Αλκιβιάδης Χ
-
Posts
377 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Αλκιβιάδης Χ
-
-
Ρε Σαβρινάκι σταμάτα να διαφωνείς μαζί μου συμφωνόντας!
-
Εσύ εννοείς την φαντασία από την έννοια του οραματισμού, κάτι το οποίο δεν ισχύει εδώ. Ο Ζακ μέσω έξυπνου κυνισμού θέτει ουσιαστικά το ερώτημα του αν τελικά υπήρχαν οι μορφές, ή αν ήταν όπως τον έπεισε η "μαμά" γέννημα της φαντασίας του - ως κοινώς χρησιμοποιήθηκε η φαντασία ως μέσο "συγκάλυψης".
Η ουσία είναι πως οι πράσινες κυρίες και το ξωτικό υπήρχαν, μα το κλειστό μυαλό των ενηλίκων βάλθηκε να πείσει στο "παιδί Ζακ" πως ήταν γέννημα της φαντασίας του, μη υπαρκτά.
Για αυτό το λόγο εδώ η φαντασία χρησιμοποιείται αρνητικά, ως η φαντασιοπληξία ενός παιδιού. Όπως λες, η φαντασία εάν χειριστεί καλά, μπορεί να φέρει τον άνθρωπο σε επαφή με το αόρατο και το μεταφυσικό - αλλά αυτό ισχύει από την στιγμή που δεν θεωρούμε τις μορφές ως όντως υπαρκτές και την "ενήλικη λογική" να στρέφει την ομορφιά της φαντασίας έναντι του ίδιου του παιδιού, σκοτώνοντας κομμάτι κομμάτι την αθωότητα του.
-
Μάλλον θα έλεγα πως οι ιστορίες αποτελούν μια διαμάχη μεταξύ Πίστης και Φαντασιοπληξίας... Η φαντασία εδώ χρησιμοποιείται με την αρνητική της έννοια, και όχι με την παιδική αθωότητα όπως και θα ήταν η θετική έννοια...
Οπότε επιμένω στην διαπίστωσή μου (χα!)
-
Είναι αστείο τελικά το ότι κανείς έως τώρα δεν έχει εντοπίσει το πραγματικό στόχο των ιστοριών (εκτός και αν εγώ είμαι τώρα εκτός θέματος και ρεζιλέψω τα μουστάκια μου....)
Όπως το αντιλήφθηκα, δεν έχουμε να κάνουμε τόσο με το θέμα της φαντασίας, όσο μάλλον για την ικανότητα του παιδιού και την ανικανότητα του «ενήλικα» να πιστέψουν. Και αυτή την ανικανότητα ο ενήλικας την επιβάλει στα παιδιά με κάθε τρόπο ώστε μεγαλώνοντας να γίνει και αυτό οσάν τα μούτρα του...
Δεν μπορώ να καταλάβω τι μπέρδεψε τους αναγνώστες... ίσως ότι ο Ζακ έγραψε τις ιστορίες αυτές με τον εαυτό του ως πρωταγωνιστή..; Τι να πω...
Πάντως οι ιστορίες είναι εξαιρετικές, πραγματικά αποτυπώνουν την έκφραση πως «οι μεγάλοι ξέχασαν πως να πιστεύουν» και πως «όσο μεγαλώνουμε ξεχνούμε πως να βλέπουμε το μεταφυσικό»
ΔΕΝ έχει να κάνει λοιπόν με την φαντασία... έχει να κάνει με την ΠΙΣΤΗ! Πανέξυπνες ιστοριούλες Ζακ, αφού με φανέρωσαν και το φάντασμα να γράψει (φαντάσου!)
ΑΥΤΑ!
--~ Α.
-
Αυτό που βλέπω εγώ είναι πως μια συζήτηση που είχε αρχίσει να αποκτά ενδιαφέρον με την εισαγωγή της Νεφέλης, έχει εξοστρακιστεί σε σημείο που σκέφτομαι να το κλειδώσω, να καταπιώ το κλειδί και άντε μετά να βγει...
