Jump to content

nnnnn

Νέα Μέλη
  • Posts

    49
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by nnnnn

  1. Ειναι καπως δυσκολο να σχολιασει καποιος αυτη τη φραση με πετυχημενο τροπο διοτι εκτος του οτι παραειναι γενικη και αοριστη, δεν υπαρχει (απο οσο γνωριζω) κατι διαφορετικο για να χρησιμοποιηθει ως μετρο συγκρισης.

    Εδω θα συμφωνησω με την αγαπητη Φλογερή θα συμπληρωσω ομως το γεγονος οτι Ανθρωποι οπως ο Ηρακλειτος (φιλοσοφοι δηλαδη, συμπεριλαμβανω ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ) αντιλαμβανονται την ζωη, οχι μονο ως συνολο υλικων απολαυσεων, αλλα και ως μια συνεχως εξελισομενη διαδρομη οπου ΠΟΤΕ δεν προκειται να τερματιστει η γνωστικη σταδιοδρομια* της, και αυτο (τουλαχιστον στον φιλοσοφικο κυκλο) ειναι κατι ΑΚΡΩΣ απολαυστικο!

    ----------------------------------------------------------

     

    Εν μέρει συμφωνώ αλλά θα προσθέσω πως ο Ηράκλειτος αναφέρεται και σε χαρακτηριστικά που μεταφέρονται (κληρονομούνται) από γονείς σε παιδιά καθώς και κοινωνικούς κώδικες συμπεριφοράς - ?καλούς ή κακούς? ? οι οποίοι θα αποτελέσουν τις βάσεις για τις μελλοντικές γενιές.

     

    Να ?στε πάντα καλά

  2. Ο Klausewitz μεταξύ άλλων είχε πει δύο κύρια αξιώματα . Το πρώτο που αναφέρεσαι ήταν: ?Πως ο πόλεμος είναι στην ουσία η προέκταση της διπλωματίας / πολιτικής? και το δεύτερο: ?Ο καπνός του πολέμου? (που στην ουσία αναφερότανε στην αβέβαιη έκβαση κάποιον καταστάσεων ? κυρίως στα πεδία της μάχης, γνωστό και ως ?SMOG OF WAR?)?.

     

    Πέρα του Sun Tzu, σε αυτά που αναφέρεται ο φίλος/η μας Ανορ, μπορεί να διαβάσει κανείς τον Πολεμιστή του Φωτός (του Πάολο Κοέλο) καθώς και Machiavelli ή Gracian κτλ.

     

    Να ?στε πάντα καλά

  3. Σύμφωνοι, αλλά όπως είπες: σαν ?ενδιάμεσοι? (ή συνδυασμός των δύο) οφείλουμε να βρούμε την απαραίτητη αρμονία μεταξύ των δύο. Διότι μην ξεχνάς, μπορεί ναι μεν να είμαστε (και) πνευματικά όντα ? άρα θα πρέπει να εξελισσόμαστε πνευματικά ? αλλά έχουμε και υλική υπόσταση ? οπότε θα πρέπει να εξελισσόμαστε σε αρμονία, υλικά, με το γύρο περιβάλλον μας (που εδώ μάλλον τα κάναμε λίγο μαντάρα).

     

    Να ?σαι πάντα καλά

  4. Χαιρετώ,

     

    άς εκφράσω και εγώ με τη σειρά μου την άποψη μου πάνω σε αυτό το ερώτημα...

     

    Κατά τον ταπεινό εμέ, ο άνθρωπος είναι και τα δυο, σωστότερα δε θα έλεγα πως είναι τρεις - υπόστατος (πνεύμα, ψυχή και ύλη). Για να το καταλάβουμε καλύτερα ας φανταστούμε τον άνθρωπο σαν το νερό και τις τρεις υποστάσεις του:

     

    1) Αέρια μορφή - Πνεύμα

     

    2) Υγρή μορφή - Ψυχή (Εξ ου και ύδωρ στα Αρχαία Ελληνικά σήμαινε, πέρα του νερού, και ψυχή! Για τους θρησκόλυπτους ας αναφέρω μόνο (σε ελεύθερη μετάδωση): "Και θα αναδυθεί ο δράκος από το νερό κτλ...")

     

    3) Στερεά μορφή (παγάκι) - Σώμα, ύλη

     

     

    Αυτό που συνδέει και τα τρία είναι η ψυχή, άλλα κάνοντας την από εδώ με ελαφρά πηδηματάκια :angel: , αυτό που θα μείνει στο τέλος θα είναι το πνεύμα μας (και πάλι θα σας επισημάνω την προσοχή στην Αρχαία Ελληνική γραμματεία όπου αναφερότανε επί το πλύστον στο Πνεύμα και λιγότερο στην ψυχή...)

