Kouranis

Ο καθένας πιστεύω έχει το δικαίωμα να δώσει τέλος στη ζωή του, όποτε και με όποιο τρόπο θέλει. Τώρα εάν είναι ανίκανος να λάβει τέτοια απόφαση λόγω βλάβης, τότε οι κοντινοί του ανθρώποι θα πρέπει να το κάνουν μόνο εάν ξέρουν ότι αυτή θα ήταν η επιθυμία του και τους το έχει πεί πιο γρήγορα, ειδάλλως δεν έχουν δικαίωμα να του πάρουν τη ζωή κάτω απο οποιεσδήποτε περιστάσεις.

Εγω θυμάμαι όταν ακόμα ζούσαμε στις σπηλιές και περπατούσαμε στα τέσσερα. Θυμάμαι σαν έφηβος τότε ότι μου άρεσαν τα ακροβατικά και είχα τη ενοχλητική για τους άλλους τάση να θέλω να περπατώ στα δύο. Ένα συγκεκριμένο επεισόδιο ήταν όταν μια μέρα περπατούσα στα δύο ήρθε ο πατέρας μου απο πίσω και μου έριξε μια σφαλιάρα και έπεσα στο έδαφος, λέγοντας μου "Παλιόπαιδο πότε θα αφήσεις τα καραγκιοζιλίκια και να κάνεις κάτι "σοβαρό" με τη ζωή σου;" (Εδώ εννοούσε να μάθω να κυνηγώ) "Μα πατέρα ο κόσμος είναι πιο όμορφος απο εδώ πάνω" "Σκάσε!" και μου δίνει ακόμα μια σφαλιάρα. Έφαγα πολλές σφαλιάρες τότε, ειδικά όταν λέρωνα τους τοίχους της σπηλιάς μας με διάφορες ζωγραφιές. Α! Και το καλύτερο όταν ανακάλυψα την φωτιά (ναι εγώ είμουν ) με αποκλήρωσε ο πατέρας μου και με έδιωξε απ'το σπίτι λέγοντας μου πώς είχα συμμαχίες με διαβολικά όντα. Μετά απο λίγες μέρες πέθανα απ'την πείνα γιατί ποτέ δεν έμαθα να κυνηγώ Τι μου τα θυμήσατε τώρα;

Πρώτη φορά το ακούω αυτό. Ε αν αυτό τους ανάβει ας το κάνουν είναι ελεύθεροι, γούστα είναι αυτά

Ευτυχώς όμως που είναι μια κάπως αργή διαδικασία αυτή. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε ακόμα χρόνο να διορθώσουμε κάποια πράγματα

Ήχος---->Χορδή---->Ταλάντωση---->Μάντρα; :wow: Αναμένω περισσότερες πληροφορίες φίλε Initiate4 :drooling2:

Εδώ βρίσκετε νομίζω η ουσία του να έχεις δυνατή θέληση. Χρειάζετε πάρα πολλή θέληση για να κάνει κάποιος τέτοιο βήμα (φυσικά ανάλογα πάντα με το μέγεθος της αλλαγής), αλλά είναι απολύτως απαραίτητο να γίνει όσο επώδυνο και αν είναι, αν θέλουμε να έχουμε πρόοδο. Πρέπει να νικήσουμε την "μελαγχολία" που φέρνει η αλλαγή για τα πράγματα που αφήνουμε πίσω μας και να συγκεντρωθούμε στα νέα και συναρπαστικά που έρχονται

There is no spoon...

"Wisdom is a stasis: Knowledge is like the 'snake of eternity', constantly eating itself and never finishing." "For those who fear reality, life becomes belated and a staleness?an ever re-living of yesterdays in phantasy." "The Logomachy of ZOS" απο τον Austin Osman Spare "The humbleness of a warrior is not the humbleness of the beggar. The warrior lowers his head to no one, but at the same time, he doesn't permit anyone to lower his head to him. The beggar, on the other hand, falls to his knees at the drop of a hat and scrapes the floor for anyone he deems to be higher; but at the same time, he demands that someone lower than him scrape the floor for him." "An average man is too concerned with liking people or with being liked himself. A warrior likes, that's all. He likes whatever or whomever he wants, for the hell of it." Carlos Castaneda "Be extremely subtle, even to the point of formlessness. Be extremely mysterious, even to the point of soundlessness. Thereby you can be the director of the opponent's fate." Sun Tzu "The Art of War "Your theory is crazy, but it's not crazy enough to be true." Ο Νήλ Μπόρς σε ένα νεαρό φυσικό

