Αρχάγγελος

Χαίρομαι που ξεχωρίζεις τη ''Μαγεία'' από τον εσωτερισμό και την αυτοβελτίωση. Τα κομμάτια αυτά παντρεύονται μεν, δεν είναι όμως το ένα το άλλο. Η άποψή μου είναι ότι πολλοί εντυπωσιάζονται από τη μαγεία, διότι επιθυμούν ένα μαγικό ραβδί που θα τους λύνει τα προβλήματά τους. Άλλοι, θέλουν να δαμάσουν θεούς και δαίμονες, για να τους κάνουν τη δουλειά τους. Και οι δύο αυτές επιλογές είναι έντονα ατομικιστικές και εγωιστικές. Η πραγματική δυσκολία είναι να γνωρίσει κάποιος τον εαυτό του, να τον καθαρίσει από ξένες επιρροές, να γνωρίσει το περιβάλλον του και με υγιή τρόπο να γίνει ένα με το σύνολο. Εκεί πλέον δεν χρειάζεται ''Μαγεία'' (ξόρκια, τελετές και τα συναφή), διότι όλα λειτουργούν ούτως ή άλλως με αρμονία. Θεωρώ λοιπόν ότι όσοι ψάχνουν για μαγικό ραβδάκι, απλά απογοητεύτηκαν. Όσοι ψάχνουν για δαίμονες-δούλους, παραμυθιάζονται. Όσοι θέλουν να κάνουν ουσιαστική δουλειά, κουράζονται ή δειλιάζουν. Όσοι από την άλλη, εργάζονται μακροχρόνια και σε βάθος, μιλάνε λίγο, διότι λίγοι τους καταλαβαίνουν. Με τους λίγους αυτούς συναναστρέφονται και προχωράνε. Δεν είναι κάτι που διαφημίζουν, ούτε διατυμπανίζουν (σε αντίθεση με τους προηγούμενους). Δεν θεωρώ ότι τα ποσοστά των ανθρώπων που ασχολούνται με τον εσωτερισμό έχουν αλλάξει, απλά έχει περάσει η μόδα και οι τυχάρπαστοι. Εμπορικό κομμάτι στον εσωτερισμό δεν υπάρχει, άρα δεν μπορεί να αποτελέσει δείκτη.

Καλωσήρθες λοιπόν κι εσύ Αυγή

Γεια σου Αλεξάνδρα συμπατριώτισσα! Καλώς όρισες και μη νιώθεις μειονεκτικά, όλοι έχουμε κάτι να προσφέρουμε.