     

    Να 'στε πάντα καλά...

  5. Παίδες μην το πάμε στην σύγκριση δύο τόσο αρχαίων πολιτισμών που έχουν προσφέρει τόσα στην ανθρωπότητα...

     

    Άσχετο, δεν πάμε να συγκρούσουμε τους πολιτισμούς αυτούς μιας και ως γνωστόν προσέφεραν τα μέγιστα στην ανθρωπότητα (άσχετα με το πως έχει καταντήσει σε διάφορα σημεία) μιας και οι δύο έθεσαν τις βάσεις και μας επέτρεψαν φευγαλέες ματιές σε άλλα επίπεδα και ας μην ξεχνάμε πως σε πολλά σημεία οι οπτικές τους γωνίες αλληλοκαλύπτουν η μία την άλλη...

     

    Να 'στε πάντα καλά...

  6. αρα το Λακωνζειν εστι φιλοσοφειν..

     

    αρα για Αλλη μια φορα η Ελληνες ειναι μποροστα απο τους Βουδες!!

    αλλα ηθελα κατι να πω σε αυτο το θεμα..και δεν ηξερα τι.......

     

    αν παρουμε το σχολιακι αυτο..και ρωτησουμε τους αυτους μας..."γιατι υπαρχει λαθος απαντηση και λαθος ερωτηση" ισως ερθει συνειρμηκα η απαντηση "γιατι δεν ξερουμε τιποτα" (εμενα παντως μουρθε).

    Συμφωνούμε...

     

    Πέρα τούτου, η ερώτηση που θα γίνει και η απάντηση που θα δωθεί θα είναι ανάλογες με την αντίλειψη του καθενός, δηλαδή υποκειμενικές και όχι αντικειμενικές (εκτός και αν κανείς φτάσει στα επίπεδα των Σωκράτη, Πλάτων, Αριστοτέλη κτλ. και στο που καταλήξανε).

     

    Επίσης, εξαρτάται τι αναζητάει κανείς (φυσικό, μεταφυσικό κτλ.) όπου τα πράγματα γίνονται τελείως διαφορετικά.

     

     

    Υπάρχουν δυο τεινά... ή ο πομπός έχει κάνει λάθος στα δεδομένα και συνεπώς έχει κάνει λάθος ερώτηση με αποτέλεσμα και η απάντηση να είναι λάθος... ή ο δέκτης να προσπέρασε το στάδιο της κατανόησης και συνεπώς η απάντηση που θα δόθηκε να είναι λάθος.

     

    Η πορεία δεν νομίζω πως είναι αμφίδρομη... η ερώτηση υπάρχει για να εξυπηρετήσει κάποιο σκοπό (είτε αυτός αφορά τον ίδιο τον πομπό είτε τον δέκτη -να περάσει δηλαδή από τη διαδικασία της σκέψης-).

     

    Κάθε ερώτηση, μπορεί να απαντηθεί με πολλούς τρόπους, Κάθε απάντηση, μπορεί να γεννήσει πολλές ερωτήσεις. Όλα καταλήγουν να είναι ζήτημα επιλογών αυτού που ρωτά και αυτού που απαντά.

     

    Με τις ερωτήσεις μπορεί κάποιος να πλησιάζει, αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι θα φτάσει.

     

    Το θέμα εδώ κατά τη γνώμη μου είναι πια "αλήθεια" αναζητούμε απ' όλες... ή ψάχνουμε να βρούμε αυτό που ορίζει ο ορισμός της λέξεως Φιλοσοφία;

     

    Να 'στε πάντα καλά...

  7. Χαιρετώ και 'γω μα τη σειρά μου,

     

    επί του θέματος θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου:

     

    Συμφωνώ επί το πλείστον με τα λεγόμενά σας στο,

     

    1) Θεωρία του χάους (η τάξη στην αταξία και πως "άσχετα" φαινόμενα μεταξύ τους στην ουσία συνδέονται και έχουν την αιτία τους)

     

    2) Μικρόκοσμος - Μακρόκοσμος και η σχέσεις που τα διέπει

     

    3) Ότι πάνω έτσι και κάτω

     

    4) Πέρι ήχου που αναφέρατε: Οι λεγόμενες δονήσεις κτλ.

     

    5) Ηλεκτομαγνητικά κύμματα και επιρρεασμός ανθρώπου, του σώματος και εγκεφάλου του (κατ' επέκταση της συμπεριφοράς του κα... Δεν αναφέρομαι εδώ στη σημερινή Αστρολογία και το πως έχει καταντήσει), των πλανητών κτλ.

