Αρχάγγελος

Με ποια λογική τοποθετούμε τον άνθρωπο στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας;;; Άσε που δεν είναι πυραμίδα, αλλά τραπέζιο, και επομένως δεν έχει κορυφή. Πώς ξέρουμε ότι είμαστε το μόνο είδος που έχει συνείδηση του ότι έχει λογική σκέψη (άσε που αυτή την συνείδηση δεν την έχουν όλοι, όπως δεν έχουν καν την λογική); Όσον αφορά στο κυρίως θέμα, ο πλανήτης είναι ένας οργανισμός και εμείς τα κύτταρά του (μάλλον καρκινικά).

Αυτό λέω και εγώ, ζήτημα καλής θέλησης. Από την στιγμή που εμένα προσωπικά με βολεύει το αμάξι, δεν την έχω. Δεν λέω ότι έχω δίκιο ή άδικο, απλώς έτσι είναι. Και ναί, είναι όντως υπερβολικό (6 άτομα, 6 αυτοκίνητα), αλλά και πραγματικό. Επαναλαμβάνω, δεν είναι θέσεις αυτά που λέω, είναι σκέψεις.

Γιατί δεν υπάρχει λεωφορείο :cheerful: Άμα είσαι τυχερός, ίσως βρεις κανένα τρακτέρ ή κανένα ενσιρωκοπτικό, που είναι και της εποχής. Πέραν της πλάκας, αποφασίζω πότε θα φύγω, που θα πάω, πόσες στάσεις θα κάνω, τι μουσική θα ακούσω. Ρυθμίζω το περιβάλλον μου και τον χρόνο μου. Θα μου πεις, είναι στην μέση και η κίνηση. Από την εμπειρία μου σου λέω, όσο χρόνο θέλω για να πάω στο κέντρο της Αθήνας με το αμάξι (με νορμάλ κίνηση), άλλο τόσο θέλω και με το τραίνο. Όσο χρόνο θέλω να παρκάρω, άλλο τόσο θέλω να φτάσω από τον σταθμό Λαρίσης εκεί που θέλω να πάω. Με το τραίνο όμως πρέπει να γυρίσω στις 23.10 που είναι το τελευταίο δρομολόγιο. Αυτό είναι ελευθερία κίνησης. Κάνω ό,τι θέλω και όποτε θέλω.

Μένουμε 6 άτομα στο σπίτι (φοιτητές) και έχουμε 6 αυτοκίνητα. Το πανεπιστήμιο είναι 3 χλμ από το σπίτι. Είναι αδύνατον να οργανωθούμε και να πάμε π.χ με 2 αυτοκίνητα, έστω και εν αλλάξ. Ο καθένας έχει τις δουλειές του και τα ωράριά του και ο καθένας θέλει ελευθερία κίνησης. Καλή η ιδέα, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα δουλέψει. Άσε που άμα το σκεφτώ και λίγο σαν ''κακοποιός'', ψάχνω τις ερημικές διαδρομές (πάντα θα βρεθεί κάποιος ''αθώος'') και πάω μαζί του/της... Σκέψεις κάνω, δεν είναι θέσεις.

Sucore μπορείς να διευκρινήσεις την πηγή; Δεν κατάφερα να βρω το άρθρο. Διόρθωση: To βρήκα το άρθρο στο http://www.blackstate.gr/akasika_a.htm αλλά η δικιά τους πηγή (http://new.e-go.gr/astra/articles.asp?catid=3644&subid=2&pubid=262950) δεν με πείθει καθόλου. Άσε που δεν υπάρχει και το άρθρο πιά. Εσένα σε ικανοποιεί η πηγή;

