Αρχάγγελος

Προφανώς δεν ήμουν ξεκάθαρος. Τα επίπεδα γνώσεις είναι διάφορα. Προσωπικά θα τα ταξινομούσα ως ''επίπεδο ανούσιας γνώσης (κουτσομπολιό)'', ''κοινές γνώσεις'', ''προχωρημένες γνώσεις'', ''παραγωγή γνώσης''. Μας βομβαρδίζουν με ανούσια γνώση, όταν εμένα με απασχολεί η παραγωγή γνώσης. Οι κοινές και προχωρημένες γνώσεις, βρίσκονται έτσι όπως αναφέρεις και η διαδικασία δεν έχει αλλάξει, ούτε και πρόκειται να αλλάξει. Για εμένα η ουσία βρίσκεται στην παραγωγή γνώσης, όλα τα άλλα είναι γενικότητες και σάλτσες. Τα πρώτα επίπεδα πρέπει να τα περάσεις γρήγορα και να κρατήσεις τις βάσεις, ώστε να φτάσεις στο ανώτερο επίπεδο. Ο σκοπός δεν είναι να συλλέγεις γνώσεις, ο σκοπός είναι να τις συμπτίσεις και να τις εμπλουτίζεις. Κάποιοι ψάχνουν για να βρουν γνώσεις, άλλοι θέλουν γνώση για να μπορούν να ψάξουν. Δεν συμφωνώ απόλυτα. Δεν είναι όλα άσπρο/μαύρο. Ασφαλώς, η έτοιμη τροφή είναι καταστροφική. Από την άλλη, είναι ανόητο να χάνεις χρόνο για να ανακαλύψεις την Αμερική, όταν ο χρόνος αυτός είναι απαραίτητος για να ανακαλύψεις κάτι που όντως είναι καινούριο. Η σπατάλη δυνάμεων είναι πολυτέλεια. Σωστό αυτό, μόνο που είναι περιττό να το πεις σε εμένα. Όλα τα δωμάτια του σπιτιού μου, είναι καλυμμένα από βιβλιοθήκες και ο χώρος δεν φτάνει. Σκέψου ότι και τα συνέδρια τα πληρώνω από την τσέπη μου. Επίσης για να με καταλάβεις καλύτερα, εγώ είμαι στην κατηγορία που ο καθηγητής σου δίνει το βιβλίο του No worries. Το ύφος σου δεν φαίνεται καθόλου επιθετικό και δεν είπες τίποτα λάθος. Συμφωνώ με αυτά που λες, μόνο που αναφέρονται σε άλλη ομάδα ατόμων από αυτή που εννοώ εγώ. Που θα πάει θα τα ξεκαθαρίσουμε. Καλή διάθεση να υπάρχει

Όχι μόνο αυτό.....όλοι ήταν άνθρωποι!