     

    6) Αιθέρας - Σύμπαν κτλ. που λέγανε οι Αρχαίοι Φιλόσοφοι

     

    (Το 4,5,6 αρχίζει δειλά-δειλά να τα αποδεικνύει και η κβαντομηχανική)

     

    7) Αν πάμε εις τις λεγόμενες εναλλακτικές θεωρίες/συνομοσιολογίες/αντιλήψεις, τότε ανατρέχοντας στην Αρχαία Ελληνική Μυθολογία θα διαπιστώσουμε πως: α) Πολλές από αυτές (διάσπαρτες πλέον στις διάφορες Αρχ. Ελλ. Γραμματείες) αναφερότανε στο Σύμπαν, Νεφελώματα (πχ Νεφέλη), Αστερισμούς και Γαλαξίες (πχ Περσέας, Πλειάδες) και τα χαρακτηριστηκά τους τα οποία β) οι Αρχαίοι Φιλόσοφοι απέδιδαν επίσεις και σε ανθρώπους, ζώα και πως αυτά επιρρεάζονται από΄πάνω και γιατί...

     

    8) Βάση "θεωριών" εσωτερισμού ο Πλάτων "΄χτύπησε" διάνα

     

    Όλα τα παραπάνω ας τα εκλάβεται ως προσωπικές μου σκέψεις οι οποίες αποσκοπούν στο να συνεισφέρουν έστω τα ελάχιστα στη συζήτησή τούτου του φόρουμ

     

    Να 'στε καλά

  8. Η Ψυχη σου ειναι Δεμενη με το σωμα σου ή ειστε 2 διαφορετικα ατομα;

     

    Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Το καθένα επιτελεί το δικό του έργο κρατώντας την αρμονία μεταξύ τους και πάνω από αυτά τα δύο έρχεται το πνεύμα :smilewink:

  9. Καταρχήν φίλε Nwish, να σου πως καλός ήρθες στην παρέα μας...

     

     

    από κει και πέρα, διαβάζοντας τις ιστορίες σου, θα ήθελα να σε ρωτήσω μήπως δεν υπερβάλεις λίγο αναφορικά με την έκταση που τις προσδίδεις?

     

    Σε ρωτώ όχι για να σε πορσβάλω ή να σε αμφισβητήσω αλλά διαβάζοντάς τες ίσως να μην επάγονται στη σφαίρα του "ανεξήγητου".

     

    Απλά μία ταπεινή άποψη/απορρία εξέφρασα.

     

    Με σεβασμό...

  10. Είμαι κατά της Ευθανασίας σάν τελεσίδικη πράξη απόφασης Θανάτου. Δικαιολογώ όμως τον όποιο άνθρωπο αποφασίσει να διακόψει οποιαδήποτε θεραπευτική αγωγή και να πορευθεί πρός επικείμενο θάνατο του.

    Η ζωή δέν είναι δική μας. Μα έχει παρασχεθεί, και μαζί με αυτή, οδύνες και χαρές. Δέν μπορούμε να επιλέξουμε μόνο τις χαρές αποφέυγοντας τις οδύνες με μία πράξη τελείωσης της ζωής όταν δέν "γουστάρουμε" ή όταν βαρεθούμε/ζοριστούμε.

     

    Μέσα στον άκρατο Εγωισμό του ο άνθρωπος θεωρεί δικαίωμα του να τελειώσει την ζωή του όταν αποφασίσει ότι ο σκοπός του τελείωσε σε αυτόν τον κόσμο. Και όμως . Όταν υποφέρει, μπορεί να γίνει παράδειγμα και να σώσει κάποιον άλλο. Όταν μένει κατάκοιτος και φυτό, μπορεί καπαοιος που του κρατάει συντροφιά να αποκτήσει σκοπό στην ζωή του.

    Αυτός που τυφλώθηκε και έχει μιά οικιακή βοηθό μπορεί να έσωσε ένα απο τα δυό παιδάκια της απο τον θάνατο λόγω των χρημάτων που την πληρώνει...

     

    Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να αποφασίσει ότι η ύπαρξη του έχει ολοκληρώσει τους σκοπούς της? Όπως δέν πήρε την ευθύνη της γέννησης του, δέν μπορεί να πάρει την ευθήνη του θανάτου του...

     

    Θα συμφωνίσω μαζί σας αλλά το ερώτημα που τίθεται είναι: Τι στιγμή που είμαστε "εκτός χωρού" καλά τα λέμε, το θέμα είναι τι γίνεται όταν κάποιος είναι "φυτό" ή έχει πάθει κάτι τόσο τραγικό που θα τον/την φέρει σε τέτοια κατάσταση και να αρχίσει να σκέφτεται κατά αυτόν τον τρόπο.

