Jump to content

Aqua Marine

Mέλη
  • Posts

    362
  • Joined

  • Last visited

  • Days Won

    11

Everything posted by Aqua Marine

  1. Η γνώμη μου για το θέμα είναι ότι οι παλιοί "μάγοι", ειδικά αυτοί που αφορούσαν (και αφορούνε) τη παραδοσιακή "μαγεία" δεν μπορούσαν να δουν το γενικότερο πλέγμα, τους κύκλους και το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινήθηκε ο βιομηχανικός Καπιταλισμός. Πολλοί στερούνταν γνώσεων ψυχολογίας τόσο την ατομική όσο και την κοινωνική. Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι ο ναζισμός (όπως και κάθε μορφή αφανούς κράτους ή παρακράτους) έρχεται ν' αναδειχτεί και να παίξει το ρόλο του τερματοφύλακα του συστήματος σε στιγμές κρίσης. Απλά στη περίπτωση του ναζισμού ο "τερματοφύλακας" θέλησε να πάρει τα ηνία, την πίτα & τη δόξα της δύναμης. Η παράλληλη μαγική όψη έχει να κάνει με όρνεα που από γύπες θέλησαν να γίνουν αετοί. Αφού καθαρίσουν τα ψοφίμια που άφησε η κρίση του συστήματος, θέλησαν να μεταμορφωθούν στο κυρίαρχο αρπακτικό και να εγκατασταθούν στην εξουσία. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν έγινε αυτή η μεταμόρφωση έτσι όπως την ήθελαν γιατί ο ρόλος τους ήταν περιορισμένης διάρκειας στο να εξολοθρεύσουν και να φάνε ότι προλάβουν. Το σύστημα όμως έπρεπε να συνεχίσει χωρίς αυτούς αφήνοντάς τους στα τέρματα (εκεί που ανήκουν δηλαδή). Ο θάνατος του Χίτλερ ως γνωστό δεν σήμαινει ότι ο ναζισμός εξαφανίστηκε. Η τόσο πονεμένη ιστορία δηλαδή δεν ήταν παρά μια πράξη μεταμόρφωσης για το σύστημα τόσο πολιτικά όσο και ενεργειακά, μιας και κάθε βιοενεργειακό σύστημα(κλειστό κυρίως) υπάγεται στην οικονομία με όρους φυσικής. Πάνω σε αυτό το πλαίσιο, οποιαδήποτε μαγική απόπειρα έγινε εναντίον του Χίτλερ, μικρό αποτέλεσμα είχε (κατά την γνώμη μου) όχι γιατί δεν ήταν σωστά ή δυνατά τα όσα έγιναν αλλά γιατί ο ναζισμός είχε μπει σε ανοδική τροχιά και ακολούθως θα άκμαζε όπως και θα ξεφούσκωνε κάποια στιγμή, γιατί η φύση του (ακόμη & παρασιτική) έχει συγκεκριμένο ρόλο που επιτελεί σε σχέση με τη maya(ψευδής κόσμος) και την πυραμιδοειδή διάταξη της. Οι απώλειες που είχαν στις μαγικές τους πράξεις δεν μου κάνουν εντύπωση γιατί ήταν σα να ήθελες να θανατώσεις το θάνατο ή να στερήσεις το όρνεο από πιόνια & θύματα (ενώ το σύστημα είχε να θυσιάσει μπόλικα). Παρ' όλ' αυτά το πουλί έφαγε καλά και στο τέλος έπρεπε να "σκάσει". Τέλος, οι μάγοι απέναντι σε σπαθιά και σφαίρες δεν έχουν και πολύ τύχη. Η θα πολεμήσουν με σπαθιά & σφαίρες για τη ζωή τους, ή θα συνεργαστούν με τον εχθρό παρέχοντας τις υπήρεσίες τους με ανταλλάγματα & εμφανή ή αφανή πόστα δύναμης. Υπάρχει φυσικά και η αινιγματική "τρίτη" προσοχή η οποία εκ φύσεως δεν προσδιορίζεται λογικά & λεκτικά. Το πιο παράδοξο όμως (και ταυτόχρονα μαγικό) είναι ότι οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι είναι μαγικά πλάσματα και ότι για πολλά πολλά χρόνια υποχρεωθήκαμε να "συνεργαζόμαστε" με τον εχθρό (κλειστό σύστημα) με αντάλλαγμα την μέχρι πρότινος ησυχία μας (ύπαρξή μας). Αλλά.. :whistling2:
