Jump to content

Σίβυλλα

Νέα Μέλη
  • Posts

    45
  • Joined

  • Last visited

Everything posted by Σίβυλλα

  1. Νομίζω πως αν δεχτούμε την θεωρία ότι είμαστε όντα με ελεύθερη βούληση δεν είναι οι αρνητικες περιστάσεις αυτές που μας προτρέπουν να βγάλουμε προς τα έξω έναν χειρότερο εαυτό...Είναι οι ίδιες μας οι επιλογές για το πως θα πράξουμε σε συγκεκριμένη περίσταση...Τώρα αν αυτό το ονομάζουμε διάβολο, Εωσφόρο, αρνητική ενέργεια ή με οποιαδήποτε άλλη ονομασία πιστεύω πως απλά είναι η ετικέτα...Το μόνο εύκολο πάντοτε είναι να μεταθέτουμε την ευθύνη των πράξεών μας σε κάποιον ή κάτι άλλο-ακόμα και σε κάτι μεταφυσικό όπως στον "διάβολο"...Το όλο θέμα είναι πως αντιδρούμε εμείς οι ίδιοι στις αρνητικές περιστάσεις- αρκετές φορες διαπιστώνω ότι έχουμε επιλογές ακόμη και σε περιστάσεις όπου πιστεύουμε πως δεν έχουμε...
  2. Φίλτατε dimulator, εγώ γενικά σου βγάζω το καπέλο για τα θέματα που πραγματεύεσαι...:worthy:/> :worthy:/> :worthy:/> Ως προς την απορία μου, στο δεύτερο post σου με κάλυψες πλήρως...:rolleyes:/>
  3. Για να είμαι ειλικρινής φίλτατε dimulator, η σκέψη μου πάνω σε αυτό το θέμα δεν έφτασε τόσο βαθιά παρά μόνο μέχρι την στιγμή που το διάβασα εδώ-και από εκείνη τη στιγμή το σκέφτομαι συνέχεια...Και πάντα καταλήγω στην εξής απορία...Γιατί να πει ο μάγος "κατέστρεψες" απευθυνόμενος προς τον θεό και όχι "κατέστρεψα" απευθυνόμενος στον ίδιο του τον εαυτό;;; Φυσικά πάλι πιστεύω ότι το αποτέλεσμα θα ήταν να καταραστεί την ίδια του την ύπαρξη με αυτή τη σκέψη... Τώρα αν δεχτούμε την θεωρία της μετεμψύχωσης πιστεύω ότι θα ήταν δυνατό να συμβεί κάτι τέτοιο...Σε αυτήν την περίπτωση, αφήνοντας την ύπαρξή μας με μια κατάρα στον δρόμο προς την έξοδο, έχουμε αφήσει μια εκκρεμότητα η οποία θα πρέπει να αποκατασταθεί για να μπορέσουμε να έχουμε μια υγιή επόμενη ζωή...Οπότε το πιο πιθανό είναι να γεννιόμαστε με μια υποσυνείδητη γνώση της κατάρας για να μπορέσουμε να την λύσουμε... :rose:/> :rose:/> :rose:/>
  4. Για να είμαι ειλικρινής δεν γνωρίζω κάτι επί της ουσίας για το θέμα της ομοφυλοφιλίας, αλλά μήπως φίλτατε Πάνα συγχέεις το θέμα με το θέμα της ανειλικρίνειας που υπάρχει ανάμεσα στις ανθρώπινες σχέσεις;;; Γιατί από ότι αντιλαμβάνομαι από τα λεγόμενά σου το πρόβλημά σου είναι κυρίως αυτό και όχι η προσωπική επιλογή του κάθε ανθρώπου...Οπότε αν η θανατική ποινή ίσχυε για κάθε άνθρωπο που έχει πει ψέματα στην ερωτική του ζωή, πολύ φοβάμαι πως πολύ λίγοι άνθρωποι θα είχαν μείνει ζωντανοί... Συγγνώμη αν δεν αντιλαμβάνομαι σωστά το νόημα αυτών που λες, και επίσης συγγνώμη αν είμαι τελείως εκτός θέματος...:019blush:/>
  5. Φίλτατε Βηλφεγώρ, ίσως γιατί πέρα από αυτούς που τα βρίσκουν υπάρχουν και αυτοί που τα χάνουν... Είμαι κλασικό παραδειγμα-μια ζωή χάνω χρήματα και ποτέ δεν βρίσκω!!! Ε, όλα αυτά που έχω χάσει κάποιοι άλλοι τα έχουν βρει-και σε καλή μεριά τους εύχομαι αν και καθυστερημένα!!!:rolleyes:/> Τώρα έχω προσέξει ότι στους περισσότερους ανθρώπους όταν πέφτουν κέρματα των 5 ή των 2 ή του ενός λεπτού συνήθως δεν κάνουν τον κόπο να σηκώσουν ένα τέτοιο κέρμα από κάτω...Το αφήνουν εκεί, οπότε συνήθως το βρίσκει κάποιος άλλος...:rolleyes:/>
  6. Όντως, παράσταση...Γιατί έκαναν πρόβα πριν από 3 ημέρες-το ίδιο σκηνικό, χαμηλές πτήσεις, εκκωφαντικός θόρυβος και ο κόσμος να κοιτάζει από χαμηλά...Αλλά η είδηση έπρεπε να βγει την ημέρα της εθνικής επετείου με δόξα και τιμή... Θυμόμαστε και τιμούμε τους ήρωες που πολέμησαν για την ελευθερία 2 ημέρες τον χρόνο και 1 φορά τον χρόνο αυτούς που σκοτώθηκαν στο όνομα της δημοκρατίας...Το θέμα είναι κατά πόσο τους θυμόμαστε και τους τιμούμε και τις υπόλοιπες 362 ημέρες του χρόνου...Αν δεν τους θυμόμαστε καθημερινά, δεν βλέπω το νόημα των παρελάσεων... Επίσης σε έναν τόπο που δεν υπάρχει πλέον ελευθερία ή δημοκρατία νομίζω πως οι παρελάσεις έχουν καταντήσει πλέον ένα κακόγουστο αστείο σε βάρος ενός λαού που βλέπει ολοκαθαρα πια την αντίθεση...Και δίνει την ανάλογη απάντηση, δυστυχώς ή ευτυχώς...