Δεν μίλησε ούτε απόλυτα, ούτε ''αποκλειστικά''. Αν μιλάτε για το κοινωνικό φαινόμενο ''ομοφυλοφιλία'' στον άνθρωπο, δεν έχω την παραμικρή ιδέα και το θέμα δεν με απασχολεί. Δεν υποννοώ και δεν εννοώ ότι η ομοφυλοφιλία, οφείλεται στο DDT ή σε οποιαδήποτε άλλη χημική ουσία. Άλλωστε αυτό που περιέγραψα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ομοφυλοφιλία, αλλά προβληματική και αφύσικη συμπεριφορά των ζώων. Όσο για τους παράγοντες που μπορούν να δημιουργήσουν αλλαγή και δυσλειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος (όχι υποχρεωτικά ακραίες περιπτώσεις, όπως ομοφυλοφυλική συμπεριφορά), μπορούμε να συμπεριλάβουμε τα βαρέα μέταλλα, τα φυτοοιστρογόνα, την φωτοπερίοδο, την διατροφή γενικά και τις γενετικές ανωμαλίες. Επαναλαμβάνω και τονίζω, δεν αναφέρομαι στο κοινωνικό θέμα ''ομοφυλοφιλία'' το οποίο θεωρώ έχει βάσεις κοινωνικές και ψυχολογικές. Όχι βιολογικές. Ξέχασα να πω πριν, το λέω τώρα με edit, ότι τα ζώα δεν παρουσιάζουν ομοφυλοφιλική συμπεριφορά, όπως ειπώθηκε, αλλά αμφιφυλοφιλική και μάλιστα στην περίοδο του ζευγαρώματος.

Εγώ απλώς λέω ότι το DDT δεν έχει να κάνει με την ομοφυλοφιλία, αλλά με την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά, διότι έτσι την εκλαμβάνει ο παρατηρητής. Τα ζώα με αλλοιωμένο ορμονικό προφίλ δεν εκλαμβάνονται σαν άτομα αντίθετου φύλου. Τα ζώα δεν κοιτάνε τα γενετικά όργανα του άλλου ατόμου, αλλά οσφρήζονται τις ορμόνες (φερομόνες) του και έτσι αντιλαμβάνονται το φύλο. Είναι ξεκάθαρο αυτό; Το DDT αποσυντονίζει και αποπροσανατολίζει τα ζώα. Δεν τους αλλάζει προτιμήσεις.

Ωραία, αν το θέτεις σε αυτή τη βάση, μπορώ να βοηθήσω. Ένα επιστημονικό άρθρο* που βρήκα αναφέρει ότι ο πρωτογενής μεταβολίτης του DDT το p.p'-DDE, προκαλεί νευροτοξικότητα και λειτουργεί ανταγωνιστικά στους υποδοχείς ανδρογόνων. Για να μην σας μπερδεύω με λεπτομέρειες, οι μεταβολίτες του DDT επιδρούν στα εγκεφαλικά κύτταρα και στο ενδοκρινές σύστημα του οργανισμού (δηλαδή στις ορμόνες), με αποτέλεσμα την πρόκληση στειρότητας, μειωμένης γονιμότητας και αλλαγής τόσο της σεξουαλικής, όσο και της γονικής συμπεριφοράς (parental care). Μιάς και οι μεταβολίτες αυτοί εισήλθαν στην τροφική αλυσίδα, τότε ναί, η διατροφή μπορεί να επηρρεάσει την σεξουαλική συμπεριφορά των ζώων. Δεν μιλάμε όμως για ομοφυλοφιλία, γιατί οι ορμόνες έχουν γίνει μπάχαλο και τα ζώα δεν ξεχωρίζουν το φύλο του άλλου ζώου, αλλά κινούνται με βάση τις ορμόνες αυτές. Θεωρούν λοιπόν ότι το άλλο άτομο είναι του αντίθετου φύλου, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. *The effects of environmental exposure to DDT on the brain of a songbird: Changes in structures associated with mating and song Behavioural Brain Research, Volume 173, Issue 1, 2 October 2006, Pages 1-10 Andrew N. Iwaniuk, Dallas T. Koperski, Kimberly M. Cheng, John E. Elliott, Lori K. Smith, Laurie K. Wilson and Douglas R.W. Wylie

Πού θέλετε να καταλήξετε με την ομοφυλοφιλία στα ζώα;