  2. Το περιεχόμενο αλληλοπροσδιορίζεται από το πλαίσιο :clapping: Μπορείς να δεις τον περιβάλλοντα χώρο & κίνητρα
  3. Κατά τη γνώμη μου, η συνωμοσιολογία είναι ακριβώς τόσο επικίνδυνη και κακή όσο και ο ηλεκτρισμός. Όσο τη χρησιμοποιείς με το σωστό τρόπο και με αρκετή προσοχή, μπορεί να φωτίσει το χώρο γύρω σου και, ανάλογα με την ενέργεια που θα δώσεις, να τον φωτίσει τόσο δυνατά ώστε να διώξει σχεδόν όλες τις σκιές. Αν όμως απρόσεκτα την αφήσεις να «μπει μέσα σου», τότε ανάλογα με την έντασή της μπορεί να σε κάψει – και όχι μόνο εσένα, αλλά όλους τους ανθρώπους που ακουμπάς Απόσπασμα από το βιβλίο Θεωρίες Συνωμοσίας (εκδόσεις Αρχέτυπο) του Λουκά Καβακόπουλου και Γιώργου Στάμκου Κάθε εργαλείο αν ξέρεις να το χρησιμοποιείς γίνεται ωφέλιμο για σένα και τους γύρω σου, ενώ καταστροφικό όταν δεν ξέρεις να το χρησιμοποιείς ή νομίζεις ότι ξέρεις. Το αν θα καταλάβεις το πότε γίνεται καταστροφικό έγκειται σε σένα τον εγωϊσμό σου και του τυχον ..τραυματισμούς. Η συνωμοσιολογία ξεκίνησε αμφισβητώντας καταστάσεις και θίγοντας αθέατες πλευρές. Η καταστροφική της όψη σχηματίζεται όταν οι τάσεις και οι αθέατες αυτές πλευρές σε καταπίνουν Γιατί τότε αρχίζεις να υπεραμύνεσαι και λειτουργείς εκ μέρους των αθέατων πλευρών. Υπεραμύνεσαι γιατί έχεις υιοθετήσει ένα διαφορετικό κόσμο-σενάριο πραγμάτων που ως δομή κάποτε πολεμούσες. Η όλη ιστορία δηλαδή είναι ένας πόλεμος κλειστών και ανοιχτών συστημάτων και η συνωμοσιολογία πολύ απλά αποκτά πολύ κακή φήμη εξαιτίας βλακείας. Νομίζει ότι αντικαθιστώντας την παλιά θέαση πραγμάτων με τη δική της, μπορεί να δικαιωθεί. Στην πραγματικότητα όμως αυτοπαγιδεύεται σε κλειστό κύκλωμα. Προσωπικά θεωρώ ότι η αμφισβήτηση είναι ωφέλιμη, η ενασχόληση με τις ψηφίδες και το παζλ του κόσμου μας είναι ωφέλιμο, αλλά.. η ερμηνεία των στοιχείων στα οποία βασίζεται (ατομικά φίλτρα), η βασιμότητά τους, όπως και η κατάληξη του σεναρίου (η πηγή των δεινών και του κακού) μαζί με όλες τις “παραφυάδες” του, μπάζουν πολλά πολλά νερά ή ..αμφισβήτηση. Αν προσθέσεις τώρα στην ζημιογόνα όψη τη ψυχική αποδόμηση/στρέβλωση, παρακμή και αδιέξοδα του σημερινού κόσμου, τότε θα έχεις ένα ανεξέλεγκτο χαρμάνι. Ωφέλημο: Η αμφισβλητηση! (ανοιχτό κύκλωμα) Ζημιογόνο: Μπορώ να αμφισβητώ αλλά από κάποια στιγμή και μετά δεν ανέχομαι αμφισβήτηση (κλειστό κύκλωμα) :starwars: B)
  4. Δεν υπάρχει σιγουριά για τίποτα παρά μόνο σκοπιμότητα που κάποιους οφελεί και κάποιους ζημιώνει. Το πρόβλημα που εξακολουθεί όμως να τίθεται και να ξανατίθεται και ξανά.. είναι ότι οι έχοντες ένα κομμάτι γνώσης (νομίζοντας ότι κατέχουν την γνώση ολου του κόσμου και των μυστηρίων) αργά ή γρήγορα υποκύπτουν στην φιλοδοξία (των κανόνων του παιχνιδιού)να γίνουν τα επόμενα μονοπώλεια/ολιγοπώλεια, εμφανή ή αφανή. Το πρόβλημα και η λύση όμως είναι ένα. Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί δύναμη σε λίγους αν δεν την υποστηρίξουν οι πολλοί. Γιαυτό και θεωρώ πως έχει σημαντική αξία ν' αντιλαμβάνεται καθένας σε ποια ροή πληροφορίας βρίσκεται σε κάθε στιγμή. Είναι η πρόκληση μιας κατάστασης που βρίσκεται πέρα από έλεγχο, την πρόκληση του μετέπειτα και τα νέα σημεία συγκέντρωσης ή αποκέντρωσης
