Αρχάγγελος

Ότι σου δίνουν τσάμπα δεν το εκτιμάς. Είναι κανόνας του εμπορίου αυτός. Ότι πληρώνεις ακριβά, θεωρείς ότι είναι και καλό. Συνήθως βέβαια τα πράγματα γίνονται ανάποδα απ'ότι πρέπει. Ό,τι αξίζει υποτιμολογείται και ό,τι δεν αξίζει υπερτιμολογείται. Μην ξεχνάς ότι και ο ''βασιλιάς'' στον Αλχημιστή ζήτησε να πληρωθεί. Όχι γιατί είχε ανάγκη από λεφτά (πρόβατα στην συγκεκριμένη περίπτωση), αλλά γιατί έτσι δείχνει ότι αυτό που προσφέρει αξίζει και εξασφαλίζει την χρησιμοποίησή του. Η τσιγγάνα δεν ζήτησε λεφτά και η συμβουλή της αμφισβητήθηκε. Θα στο εξηγήσω αλλιώς, από προσωπική πείρα λόγω επαγγέλματος. Είμαι ζωοτέχνης και έχω τη γνώση. Ο παραγωγός (π.χ βοσκός με πρόβατα), έχει κάποιες γνώσεις και πολλή πείρα. Όταν έχει κάποιο πρόβλημα με καλεί. Την λύση που του προτείνω δεν την ξέρει (αλλιώς θα την είχε εφαρμόσει ήδη) και εμένα δεν με σέβεται γιατί η πείρα με τα ζώα τον έκανε εγωιστή και υπερόπτη. Σε όσους έδωσα δωρεάν συμβουλές (δηλαδή γνώση) τις πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων, βλάπτωντας εμένα (σπατάλησαν τον χρόνο μου) και τον εαυτό τους (δεν έλυσαν το πρόβλημά τους). Σε όσους ζήτησα αμοιβή για την επίσκεψη (50? παρακαλώ), εφάρμοσαν αυτά που τους είπα και με ξανακάλεσαν μετά από πολύ καιρό (λόγω ηυξημένου κόστους), αφότου προέκυψε καινούριο πρόβλημα. Οι γνώσεις μου όμως δεν πήγαν χαμένες. Αυτοί πλέον με πληρώνουν με βάση το αποτέλεσμα και έχουμε μία πολύ καλή συνεργασία. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις που ούτε ακόμα και τα λεφτά δεν περιορίζουν τον εγωισμό (τι θα μου πει εμένα αυτός? εγώ γεννήθηκα στα ζώα). Έτσι λοιπόν συμπεριφέρεται ο κοινός (ενήλικας) άνθρωπος στην απόκτηση γνώσεων από τρίτους. Σκέψου ότι η γνώση που προσφέρω εγώ έχει να κάνει άμεσα με το εισόδημα του ''πελάτη''. Η μάθηση της Τέχνης, όπως αποκαλείται στο φόρουμ, γίνεται στον ελεύθερο χρόνο και κανείς δεν την κάνει για μελλοντική επαγγελματική αποκατάσταση. Δημιουργείται λοιπόν από μέρους του κατόχου της γνώσης το πρόβλημα... πως θα επιλέξω το κατάλληλο άτομο που θα δεχτεί την γνώση και θα την χρησιμοποιήσει?? Και δεν λέω (σε αυτή τη φάση) αν την χρησιμοποιήσει για καλό ή για κακό. Απλώς και μόνο αν θα την χρησιμοποιήσει. Αν δεν χρησιμοποιηθεί η γνώση, απαξιώνεται. Εξευτιλίζεται. Χάνει την δύναμή της. Και θα μου πείτε....καλά, και είναι τα λεφτά τρόπος διαλογής?? Σε ποιο άλλο θεό προσκυνάμε σήμερα? Μόνο στο χρήμα. Αν κάποιος δεν δεχτεί να πληρώσει για κάτι αποκλείεται να το χρησιμοποιήσει. Αποκλείεται να το αξιολογήσει. Αυτή βέβαια είναι η πρώτη διαλογή, ακολουθούν και άλλες στην συνέχεια. Αυτός είναι ο πρώτος και γρηγορότερος τρόπος διαλογής από την μάζα. Ακολουθεί η επιδεκτικότητα του ''μαθητευόμενου'' για την διαλογή από την ομάδα και στην συνέχεια ο τρόπος που χρησιμοποιείται (για καλό ή για κακό) για την επιλογή από τα άτομα. Αυτά που είπα δεν αναφέρονται στις σχολές μαγείας. Αναφέρονται στις σχολές γενικά. Δεν είναι ο δάσκαλος που δίνει αξία στην σχολή. Είναι οι μαθητές. Αν οι μαθητές είναι καλοί, τότε καλή είναι και η σχολή, καλός είναι και ο δάσκαλος. Αν οι μαθητές είναι σκράπες, τότε η σχολή είναι για τα μπάζα και ο δάσκαλος (που ίσως και να είναι και καλός) ενδιαφέρεται μόνο να βγάλει τα προς το ζειν (κανείς δεν πλούτισε με αυτόν τον τρόπο). Όπως έχει υποθεί στην ιστοσελίδα....τον Δάσκαλο δεν τον βρίσκεις, σε βρίσκει. Και αυτό αφορά σε όλων των ειδών την γνώση.

