Αλκιβιάδης Χ

Αυτό που βλέπω εγώ είναι πως μια συζήτηση που είχε αρχίσει να αποκτά ενδιαφέρον με την εισαγωγή της Νεφέλης, έχει εξοστρακιστεί σε σημείο που σκέφτομαι να το κλειδώσω, να καταπιώ το κλειδί και άντε μετά να βγει... Ωρέ Άρχων της Καταδύσεως... γιατί κολλάς έτσι σε μια έκφραση; (γιατί ουσιαστικά από εκεί ξεκίνησε η παρεκτροπή...) Και όχι τίποτα, αλλά έχεις αρχίσει να γίνεσαι εριστικός. Άσε στο συντονιστικό "τιμ" αν ο Σεβάντο παρενέβη κάποιον κανόνα, δεν χρειαζόμαστε βοήθεια... Αλλά καλό θα ήταν να ηρεμήσεις λίγο, κρίμα θα 'ταν να αρχίσουν να πέφτουν κυρώσεις καλοκαιριάτικα... Λίγο κόσμια παιδιά, είπαμε καλοκαίρι είναι, αλλά όλο και κάποιο φάντασμα θα κάνει βόλτα... (insert song "Johnny be Good" here) Λοιπόν, για να γυρίσουμε στο θέμα μας: Όπως είπε η Νεφέλη, οι περισσότεροι άρχισαν να "ψευτοασχολούνται¨και να ¨ψαχουλεύουν" μαγγανείες και ελαφρές γητείες, πόσο καιρό σας πήρε μέχρι να ασχοληθείτε σοβαρά; Πότε κάνατε το επόμενο βήμα όπου διαλέγεις που θα ρίξεις την βαρύτητα μεταξύ τελετουργίας, θαυματουργίας ή εσωτερισμού; Προσωπικά άρχισα νωρίς, αποφάσισα να κάνω το επόμενο βήμα σε σύντομο χρόνο... και ακόμα ποιο σύντομα έφαγα τα μούτρα μου... Έπειτα μου πείρε κάποιο χρόνο να αρχίσω από το μηδέν, σιγά σιγά έκανα το επόμενο βήμα, και από τότε σκοντάφτω και ξανασηκώνομαι διαρκώς... (δεν ξέρω αν ήμουνα σαφής..; Μάλλον όχι... >.>) ΑΥΤΑ! :ghost: --~ A.

Καλώς ήρθες... και αντίο... Τα λέμε πάλι σε 3 χρόνια :unsure5: ΑΥΤΑ! :ghost: --~ A.

Ευχαριστώ, θα το έχω υπόψιν. Δεν σου είπα να μην διωρθώσεις τον άνθρωπο, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν χρειαζόταν να τον παραπέμψεις καν στο thread. Εξάλλου, το θέμα στο άλλο ποστ αφορούσε την ορθογραφία μίας μετοχής και αργότερα τους γενικούς κανόνες γραμματικής, όχι την ορθογραφία. Αν θες βέβαια να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, καλώς. Το συντονιστικό -και συγνώμη που στο αναφέρω- πλέον δεν σε αφορά. Το τι κάνει ο συντονισμός επίσης δεν σε αφορά. Και ο υπαινιγμός του ότι "κάνω την δουλειά μου λάθος ή/και μισή σίγουρα δεν σε αφορά. Οπότε δεν νομίζω να έχουμε να πούμε κάτι άλλο επί του θέματος Η ευχαρίστησις ήτο όλη δική μου --~ Α,

Όλα τα thread περί ζωδίων συμπτύχθηκαν σε ένα, δεν υπύρχε λόγος να είναι ξεχωριστά. Vivian αν θες να προσθέσεις και άλλα "Ζώδια και [insert topic here]" μπορείς να το προσθέσεις εδώ. Ευχαριστώ ΑΥΤΑ! :ghost: --~ A.

Καλώς μας ήρθες Ανδρομέδα, ελπίζω να έχεις μια καλή διαμονή στον χώρο μας. ΑΥΤΑ! :ghost: --~ A.

Ξαναλέω, ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί τον προσωπικό ψυχισμό του με στόχο να "αγγίξει" το προσωπικό ή/και κοινωνικό συναίσθημα. Όμως δεν γίνεται να αναπτύξει τον ψυχισμό και τον τρόπο απόδοσής του χωρίς ερεθίσματα, και εκεί ουσιαστικά έγκειται ο ταυτισμός του βαμπιρισμού. Όσον αφορά τις... "καλές" τέχνες... πολλές φορές οι καλές με τις κακές... "μπερδεύονται" >.> ΑΥΤΑ! :ghost: --~ A.

