Kouranis

Για να Ζήσεις πρέπει πρώτα να Πεθάνεις. Αλλά ποιός έχει πραγματικά τα κότσια να σκοτώσει τον πολύτιμο και ταυτόχρονα μίζερο εαυτούλη του; *** Αποσπάσματα απο το βιβλίο του Βίλχελμ Ράιχ «Άκου, Ανθρωπάκο!» Σε ονομάζουν «Ανθρωπάκο», «Κοινό Άνθρωπο». Λένε ότι μια νέα εποχή άρχισε, η «Εποχή του Κοινού Ανθρώπου». Δεν το λές εσύ αυτό, Ανθρωπάκο. Το λένε αυτοί, οι αντιπρόεδροι των μεγάλων εθνών, οι εκλελεγμένοι ηγέτες της εργατιάς, οι μετανοιωμένοι απόγονοι των μπουρζουάδων, οι πολιτικοί και οι φιλόσοφοι. Σου δίνουν το μέλλον μα δε ρωτάνε για το παρελθόν σου. Είσαι κληρονόμος ενός φοβερού παρελθόντος. Η κληρονομιά σου είναι σαν πυρωμένο διαμάντι στο χέρι σου. (...) Απ?τις σκέψεις σου και τις πράξεις σου εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Μα οι δάσκαλοι σου και οι αφέντες σου ποτέ δε σου λένε ποιός είσαι και πώς σκέφτεσαι, κανείς δεν τολμά να σ?επικρίνει στο μόνο σημείο που θα μπορούσε να σε κάνει στιβαρό κυβερνήτη της μοίρας σου. Είσ? «ελεύθερος» μόνο με μια έννοια: ελεύθερος απο μόρφωση για το πώς θα ρυθμίζεις μόνος σου τη ζωή σου, ελεύθερος απο αυτοκριτική. Αφήνεις τους ανθρώπους της εξουσίας να αναλάβουν δύναμη «για το καλό του Ανθρωπάκου». Μα εσύ ο ίδιος μένεις σιωπηλός. Δίνεις στους ανθρώπους της εξουσίας, ή σ?ανθρώπους με κακόβουλες προθέσεις, τη δύναμη να σε αντιπροσωπεύουν. Και πολύ αργά ανακαλύπτεις ότι πάντα είσαι το κορόιδο. Σε νιώθω. Γιατί πολλές φορές σ?έχω δει γυμνό, σωματικά και ψυχικά, χωρίς τη μάσκα, χωρίς τη ταυτότητα του κόμματος, χωρίς τον πατριωτισμό σου. Γυμνό σαν νεογέννητο μωρό, γυμνό σαν ένα Στρατάρχη με τα εσώρουχα. (...) Θα σου πώ πώς πραγματικά είσαι Ανθρωπάκο, γιατί στ?αλήθεια πιστεύω στο υπέροχο μέλλον σου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ανήκει σε σένα. Γι?αυτό πρώτα απ?όλα, κοίταξε τον εαυτό σου. Δές τον όπως είναι στην πραγματικότητα. Άκου αυτό που κανένας απ?τους Ηγέτες σου και τους εκπροσώπους σου δεν τολμά να σου πεί: Είσαι ένας «κοινός Ανθρωπάκος». Κατάλαβε το διπλό νόημα αυτών των λέξεων: «κοινός» και «Ανθρωπάκος». Μη φεύγεις. Βρές το θάρρος να κοιτάξεις τον εαυτό σου. «Με ποιό δικαίωμα μου λές τι να κάνω;» Βλέπω την ερώτηση αυτή στο φοβισμένο βλέμμα σου. Ακούω την ερώτηση απ?το αυθάδες στόμα σου. Φοβάσαι να κοιτάξεις τον εαυτό σου, φοβάσαι την κριτική, Ανθρωπάκο, όπως φοβάσαι και τη δύναμη που σου υπόσχεται κάποιος. Δε θάξερες πώς να τη χρησιμοποιήσεις μια τέτοια δύναμη. Δεν τολμάς να σκεφτείς ότι κάποτε μπορεί να αισθανθείς διαφορετικά: ελεύθερος και όχι καταπτοημένος, ευθύς και όχι πονηρός, να ερωτεύεσαι ανοιχτά και όχι «ώς κλέπτης εν νυκτί».(...) Ο μεγάλος άνθρωπος επομένως ξέρει πότε και πού είναι μικρός. Ο Ανθρωπάκος δεν ξέρει ότι είναι μικρός και φοβάται να το μάθει. Συγκαλύπτει τη μικρότητα του με ψευδαισθήσεις δύναμης και μεγαλείου, με τη δύναμη και το μεγαλείο άλλων. Είναι περήφανος για τους μεγάλους στρατηγούς του, μα όχι περήφανος για τον εαυτό του. Θαυμάζει τη σκέψη που δεν έκανε και όχι τη σκέψη που έκανε. Πιστεύει στα πράγματα, τόσο πιο απόλυτα, όσο λιγότερο τα καταλαμβαίνει, και δεν πιστεύει την ορθότητα αυτών των εννοιών που τις κατανοεί πιο έυκολα. ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΟΔΗΓΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ. Κανένας άλλος ? κανένας άλλος εκτός απο σένα δε φέρνει την ευθύνη για την σκλαβιά σου. Αυτό είναι κάτι το καινούργιο για σένα, έτσι δεν είναι; Οι απελευθερωτές σου σου λένε ότι δυνάστες σου είναι ο Γουλιέλμος, ο Νικόλαος, ο Πάπας Γρηγόριος ο 28ος, ο Μόργκαν, ο Κρούπ, ο Φόρντ. Και οι «απελευθερωτές» σου ονομάζονται Μουσολίνι, Ναπολέων, Χίτλερ, Στάλιν. Σου λέω λοιπόν ότι μόνο εσύ ο ίδιος μπορείς να γίνεις απελευθερωτής του εαυτού σου.(...) Η σκέψη μου μου λέει: «Πές την αλήθεια, ό,τι και αν αυτό σου κοστίσει». Ο Ανθρωπάκος μέσα μου λέει: «Είναι ηλίθιο να εκτίθεσαι στον Ανθρωπάκο, να εγκαταλείπεσαι στο έλεος του. Ο Ανθρωπάκος δε θέλει ν?ακούει την αλήθεια για το άτομο του. Δε θέλει να αναλάβει τη μεγάλη ευθύνη που έπεσε στα χέρια του. Θέλει να παραμείνει Ανθρωπάκος ή να γίνει ένας μεγάλος Ανθρωπάκος. Θέλει να γίνει πλούσιος, ή αρχηγός κόμματος, ή διοικητής λεγεώνος ή γραμματέας του Συλλόγου Ηθικής Αναγέννησης. Σε φοβάμαι βαθειά Ανθρωπάκο. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι. Εγώ ο ίδιος ήμουν κάποτε Ανθρωπάκος ανάμεσα σ?