Γειά!

Δέχομαι την μεταφορά του σε άλλη ''Ενότητα'' αν θεωρείται απαραίτητο

Διαδίκτυο, Πέμπτη 09 Μαρτίου 2006 Κοινoποιημένο: Νεφέλη, Dakkon Darkblade, Αυγερινός, Johnny, Seirios, Art of Wise, Google, Microsoft Corporation, Onirocosmos,OHE, NATO. Απαιτώ για ευνόητους λόγους την δημοσίευση της παρακάτω διεύθυνσης και τον χαρακτηρισμό του ποστ ως ''επισημασμένο''. Αρχάγγελος Μιχαήλ

Οκ...κατάλαβα. Αυτό σημαίνει ότι ανά 5ωρο ο παίκτης θα αλλάζει παιχνίδι. Θα έχει 3 και θα τα εναλλάσει. Μία άλλη λύση είναι να έχει 3 χαρακτήρες στο ίδιο παιχνίδι και να τους εναλλάσει. Εγώ σαν παίχτης αυτό θα έκανα. Ο εθισμός είναι δυνατός. Ο σκοπός δεν είναι να κερδίζεις....είναι να παίζεις.

Ακριβώς αυτά ήταν και τα δικά μου επιχειρήματα, απέναντι στον εαυτό μου, για να με πείσω ότι δεν χάνω χρόνο παίζοντας. Συμφωνώ επίσης και με τον Demons. Εγώ όμως δεν έριξα ευθύνες σε κάποιον, απλώς σκιαγράφησα-φωτογράφησα μία πραγματικότητα. Εγώ είχα την ωριμότητα να συνειδητοποιώ το τι κάνω, είχα την ωριμότητα να παρατηρώ τα ''μαθήματα'' που ανέφερες. Ένα εννιάχρονο τι παρατηρεί από όλα αυτά??? Ένα εννιάχρονο/δεκατριάχρονο έπρεπε να είναι έξω και να παίζει κρυφτό, κυνηγητό ή ο,τιδήποτε άλλο με την παρέα του. Μη μου πεις ότι προάγεται η κοινωνικότητα μέσω των massive games. Είναι τελείως virtual η όλη κατάσταση. Όταν μπορεί να συνειδητοποιεί κάποιες καταστάσεις (16-17 χρονών) είναι περισσότερο ικανό να κρίνει και να διδαχτεί από τα παιχνίδια. Γιατί ένα 10χρονο να μάθει τον νόμο της αγοράς??? Μιλάμε φαντάζομαι για τον ίδιο νόμο ''έχω δικαίωμα να σου πουλήσω ό,τι θέλω και σε ό,τι τιμή θέλω. Αν σε εξαπατήσω φταις εσύ που δεν ήσουν ενήμερος''. Γιατί ένα 10χρονο να μάθει τί σημαίνει προδοσία και συμφέροντα?? Γιατί να τα θεωρεί φυσιολογικά? Γιατί να τα μιμηθεί? Γιατί ένα 10χρονο πρέπει να μάθει να διοικεί?? Τί να διοικεί???Να επιβιώσει από τί??Από τις επιθέσεις του εχθρού??? Να μάθει ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση?? Και όλα αυτά έτσι άκριτα??? Γιατί να καλλιεργείται η επιθετικότητα??? Δεν είναι έτσι ο αληθινός κόσμος. Αν πιστέψουμε ότι έτσι είναι θα χειροτερεύει συνεχώς. Άλλωστε, με μία βόλτα στο δάσος, όλα τα παραπάνω μπορεί να τα διδαχθεί ένα παιδί, με τρόπο φυσιολογικό και στην πραγματική τους βάση. Η οικονομία της φύσης (ο πραγματικός νόμος της αγοράς), η συμπεριφορά των ζώων (επιβίωση), η οργάνωση της φύσης (διοίκηση). Ο χρόνος είναι πολύτιμος για να σπαταλάται έτσι. Φυσικά και η κατάχρηση κάνει κακό Demons και η κατάχρηση είναι ο κανόνας στην περίπτωση αυτή. Δεν υπάρχει μέτρο. Μιλάμε για ελαφρύ ναρκωτικό με μεγάλη ένταση εθισμού. Όταν ο παίκτης μπορεί να βάλει μέτρο, μπορεί και να παίξει. Αν το παιχνίδι απευθύνεται σε νεαρά άτομα χωρίς ''φρένα'', αρχίζω να γίνομαι καχύποπτος.