Εγώ δεν μίλησα για επίθεση ενάντια της Αμερικής. Ίσα ίσα. ''Μέχρι πότε; Μέχρι να αποφασίσει η Αυτοκρατορία, ότι δεν χρειάζεται πλέον συμμάχους. Δεν χρειάζεται να μοιράζει την δύναμη με άλλους. Όταν στραφεί εναντίον μας και μας υποτάξει.'' Αυτό δεν πρόκειται να γίνει αύριο. Άλλωστε αυτό που είπες εσύ περί παρακμής, χρονικά συμπέφτει με αυτό που είπα εγώ. Δεν υπάρχει πλέον χώρος για επέκταση και ανάπτυξη, δεν υπάρχει πλέον αντίπαλος για την Αυτοκρατορία. Μία τέτοια απόλυτη δύναμη την αποζητούν όλοι και τρώγονται μεταξύ τους για το ποιός θα την πάρει. Παράλληλα, οι υποταγμένοι δεν έχουν άλλη επιλογή, από τον πόλεμο. Τα θεμέλια της αυτοκρατορίας αρχίζουν να τρίζουν και πέφτει παρασύροντας τους πάντες. Καμμία Αυτοκρατορία δεν έπεσε λόγω των δολοφονιών. Έπεσε λόγω πολέμου. Κλονίστηκε και έχασε την αίγλη λόγω δολοφονιών και παρακμής. Αλλά έπεσε λόγω πολέμου. Παρέμεινε όμως πάντα δυνατός αντίπαλος. Το θέμα δεν είναι αυτό όμως. Αυτό που υποστηρίζω εγώ είναι ότι με το να καθόμαστε να ψάχνουμε ποιός έριξε τα αεροπλάνα, πως γκρεμίστηκαν τα κτήρια, ποιόν φταίει, ποιός δεν φταίει κλπ κλπ δεν καταφέρνουμε τίποτα. Η Αυτοκρατορία έχει ήδη δημιουργηθεί και ορίζει τον κόσμο, φυσικά και δεν χρησιμοποιεί θεμιτά μέσα. Χρειάζεται να το αποδείξουμε;

Το όλο θέμα με έχει απασχολήσει και το έχω συζητήσει με αρκετά άτομα (Ιταλούς). Τώρα που έχουν βγει στην δημοσιότητα τα διάφορα στοιχεία, που ενοχοποιούν τους Αμερικάνους για το χτύπημα του WTC, μοιάζει σαν θρίαμβος, σαν σωτηρία. ''Βρήκαμε τα πραγματικά στοιχεία. Βρήκαμε την αλήθεια!!". Ωραία. Και είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε ότι ζούμε στην περίοδο της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας; Ο ιμπεριαλισμός πρέπει να βρίσκει δικαιολογίες για να υπάρξει. Αυτή την στιγμή, η Αμερική κάνει επεκτατικούς πολέμους σε όλο τον κόσμο και όλα τα κράτη είναι σύμφωνα. Οι ηγέτες συμμαχούν, διότι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, και τουλάχιστον ελπίζουν σε μία μερίδα από τα κέρδη. Προκειμένου, να βρεθεί δικαιολογία για να αποσταλούν τα στρατεύματα, χωρίς να γίνει σάλος, τα ονομάζουμε ''ανθρωπιστική βοήθεια''. ''Μα όχι, τα δικά μας στρατεύματα δεν ενεπλάκησαν σε μάχες''. Φυσικά και όχι. Καλύπτουν τα νώτα των Αμερικάνων και τους τροφοδοτούν. Ο Αυτοκράτορας λοιπόν έχει τις ενισχύσεις που θέλει, αλλά το παιχνίδι το παίζει μόνος του και μόνο ο δικός του στρατός λεηλατεί. Κάθε φορά, διώχνει τον κακό δικτάτορα (που ο ίδιος έβαλε;;;) που ταλαιπωρούσε τον άμοιρο και ανυπεράσπιστο λαό και όλος ο κόσμος (συν του ανυπεράσπιστου λαού) πρέπει να τον προσκυνήσει σαν απελευθερωτή και να τον συγχαρεί. Ο απλός λαός (όχι ο Αμερικάνικος, όλοι οι υπόλοιποι) δεν είναι δυσαρεστημένος με τον Ηγέτη, μιάς και προάγει την ειρήνη και την ασφάλεια. Όποιος αποτελεί εμπόδιο στην Αυτοκρατορία, ονομάζεται τρομοκράτης και αυτόματα εχθρός του κόσμου. Ευτυχώς οι Αμερικάνοι θα μας σώσουν. Ξυπνήσαμε λοιπόν από το όνειρο και είδαμε ότι είναι εφιάλτης. Πλέον όμως είναι αργά και η Αυτοκρατορία είναι δυνατή, κανείς δεν τολμάει να αντισταθεί. Άλλωστε, τα δικά μας συμφέροντα δεν θίγονται άμεσα, για ποιο λόγο να αντιταθούμε. Βρίσκουμε δικαιολογίες για τον εαυτό μας και επαναπαυόμαστε. Έπειτα πιανόμαστε από τον ίδιο τον Αμερικάνικο λαό. ''Μα είναι δυνατόν, να τα δέχονται αυτά. Μα είναι απάνθρωποι, είναι απαθής, είναι κοιμισμένοι, δεν καταλαβαίνουν τι τους γίνεται, τους κοροιδεύει η Ηγεσία τους. Α τους βλάκες!''. Αυτά όμως έπρεπε να τα λέμε για εμάς και όχι για αυτούς. Αυτοί είναι σε θέση ισχύος και ζουν μεγαλοπρεπώς, γιατί να μας χαρίσουν την πολυτέλεια αυτή; Εμείς είμαστε οι κοιμισμένοι, που μας νανούριζαν με την Αμερικάνικη προπαγάνδα, τόσα χρόνια. Εμείς κοιμηθήκαμε και επιτρέψαμε στην Αυτοκρατορία να δημιουργηθεί, όχι ο Αμερικάνικος λαός. Γνωρίζουμε ότι η μόνη λύση είναι ο πόλεμος, αλλά τρέμουμε στην ιδέα αυτή. Κάτι τέτοιο,ασφαλώς, θα ήταν καταστροφικό. Τρενάρουμε την όλη κατάσταση, κλείνουμε τα μάτια. Μέχρι πότε; Μέχρι να αποφασίσει η Αυτοκρατορία, ότι δεν χρειάζεται πλέον συμμάχους. Δεν χρειάζεται να μοιράζει την δύναμη με άλλους. Όταν στραφεί εναντίον μας και μας υποτάξει. Πλέον θα στραφούν όλοι εναντίον της, γιατί δεν θα υπάρχει εναλλακτική λύση. Όλος ο πλανήτης θα αιματοκυλιστεί (εν όψη πυρηνικών όπλων δεν ξέρω εάν θα κυλίσει το αίμα ή εάν θα εξατμιστεί) και όσοι επιζήσουν (εάν επιζήσουν) θα ξεκινήσουν εκ νέου το Αιώνιο παιχνίδι της παγκόσμιας κυριαρχίας. Ήδη κάποια κράτη έχουν ξεκινήσει την προετοιμασία για τον πόλεμο. Και εμάς αυτό μας εντυπωσιάζει και μας παραξενεύει. Θα έπρεπε;

