Jump to content

Δανάη

Αθάνατοι
  • Posts

    1,151
  • Joined

  • Last visited

  • Days Won

    4

Posts posted by Δανάη

  1. 16 χρόνια ε; Απίστευτο... Αν σκεφτώ ότι τα 8 λείπω από την Ελλάδα...

    Πρώτα από όλα σε πολλα θέματα αυτές οι συζητήσεις με βοήθησαν να ωριμάσω, να διαβάσω και να ακούσω άλλες απόψεις, να μπω στη διαδικασία να διαβάσω βιβλία που μπορεί να μη διάβαζα ποτέ. Με έκανα να αναρωτηθώ για τις πεποιθήσεις μου και για το πόσα πράγματα αφομοίωνα χωρίς κριτική σκέψη. 

    Επίσης να πω ότι είμαι πολύ καλύτερη πλέον στο να βρίσκω πηγές και να υποστηρίζω τα επιχειρήματά μου. Είναι αλήθεια βεβαίως ότι μπορώ να βελτιωθώ κι άλλο, μιας και έχω σκουριάσει τα τελευταία χρόνια (και ίσως το επίπεδο της γλώσσας μου δεν είναι αυτό που ήταν).

    • Like 3
  2. 9 hours ago, Νεφέλη said:

    Η πλειοψηφία των "άθεων" υπερ-ασχολείται. Αυτό άλλωστε είναι το πρόβλημα.

    Θεωρρώ πολύ πιο "άθεο" αυτόν που, όταν τον ρωτάς για τον Θεό, σου απαντά "δεν ξέρω, δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με το θέμα Του", παρά αυτόν που έχει συνειδητά και μετά από ενασχόληση σε βάθος με το θέμα (κατά την γνώμη του) καταλήξει ότι είναι άθεος.

    Είναι όντως αλήθεια ότι οι άθεοι υπερασχολούνται;  (τσουπ, πετάχτηκα κι εγώ μετά από 8 σελίδες..) Ή θεωρούμε ότι υπερασχολούνται γιατί στο παρελθόν δεν τολμούσαν να ασχοληθούν, ενώ τώρα υπάρχει μια σχετική ελευθερία.

    Επίσης, κάτι που με προβληματίζει κάθε φορά. Αν ψάξουμε να βρούμε ορισμό για το καθετί που υπάρχει, τότε θα αντιληφθούμε ότι είναι αδύνατο.΄Οταν συμφωνούμε σε έναν ορισμό, πάντοτε υπάρχουν εξαιρέσεις και πάντοτε γίνεται ως μια υποχώρηση από τις διάφορες πλευρές για να υπάρξει μια βάση ώστε να γίνει μια συζήτηση.

    Εγώ θα αποδεχτώ το γεγονός ότι αν πάρω τον κάθε άνθρωπο και ρωτήσω τι είναι θεός, τότε παίζει και να πάρω ισάριθμες απαντήσεις. Αλλά καθότι η πλειοψηφία ανήκει σε κάποια από τις μεγάλες θρησκείες, εγώ (και νομίζω και πολλοί άλλοι) εκεί θα πατήσω και θα πω ότι δεν πιστεύω σε θεό.

    Τώρα αν αρχίσω να μελετάω τον κάθε ορισμό που δίνει ο κάθε άνθρωπος, τότε με την ίδια λογική πολύς κόσμος θα πρέπει να μου "αποδείξει" ή να με πείσει  ότι ο ορισμός του όντως περιγράφει τον θεό.

     

     

    • Like 3
  3. On 11/12/2017 at 4:41 AM, Αρχάγγελος said:

     

    Όταν συνολικά μειωθούν τα διαθέσιμα ενεργειακά αποθέματα, τότε ο παγκόσμιος πληθυσμός θα διαμορφωθεί ανάλογα. 