Σήμερα, αν είσαι ''οποιοσδήποτε'', όντως μπορείς να μιλήσεις και να εκφραστείς ελεύθερα. Οι ομάδες στις οποίες απευθύνεσε είναι δύο ειδών, οι ''αποβλακωμένοι'' -που ούτως ή άλλως δεν τους ενδιαφέρει αυτό που έχεις να πεις-, και αυτοί που ''ψάχνονται'' -που δυσκολεύονται να βρουν αυτό που είπες (γιατί είναι κουκουλωμένο από την σαβούρα) και αν το βρουν, είναι πλέον τόσο δύσπιστοι και ο χρόνος που απαιτείται για να το διασταυρώσουν είναι τόσο πολλής, που θα το κρατήσουν απλώς σαν μία σημείωση-. Συμπέρασμα, στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα. Προσωπικά θεωρώ ότι αυτός είναι ο σύγχρονος τρόπος ''προστασίας του συστήματος''. Διότι η βία πλέον δεν περνάει και τα τεχνολογικά μέσα διευκολύνουν την πλύση εγκεφάλου και την ''θόλωση των νερών''. Η λεγόμενη ''ελευθερία λόγου'' είναι στάχτη στα μάτια. Τώρα σου δίνουν ένα σωρό ''σαβούρα να παίζεις'' και να φαντασιώνεσε ότι είσαι ελεύθερος να μάθεις τα πάντα και ότι κατέχεις όλη την γνώση. Στην πραγματικότητα σου έχουν πετάξει ένα καρύδι, μεγάλο, σκληρό, ακατανόητο, χωρίς ουσία και αδιαπέραστο. Αν καταφέρεις να το διαπεράσεις... είναι άδειο. Διότι το σπέρμα του καρπού που κρατάς, το ''φυλάσσουν'' άλλοι. Όταν φτάσεις στο σημείο αυτό, αντί να πεις ''μου φάγαν το καρύδι'', λες ''έφτασα στο ύστατο σημείο, πέραν αυτού δεν υπάρχει τίποτα. Κατέχω το σύνολο!!!''. Την ουσία την κρατάει άλλος και δεν σου την δίνει. Εσύ αδυνατείς να το καταλάβεις, διότι το πεδίο είναι θολό. Αν πάλι είσαι ''λίγος και εκλεκτός'', σου δίνουν το σπέρμα χωρίς το κέλυφος και σου δείχνουν και πού είναι η καρυδιά. Αν είσαι ικανός, θα αυξήσεις τον καρπό (διαδικασία παραγωγής γνώσης), και θα γίνεις ακόμα ικανότερος. Όταν έρθει η ώρα να παραδώσεις τον καρπό, αποκλείεται να τον δώσεις στον οποιονδήποτε. Ο οποιοσδήποτε, θα τον φάει και θα πάει χαμένος, και εσύ δούλεψες σκληρά για αυτόν. Τον παραδίδεις λοιπόν σε κάποιον που επιλέγεις, ώστε στο μέλλον ο καρπός να αποδώσει....κ.ό.κ Οι πόρτες είναι ανοιχτές, αλλά δεν οδηγούν πουθενά (''ελευθερία'' λόγου). Οι πόρτες που οδηγούν, όχι μόνο είναι κλειστές, αλλά και αόρατες. Κάποιος πρέπει να στις επιδείξει. Αυτός που τις έκρυψε.

Φυσικά και όχι Dakkon Darkblade, αυτό ακριβώς θέλω να πω. Γνωρίζοντας πολύ καλά τι γίνεται στον κλάδο μου, αρκεί να γενικεύσω και να δω το ευρύτερο πλάνο, για να καταλάβω ότι το κομμάτι της γνώσης στο οποίο έχουμε πρόσβαση, είναι μικρότατο και επιπλέον γεμάτο ''παράσιτα'', που εμποδίζουν και δυσκολεύουν την όλη διαδικασία απόκτησης γνώσης.