     

    Οπότε τότε ίσως να ερχόμαστε στα λόγια του:

     

    Ο καθένας πιστεύω έχει το δικαίωμα να δώσει τέλος στη ζωή του, όποτε και με όποιο τρόπο θέλει. Τώρα εάν είναι ανίκανος να λάβει τέτοια απόφαση λόγω βλάβης, τότε οι κοντινοί του ανθρώποι θα πρέπει να το κάνουν μόνο εάν ξέρουν ότι αυτή θα ήταν η επιθυμία του και τους το έχει πεί πιο γρήγορα, ειδάλλως δεν έχουν δικαίωμα να του πάρουν τη ζωή κάτω απο οποιεσδήποτε περιστάσεις.

     

    Να 'στε καλά

  11. Δεν ξέρω... Ωραία τα λέει ο τύπος, αλλά κάτι δεν μου κολλάει...

    Γιατί ενώ προσπαθεί να "υποστηρίξει" τους παγανιστές, το κάνει ΠΑΛΙ μέσα από Χριστιανική ορολογία και χρησιμοποιόντας "χριστιανικά" επιχειρήματα...

     

     

     

    εεεε..

    μηπως γιατι ειναι χριστιανος...?

     

    Γεια σας και από μένα...

     

    Ίσως το κάνει επειδή όλες οι θρησκίες - αν κατά κάποιο τρόπο τις "σπάσεις" - θα διαπιστώσει κανείς πως όλες τα ίδια λένε αλλά με δικούς τους "ορισμούς και πρακτικές", όπως το θέμα της αγάπης κτλ.

     

    Σχεδόν όλες οι θρησκίες, για να μην πω όλες, αναφέρονται σε ηθικούς κανόνες κατά κάποιο τρόπο (βέβαια το τι κάνουμε εμείς είναι άλλο θέμα)...

     

    10 εντολές του Χριστού

    Πυθαγόρας

    Απολλώνειος

    Πλάτων κλπ.

     

    Πέρα του ότι αν διαβάσει και μελετήσει κανείς τα λεγόμενα της Ορθόδοξης εκκλησίας θα διαπιστώσει πως έχει τις ρίζες της στην Πυθαγόρια φιλοσοφία και η Καθολική σε ένα μέρος της Αριστοτελικής (το αναφέρω καθαρά για εγκυκλοπαιδικούς λόγους και το αφήνω ασχολίαστω).

     

    Να 'στε καλά

  12. Πάνω σε αυτό που ρωτάς φίλε Angel Of Darkness,

     

    ρίξε μια ματιά στο βιβλίο που φέρει τίτλο "Η ΙΕΡΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ", από το Νίκο Β. Λίτσα, εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ.

     

    Για αρχή πιστεύω πως θα βρεις τις απαντήσεις που ζητάς.

     

    Ελπίζω να μπόρεσα να σε βοήθησα λίγο.

     

    Να 'στε καλά

  13. Φίλε SeaHawk,

     

    είμαστε απόλυτα σύμφωνοι πως οτιδήποτε παραθέσαμε ήτανε καλοπροαίρετα, με σκοπό της ανταλαγής των απόψεων μας και στο να μπορέσουμε να πάρουμε και εμείς κάτι μέσα από όλη τη διαδικασία.

     

    Όπως εξάλλου είναι και ο ορισμός της συζήτησης, ότι δηλαδή δεν πάμε να επιβληθούμε στον άλλον, αλλά μέσω της ανταλαγής των αποψεών μας να εξελιχθούμε και εμείς οι ίδιοι.

     

    Δεν στενοχωρέθηκα και ούτε προσβάλθηκα.

     

    Σεβαστή η γνώμη σου και σε ευχαριστώ θερμά που την παρέθεσες.

     

    Να 'σε και εσύ καλά φίλε μου.

  14. Αγαπητή φίλη Φλογερή,

     

    τα ποιήματα είναι ένα μέσο για να πετύχεις αυτό που ζητάς. Σε συνδιασμό με κάποια άλλα θα μπορέσεις να το πετύχεις, θέλει όμως υπομονή-επιμονή και χρόνο. Αρκει εσύ να στο πιστέψεις και να συνεχίσεις να ακολουθείς το δικό σου προσωπικό μονοπάτι που χάραξες.

     

    Να 'στε καλά

  15. Ποιο συναίσθημα? Αφού το έχεις “τεμαχίσει” ήδη..

     

    Ρίξε μια ματιά εδώ κάτι τέτοιο εννοώ..

