχώς δεν μπορώ να δώσω έναν ελληνικό όρο που να εξηγεί αυτόν που ο Eliade θέλει να περιγράψει ως nonreligious, και δεν νομίζω πως το "άθεος" είναι ολοκληρωτικά σωστό... Αν έχει κάποιος καμμιά ιδέα, μπορεί να συμβάλλει. Ιχώρ, βάση αυτού, πιστεύω πως ακόμα και οι άνθρωποι (εμείς...;) που θα ήθελαν να τείνουν προς τον ιερό τρόπο ζωής, συμβάλλουν άθελά τους στην αποϊεροποίηση του κόσμου... Μπορείς να βρείς το ιερό σε ο,τιδήποτε κάνεις, φτάνει να το δείς με την ψυχή και όχι με τα μάτια που σου τα "δημιουργούν" συνεχώς από την μέρα που γεννήθηκες... Ο κυριότερος τρόπος να μην συμβάλλεις στην αποϊεροποίηση του Κόσμου είναι με το να είσαι διαφορετικός από τους άλλους ακόμα και στα πιο ασήμαντα πράγματα... ΥΓ. Sorry για το δεύτερο ενικό, δεν στα λέω προσωπικά...

Και ο δεύτερος τρόπος ζωής όμως, δεν περιλαμβάνει την παρουσία του ιερού...; Μην ξεχνάμε ότι ο μοντέρνος "βέβηλος" άνθρωπος προέρχεται από τον Homo Religiosus... Για να αδιαφορείς ή για να αποφύγεις κάτι, δεν σημαίνει πως πρέπει να το γνωρίζεις πρώτα...; Το ίδιο ισχύει βέβαια και για αυτούς που ακολουθούν τον ιερό τρόπο ζωής, αν και πιστεύω πως για εκείνους, το να αποφύγουν το βέβηλο και ίσως και να μην το αναγνωρίσουν είναι ευκολότερο από τους "βέβηλους" να μην αναγνωρίσουν το ιερό...

..."Ο χρόνος μας σε τούτη τη γή είναι ιερός και πρέπει να γιορτάζουμε την κάθε του στιγμή. Η σημασία αυτού έχει ξεχαστεί εντελώς: ακόμα και τις θρησκευτικές αργίες τις βλέπουμε σαν ευκαιρία για να πάμε στην παραλία, στο πάρκο, σε χιονοδρομικά κέντρα. Δεν υπάρχουν πλέον τελετές. Οι άνθρωποι δεν προσπαθούν πια να μετατρέψουν πράγματα που κάνουν καθημερινά σε ιερές κινήσεις. Μαγειρεύουμε και παραπονιόμαστε για το χρόνο που χάνουμε, ενώ θα μπορούσαμε να μεταμορφώνουμε την αγάπη σε φαγητό. Δουλεύουμε πιστεύοντας ότι πρόκειται για θεόσταλτη κατάρα, ενώ θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε τις δεξιότητές μας για να προσφέρουμε ικανοποίηση στον εαυτό μας και για να σκορπάμε γύρω μας την ενέργεια της Μητέρας (ή της Δύναμης ή του Κόσμου)..." Η Μάγισσα Του Πορτομπέλο - Paulo Coehlo Σύμφωνα με τον μεγάλο Δάσκαλο πάνω σε θέματα θρησκειών, μύθων, συμβόλων και τελετουργικών, Mircea Eliade (ο οποίος αναφέρεται πολύ συχνά στο συγκεκριμένο βιβλίο του Coehlo), οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο διαφορετικούς τρόπους ύπαρξης: σε αυτούς που ακόμα βλέπουν το ιερό σε ο,τιδήποτε κάνουν, είτε είναι η δουλειά τους, το φαγητό, το σεξ, ακόμα και οι πιο μικρές καθημερινές εργασίες τους και σε αυτούς που όλα τα παραπάνω τα βλέπουν απλά ως φυσικές ανάγκες για επιβίωση και εξηγούν τα πάντα επιστημονικά και ορθολογιστικά... Το πρώτο είδος το ονομάζει Homo Religiosus, η ύπαρξή του ξεκινά με την ύπαρξη των πρώτων ανθρώπων και "διασώζεται" ακόμα σε περιοχές που δεν έχει φτάσει πλήρως ο "πολιτισμός" της μεταμοντέρνας εποχής ... Τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής ο Eliade τον χαρακτηρίζει "ιερό". Το δεύτερο είδος είναι αυτό που πλέον συναντάμε πολύ συχνά, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις. Ο Eliade ονομάζει αυτό το είδος ανθρώπων non-religious και χαρακτηρίζει τον κόσμο τους και τρόπο ζωής τους "βέβηλο". Ποιά είναι η γνώμη σας για τους δύο κόσμους, ανθρώπους και χαρακτηρισμούς; Μπορεί να υπάρξει ένας αρμονικός συνδυασμός και των δύο τρόπων ζωής ή είναι ο άνθρωπος αναγκασμένος να επιλέξει έναν από τους δύο...;