Εγώ έχω κάποιες αντιρρήσεις..... Η αρχική μου θέση αναφερόταν στον μέσο άνθρωπο (και στην πλειοψηφία των ανθρώπων) που απλώς δέχεται παθητικά τον βομβαρδισμό από ανούσιες πληροφορίες, με κύριο μέσον προσβολής τους, την τηλεόραση. Το πρόβλημα είναι ότι οι πληροφορίες αυτές παρουσιάζονται σαν το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο και ο μέσος άνθρωπος εκπαιδεύεται στην απαθή αποδοχή τέτοιων πληροφοριών. Και η κατάσταση που γεννάτε ποιά είναι?? Πρώτον, κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να ψάξει για τις ''σωστές'' πληροφορίες, όπως τις χαρακτήρισες, στις οποίες η πρόσβαση είναι ευκολότερη (και αυτό σηκώνει συζήτηση), διότι πλέον ο εγκέφαλος είναι ''νωθρός και δυσκίνητος''. Δεύτερον, εκπαιδεύεται στο να καταναλώνει τις πληροφορίες που του πουλάνε (βλέπε περιοδικά για Life style, αυτοκίνητα, ρούχα κλπ κλπ), τις ίδιες που στην αρχή του δίνονται ''δωρεάν'' μέσω της τηλεόρασης. Πρέπει να μάθει όμως πριν από όλους, τα επόμενα επεισόδια μίας σειράς (πριν αυτά προβληθούν), ποιός παντρεύτηκε με ποιόν, ποιός βγήκε με ποιόν, τί φόρεσε κλπ κλπ (τα αναφέρω σαν παράδειγμα). Δεν το λέω υπεροπτικά, αλλά το να βγεις από το κύκλωμα αυτό, της σκαρτούρας, χωρίς παράλληλα να είσαι προκλητικός απέναντι του, δεν είναι εύκολο και είναι λίγοι αυτοί που το προσπαθούν. Ανακεφαλαιώνοντας, η άμυνα του συστήματος, που παρέχει τις πληροφορίες, ώστε να κρατήσει μακρυά τον ''λαό'' από την αφύπνιση, είναι ο βομβαρδισμός με ανούσιες πληροφορίες, που τον ''αποβλακώνουν'' και ''αποπροσανατολίζουν''. Πέραν τούτου, έχει καταφέρει παράλληλα με το να ελέγχει, να πουλάει, θησαυρίζοντας, την σκαρτούρα αυτή. Οι πηγές σωστής πληροφόρησης είναι ακόμα δυσεύρετες και είναι ακόμα προσιτές μονάχα στους ''λίγους κι εκλεκτούς''. Μόνο που ο κύκλος των ''λίγων και εκλεκτών'' έχει κάπως μεγαλώσει. Τις πληροφορίες που δίνει το ίντερνετ μπορώ να τις αξιολογήσω μόνο για τον κλάδο μου, διότι έχω τις γνώσεις για να κρίνω. Αυτό λοιπόν που βλέπω είναι ότι με μία έρευνα, μέσω μηχανών αναζήτησης, οι πληροφορίες που παίρνω είναι τελείως επιφανειακές, γενικές και παιδαριώδεις. Αρκετές φορές, είναι ασαφείς και λανθασμένες. Το χειρότερο είναι ότι οι διάφορες πηγές (σελίδες) που μου παρέχουν την επιθυμητή πληροφορία, μου δίνουν πάντα την ίδια και απαράλλαχτη πληροφορία, διότι την έχουν αντιγράψει, ως έχει, από κάπου αλλού. Αδυνατώ λοιπόν να βρω την Πηγή (διότι βρίσκομαι σε ένα δωμάτιο με καθρέφτες) και έτσι δεν μπορώ να την ελέγξω. Επόμενο βήμα; Αυτό που προτείνεις εσύ. Πανεπιστημιακές Βιβλιοθήκες. Εδώ παρουσιάζονται δύο προβλήματα. Πρώτον, εξειδικευμένη γνώση και δεύτερον, τα δικαιώματα των εκδοτικών οίκων. Και τα αναλύω. Αν π.χ ψάχνεις τον φυσιολογικό ρόλο των βιταμινών στην διατροφή των ζώων, αποκλείεται να τον βρεις μέσω άρθρων. Τα άρθρα αναφέρουν την επίδραση της βιταμίνης Α στα κοτόπουλα κρεοπαραγωγής, ενώ εσύ θες γενικά για όλες τις βιταμίνες και όλα τα ζώα. Υπάρχει λοιπόν ένα χάσμα. Ποιος θα στο καλύψει; Ο καθηγητής. Είσαι στον κύκλο των ''λίγων και εκλεκτών''; Θα σου πει ''πάρε αυτό το βιβλίο, είναι πολύ καλό''. Δεν είσαι; Θα σου πει ''Πάρε αυτή τη βιβλιογραφία (μία λίστα) και μέσω αυτής θα βρεις και άλλα''. Μπαίνει λοιπόν και ο παράγοντας χρόνος πλέον. Δεύτερο πρόβλημα, τα σοβαρά άρθρα, από σοβαρές ομάδες ερευνητών, δημοσιεύονται από μεγάλους εκδοτικούς οίκους, που έχουν τα πνευματικά δικαιώματα. Για να έχεις πρόσβαση πρέπει να πληρώσεις (σεβαστά ποσά). Όσο είσαι εντός Πανεπιστημίου, έχεις πρόσβαση σε πολλές καλού επιπέδου βάσεις δεδομένων και καταλόγους, αν είσαι ''λίγος και εκλεκτός'' έχεις στην διάθεσή σου την βιβλιογραφία του Καθηγητή (κατόχου γνώσης), αν είσαι μέλος δυνατής ερευνητικής ομάδας έχεις στην διάθεσή σου την αφρόκρεμα της γνώσης που δεν έχει δημοσιευτεί ή που δεν θα δημοσιευτεί. Αυτή είναι λοιπόν η οργάνωση των ''λίγων και εκλεκτών'' της εποχής μας. Η γνώση που παρέχετε ευρέως είναι γενική και αόριστη και απαιτεί δαπάνη χρόνου. Αναλογικά λοιπόν, σήμερα, ο κόσμος έχει πρόσβαση πάνω-κάτω στο ίδιο ποσοστό του συνόλου της γνώσης, όπως και πριν από 100 χρόνια, όπως λες. Για να το πω απλά, έχεις πρόσβαση σε περισσότερη γνώση, αλλά παραμένει ένα μικρό κομμάτι από αυτή που υπάρχει.