Εγώ παίζω εδώ και ενάμιση χρόνο ένα παρόμοιο massive on-line role playing game, στο οποίο παιχνίδι αναπτύσεις διάφορες ικανότητες ενός χαρακτήρα. Το παιχνίδι αυτό πρακτικά δεν τελειώνει ποτέ. Αρχικά είχα κολλήσει και εγώ. Το ζητούμενο δεν είμαι εγώ. Το πρόβλημα είναι ότι το 90% των παικτών (γύρω στους 2000 ανά server, κάπου στους 80 servers) είναι από 9-13 χρόνων!!!! Και άντε εγώ παίζω (έπαιζα μάλλον) συνειδητά με τις ώρες και μετά κοπανούσα το κεφάλι μου, μετανοιωμένος για τις ώρες που έχασα, αυτά τα παιδιά που μεγαλώνουν έτσι....στο μέλλον τι θα κάνουν???? Εκτός των προβλημάτων υγείας που αναφέρθηκαν (ακραίες περιπτώσεις, αν και όχι λίγες) , το σημαντικότερο όλων (θεωρώ) είναι ότι τα παιδιά αυτά περνάνε ατελείωτες ώρες χωρίς να σκέφτονται!!! Ο εγκέφαλος συνηθίζει σε συγκεκριμένες λειτουργίες που αφορούν στο παιχνίδι και συνήθως κάνεις πράγματα μονότονα. Αυτές τις συνεχίζεις και στον ύπνο σου.... Κατά τα άλλα τίποτα. Νομίζω ο όρος ζόμπι χαρακτηρίζει απόλυτα την κατάσταση αυτή. Και δεν είναι μόνο αυτά τα παιχνίδια. Και όλα τα άλλα, ''αθωότερα'', χάσιμο χρόνου είναι. Είναι χειρότερα και από την τηλεόραση. Δεν σου περνάνε μηνύματα ή καθοδήγηση. Σε εκπαιδεύουν απλώς να νεκρώνεις τον εγκέφαλό σου. Δεν είναι πλύση εγκεφάλου....είναι ξέπλυμα εγκεφάλου.

Alexander, σε ευγνωμονώ που ασχολήθηκες με το ερώτημα. Είναι ενδιαφέρουσα η άποψή σου, μπορείς να μου την αναλύσεις λίγο παραπάνω? Με ποιό σκεπτικό αντικατέστησες τον Θεό με την Φύση? Όσον αφορά στην μεγάλη κουβέντα που λες.....αυτό είναι που θέλω. Πώς και γιατί??? Το έπιασες καλά το θέμα.

Εγώ θα σου δώσω τη γνώμη κάποιου που ''μαγεύτηκε'' από τα βιβλία του Harry Potter και ο οποίος δεν είχε καμμία σχέση με την μαγεία, είτε πριν είτε μετά τα βιβλία. Στον χώρο μπήκα πριν περίπου ενάμιση μήνα και η πρώτη μου επαφή ήταν το Art of Wise (το site του φόρουμ δλδ). Τα βιβλία αυτά με ενθουσίασαν διότι είναι εξαιρετικά αστυνομικά μυθιστορήματα. Σε κάθε ένα από τα βιβλία αυτά ο πρωταγωνιστής προσπαθεί να λύσει ένα μυστήριο, έχοντας εξαρχής όλα τα απαραίτητα στοιχεία. Τα στοιχεία αυτά δεν είναι αμέσως αντιληπτά ούτε από τον πρωταγωνιστή αλλά ούτε και από τον αναγνώστη, λόγω της μαγικής τους φύσης (άγνωστα δλδ). Επίσης, στοιχεία για την επίλυση της ιστορίας μεταγενέστερων βιβλίων έχουν δωθεί στα προγενέστερα (που φυσικά κανείς μας τότε δεν καταλάβαινε ''που κολλάνε''). Όλοι μας θα θέλαμε να ζήσουμε στο μαγικό κάστρο του Hogwarts. Εγώ θα ήθελα να ζήσω σε ένα τέτοιο ''όνειρο'', όπου κολλάς τα σπασμένα αντικείμενα με ''spell-o-tape'', που στις εξετάσεις δεν μπορείς να αντιγράψεις γιατί η πέννα σου είναι μαγεμένη με ''αντι-αντιγραφικό'' ξόρκι, που κυνηγάς στον κήπο σου ξωτικά, τα πιάνεις από το πόδι, τα στριφογυρνάς και τα πετάς, για να αποπροσανατολιστούν κλπ κλπ. Δεν ήταν η μαγεία αυτή καθεαυτή που με τράβηξε, ήταν ο μαγικός κόσμος!!! Κατά τα άλλα, η συγγραφέας χρησιμοποιεί ένα μίγμα από μυθολογίες διαφόρων λαών (και σε μεγάλο βαθμό Ελληνική Μυθολογία), που συνθέτουν τον κόσμο αυτόν. Αν η Μυθολογία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, τότε ίσως κάποια στοιχεία να είναι αληθινά. Επίσης, προσωπική μου γνώμη, μιάς και μιλάμε για τα βιβλία αυτά, παύουν να είναι ''παιδικά'' από το τρίτο. Το πρώτο είναι τελείως παιδικό, το δεύτερο πάει κι έρχεται, από το τρίτο αρχίζουν και σοβαρεύουν τα πράγματα. Δεν μπορώ να πω λεπτομέρεις γιατί ίσως κάποιος να μην τα έχει διαβάσει και να του χαλάσω την έκπληξη (τελείως ) Δεν θεωρώ ότι το βιβλίο έχει πολλά κοινά με την μαγεία όπως αυτή εννοείται στο φόρουμ και ούτε ότι προτρέπει σε οποιουδήποτε είδους μαγεία. Μου φάνηκε απλώς ένα καλοστημένο παραμύθι. Συμφωνώ με την white_unicorn, στο γεγονός ότι δίνει γενικά κοινωνικά μηνύματα (πόλεμος καλού κακού, ευθύνη της γνώσης και της δύναμης κλπ κλπ), που είναι πλέον τετρημένα. Λυπάμε που σε απογοητεύω, αλλά σχολείο όπως το Hogwarts, κατά τη γνώμη μου, υπάρχει μόνο στα όνειρά μας.