Και βέβαια δεν έχεις το δικαίωμα... Ούτε δικαίωμα να βοηθήσεις κάποιον δεν έχεις, πόσο μάλλον να μιλάς για "ανάσταση"... Ό,τι ορισμό κι αν της δίνεις....

Kouranis, συμφωνώ με την πρώτη σου τοποθέτηση... Προβληματίστηκα όμως λίγο στην δεύτερη... Απλά πιστεύω ότι ο Μεσσίας, καθώς και όλα τα άλλα παρόμοια όντα που έχουν έρθει στην Γή, βρέθηκαν σε ένα επίπεδο που δεν τους απασχολούσε πλέον ΑΥΤΟ και το ΑΛΛΟ... Και εννοείται βέβαια πως κανείς τους δεν έμεινε "στα μισά του δρόμου"... Όλοι ολοκλήρωσαν...

Για όσους δεν έχουν δεί ακόμα την ταινία, εδώ μπορείτε να δείτε μια σκηνή 5 λεπτών... Πάντως, ακόμα και αν το έχουν παρακάνει, ψήνομαι πολύ να την δώ κρίνοντας από το τρέιλερ και το συγκεκριμένο πεντάλεπτο!

Βασικά, εγώ άλλο είμαι περίεργη να μάθω... Θέλω να ρωτήσω αυτούς που έχουν ασπαστεί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ την φιλοσοφία του Χριστιανισμού (και με το "πραγματικά" πιστεύω πως καταλαβαίνετε ότι δεν εννοώ να πηγαίνετε 7 μέρες την εβδομάδα στην εκκλησία, να κάνετε νηστείες και να ξέρετε απ'έξω το εορτολόγιο).... ....θα άλλαζε κάτι στην πίστη σας αν όντως τελικά αυτός ο τάφος αποδειχθεί πως είναι αυθεντικός...;

Χμμμμ.... ...Εκκεντρική!!! :cheerful:

Fix you - COLDPLAY When you try your best, but you don't succeed When you get what you want, but not what you need When you feel so tired, but you can't sleep Stuck in reverse When the tears come streaming down your face When you lose something you can't replace When you love someone, but it goes to waste Could it be worse? Lights will guide you home And ignite your bones And I will try to fix you High up above or down below When you're too in love to let it go If you never try you'll never know Just what you're worth Lights will guide you home And ignite your bones And I will try to fix you Tears stream down your face When you lose something you cannot replace Tears stream down your face And I... Tears stream down on your face I promise you I will learn from the mistakes Tears stream down your face And I... Lights will guide you home And ignite your bones And I will try to fix you....

Αυτό είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια γιατί έχει πολύ θράσος!!! Αφήστε δε που συμφωνώ και απόλυτα... Είναι τραγούδι.... ala Morgainne...!! :angel: Χιχιχιχιχιχι.... "Τhe world is not enough, but it is such a perfect place to start, my love...." I know how to hurt I know how to kill I know what to show And what to conceal I know when to talk And I know when to touch No one ever died from wanting too much The world is not enough But it is such a perfect place to start, my love And if you're strong enough Together we can take the world apart, my love People like us Know how to survive There's no point in living If you can't feel alive We know when to kiss And we know when to kill If we can't have it all Then nobody will The world is not enough But it is such a perfect place to start, my love And if you're strong enough Together we can take the world apart, my love I - I feel sick I - I feel scared I - I feel ready I - And yet unprepared The world is not enough But it is such a perfect place to start, my love And if you're strong enough Together we can take the world apart, my love The world is not enough The world is not enough Εξαιρετικά αφιερωμένο και σε άλλους... ομοϊδεάτες...! :cheerful:

Δεν είπα ποτέ ότι μου θυμίζεις τον 123, ίσα ίσα... Άλλον μου θυμίζεις... Αλλά μπορεί να είναι και ιδέα μου... Λέω εγώ τώρα...