mourlias7 καλωσόρισες! Η κουκουβάγια αυτή καθεαυτή δεν σημαίνει τίποτα. Περισσότερο σημασία έχει αυτό που εσύ ένιωσες (δλδ ρίγος) από το γεγονός. Το συναίσθημα από μόνο του δηλώνει ότι το συμβάν είχε μία συγκεκριμένη ένταση και αξία, ανεξάρτητα αν μπορείς στην παρούσα φάση να το εξηγήσεις ή όχι. Το να καταλάβεις τι πραγματικά (που είναι και το τελικό σου ζητούμενο) προκάλεσε το συναίσθημα αυτό, είναι μία μάλλον δύσκολη υπόθεση. Υπάρχει η πολύ επιφανειακή εξήγηση, το ότι δηλαδή ξαφνιάστηκες από το εντυπωσιακό πτηνό με το επιβλητικό βλέμμα, αλλά θα ήταν λάθος να μείνουμε σε αυτό. Σίγουρα υπάρχουν πολλά επίπεδα να εξετάσει κανείς. Το σίγουρο είναι ένα: το συναίσθημα είναι η πιο γρήγορη και πιο σωστή πληροφόρηση που διαθέτει ο άνθρωπος, αλλά που δυστυχώς έχει ξεχάσει να χρησιμοποιεί. Φυσικά η λογική την συμπληρώνει σε δεύτερο χρόνο, κάνοντας την πληροφόρηση αυτή πιο στιβαρή και συνειδητή. Από μόνη της η λογική δεν αρκεί. Η συμβουλή μου: Η επαφή μεταξύ αυτού που αντιλήφθηκε το συναίσθημα (ασυνείδητο) και αυτού που αντιλαμβάνεται η λογική (συνειδητό), γίνεται περίπου σε 15-20 μέρες, αν φυσικά έχεις ακόμα το νου σου στο γεγονός, ώστε να συνδυάσεις τα δύο κομμάτια. Κράτα το γεγονός στο πίσω μέρος του μυαλού σου, κράτα το συναίσθημα που βίωσες στο πίσω μέρος του μυαλού σου, κράτα τα άλλα γεγονότα που συνέβησαν τη μέρα εκείνη και σε καμιά 20ρια μέρες θα μπορείς να το συνδέσεις. Δεν θα έχει τόσο αξία το ότι έλαβες το αρχικό μήνυμα (μιας και θα έχεις μία καθυστέρηση περίπου 15 ημερών), όμως σιγά σιγά θα μάθεις να αντιλαμβάνεσαι τα μηνύματα αυτά γρήγορα και στην ώρα τους. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα σε κάποιο τρίτο πρόσωπο, διότι μάλλον για αυτό προορίζεται. Η κουκουβάγια του Κιθαιρώνα παρατηρεί χωρίς να πράττει και απομακρύνεται αφότου έχει παρατηρήσει. Δεν ξέρω τι παίζει, αλλά έχε τα μάτια σου ανοιχτά και μην βιαστείς να δράσεις.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι καθετί που αναπτύσσεται, αναπτύσσεται λόγω ανάγκης. Καθετί που σβήνει, σβήνει διότι δεν εξυπηρετεί κάποια ανάγκη. Σαν απάντηση λοιπόν στην ερώτησή σου, πιστεύω ότι είτε πλέον ο κόσμος δεν έχει τόσο ανάγκη από το occult ή έχουν μπει σε προτεραιότητα άλλες ανάγκες, πιο επείγουσες ή και τα δύο μαζί.

Ενδιαφέρον αυτό που θες να πεις, αλλά δεν λες. Τι είναι αυτό το ''κάτι'' που ίσως μας λέει; Προσωπικά πιστεύω ότι η Σοφία πάει χεράκι με την Αυτογνωσία, η οποία πάει χεράκι με τη γνώση του Κόσμου. Η Σοφία δεν αναπτύσσεται, αν δεν αναπτυχθεί το άτομο και η προσωπικότητα. Είναι ατομική υπόθεση, όχι συλλογική, σε αντίθεση με τις Επιστήμες ή τις Τέχνες. Θεωρώ ανόητο να συγκρίνουμε την εξέλιξη της Σοφίας, εφ' όσον το περιθώριο ανάπτυξής της ξεκινάει με τη γέννηση του ατόμου και τερματίζει με τον θάνατό του. Γιατί θεωρείς το I Ching ως πήχη (ή δείκτη) Σοφίας;

Εννοώντας ότι σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Αν σκέφτονταν το ίδιο θέμα, φαντάζομαι θα ήταν σε brainstorming (δεν γνωρίζω τον ελληνικό όρο), επομένως όλοι θα σκέφτονταν πάρα πολύ

Εκεί που όλοι σκέφτονται το ίδιο, κανείς δεν σκέφτεται πάρα πολύ ~ Μπάμπης ο Σουγιάς (κλεμμένο από το Μήτσο τον Πεταλούδα)