Εγώ ούτε συμφωνώ, ούτε διαφωνώ, γιατί πολύ απλά έμαθα, βρήκα απαντήσεις!!! Η ιστορία ήταν τέλεια!!! Έμεινα άφωνος όταν είδα ότι την έγραψες εσύ!!!! Η ιστορία αυτή είναι ένα πελώριο ψάρι....θα με μάθεις να ψαρεύω???? Τι σε έκανε να την γράψεις? Τι σε παρακίνησε? Ξέρω ξέρω εμένα πάντως μου προκάλεσε θαυμασμό διαβάζοντάς την. Αν θες μπορείς να μου απαντήσεις σε προσωπικό μήνυμα. Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας αυτό σου το δημιούργημα.

Εγώ δεν κατάλαβα....γιατί ζητάει κουφέτα??? Αφού ο καθένας μόνος του τα παίρνει, δεν του τα δίνει κανείς. Και όπως είπε και ο magos αν ήταν για κακό σκοπό θα έπαιρνε περισσότερα και θα χρησιμοποιούσε αυτά που του χρειαζόταν. Επίσης δεν κατάλαβα το ''Τώρα στην εκκλησία υπάρχει ένας δίσκος που έχει κουφέτα, σαν από τις μπουμπουνιέρες'', εγώ ακόμα μπουμπουνιέρες βλέπω στους γάμους. Αν μας έλεγες σε ποιά περιοχή της Ελλάδας έγινε, ίσως κάποιος μπορέσει να σε βοηθήσει περισσότερο.

Τι εννοείς με τον όρο ''ομιλία της φύσης''?

Εγώ παραιτούμαι....

Και γω που ήλπιζα σε μία απάντηση από τη Νεφέλη....

Είμαστε λοιπόν σαν τα πρόβατα στη σφαγή???

Μήπως εκεί ακριβώς επαναπαυόμαστε και στην συνέχεια Φταίει ο μύκητας που μούχλιασε το ψωμί ή αυτός που το άφησε στην υγρασία και δημιούργησε ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξή του? Μπορεί το ψάρι να βρωμάει από το κεφάλι, αλλά ο σοφός λαός λέει επίσης ''κλείδωνε το σπίτι σου για να μην κάνεις τον γείτονά σου κλέφτη''. Και όπως φαίνεται εμείς δεν κλειδώναμε το σπίτι μας. Εγώ, προσωπικά, συμφωνώ με την Saginie.

No worries hrakleitos Παιδιά, μην φεύγετε από το θέμα. Δεν ρώτησα αν η θρησκεία πρέπει να είναι λειτούργημα ή επάγγελμα. Η απάντηση είναι αυτονόητη. Εγώ ρωτάω... ΠΟΙΟΣ φταίει που η θρησκεία από λειτούργημα ΕΓΙΝΕ (είτε το θέλουμε είτε όχι) επάγγελμα??? Και διορθώνοντας ξανά τον εαυτό μου. Ποιός φταίει περισσότερο (κλήρος και ηγεσία ή πιστοί)???