εκατομμύρια άλλα Ανθρωπάκια. Μετά έγινα φυσικός επιστήμονας και ψυχίατρος και άρχισα να βλέπω πόσο άρρωστος είσαι και πόσο επικίνδυνος γίνεσαι με την αρρώστια σου. Άρχισα να καταλαμβαίνω ότι πρόκειται για δική σου, εσωτερική συγκινησιακή αρρώστια ?και όχι κάποια εξωτερική δύναμη- που συνέχεια σε καταπιέζει, ακόμα και όταν δεν υπάρχει φαινομενικά καμιά εξωτερική πίεση. Θα είχες απο καιρό αποτινάξει τους τυράννους αν ήσουν εσωτερικά ζωντανός και υγιής. (...) Δεν έχεις αισθητήριο όργανο για να ξεχωρίζεις τον πραγματικό μεγάλο άνθρωπο. Ο τρόπος ζωής του, ο πόνος του, η επιθυμία του, ο θυμός του, η πάλη του για σένα, σου είναι άγνωστα. Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι υπάρχουν άντρες και γυναίκες που δεν μπορούν να σε καταπιέσουν και να σε εκμεταλλευτούν και που θέλουν να είσαι ελεύθερος, ειλικρινής και τίμιος. Δεν αγαπάς τους άντρες αυτούς και τις γυναίκες γιατί είναι ξένοι πρός την ύπαρξη σου. Είναι απλοί και ακέραιοι γι?αυτούς η αλήθεια είναι ότι για σένα η πονηριά. Κοιτάζουν τον εσωτερικό σου κόσμο, όχι με χλευασμό, αλλά με πόνο για τη μοίρα του ανθρώπου. (..) Ο μεγάλος άνθρωπος, αντίθετα με σένα, δεν βάζει σαν στόχο στη ζωή του τα λεφτά, ή τον καλό κοινωνικά γάμο των κοριτσιών του, ή την πολιτική σταδιοδρομία, ή τους ακαδημαικούς τίτλους ή το βραβείο Νόμπελ. Για το λόγο αυτό, επειδή δε είναι σαν και σένα, τον αποκαλείς «μεγαλοφυία» ή «παλαβό». (...) Τον ονομάζεις «ακοινώνητο» επειδή προτιμά τη μελέτη, μόνος με τις σκέψεις του ή το εργαστήριο, με τη δουλειά του, και όχι τα άδεια και χαζά κοινωνικά «πάρτυ» σου. Τον αποκαλείς τρελό επειδή ξοδεύει τα λεφτά του για επιστημονική έρευνα και όχι για ν?αγοράζει μετοχές και να συσσωρεύει αποθέματα σαν και σένα. Τολμάς Ανθρωπάκο, απ?τα βάθη της έσχατης κατάπτωσης σου, ν?αποκαλέσεις τον απλό και ειλικρινή άνθρωπο «ανώμαλο», συγκρίνοντας τον με σένα, το πρότυπο της «ομαλότητας», τον «homo normalis». Τον μετράς με το δικό σου μέτρο, της μικροπρέπειας, και βρίσκεις ότι δεν ανταποκρίνεται στις δικές σου προδιαγραφές ομαλότητας. (...) Είναι αλήθεια, θέλεις να έχεις «μεγαλοφυείς» και είσαι πρόθυμος να τους προσφέρεις σεβασμό. Μα θέλεις ένα «καλό» μεγαλοφυή, κάποιον ευπρεπή, μετριοπαθή και χωρίς σαχλαμάρες, με δύο λόγια ένα σοβαρό, μετρημένο και συμμαζεμένο μεγαλοφυή και όχι έναν ανάγωγο κι ατίθασο μεγαλοφυή που γκρεμίζει τους φραγμούς και τους περιορισμούς σου. Θέλεις ένα προσγειωμένο, με κομμένα τα φτερά και καλοντυμένο μεγαλοφυή που, χωρίς να ντρέπεσαι, μπορείς να περιφέρεις πανηγυρικά στους δρόμους της πόλης σου. Να ποιός είσαι Ανθρωπάκο. Κάνεις μόνο για να ανακατεύεις το φαγητό και για να το σερβίρεις με την κουτάλα, μα δεν μπορείς να το δημιουργήσεις. Να γιατί είσαι αυτός που είσαι, όλη σου τη ζωή κλεισμένος σ?ένα βαρετό γραφείο, ή σκυμμένος στο τραπέζι σχεδίασης η περιορισμένος στο συζυγικό ζουρλομανδύα ή φυλακισμένος σε μια αίθουσα να μαθαίνεις γράμματα σε παιδιά που μισείς. Δεν πρόκειται να αναπτυχθείς και δεν έχεις καμιά δυνατότητα για καινούργιες σκέψεις, γιατί πάντα έπαιρνες, πάντα σέρβιρες με την κουτάλα το φαγητό που κάποιος άλλος σου το έφερνε έτοιμο μέσα σ?ασημένιο πιάτο. (...) Τι σε κινεί να κάνεις πράγματα σαν και αυτά: να εξευτελίζεις τον άνθρωπο που παντρεύτηκες επειδή σ?απογοήτευσε, να βασανίζεις το παιδί σου επειδή απέτυχε να ευχαριστήσει τον κακεντρεχή γείτονα, να προδίνεις τους φίλους σου(..), να λές ψέματα εκεί που χρειάζεται η αλήθεια και να καταδιώκεις πάντα την αλήθεια και ποτέ το ψέμα. Είσαι πάντοτε με το μέρος των διωκτών Ανθρωπάκο. Για να αποκτήσει την εύνοια σου, Ανθρωπάκο, για να κερδίσει την άχρηστη φιλία σου ο μεγάλος άνθρωπος πρέπει να φέρει τον εαυτό του στα μέτρα σου, θα έπρεπε να μιλά με το τρόπο που μιλάς, θα έπρεπε να στολιστεί με τις αρετές σου. Αλλά αν είχε τις αρετές σου, τη γλώσσα σου και τη φιλία σου, δε θα?ταν πια μεγάλος, ειλικρινής και απλός. Απόδειξη: οι φίλοι σου που μιλάνε όπως θέλεις εσύ να μιλάνε, ποτέ δεν ήταν μεγάλοι άνδρες. (...) Ξέρω ότι έχεις τις «μεγάλες στιγμές» σου στη ζωή, στιγμές «έκστασης» και «μεγαλείου», στιγμές «μεσουρανήματος». Αλλά δεν έχεις το σθένος να πετάξεις όλο και πιο ψηλά, ν?αφήσεις την αγαλίαση να σε μεταφέρει στα ουράνια. Φοβάσαι το πέταγμα, φοβάσαι το ύψος και το βάθος. Ο Νίτσε σου το είπε καλύτερα, πρίν απο πολύ καιρό. Μα δεν σου είπε γιατί είσαι έτσι. Προσπάθησε να σε μεταμορφώσει σ?