«Ο άνθρωπος είναι το πιο παράλογο είδος. Λατρεύει έναν αόρατο Θεό και καταστρέφει μια ορατή Φύση. Δεν γνωρίζει ότι η Φύση που καταστρέφει είναι ο Θεός που λατρεύει.» Το παραπάνω αποτελεί απλά μία άποψη. (ο άνθρωπος) Λατρεύει έναν αόρατο Θεό = δεδομένο Κάποιοι πράγματι λατρεύουν έναν αόρατο θεό. Άλλοι όμως λατρεύουν μία γάτα, μία αγελάδα, ένα άγαλμα, μία εικόνα, ένα αντικείμενο, ένα πρόσωπο κλπ. Κάτι ορατό τέλος πάντων. Το δεδομένο ισχύει για ορισμένες περιπτώσεις, όχι για όλες. (ο άνθρωπος) καταστρέφει μια ορατή Φύση = δεδομένο Κάποιοι πράγματι καταστρέφουν μία ορατή φύση. Άλλοι δεν καταστρέφουν την φύση, ενώ άλλοι νομίζουν ότι δεν καταστρέφουν την ορατή φύση, αλλά καταστρέφουν μία αόρατη (για αυτούς) φύση. Και αυτό το δεδομένο ισχύει μερικώς και σε ορισμένες περιπτώσεις, όχι για όλες. (ο άνθρωπος) Λατρεύει έναν αόρατο Θεό και καταστρέφει μια ορατή Φύση. Η ένωση των δύο περιπτώσεων είναι ακόμα πιο περιορισμένη. Κάποιοι μπορεί να μην λατρεύουν καν κάποιο θεό, ή αν λατρεύουν να μην καταστρέφουν τη φύση. Υπάρχουν δε και αυτοί που λατρεύουν ως θεό την ίδια τη φύση. Κοντολογίς, τα δεδομένα που δίνονται ισχύουν πράγματι, αλλά σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις. Πάνω στα δεδομένα αυτά στηρίζεται μία θεωρία. (ο άνθρωπος) Δεν γνωρίζει ότι η Φύση που καταστρέφει είναι ο Θεός που λατρεύει. Η πρόταση αυτή είναι θεωρητική διότι δεν έχει αποδειχθεί στην πράξη. Ισχύει δε ως θεωρία μόνο για τις περιπτώσεις που έχει θέσει ο μελετητής αρχικά ως δεδομένα. Επιπλέον, η ίδια η θεωρία θέτει αυθαίρετα δεδομένα τα οποία δεν στηρίζει πουθενά. 1ο αυθαίρετο δεδομένο: ο άνθρωπος αυτός (με τα παραπάνω χαρακτηριστικά) "δεν γνωρίζει" και δεύτερο αυθαίρετο δεδομένο "η Φύση είναι ο θεός που λατρεύει (τρίτο επίπεδο αυθαίρετων δεδομένων)" Βάση της θεωρίας αυτής εξάγει ένα συμπέρασμα (το οποίο έχει μόνο την αξία μία θεωρητικής διατύπωσης, δηλαδή μόνο μίας ιδέας προς διερεύνηση, η οποία επιβάλει αυθαίρετα δεδομένα). Το συμπέρασμα: Ο άνθρωπος είναι το πιο παράλογο είδος Βάση της δομής που στηρίχθηκε η άποψη (δεδομένα, θεωρία, συμπέρασμα), διατυπώνω αναλυτικά αυτό που παρουσιάστηκε σε 3 φράσεις: Για τους ανθρώπους που πιστεύουν σε έναν αόρατο Θεό και ταυτόχρονα καταστρέφουν μία ορατή Φύση, οι οποίοι θεωρείται αυθαίρετα ότι δεν γνωρίζουν ότι η φύση που καταστρέφουν είναι θεός και μάλιστα ο συγκεκριμένος θεός που αυτοί πιστεύουν, εξάγεται το συμπέρασμα ότι είναι παράλογοι και αποτελούν ξεχωριστό είδος. Δεν μένει παρά να βρεθεί το αντίστοιχο δείγμα τέτοιων ατόμων, να αποδειχθεί ότι πράγματι δεν γνωρίζουν όσα ισχυρίζεται η θεωρία, να αποδειχθεί ότι η φύση είναι ο συγκεκριμένος θεός που αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν (αν είναι κοινός σε όλο το δείγμα, διότι ο καθένας μπορεί να πιστεύει και σε διαφορετικό θεό) και τότε θα έχουμε το δικαίωμα να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα. Ακόμα και τότε όμως, το μόνο συμπέρασμα που θα μπορούσε να βγει βάση πειραματικού σχεδιασμού είναι ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι (και μόνο