Μάλιστα... Αυτό είναι μια αρκετά "χοντροκομένη" περιγραφή της τάσης του Εξπρεσιονισμού, αλλά τι γίνεται με τόσες άλλες τάσεις; Ρεαλισμός, Σουρεαλισμός, Μοντερνισμός κτλ κτλ... δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Για να κατανοήσουμε τον καλλιτέχνη πρέπει πρώτα να νοήσουμε και να ορίσουμε τον όρο "τέχνη". Και από εκεί και ύστερα διαχωρίζουμε την τέχνη από την Τέχνη. Πώς ορίζουμε όμως την τέχνη όταν κάθε τάση διαφοροποιείται; Ίσως ο μοναδικός απόλυτα κοινός όρος είναι το συναίσθημα... Θα συμφωνήσω προσωπικά με την συγγραφέα όταν παρομοιάζει τον καλλιτέχνη με βαμπίρ. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί βέβαια τον προσωπικό του ψυχισμό, μα για να δημιουργήσει Τέχνη - και όχι τέχνη - πρέπει να "τραφεί" με τα συναισθήματα του κόσμου. Ακόμα και ο εσωστρεφής (όπως αναφέρθηκε) έχει ήδη τραφεί αρκετά, και δημιουργεί πάνω στα αποθέματά του σαν το φίδι που χωνεύει το γεύμα του. ΑΥΤΑ! :ghost: --~ A.

Απ' ότι κατάλαβα, ο εκκινών του θέματος ουσιαστικά εννοεί με τον όρο "ψυχή" την πνευματική πολυπλοκότητα του ατόμου, τους διαφορετικούς εαυτούς (κοινός, ανώτερος, εσώτερος και σκοτεινός εαυτός) που αντιμάχονται για την κύρια επιρροή στην ψυχή του ατόμου. Τώρα θα μου πείτε "κολλάμε σε έννοιες" βέβαια, μα "δυστυχώς" χρειάζονται οι ρημάδες οι λέξεις για να συννενοούμαστε. Μπορούμε να μιλάμε λοιπόν για μια "μάχη πνεύματος/πνευμάτων", πτυχών ή αλλιώς εαυτών, με βραβείο; Ποια πτυχή του ατόμου θα χαρακτηρίσει τον χαρακτήρα και την ψυχή του ατόμου. Πολλές φορές να συναισθήματα φορτίζονται και μαζεύονται λόγω έντονων ερεθισμάτων, κυρίως σε άτομα με κλειστό και εσωστρεφή χαρακτήρα. Φτάνουν λοιπόν πολλές φορές αυτά τα συναισθήματα να υπερφορτώνουν το άτομο και να ξεσπούν, σε τέτοιο βαθμό, που συναντάμε περιπτώσεις "άλλου ανθρώπου". Εν τέλει, αν υποθέσουμε ότι στην ουσία μιλάμε για πολυπλοκότητα και πολυπνευματικότητα μιας ψυχής, θα συμφωνήσω με αρκετούς προλαλίσαντες. ΑΥΤΑ! :ghost: --~ Α.

Αχα... ανάγκη έχεις αγορίνα μου; Σου λείπει ε... Αστο, μην σκας. Κρίμα είναι να χάσεις ύπνο... ΑΥΤΑ! :ghost: --~ Α.

Χμφ... μόνο Λυκάνθρωπο έχει επιλογή... δεν είναι η μοναδική κατηγορία Ζωανθρώπων >.< Πού είναι οι Λαιάνθρωποι; Τιγράνθρωποι; Τόσσ were υπάρχουν, γιατί κολλάμε στους Werewolf T_T ΕΣΤΩ! 1) Αιλουροηδές ζωάνθρωποι (weretiger, werelion, werepanther etc.) 2) Ξωτικά (τα σκανδιναβικά ελφ κατά προτίμιση) 3) Έκπτωτους Αγγέλους και Δαίμωνες σε αναζύτιση Λύτρωσης! (τις ποιο δραματικές ιστορίες "κάνουν"...) 4)Vamp (velcome to me castle... muahahaha! The blood iz LIFE!) αν και προτιμώ τα Dampyr συγκεκριμένα... 5)Φαντάσματα (να τιμήσουμε και λίγο την ιδιότητά μου στην κοινότητα... >.>) ΑΥΤΑ! :ghost: --~ Ax

Χμφ... εκεί κόλλησες >.> Ωχού... έλλειψης καφέ παράγωγα... Anta no kachide... nai Sarabada! :ghost: --~ A.