Ωρέ Άρχων της Καταδύσεως... γιατί κολλάς έτσι σε μια έκφραση; (γιατί ουσιαστικά από εκεί ξεκίνησε η παρεκτροπή...) Και όχι τίποτα, αλλά έχεις αρχίσει να γίνεσαι εριστικός. Άσε στο συντονιστικό "τιμ" αν ο Σεβάντο παρενέβη κάποιον κανόνα, δεν χρειαζόμαστε βοήθεια... Αλλά καλό θα ήταν να ηρεμήσεις λίγο, κρίμα θα 'ταν να αρχίσουν να πέφτουν κυρώσεις καλοκαιριάτικα...
Λίγο κόσμια παιδιά, είπαμε καλοκαίρι είναι, αλλά όλο και κάποιο φάντασμα θα κάνει βόλτα... (insert song "Johnny be Good" here)
Λοιπόν, για να γυρίσουμε στο θέμα μας: Όπως είπε η Νεφέλη, οι περισσότεροι άρχισαν να "ψευτοασχολούνται¨και να ¨ψαχουλεύουν" μαγγανείες και ελαφρές γητείες, πόσο καιρό σας πήρε μέχρι να ασχοληθείτε σοβαρά; Πότε κάνατε το επόμενο βήμα όπου διαλέγεις που θα ρίξεις την βαρύτητα μεταξύ τελετουργίας, θαυματουργίας ή εσωτερισμού;
Προσωπικά άρχισα νωρίς, αποφάσισα να κάνω το επόμενο βήμα σε σύντομο χρόνο... και ακόμα ποιο σύντομα έφαγα τα μούτρα μου... Έπειτα μου πείρε κάποιο χρόνο να αρχίσω από το μηδέν, σιγά σιγά έκανα το επόμενο βήμα, και από τότε σκοντάφτω και ξανασηκώνομαι διαρκώς... (δεν ξέρω αν ήμουνα σαφής..; Μάλλον όχι... >.>)
ΑΥΤΑ! :ghost:
--~ A.
-
Καλώς ήρθες... και αντίο... Τα λέμε πάλι σε 3 χρόνια :unsure5:
ΑΥΤΑ! :ghost:
--~ A.
-
Φίλε Άλκη, το "εξάλλου" γράφεται με δύο "λ", όχι με ένα.
Ευχαριστώ, θα το έχω υπόψιν.
Μπορεί να μην είναι κανόνας του φόρουμ, αλλά είναι κανόνας της νέας ελληνικής γλώσσας. Δεν παρέθεσα ως κανόνα το τόπικ, απλώς προέτρεψα ένα ανορθόγραφο μέλος να ρίξει μια ματιά στο αντίστοιχο τόπικ.Δεν σου είπα να μην διωρθώσεις τον άνθρωπο, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν χρειαζόταν να τον παραπέμψεις καν στο thread. Εξάλλου, το θέμα στο άλλο ποστ αφορούσε την ορθογραφία μίας μετοχής και αργότερα τους γενικούς κανόνες γραμματικής, όχι την ορθογραφία. Αν θες βέβαια να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, καλώς.
Αντί να ασχολείσαι λοιπόν με το να παραφράζεις και να διορθώνεις το τί λέω, μπορείς να κάνεις καμιά πιο ουσιαστική συντονιστική παρέμβαση διαχωρίζοντας τα ποστς που αναφέρονται στο νεκρονομικόν στο αντίστοιχο τόπικ.Το συντονιστικό -και συγνώμη που στο αναφέρω- πλέον δεν σε αφορά. Το τι κάνει ο συντονισμός επίσης δεν σε αφορά. Και ο υπαινιγμός του ότι "κάνω την δουλειά μου λάθος ή/και μισή σίγουρα δεν σε αφορά. Οπότε δεν νομίζω να έχουμε να πούμε κάτι άλλο επί του θέματος
Ευχαριστώ.~J.