Μπόρα είναι, θα περάσει. Το κακό αν δεν πληθύνει, δεν κόβεται.

Δεν είναι επιχείρημα το ότι επειδή δεν υπάρχουν μεταφυσικά φαινόμενα, δεν υπάρχουν και ψυχές. Αν κάθε ψυχή στοίχειωνε τον δολοφόνο του σώματός της, τότε δεν θα χρειαζόταν ούτε αστυνομία, ούτε δικαστήρια. Ένα μέντιουμ θα έκανε όλη τη δουλειά. Σκέψου να βγεις βράδυ στην εθνική με το αυτοκίνητο και την επόμενη να σε κυνηγάνε οι ψυχές από τα έντομα που σκότωσες. Μικρές....αλλά πολλές και ενοχλητικές Πάντως το ότι και τα ζώα ξεψυχάνε, ίσως κάτι λέει.

Χαχαχαχαχα Καλωσόρισες A_s_s_a_s_s_i_n!!! Ήδη σε συμπάθησα!!!!

Δεν είναι η δικηγόρος μου....αν και απάντησε για εμένα. Ευχαριστώ Martina

Τότε δεν είμαι εγώ εκτός, είναι ο τίτλος εκτός. Διότι ο τίτλος μπήκε μετά την συζήτηση. Η αρχική μου θέση, στην οποία έφερε αντίρρηση ο Κέρατος βρίσκεται ακόμα στις Καταστροφές Ναών και εγώ οφείλω να απαντήσω στον Κέρατο. Σωστά;

Έχω την υποψία ότι μιλάμε για διαφορετικά πράγματα. Καταρχάς, Avaris και εγώ πιστεύω ότι η κουλτούρα περιλαμβάνει τα πάντα (άλλωστε αυτό είπα). Δεν είπα όμως ότι όλες οι θρησκείες είναι ίδιες. Εγώ μιλάω για την έννοια Θρησκεία, ενώ εσείς μιλάτε για την οργανωμένη θρησκεία, που πλέον δεν ασχολείται με την ιερή πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου, αλλά με την πολιτική του καθοδήγηση, στο όνομα ενός θεού. Το ότι αυτό έγινε από πολύ νωρίς, δεν σημαίνει ότι η Θρησκεία έχει χάσει την αξία της ή ότι είναι υπεύθυνη για την κατάντια του ανθρώπου. Εμείς ακόμα συνεχίζουμε να ρίχνουμε το φταίξιμο στην Θρησκεία, ενώ το φταίξιμο είναι καθαρά του ανθρώπου. Όταν η Θρησκεία χρησιμοποιείται σαν μάσκα από τον άνθρωπο, προκειμένου να κάνει πολιτική, δεν είναι πλέον Θρησκεία, αλλά μασκαρεμένη πολιτική.