έναν υπεράνθρωπο, έναν «Ubermensch», ώστε να μπορείς να ξεπεράσεις το ανθρώπινο στοιχείο μέσα σου. Ο «Υπεράνθρωπος» του έγινε ο «Φύρερ Χίτλερ» σου και σύ έμεινες υπάνθρωπος, ένας «Untermensch». Θέλω να πάψεις να είσαι «Untermensch» και να γίνεις ο εαυτός σου. Ο εαυτός σου και όχι η εφημερίδα που διαβάζεις, ούτε η άθλια γνώμη του κακού γείτονα σου. (...) Ζητάς την ευτυχία στη ζωή μα η σιγουριά έχει μεγαλύτερη σημασία για σένα, ακόμη και αν σου κοστίσει το χέρι σου ή τη ζωή σου. Κι επειδή ποτέ δεν έμαθες να δημιουργείς ευτυχία, να την απολαμβάνεις και να την προστατεύεις, δεν μπορείς να καταλάβεις τη γενναιότητα του ειλικρινούς ατόμου. Θέλεις να μάθεις τι είσαι Ανθρωπάκο; Άκου στο ραδιόφωνο τις διαφημίσεις των καθαρτικών, της οδοντόκρεμας, των αποσμητκών κτλ. Μα δεν καταφέρνεις ν?ακούσεις τη μουσική της προπαγάνδας. (...) Απο καιρό σου είπα ότι κι εσύ μπορείς να μιλάς και να γράφεις σαν κι εμένα, αρκεί μόνον, ώ μικρέ και εκλεκτέ άνθρωπε, να μην ουρλιάζεις πάντοτε, «ζήτω ο Σωτήρας μας». Γιατί η νικητήρια αυτή κραυγή νεκρώνει το πνέυμα σου και παραλύει τη δημιουργική σου φύση. Δεν καταδιώκεις την «ανύπαντρη μητέρα» σαν ανήθικο πλάσμα, Ανθρωπάκο; Δεν κάνεις αυστηρό διαχωρισμό μεταξύ των παιδιών που γεννήθηκαν «εντός του γάμου» και είναι «νόμιμα» και των παιδιών που γεννήθηκαν «εκτός του γάμου» και είναι «παράνομα»; Άθλιο πλάσμα δεν έχεις ιδέα του τι λές: Σέβεσαι το Χριστό. Ο Χριστός γεννήθηκε απο μια γυναίκα που δεν είχε πιστοποιητικό γάμου. Έτσι, χωρίς να το καταλαμβαίνεις, σέβεσαι στο πρόσωπο του Χριστού τον πόθο σου για σεξουαλική απελευθέρωση, γυναικόδουλε Ανθρωπάκο. Έκανες τον «παράνομα» γεννημένο Χριστό, παιδί του Θεού, που δεν ξεχωρίζει παράνομα και νόμιμα παιδιά. Μ?αργότερα σαν Απόστολος Παύλος, άρχισες να κυνηγάς τα παιδιά του αληθινού έρωτα και να παρέχεις στα παιδιά του αληθινού μίσους την προστασία των θρησκευτικών σου νόμων. Είσαι ένας πανάθλιος Ανθρωπάκος. (...) Δεν έχεις την παραμικρή ιδέα για το γεγονός ότι η ακάθαρτη φαντασία σου και η σεξουαλική σου ανευθυνότητα σου περνούν στα χέρια τις χειροπέδες του νόμου «περί γάμου». Αισθάνεσαι κακόμοιρος και μικρός, βρωμερός, ανίκανος, άκαμπτος, άψυχος και άδειος. Δεν έχεις γυναίκα ή αν έχεις θέλεις να την «κάνεις δική σου» μόνο και μόνο για ν?αποδείξεις ότι είσαι «άντρας». Δεν ξέρεις τι είναι ο έρωτας. Έχεις δυσκοιλιότητα και παίρνεις καθαρτικά. Μυρίζεις άσχημα και το δέρμα σου είναι λιπαρό. Δεν έχεις κανένα αίσθημα για το παιδί στην αγκαλιά σου, γι?αυτό το μεταχειρίζεσαι σαν σκυλί, που μπορείς να δέρνεις όποτε θέλεις. (...) Η βάση κάθε μεγάλου επιτεύγματος, που διαπλάθηκε με βάση την αλήθεια και όχι τη σιγουριά, είναι: να καταβροχθιστεί λαίμαργα απο σένα, και να απορριφθεί πάλι με τα κόπρανα σου.(...) Πολλοί, πάρα πολλοί, θαρραλέοι και μοναχικοί άνθρωποι σου έχουν πεί, απο πολύ καιρό τι πρέπει να κάνεις.(...)Ξανά τις πήρες στραβά, κάνοντας κατευθυντήρια γραμμή της ζωής σου ένα ασήμαντο λάθος τους και όχι τη μεγάλη αλήθεια τους(...) Ρωτάς γιατί το κάνεις αυτό. Δε νομίζω ότι ρωτάς με σοβαρό σκοπό. Γίνεσαι έξω φρενών όταν ακούς την αλήθεια. (...) Είχες να διαλέξεις μεταξύ της μαγευτικής απλότητας του Χριστού και της διδασκαλίας του Παύλου για αγαμία του κλήρου και υποχρεωτικό ισόβιο γάμο για σένα. Διάλεξες την αγαμία και τον υποχρεωτικό γάμο, ξεχνώντας την απλή μητέρα του Ιησού που γέννησε το γιό της μόνο απο αγάπη.(...) Είχες να διαλέξεις μεταξύ της απάνθρωπης Ιεράς Εξέτασης και της αλήθειας του Γαλιλαίου. Βασάνισες το μεγάλο Γαλιλαίο, που απ?τις αποκαλύψεις του κερδίζεις ακόμα λεφτά, υποβάλλοντας τον στις έσχατες ταπεινώσεις. Είχες να διαλέξεις μεταξύ της πλήρους κατανόησης των διανοητικών διαταραχών και της θεραπείας τους με ηλεκτροσόκ. Διάλεξες το ηλεκτροσόκ για να μην έρθεις αντιμέτωπος με τις γιγαντιαίες διαστάσεις της αθλιότητας σου, για να συνεχίσεις να μένεις τυφλός εκεί όπου απαιτείται καθαρή, διαπεραστική όραση. Οι δικτάτορες και οι τύραννοι, οι κατεργάρηδες και οι φαρμακόγλωσσες, τα σκουλήκια και οι λύκοι θα πάθουν ό,τι προέβλεψε κάποτε ένας σοφός: Σπόρο αγίων λόγων φύτεψα σ?ετούτο δω τον κόσμο. Απο καιρό όταν θάχουνε οι φοινικές πεθάνει κι οι πέτρες εξαφανιστεί, απο καιρό όταν θάχουνε οι τρίσλαμπροι μονάρχες σαν ξερά φύλλα σαρωθεί μπρός στην ορμή τ?ανέμου, μέσα σε χίλιες κιβωτούς ο λόγος μου θα πλέει πάνω απ?τους κατακλυσμούς. Στο τέλος θα νικήσει! *** ?If you cannot understand this primal script of magic-swallow the whole damn book: then you will obtain astonishing results.? A.O.S