     

    http://www.artofwise.gr/forum/index.php?sh...532&&do=findComment&comment=28532

     

    Φίλε μου, με στενοχωρείς... 1) Σκέψεις παρέθετα και τίποτε περισσότερο :063baby:

    και όσο με την έννοια ενός ποιητή, σε αντιστοιχία με αυτόν που μου παρέθεσες, η απάντηση είναι μία: (i:suck)

     

    Από κει και πέρα, φίλη Φλογερή, δεν σημαίνει επειδή είπα εγώ κάτι ότι θα πρέπει να μου δόσεις και συγκεκριμένη απάντηση, πόσο μάλλον και να μου δόσεις αν δεν το επιθυμείς.

     

    Πέρα του τι λέω εγώ με τον φίλο μας το SeaHawk, τα ποιήματα είναι και ένας τρόπος για να εκφράσεις τι υπάρχει στα ενδόψυχά σου. Με άλλα λόγια, σημασία δεν έχει να καταλάβουμε εμείς την ψυχή σου αλλά εσύ να την κατανοήσεις, να ανακαλύψεις τις όμορφες πτυχές τις και να εξελιχτεί το όλο σου είναι μέσο αυτής της διαδικασίας. Εμείς, διαβάζοντάς το είτε πιάσουμε την ομορφιά του είτε όχι, θα το ερμηνεύσουμε με βάση τη δική μας ψυχοσύνθεση. Στα λέω αυτά διότι αν ποτέ γυρίσει κανείς και σου πει τι :censored: είναι αυτό να τον γράψεις στα παλιά του τα παπούτσια, διότι είτε είναι τελείος αναίσθητος είτε κακοπροαίρετος είτε οτιδληποτε άλλο, δεν μπορεί να μπει στο δικό σου προσωπικό και φανταστικό κόσμο.

     

     

    Ένα παράδειγμα: Παρευρέθηκα σε αρκετές εκθέσεις ζωγραφικής, παρουσιάσεις ποιημάτων κτλ... Και ενώ ορισμένες φορές βλέπουμε κάτι και ο καθένας μας προσπαθεί να δώσει τη δική του ερμηνία όταν έρχεται ο ίδιος ο δημιουργός του έργου και τον ρωτάμε πέρνουμε ορισμένες φορές κάτι απαντήσεις/εξηγήσεις που άλλοι γυρίζουν και λένε :23_30_109[1]: και άλλοι :yuk:

    Αλλά ο καθένας ερμηνεύει τα έργα τέχνης, πάσης φύσεως, με τα δικά του 'κρητήρια', διότι πράγματα όπως η ποίηση αγγίζουν "άλλες" πτυχές της ψυχής μας...

     

    Όσο για μένα, προσωπική άποψη, μου άρεσε...

     

    Ελπίζω να μην σας κούρασα...

     

    Να 'στε καλά....

  16. Αγαπητή φίλοι και φίλες σας χαιρετώ και εγώ πάλι με τη σειρά μου...

     

    Φίλε SeaHawk:

     

    nnnnn δεν το πιάνεις επιδερμικά αλλά εντελώς λογικά και εγκεφαλικά και είναι ποίημα όχι δοκίμιο η επιστημονική εργασία..

    Δεν σε απαγορεύει κανένας να το δεις όπως εσύ θέλεις αλλά έτσι χάνει τον κύριο σκοπό του το ποίημα που είναι η αίσθηση και τα συναισθήματα.

     

    Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις αλλά στην απάντησή μου δεν προσπαθούσα να αναλύσω το ποιήμα αλλά να απαντήσω σε μία πιθανή απορρία, που μόνο ο Μάγος θα μπορέσει να μας δόσει τις κατάλληλες επιξηγήσεις και απλά ικασίες μπορούμε να κάνουμε. Μέχρι να μας προσδιορίσει τι συγκεκριμένα θέλει να πει, προσωπικά δεν θα καταφύγω άλλο σε ικασίες αλλά θα προτιμήσω να περιμένω μέχρι να επανέρθει το συγκεκριμένο μέλος πάλι στο θέμα και να μας κατατοπίσει (κατά κάποιο τρόπο). Με λίγα λόγια, δεν προσέγγισα το ποιήμα, που συμφωνώ μαζί σου πως θέλει αίσθημα και συναίσθημα, αλλά μία άλλη ερώτηση που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν αναφερότανε σε αίσθημα ή συναίσθημα αλλά σε άλλες έννοιες.

     

    Κάτι όμως που μάλλον εσύ κάνεις:

     

    Κανένας δεν προσκυνάει η τιμάει εάν το προτιμάτε, το ξύλο η το μάρμαρο, εκτός εάν είσαι εκ γενετής ηλίθιος η φανατικός η τελικά ζεις στην εποχή της εικονολατρίας.