Εγώ για να απαντήσω, πρέπει πρώτα να καταλάβω για τι πράγμα μιλάμε! Έχουν τεθεί τα εξής ζητήματα.... Απιστία. Έρωτας. Πρότυπα Ξανά απιστία Πάλι έρωτας Νοήμονες άνθρωποι-Οικογένεια Γάμος Πόλεμος και Σεξ Αγάπη και Έρωτας Οικογένεια Ανακεφαλαιώνω. Απιστία,Έρωτας, Πρότυπα, Νοήμονες άνθρωποι-Οικογένεια, Γάμος, Πόλεμος(Βία) και Σεξ, Αγάπη και Έρωτας Άλλο τα πρότυπα, άλλο αγάπη, άλλο οικογένεια. Μιλάμε γενικά για την κοινωνία ή μιλάμε για τους ''νοήμονες ανθρώπους'' μόνο; Αν εμένα το πρότυπό μου είναι μία κοπέλα που μου επιτρέπει να έχω ελεύθερη σχέση, δεν υπάρχει κανένα από τα προβλήματα που θέσατε. Θα την αγαπάω και θα την σέβομαι σαν γυναίκα μου (κανένα πρόβλημα σχέσεων), θα αγαπάω και θα σέβομαι και τα παιδιά μου (κανένα πρόβλημα στην οικογένεια), θέμα διαζυγίου δεν τίθεται, αφού όποτε θέλω έχω το ελεύθερο να διατηρώ εξωσυζυγικές σχέσεις. Καμμία βία και κανένα στρες αφού δεν θα υπάρχει σεξουαλική καταπίεση. Αν με αγαπάει και με σέβεται και εκείνη, ας διατηρεί άλλες σχέσεις. Μήπως είναι καιρός να αναθεωρήσετε κάποιες απόψεις που ειπώθηκαν στο ''Έρωτας και Ηθική''; Άλλο τι λέμε στην θεωρία και άλλο τι κάνουμε στην πράξη.

Αγαπητέ Κέρατε, θεωρώ ότι είσαι λίγο μπερδεμένος. Κουλτούρα και θρησκεία δεν είναι το ίδιο πράγμα. Η κουλτούρα είναι ένα μίγμα θρησκείας και πολιτικής. Συγκεκριμένα, τα ήθη και τα έθιμα είναι η χρήση της θρησκείας από την πολιτική (με πρόφαση την θρησκεία, γίνονται γιορτές, πανηγύρια κλπ κλπ), αλλά και το αντίστροφο (με πρόφαση τις γιορτές και τα πανηγύρια, γίνεται η μύηση των μαζών στην θρησκεία). Ο γάμος ανηλίκων δεν έρχεται σε αντίφαση με κάποια θρησκεία, αλλά με τους νόμους ενός κράτους. Τα παραδείγματα που έφερες είναι πολιτικής φύσεως και όχι θρησκευτικής, όπως άλλωστε και η σκοπιμότητά τους (όπως ανέφερες δεν θίγουν την Επίσημη Ελληνική Εκκλησία, αλλά το Ελληνικό Κράτος). Όσο για το politically correct που ανέφερες, έχω τις αντιρρήσεις μου (εκτός και εάν ήταν ειρωνικό). Υ.Γ. Είμαστε τελείως εκτός θέματος, καλό θα ήταν να μεταφερθούμε. Έτσι θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε...