  7. Ευχαριστώ φίλτατη Dalia! Μου θύμισες ανάλογο περιστατικό που μου συνέβη!!! Συμφωνώ μαζί σου στο γεγονός ότι δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την πρόθεση να μας μειώσουν για τον οποιοδήποτε λόγο από αυτούς που αναφέρεις... Πααρ'όλα αυτά κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να το καταφέρνουν, μειώνοντας ουσιαστικά τον ίδιο τους τον εαυτό...:wink: Δυστυχώς, εκτός από εμάς, όπως πολύ σωστά γράφεις, ταμπέλες μας φορούν και τα διάφορα κρατικά συστήματα...Εκεί τουλάχιστον, έχουμε κάθε δικαίωμα να επιλέξουμε την δική μας... Συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία φράση σου...Και ένας τρόπος επίσης για να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας είναι να στηρίζουμε τις επιλογές μας...
  8. Φίλτατε Artzuna, όντως το θέμα πήρε άλλες διαστάσεις... Η άποψη του γνωστού σου είναι ακραία...Και συνήθως οι ακραίες απόψεις όταν εφαρμόζονται φέρουν ακραία αποτελέσματα...Αν προχωρούσαμε σε κάποια πιο εναλλακτική άποψη, δεν θα ήταν πολύ περισσότερες οι επιλογές;
  9. Φίλτατη Dalia, η γυναίκα αυτή δεν έκανε καθόλου καλά την δουλειά της, και εφ'όσον είχα προσκομίσει τα απαραίτητα αποδεικτικά ανεργίας, αποδείχτηκε ότι έκανε του κεφαλιού της...Γιατί το τελικό χαρτί που πήρα έγραφε τελικά "άνεργη" και όχι "οικιακά"...Αν εκτελούσε εντολές προϊσταμένου της, θα έγραφε "οικιάκά"...Από τον φόβο όμως ότι θα την αναφέρω στον προϊστάμενό της, έγραψε "άνεργη" και πήρα το έγγραφο με τα σωστά στοιχεία που είχα δηλώσει, και όχι με αυτά που αυθαίρετα συμπλήρωνε αυτή γιατί απλά έτσι της άρεσε... Είναι τραγικά προσβλητικό και μειονεκτικό για μία γυναίκα που δεν είναι τα "οικιακά" η πρώτη επιλογή της να το λαμβάνει ως "ταμπέλα" και μάλιστα από μια άλλη γυναίκα-και μάλιστα από μία "εργαζόμενη"...Είχα την νόμιμη επιλογή να χαρακτηριστώ άνεργη, κάτι που μου δίνει όλες τις νόμιμες διεκδικήσεις μου από το κράτος ως άνεργη και όχι ως οικοκυρά, γιατί δεν επέλεξα ποτέ μου αυτόν τον ρόλο κυρίαρχο στην ζωή μου...Εκτός από το "εργαζόμενη" και το "οικιακά", υπάρχει νόμιμα και η επιλογή "άνεργη" για μια γυναίκα...Αυτήν την επιλογή στερούσε η εν λόγω κυρία παράνομα και εις βάρος των γυναικών που δεν επιλέγουν τα "οικιακά"...Επομένως, αυτή είναι και η θέση που δίνει στο φύλο της... Είναι αναφαίρετο δικαίωμα της κάθε γυναίκας να δηλώσει άνεργη εφ'όσον αυτή το αποδυκνύει- όπως ακριβώς και ένας άντρας...Σέβομαι την επιλογή της κάθε γυναίκας να θέλει να δηλώνει "οικιακά" εφ'όσον αυτό πραγματικά επιθυμεί στηρίζω την επιλογή της, αν και δεν είναι η επιλογή μου, γιατί θεωρώ ότι ελευθερία υπάρχει όταν υπάρχουν πολλές επιλογές, οπότε καλό θα ήταν να στηρίζουμε και κάθε διαφορετική επιλογή ζωής από τις δικές μας...Αλλά και αυτή η γυναίκα δεν θα πρέπει να σεβαστεί μια διαφορετική επιλογή; Και εν πάσει περιπτώσει, επειδή δηλαδή επέλεξα-όπως και κάποιες άλλες γυναίκες- την εργασία από την οικογένεια πρέπει να θεωρηθεί αυτόματα ότι θεωρώ κάτι φυσιολογικό προσβλητικό; Όσο για το " γιατί μια γυναίκα για να θεωρείται "άξια" πρέπει να τα κάνει όλα συγχρόνως? γιατί κάποιοι την έπεισαν ότι μπορεί να αναλάβει πολλούς ρόλους και να τα καταφέρει όλα τέλεια" και εγώ το ίδιο υποστηρίζω...Κάποιες όμως προτιμάμε την εργασία από την οικογένεια- και σε κάποιες που δεν έκαναν οικογένεια έστω και αν το ήθελαν η εργασία παραμένει η μόνη τους διέξοδος...Κανείς δεν μπορεί να μας υποχρεώσει να δηλώσουμε κάτι που δεν είμαστε, παρά μόνο αν του το επιτρέψουμε...