Καλώς σε βρήσκουμε Νικόλα από την όμορφη Θεσσαλονίκη ^^ Ελπίζω να βρείς τον χώρο μας ευχάριστο και να μην σε τρομάξουν τα λαγωνικά της διαχείρισης (εξημερωμένοι είμαστε έτσι κι'αλλιώς... γκουχ... >.>) ΑΥΤΑ! από το φάντασμα της διαδυκτιακής μας κοινότητας :ghost: --~ Α.

Καλά δε γίνεται συζήτηση όταν κοιτάς το δέντρο και δε κοιτάς το δάσος. Baka no sindete tayo... Αυτά! :ghost: --~ Α.

Ε ρε κόλλημα... Είπαμε, στην Ιαπωνία ΔΕΝ έχουν "ριάλιτι"... έχουν σόου επίδειξης και ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ... Ριάλιτι δείχνει υποτίθεται την πραγματικότητα, το οποίο απέχει πάρα πολύ από κάθε Ιαπωνικό παιχνίδι. Εδώ το θέμα είναι η ακραία ψυχαγωγία μέσω υπερβολής, ΟΧΙ μέσω πραγματικότητας! Ξεκόλλα λοιπόν γιατί όπως είπε και ο Πανούσης μου φαίνεται πως θα αρχίσεις όπως πας να σιγοτραγουδάς "Θέλω να γίνω σαν Αμερικάνος, μ'αρέσει στα κρυφά κι ο Μητροπάνος" Και όσον αφορά τα άνιμε, έχεις κολλήσει σε ένα μοτίβο. Αυτό που αποκαλέις "κάτι ένα frame που αναβοσβήνει πράσινο-κίτρινο-μπλε για 20 δευτερόλεπτα προκειμένου να δείξει ταχύτητα και δράση" είναι ένα καθόλου αντιπροσωπευτικό παράδειγμα που αν και σου αρέσει να χρησιμοποιείς, δυστυχώς είναι άκρως ελλειπές και άστοχο. Χρησιποιήθηκε υπερβολικά σε ένα επεισόδειο μίας σειράς, και υπήρχαν ΔΥΟ ουσιαστικά περιστατικά νοσήλευσης και 580 πρόληψης (μιας και οι Ιάπωνες είναι λίγο χέστες σε θέματα υγείας), από παιδάκια που είχαν επιληπτικά προβλήματα και οι σκηνές κόπηκαν και ξανασχεδιάστηκαν... Ο ντόρος που έγινε ήταν θέμα προπαγάνδας, και ανταγωνισμού. Αλλά ακόμα και έτσι, τέτοιες σκηνές "μπλινκ-μπλινκ" που έχεις στο μυαλό σου παρουσιάζονται σε πόσα, πέντε; δέκα; εκατό άνιμε συνολικά; Για μια χώρα που παράγει πάνω από 500-600 άνιμε τίτλους ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ, πιστεύω πως δεν μιλάμε για κάτι αντιπροσωπευτικό... Αχ, η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας καλέ μου "gaijin"... Otaku mode off >.> ΑΥΤΑ :ghost: --~ A.