Θυμήθηκα τώρα μία σκηνή από μία ταινία που δυστυχώς δεν θυμάμαι ποια είναι. Λέει ο άντρας στην γυναίκα του, ''Αν δεν τολμούσα εκείνη τη μέρα να πεταχτώ από το καφενείο και να σου μιλήσω δεν θα είχαμε παντρευτεί'', και απαντάει η γυναίκα, ''Α ρε βλάκα, κάθε μέρα περνούσα επιδεικτικά έξω από το καφενείο, μπας και βγεις να μου μιλήσεις.'' Μία δοκιμή θα σε πείσει....

Σήμερα το πρωί καθώς πήγαινα αμέρημνος με το ποδήλατο σκέφτηκα το εξής... Στην εποχή μας, η πληθώρα άχρηστων πληροφοριών˙ όμοια με το φαγητό που αυτή μας προσφέρει, αντί να τρέφει την σκέψη και τον νού, τον παχαίνει και τον κάνει νωθρό και δυσκίνητο. Εσείς τι λέτε?

Αυτά που γνωρίζει η επιστήμη, αργεί πολύ να τα μάθει ο κόσμος. Αργεί ακόμα περισσότερο να τα καταλάβει.

Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν, συμφωνώ με τους υπόλοιπους. Τα αμερικανάκια έχουν ανακαλύψει τον ''φανταστικό φίλο''. Δεν θα το συνιστούσα.

Prince νομίζω ότι κάνεις ένα λάθος. Δεν προσαρμόζεσε στην παρέα, την επιλέγεις. Εκτός και εάν οι επιλογές σου είναι λίγες και υποχρεούσε να κάνεις παρέα με συγκεκριμένα άτομα. Για να το εξηγήσω καλύτερα.... Όταν έχω διάθεση να βγω και να χορέψω, θα βγω με αυτούς που τους αρέσει να χορεύουν. Όταν έχω διάθεση να βγω να πιώ ένα ποτό να χαλαρώσω, θα βγω με αυτούς που είναι πιο ''ήρεμα'' άτομα, να συζητήσουμε για την καθημερινότητα. Όταν έχω διάθεση να συζητήσω σοβαρά, θα βγω με αυτούς που ξέρουν να συζητάνε. Όταν έχω όρεξη να κάνω εκδρομή, θα επιλέξω αυτούς που τους αρέσουν τα ταξίδια. Όταν θέλω να συζητήσω προσωπικά προβλήματα που με απασχολούν, θα πάω στον φίλο μου. Ανάλογα με την διάθεση, επιλέγω την παρέα, όχι το αντίστροφο.