  10. Φίλτατε recless, και οι γυναίκες καταπιάνονται με άπειρα πράγματα που ονομάζονται hobby...Γνωρίζω πάρα πολλές, στην πορεία όμως τα άφησαν πίσω τους γιατί έγιναν σύζυγοι μητέρες-με όποια μεταβολή φέρνει στο σώμα τους η μητρότητα...Οπότε δεν τους έμεινε ο χρόνος...Περιμένουν να μεγαλώσουν λίγο τα παιδιά τους για να επιστρέψουν σε αυτά...Οι σύζυγοί τους-όσες έχουν-δεν χρειάστηκε να το κάνουν αυτό γιατί άφησαν την όλη την φροντίδα στις μητέρες-και δεν το θεωρώ μεμπτό, αυτη είναι η φύση τους...Μόνο 1-2 από αυτές που γωρίζω κατάφεραν να εξισορροπήσουν τα hobbies τους με την μητρότητα, η μία μάλιστα μεγαλώνει τα παιδιά της μόνη της... Μπορώ να σου πω μάλιστα ότι έχω γνωρίσει γυναίκες πολύ πιο δραστήριες και δημιουργικές από πολλούς άντρες...Και ακριβώς επειδή λειτουργούμε με βάση το συναίαθημα, αν υπάρξει αφοσίωση σε ένα σκοπό, μια γυναίκα μπορεί να βάλει πολύ περισσότερο πάθος από έναν άντρα...Οπότε, η δημιουργικότητα θα έλεγα ότι εξαρτάται περισσότερο από τον άνθρωπο, και όχι από το φύλο...Απλά οι γυναίκες αναγκάζονται να την καταπνίξουν κάποια στιγμή χάριν της μητρότητας... Υπάρχει κάτι ακόμα που δεν μπορείτε να κάνετε οι άνδρες γιατί έτσι όρισε η φύση, δεν μπορείτε να θηλάσετε...Μόνο για αυτόν τον λόγο λέω ότι ένας άντρας δεν μπορεί να φροντίσει ένα βρέφος...Όσον αφορά την διατροφή του βρέφους, η γυναίκα κάνει αυτό που από την φύση ο άντρας δεν μπορεί-τον συμπληρώνει... Φυσικά και μπορεί να κάνει όλα τα υπόλοιπα-λίγο πιο αδέξια στην αρχή, αλλά τα καταφέρνει μια χαρά στη συνέχεια... Βέβαια, γνωρίζω πάρα πολλούς άντρες που ούτε τα μισά δεν θέλουν να κάνουν από αυτά που κάνεις εσύ-οπότε είσαι άξιος συγχαρητηρίων που ανέλαβες όσα ανέλαβες και για την καλλιέργεια που δίνεις στο παιδί σου... Σε ευχαριστώ και για την απάντηση στις απορίες μου...Στον βίαιο, κατακτητικό και άρρωστο κόσμο που ζούμε-όπως πολύ σωστά το έθεσε ο Aqua Marine-λίγο δύσκολο να βρεις τον χρόνο και για τα δύο...Βέβαια, ευτυχώς όχι και αδύνατο... Σίγουρα η νοοτροπία της κοινωνίας δεν διαμορφώνεται τυχαία...Την καλλιεργούμε...Το θέμα είναι πώς θα την καλλιεργήσουμε με τέτοιον τρόπο έτσι ώστε να μην υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες ούτως ώστε να φτάσουμε σε έναν ευοίωνο μελλοντικό κόσμο...Όσο για το όποιος πρόκειται να λάμψει θα λάμψει...Συμφωνώ, αλλά σκέφτομαι ότι υπάρχουν και άνθρωποι που το έργο τους έλαμψε μετά τον θάνατό τους...
  11. Δεν θα μπορούσα να περιγράψω καλύτερα την κατάσταση όσο και αν το ήθελα, φίλτατε Aqua Marine... Το θέμα είναι ποιά είναι τα δικαιώματα των αρσενικών από την φύση τους και ποιά τα επίκτητα...Ανάλογα, ποιά είναι τα φυσικά δικαιώματα των γυναικών και ποιά τα επίκτητα...Π.χ. μια γυναίκα δεν μπορεί να ψηφίζει...Αυτό είναι επίκτητο... Δεν μπορεί μια γυναίκα να σηκώσει στους ώμους της τόσο μεγάλο βάρος όσο ένας άντρας...Αυτό προέρχεται από την φυσική κατασκευή της...Εδώ χρειάζεται την βοήθεια ενός άντρα-την συμπληρώνει... Και ένας άντρας δεν μπορεί να φροντίσει ένα βρέφος...Εδώ χρειάζεται την βοήθεια μίας γυναίκας-τον συμπληρώνει... Γιατί θα πρέπει να εκλαμβάνουμε αυτές τις καταστάσεις στο όνομα της ισότητας ως υποχρέωση του άλλου φύλου αντίστοιχα; Αφού έτσι το έχει ορίσει η φύση... Κάπου εκεί λοιπόν μπερδεύουμε τους ρόλους μας τόσο οι άνδρες, όσο και οι γυναίκες...Γιατί αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, όσο σφάλλουν οι άντρες σε αυτόν τον τομέα, αλλό τόσο σφάλλουμε και εμείς οι γυναίκες... Συνήθως κάποιοι επιτήδειοι ή κάποιες επιτήδειες εκμεταλλεύονται αυτές τις καταστάσεις και τις διαιωνίζουν-προς ίδιον συνφέρον πάντοτε... Τρεις είναι οι απορίες μου...Πρώτον, κατά πόσο θα μπορέσουμε να εναρμονίσουμε τον νου με το σώμα, ούτως ώστε να καταφέρουμε να κινούνται στους ίδιους χρόνους... Δεύτερον, αν συνεχίζουμε καλλιεργώντας αυτές τις νοοτροπίες και τα δύο φύλα κατά πόσο δεν θα εκτροχιαστούμε από την πορεία μας προς έναν ευοίωνο μελλοντικό κόσμο... Τρίτον, κατά πόσο υπάρχει πρόσφορο έδαφος μέσα σε αυτό το κλίμα και στα δύο φύλλα να καλλιεργήσουν τις δυνατότητές τους-αλλά ιδιαίτερα προς τις γυναίκες, δεδομένου ότι μιλάμε για μετάβαση σε ισότητα μέσα από μια πατριαρχική κοινωνία-αν μιλούσαμε για μια μετάβαση σε ισότητα μέσα από μια από μητριαρχική κοινωνία, θα έθετα το ίδιο ερώτημα πρισσότερο υπέρ των ανδρών...
  12. Η γυναίκα που το έκανε, δεν ήταν πάνω από 25...Και όχι, δεν νιώθω μειονεκτικά...Με στενοχωρεί που ένιωθε μειονεκτικά εκείνη-η θέση που έδινε στο ίδιο της το φύλο, δηλαδή... Και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί ακόμα... Με έχουν βάλει να δουλεύω σαν άντρας, αλλά με πλήρωναν σαν γυναίκα... Αντιμετωπίζομαι πολλές φορές από τον περίγυρό μου σαν περιθωριακή γιατί απλά δεν είμαι παντρεμένη... Δεν πέτυχα επαγγελματικά, γιατί αρνήθηκα "ιδιαίτερες χάρες" σε αυτούς που μου προσέφεραν επαγγελματικές ευκαιρίες... Με έχουν προσβάλει πολλές φορές απλά επειδή είμαι γυναίκα... Και δεν έχω γράψει καν τα χειρότερα... Και όμως δεν νιώθω μειονεκτικά για τον εαυτό μου, γιατί το βλέπω, το διαπιστώνω, το ζω και επιπλέον παλεύω για μία καλύτερη ποιότητα ζωής...Αλοίμονο στις γυναίκες που αποδέχονται όλα τα παραπάνω και γίνονται έρμαια σε τέτοιες καταστάσεις... Για αυτό λέω πως θα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία των δύο φύλων...