    Πολύ φοβάμαι ότι όταν μειωθούν τα διαθέσιμα ενεργειακά αποθέματα, η μείωση θα επέλθει με βάναυσο τρόπο. Είναι μια λύση, αλλά όχι η ενδεδειγμένη ίσως. 

    Θεωρητικά η αλλαγή προτύπων σε όλες κοινωνίες θα μπορούσε να επιφέρει μια αλλαγή. Για παράδειγμα, σε αρκετές κοινωνίες οι μέθοδοι αντισύλληψης και οι εκτρώσεις είναι κάτι το αδιανόητο. Σε άλλες χώρες όμως είναι καθαρά θέμα επιλογής. 

  4. Με μια πολύ πρόχειρη αναζήτηση, βρήκα αυτό: http://www.triumphpro.com/birthdays-origin.htm

     

    Εκεί κάπου δίνει ένα λόγο:

    "Writes Linda Rannells Lewis in Birthdays, “Birthdays have been celebrated for thousands of years. In early civilizations, where the development of a calendar made an organized reckoning of birth dates possible, the horoscopes of ruling monarchs, their successors and rivals had to be cast with care and birthday omens meticulously examined, for the prospects of the mighty would affect the prospects of the entire society. By the time of Ptolemy V this practice was well established: ‘Ptolemy, the ever living, the beloved ofPtah, the son of the two Brother-Gods, was born on the fifth day of the month DIOS, and this day was, in consequence, the beginning of great prosperity and happiness of all living men and women’” (p. 12). "    [204-181π.Χ Πτολεμαίος ο 5ος]

     

     

     

  5. Καλώς μας ήρθες στην παρέα μας, αγαπητέ tanipteros!

     

    Μην ξεχάσεις να διαβάσεις προσεκτικά τους όρους του φόρουμ και μη διστάσεις να ενημερώσεις για οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει!

     

    Με εκτίμηση,

    εκ του Συντονισμού

  6. Ποιες είναι οι πιθανές σκοπιές που μπορούμε να εξετάσουμε;

     

    Η θρησκεία ως μέσο εξήγησης ανεξήγητων φαινομένων;

    Η θρησκεία ως μέσο ψυχολογικής στήριξης; (η αίσθηση του "ανήκειν" είναι πολύ δυνατός λόγος)

    Η θρησκεία ως μέσο αυτοβελτίωσης;

    Η θρησκεία ως μέσο χειραγώγησης των μαζών; (Αυτό το "εγώ ξέρω την αλήθεια και ο θεός μου είναι καλύτερος από τους άλλους" ελέγχει πολύ άνετα τις μάζες)

     

    Τι άλλο μπορούμε να προσθέσουμε; Τι έχουμε πραγματικά αναλύσει ως τώρα;

  7. Αρχικα θα θέσω έναν προβληματισμό ως προς το αρχικό ερώτημα, μιας και δεν γνωρίζουμε εάν έχουν υπάρξει κι άλλες επιλογές. Το υποθέτουμε γιατί δεν έχουμε στοιχεία, όμως το σύμπαν έχει ένα μέγεθος που δεν μας επιτρέπει προς το παρόν να θεωρούμε ότι γνωρίζουμε τι γίνεται. Και το ότι εμείς αντιλαμβανόμαστε ένα σύμπαν, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κι άλλα.

     

    Όσον αφορά τους ανθρώπους, ακόμα και 2 δίδυμα αδέλφια δεν έχουν ακριβώς τα ίδια ερεθίσματα. Το πιο μικρό ερέθισμα από το περιβάλλον μπορεί να δημιουργήσει διαφορές.

     

    Αυτός ο κόσμος είναι φτιαγμένος για να έχει ποικιλία, γιατί έτσι επιβιώνει. Η ομοιότητα οδηγεί στον αφανισμό, γιατί κατά βάση προσφέρει πολύ λίγες ευκαιρίες για προσαρμογή.