Μιλάς για έντιμους ή για ειλικρινείς ανθρώπους?? Οι όροι έχουν διαφορετική σημασία. Όπως και να έχει, εγώ δεν συμφωνώ με την λογική ότι ο ειλικρινής άνθρωπος ''προσβάλλει'' τους συνανθρώπους του. Δεν είναι προσβολή να λες την αλήθεια, απλώς συνήθως στον κόσμο δεν αρέσει όταν την αποκαλύπτεις. Η ειλικρίνεια πληρώνεται ακριβά (ρίξεις σχέσεων, αντιπάθειες, μίσος...), αλλά παρέχει διαφάνεια στις σχέσεις. Η αντίδραση του άλλου φανερώνει πόσο ειλικρινής είναι απέναντί σου και εάν η σχέση είναι υγιής ή σχέση βασισμένη σε συμφέρον. Μόνο με την ειλικρίνεια μπορείς να αποκαλύψεις το ψέμα.

Θα φανερωνόμουνα.

Πως αντιδράτε στην ιδέα του θανάτου σας? Δεν μιλάω για τις αντιδράσεις σε περίπτωση κινδύνου, αναφέρομαι στην ιδέα και μόνο του ότι θα πεθάνετε (ανεξάρτητα από τον τρόπο). Συγχωρέστε με αν είμαι μακάβριος.

Τι ορίζεις ''Αλήθεια''?

Το καλό και το κακό είναι σχετικά. Αυτό που είναι καλό για τους ''καλούς'' είναι κακό για τους ''κακούς''. Αυτό που είναι καλο για τους ''κακούς'' είναι κακό για τους ''καλούς''. Τα πάντα στην Φύση βρίσκονται σε ζευγάρια. Παντού υπάρχουν αντίρροπες ''δυνάμεις'', που η μία κρατάει σε ισορροπία την άλλη και οι δυό μαζί το Σύμπαν. Το Καλό και το Κακό είναι δύο ακόμα αντίρροπες δυνάμεις που κρατάνε ισορροπίες. Αν λείψει μία από τις δύο θα χαθεί η ισορροπία. Κανείς δεν αναρωτήθηκε γιατί υπάρχει ''θετικό'' και ''αρνητικό'', είναι κάτι το φυσικό. Το ίδιο ''φυσική'' είναι η ύπαρξη Καλού και Κακού.

Πέραν της πλάκας τώρα.... Ειλικρινά, γιατί να μας απασχολεί ο πίνακας? Τι κιαν ήταν ο γάμος του Ιησού με την Μαγδαληνή? Τι κιαν ο 12τος απόστολος ήταν η Μαγδαληνή? Τι κιαν ο Χριστός ήταν Θεάνθρωπος? Τι κιαν ήταν άνθρωπος? Χάνουμε την ουσία. Δεν είναι το πρόσωπο του Ιησού που λατρεύεται, είναι η διδασκαλία του. Αυτή είναι που πρέπει να αναλύεται και να ''κριτικάρεται''. Όλες οι άλλες θεωρίες το μόνο που αποδεικνύουν είναι η εκμετάλλευση των πιστών από την Ηγεσία (που μόνο πνευματική δεν είναι), κατί το οποίο είναι γνωστό και εμφανές, για όσους θέλουν να το γνωρίζουν και να το δουν. Όσοι οικειοθελώς κλείνουν τα μάτια, έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν.