Γράφεις και ολόιδια βρε "nefos", τουλάχιστον άλλαξε λιγάκι το στυλ... Αμάν.... :angel:

Ένα από τα πολύ καλά της Heather Nova, από το soundtrack της ταινίας "The Crow: City of Angels". Αφιερωμένο σε όσους είναι και devil και angel μαζί... Είναι ωραίο...πακέτο... Χεχεχεχε... Believe in Angels Where the silence falls There the river runs deep Where the shadow ends So begins the dream Where the hunger leads me It's hard to believe I'll be lost to you It's the blood that ties It's the hurt that heals It's the face you hide Hides the pain you feel So hold me up now Yeah, I'm afraid to breathe An' I'm lost to you Yeah, I'm lost to you I believe in a heaven I believe in the night I believe there's a path to follow I believe in the light Part of you is the devil Part of you is the light I'm gonna fly Through the city of angels Hold me under Let the river wash away my sins Let me drown and you Let the water and the love rush you You can hear me whisper When you're listenin' And I'm lost to you Yeah, lost to you I believe in a heaven I believe in the night I believe there's a path to follow I believe in the light Part of you is the devil Part of you is the light I'm gonna fly Through the city of angels It's the blood that ties It's the hurt that heals It's the face you hide Hides the pain you feel So hold me up now I long to believe And I'm lost to you Yeah, lost to you I believe in a heaven I believe in the night I believe there's a path to follow I believe in the light Part of you is the devil Part of you is the light I'm gonna fly Through the city of angels

Εμένα μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση πώς είναι δυνατόν από τρία παιδιά πχ. που μεγαλώνουν στην ίδια οικογένεια, περιβάλλον, με τα ίδια εφόδια, να "ξεχωρίζει" ως indigo μόνο το ένα. Το να είσαι indigo δηλαδή καθορίζεται με την γέννησή σου, είνα θέμα γονιδιακό..; Ή απλά μετά από κάποια περίοδο, όλοι γεννιόμασταν έχοντας τις προυποθέσεις να είμαστε indigo, απλά, άλλος τις καλλιέργησε και άλλος όχι...; Και αν κάποιος τελικά τις καλλιέργησε... πού οφείλεται αυτό; Μπορεί δηλαδή να οφείλεται ακόμα και σε συμπτώσεις; Ενδιαφέρον...

Martina, Νομίζω πως ο Artzuna όταν έθεσε το θέμα προς συζήτηση, είχε περισσότερο στο μυαλό του κάτι τέτοιο, όσον αφορά την καθαρή ευσπλαχνία: Η μόνη διαφορά είναι πως εγώ προσπαθώ να φανταστώ την ευσπλαχνία στην απόλυτη μορφή της, ενώ εσύ αναφέρεσαι στην ευσπλαχνία μέσα στα λογικά "θνητά" πλαίσια... Και θα αναφέρω ένα παράδειγμα για να εξηγήσω τί εννοώ.. Δεν μπορώ να σκεφτώ καν πως οντότητες, όπως ο Χριστός π.χ., θα ένιωθαν προσωπική "ικανοποίηση" όταν ένιωθαν ευσπλαχνία για τους αρρώστους και γι'αυτό τους θεράπευαν... ΥΓ. Βέβαια, θα μου πείς, δεν περιβαλλόμαστε από "Χριστούς"...

Συμφωνώ με την evi ως προς ένα σημείο όμως, το θέμα αν το κοιτάξετε καλά είναι λίγο ... "παγίδα"... Όταν κάπου μέσα στα ποστ διάβασα φράσεις του στυλ "να νιώθεις ευχαρίστηση μέσα από αυτό", δεν κρύβω ότι αμέσως, με την ανάγνωσή τους χτύπησε... καμπανάκι ότι κάτι δεν μου ακούγεται καλά... "Είναι δυνατόν να νιώθεις ευσπλαχνία όταν αυτό αυτόματα σε κάνει να νιώθεις ευχαρίστηση σαν άτομο επειδή το ένιωσες;", σκέφτηκα... Μετά όμως έλαβα υπόψη και την κυριολεκτική σημασία της λέξης και είδα πως έρχεται λίγο σε αντίθεση με την έννοια που λίγο πολύ, όλοι προσδίδουμε σ'αυτήν... Πρέπει πρώτα να κοιτάξεις να είναι καλά το Εγώ σου (όχι το Εγώ με την αρνητική έννοια όμως)... Μόνο έτσι θα μπορέσεις να το βάλεις στην άκρη και μόνο έτσι θα υπάρξει καθαρή ευσπλαχνία για οτιδήποτε άλλο από μεριά σου... ....Το ΕΓΩ σταματάει αυτόματα να σε απασχολεί όταν είναι ... "υγιές"...