Γιατί επαναλαμβάνεις την ερώτησή μου? Χωρίς κακία

Το ερώτημα δεν το έθεσα τόσο απαίδευτα. Ήμουν σίγουρος ότι κάποιος θα σκεφτόταν έτσι και προσπάθησα εξαρχής να περιλάβω μέσα στην ιστορία τις απαντήσεις. Όπως κατάλαβες η ιστορία είναι συμβολική, μην κάνεις το λάθος να τα πάρεις όλα τοις μετρητοίς. Προσπάθησε να ξεφύγεις από τις λεπτομέρειες και δες το σκεπτικό μου. Με το ότι δεν κατέληξε στην λύση του Μπαμπούλα ή της βίας, αλλά δοκίμασε πιο ''παιδαγωγικούς'' τρόπους πρώτα, θέλω να δείξω ότι αυτός είχε όλη τη διάθεση να το κάνει με άλλους τρόπους, αλλά τα παιδιά ήταν ''ανεπίδεκτα μαθήσεως'', λόγω του νεαρού της ηλικίας και λόγω ανωριμότητας. Οι πόλεμοι, οι σκοτωμοί κλπ που αναφέρεις, ανήκουν στην περίπτωση του ''μη ενάρετου'' δασκάλου και είπα να μην το λάβουμε υπόψην για να μην περιπλέξουμε το θέμα. Ποιός είπε ότι πρέπει να κάνουμε όλα αυτά που ανέφερες??? Και αυτό προέβλεψα και για αυτό ανέφερα τους ''δήθεν'' Χριστιανούς. Αν δεν κάνω λάθος, ο χριστιανισμός βασίζεται στη διδασκαλία του Χριστού. Ανέφερε κάπου ότι πρέπει να νηστεύεις, να κοινωνείς κλπ κλπ? Όπως και να έχει δεν είναι αυτό το ερώτημά μου. Μην ξεφύγεις από το θέμα και μην το αλλάξεις. Αν η ερώτησή μου δεν ήταν σαφής να μου ζητήσετε να την αποσαφηνίσω. Ο σκοπός που έκανα την ερώτηση δεν ήταν να περάσω την ώρα μου γράφωντας ή να κάνω τον έξυπνο. Δεν απαιτώ μία απάντηση τώρα αμέσως. Απαντήστε κατόπιν σκέψεως. Και σας παρακαλώ. Διαβάστε καλά το τι έγραψα. Μελετήστε το όπως το μελέτησα και εγώ πριν το δημοσιεύσω. Δεν είστε υποχρεωμένοι να απαντήσετε. Όταν καταλάβετε τι θέλω να πω ελάτε να το συζητήσουμε. Προσπαθήστε να καταλάβετε όμως. Δυστυχώς, δεν μπορώ να εκφραστώ με περισσότερο σαφήνεια. Ζητώ συγνώμη.

Και πάλι παρακινούμενος από προηγούμενη απορία μου (αυτό είναι το κακό, κάθε λύση δημιουργεί νέα προβλήματα) ( http://artofwise.gr/forum/index.php?s=&sho...indpost&p=24415 ) ερωτώ, (Τονίζω ότι αναφέρομαι στον Χριστιανισμό και τον χρησιμοποιώ σαν παράδειγμα, γιατί είναι η μόνη θρησκεία την οποία ζω καθημερινά. Θεωρώ ότι το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες θρησκείες) Ποιός λοιπόν ευθύνεται για την παρακμή και διαφθορά της Εκκλησίας??? Ευθύνεται ο κλήρος και η ηγεσία της ή οι πιστοί??? Για να είμαι πιο σωστός....Ποιός ευθύνεται περισσότερο??? Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι σε κάθε μνημόσυνο που κάνουμε για τον παππού και την γιαγιά μου, μετά το τέλος της όλης ιστορίας, ο θείος μου, ο πατέρας μου και η συμπεθέρα, κυνηγάνε τον ιερομόναχο για να του δώσουν λεφτά (10-20 ? ο καθένας). Και όταν λέω κυνηγάνε το λέω με όλη τη σημασία της λέξης!!! Κυνηγητό ανάμεσα στα μνήματα!!! Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, κάνει αυτό που θεωρεί σωστό και που τον ευχαριστεί. Επίσης είναι ο μόνος θεωρώ, που καταλαβαίνεις τι λέει (δεν βάζει την κασσέτα να παίζει και άντε να τελειώνουμε). Δηλώνει κάθε φορά ότι έχει μισθό και ότι του αρκεί και αρνείται να πάρει τα λεφτά. Τελικά τα παίρνει, λίγο πριν φτάσει σε σημείο να γελοιοποιηθεί τρέχοντας ανάμεσα στα μνήματα. Ποιός ο λόγος λοιπόν να διαφθείρουμε αυτόν τον άνθρωπο? Γιατί μετά παραπονιόμαστε ότι οι παπάδες ζητάνε ''φακελάκια'' και βάζουν ταρίφα σε εκκλησίες και νεκροταφεία?? Αν στα 5 λεπτά του μνημόσυνου, πλέον του μισθού, ο ιερέας βγάζει 30,40,50? και οι πιστοί χαίρονται που τα πήρε, γιατί αυτό να μην αποτελέσει κίνητρο για έναν νέο να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα, ανεξάρτητα από την ένταση της πίστης του??? Και εφόσον το βλέπει σαν επάγγελμα και όχι σαν λειτούργημα γιατί να μην αυξήσει το εισόδημά του??? Αυτό δεν κάνουν όλοι οι επαγγελματίες??? Είναι κατακρητέο? Ποιός μετέτρεψε την θρησκεία από λειτούργημα σε επάγγελμα??

Επειδή και εγώ αυτό ακριβώς σκέφτηκα μεταπηδάω στο http://artofwise.gr/forum/index.php?s=&sho...indpost&p=24415 Το νέο ερώτημα με απασχολεί περισσότερο από το παρών.