Αφιερωμένο στους "μάγους του Σαββατοκυρίακου"... Moonspell As We Eternally Sleep On It The seed of Men, From trees now freezing. All silvered leaves With messages written The Imitators In sequences bright. All perpetrators In chains of gold. From the Wait we got our hearts so wet. The Legend rains our drops of sweat. Sweet all the Season. The crop is Death. Reaped on the Rush. You hate yourself. The best of Men, Through racks now stumbling. Learning the blind walk. All apprentices. The fieriest Men, In sheep's clothing, Have bor exhausted To everything. And yes we all believe in Madness. We are being born at the sound of Ends. And yes we all believe in cruelty We breed it out so easily. It used to be the pride of Men, Now a flame put out by the cold in his hand. And yes we all have signed the pacts. We knew so well nothing was left. And yes we still believe in Beauty As we eternally sleep on it. The last of Men All hide in here Domesticated by everything What's left of the Man I had within, Now gone forever The Beast sets in. And yes we all believe in Fury. When nothing else is supposed to be. Consumed are now all the rewards, As we eternally...

Doors Break on through You know the day destroys the night Night divides the day Tried to run Tried to hide Break on through to the other side Break on through to the other side Break on through to the other side, yeah We chased our pleasures here Dug our treasures there But can you still recall The time we cried Break on through to the other side Break on through to the other side Break on through to the other side Everybody loves my baby Everybody loves my baby She gets, she gets, she gets She gets high I found an island in your arms A country in your eyes Arms that chain us Eyes that lied Break on through to the other side Break on through to the other side Break on through, oh, oh yeah ! Made the scene from week to week Day to day, hour to hour The gate is straight Deep and wide Break on through to the other side Break on through to the other side Break on through, break on through Break on through, break on through Hey, hey, hey, hey, hey, hey, hey, hey, hey