οι συγκεκριμένοι άνθρωποι) δεν διαθέτουν γνώση (δεν γνωρίζουν), κάτι που δεν τους καθιστά παράλογους, αλλά αδαείς και μάλιστα μόνο για το συγκεκριμένο θέμα. Το αν αποτελούν ξεχωριστό είδος ή όχι είναι απλά θέμα κατάταξης, το οποίο εξ' ορισμού είναι κάτι αυθαίρετο, απλά υπακούει σε κανόνες που αποφασίστηκε ότι ισχύουν. Προσωπικά η συγκεκριμένη πληροφορία δεν μου χρειάζεται κάπου, επομένως δεν με απασχολεί αν θα γίνει το συγκεκριμένο πείραμα ή όχι. Ακόμα και σαν θεωρία μου είναι άχρηστη διότι δεν είναι σε θέση να εξάγει ένα χρήσιμο (για εμένα) συμπέρασμα. Προσωπικά η συγκεκριμένη άποψη δεν με απασχολεί. Όποιος διαβάζοντας την άποψη έβγαλε το συμπέρασμα ότι "Η ανθρωπότητα είναι παράλογη", επειδή θεώρησε δεδομένα και σωστά ότι η ανθρωπότητα καταστρέφει τη φύση και ταυτόχρονα πιστεύει σε έναν συγκεκριμένο θεό και ταυτόχρονα δεν το ξέρει, αλλά η φύση αυτή είναι ένας θεός και μάλιστα ο συγκεκριμένος θεός που η ανθρωπότητα πιστεύει, ίσως πρέπει να προβληματιστεί. Αν δε αδυνατώντας να αναλύσει την ίδια την άποψη, επηρεάστηκε από το ποιος την είπε (θετικά ή αρνητικά), τότε πρέπει να προβληματιστεί ακόμα περισσότερο, διότι αποτελεί εύκολο θύμα χειραγώγησης. Την παραπάνω άποψη, ο καθένας έχει δικαίωμα να την διατυπώσει, να την υποστηρίζει, να την έχει, να την πιστεύει. Ο καθένας έχει αυτό το δικαίωμα για την κάθε άποψη, για αυτές που υπάρχουν και για αυτές που θα δημιουργηθούν. Εγώ, έχω κάθε δικαίωμα να την επεξεργαστώ, να την απορρίψω, να την αποδεχτώ, να την αποτρέψω, να την αναπαράξω. Έχω ακόμα δικαίωμα να την αλλοιώσω, να την διορθώσω, να την βελτιώσω, να την μεταλλάξω, αρκεί μετά από κάθε αλλαγή να την παρουσιάσω ως δική μου, και όχι ως του προηγούμενου, ώστε να αναλάβω και την ευθύνη αυτών που λέω και πιστεύω, είτε ισχύουν είτε όχι. Κανείς μα κανείς!!! Δεν έχει δικαίωμα να επιβάλει οποιαδήποτε άποψη σε οποιονδήποτε άνθρωπο και οποιαδήποτε πράξη πηγάζει από αυτήν. Πότε αξίζει να ακούμε έναν άνθρωπο; Πάντα! Η άποψή του μπορεί να μη μας αρέσει, να μη μας χρειάζεται, να μη συμφωνούμε με αυτή. Ο άνθρωπος, πάντα αξίζει, ανεξάρτητα από την άποψή του. Επειδή αξίζει ο άνθρωπος είμαι υποχρεωμένος να ακούσω την άποψή του; Όχι! Θα την ακούσω αν έχω χρόνο, διάθεση, επιθυμία. Το ότι δεν έχω επιθυμία να ακούσω μία άποψη μειώνει την ίδια ή αυτόν που την έχει; Όχι! Απλούστατα, εγώ εκείνη τη στιγμή δεν έχω επιθυμία να την ακούσω. Επειδή αξίζει ο άνθρωπος, σημαίνει ότι αξίζει και η άποψη; Όχι! Εγώ θα κρίνω αν η συγκεκριμένη άποψη, την συγκεκριμένη περίοδο, αξίζει για εμένα ή όχι. Αν εγώ κρίνω ότι μία άποψη δεν έχει αξία για εμένα, σημαίνει ότι δεν έχει αξία γενικώς; Όχι! Για κάποιον άλλο μπορεί να έχει τεράστια αξία και χρησιμότητα. Μπορώ να αλλάξω άποψη για μία άποψη; Φυσικά! Ανά πάσα ώρα και στιγμή. Ποιός έχει ευθύνη για μία άποψη; Αυτός που την εκφέρει. Ποιός έχει ευθύνη για τις συνέπειες μίας άποψης; Αυτός που την αποδέχτηκε, έβγαλε τα συμπεράσματα που τον οδήγησαν σε πράξεις και εκτέλεσε τις πράξεις αυτές. Ποιός έχει ευθύνη για την επιβολή μίας άποψης; Αυτός που την επέβαλε.