Σκεφτόμενος το προηγούμενό μου ερώτημα ( http://artofwise.gr/forum/index.php?s=&sho...indpost&p=24346 ) και λαμβάνοντας υπόψην μου τις απαντήσεις σας, όπως και άλλα θέματα συζήτησης, μου δημιουργήθηκε νέο ερώτημα. Ξεκινάω με μία ιστοριούλα.... Ένας καλός και ενάρετος δάσκαλος σε ένα νηπιαγωγείο, έχει να ελέγξει μία τάξη αποτελούμενη από 50-60 (επίτηδες μεγάλος αριθμός) νήπια. Φτάνει η ώρα του φαγητού. Αντί να επιβληθεί με την βία, επιλέγει να εξηγήσει στα νήπια την σημασία της διατροφής με λαχανικά, ώστε να τα φάνε. Τους μιλά λοιπόν για βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, ινώδεις ουσίες. Και αυτά τον κοιτάνε αποχαυνωμένα. Σκέφτετε...πώς να καταλάβουν τα παιδάκια, ας τα πω πιο απλά. Τους λέει λοιπόν ότι αν δεν φάνε τα λαχανικά τους δεν θα μπορούν να κάνουν τα κακάκια τους, δεν θα βλέπουν καλά, δεν θα γίνουν μεγαααάλα. Σε άλλα πιάνει, σε άλλα όχι. Τα πιάνει στο φιλότιμο.... Φάτε μία μπουκιά για τον μπαμπά, φάτε μία μπουκιά για την μαμά. Πιάνει όλο το σόι και το φέρνει βόλτα δυό-τρεις φορές. Το κόλπο πιάνει όλο και λιγότερο με τον καιρό. Τα παιδιά αρχίζουν και γκρινιάζουν και λένε πως θέλουν σοκολάτα. Ένα από αυτά (ένα τροφαντό) βγάζει ένα πακέτο σοκολάτες και αρχίζει να τις μασουλάει. Σκέφτετε ο δάσκαλος...''Ευκαιρία να τους δώσω ένα μάθημα''. Αφήνει λοιπόν τον χοντρούλη να κατασπαράξει τις σοκολάτες του. Μετά από καμμιά ώρα ο πιτσιρίκος αρχίζει να νοιώθει αδιάθετος, να έχει πονόκοιλο, διάρροιες, εμετούς κλπ κλπ. Εξηγεί στα πιτσιρίκια ότι αυτά είναι τα αποτελέσματα της βουλημίας και ότι αν τρώνε λαχανικά δεν θα πάθουν κάτι τέτοιο και επιπλέον θα είναι ακόμα πιο δυνατά. Παρότι το παράδειγμα ήταν ζωντανό και πραγματικό, αυτά δεν δείχνουν να πείθονται. Τότε βλέπει μερικά από τα παιδάκια κοντά στο παράθυρο τρομαγμένα. Ρωτάει τι έχουν και του δείχνουν έναν ρακένδυτο ζητιάνο που περνάει απ'έξω. Ένα γεροντάκο με άγρια όψη, γένια, μαλλούρες, άσχημο, βρώμικο. Συνειδητοποιεί τη δύναμη του φόβου και τους πλασσάρει το παραμύθι. Αυτός είναι ο κακός - και πετάς ένα μυστηριώδες όνομα π.χ- Μπαμπούλας που βασανίζει/τρώει/κλέβει/σκοτώνει τα κακιά παιδάκια....και αυτά που δεν τρώνε τα λαχανικά τους. Πέφτουν λοιπόν όλα με τα μούτρα και αδειάζουν τα πιάτα τους. Αυτός χαίρεται που κατάφερε να τα ελέγξει και χρησιμοποιεί τον Μπαμπούλα για να ελέγχει τα παιδιά, χωρίς να γίνεσαι ο ίδιος κακός. Ξαφνικά ένα παιδάκι αρχίζει να κλαίει...Κλάματα, λυγμοί, αναφιλιτά!!!! Γιατί κλαίς μικρέ μου??? Αφού όλοι φάγαμε τα λαχανικά μας και είμαστε καλά παιδάκια γιατί ήρθε ο Μπαμπούλας??? Όντως, συνειδητοποιεί ότι ο γεροντάκος περνάει έξω από το σχολείο!!! Τώρα, λέει, την κάτσαμε. Και του έρχετε φαϊνή ιδέα!!!!! Μην ανησυχείτε παιδάκια!!! Ο καλός κύριος Διευθυντής (ο οποίος δεν πατάει ποτέ στο σχολείο, άρα τα παιδιά δεν τον ξέρουν) δεν τον αφήνει να μπει μέσα. Αυτός είναι πιο δυνατός και μπορεί να ελέγχει τον Μπαμπούλα. Ο κύριος Διευθυντής μας αγαπάει όλους και μας προστατεύει. Τα παιδάκια ηρεμούν. Πριν χάσει όμως το παιχνίδι, συμπληρώνει... Όταν κάποιο παιδάκι δεν είναι καλό, ο καλός κύριος Διευθυντής αφήνει τον κακό Μπαμπούλα να μπεί μέσα. Αλλά το κάνει επειδή μας αγαπάει (οξύμορο το σχήμα). Εκεί θολώνει τα νερά, μπερδεύει τα παιδάκια και αυτά παύουν να το σκέφτονται άλλο. Τους αρκεί να ξέρουν ότι κάποιος τα προστατεύει από τον κακό. Η βουλημία όμως του χοντρούλη φίλου μας, υπερνίκησε τον φόβο του. Αυτός συνέχισε να τρώει σοκολάτες (σε μικρότερες ποσότητες πλέον), παρά τις απειλές του δασκάλου. Μετά συνειδητοποιεί, αυτός όπως και οι υπόλοιποι, ότι ο Μπαμπούλας αδιαφορεί για αυτόν. Δοκιμάζει ο καθένας να κάνει μία μικροσκανδαλιά για να δει αν όντως τιμωρηθεί, αλλά ο Μπαμπούλας προσπερνάει και φεύγει....όπως πάντα. Χαμός λοιπόν στην τάξη!!! Αναρχία. Ο δάσκαλος χάνει πλέον την υπομονή του, πιάνει το πρώτο που περνάει ουρλιάζοντας χαρούμενο από μπροστά του και το μαυρίζει στο ξύλο!!! Τα υπόλοιπα τα χάνουν!!! Τρόμαζουν από την συμπεριφορά του δασκάλου (του τόσο αξιαγάπητου μέχρι τότε). Δεν κατανοούν τα κίνητρα αυτής της πράξης και την καταδικάζουν. Και ύστερα τον μισούν. Τον φοβούνται και τον μισούν. Δεν τολμούν να του αντιταχθούν, δεν έχουν τη δύναμη. Αλλά τον μισούν. Θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι τα παιδιά (σίγουρα όχι όλα) να μεγαλώσουν και να καταλάβουν ότι ο δάσκαλος τα αγαπούσε και ότι η ακραία συμπεριφορά τού οφείλοταν στην δική τους ανωριμότητα. Επίσης, θα συνειδητοποιήσουν ότι λόγω αυτής της συμπεριφοράς παρέμειναν σε τάξη, διατράφηκαν και μεγάλωσαν σωστά σε αντίθεση με τον χοντρούλη που έτρωγε κρυφά σοκολάτες και πέθανε νωρίς λόγω παχυσαρκίας και καρδιακών προβλημάτων. Μου φαίνεται εξαιρετικά ''διαβολική'' η σύμπτωση των παρακάτω. Νήπια-Λαός, Δάσκαλος-Ιερείς, Μπαμπούλας- Σατανάς (οποιαδήποτε έκφραση του Κακού, μην κολλήσουμε εκεί), Διευθυντής-Θεός (οποιοσδήποτε θεός), λαχανικά-ενάρετη συμπεριφορά, σοκολάτα- αμαρτία. Φυσικά στην παραπάνω τάξη ο δάσκαλος θα μπορούσε να μην είναι και τόσο ενάρετος, αλλά ας μην ξεφύγουμε πολύ. Και θέτω την ερώτηση. Μήπως, παρά τις ανθρώπινες αδυναμίες της κάθε θρησκείας (και τώρα μου ήρθε νέα απορία που θα την εκφράσω αμέσως μετά), είναι ο μόνος τρόπος για κάποιους ''πνευματικά ενήλικες'' να επιβάλλουν την τάξη στο νήπιο-λαό και να τον προστατεύσουν? Μήπως δίνουμε πολύ σημασία στο γιατί ο Διευθυντής μας αγαπάει και μας προστατεύει, ενώ ο ζητιάνος είναι κακός και μας μισεί και επομένως τελικά να μην βγάζουμε νόημα, επειδή και μόνο δεν υπάρχει??? Μήπως αντί να αλλάζουμε σχολείο (θρησκεία) και να ξεκινάμε από την αρχή, να τρώμε τα λαχανικά μας και να το τελειώσουμε το ριμάδι, να αποφοιτήσουμε, να ενηλικιωθούμε???? Αντί να κρίνουμε τους άλλους, μήπως θα ήταν καλύτερα να κρίνουμε τον εαυτό μας??? Μήπως αντί να κατακρίνουμε τον Χριστιανισμό (μιλάω για αυτόν γιατί αυτόν διδάχθηκα και γνωρίζω καλύτερα) ή οποιαδήποτε άλλη θρησκεία, να κρίνουμε το πόσο καλοί (όχι δήθεν) Χριστιανοί είμαστε??? Πως μπορούμε να κρίνουμε την διδασκαλία κάποιου από τα αποτελέσματά της, όταν εμείς δεν την εφαρμόσαμε σωστά??? Δε φταίει η διδασκαλία, φταίμε εμείς. Εμείς την εκφυλίσαμε. Το ίδιο κάνουν και οι Μουσουλμάνοι και οι Βουδιστές και οποιοσδήποτε. Αν δεν κάνω λάθος ο Χριστιανισμός βασίζεται στο ''αγαπάτε αλλήλους ως εαυτόν'', το μόνο λάθος αυτού που το σκέφτηκε είναι ότι δέχθηκε σαν δεδομένο ότι αγαπάμε τον εαυτό μας.