Metallica Wherever I may Roam ...and the road becomes my bride I have stripped of all but pride So in her I do confide And she keeps me satisfied Gives me all I need ...and with dust in throat I crave Only knowledge will I save To the game you stay a slave Rover wanderer Nomad vagabond Call me what you will But Ill take my time anywhere Free to speak my mind anywhere And Ill redefine anywhere Anywhere I may roam Where I lay my head is home ...and the earth becomes my throne I adapt to the unknown Under wandering stars Ive grown By myself but not alone I ask no one ...and my ties are severed clean The less I have the more I gain Off the beaten path I reign Rover wanderer Nomad vagabond Call me what you will But Ill take my time anywhere Im free to speak my mind anywhere And Ill never mind anywhere Anywhere I may roam Where I lay my head is home But Ill take my time anywhere Free to speak my mind And Ill take my find anywhere Anywhere I may roam Where I lay my head is home Carved upon my stone My body lie, but still I roam Wherever I may roam :cheerful:

Bob Seger Turn the Page On a long and lonesome highway East of Omaha You can listen to the engine moanin' out his one note song You can think about the woman or the girl you knew the night before But your thoughts will soon be wandering the way they always do When you're ridin' sixteen hours and there's nothin' much to do And you don't feel much like ridin', you just wish the trip was through Here I am On the road again There I am Up on the stage Here I go Playin' star again There I go Turn the page Well you walk into a restaurant, strung out from the road And you feel the eyes upon you as you're shakin' off the cold You pretend it doesn't bother you but you just want to explode Most times you can't hear 'em talk, other times you can All the same old cliches, "Is that a woman or a man?" And you always seem outnumbered, you don't dare make a stand Here I am On the road again There I am Up on the stage Here I go Playin' star again There I go Turn the page Out there in the spotlight you're a million miles away Every ounce of energy you try to give away As the sweat pours out your body like the music that you play Later in the evening as you lie awake in bed With the echoes from the amplifiers ringin' in your head You smoke the day's last cigarette, rememberin' what she said Here I am On the road again There I am Up on the stage Here I go Playin' star again There I go Turn the page Here I am On the road again There I am Up on the stage Here I go Playin' star again There I go There I go

Άρα δεν είναι αναγνωρισμένες. Βλέπεις; Δεν είναι όσους δεν συμμετέχουν, που ενδιαφέρουν αυτά τα ψιλο-υλιστικά "πραγματάκια", αλλά αυτούς που συμμετέχουν και τα διατηρούν με επιμονή και ξεροκεφαλιά και συνεχίζουν τα διαιωνίζουν. Ποιό είναι το πρόβλημα τους δηλαδή; Ίσα ίσα, αφού οι γυναίκες έκαναν δικούς τους οργανισμούς (και δεν "ανακατεύονται στα πόδια μας") γιατί επιμένουμε να μην τις αναγνωρίζουμε; Γιατί τόση επιμονή; Ας τις αναγνωρίσουμε βρε αδελφέ μου να μην έχουμε και τον κάθε σπαστικό/τυχάρπαστο (σαν και του λόγου μου) να μας ρωτάει συνεχώς γι'αυτό το θέμα. Αυτή η παράλογη επιμονή είναι που με βάζει σε σκέψεις, όχι ότι με ενδιαφέρει η αναγνώριση αυτή καθ'εαυτή. Μόνο απ'αυτό μπορεί κανείς να βγάλει πολλά συμπεράσματα (και δεν εννοώ θεωρίες συνομωσίας και παρα-φιλολογίες). Αν εσύ φίλε Ingmar (και δεν σου κάνω προσωπική επίθεση, απλώς αναφέρομαι σε σένα γιατί φαίνεται να είσαι πιο μέσα στα πράγματα) δεν συμφωνείς με αυτή τη μη-αναγνώριση των γυναικών (δεν ζητώ να μου απαντήσεις, θεωρητικά μιλώ) έχεις τη δυνατότητα να εκφράσεις αυτή σου την "ανησυχία" ας πούμε στους υπόλοιπους αδελφούς; Έχεις αυτή την ελευθερία;(θεωρητικά μπορεί να την έχεις, πρακτικά τι συμβαίνει όμως;) Μπορεί να υπάρξουν συνέπειες (τώρα μην πάει το μυαλό πάλι σε Χολλυγουντιανά σενάρια και σκευωρίες) όσο αφορά την πρόοδο σου μέσα στο τάγμα αν εκφράσεις αυτές τις ανησυχίες σου ; Αν αμφισβητίσεις κάποια απο τα δόγματα του; Δεν ζητώ και δεν θέλω να μου απαντήσεις στα πιο πάνω, για διάφορους λόγους. Απλά σου ζητώ να σκεφτείς αυτά τα πράγματα. Απο εκεί και πέρα εννοείται ότι σέβομαι το μονοπάτι που επέλεξες και μακάρι να είναι αυτό που πραγματικά θέλεις και επιπλέον μακάρι χίλιες φορές να κάνω λάθος στις εκτιμήσεις μου, αλλά τι να κάνω όταν ορισμένα πράγματα "βγάζουν μάτια"... Να'σε καλά