Τα Ακασικά αρχεία (που νομίζω είναι θεοσοφική ορολογία) είναι βασικά κοσμικά αρχεία που καταγράφουν όλες τις σκέψεις/γνώσεις των ανθρώπων αλλά και φυσικά όλων των έμβιων όντων σε ολόκληρο το σύμπαν σαν ένα τεράστιο database ας πούμε. Τώρα το συλλογικό ασυνείδητο είναι απλώς ένα μέρος αυτών των αρχείων, το ανθρώπινο μέρος τους. Εδώ καταγράφονται τα πάντα που έχουν σχέση με την ανθρωπότητα όπως αρχέτυπα και σύμβολα. Τώρα εάν όπως λέει και η κβαντική φυσική ο χρόνος κινείτε κυκλικά και δεν υπάρχει παρελθόν και μέλλον τότε σημαίνει ότι στα αρχεία αυτά υπάρχουν κατεγραμμένες πληροφορίες τόσο απ'το "παρελθόν" όσο και απ'το "μέλλον". Με αυτό το σκεπτικό νομίζω μπορούν να εξηγηθούν πολλά φαινόμενα όπως η διορατικότητα. Ακόμα ένα παράδειγμα ίσως να είναι και ο Ιούλιος Βέρν που έγραφε για υποβρύχια, ιπτάμενες μηχανές και διαστημόπλοια πρίν απο τον καιρό τους. Επίσης πολλές εφευρέσεις και ανακαλύψεις όπως είναι γνωστό έγιναν μετά απο "εκλάμψεις" στο μυαλό αυτών που τις συνέλαβαν. Απο πού άντλησαν αυτές τις πληροφορίες; Τώρα στο ζουμί του θέματός : Πώς μπορούμε συνειδητά να αποκτήσουμε πρόσβαση σε αυτά (όπως έκαναν μάλλον τυχαία οι πιο πάνω) και να... κατεβάσουμε πληροφορίες απο αυτόν το συμπαντικό server; Μέσω ποιών τεχνικών δηλαδή θα ήταν πιθανώς εφικτό να αποκτήσουμε πρόσβαση; (Τεχνικές τεχνικές! Όχι φιλοσοφίες :cheerful: )