Η ευχαρίστησις ήτο όλη δική μου
--~ Α,
-
Όλα τα thread περί ζωδίων συμπτύχθηκαν σε ένα, δεν υπύρχε λόγος να είναι ξεχωριστά.
Vivian αν θες να προσθέσεις και άλλα "Ζώδια και [insert funny topic here]" μπορείς να το προσθέσεις εδώ. Ευχαριστώ
ΑΥΤΑ! :ghost:
--~ A.
-
Όλα τα thread περί ζωδίων συμπτύχθηκαν σε ένα, δεν υπύρχε λόγος να είναι ξεχωριστά.
Vivian αν θες να προσθέσεις και άλλα "Ζώδια και [insert topic here]" μπορείς να το προσθέσεις εδώ. Ευχαριστώ
ΑΥΤΑ! :ghost:
--~ A.
-
Καλώς μας ήρθες Ανδρομέδα, ελπίζω να έχεις μια καλή διαμονή στον χώρο μας.
ΑΥΤΑ! :ghost:
--~ A.
-
Ξαναλέω, ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί τον προσωπικό ψυχισμό του με στόχο να "αγγίξει" το προσωπικό ή/και κοινωνικό συναίσθημα. Όμως δεν γίνεται να αναπτύξει τον ψυχισμό και τον τρόπο απόδοσής του χωρίς ερεθίσματα, και εκεί ουσιαστικά έγκειται ο ταυτισμός του βαμπιρισμού.
Όσον αφορά τις... "καλές" τέχνες... πολλές φορές οι καλές με τις κακές... "μπερδεύονται" >.>
ΑΥΤΑ! :ghost:
--~ A.
-
Ο αληθινός καλλιτέχνης εκφράζει μια εσωτερική αναγκαιότητα, μέσω της δημιουργίας. Δεν τον ενδιαφέρει τί θα πουν για το έργο του, το μοναδικό πράγμα που τον "κατατρώει" είναι να βρει τρόπο να εναποθέσει στο δημιούργημά του ένα κομμάτι της ψυχής του που προσπαθεί να βρει τρόπο να εκφραστεί.
Μάλιστα... Αυτό είναι μια αρκετά "χοντροκομένη" περιγραφή της τάσης του Εξπρεσιονισμού, αλλά τι γίνεται με τόσες άλλες τάσεις; Ρεαλισμός, Σουρεαλισμός, Μοντερνισμός κτλ κτλ... δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
Για να κατανοήσουμε τον καλλιτέχνη πρέπει πρώτα να νοήσουμε και να ορίσουμε τον όρο "τέχνη". Και από εκεί και ύστερα διαχωρίζουμε την τέχνη από την Τέχνη. Πώς ορίζουμε όμως την τέχνη όταν κάθε τάση διαφοροποιείται; Ίσως ο μοναδικός απόλυτα κοινός όρος είναι το συναίσθημα...
Θα συμφωνήσω προσωπικά με την συγγραφέα όταν παρομοιάζει τον καλλιτέχνη με βαμπίρ. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί βέβαια τον προσωπικό του ψυχισμό, μα για να δημιουργήσει Τέχνη - και όχι τέχνη - πρέπει να "τραφεί" με τα συναισθήματα του κόσμου. Ακόμα και ο εσωστρεφής (όπως αναφέρθηκε) έχει ήδη τραφεί αρκετά, και δημιουργεί πάνω στα αποθέματά του σαν το φίδι που χωνεύει το γεύμα του.
ΑΥΤΑ! :ghost:
--~ A.
-
Απ' ότι κατάλαβα, ο εκκινών του θέματος ουσιαστικά εννοεί με τον όρο "ψυχή" την πνευματική πολυπλοκότητα του ατόμου, τους διαφορετικούς εαυτούς (κοινός, ανώτερος, εσώτερος και σκοτεινός εαυτός) που αντιμάχονται για την κύρια επιρροή στην ψυχή του ατόμου.