Ας μην πιάσουμε να αναλύσουμε θέματα ηλιθιότητας, δε λέει... εξάλλου το ποσοστό αντίληψης και ανοιχτού μυαλού διαφέρει βαθμικά από άνθρωπο σε όν. Η ιαπωνική κοινωνία είναι ίσως η μόνη που έχει κρατήσει το ήθος της από την αρχαιότητα, αλλά φίλτατε αν μπορείς να δεις μόνο την επιφάνεια, όπως τα παιχνίδια ψυχολογίας και επίδειξης που έχουν (ΟΧΙ ριάλιτι... κοίτα να δεις, και εσύ στην αμερικανάκικη παγιδούλα?), τότε τι συζητάμε; Άντε να σου πω και να σε πείσω για την ουσία ενός πολιτισμού... άντε να σου πω για το ήθος των ξεχασμένων σαμουράι και ρόνιν, την ανησυχία του πνεύματος και της παράδοσης που διατηρούνται σε κάποιο βαθμό ενώ ο κόσμος έχει αλλάξει σε πρότυπα δυτικά και διαφορετικά... Για πόλεμο και καταστροφή και πυρηνική έκρηξη και αποτυπώματα ψυχής; μπα ε... Η Ιαπωνία κάνει τα πάντα ακραία εν γνώση των πολιτών της, βλέπεις αυτοί δεν είναι έρμαια της κοινωνίας, παρά μόνο "του πολιτισμού" της... Έτσι και τα άνιμε γιατί να μην διατηρήσουν την υπερβολή; Υπόψιν, καλά μου gaijin, τα άνιμε είναι από τις βασικότερες πηγές τηλεοπτικής διασκέδασης στην Ιαπωνία! Ποια άλλη χώρα μπορεί πραγματικά να υπεριφανεύεται πως παράγει κινούμενα σχέδια για ΚΑΘΕ ηλικία και ΚΑΘΕ θεματολογία; Τα άνιμε δεν ειναι μικι μαους και μπαγκς μπανι το κέρατό μου... (όχι εσύ Τράγε ) Είναι ταινίες και σειρές απλά σχεδιασμένες... Κάποιες είναι για μικρές ηλικίες, κάποιες για όλες και άλλες για μεγαλύτερες (17+). Το Death Note, αν και καταπλικτικό άνιμε, είναι και αυτό 17+, και βασικά σχεδόν όλα τα γνωστά άνιμε είναι τουλάχιστον 15+... Το πρόβλημα είναι αυτός που θα επιτρέψει στο παιδί του να δει ένα άνιμε 17+, όπως και θα'ταν εξίσου πρόβλημα να δεί και μια ταινία με μη-σχεδιασμένους-ήρωες 17+, και η ίδια η σειρά. ΑΥΤΑ :ghost: --~ Α.

Η αγωνία με σκωτώνει... Σαν σεξπιρικό έργο, αλλά αντί να πεθαίνουν όλοι στο τέλος διαγράφονται! :unsure5: --~Α.

Καταρχάς "Αρθούρε", όταν γράφεις σε ελληνικό φόρουμ, να μιλάς Ελληνικά. Εδώ ελληνοαμερικάνο δεν επιτρέψαμε την χρήση αγγλικής, και ακόμα και συντονιστή επιπλήξαμε για την χρήση Αγγλικών. Προσωπικά δεν μου αρέσει η τροπή που παίρνει το θέμα. Η επόμενη απάντηση που θα δώσεις να δικαιολογεί το όλο θέμα, και οτιδήποτε άλλο θα οδηγήσει στο κλείδωμα του τόπικ από το φάντασμα του φόρουμ προσωπικά. Και επειδή δεν είμαι τόσο υπομονετικός ή "καλός" όσο οι υπόλυποι συντονιστές, μέχρι αύριο να έχεις διευκρινήσει την... θέση σου. Αυτά... Υ.Γ. το edit σου δεν με κάλυψε... και μιας και το θέτουμε, ευελπιστώ πως θα αποφύγεις την ενδεχόμενη επίπληξη αν συνεχίσεις να γράφεις αγγλικά... --~ Α.

Λεπόν... όπως είπα είμαι καινούργιος εδώ πέρα και ελπίζω σε μια ευτυχισμένη συμβίωση. Επίσης παρακαλώ την μελλοντική φασιστική εξουσία να με μεταχειριστεί καλά μιας και ως μασκώτ προστατεύομαι από τον παγκόσμιο οργανισμό ζώων... :cheerful:

Avaris και Αρχάγγελε, για χαλαρώστε λίγο τους τόνους, δεν χρειάζεται να γινόμαστε εριστικοί. Θα ήταν κρίμα να κλειδωθεί ένα ενδιαφέρον θέμα λόγο παιδιαρισμάτων... Αυτά, πάω πίσω στην κρυψώνα μου... play nice children.