Συμφωνώ αλλά τι να κάνουμε; Κάποιες φορές πρέπει να πάθουμε για να μάθουμε

Τελικά βγήκε πιο σύντομο απ'ότι νόμιζα. "Τα πάντα ματαιότης" και το "μονοπάτι του Τάο" Ματαιότητα: Η ιδιότητα κάποιου πράγματος ή κάποιας πράξης που τα καθιστά χωρίς αξία και σκοπό. Είμαστε περικυκλωμένοι απο τη ματαιότητα. Οτιδήποτε έχω κάνει στη ζωή μου ή σκοπεύω να κάνω είναι μάταιο, το γνωρίζω αυτό ευθύς εξ αρχής. Πήγα σχολείο για 12 χρόνια μάταια. Έπρεπε να πάω στρατό, μάταια. Εξερεύνησα παράξενους τόπους (εσωτερικούς και εξωτερικούς), κάποτε βρήκα πράγματα και κάποτε όχι αλλά όλα ήταν μάταια. Πάω κολλέγιο τώρα, μάταια. Μπορεί στο μέλλον να βρώ μια πολύ καλή δουλειά και να κάνω πολλά λεφτά, μάταια. Όλες οι εφευρέσεις, η «πρόοδος», ο «πολιτισμός» η μαγεία, όλα χωρίς καμιά απολύτως εξαίρεση είναι μάταια. Ο χρόνος καταβροχθίζει τα πάντα σαν ένα ατέρμονα πεινασμένο θηρίο, που ποτέ δεν χορταίνει. Ο Κρόουλυ πού είναι; Ο Καστανέντα; Πού πήγαν όλοι; Τώρα που γράφω είναι μάταιο. Νομίζετε ότι οτιδήποτε απ?όλα αυτά θα έχει σημασία μετά απο ένα δισεκατομμύριο χρόνια; Μερικοί ίσως πούν ότι είναι πολύ μακρυνό αυτό το μέλλον. Το ίδιο και το 2006 ήταν πρίν ένα δισεκατομμύριο χρόνια μακρυά, αλλά είναι εδώ, τώρα. Οι πάντες είναι περικυκλωμένοι απο τη ματαιότητα, επιστήμονες, ιερείς, μυστικιστές, μάγοι, πολιτικοί, στρατιώτες σε κάποιο πεδίο μάχης, σούπερ-σταρς και σούπερ-ήρωες. Τα πάντα θα έρθουν και τα πάντα θα φύγουν και τίποτα δεν θα μείνει, όλα θα ρουφηκτούν πίσω στο αρχέγονο χάος, ακόμα και οι πολύτιμοι «θεοί» μας. Ε τότε τι κάνουμε; Αυτοκτονούμε για να τελειώνουμε μια ώρα αρχήτερα; Όχι φυσικά! Ακριβώς το αντίθετο. Μόλις ξεγύμνωσα την έννοια της ελευθερίας μπροστά στα μάτια σας (ή τουλάχιστον προσπάθησα). Είναι απλό, είστε ελεύθεροι / ά-σκοποι, ηρεμήστε δεν χρειάζετε να σώσετε τίποτα και ούτε να σωθήτε απο κάτι. Πηγαίνετε εκεί έξω και... do what thou wilt. Δεν έχουμε χρόνο να κάνουμε τίποτε άλλο, παρά μονάχα αυτό που πραγματικά θέλουμε. Υπάρχει όμως μια κρυμμένη δυνατότητα μέσα σε κάθε άνθρωπο. Παρότι όλα γύρω του είναι μάταια, ο καθένας μας μπορεί να Επιλέξει ποια ματαιότητα θα ακολουθήσει. Μην αφήνετε επιστήμονες, ιερείς και «ειδικούς» σε οτιδήποτε, να σας παρασύρουν στις δικές τους ματαιότητες. Δημιουργήστε τις δικές σας και χαρείτε τις! Πρέπει όμως να είμαστε προσεκτικοί να μην κάνουμε το ίδιο λάθος, δηλαδή να προσπαθήσουμε να συμπαρασύρουμε με το ζόρι άλλους μέσα στις δικές μας ματαιότητες. Στη χειρότερη περίπτωση ας έχουμε το θάρρος να περπατήσουμε το μονοπάτι μας μονάχοι, έστω και με μόνη συντροφιά τον άνεμο. Με το να αποφασίσουμε να ξεκινήσουμε, είδη νικήσαμε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Αυτό συνοψίζετε και στη φράση του William Blake ?I must create a system, or be enslaved by another man?s.? Το Τάο; Πού είναι το Τάο; Τι «βλασφημία» εκ μέρους οποιουδήποτε να νομίζει ότι μπορεί να βάλει το Τάο σε λέξεις. Αλλά ένα απο τα πολλά μονοπάτια που πιστεύω ότι οδηγούν σ?αυτό είναι και το πιο πάνω. Το Τάο παίζει κρυφτούλλι ανάμεσα στις πιο πάνω γραμμές. Αν το δείτε αρπάξτε το και μην το αφήσετε να φύγει για όλο το χρυσάφι του κόσμου.