     

    Δεν τιμάμε ούτε καν το πρόσωπο, γιατί για έναν χριστιανό η εικόνα της Παναγίας μπορεί να λέει πολλά αλλά για έναν άλλης θρησκείας μπορεί να μην λέει τίποτα.

     

    Αυτό που τιμάμε είναι αυτό ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΟΥ ΕΚΠΟΡΕΥΕΤΑΙ από μια εικόνα καθώς και τις ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΕΣ ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟ.

     

    Μια ιδέα η ένα αρχέτυπο έχει το φυσικό του φορέα, όπως έχουμε εμείς το σώμα μας για να μπορεί να είναι ορατό και να μπορεί να εκφράζεται μέσα από αυτό.

     

    Γιαυτο π.χ. ένας που δεν έχει ιδέα από Χριστιανισμό ίσως να μην καταλαβαίνει ολοκληρωτικά την ιδέα της Παναγίας αλλά θα καταλάβει την έννοια της μάνας που εκπορεύεται από αυτό καθώς και τα αντίστοιχα συναισθήματα που προέρχονται από μια τέτοια ιδιότητα.

     

    Άλλωστε οι ιδέες και τα σύμβολα στον καθένα “μιλάνε” διαφορετικά..

     

    Όπως π.χ το ίδιο συμβαίνει και με μια σημαία, συμβολίζει ένα έθνος η μια φυλή ολόκληρη γιαυτο άλλωστε πέθαναν τόσοι στα πεδία των μαχών για να κυματίζει ψηλά και όχι για να μην πέσει ένα κομμάτι πανί στα χέρια του εχθρού…

    Εντελώς εγκυκλοπαιδικά οι κανονικές σημαίες δεν πλένονται ποτέ, ακόμα και μπαρούτι να έχουν επάνω, ακόμα και αίμα..

     

     

    Κάτι όμως που θα κάνω τώρα και ευχαρίστος να δεχτώ όποια καλοπροαίρετη άποψη σου.

     

    Φίλη Φλογερή, καταρχήν να πω ότι το ποιήμα σου, προσωπικά, μου άρεσε πάρα πολύ.

     

    Από κει και πέρα δεν θα καταφύγω σε κολακίες αλλά θα σου πω την άποψη μου, καλοπροαίρετα πάντα:

    Όπως προανέφερα μου άρεσε το ποιήμα σου.

     

    Λες:

     

    Αν πολεμανε για τον σταυρο πολεμαν για τα ιδανικα τους οποια κ αν ειναι αυτα...

    Πιστευεις πως μεσα στα ιδανικα χωραει ο δογματισμός?

     

    Όχι, δεν χωράει ο δογματισμός. Συμφωνούμε πιστεύω σε αυτό όλοι μας.

     

    Πέρα τούτου στο ποιήμα σου αναγράφεις:

     

    Πάει να συναντήσει τον εχθρό

    Και να πάρει πίσω τον σταυρό.

     

    και μετά:

     

    Και ένας εμφύλιος πικρός

     

    Με λίγα λόγια ο εχθρός είναι ο ίδιος ο άνθρωπος/άνθρωποι/συνάνθρωποι που μέχρι προτίστως μυραζότανε τα ίδια ιδανικά, ήθη και έθιμα. Τι συνέβει άραγε και αλλάξανε ώστε να γίνουνε εχθροί και να καταφύγουνε στα όπλα?

     

    Όλα έχουν αλλάξει

    Άνθρωποι έχουν πεθάνει

    Και η μέρα δεν θα χαράξει.

     

    Εδώ αυτοί οι στίχοι επιδέχονται διπλοί ερμηνία, μιας και α) αναφέροντε στο φυσικό πεδίο και β) στις ψυχές που μετά από όσα συνέβισαν δεν πρόκειται να χαράξει το φως πάλι μέσα στις καρδιές τους αλλά οι ψυχές τους έχουν σημαδευτεί για πάντα (για να χρησιμοποιήσω και λίγο αίσθημα και συναίσθημα στις ερμηνίες μου, μιας και τώρα αναφέρομαι στο ποιήμα φίλε SeaHawk :smilewink: )

     

    Λες:

     

    Ο ήλιος δεν βγαίνει, ποτέ δεν θα βγει

    Κ όλοι οι νεκροί θα πολεμάν εκεί Ζωντανοί

    Ο Σταυρός θα χαθεί μέσα στο αίμα κ την σιωπή.

     

    Ο πρώτος στίχος συμφωνεί με τα παραπάνω. Ο δεύτερος στίχος μάλλον αναφέρεται στις ψυχές και τον ψυχικό κόσμο των ανθρώπων και των ψυχών που τα βιώσανε (που και πάλι συμφωνεί με τα παραπάνω).