  8. Για εμένα θα έλεγα ότι είναι ένα σύνολο κανόνων που θεωρώ ότι πρέπει να ακολουθώ για να είμαι ο άνθρωπος που θέλω να είμαι. Αρκετές φορές (και ίσως λανθασμένα) προβάλλω αυτούς τους κανόνες και σε άλλους και έτσι κατά κάποιο τρόπο διαλέγω ποιους θα ήθελα να κρατήσω δίπλα μου και ποιους μακρικά μου.

  9. Elite 1984

    DoubleDragon 1987-2014 (αναλόγως την παιχνιδομηχανή και βάζω και όλα τα remakes)

    Street Fighter 1987-2016 (ναι, θα βγει κι άλλο)

    Civilization 1991-2014

    Mortal Combat 1992 και 2011

    Tekken 1994-2011

    Blood & Magic 1996

    Red Alert 1996

    Diablo 1996

    Age of empires  1997

    Cossacks 2001

    Age of Mythology 2002

    Rise of Nations 2003

    Lineage 2 2003/2004

     

    Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω παίξει πολλά από τα παλιά παιχνίδια. Κυρίως Red alert, λίγο Cossacks και λίγο Starcraft (1998). Έπαιξα μερικά adventures αυτά τα τρία χρόνια από τα πολύ παλιά:

    Grim Fandango (1998, είχα παίξει το πρώτο μέρος, αλλά όχι το δεύτερο), Day of the tentacle (1993), Eternal Darkness (2002) και μερικά άλλα επικά!

     

    Αυτήν την περίοδο παίζω:

    Payday2 (steam)

    The secret world (steam)

    Don't starve

    StarCitizen (ό,τι έχει βγει τέλος πάντων, γιατί προφανώς αυτή η επικάρα δεν είναι έτοιμη ακόμα)

    Pillars of Eternity

    Brothers: a tale of two sons

    κ.ά.

  10. Είναι σαφές ότι λογικά θα υπάρξουν περιπτώσεις όπου ο οραματισμός δεν θα βοηθήσει, αλλά πώς τότε θα βοηθήσει μια "ξένη" γλώσσα καλύτερα; 

     

    Για να πω με λιγότερα λόγια αυτά που έλεγα πριν.

    Υπάρχει ένα βιβλίο, η Τριλογία του Βαρτιμαίου. 
    Ουσιαστικά μιλάει για ένα Λονδίνο στο οποίο υπάρχουν μάγοι που μπορούν να καλέσουν και να θέσουν υπάρξεις από το "Υπερπέραν" υπό τον έλεγχό τους. 

    Σε κάποια φάση, λέγεται οτι τα τζίνι, τα ιφρίτ, τα μαρίντ, τα ντάο -και γενικότερα όλες οι υπάρξεις που καλούν οι μάγοι από το Υπερπέραν-, στην πατρίδα τους, ζούσαν
    σαν μια ύπαρξη, όντας όλα μαζί μέρη μιας μεγαλύτερης χαοτικής ενότητας. Αυτό που ουσιαστικά έκαναν οι μάγοι ήταν οτι δίνοντάς τους ονόματα τα ξεχώριζαν από το 
    "Χάος", τα έκαναν μονάδες, τα αποσπούσαν βίαια από το Υπερπέραν (του οποίου ήταν μέρος) και τα έφερναν στη Γη, που τα ανάγκαζαν να δεθούν ακόμα περισσότερο
    με τους γήινους νόμους του κόσμου. 

    Συμφωνώ πάρα πολύ με αυτή την εικόνα, και πάνω κάτω αυτή θεωρώ οτι είναι η χρήση της γλώσσας στην μαγεία. Κατηγοριοποιεί, συγκεκριμενοποιεί, περιορίζει, κατευθύνει,
    αποσπά. Αναδημιουργεί οπτικές για τον κόσμο, φέρνει στην επιφάνεια πράγματα που πριν δεν υπήρχαν. Ανακαλεί και καλεί. Βάζει τάξη στο χάος και ανοίγει νέους δρόμους. 