Δεν διάβασα όλα τα προηγούμενα τόπικ και ίσως να είμαι λίγο ξεκάρφωτος. Ωραία ας πούμε ότι η οικογένεια και οι φίλοι κανονίστηκαν, μας συνήθισαν με τον καιρό. Το φλέγον ερώτημα πιστεύω είναι τι κάνεις όταν βγείς με καποιο/α; Πάτε για καφέ και ιδού τι γίνετε -Ποια τα ενδιαφέροντα σου; -Εεεε βιβλία, πολλά βιβλία, ταινίες, εξερευνήσεις κτλ -Ναι; Τι βιβλία; Και μένα μου αρέσει πάρα πολυ το διάβασμα. -Ε το νεκρονομικό, το βιβλίο του Νόμου και το "Πως να γίνετε μάγος σε 30 μέρες" τα ξέρεις; -Α ωωωραία. Ε κοίταξε πρέπει να φύγω, ξέχασα εντελώς ότι έπρεπε να γράψω κάτι για το σχολείο τα λέμε άλλη φορά εντάξει; Ξύνεις το κεφάλι και σκέφτεσε "Είπα κάτι κακό; Έχω κάτι απάνω μου;" και το μόνο που σου μένει είναι ο λογαριασμός. Το καλύτερο είναι όταν βρίσκεστε στο σπίτι για "διάβασμα". Μπαίνει στο δωμάτιο και βλέπει τον παράξενο πίνακα που έχεις στο τοίχο. Μετά κάθετε στην καρέκλα και συνεχίζει να χαζεύει. Βλέπει φωτογραφίες απο αρχαία ερείπια, μισοχαλασμένα σπίτια και τους παράξενους φίλους σου πάνω σε βουνά και παραλίες γύρω απο φωτιές. Δίπλα η βιβλιοθήκη να ξεχειλίζει απο βιβλία και το 777 του Κρόουλι να εξέχει λίγο περισσότερο απο τα άλλα. Καθώς ετοιμάζεις τον καφέ στην κουζίνα νοιώθεις ένα κρύο ρεύμα αέρος. Κοιτάζεις καχύποπτα γύρω σου μπάς και δεν έπιασε ο καθαρισμός που έκανες προχτές και έμεινε "κάτι" πίσω. Πάς πίσω στο δωμάτιο σου και το μόνο που βλέπεις είναι το παράθυρο ανοικτό και η καρέκλα άδεια. "Άντε πάλι" σκέφτεσε και κάθεσε στο γραφείο με δύο καφέδες ξεφυλλίζοντας με πλήρη απάθεια το TAO TE CHING.

Το κακό και το καλό είναι απλώς μια ψευδαίσθηση πιστεύω. Για να το καταλάβουμε αυτό νομίζω θα βοηθούσε να αναφέρω το διάσημο πλέον φαινόμενο της πεταλούδας. Ως πολύ πλούσιος άνθρωπος και υπερβολικά καλόψυχος που είμαι αποφασίζω να δώσω 2 εκατομμύρια ευρώ σε κάποιο φτωχό άνθρωπο. "Καλή" πραξη έτσι; Ο άνθρωπος αυτός τα παίρνει αλλά απο την πολλή χαρά του παθαίνει καρδιακή προσβολή και πεθαίνει "κακό" έτσι; Ναί αλλά αυτός μια μέρα θα παντρευόταν και θα είχε ένα γιο. Αυτός σαν πολιτικός θα ξεκινούσε πόλεμο που θα σκοτώνονταν χιλιάδες. Άρα "καλό" ήταν που πέθανε ο πατέρας του έτσι; Ναί αλλά σ'αυτόν τον πόλεμο θα πέθαινε ένας μελλοντικός δικτάτορας που θα ξεκινούσε το τρίτο παγκόσμιο. Τελικά τι είναι όλα αυτά καλά ή κακά; Τίποτα απο τα δύο. Δεν υπάρχει καλό και κακό. Τώρα φυσικά άλλο η πράξη και άλλο η σκέψη πίσω απο την πράξη. Είμαι ένας ψυχάκιας δολοφόνος και σκοτώνω ένα βρέφος. Αυτό το βρέφος ήταν ο Χίτλερ. "Κακη" σκέψη αλλά "καλη" πράξη. Τα διάφορα γεγονότα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν καλά ή κακά. Τώρα οι σκέψεις πίσω τους... είναι άλλη ιστορία. Προσωπικά πιστεύω πως δεν υπάρχουν κακοί ανθρώποι. Αυτούς θα τους χαρακτήριζα μαλλον... ηλίθιους. Το να θέλω να βλάψω κάποιο (εκτός απο αυτοάμυνα φυσικά) είναι απλώς ηλιθιότητα. Όποια φιλοσοφία, θρησκεία ή απόψεις έχει κάποιοςακόμα και η επιστήμη, όλα καταλήγουν στη μονάδα (έτσι για να έρθουμε και λίγο στο θέμα) είτε το ονομάζει θεό, είτε συνείδηση, ενεργεια κτλ. Έτσι με το να βλάπτεις σκόπιμα κάποιο είναι ηλίθιο γιατί είναι σαν να βλάπτεις τον εαυτό σου. Ακριβώς το αντίθετο όταν βοηθάς τους άλλους με οποιοδήποτε τρόπο είναι... έξυπνο γιατί βοηθάς και τον εαυτό σου.