Moonspell Wolfshade (A Werewolf Masquerade) She brought the Night hidden in her sad Wolf eyes The perfume of a twilight, her strongest scent Half Wolf, Half female - what a strange wedding Mother Nature has offered us to see... Her mask lays lost in a fatal dawn Closed were the eyes of the Sun. He sleeps. And in the name of Her Father. She will kill. My child kills. Your nightly birth. A requiem God can't forget. For your life is but a celebration of his death Without his thorns in her heart. She wears a shadow as face. A werewolf masquerade. In her eyes the wolfshade. She brought the Night and by the night was brought We are but children of the powers she had set free Strange are the ways of the wolfhearted...

Συμφωνώ και επαυξάνω και σε αυτά που είπε ο Sucore και σε αυτά που είπε ο Ingmar. Αν και απόφυγες να μου απαντήσεις φίλε Ingmar στην ξεκάθαρη ερώτηση μου με ένα απλό ναί ή όχι, δεν πειράζει. Το θέμα (πάλι εγώ ο σπαστικός) είναι ο χαρακτήρας αυτών που δεν αναγνωρίζουν στις γυναίκες το δικαίωμα αυτό. Δηλαδή ναι συμφωνώ, άλλωστε το είπα και πιο πάνω ότι η φύση δεν ασχολείται με "γραφειοκρατίες" και "αναγνωρίσεις" απο τον οποιοδήποτε. Το πρόβλημα είναι ότι πάω να "διδακτώ" κάτι απο ανθρώπους που κουβαλούν αυτές τις εμμονές (που αρνούνται να αναγνωρίσουν στις γυναίκες το δικαίωμα αυτό). Τώρα κάποιος που κουβαλεί (και δεν εννοώ όλους φυσικά, μην παρεξηγούμαστε) τέτοιες απαράδεκτες εμμονές, ε δεν μου πολυγεμίζει και το μάτι για "δάσκαλος". Αυτό σαν προσωπική άποψη. Και πάλι μια προσωπική άποψη/εκτίμηση, είναι ότι δυστυχώς η πλειοψηφία αυτών που εντάσσονται στο Τεκτονισμό (και πάλι δεν μιλώ για τον οποιοδήποτε εδώ μέσα συγκεκριμένα, ο καθένας γνωρίζει για τον εαυτό του), έχουν πράγματι σαν σκοπό τις διασυνδέσεις (είτε πολιτικές, είτε οικονομικές) και δεν νομίζω να τους καίγεται καρφί περί "εσωτερικής γνώσης". Δυστυχώς όλοι οι οργανισμοί ανεξαιρέτως φτάνουν σε μια φάση παρακμής με το πέρασμα των χρόνων και χάνουν την επαφή με την Ουσία (βλ. για παράδειγμα τη Χρυσή Αυγή). Ελάχιστα είναι τα μέλη τους που προσπαθούν να διατηρήσουν την φλόγα αναμμένη (αν φυσικά αυτή δεν έχει σβήσει προ πολλού και ο "αναπτήρας" δεν έχει πλέον χαθεί)... Όλα αυτά επαναλαμβάνω είναι οι προσωπικές απόψεις/εκτιμήσεις κάποιου Τρελού οι οποίες δεν έχουν σκοπό να θίξουν κανένα.

Ναί το θέμα όμως παραμένει. Είναι ή δεν είναι αναγνωρισμένες;

Moonspell Vampiria Vampiria, you are my destiny My only Love and true destiny Vampiria... You're a beast, evil one Above your head lays a Star In your heart is buried the jewel of a Serpent who wished to die your red long tongue has her poison And you will spread it as you breed In a Unique transylvanian dream Conceiving the creed of all creeds Vampiria, fly Vampiria In your eye burn, defying All those who in silence sleep In a city once named Desire Dreaming with the entombed dear The lady has fallen in a blossom Spread far away by undesirable winds To females conspiring in gloom Hiding your pearls from the pigs So open your arms! They were shaped as wings A serenade of revenge draw on your lips The sombre hill you're staying in Is now defined And your Star had start to shine Depart now on your bright wings The world envy The skies have always seduced you Precious Queen and you know your time has come To fly away with Me, so far...