Μου δημιουργήθηκε η εξής απορία... την οποία δεν ξέρω πως να διατυπώσω, γι' αυτό δείξτε κατανόηση. Αν ο κόσμος ήταν ικανοποιημένος με την θρησκεία του, όποια και αν ήταν αυτή, πως αναπτύχθηκε ο Χριστιανισμός? Που βασίστηκε αρχικά ο Χριστιανισμός για να αναπτυχθεί? Μη μου πείτε ότι αναπτύχθηκε με διωγμούς, Σταυροφορίες, Ιερές Εξετάσεις κλπ. Εγώ μιλάω για πιο πριν, όταν ακόμα ήταν μειωνότητα. Διώχθηκαν ή όχι οι πρώτοι Χριστιανοί όπως μας έμαθαν στο σχολείο? Αν ναί, γιατί υπέστησαν αυτά τα μαρτύρια? Τι δεν τους κάλυπτε από την προγενέστερη θρησκεία και αναζήτησαν και ασπάστηκαν μία καινούρια? Για ποιό λόγο διώχθηκαν?? Γιατί αποτελούσαν απειλή και σε ποιόν? Πόσο εύκολο είναι να αλλάξεις την θρησκεία ενός έθνους (ή ενός μεγάλου πληθυσμού τέλος πάντων) εάν η προγενέστερη τον κάλυπτε? Αν δεν είναι σαφές αυτό που ρωτάω, ζητήστε μου επεξηγήσεις.