Παιδιά όσοι ενδιαφέρονται για την Καβαντική Φυσική αλλά βαριούνται να διαβάσουν συνιστώ την ταινία/ντοκυμαντερ "What the bleep do we know" απο Imax. Φοβερή μια απο τις καλύτερες που έχω δεί. Υπάρχουν και άλλοι τίτλοι απο την ίδια εταιρεία με παρόμοια θέματα.

Ενδιαφέρουσα συζήτηση. Δεν βλέπω όμως να διαφωνούμε και πολύ. Όταν είπα να χαρούμε τη ζωή όπως είναι δεν εννοούσα τις "καθημερινές" διασκεδάσεις. Κάθε άλλο, υπάρχουν τόσα ενδιαφέροντα και μυστήρια στη ζωή που αξίζουν να διερευνήσουμε. Άλλωστε τα καθημερινά είναι "διασκεδάσεις", ενώ τα άλλα είναι πράγματι ψυχαγωγίες (άγω+ψυχη) δηλάδή μας ανεβάζουν ψυχικά ας πούμε. Ο λόγος που ανάφερα το παράδειγμα με τον κομήτη δεν είναι διότι πιστεύω ότι θα γίνει (άλλωστε μου την σπάνε όλοι αυτοί που προσπαθούν να μας τρομοκρατούν με κάθε τρόπο και τα σενάρια καταστροφής του κόσμου, διότι φόβος=έλεγχος και αυτό θέλουν αυτοί να επιτύχουν). Ο λόγος που το αναφέρω είναι για να δείξω πόσο ασήμαντοι είναι οι άνθρωποι (σε μέγεθος και διάρκεια) ώς πρός το σύμπαν (περιμένετε μην φωναζετε δεν τέλειωσα ). Εδώ δεν κρύβεται κάποιου είδους ηττοπάθειας όμως. Το πρόβλημα νομίζω είναι ο εγωισμός που μας οδηγεί στο να πιστεύουμε ότι είμαστε τα τελειότερα όντα (δεν υπάρχει απόδειξη γι'αυτό). Αν κατανοήσουμε το πόσο μικροί και αδύναμοι είμαστε μπρόστα στα στοιχεία της φύσης τότε θα δούμε ότι ακριβώς εδώ βρίσκεται και το Μεγαλείο του ανθρώπου. Δηλαδή παρόλο του ότι είναι μικρός επιμένει και έχει το θάρρος να συνεχίζει να το "πολεμάει" και να προσπαθεί να το κατανοήσει. Αγαπητή Φλογερή (και παρακαλώ να μην εκληφθεί σαν προσωπική επίθεση ή οτιδήποτε άλλο) δεν νομίζεις ότι είναι εγωιστικό να πιστεύουμε ότι ο θεός -αν υπάρχει- χρειάζεται εμάς να τον σώσουμε ή έχει ανάγκη την βοήθεια μας; Αν αυτό ισχύει τότε παύει να είναι θεός αλλά κάτι άλλο κατώτερο. Αυτόν ακριβώς τον εγωισμό είναι που προσπαθώ να εξαλείψω, διότι και εγώ όπως και οι περισσότεροι ανθρώποι τον διαθέτουμε λίγο-πολύ. Όσο για το χρυσόψαρο, ε που ξερείς μπορεί και κάποια ανώτερη οντότητα να λέει και για μας τα ίδια τώρα. Φυσικά το να πιστεύουμε ότι "τα πάντα είναι ματαιότης" ίσως και να οδηγεί πολύ πιο πέρα απ'ότι αρχικά φένεται. Αν ξεκινήσουμε με αυτή την απλή σκέψη μπορεί να φτάσουμε πραγματικά πολύ μακρυά όπως να κατανοήσουμε την έννοια του "The way of TAO". Αν θέλετε μπορώ να το γράψω αν και μπορεί να είναι αρκετά μεγάλη απάντηση αν κάποιοι έχουν την διάθεση να την διαβάσουν θα την γράψω.