πράγματι κάτι δεν πάει καλά και προσωπικά πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από τον εαυτό του, από την φυσική τάξη των πραγμάτων και κινείται περισσότερο στο τι κάνει ο άλλος και στο πως να ελέγξει τις καταστάσεις γύρω του, αντί να βρίσκεται σε αρμονία με αυτές. Η σοφία είναι καθαρά προσωπική υπόθεση, δεν μπορεί κάποιος να αυξήσει την σοφία του άλλου. Ακόμα και να υπάρχουν σοφοί άνθρωποι στην εποχή μας, λίγοι θα ενδιαφερθούν για να τους μάθουν, λιγότεροι θα προλάβουν χρονικά να το κάνουν και ακόμα λιγότεροι θα είναι σε θέση να τους αντιληφθούν.

Μάλλον έχει μία μεγάλη δόση αλήθειας αν μιλάμε για την απόλυτη τιμή της σοφίας. Από την άλλη, όλα είναι σχετικά.

Πώς αντιλαμβάνεστε τη βία; Πόσο ανεκτικοί είσαστε απέναντί της; Πώς την αντιμετωπίζετε; (Δεν αναφέρομαι μόνο στη σωματική βία)

Κάθε άνθρωπος αποτελεί μία μοναδική οντότητα, διαφορετική από κάθε άλλη όμοια οντότητα. Μπορεί να υπάρξει σταθερή προσωπικότητα όπου κάθε πτυχή της εκφράζεται ελεύθερα; Μπορεί να υπάρξει σταθερή οικογένεια όπου τα μέλη της εκφράζουν ανοιχτά τις απόψεις τους; Μπορεί να υπάρξει σταθερό σόι όπου κάθε οικογένεια εκφράζει ανοιχτά τις επιθυμίες της; Μπορεί να υπάρξει σταθερό χωριό όπου κάθε σόι εκφράζει ανοιχτά τις πεποιθήσεις του; Μπορεί να υπάρξει σταθερό κράτος όπου κάθε χωριό εκφράζει ανοιχτά τα συμφέροντά του; Μπορεί να υπάρξει σταθερή ανθρωπότητα όπου κάθε κράτος διεκδικεί την ύπαρξή του; Ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να επηρεάσει μόνο τον εαυτό του. Αν έχει καταφέρει να ισορροπήσει την προσωπικότητά του, ας προχωρήσει στην οικογένειά του, έπειτα στο σόι του, έπειτα στην τοπική του κοινωνία, έπειτα στο κράτος του και έπειτα στις γειτονικές χώρες. Οποιαδήποτε άλλη σειρά αποτελεί υπεκφυγή και υποκρισία. Ναι, μπορεί να υπάρξει ισορροπία και αρμονία, αρκεί να ξεκινάει μέσα από την κάθε προσωπικότητα. Όχι, δεν μπορεί να υπάρξει σταθερότητα, διότι ''τα πάντα ρει και ουδέν μένει''. Ο άνθρωπος καθημερινά εξελίσσεται (σε κάτι καλύτερο ή κάτι χειρότερο). Η κατάσταση είναι δυναμική και συνεχής. Πώς είναι δυνατόν να ισχυριστούμε ότι ένα σύνολο από δυναμικές μονάδες μπορεί να είναι σταθερό; Μπορεί ο άνθρωπος να αποδεχτεί την διαφορετικότητα και το άγνωστο; Ναι, μπορεί. Όμως απαιτείται καλλιέργεια* *καλλιέργεια= καλό+έργο έργο= ποσό ενέργειας που δαπανάται για τη μεταβολή μίας κατάστασης, το δημιούργημα.