Αδελφέ Sucore νομίζω ότι η Αδελφή martina έχει δίκαιο Κανένας άνθρωπος και κατά συνέπεια κανένας ανθρώπινος οργανισμός/σύστημα δεν έχει το δικαίωμα να στερεί αυτού του είδους εσωτερικής γνώσης/μύησης σε κάποιο/α άλλο/η. Την ευκαιρία θα έπρεπε να την έχουν όλοι. Απο εκεί και πέρα ο καθένας θα προχωρήσει ανάλογα με τις ικανότητες/θέληση του. Ο μόνος που μπορεί να κρίνει σε μια τέτοια περίπτωση είναι μονάχα η φύση. Η οποία φύση ας σημειώσουμε ότι δεν της καίγεται καρφί για τις "γραφειοκρατίες" "τυπικότητες" και "βαθμούς" και άλλα παρόμοια ανθρώπινα κατασκευάσματα. Εάν μια γυναίκα μπορεί και θέλει να βαδίσει κάποια συγκεκριμένα μονοπάτια θα έπρεπε να έχει την ευκαιρία να δοκιμάσει. Τώρα αν θα τα καταφέρει ή όχι (όπως ισχύει και για τους άντρες φυσικά) είναι θέμα που αφορά μόνο τη φύση. Υπάρχει έστω και ένας εδώ μέσα που να πιστεύει ότι η γυναίκα δεν έχει τέτοιο δικαίωμα; Αν ρωτήσεις κάποιο Τέκτονα να σου πεί τι γίνεται στα "ενδώτερα" θα σου πεί μάλλον ότι "κτίζουμε χαρακτήρα". Ωραία τι πιο καλό να κτίζαμε και ένα σωστό χαρακτήρα σε μια γυναίκα η οποία επιπλέον θα μπορεί να μεταδώσει αυτό το χαρακτήρα και στα παιδιά που ίσως έχει...πού είναι το πρόβλημα; Εδώ ας σημειωθεί ότι δεν έχω πρόβλημα με το Τεκτονικό μυητικό σύστημα το οποίο πιστεύω ότι μπορεί να φέρει κάποιο σε επαφή με την Ουσία. Το πρόβλημα όμως που έχω είναι σχετικά με το "εξωτερικό κέλυφος" το οποίο δυστυχώς τις περισσότερες φορές (πάντα κατά τη γνώμη μου) θολώνει το μονοπάτι και κάνει αυτούς που συμμετέχουν να ασχολούνται με "τυπικά" και "γραφειοκρατείες" χάνοντας έτσι την Ουσία. Όπως για παράδειγμα να αναλώνονται ώρες και μέρες σε ατέρμονες συζητήσεις για το αν το "G" σημαίνει "God" ή "Geometry"...

Αυτό είναι και το πρόβλημα με τα διάφορα δόγματα όμως, ότι είναι στατικά. Οι άνθρωποι αλλάζουν/εξελίσσονται αλλά τα συστήματα τους κτλ παραμένουν σταθερά/ανελαστικά και αντί να αλλάζουν τα συστήματα για να καλύπτουν τις εκάστοτε ανάγκες των ανθρώπων, "παραμορφώνονται" οι ανθρώποι για να χωρούν μέσα στα καλούπια των συστημάτων αυτών και τις συνέπειες αυτού τις βλέπουμε ολόγυρα μας... Οι οποίες και φυσικά όμως δεν αναγνωρίζονται απο τις "Επίσημες" Τεκτονικές Στοές έτσι;

Μια απορία που είχα πάντα, είναι γιατί δεν επιτρέπεται σε γυναίκες να συμμετέχουν;

DIO The Last In Line We're a ship without a storm The cold without the warm Light inside the darkness that it needs, yeah We're a laugh without a tear The hope without the fear We are coming - home We're off to the witch We may never never never come home But the magic that we'll feel Is worth a lifetime We're all born upon the cross The throw before the toss You can release yourself But the only way is down We don't come alone We are fire we are stone We're the hand that writes Then quickly moves away We'll know for the first time If we're evil or divine We're the last in line We're the last in line Two eyes from the east It's the angel or the beast And the answer lies between The good and bad We search for the truth We could die upon the tooth But the thrill of just the chase Is worth the pain

Σωστά. Άλλο να δείχνεις μια πόρτα σε κάποιο και άλλο να τον σπρώχνεις μέσα...

Moonspell An Erotic Alchemy Queen of all my sleepless nights For whose beauty I, Faun have played my pipes, with heart Queen in white silk, skin like milk Horns of Faun, lips of dawn You are now honoured with my presence As I'm honoured by your sight I crown your perfection The predator in your breast, I devour Tempted is now my light body From where it burns spirals of exotic scents Rose, sandal, jasmine, all kinds of incense Aged fragrances only dreamed of once Dragons do dream far beyond the sense We make love in the dusty throne of a Modern Sodoma "Come to Me, step further into my nakedness Caress me in your breasts of Fire" "Breed my flame, have no fear or weakness I welcome you in my hole of desire" "Have me now, Prince, have me here" Your beg still whispers in my ear Daylight has broken into a strange nostalgia Night tired candles seem like two lovers Melt in a embrace of conspiracy Between us there is this strange chemistry but would you die for me? would you die for what I've longed to be? "Imperious, choleric, irascible, extreme in everything, with a dissolute imagination of the like which has never been seen, atheistic to the point of fanaticism, there you have me in a nutshell and kill me again or take me as I am, for I shall not change." (De Sade) "Breed of a nameless force, origin of our Sin We are as large as Gods, we are their tragedy We are the four arms of the solar Cross Lightning in incredulous faces the flames of Uthopy" Would you die for this?