    Ποιά γλώσσα βολεύει καλύτερα? Ανάλογα με την περίπτωση. Προσωπικά βρίσκω την ελληνική πολύ τετράγωνη και σταθερή για ελαφριά πράγματα. Την βρίσκω όμως ό,τι 

    πρέπει για να σταθεροποιεί και να σε βοηθάει να προσεγγίζεις σταδιακά υψηλότερες έννοιες. Η αγγλική μου φαίνεται πολύ πιο ρευστή, εύπλαστη και ελεύθερη, και γενικά, ό,τι
    πρέπει για πιο επιφανειακές ή story-telling καταστάσεις. Σαν να της λείπει το στοιχείο της αυστηρής σοβαρότητας της ελληνικής. Κτλ. 

     

     

    Ίσως η δύναμη των ονομάτων είναι υποθέμα στο θέμα μας και πρέπει να συζητηθεί ξεχωριστά. Κάθε όνομα  αλλάζει αναλόγως με τη γλώσσα που χρησιμοποιεί κάποιος και ίσως αν πρέπει να καλέσεις κάποιον, τότε αυτός δε θα το καταλάβει αν δεν πεις το όνομά του με τέτοιο τρόπο που να το καταλάβει. Παράδειγμα: μια Άννα στη Σουηδία λέγεται Χάν-νά  (με το Χ πολύ μαλακό). Αν εσύ τη φωνάζεις Άννα, Άννα (όπως στα ελληνικά) δεν γυρνάει με τίποτα, εκτός αν είναι η μόνη στην αίθουσα. Παρόλα αυτά, αν δουλέψει για λίγο καιρό με κάποιο άτομο που είναι από Ελλάδα, μαθαίνει ότι κάποιοι άνθρωποι προφέρουν έτσι το όνομά της κι έτσι το Άννα αποκτάει επίσης μια δύναμη, αν και αισθητά μικρότερη από το Χάν-νά.

     

    Υ.Γ. Πολύ ωραία τριλογία!

  11. Και τι ξέρουμε για τη φύση; Γιατί αυτά που ξέρουμε για τη φύση σήμερα, αύριο μπορεί να είναι διαφορετικά. Και αύριο μπορεί να μην υπάρχει αντίθεση ή διαφορά. Αλλά θεωρώ ότι υπάρχουν όρια στο πόσο πολύ μπορεί να αλλάξει η γνώση μας για κάτι.

     

    Η φύση γενικά δεν είναι μετρήσιμο μέγεθος, όμως ειδικά μπορεί να γίνει. Ένα "θαύμα" συμβαίνει υπό ορισμένες συνθήκες κι εκεί μπορούμε να έχουμε μετρήσιμα μεγέθη. Παρόλα αυτά,  η λέξη θαύμα χαρακτηρίζει ένα γεγονός του οποίου δεν μπορούμε να "μετρήσουμε" την αλήθεια. Αν όμως τη "μετρήσουμε" δεν παύει να είναι θαύμα;

  12. Για εμένα η καλύτερη γλώσσα είναι αυτή, στην οποία ο χρήστης έχει το μεγαλύτερο έλεγχο. Γιατί είναι μεγάλη τέχνη το να εκφράσεις αυτό ακριβώς που έχεις στο μυαλό σου με λέξεις, τις οποίες δεν έχεις κατασκευάσει εσύ ο ίδιος, αλλά κάποιος άλλος.
    Εγώ προτιμώ να μην το εκφράσω καθόλου με κάποια (κατασκευασμένη) γλώσσα, αλλά να το αφήσω εκεί που έχει την πιο "καθαρή" του φύση, δηλαδή μέσα στο μυαλό μου.