!!!!!!! Μόνο τώρα είδα ότι υπάρχουν 7 σελίδες στο "φιλοσοφία και θεοσοφία"!!!!!!!!! Πωπώ διάβασμααααα. Τώρα που μαθαίνω πως να χειρίζομαι το forum, μήπως μπορείτε να μου πείτε πως και που μπορώ να λαμβάνω ανακοινώσεις των απαντήσεων σε θέματα που με ενδιαφέρουν? Ε....συγνώμη για το άσχετο της απάντησης. Καλύτερα απαντήστε μου σε προσωπικό μήνυμα για να μην σπάμε τα νεύρα των άλλων. Συγνώμη και πάλι.

Όσον αφορά στην αθανασία, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Τώρα που θα το παιδέψω λιγάκι ίσως τοποθετηθώ. Πάντως αυτό στο οποίο δεν συμφωνώ καθόλου είναι ότι ένα από τα αποτελέσματά της θα ήταν ο υπερπληθυσμός. Αν ο άνθρωπος ήταν αθάνατος ποιός ο λόγος να διαιωνίσει το είδος του? Για ποιό λόγο να κάνει παιδιά??? Για να κληροδοτήσει σε κάποιον τα όσα δημιούργησε (εκδοχή του πλούσιου), για να έχει κάποιον να τον γηροκομήσει (εκδοχή του μικρομεσαίου) ή γιατί είναι η μόνη του ευχαρίστηση και ένας τρόπος να έχει εργατικό προσωπικό? Αν υπήρχε αθανασία δεν θα υπήρχε φτώχια. Ο πληθυσμός της γης θα ήταν ελεγχόμενος από τους ζώντες, θα ήταν όλα μοιρασμένα και τακτοποιημένα. Ο μόνος λόγος για τον οποίο συντηρείται η φτώχια και η ανέχεια σήμερα είναι για να υπάρχει φτηνό εργατικό δυναμικό, το οποίο είναι αναλώσιμο. Όταν θα πάψει να είναι αναλώσιμο, θα μετατραπεί σε εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό το οποίο θα χειρίζεται μηχανές και θα είναι εξαιρετικά αποδοτικό. Ένας τέτοιος εργάτης δεν μπορεί να αντικατασταθεί εύκολα, γιατί με τα χρόνια συσσωρεύει πείρα και γνώση, και γίνεται αποδοτικότερος. Ο ίδιος θα αποκτήσει την γνώση για να επισκευάσει την μηχανή που χρησιμοποιεί, ο ίδιος θα την βελτιώσει κ.ό.κ. Και γιατί κάποιος να δουλεύει διπλές και τριπλές βάρδιες για να πάρει ένα καλό αμάξι???? Αν δεν το πάρει στα επόμενα 3 χρόνια θα το πάρει στα επόμενα 30. Σίγουρα θα έχει χρόνο να το ευχαριστηθεί. Γιατί να ξενυχτάει διασκεδάζοντας και να πηγαίνει το πρωί στη δουλεία αΰπνος??? Για να χαρεί τα νιάτα του??? Αυτή η έννοια δεν υφίσταται πια. Για να μην λέω πολλά και σας κουράζω, θέλω απλώς να περάσω το μήνυμα ότι μία τέτοια δυνατότητα θα άλλαζε την μορφή του πλανήτη και την καθημερινή ζωή του ανθρώπου. Δεν ξέρω αν θα ήταν ευτυχισμένος, πάντως θα ήταν πιο ήρεμος και λιγότερο επιθετικός. Και αυτό το πιστεύω, διότι όλα τα "κακά" πηγάζουν από τον φόβο και το μόνο που φοβάται ο άνθρωπος είναι ο θάνατος. Αν "νικηθεί" ο θάνατος, θα αφανιστεί ο φόβος και θα σταματήσουν τα "κακά". Τέλος, ίσως ο άνθρωπος επιτύχει την μακρυζωΐα, αλλά ποτέ την αθανασία. Πάντα θα είναι φθαρτός και ευάλωτος στα στοιχεία της Φύσης. (Είχα δε είχα....έγραψα πάλι ολόκληρο δοκίμιο &^$(^% ^#$@$%#! )