Τώρα θα μου πείτε "κολλάμε σε έννοιες" βέβαια, μα "δυστυχώς" χρειάζονται οι ρημάδες οι λέξεις για να συννενοούμαστε. Μπορούμε να μιλάμε λοιπόν για μια "μάχη πνεύματος/πνευμάτων", πτυχών ή αλλιώς εαυτών, με βραβείο; Ποια πτυχή του ατόμου θα χαρακτηρίσει τον χαρακτήρα και την ψυχή του ατόμου.
Πολλές φορές να συναισθήματα φορτίζονται και μαζεύονται λόγω έντονων ερεθισμάτων, κυρίως σε άτομα με κλειστό και εσωστρεφή χαρακτήρα. Φτάνουν λοιπόν πολλές φορές αυτά τα συναισθήματα να υπερφορτώνουν το άτομο και να ξεσπούν, σε τέτοιο βαθμό, που συναντάμε περιπτώσεις "άλλου ανθρώπου".
Εν τέλει, αν υποθέσουμε ότι στην ουσία μιλάμε για πολυπλοκότητα και πολυπνευματικότητα μιας ψυχής, θα συμφωνήσω με αρκετούς προλαλίσαντες.
ΑΥΤΑ! :ghost:
--~ Α.
-
Comalie, η μέρα τέλειωσε και ακόμα δεν έχει έρθει το ξαφνικό φλερτ...
Αχα... ανάγκη έχεις αγορίνα μου; Σου λείπει ε...
να περιμένω κι άλλο ή να πάω για ύπνο?
Αστο, μην σκας. Κρίμα είναι να χάσεις ύπνο...
ΑΥΤΑ! :ghost:
--~ Α.
-
Χμφ... μόνο Λυκάνθρωπο έχει επιλογή... δεν είναι η μοναδική κατηγορία Ζωανθρώπων >.< Πού είναι οι Λαιάνθρωποι; Τιγράνθρωποι; Τόσσ were υπάρχουν, γιατί κολλάμε στους Werewolf T_T
ΕΣΤΩ!
1) Αιλουροηδές ζωάνθρωποι (weretiger, werelion, werepanther etc.)
2) Ξωτικά (τα σκανδιναβικά ελφ κατά προτίμιση)
3) Έκπτωτους Αγγέλους και Δαίμωνες σε αναζύτιση Λύτρωσης! (τις ποιο δραματικές ιστορίες "κάνουν"...)
4)Vamp (velcome to me castle... muahahaha! The blood iz LIFE!) αν και προτιμώ τα Dampyr συγκεκριμένα...
5)Φαντάσματα (να τιμήσουμε και λίγο την ιδιότητά μου στην κοινότητα... >.>)
ΑΥΤΑ! :ghost:
--~ Ax
-
...και δεν είναι tayo, αλλά taiyo! :evilbl: :evilbl: :evilbl:
Χμφ... εκεί κόλλησες >.> Ωχού... έλλειψης καφέ παράγωγα... Anta no kachide... nai
Sarabada! :ghost:
--~ A.
-
Καλώς σε βρήσκουμε Νικόλα από την όμορφη Θεσσαλονίκη ^^
Ελπίζω να βρείς τον χώρο μας ευχάριστο και να μην σε τρομάξουν τα λαγωνικά της διαχείρισης (εξημερωμένοι είμαστε έτσι κι'αλλιώς... γκουχ... >.>)
ΑΥΤΑ! από το φάντασμα της διαδυκτιακής μας κοινότητας :ghost:
--~ Α.
-
Καλά δε γίνεται συζήτηση όταν κοιτάς το δέντρο και δε κοιτάς το δάσος.
Baka no sindete tayo...
Αυτά! :ghost:
--~ Α.