Τι ανάγκη έχεις εσύ?? :blblbl: Αν πάρουμε και το nickname που έχεις...καμία απολύτως.. Εϊναι δύσκολη δουλειά.....αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει. Και ο Χάρος δεν ήταν αρκετά ευγενικός...

Οι πόροι είναι λίγοι. Ο θάνατός σου, η ζωή μου....

Πρώιμη παλαιολιθική. Καλύτερα τώρα??? :blblbl: :blblbl:

Είναι το χέρι του Θεού, τέκνον μου :blblbl: :blblbl: :blblbl: Αλήθεια....αξίζει όντως τον κόπο να ασχολούμαστε με αυτό τον πίνακα??? Θα μου εξηγήσει κάποιος το γιατί??? Πέραν του ότι είναι της μόδας μετά Dan Brown.

Θεός του Ολύμπου. Η Άνοιξη.

Και μία εγώ... 15.... Αν είναι για δείπνο, έρχομαι και εγώ. Υπολογίστε με!!! Τελικά ο Λάζαρος πότε ξαναπέθανε??? (ε ρε θέματα που μας απασχολούν.....)

Τι εννοείτε ''λύτρωση''??

Και εγώ τα είδα όλα, δεν μου φαίνεται ότι στέκει η ''βαθμολογία'' που δίνει. Εγώ πάντως αυτό που παρατήρησα είναι ότι από την μύτη μίας από αυτές (που με στραβοκοιτάζει), βγαίνει κάτι που είναι λίγο χυδαίο. Μπορώ να σας την επιδείξω κιόλας, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα το δείτε.

Και πότε δηλαδή ΔΕΝ ήταν έτσι everfrost??? Κατά τη γνώμη σου, όλοι και πάντοτε άκουγαν κλασσική μουσική ή έντεχνη ή ''ποιοτική''? Πάντοτε η μουσική ήταν ήταν μέσο ψυχαγωγίας, διασκέδασης, ξεφάντωσης, φανατισμού, καθοδήγησης, διαφοροποίησης. Με λίγα λόγια....απ'όλα έχει ο μπαξές. Εγώ την επίδραση της μουσικής απάνω μου, την βλέπω την ώρα που οδηγάω. Η μουσική επηρεάζει την οδηγητική μου συμπεριφορά και τα συναισθήματά μου ΑΜΕΣΑ. Εγώ εδώ θα προσθέσω και κάτι άλλο... Η μουσική επηρεάζει τα συναισθήματα, αλλά και τα συναισθήματα επηρεάζουν την μουσική. Το δεύτερο το αναφέρω για αυτούς που ''παίζουν'' μουσική. Ένα τρίτο σχόλιο που θα ήθελα να κάνω, που άπτεται του ερωτήματος έμμεσα και άμεσα, είναι ότι, κατά την γνώμη μου, η περισσότερο ψυχαγωγική και διασκεδαστική (σε σημείο αποκορύφωσης) μουσική είναι αυτή του κάθε τόπου, για τον κάτοικό του. Σαν προσωπικό παράδειγμα θα φέρω την κρητική μουσική. Είναι η μοναδική μουσική, την οποία μπορώ να ''δω'' με κρυστάλινη καθαρότητα. Είναι η μοναδική μουσική που μπορεί να ''ζωγραφίσει'' το ανάγλυφο της Κρήτης και τον αντίστοιχα ανάγλυφο ψυχισμό του Κρητικού. Με τα υπόλοιπα είδη μουσικής μπορώ να ''έρθω στο κέφι'', αλλά σε χαμηλά επίπεδα. Είναι αυτό που λέει η Madonna ''Music makes the people come together''. Τα υπόλοιπα είδη τα χρησιμοποιώ σαν μέσο συμβατικής διασκέδασης με άλλα ''ανόμοια'' άτομα. Όμως σε επίπεδα ''μέθης'' και -επιτρέψτε μου- ''ψυχεδέλειας'' μόνο με την λύρα και την ασκομπαντούρα μπορώ να έρθω.