  13. Μάλλον δεν το διατύπωσα σωστά...Εννοούσα ότι με την "ισότητα" τα δικαιώματα ήταν ίδια με αυτά των αντρών, οι υποχρεώσεις όμως περισσότερες... Και ναι, στην πράξη έχουν εφαρμοστεί πολύ λιγότερα από αυτά που μας δόθηκαν...Είμαι γυναίκα και το ζω κάθε μέρα... Όσο για το παράδειγμα σχετικά με τα οικιακά...Το γράφω και πιο πάνω ότι η φύση μας έκανε διαφορετικούς...Ανάμεσα σε αυτά είναι και οι δουλειές του σπιτιού:wink: Όταν όμως έχοντας κάρτα ανεργίας μου έγραψαν σε κάποια δημόσια υπηρεσία το 2001 στο επάγγελμα "Οικιακά" απλά επειδή είμαι γυναίκα και είχα δηλώσει άνεργη; Σε έναν άντρα δεν θα το έγραφαν ποτέ...Και το χειρότερο, το έγραψε γυναίκα...
  14. Δεν ήταν άντρας αυτός που κατάφερε να μάθει το μυστικό όνομα του Ρα...Η Ίσιδα ήταν... Στην Σαρασβάτι αποδίδεται η σανσκριτική γλώσσα και το αλφάβητο Ντεβαγκάρι-η γραφή της πόλης των θεών... Ο Ταμμούζ έπρεπε να θυσιαστεί, γιατί η Φύση είχε πεθάνει όσο ήταν νεκρή η Ινάννα... Υπάρχουν πάρα πολλά τέτοια παραδείγματα…Και ας μην ξεχνάμε ότι η Ιστορία της ανθρωπότητας γράφτηκε κυρίως από άντρες και ευνοεί τους άντρες…Το ίδιο γίνεται και με την θρησκεία…Τα περισσότερα «ιερά» κείμενα ευνοούν τους άντρες και τις ανώτερες τάξεις-λογικό, αφού από εκεί προήλθαν… Φυσικά και η γυναίκα έχει τις ίδιες πιθανότητες για φώτιση με τους άντρες σε αυτή τη ζωή…Αν της το επιτρέψουν οι άντρες του κύκλου της, ή αν καταφέρει να τους αγνοεί όταν της θέτουν εμπόδια… Εννοείται πως η γυναίκα δεν αφέθηκε από τον άντρα να αναπτυχθεί, δεν αφήνεται και ούτε θα αφεθεί ποτέ, αν δεν αλλάξουν νοοτροπία και τα δύο φύλα…Κανείς από τους δύο δεν είναι κατώτερος (και δεν βαράω ), είμαστε απλώς διαφορετικοί…Επομένως, θα έλεγα ότι διαφορετικά μαθήματα έχει να πάρει από την ζωή του ένας άντρας, διαφορετικά η γυναίκα...Δεν θα ήταν δίκαιο λοιπόν να θεωρούμε κάποιο από τα δύο φύλλα ως κατώτερη ενσάρκωση...Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η φύση μας έκανε διαφορετικούς για να αλληλοσυμπληρωνόμαστε, και όχι για να αλληλοσκοτωνόομαστε…Μόλις το κατανοήσουμε αυτό και τα δύο φύλα θα έχουμε ίσα δικαιώματα… Το κακό σήμερα είναι ότι τα δικαιώματα που δόθηκαν στη γυναίκα με την ισότητα είναι πολύ λιγότερα από τις υποχρεώσεις…Και στην πράξη, ακόμα και αυτά τα λίγα δικαιώματα τα καταπατεί η- δυστυχώς ακόμα- πατριαρχική κοινωνία μας καθημερινά…
  15. Δεν τολμώ να σου απαντήσω, φίλτατε Πάνα... Γιατί για αρκετά χρόνια εργαζόμουν πέρα από τον νόμο, εκεί ακριβώς όπου όργια γίνονται...
  16. Φίλτατε Artzuna, έχω πράγματι κάνει τα ερωτήματα αυτά στον εαυτό μου, αλλά όχι απαραίτητα με αυτη τη σειρά...Συγκεκριμένα, ξεκίνησα από το έβδομο ερώτημα, προχώρησα μέχρι το δέκατο τέταρτο και μετά γύρισα στο πρώτο...Βέβαια, χρησιμοποιείς δύο λέξεις κλειδιά πριν..."Θεωρώ" και "Ενδεικτικά"... Σέβομαι κατά μεγάλο βαθμό την άποψή σου, υπάρχουν αυτά και άλλα τόσα ερωτήματα-όπως σωστά λες παρακάτω- που θα έπρεπε να κάνει κάποιος στον εαυτό του... Το βασικό δικό μου ήταν: "Γιατί να πιστέψω αυτά που διδάσκομαι;" Πιστεύω σχετίζεται άμεσα τις ερωτήσεις 7,8 και 9, γιατί αυτή η ερώτηση εκεί με οδήγησε...Και παρόμοια τέτοια ερωτήματα... Όταν κατάφερα να απαντήσω σε αυτά τα ερωτήματα, μόνο τότε μπόρεσα να στραφώ στο οικείο πρώτα, και κατόπιν ευρύτερο περιβάλλον... Επομένως, θα συμφωνήσω ότι δίνεις μία σειρά από σωστές ερωτήσεις ενδεικτικά... Τώρα, αν αυτό είναι πρωτεύον ή δευτερεύον, δεν μπορώ να το κρίνω...Μπορώ να γνωρίζω αυτό που έζησα, και αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι όσο δευτερεύον και αν έρχεται για κάποιους από εμάς το τι πιστεύει η οικογένειά μας, ο περίγυρός μας, τι επίσημη θρησκεία έχει η χώρα μας και πώς διαμορφώνεται αυτή ανά τους αιώνες, ένιωθα ότι μου έλειπε ένα μεγάλο κομμάτι της εικόνας που σχηματιζόταν, χωρίς να έχω λάβει υπ'όψιν μου και αυτά τα δεδομένα...Δεν μπορούσα να κάνω κάποιες απαραίτητες συγκρίσεις ή να φτάσω σε κάποια συμπεράσματα...Εδώ θα πρέπει να πω στον φίλτατο Devaraja ότι όσο και αν ξεκαθάρισα το θέμα με τον εαυτό μου, θα ένιωθα ελλιπής σε γνώση αν δεν απαντούσα και στα υπόλοιπα ερωτήματα...Επομένως θα ήθελα να ρωτήσω είτε είναι πρωτεύον θέμα είτε δευτερεύον, δεν νιώθεις ότι έχεις ελλιπή εικόνα, έχοντας αναπάντητα ερωτήματα;;; Επίσης, υπάρχει και μία άλλη παράμετρος...Σύμφωνα με κάποια θεωρία- που δεν αποδεικνύεται εύκολα, άρα και δεν καταρρίπτεται εύκολα- οι ψυχές μας είιναι εκείνες που επέλεξαν να γεννηθούν σε συγκεκριμένο χρόνο και τόπο, με συγκεκριμένους γονείς...Δεν θα άξιζε να το ερευνήσουμε μέσω αυτών των ερωτήσεων, έστω για να έχουμε μία ένδειξη ή ακόμα και μία απάντηση σε αυτήν την θεωρία; Τέλος, πώς θα μπορούσαμε να απαντήσουμε μέσα σε έναν διάλογο σε κάποιον άνθρωπο που ισχυρίζεται κάτι αντίθετο από εμάς, χωρίς να έχουμε θέσει μια βάση για τα επιχειρήματά μας; Και προσωπικά ξεκινόντας την αναζήτησή μου, θέτοντας στον εαυτό μου τέτοιες ερωτήσεις, ανακάλυψα ότι αυτές ουσιαστικά μου έδωσαν μία καλή αρχή για να μπορώ στηρίξω μέσα σε ένα διάλογο αυτά που πιστεύω...