-
Ε ρε κόλλημα... Είπαμε, στην Ιαπωνία ΔΕΝ έχουν "ριάλιτι"... έχουν σόου επίδειξης και ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ... Ριάλιτι δείχνει υποτίθεται την πραγματικότητα, το οποίο απέχει πάρα πολύ από κάθε Ιαπωνικό παιχνίδι. Εδώ το θέμα είναι η ακραία ψυχαγωγία μέσω υπερβολής, ΟΧΙ μέσω πραγματικότητας! Ξεκόλλα λοιπόν γιατί όπως είπε και ο Πανούσης μου φαίνεται πως θα αρχίσεις όπως πας να σιγοτραγουδάς "Θέλω να γίνω σαν Αμερικάνος, μ'αρέσει στα κρυφά κι ο Μητροπάνος"
Και όσον αφορά τα άνιμε, έχεις κολλήσει σε ένα μοτίβο. Αυτό που αποκαλέις "κάτι ένα frame που αναβοσβήνει πράσινο-κίτρινο-μπλε για 20 δευτερόλεπτα προκειμένου να δείξει ταχύτητα και δράση" είναι ένα καθόλου αντιπροσωπευτικό παράδειγμα που αν και σου αρέσει να χρησιμοποιείς, δυστυχώς είναι άκρως ελλειπές και άστοχο. Χρησιποιήθηκε υπερβολικά σε ένα επεισόδειο μίας σειράς, και υπήρχαν ΔΥΟ ουσιαστικά περιστατικά νοσήλευσης και 580 πρόληψης (μιας και οι Ιάπωνες είναι λίγο χέστες σε θέματα υγείας), από παιδάκια που είχαν επιληπτικά προβλήματα και οι σκηνές κόπηκαν και ξανασχεδιάστηκαν... Ο ντόρος που έγινε ήταν θέμα προπαγάνδας, και ανταγωνισμού. Αλλά ακόμα και έτσι, τέτοιες σκηνές "μπλινκ-μπλινκ" που έχεις στο μυαλό σου παρουσιάζονται σε πόσα, πέντε; δέκα; εκατό άνιμε συνολικά; Για μια χώρα που παράγει πάνω από 500-600 άνιμε τίτλους ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ, πιστεύω πως δεν μιλάμε για κάτι αντιπροσωπευτικό... Αχ, η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας καλέ μου "gaijin"... Otaku mode off >.>
ΑΥΤΑ :ghost:
--~ A.
-
...Νόμιζα ότι το θέμα ήταν για την ηλιθιότητα των γιαπωνέζων γενικότερα, όχι για τα anime.
Ας μην πιάσουμε να αναλύσουμε θέματα ηλιθιότητας, δε λέει... εξάλλου το ποσοστό αντίληψης και ανοιχτού μυαλού διαφέρει βαθμικά από άνθρωπο σε όν.
Η ιαπωνική κοινωνία είναι ίσως η μόνη που έχει κρατήσει το ήθος της από την αρχαιότητα, αλλά φίλτατε αν μπορείς να δεις μόνο την επιφάνεια, όπως τα παιχνίδια ψυχολογίας και επίδειξης που έχουν (ΟΧΙ ριάλιτι... κοίτα να δεις, και εσύ στην αμερικανάκικη παγιδούλα?), τότε τι συζητάμε;
Άντε να σου πω και να σε πείσω για την ουσία ενός πολιτισμού... άντε να σου πω για το ήθος των ξεχασμένων σαμουράι και ρόνιν, την ανησυχία του πνεύματος και της παράδοσης που διατηρούνται σε κάποιο βαθμό ενώ ο κόσμος έχει αλλάξει σε πρότυπα δυτικά και διαφορετικά... Για πόλεμο και καταστροφή και πυρηνική έκρηξη και αποτυπώματα ψυχής; μπα ε...
