"Γιατί θέλετε -ή θέλατε όταν ξεκινήσατε- να μάθετε την Τέχνη; Τι πιστεύετε/πιστεύατε ότι θα σας προσφέρει παραπάνω ..."
Ερώτηση που πάντα ήθελα να απαντήσω σε κάποιο άτομο που να γνωρίζει αυτό που ρωτάει.
Από μικρός μαζί με ένα φίλο, κάθε νύχτα κουβεντιάζαμε με τις ώρες περί υπερ και παραφυσικών φαινομένων, μυστίρια γεγονότα και άλλα. Δε θυμάμαι πότε ήταν η πρώτη φορά που βρίκα περιοδικό με συγγεντρομένες "κουβέντες" περι αυτών, αλλά απο τότε, διαβάζω. Με το πέρασμα του καιρού, είδα πως όταν διαβαζα η μιλούσα γι αυτά, αισθανόμουν γεμάτος, δε με ενδιέφερε τιποτε αλλο παρά μόνο αυτό.
Μετά απο καιρό, άρχισα και την αναζήτηση των εν λόγω θεμάτων στο διαδίκτυο μέχρι που "έπεσα" σε μια σελίδα για... μύστες και όχι μονο. Άρχισα να διαβάζω, έως ότου αποφάσισα να (προσπαθήσω) πράξω.
Όμως τα πράγματα δε μου φαινόταν τόσο απλά. Ένιωθα πως δε μπορώ να πω 10 λέξεις και να κάνω κάτι. Έτσι, άφησα την πρακτική. Όμως τώρα, έχωντας διαβάσει και δέι τόσα (μέσα και από προσωπικές εμπειρίες) αποφάσισα να ασχολιθώ βαθύτερα.
Με γεμίζει το αφανές, το μυστίριο με κάνει να νιώθω ολοκληρομένος. Πραγματικά, έχω δοκιμάσει κι έχω κάνει πάρα πολλά πράγματα στα 22 χρόνια που ζω. Τέτοια ικανοποίηση από την ασχολία με το άγνωστο, το υπερφυσικό, το (μέσα σε πλαίσια) ανεξήγητο και τις εμπειρίες του ανατριχιάσματος, δε τις συγκρίνω ακόμα και με το Eppur sir muove των HAGGARD ((δεν έχω λόγια να τον χαρακτηρίσω) δίσκος).
Αυτά τα λίγα, έχει κι άλλα αλλά δεν εκφράζονται.