Εμένα πάντως όλα αυτά μου φαίνονται φυσιολογικά και δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα ήταν διαφορετικά. Πως θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά;;; Μα και η καθημερινή μας ζωή έτσι λειτουργεί. Μία λέσχη είναι. Θες μία θέση στο Πανεπιστήμιο; Πρέπει να πίνεις καφέ με τον καθηγητή. Θες μία θέση στο Δημόσιο; Πρέπει να πίνεις καφέ με έναν πολιτικό. Θες μία θέση σε ιδιωτική επιχείρηση; Πρέπει να πίνεις καφέ με τον διευθυντή. κλπ κλπ κλπ Θες μία θέση στον κόσμο; Πρέπει να πίνεις καφέ με τους δυνατούς του κόσμου. Και το παίρνω και από την άλλη όχθη. Θες να συμπληρώσεις μία θέση στο Πανεπιστήμιο; Θα ψάξεις ανάμεσα σε αυτούς που πίνεις καφέ. Θες να δώσεις μία θέση στο Δημόσιο; Θα ψάξεις ανάμεσα σε αυτούς που πίνεις καφέ. Θες να δώσεις μία θέση σε ιδιωτική επιχείρηση; Θα ψάξεις ανάμεσα σε αυτούς που πίνεις καφέ. κλπ κλπ κλπ Όλα κινούνται βάση διαπροσωπικών σχέσεων. Υ.Γ. Δεν αναφέρομαι σε ρουσφέτια και σε μη αξιοκρατικά συστήματα. Η επιλογή γίνεται ανάμεσα σε άτομα που μπορούν να κάνουν την ''δουλειά''.

AVATARGR, εσύ τι λες;

Κάνε την αρχή :cheerful:

Φυσικά δεν θα ισχυριστώ ότι οι γονείς δεν φέρουν ευθύνη. Ας μιλήσουμε όμως πιο πρακτικά και ας εμβαθύνουμε στον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος. Στην σύγχρονη κοινωνία, συνήθως, δουλεύουν και οι δύο γονείς και λείπουν από το σπίτι πολλές ώρες. Κατά συνέπεια τα παιδιά μένουν μόνα τους για αρκετές ώρες. Μία ευχάριστη για τα παιδιά ενασχόληση είναι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και δεδομένης της προσύλωσής τους, έρχεται βολική και για τους γονείς. Το παιδί βρίσκεται στο σπίτι, άρα σε προστατευμένο χώρο και δεν έρχεται σε επαφή με αγνώστους, άρα δεν κινδυνεύει από σωματικές βλάβες. Από το να γυρνάει στους δρόμους, πιστεύουν, καλύτερα να είναι στο σπίτι. Και έτσι επαναπαύονται. 'Αλλωστε, ο σύγχρονος τρόπος ζωής δεν τους αφήνει ούτε χρόνο, ούτε δυνάμεις να το σκεφτούν λίγο παραπάνω. Έτσι οι γονείς δεν συνειδητοποιούν τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος. Επιτρέψτε μου να αμφιβάλω, για το κατά πόσο τα παιχνίδια τα αγοράζουν οι γονείς και για το κατά πόσο τα παιχνίδια αγοράζονται (μιλώντας για την πλειοψηφία και όχι απόλυτα). Τουλάχιστον, απ' όσο ξέρω εγώ, ο γονέας αγοράζει τον υπολογιστή ή την παιχνιδομηχανή, και την επόμενη ημέρα το παιδί έχει προμηθευτεί από φίλους και ξαδέρφια μία κούτα από παιχνίδια (αντεγραμμένα). Μιάς και είναι καινούριο στον χώρο ξεκινάει από τα απλά και ίσως να παίζει και μαζί με τον μπαμπά (ποδοσφαιράκια, πακμαν, ραλλάκια κλπ κλπ). Σε κάποια φάση ο μπαμπάς βαριέται και τα παρατάει. Μένει όμως με την σιγουριά, ότι τα παιχνίδια είναι αθώα και έκτοτε δεν ασχολήτε πιά. Από εκείνη την στιγμή το παιδί περνάει στο επόμενο στάδιο (shoot 'em up, adventure) και παράλληλα αρχίζει να εισάγεται στην βία, κάτι όχι τόσο πρωτόγνωρο, μιάς και η πρώτη γεύση έρχεται πάντα από την τηλεόραση. Η διαφορά όμως είναι ότι στο παιχνίδι, είναι αυτός ο πρωταγωνιστής, είναι αυτός που ασκεί την βία. Δεν την βλέπει, την ζει. Οι γονείς, όπως προανέφερα, λόγω τρόπου ζωής, αγνοούν την κατάσταση του παιδιού και για το μόνο που ανησυχούν είναι για το γεγονός ότι το παιδί περνάει πολλές ώρες παίζοντας και ότι δεν ασχολείται με τα μαθήματά του. Δεν τους ενοχλεί το ΤΙ παίζει το παιδί, αλλά το ότι ασχολείται ΜΟΝΟ με αυτό. Αποτέλεσμα;;; Χτυπάνε ίσως την πόρτα, φωνάζουν απ'έξω ''Πάλι με αυτό το ρημάδι ασχολήσε; Κάτσε διάβασε'' και επιστρέφουν και αυτοί στην τηλεόρασή τους. Συμπέρασμα; Πριν ρίξουμε την ευθύνη στους γονείς, πρέπει να δούμε ποιανού ευθύνη είναι η συμπεριφορά των γονέων.....και πάει μακρυά η βαλίτσα. Πριν βρούμε λύση στο πρόβλημα των παιδιών, πρέπει να βρούμε λύση στο πρόβλημα των γονέων. Κόβουμε ένα κεφάλι και πετάγονται δύο.