  17. Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοεί ο άνθρωπος όταν λέει "θεοσεβούμενος"... Πιστεύω σε γενικές γραμμές ότι ο Θεός-ή αλλιώς το θεϊκό στοιχείο- είναι παντού, αλλά δεν τον αντιλαμβανόμαστε πάντα... Τώρα, για το πού πραγματικά μπορεί να βρίσκεται ο Θεός, σε ποιόν πραγματικά μπορεί να είναι κοντά και σε ποιόν όχι, νιώθω ο Θεός είναι πολύ μεγάλος και εγώ πολύ μικρή μπροστά του για να μπορώ να το γνωρίζω... Μπορώ μόνο να υποθέσω από αυτά που έχω δει και βιώσει ότι ο Θεός είναι πολύ πιο κοντά σε αυτούς που τον αποζητούν μέσα από τα βάθη της ψυχής τους,ακόμα και αν δεν καταλαβαίνουν ότι τον αποζητούν, καθώς και πιο μακρυά από αυτούς που υποκρίνονται ότι τον αποζητούν, ακόμα και αν δεν καταλαβαίνουν ότι υποκρίνονται... :rose: :rose:
  18. Ευχαριστώ πολύ, φίλτατε dimulator... Η αλήθεια είναι πως είμαι 22 χρόνια αγνωστικίστρια, οπότε το βρίσκω τρομερά ενδιαφέρον να διαβάζω για άλλες θρησκείες-και παράλληλα να διασταυρώνω αυτά που διαβάζω...Έχω καταλήξει ότι υπάρχουν κάποια κοινά στοιχεία από διαφορετικές θρησκείες, αλλά δεν επιθυμώ τελικά να καταλήξω σε μία θρησκεία...Φυσικά, θα ήθελα να μελετήσω περισσότερο-πάντα υπάρχει χώρος για περισσότερη γνώση... Προτιμώ να σέβομαι όλες τις θρησκείες, να απορρίπτω τα σημεία όπου δεν συμφωνώ γιατί θεωρώ ότι καλλιεργούν αρνητικές συμπεριφορές-δυστυχώς συμβαίνει και αυτό-και να σέβομαι το Θείο όπως το αντιλαμβάνομαι... Θα ήταν ανόητο από μέρους μου να μην ομολογήσω το σφάλμα μου ότι φανατίστηκα κάποτε εξαιτίας της κακής συμπεριφοράς κάποιων φανατισμένων...Αλλά και μέσα από τα λάθη μας μαθαίνουμε να πράττουμε σωστά...Αυτή είναι άλλωστε και η χρησιμότητά τους... Με την σειρά μου θα ήθελα να σε συγχαρώ για τα υπέροχα θέματα που άνοιξες και τις τοποθετήσεις σου σε αυτό το topic...Τα διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον...
  19. Μια απλή απορία που έγινε μια απλή διαφωνία... Πράγματι, οφείλω να ομολογήσω ότι ως ανωστικίστρια έχω υποστεί αρκετά από κάποιους φανατικούς χριστιανούς, γιατί απλά οι περισσότεροι στην χώρα μας ασπάζονται τον Χριστιανισμό...Όπως το αντιλαμβάνομαι πλέον, αν οι άνθρωποι αυτοί ασπαζόταν κάποια άλλη θρησκεία, τα ίδια προβλήματα θα μου δημιουργούσαν οι φανατικοί αυτής της θρησκείας...Πιστεύω ότι αυτό δεν είναι κάτι που αλλάζει.. Η όλη αρνητική αντιμετώπιση που δέχτηκα καθώς και οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί-κοινώς ταμπέλες- που εσφαλμένα μου απέδωσαν, είχαν σαν αποτέλεσμα να μην σέβομαι και εγώ οποιονδήποτε Χριστιανό...Κάτι που σύντομα αποδείχθηκε μεγάλο μου λάθος, διότι συνάντησα Χριστιανούς που πραγματικά σεβόταν αυτό που είναι ο συνομιλητής τους, δεν απέδιδαν χαρακτηρισμούς, είχαν πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις, γνώριζαν και ερμήνευαν καλύτερα τις γραφές από τους φανατισμένους και πραγματικά ήταν απολαυστικό και παράλληλα επιμορφωτικό να συζητάς μαζί τους... Επίσης έχω συναντήσει εντελώς τυχαία κάποιοιυς Παγανιστές, Βουδιστές και Μουσουλμάνους, καθώς και ορθόδοξους ιερείς οι οποίοι είχαν κάτι ενδιαφέρον να πουν ή και κάποια άποψη που άξιζε να ερευνηθεί περισσότερο...Αν συνέχιζα να μην σεβόμαι αυτούς τους ανθρώπους, δεν θα είχα ακούσει ποτέ αυτά που έχουν να πουν, άρα θα έμενε στάσιμη η αναζήτησή μου προς το Θείο... Επομένως, από την μία πλευρά μπορώ να καταλάβω πάρα πολύ καλά τα αρνητικά αισθήματα κάποιων ανθρώπων που δεν ασπάζονται τον Χριστιανισμό προς τους Χριστιανούς...Από την άλλη πλευρά όμως, υπάρχουν και Χριστιανοί που σέβονται τον συνάνθρωπό τους ανεξάρτητα από την θρησκεία τους...Τουλάχιστον αυτούς δεν θα έπρεπε να τους σεβόμαστε; Επίσης, αν στρεφόμαστε με φανατισμό εναντίον μιας οποιασδήποτε θρησκείας, ποιά η διαφορά μας από αυτούς που χαρακτηρίζουμε ως φανατικούς; Και εάν δεν σεβόμαστε έναν άνθρωπο που έχει άλλη θρησκεία και άλλα πιστεύω από τα δικά μας, ποιός ο σεβασμός μας για τα δικά μας πιστεύω ή και για τον ίδιο εαυτό μας; Τέλος για να δώσω μία απάντηση στην απορία του φιλτάτου christian74, χάριν της οποίας δημιουργήθηκε το topic... Ασχολούμαι κυρίως με Εσωτερισμό...Έχω εμποδιστεί για μεγάλα διαστήματα και από αρκετές καταστάσεις στην ζωή μου, οπότε είχα πάρα πολύ μεγάλες παύσεις...Σε αυτές τις περιόδους απλά δεχόμουν αυτό που μου έδινε η ζωή και αναγκαστικά απείχα...Όταν τελείωναν αυτά τα διαστήματα, πάντα επέστρεφα...Αν το θέλεις φυσικά, μπορείς να κάνεις και εσύ κάτι ανάλογο... Όσον αφορά για τις επαφές σου με τους ανθρώπους, πρόσεξε μήπως συναντήσεις τον κατάλληλο άνθρωπο, αλλά τελικά τον αγνοήσεις λόγω των θρησκευτικών του ή άλλων πεποιθήσεών...Πραγματικά θα είναι κρίμα αν αφήσεις να συμβεί κάτι τέτοιο...