     

    Ο τρίτος στίχος επιδέχεται πολλαπλές ερμηνίες μιας και:

     

    1) Τι ήτανε αυτό που τελικά έκανε αληθινά και πραγματικά (αγαπητή φίλη πρόσεχε σε παρακαλώ τις δύο λέξεις που χρησιμοποιώ και το νόημα που εσωκλείουν) ώστε να χαθούν τα ιδανικά?

    2) Μπορεί κάτι να προξενίσει τον αληθινό χαμό των πραγματικών και αληθινών ιδανικών, όποια και να είναι αυτή/αυτό?

    3) Αν ναι, τότε ποιο το αποτέλεσμα των πράξεων/πολέμου? Μάταια πολεμίσανε? Οι ψυχές τους θα μπορούσανε να επαναπαυτούνε αν έβλεπαν πως πολεμίσανε μάταια και τα ιδανικά τα οποία υπερασπιστήκατε δεν τιμούνται πια?

     

    Βέβαια ικαστικά μπορώ να μιλήσω μιας και το μόνο άτομο που μπορεί να μας δόσει ένα ψύγμα γνώσης είναι η ποιήτρια ( δεν ειρωνεύομαι αλλά ο άνθρωπος που γράφει ποιήματα, ποιητής δεν χαρακτιρίζεται? Το λέω για να μην παρερμηνευτούν τα λεγόμενά μου) που το έγραψε, μιας και η συγκεκριμένη φίλη γνωρίζει τον ψυχικό της κόσμο αλλά και σε τι (ψυχική και συναισθηματική) κατάσταση βρισκότανε όταν το έγραφε.

     

    Φίλοι και φίλες, δεν τα έγραψα αυτά για να ειρωνευτώ κάποιον/α αλλά καλοπροαίρετα και προσπαθώντας να συνδράμω και εγώ με τα λίγα που ξέρω σε αυτή την δικτυακή κοινώτητα. Αν τυχόν προσέβαλα κάποιον ή κάποια, τότε ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη, διότι δεν ήτανε τέτοιες οι προθέσεις μου.

     

    Να 'στε όλοι καλά

  17. Σας χαιρετώ.

     

    αντίληψη:Πολλοί στο forum πιστεύουν ότι οι Χριστιανοί προσκυνώντας τις εικόνες στην ουσία κάνουν το ίδιο που κάνουν οι ""εδωλολάτρες""(δεν πιστεύω σε αυτόν τον όρο αλλά δε βρήκα άλλον ).Οχι προσκυνούν το εικονιζόμενο πρόσωπο όχι το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένη η εικόνα.

     

    και:

     

    ίσως να παρερμηνεύω τα λόγια σου και παρακαλώ διόρθωσε με : δηλαδή οι ειδωλολάτρες τι προσκυνούσαν , το μάρμαρο?

     

    Ίσως με το παρακάτω απόσπασμα να μπορέσω να διαφωτίσω λίγο το θέμα:

     

     

     

    ?Στα κλασσικά ελληνικά, είδωλον είναι το φάντασμα του νεκρού (λ.χ. το είδωλο της Κλυταιμνήστρας στις Ευμενίδες του Αισχύλου) ή το άυλο ομοίωμα που κατασκεύαζαν οι θεοί για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους (όπως το είδωλο της Ελένης στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη), ενώ για την λατρευτική ανθρωπομορφική εικόνα του θεού χρησιμοποιούνται οι όροι ξόανον και άγαλμα. Από τη μεταγενέστερη αυτή σύγχυση του ειδώλου με το άγαλμα προήλθε ο εσφαλμένος χαρακτηρισμός της αρχαιοελληνικής θρησκείας ως ειδωλολατρικής.?

     

    Πηγή: Βιβλίο Αίσωπος: Εκδ. Αρχαι Ελληνική Γραμματεία, σελ.277-278.

     

     

     

    Να ?στε καλά

  18. Πρώτος στόχος στην πραγματικότητα είναι η τσέπη μας, όχι μόνο το βατικανό. Αν θαβόταν το βιβλιαράκι του Brown, σιγά μην λάβαιναν τόση έκταση τα υπόλοιπα θέματα. Ούτε το ευαγγέλιο του Ιούδα θα γινόταν τόσο "in", ούτε και η επερχόμενη ταινία για τον Da Vinci που έρχεται ως κερασάκι στην τούρτα της σκόπιμης κατεύθυνσης της πληροφορίας.

    Ξαφνικά, βλέπουμε περιοδικά και εφημερίδες να κάνουν αναλύσεις επί αναλύσεων πάνω στον Da Vinci, πάνω στην ταινία, να μοιράζουν DVDs με ντοκιμαντέρ κ.α..