Επειδή το "Beauty nd the Beast" μου το έκλεψε ο Akis... άλλο ένα φοβερό των Nightwish Nightwish Nemo This is me for forever One of the lost ones The one without a name Without an honest heart as compass This is me for forever One without a name These lines the last endeavor To find the missing lifeline Oh how I wish For soothing rain All I wish is to dream again My loving heart Lost in the dark For hope I'd give my eveything My flower, withered between The pages 2 and 3 The once and forever bloom gone with my sins Walk the dark path Sleep with angels Call the past for help Touch me with your love And reveal to me my true name Oh how I wish For soothing rain All I wish is to dream again My loving heart Lost in the dark For hope I'd give my eveything Oh, how I wish For soothing rain Oh how I wish to dream again Once and for all And all for once Nemo my name forevermore Nemo sailing home Nemo letting go Oh, how I wish...

Voodoo by Godsmack I'm not the one who's so far away When I feel the snake bite enter my veins Never did I wanna be here again And I don't remember why I came Candles raise my desire Why I'm so far away No more meaning to my life No more reason to stay Freezin', feelin' Breathin', breathin' I'm coming back again I'm not the one who's so far away When I feel the snake bite enter my veins Never did I wanna be here again And I don't remember why I came Hazing clouds rain on my head Empty thoughts fill my ears Find my shade by the moonlight Why my thoughts aren't so clear Demons dreamin' Breathe in, breathin' I'm coming back again I'm not the one who's so far away When I feel the snake bite enter my veins Never did I wanna be here again And I don't remember why I came I'm not the one who's so far away When I feel the snake bite enter my veins Never did I wanna be here again And I don't remember why I came I'm not the one who's so far away When I feel the snake bite enter my veins Never did I wanna be here again And I don't remember why I came I'm not the one who's so far away When I feel the snake bite enter my veins Never did I wanna be here again And I don't remember why I came Voodoo, voodoo, voodoo, voodoo, voodoo, voodoo, voodoo, voodoo So far away, I'm not the one who's so far away, I'm not the one who's so far away, I'm not the one who's so far away

O Kouranis(2006) είναι λιγάκι παλαβός. Ακόμη δεν κατάλαβε

Δεν κατάλαβε το σκεπτικό πίσω απο αυτό ο Kouranis(2006), θα μπορούσε ο Χρήστος(2006) να το αναλύσει λίγο καλύτερα; :cheerful: Η ερώτηση τώρα του Kourani(2006) "Γιατί να θέλει να κάνει κάτι τέτοιο;" είναι απλή. Γιατί να θέλει κάποιος τόσο πολύ να επιβάλει την δική του "Αλήθεια"; Και μερικές Κουράνιες υποθέσεις σχετικά με την ερώτηση: Ίσως να έχει κάποιο κέρδος; Ίσως να μην έχει και τόοοοση εμπιστοσύνη στην "Αλήθεια" του και να θέλει και άλλους να την ενισχύσουν για να μην νοιώθει μόνος; Διότι αν μείνει μόνος ίσως να αναγκαστεί να κοιτάξει μέσα του και...αυτό που θα δεί ίσως να μην του αρέσει καθόλου; Διότι θέλει δουλειά και κόπο να "κοιτάξει μέσα του" και ώς αντίδραση/αυτοάμυνα δημιουργεί "εξωτερικές ψευδαισθήσεις" για να "απαλύνουν" τον πόνο; Υποθέσεις, υποθέσεις δεν σημαίνουν και τίποτα στο τέλος...

Ακριβώς, κτύπησες κέντρο. Κοίταξε τώρα και το τίτλο του παρόντος τόπικ και θα δείς ότι τελικά ίσως να συμφωνείς με τον Kourani(2006) και ίσως να διαφωνείς με τον τίτλο του παρόντος τόπικ. Η ιστορία που παρέθεσε ο Kouranis(2006), είχε σαν στόχο (μπορεί στην τελική να μπέρδεψε αντί να βοηθήσει) αυτό που είπες πιο πάνω. Σκέψου τώρα κάποιος να επιμένει για κάτι τόσο σημαντικό όσο η... "Αλήθεια" (νομιζόμενος ότι τα ξέρει όλα) και απο πάνω να προσπαθεί να το επιβάλει και σε άλλους. Γιατί να θέλει να κάνει κάτι τέτοιο;

...

Ο καθένας δικαιούται να έχει την άποψη του για το κάθετι. Αλλά όπως είπαμε ας μην προσπαθεί να την επιβάλει και στους άλλους. Οι Κουράνιες απόψεις είναι αρκετά ξεκάθαρες στα πιο πάνω πόστ, όπως πιστεύει ο δημιουργός τους. Τώρα αν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο να αναλυθεί και συνάμα ουσιαστικό πολύ ευχαρίστως να το κάνει.

Μα ακριβώς για να αποφευχθεί αυτή η παρεξήγηση παρέθεσε και την "αντίστροφη" ιστορία, όπου ο Σαμάνος έρχεται Ευρώπη.