  20. Reckless, δυστυχώς είμαι πολύ αρχάρια στο να βλέπω αύρες, ξεκίνησα πριν περίπου τρεις εβδομάδες την άσκηση που δίνει η Νεφέλη στο άρθρο της και μέχρι στιγμής έχω δει μόνο το αιθερική και την συναισθηματική αύρα...Οπότε δεν έχω ολοκληρωμένη εικόνα να παραθέσω...Εδώ πρέπει να πω ότι η συναισθησία από μόνη της δεν αρκεί για να δεις την αύρα, όπως δεν αρκεί για πολλά άλλα πράγματα Πρέπει να την συνδυάσεις με εξάσκηση, και προσωπικά πιστεύω ότι μου χρειάζεται λίγη περισσότερη εξάσκηση... Για τόσο μικρό διάστημα οφείλω να ομολογήσω ότι έχω εντυπωσιαστεί με τα χρώματα που έχω δει...Έχω δει την αιθερική σαν ένα απλό διάφανο αιθερικό πεδίο, και διάφορες αποχρώσεις όπως μπλε, σιελ, γαλάζιο και διάφορες αποχρώσεις από το γκρίζο ως το βαθύ μπλε...Πριν δύο εβδομάδες όπως μιλούσα με μια φίλη μου είδα εντελώς τυχαία και την συναισθηματική...Όταν ήταν ήρεμη έβλεπα λευκό χρώμα γύρω από την αιθερική της αύρα, όταν ήταν χαρούμενη ανοιχτό πορτοκαλί και όταν ενθουσιάζονταν πιο ζωηρό πορτοκαλί...Από εκείνη την μέρα είδα επίσης σε διάφορους ανθρώπους κίτρινο, πράσινο, καφέ, φουξ...μέχρι που σε ένα παιδάκι είδα κάτι σαν ουράνιο τόξο!!! Όταν βλέπω ένα παιδί συνήθως είναι πιο ζωηρά τα χρώματα... Η αλήθεια είναι ότι η σύνδεση χρωμάτων-συναισθημάτων που έχω κάνει από πριν με επηρεάζει πάρα πολύ...Αλλά μέχρι τώρα τουλάχιστον τα χρώματα που έβλεπα επαλήθεύτηκαν με τα συναισθήματα που ένιωθαν αυτοί οι άνθρωποι... Όσον αφοράτην τελαυταία σου ερώτηση...Τώρα ξελίνησα να βλέπω αύρες, αλλά την ικανότητα να αισθάνομαι την ενέργεια και τα συναισθήματα όποιων ανθρώπων είναι δίπλα μου την έχω από παιδί...Όταν συνέβαινε αυτό όσο δυνατό εγώ και να είχα-και είχα πάρα πολύ δυστυχώς-περνούσε σε δεύτερη μοίρα...Το κυρίαρχο συναίσθημα ήταν αυτό του συνομιλητή μου...Τις φορές που έκανα προβολή στο εγώ μου-πράγμα απαραίτητο όταν αντιμετώπιζα αρνητικά συναισθήματα ή ενλεργεις- χανόταν αυτή η αίσθηση...Το ίδιο ακριβώς κάνω όταν βλέπω την αύρα-δίνω όλη μου την προσοχή στον άνθρωπο που βλεπω, οπότε το εγώ, άρα και όποια κατάσταση βρίσκομαι σε εκείνη την στιγμή περνάει σε δεύτερη μοίρα και αντικαθίσταται από ένα μοναδικό αίσθημα ηρεμίας...