    Δε λέω, καλό είναι να διαδίδεται η γνώση αλλά προφανώς παίζει ρόλο και το κατάλληλο timing, ειδικά για κάποιους που δεν ενδιαφέρονται για την διάδοση της γνώμης αλλά για την αύξηση των τραπεζικών τους λογαριασμών...

     

    ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ... ΤΕΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ, ΔΥΣΤΗΧΩΣ, ΙΣΧΥΕΙ ΟΤΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΖΟΥΝΕ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝΕ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΕ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΤΑ ΣΕΡΒΙΡΟΥΝΕ...

     

    ΝΑ 'ΣΤΕ ΚΑΛΑ

  19. ΝΑ ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΠΩΣ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ ΗΤΑΝΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ.

     

    ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ, ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΠΩ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ, ΟΣΟ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΠΟΡΩ (ΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ 'ΚΙΝΟΥΝΤΕ' ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗ ΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ):

     

    ΠΑραμενουν Ζωντανοί να πολεμάν για κάτι που στην πραγματικότητα δεν αξίζει...ή αξίζει?

    Θελουν ν α πα΄ρουν πίσω εναν σταυρό κάτι χειροπιαστό, πολεμαν για ενα αντικειμενο...

     

    ΟΧΙ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΔΩΓΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΕΧΕΙ ΒΛΑΨΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.

     

    Αν πολεμουσαν πχ για την ζωή η την ελευθερια τοτε ακομα και αν εχαναν θα κερδιζαν αλλα τωρα κ οι 2 πλευρες ειναι χαμενες! ή όχι?

     

    ΑΝ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ 'ΑΝΩΤΕΡΑ ΙΔΑΝΙΚΑ' ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΑΝΕ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΒΓΑΙΝΑΝΕ ΠΑΛΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ. ΠΑΡΟΛΟ ΤΑΥΤΑ, ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΣ ΜΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ? ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΛΕΜΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΤΛ. ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΤΑ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΕ, ΑΡΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΤΟ ΔΩΓΜΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΛΙΣΜΟ, ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ...

     

    ΠΡΟΦΑΝΟΣ ΤΟ ΑΓΓΙΞΑ ΕΠΙΔΕΡΜΙΚΑ ΤΟ ΟΛΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΛΛΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΑ ΚΑΠΩΣ...

     

    ΝΑ 'ΣΤΕ ΚΑΛΑ

  20. ΦΙΛΕ ΜΟΥ Initiate4 - ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΗΚΑ :worthy: -

     

    Νομίζω όμως ότι η φιλοσοφία μπορεί να παίξει πρωταρχικό ρόλο στην επαφή με την γνώση και την επιλογή δρόμων...

    Κι' όμως όταν ανήκει κανείς στον 'αγνωστικισμό' ή πόσο μάλλον στην σφαίρα του 'υλισμού' είναι δύσκολο να τον πείσουμε με την φιλοσοφία να πάρει 'ανάποδες' ο εγκέφαλος του...

     

    ΜΗΝ ΜΠΕΡΔΕΥΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΗΛΩΝΑΝ 'ΥΛΙΣΤΕΣ' ΚΤΛ. - ΟΠΩΣ ΕΣΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ - ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΟΜΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΟΥΝ ΤΕΡΑΤΑ (ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ) ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ.

     

    ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΗΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΥΠΟΨΗΝ ΣΟΥ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΔΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ (ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ) ΑΝ ΡΙΞΟΥΜΕ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΟΥΜΕ.

     

    δεν υπάρχουν καινούργια τοπία, υπάρχουν καινούργια μάτια να τα δεις...

     

    ΠΑΛΙ ΣΧΕΤΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ, ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΧΟΜΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΕΜΦΕΡΕΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΑΓΡΑΦΕΙΣ. Η' ΟΠΩΣ ΠΑΕΙ ΚΑΙ Η ΓΝΩΣΤΗ ΡΗΣΗ: " ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΝ"... ΚΑΙ ΕΔΩ ΧΩΡΑΕΙ ΠΟΛΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ (ΑΝ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΟΡΟΣ)

     

    όπως βλέπεις και μένα μου αρέσει η φιλοσοφία στην μορφή όμως που γίνεται βιώσιμη...και υποφερτή από μια πραγματικότητα που ανέχεται συνήθως μόνο τους αριθμούς και την ύλη...

     

    ΔΕΚΤΟ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝ ΠΕΡΙ ΣΠΗΛΑΙΟΥ ΚΤΛ...

     

    ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ

×
×
  • Create New...