Η Ιαπωνία κάνει τα πάντα ακραία εν γνώση των πολιτών της, βλέπεις αυτοί δεν είναι έρμαια της κοινωνίας, παρά μόνο "του πολιτισμού" της... Έτσι και τα άνιμε γιατί να μην διατηρήσουν την υπερβολή;
Υπόψιν, καλά μου gaijin, τα άνιμε είναι από τις βασικότερες πηγές τηλεοπτικής διασκέδασης στην Ιαπωνία! Ποια άλλη χώρα μπορεί πραγματικά να υπεριφανεύεται πως παράγει κινούμενα σχέδια για ΚΑΘΕ ηλικία και ΚΑΘΕ θεματολογία; Τα άνιμε δεν ειναι μικι μαους και μπαγκς μπανι το κέρατό μου... (όχι εσύ Τράγε
) Είναι ταινίες και σειρές απλά σχεδιασμένες... Κάποιες είναι για μικρές ηλικίες, κάποιες για όλες και άλλες για μεγαλύτερες (17+).Το Death Note, αν και καταπλικτικό άνιμε, είναι και αυτό 17+, και βασικά σχεδόν όλα τα γνωστά άνιμε είναι τουλάχιστον 15+... Το πρόβλημα είναι αυτός που θα επιτρέψει στο παιδί του να δει ένα άνιμε 17+, όπως και θα'ταν εξίσου πρόβλημα να δεί και μια ταινία με μη-σχεδιασμένους-ήρωες 17+, και η ίδια η σειρά.
ΑΥΤΑ :ghost:
--~ Α.
-
Η αγωνία με σκωτώνει... Σαν σεξπιρικό έργο, αλλά αντί να πεθαίνουν όλοι στο τέλος διαγράφονται! :unsure5:
--~Α.
-
Καταρχάς "Αρθούρε", όταν γράφεις σε ελληνικό φόρουμ, να μιλάς Ελληνικά. Εδώ ελληνοαμερικάνο δεν επιτρέψαμε την χρήση αγγλικής, και ακόμα και συντονιστή επιπλήξαμε για την χρήση Αγγλικών.
Προσωπικά δεν μου αρέσει η τροπή που παίρνει το θέμα. Η επόμενη απάντηση που θα δώσεις να δικαιολογεί το όλο θέμα, και οτιδήποτε άλλο θα οδηγήσει στο κλείδωμα του τόπικ από το φάντασμα του φόρουμ προσωπικά.
Και επειδή δεν είμαι τόσο υπομονετικός ή "καλός" όσο οι υπόλυποι συντονιστές, μέχρι αύριο να έχεις διευκρινήσει την... θέση σου.
Αυτά...
Υ.Γ. το edit σου δεν με κάλυψε... και μιας και το θέτουμε, ευελπιστώ πως θα αποφύγεις την ενδεχόμενη επίπληξη αν συνεχίσεις να γράφεις αγγλικά...
--~ Α.
-
Λεπόν... όπως είπα είμαι καινούργιος εδώ πέρα και ελπίζω σε μια ευτυχισμένη συμβίωση.
Επίσης παρακαλώ την μελλοντική φασιστική εξουσία να με μεταχειριστεί καλά μιας και ως μασκώτ προστατεύομαι από τον παγκόσμιο οργανισμό ζώων...
:cheerful:
-
Avaris και Αρχάγγελε, για χαλαρώστε λίγο τους τόνους, δεν χρειάζεται να γινόμαστε εριστικοί. Θα ήταν κρίμα να κλειδωθεί ένα ενδιαφέρον θέμα λόγο παιδιαρισμάτων...
Αυτά, πάω πίσω στην κρυψώνα μου... play nice children.
Ημερολόγιο του Zak
in Τα μέλη γράφουν...
Posted
Μα αυτό λέω και γω, το παιδί ΟΝΤΩΣ βιώνει τα γεγονότα αυτά, και ΕΙΝΑΙ αληθινά. Η φαντασιοπληξία έγκειται στο πως το βλέπουν οι ενήλικοι, συγνώμη αν δεν τοκανα αρκετά ξεκάθαρο αυτό...
Όσον αφορά το εσωτεριστικό μήνυμα.... είναι μια μεγάλη συζήτηση και όχι για τέτοια ώρα