  21. Με την σειρά μου να σε ευχαριστήσω για αυτήν την ωραία συζήτηση...Να ευχαριστήσω επίσης και τον Devaraja που βρήκε παλαιότερο topic και το παρέθεσε...Πραγματικά όταν βρήκα στην ιστοσελίδα την άσκηση που βοηθάει να δούμε την αύρα, το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό!!!Από την πρώτη μέρα μπόρεσα δω την αιθερική και πάρα πολύ γρήγορα άρχισα να βλέπω και την συναισθηματική... Φυσικά έχω αρκετό δρόμο μπροστά μου...Αν δεν το δοκίμασες ήδη, θα πρότεινα να το δοκιμάσεις-πιστεύω ότι θα έχεις εντυπωσιακά αποτελέσματα!!! Αυτό με τους παράλογους συνδυασμούς χρωμάτων το είχα κάνει κατά λάθος παλιότερα-δεν θέλω να σε προϊδεάσω για αυτό που θα δεις,θα περιμένω να μου πεις τα αποτελέσματα!!! Για τα όνειρα, τις αναμνήσεις κ.λ.π. σου περιέγραψα αυτά που μου συμβαίνουν και πιστεύω ότι πηγάζουν από την συναισθησία...Για να συμβαίνουν και σε εσένα σίγουρα από εκεί πηγάζουν!!!Εφόσον συμβαίνει αυτό μπορείς να καλλιεργήσεις και άλλες πτυχές της προσωπικότητάς σου και να ασχοληθείς με την ερμηνεία των ονείρων-η συναισθησία από μόνη της δεν αρκεί για αυτό... Για την καταγραφή των χρωμάτων πιστεύω το καταλαβαίνεις και εσύ ότι είναι λίγο δύσκολο...Δώσε μου λίγο χρόνο και θα το κάνω κατά προσέγγιση!!!Θα χαιρόμουν επίσης αν μου έδειχνες και εσύ τα δικά σου χρώματα-κατά προσέγγιση πάντα και όποτε μπορέσεις φυσικά!!! :angel_not: Παρατηρώ χρώματα και σε άλλες γλώσσες, και μάλιστα το αγγλικό J μπορεί να έχει άλλο χρώμα από το γαλλικό J π.χ.,γιατί έχει εντελώς διαφορετικό ήχο... Σε συμβολικές γραφές για να είμαι ειλικρινής τα βλέπω μαύρα ή σε πολύ σκούρες αποχρώσεις, εκτός αν κάποιος μπορεί να μου τις διαβάσει-τότε ακολουθώ τον ήχο και αυτόματα χρωματίζω...Στα ιδεογράμματα πάλι είναι ανάλογα με το αν γνωρίζω τον συμβολισμό...Όπως και εσύ, ακολουθώ τον ήχο και χρωματίζω...Χωρλις ήχο δεν μπορεί να υπάρξει χρώμα, διαφορετικά δεν θα μιλούσαμε για συναισθησία αλλά για οραματισμό...
  22. Τιτάνια, και εγώ σε σχετικά μεγάκη ηλικία το κατάλαβα!!! Λες συζητώντας να ανακαλύψουμε ότι έχουμε και άλλα είδη συναισθησίας;;; Πάντως και τα δικά μου χρώματα επηρεάζονται ανάλογα με τα χρώματα των γραμμάτων που έχω δίπλα...Για αυτό σου είπα ότι θα σου στείλω κάποια στιγμή την παλέτα μου...Θα μου πάρει χρόνο να την αποτυπώσω σε γραφή!!! Από την άλλη μεριά, εγώ όσο και να το έκρυβα ή να μην είχα κάποιον να μιλήσω, δεν ξεθώριασαν ποτέ και καθόλου, οπότε δεν είμαι σίγουρη αν μπορώ να σε βοηθήσω σε αυτό...Από την στιγμή όμως που βλέπεις ακόμα τα χρώματα πιστεύω ότι μπορείς με εξάσκηση να τα επαναφέρεις στην αρχική μορφή...Δοκίμασε για αρχή να σκέφτεσαι κάποιες λέξεις-όποιες θέλεις εσύ κάθε φορά- για 5 λεπτά και να επεξεργάζεσαι τα χρώματα που βλέπεις σε κάθε λέξη...Κάθε μέρα ανέβαζε λίγο τον χρόνο...Όταν φτάσεις στα 10 λεπτά, άρχισε να τις γράφεις με μονόχρωμο στιλό-καλύτερα μπλε ή μαύρο- και κοιτάζοντάς τις λέξεις αυτές θα χρωματίζονται αυτόματα στο μυαλό σου...Πιστεύω ότι με αυτόν τον τρόπο τα χρώματα θα επανακτήσουν σιγά-σιγά την αρχική τους λάμψη! Τώρα, ως προς την κατεύθυνση που θα μπορούσες να διαλέξεις με βάση την συναισθησία...Αυτό έχει να κάνει με την προσωπικότητά σου και διάφορα άλλα προσωπικά σου ταλέντα που μπορείς να το συνδυάσεις...Είμαι σίγουρη ότι έχεις την ικανότητα να συνδυάζεις άψογα τα χρώματα-ακόμα και αν δεν το έχεις αντιληφθεί ακόμα, θα το αντιληφθείς στο μέλλον...Επίσης, εξαιτίας της εικονοποίησης μπορείς να εύκολα να δεις ή και να δημιουργήσεις οράματα-και δεν είναι καθόλου απίθανο να βλέπεις έντονα όνειρα και να τα συγκρατείς μετά στην μνήμη σου για πολλές ημέρες...Επίσης μέσω της εικονοποίησης μπορείς να συγκρατείς στην μνήμη σου περισσότερες αναμνήσεις...Μπορείς να αναπτύξεις την διαίσθησή σου με οπτικά μέσα όπως π.χ. τράπουλες...Αυτά είναι γενικά όμως, δεν σε γνωρίζω προσωπικά για να σου πω τι περισσότερο θα μπορούσες να κάνεις με αυτό...Ελπίζω ότι συζητώντας σιγά-σιγά θα γνωριστούμε καλύτερα και θα μπορέσω να σου πω περισσότερα και πιο συγκεκριμένα πράγματα που θα μπορούσες να κάνεις...
  23. Devaraja, ουσιαστικά ο συγκεκριμένος τύπος συναισθησίας είναι η εικονοποίηση του ήχου...Π.χ. πριν μάθω γραφή και ανάγνωση, όταν μου έλεγε κάποιος "δέντρο" έφερνα αυτόματα μπροστά μου την εικόνα ενός δέντρου κ.ο.κ. Βέβαια, η εικονοποίηση είναι πάρα πολύ κοντά στον οραματισμό και βοηθάει πάρα πολύ στο να δημιουργείς οράματα ή να βλέπεις...Προσωπικά, από τότε που διαλογίζομαι βλέπω οράματα πολύ εύκολα και θυμάμαι πολύ καλά όλα τα οράματα που έχω δει...Αντίθετα, όταν ακούσω κάτι θα πρέπει να το σημειώσω αμέσως μετά τον διαλογισμό για να μπορώ να το θυμάμαι γιατί σε κατάσταση διαλογισμού δεν μπορώ να εικονοποιήσω... Αρχάγγελε και Minerva, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και το link...Ειλικρινά δεν μπορώ να αντιληφθώ αν είναι κάτι σπουδαίο η συναισθησία, πάντως είναι κάτι σπάνιο...Για εμένα ήταν από πάντα κάτι φυσικό και δυστυχώς από πολύ μικρή ήμουν αναγκασμένη να το κρύβω γιατί δεν υπήρχε άνθρωπος δίπλα μου που να μπορεί να το κατανοήσει...Σας ευχαριστώ πολύ για τον θετικό τρόπο με τον οποίο το αντιμετωπίζετε και για τις πληροφορίες που μας δίνετε!!! Pyramid, ίσως να υπάρχει δικαίως ο ενθουσιασμός για την συναισθησία, δεδομένου ότι είναι κάτι πάρα πολύ σπάνιο...Είμαι σχεδόν 32 χρονών και δεν έχω γνωρίσει ποτέ κανέναν άλλον συναισθητικό άνθρωπο...Για να λες ότι "κάποιος βλέπει τα γράμματα μαύρα και κάποιος άλλος χρωματιστά" προφανώς δεν έχεις κατανοήσει τι ακριβώς είναι η συναισθησία, για αυτό και ρωτάς που είναι το σημαντικό...Το σημαντικό βρίσκεται στο γεγονός ότι ένα ερέθισμα ο εγκέφαλός ενός συναισθητικού το αντιλαμβάνεται με δύο αισθήσεις ταυτόχρονα...Αυτό έχει σαν συνέπεια όταν ακούμε π.χ. μια λέξη να την βλέπουμε ταυτόχρονα με χρωματιστά γράμματα...Υπάρχουν περισσότερα είδη συναισθησίας, αλλά αυτό το συγκεκριμένο είδος εμφανίζουμε η Τιτάνια και εγώ και ελπίζουμε να υπάρχουν και άλλοι...