Ποσειδώνιε Ερμή σου υπενθυμίζω ότι έχεις αποδεκτεί τους Όρους του Forum. Ρίξε πάλι μία ματιά και πράξε ανάλογα. Αν δεν τους κατανοείς, μπορώ να σε βοηθήσω. Αν δεν θες να τους κατανοήσεις, πιθανότατα δεν έχεις λόγο να συμμετέχεις.

Αν πράγματι μπερδεύτηκα, σου ζητώ συγνώμη. Αδιαφόρησε για όσα είπα και συνέχισε σα να μην έγινε τίποτα. Αν δεν μπερδεύτηκα, το μήνυμα το πήρες Το φόρουμ είναι κομμάτι της σελίδας Art of Wise. Προφανώς είναι ένα κοινωνικό θέμα αυτό που σχολιάζεις και σαφέστατα είναι πολύ σοβαρό και ουσιαστικό. Μπορούμε να το αναλύσουμε όσο θέλουμε και για όσο θέλουμε, όσο έχει προεκτάσεις σε Εσωτερισμό, Μεταφυσική, Μαγεία, ή απλούστερα με την Τέχνη γενικά. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να σε αποθαρρύνω ή να σε αποπάρω. Απλά σε ενημερώνω για το πλαίσιο στο οποίο κινείται ο χώρος. Σου εύχομαι καλή συνέχεια

Φίλε Πάνα, Το συγκεκριμένο θέμα που άνοιξες είναι πολιτικό και δεν έχει σχέση με τα θέματα που πραγματεύεται ο χώρος. Θα ήταν καλύτερα να το σταματήσουμε εδώ. Επίσης, όπως σου έχουμε ξαναπεί τόσες φορές, κάνε κάτι για τα ορθογραφικά λάθη. Καλή συνέχεια!

Καλωσήρθες Φίλιππε, σου εύχομαι καλή παραμονή και αποδοτικό ταξίδι.

"Όσο περισσότερες συνήθειες, τόσο λιγότερη ελευθερία"

"Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι έλκονται από το Θεό ή τη Φύση, ενώ απλώς απεχθάνονται τον Άνθρωπο" ~William Ralph Inge

Συγκλονιστικό βίντεο!