Πρέπει να μάθουμε να εκφραζόμαστε μου φένεται... Λυπόμαστε; Τί; Βλέπουμε κάποιον που νοιαζόμαστε να πονάει: συμπονάμε. Βλέπουμε κάποιον που δεν μας νοιάζει και ιδιέτερα να πονάει το ίδιο: τον λυπόματσε, αδιαφορούμε ή/και λέμε πάλι καλά που δεν είμαστε στα παπούτσια του. Βλέπουμε κάποιον που αγαπάμε να έχει ξεπέσει: πονάμε για αυτόν και θέλουμε να βοηθήσουμε αν μπορούμε. Το ίδιο με κάποιον που δεν συμπαθούμε; Τον λυπόμαστε, τον απεχνανόμαστε, αδιαφορούμε. Η λύπηση φοριέται συχνά σαν λέξη, τι εννοούμε όμως κάθε φορά; Αν "λυπόμαστε" τον εαυτό μας χαθήκαμε, γιατί τότε τον μισούμε, ή τείνουμε να τον μισήσουμε. Ας μην λυπόμαστε τον εαυτό μας. Να νευριάσουμε μαζί του, ναι, αν μας ενοχλεί κάτι σε αυτόν ή θα το αποδεχτούμε και θα το αφήσουμε ή θα το αντιμετωπίσουμε και θα το βελτιώσουμε. Αυτά ΥΓ. Τι διάολο... δύο πόστ μέσα σε μία μέρα/βδομάδα/μήνα... πρέπει να'μαι άρρωστος... ακόμα

Ίσως το ποιό σωστό που υπόθηκε μέχρι τώρα. Ο άνθρωπος χρειάζεται την θρησκία, διότι χρειάζεται να αντήσει δύναμη σε μία πίστη πέραν του "φυσικού" κόσμου. Γενικότερα ο άνθρωπος δίχως πίστη στον εαυτό του, στους δικούς του, στην προσπάθεια, στον άνθρωπο γενικά, θα μαράζωνε και θα διακατεχόταν από μόνιμη αδιαφορία και κατάθλιψη. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να πιστεύει, και όταν δεν μπορεί θα στοιρίξει την πίστη του σε αυτά που μπορεί να αντιληφθεί, τίνει να στραφεί σε υπεράνθρωπος και "ακατανόητες" δυνάμεις. Ο μέσος άνθρωπος είναι αδύναμος, η πίστη είναι οι "βιταμίνες" του και η θρησκεία (η ΌΠΟΙΑ θρησκεία) είναι το υποστοίριγμα ή αν προτιμάται η... συνταγή του γιατρού. Αυτά Α.

Και εγώ έχω αυταπάτες! Νομίζω πως είμαι... συντονηστής Αυταπάτες έχουμε όλοι, το πώς τις αντιμετωπίζουμε είναι το θέμα. Για μένα οι λύσεις είναι: 1)Ένα καλό γνώσι το ευαυτό σου 2)Ένα καλό Prozak 3)Ένα καλό *γκουχ* Αυτιά

Εγώ ψηφίζω τον Αλκιβιάδη! Αν είναι ποτέ δυνατόν!!! Ο άνθρωπος είναι ανεπιτρεπτος! Πως την είδε τελικά, συντονιστής φάντασμα;;; Θα μπαίνει είπε, στριπάκια Art of Wise Comic υποσχέθηκε, art για την σελίδα υποσχέθηκε, έχει πάνω από καμιά δεκαριά άθρα που είχε ευθύνη για αυτά (αυτά που δεν κατάφερε να φορτώσει σε κάποιον)... Φτάνει ποιά! Φραπεδιά και μπαν! Τέλος! :headb: Ή αυτός θα φύγει, ή εγώ! Πιστεύω πως όλοι συμφωνούν μαζί μου, ιδίως η καλή/γλυκιά/καταπλυκτική/υπέροχη μας Συντονήστρια/Νεφέλη/<insert gliodes paratsukli here>! Αυτά!

Η ανάγκη του ανθρώπου να νιώθει συμαντικός τον κάνει να ψάχνει τι είναι ποιο πάνω ή ποιο κάτω από αυτόν. Αυτό οδειγεί σε 2 περιπτώσεις: Την αποδοχή κάποιου δόγματος με διάφορες "κυριαρχικές τάξεις" θεών, ανθρώπων κτλ, η στην ματαιοδοξία της ανυπαρξίας. Αν όμως αποδεχτούμε ότι είμαστε μία φυσική εξέλιξη "τυχαίας" επιλογής και απλά αποτελούμε ένα κομμάτι ενός διαρκώς ανακυκλώμενου συνόλου, δεν θα έκανε την ζωή μας ποιο απλή; Βέβαια το να κατανοήσουμε κάτι τέτοιο χωρίς πραγματική αποδοχή θα οδηγούσε πίσω στην ματαιοδοξία... χμχμ

Προσωπικά έχω σταματήσει τις εξορμήσεις για τώρα. Εν τέλη είναι ιδιέτερα κουραστικές αν και αρκετά εκπεδευτικές. Όσοι πάντως έχουν όρεξη ας το επιχειρίσουν, αξίζει την εμπειρία.