  24. Τιτάνια, ως συναισθητική γνωρίζω ότι δεν μπορείς να αποδώσεις ακριβώς τα χρώματα που διαβάζεις, γιατί η παλέτα των χρωμάτων σου είναι πολύ μεγαλύτερη από όποια χρωματική παλέτα θα έχεις στην διάθεσή σου... Πραγματικά χρειάζεται να δεις άπειρα χρώματα για να το αποδώσεις σε γραπτό λόγο ακριβώς το χρώμα που βλέπεις...Για αυτό και αν πρόσεξες σου γράφω περίπου πως βλέπω το ψευδώνυμό σου-γιατί για τεχνικούς-όπως π.χ. ότι αυτή τη στιγμή γράφουμε σε λευκό φόντο και κάποια όπως είναι φυσικό χρώματα δεν διακρίνονται- δεν μπορώ να το αποδώσω ακριβώς... Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι το β και το λ το βλέπουμε με παρόμοιο τρόπο...Θα σου στείλω π.μ. με την παλέτα μου κάποια στιγμή... Για την σχέση όσφρησης-γεύσης, επειδή συνδέονται μεταξύ τους ούτως ή άλλως, είναι δύσκολο να αντιληφθείς ότι είσαι ή δεν είσαι συναιαθητικός...Επειδή στους περισσότερους ανθρώπους όταν μια μυρωδιά αρέσει δημιουργείται η επιθυμία να την γευτούν και όταν δεν τους αρέσει δημιουργείται αποστροφή να την δοκιμάσουν...Στην συναισθησία είναι λίγο διαφορετικό αυτό, δηλαδή γεύεσαι αυτό που μυρίζεις... Π.χ. συζητούσα φιλικά με κάποιον μάγειρα και επέμενε λόγω της εμπειρίας του ότι μπορεί να μην είναι ευχάριστες κάποιες μυρωδιές και κάποιες τροφές να φέρνουν αποστροφή αλλά οι γεύσεις τους να είναι υπέροχες...Δεν μπορούσε να καταλάβει ο άνθρωπος ότι γεύομαι από την όσφρηση και πως ό,τι μου μυρίζει άσχημα 100% είναι άσχημο και στην γεύση μου...Ή οι φίλοι μου δεν μπορούν να κατανοήσουν πώς είναι δυνατόν να μυρίζω ένα ποτήρι κρασί για να καταλάβω αν θα μου αρέσει η γεύση του... Θα ήθελα να σε ρωτήσω επίσης βλέπεις ένα το ίδιο γράμμα με διαφορετικό χρώμα κάποιες φορές-ανάλογα με τον τρόπο που προφέρεται...Π.χ. Κατερίνα-Κυριακή
  25. Πρίν δύο χρόνια περίπου είχα παρακολουθήσει ένα ντοκυμανταίρ που αναφερόταν στην συναισθησία...Μέχρι τότε δεν είχα συναντήσει ποτέ αυτόν τον όρο......Με μεγάλη έκπληξη διαπίστωσα ότι αναφερόταν σε κάτι που μου συμβαίνει όλη μου την ζωή:να βλέπω χρώματα στις λέξεις και στους αριθμούς...Μεγαλύτερη έκπληξη ένιωσα όταν είδα ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι σαν εμένα...Και ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη-αλλά και μεγάλη χαρά ταυτόχρονα-νιώθω από την στιγμή που διάβασα αυτό το topic!!! Σε αντίθεση από εσένα, δυστυχώς από πολύ μικρή κατάλαβα ότι οι υπόλοιποι γύρω μου δεν έβλεπαν τα γράμματα και τους αριθμούς με τον ίδιο τρόπο, οπότε δεν είχα κάποιον δίπλα μου να με καταλάβει...Αντίθετα, έπρεπε να προσαρμόσω αυτό που έβλεπα με βάση αυτό που έβλεπαν οι υπόλοιποι...Επίσης από πάντα μπορούσα να γεύομαι καθε φαγητό ή ρόφημα πριν ακόμα το δοκιμάσω, απλά και μόνο από την μυρωδιά του...Αυτό ήταν και το μεγάλο σοκ για εμένα-όταν ανακάλυψα ότι οι υπόλοιποι γύρω μου δεν μπορούσαν να γευτούν μέσω της όσφρησης!!! Δυστυχώς, το ντοκυμανταίρ αυτό δεν το βρήκα στο youtube για να το ανεβάσω...Θα το ξαναψάξω στις επόμενες ημέρες...Πάντως μου άφησε κάποια αναπάντητα ερωτήματα και ένα αίσθημα πικρίας, καθώς σε αυτό άνθρωποι σαν εμάς αποτελούσαν "αντικείμενα επιστημονικής μελέτης"-με την θέλησή τους φυσικά...Επίσης ό,τι πληροφορία διάβασα στο internet δεν κάλυψε τις απορίες μου...Οπότε δεν έψαξα περισσότερο για το συγκεκριμένο θέμα... Για να σου δώσω ένα παράδειγμα χρωμάτων, το nickname σου το βλέπω περίπου έτσι: Τιτάνια
×
×
  • Create New...