Οι οργανισμοί δίχως εγκέφαλο (π.χ. η αμοιβάδα) δεν είναι και αυτοί μία μηχανή; Δεν έχουν μεν κέντρο ελέγχου, αλλά έχουν ''οδηγό''. Ούτε και τα φυτά έχουν εγκέφαλο. Εκεί πως ρυθμίζονται τα πράγματα;

Δεκτό και κατανοητό. Κάνοντας λοιπόν μία σύνθεση και ανάλυση των απόψεων, καταλήγουμε μέχρι τώρα στα παρακάτω (αν κάνω κάποιο λάθος, εδώ είμαστε να το διορθώσουμε). Να μου επιτρέψετε να κρατήσω αυτά που είπε ο johnny προς διευκόλυνση... Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια -έχουν έντονο το στοιχείο του εθισμού. -μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα συμπεριφοράς -απευθύνονται σε ευρύ αγοραστικό κοινό, όλων των ηλικιών (από 13 και πάνω). Θεωρώ ότι συμφωνούμε όλοι σε αυτά. (Έτσι δεν είναι; ) Θεωρώ επίσης άσκοπο να συζητάμε για παίκτες, π.χ. άνω των 18 ή οποιοδήποτε είναι το όριο το οποίο θεωρούμε ότι ο άνθρωπος είναι ''ώριμος'' και ''υπεύθυνος'', αφού όπως σωστά ειπώθηκε, ο εθισμός δεν αποτελεί πρόβλημα για άτομα με αυτοέλεγχο. Στην συγκεκριμένη κατηγορία θεωρώ ότι υπαγόμαστε και εμείς σαν άτομα, επομένως καλύτερα να μην φέρνουμε σαν παράδειγμα τον εαυτό μας. Συζητάμε λοιπόν για μία σεβαστή μερίδα της κοινωνίας που αποτελείται από άτομα της ηλικίας 13-15 (αν και εγώ θα έλεγα ήδη από τα 9, γεγονός βέβαια που αποτελεί λεπτομέρεια στην συζήτηση). Τα άτομα αυτά αποτελούν την νέα γενιά και το μέλλον της ανθρωπότητας, για τον λόγο αυτό άλλωστε ανησυχούμε για την διαμόρφωση του χαρακτήρα τους. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι ηλικίες αυτές, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν από ωριμότητα, αυτοέλεγχο, απόλυτη συνείδηση των πράξεών τους. Αντίθετα είναι επηρρεπείς σε ''χαζολόγημα'' και ''σπατάλη'' χρόνου σε παιχνίδια (εις βάρος του διαβάσματος/αθλητισμού/ κοινωνικών εκδηλώσεων) και ως εκ τούτου και στον εθισμό. Οι ηλικίες αυτές λοιπόν, λόγω έλλειψης κριτικής σκέψης, είναι πιο ευάλωτες στα αρνητικά μηνύματα που έντεχνα προβάλλονται μέσω των παιχνιδιών και μπορούν να επιδράσουν άμεσα ή έμμεσα στην ανάπτυξη και διαμόρφωση του χαρακτήρα των νέων. Συμφωνούμε έως εδώ;;; Εαν ναί, τότε το ερώτημα που μας απασχολεί είναι.... ''Πώς μπορεί να προστατευθεί η γενιά αυτή από την αρνητική επίδραση των παιχνιδιών, χωρίς να χαθεί το μέρος της διασκέδασης και ίσως ψυχαγωγίας, μιάς και η ίδια δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τους κινδύνους και να τους αποφύγει;''