Το αν ένα άτομο αδυνατεί να κατανοήσει ή να εφαρμόσει κάτι, δεν σημαίνει ότι αυτό το κάτι είναι ακατανόητο ή μη εφαρμόσιμο. Μην κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια. Επίσης, το να απαντάς σε μία φράση συνειδητοποίησης με ένα παράδειγμα πίστης ως επιχείρημα, είναι άτοπο. Όσο και να πιστεύεις ότι πετάς -χωρίς τεχνητά μέσα- δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, παρά μόνο μέσα στο μυαλό σου. Αν συνειδητοποιήσεις ότι μπορείς να κολυμπήσεις, κάποια στιγμή θα το καταφέρεις, ανεξάρτητα από το πόσο καλά θα το κάνεις. Κάθε άνθρωπος λοιπόν, όσο ανελεύθερος κι αν είναι, δεν χρειάζεται να είναι αυτό που θέλουν οι άλλοι να είναι. Το σε τί βαθμό το έχει καταφέρει, είναι άλλο θέμα. Και πάλι όμως, δεν χρειάζεται... Θεωρώ ότι η φράση αυτή, αν και διατυπωμένη πολύ απλά και λιτά χωρίς το γλωσσικό ένδυμα ενός λόγιου σοφού, αποτελεί τον βασικό πυρήνα της ατομικής ελευθερίας. Είναι αναμενόμενο να υπάρχουν αντιδράσεις αποστροφής μέσα από μία ανελεύθερη κοινωνία, που εκθειάζει και ''ποθεί'' την ελευθερία, αλλά την φοβάται και αρνείται να πληρώσει το αντίτιμο.

Όμορφα τα λεκτικά και ετυμολογικά παιχνίδια, αλλά το θεωρώ παιδαριώδες να ρίχνουμε το επίπεδο συζήτησης και επιχειρηματολογίας σε λογοπαίγνια και παραποιήσεις λέξεων. Ας κινηθούμε καλύτερα στις έννοιες, παρά στις λέξεις; Καμία κοινωνία, κανένα ''Ανθρώπινο Σύστημα'' και κανένας άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα να καθορίζει το τι είναι το κάθε άτομο. Μπορεί να νομίζει ότι είναι, μπορεί να θέλει να είναι, δεν μπορεί όμως να καθορίζει. Το τι είναι το κάθε άτομο είναι μία εντελώς προσωπική και εσωτερική απόφαση και εξουσία. Η διατύπωση της αρχικής φράσης ''Δεν χρειάζεται να είμαι αυτό που θέλετε να είμαι.'' είναι ουσιαστικά η συνειδητοποίηση του ατόμου ότι έχει την πλήρη, απόλυτη και αποκλειστική εξουσία στην προσωπικότητά του και στις ποιότητές του. Η φράση αποκτά νόημα και αξία όχι όταν την επικοινωνεί το άτομο στην κοινωνία, αλλά στον ίδιο του τον εαυτό.

Το ότι δεν ξέρεις πώς είναι ο άλλος πριν τον επιλέξεις, δεν σου δίνει το δικαίωμα να ορίζεις την συμπεριφορά του. Αν αυτός έχει δεσμευτεί να την έχει και τελικώς δεν την έχει, αυτό σημαίνει ότι ψεύδεται. Έχει κάθε δικαίωμα να ψεύδεται εφόσον το επιθυμεί και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να του επιβάλει το αντίθετο. Ως συμπεριφορά την δέχομαι, αλλά δεν την ανέχομαι. Προσωπικά δεν ζητώ να αλλάξει συμπεριφορά μόνο και μόνο επειδή έτσι θέλω εγώ, όμως απαιτώ να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του. Συνεχίζω να εμμένω στην αρχική φράση. Φοίνικα δεν κατάλαβα την διατύπωση της άποψής σου. Μπορείς σε παρακαλώ να την διατυπώσεις πιο αναλυτικά;

Θα διαφωνήσω outis, διότι η σειρά πάει ανάποδα. Αν κάποιος είναι αυτό που θέλουμε, τον επιλέγουμε για πρωθυπουργό. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να επιλέγει πώς θα συμπεριφερθεί ο άλλος, ούτε κάποιος είναι υποχρεωμένος να συμπεριφερθεί όπως θέλουν οι άλλοι. Αν μία συμπεριφορά δεν είναι επιθυμητή ή ανεκτή, απλά είτε το άτομο συμμορφώνεται με δική του βούληση, είτε αλλάζει περιβάλλον.

Η κρίση είναι εσωτερική, τριτευόντως οικονομική. Γι'αυτό άλλωστε δεν συνεννοούμαστε...