    Αν πρέπει να εκφράσω κάτι σε προφορικό ή γραπτό λόγο, τότε χρησιμοποιώ τα ελληνικά, γιατί αυτή η γλώσσα με την οποία έχω τη μεγαλύτερη οικειότητα. Έτσι θα την επεξεργαστώ όσο χρειάζεται για να φτιάξω την πρόταση που με ικανοποιεί περισσότερο. 

  13. Kazuma, ο χώρος είναι ιδιωτικός και τα μέλη οφείλουν να συμμορφώνονται με τους κανόνες. Για κάποιο σχετικά μεγάλο διάστημα το φόρουμ είχε να αντιμετωπίσει κάποια σοβαρά προβλήματα. Αυτά λύθηκαν και πολλά πράγματα θα αλλάξουν σύντομα. Οι λόγοι που απομακρύνθηκαν ορισμένα μέλη ήταν ξεκάθαροι. Σε έναν ιδιωτικό χώρο, δε σου πέφτει λόγος γιατί απομακρύνονται διάφορα μέλη, ειδικά όταν η συνεισφορά σου σε αυτό δεν είναι απλώς μηδενική, αλλά πέφτει υπό του μηδενός. 

     

    Βηλφεγώρ, έχουμε ήδη αρχίσει να απομακρύνουμε άσχετα θέματα και προχωρούμε σε αρκετές αλλαγές.

  14. Επίσης να προσθέσουμε και πάλι ότι ένα φόρουμ δεν είναι chat. Κάποιος που γράφει τις σκέψεις του μπορεί να τις περνάει από έναν ορθογραφικό έλεγχο πρώτα και να διορθώνει έτσι τα πιο τρανταχτά λάθη. Να πω επίσης ότι το ότι κάποιος είναι δυσλεκτικός σημαίνει ότι δεν μπερδεύει μόνο τα φωνήεντα, αλλά και τα δίψηφα σύμφωνα, κάνει αναγραμματισμούς κτλ. Επομένως, ακόμα και σε greeklish να γράφει, δεν έχει πολλή σημασία, γιατί και εκεί θα υπάρχουν αναγραμματισμοί και λάθη. 

     

    Υπάρχει μια γενικότερη δυσκολία για κάποιον με δυσλεξία να συμμετέχει σε ένα φόρουμ γιατί όλα τα κείμενα είναι γραπτής μορφής. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι τα greeklish θα κάνουν τη ζωή του πιο εύκολη. Η οποιαδήποτε επικοινωνία με γραπτό λόγο είναι δύσκολη για έναν δυσλεκτικό.

  15. Τραγοκέρατε, εγώ δε συμφωνώ απόλυτα στο ότι δεν μπορείς να μετρήσεις πώς ένα ποίημα θα επηρεάσει πολλούς ανθρώπους. Απλώς οι παράμετροι είναι τόσοι που θες έναν εξωπραγματικά καλό σχεδιασμό της πειραματικής διαδικασίας. Αλλά όσο οι υπολογιστές βελτιώνονται, τότε θεωρώ ότι πρέπει να διαστέλλεται το φάσμα του δυνατού.

     

     

    [Αναρωτιέμαι εάν στο μέλλον ένας υπολογιστής μπορεί να μάθει να ρίχνει ταρώ στον εαυτό του και αν αυτό θα επηρεάζει τις μετέπειτα αποφάσεις του].

  16. Ο διαλογισμός έχει πρώτα πόλλα πολλά ωφέλη στον καθένα που θα συμμετέχει.

     

    Ο στόχος του διαλογισμού μπορεί να είναι και ο λόγος της επιτυχίας ή της αποτυχίας του. 

     

    Για εμένα ένας ομαδικός διαλογισμός θα είχε νόημα, αν ο καθένας διαλογιζόταν για κάτι δικό του, για αυτογνωσία για παράδειγμα, και όχι για κάτι έξω από αυτόν. Ή να διαλογιστούν για την ευημερία κάποιου δικού τους προσώπου, για παράδειγμα. 

×
×
  • Create New...