Είναι ανάγκη ρε παιδιά να υπάρχει σκοπός; Απλά ο εγωισμός μας πιστεύω μας θέλει να έχουμε σκοπό δηλαδή να είμαστε "σημαντικοί". Δηλαδή μια κατσαρίδα στο τοίχο έχει κάποιο απώτερο σκοπό; Το σαλιγκάρι που πατήσατε χθές και ούτε το προσέξατε είχε σκοπό; Τώρα θα μου πείτε μπορεί και να έχουν όλα τον ρόλο τους στο κοσμικό πάζλ. Ναί έχουν λειτουργικότητα αλλά έχουν Σκοπό; Πώς τολμάω να συγκρίνω τον άνθρωπο με κατσαρίδες και σαλιγκάρια; Αν αύριο πέσει ένας κομήτης και τα καταστρέψει όλα αυτά τι θα αλλάξει στο σύμπαν; Τίποτα. Άποψη μου είναι ότι είμαστε εδώ για να χαρούμε τη ζωή όπως είναι. Να Παίξουμε με ότι μας κάνει κέφι και όσο κρατήσει. Να μεθύσουμε με το κρασί της ζωής και όχι να του κάνουμε χημική ανάλυση.

Πιστεύω ότι ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί όλα του τα τμήματα-άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο ανάλογα με το πως τον "εκπαιδεύουμε"-. Άλλωστε αν δεν τα χρησιμοποιούσε, όπως με όλα τα πράγματα η φύση απλώς θα τα απόρριπτε (natural selection). Μια ιδιότητα που έχει ο εγκέφαλος είναι η "πλαστικότητα" του. Δηλαδή την δυνατότητα να αυξάνει τις δυνατότητες κάποιου μέρους που χρησιμοποιήτε περισσότερο απο αυτές που δεν χρησιμοποιούντε. Για παράδειγμα ξέρουμε ότι οι τυφλοί έχουν πιο ανεπτυγμένη την ακοή και τις άλλες αισθήσεις γι'αυτό το λόγο. Τώρα όλοι μας ανεξερέτως έχουμε την δυνατότητα ας πούμε της τηλεπάθειας -οι περισσοτεροι μάλλον θα είχαμε ορισμένες εμπειρίες- αλλά αν δώσουμε έμφαση σε αυτό το τομέα θα αναπτυχθεί και το συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου. Το 10% θα το έβαζα σε αυτά που ξέρουμε για τον εγκέφαλο τα οποία δεν είναι τίποτα σ'αυτά που έχουμε να μάθουμε. Συνήθως οι επιστήμονες αρέσκονται στο να βάζουν ταμπελίτσες σε σημεία του εγκεφάλου, ταμπελίτσες στις διάφορες "ψυχικές" ασθένειες δημιουργώντας έτσι την αίσθηση της γνώσης -ακριβώς απο εδώ πηγάζει και η παντοδυναμία της επιστήμης (ακόμα ένα ιερατίο) στην εποχή μας-, αλλά ΄στο τέλος της ημέρας δεν έχουν ιδέα για το τι γίνεται.

Κουράνης : Βασιλιάς της ονειρικής Σελεφάϊς απο το διήγημα του Λάβκραφτ

Δεν νομίζω να υπάρχει θεός υπο την έννοια κάποιας οντότητας που έχει συνείδηση της ύπαρξης της. Μάλλον ένα κάποιο είδος απρόσωπης δύναμης (ούτε καλής ούτε κακής η οτιδήποτε αλλο) ή αρχής.