  5. Δεν υπάρχει αρνητικό συναίσθημα καθότι όλα τα συν-αισθήματα έχουν κάποιο λόγο που κάνουν ότι κάνουν. Σε μικρές ποσότητες ο φόβος μπορεί να είναι ωφέλιμος-όπως το δηλητήριο (αρκεί να μην είναι της black mamba.. ), με την έννοια ότι σε κρατά σε εγρήγορση όταν είναι υπό έλεγχο. Σε μεγάλες ποσότητες (όπως της cobra ) είναι 50/50. Μπορεί να είναι καταστροφικός ή εκτοξευτικός. Το όλο θέμα έγκειται στο κατά πόσο αυτός που θα τη σκαπουλάρει θα γίνει φοβολάγνος ή θα έχει συναίσθηση των φόβων του και σε ποιο βαθμό θα τους επιτρέψει να τον επηρεάζουν στην υπόλοιπη διαδρομή του. Μαγικά θεωρώ πως όλες οι περιπτώσεις φόβων έχουν να κάνουν με την μυητική διαδικασία. Ένα χαρακτηριστικό παραδείγμα (κυρίως όσο αφορά τ΄αποτελέσματα) αυτής της διαδικασίας είναι η περίπτωση του Doctor Who και των Masters του.
  6. Artzuna διάβαζε πιο προσεκτικά. Δεν γράφω : Συγκριτικά οι Αιγύπτιοι φάνηκαν πολύ πιο έξυπνοι ..γενικά. Γράφω: Συγκριτικά οι Αιγύπτιοι φάνηκαν πολύ πιο έξυπνοι ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ. Επομένως δε συγκρίνω εμάς με τους Αιγύπτιους (δε συγκρίνω ιστορικά τους λαούς) απλά κάνω μια απλή διαπίστωση. Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποίησαν το ιντερνετ στο μάξιμουμ εν αντιθέσει με εμάς που απλά το κουβεντιάζουμε ακόμα. Η διαφορά είναι σαφής. Χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν το μέσο περνώντας στη δράση ενώ εδώ ψάχνουμε ακόμη να δούμε ποιος φταίει δείχνοντας ο καθένας τους άλλους, ψάχνουμε να δούμε αν μπορεί να κάνει κανείς κάτι δείχνοντας οι περισσότεροι τους άλλους ενώ εξακολουθούμε να διαιωνίζουμε το πανάρχαιο εθνικό μας σπορ να υπονομεύουν οι μισοί τους άλλους μισούς γιατί δεν καταφέραμε ύστερα από τόσους αιώνες να χρησιμοποιήσουμε την ατομικότητά μας δημιουργικά και όχι καταστροφικά. Πρόσεξε εμείς έχουμε 15 περίπου χρόνια ιντερνετ και αυτοί έχουν πολύ λιγότερα χρόνια και πιο λογοκριμένο. Πως το αξιοποίησαν αυτοί και πως το αξιοποιούμε εμείς. Αυτό δεν είναι άποψή μου, είναι γεγονότα έτσι όπως έχουν καταγραφεί από απεσταλμένους, ρεποτάζ (βλέπε Ρεπορταζ χωρίς Σύνορα), μαρτυρίες & καταγραφές. Δεν έχω να δυσπιστίσω απέναντι σε κάτι τόσο προφανές. Για την κατάσταση «μπισκοτόκρεμα milupa» νομίζω ότι έκανες λάθος παραλληλισμό γιατί αν οι Αιγύπτιοι τρώνε κρέμα από το 600μ.χ οι Έλληνες σπάνε όλα τα ρεκόρ γιατί τρώνε κρεμούλα από τη βυζαντινή αυτοκρατορία όπου το χριστιανικό δόγμα σα χάπι αποχαύνωσης χρυσώθηκε για τα καλά. «Μπισκοτόκρεμα» είναι οποιοδήποτε χάπι αποκοιμίζει. Υλικό, νοητικό, πνευματικό. Επίσης μιας και ανέφερες τα ρεκόρ, οι Αιγύπτιοι μπορεί να έσπασαν ρεκόρ νεκρών σε ποδοσφαιρικό αγώνα, οι Έλληνες όμως έχουν σπάσει ρεκόρ νεκρών & τραυματιών σε βάθος χρόνου στα γήπεδα. Επίσης έχουμε σπάσει ρεκόρ νεκρών στην άσφαλτο λόγω κάφρων με πληρωμένα διπλώματα, ρεκόρ κάλυψης της λαμογιάς και της ασυδοσίας, ρεκόρ ατιμωρησίας που οι πολέμαρχοι των φυλών στην Ουγκάντα θα προβληματίζονταν, ρεκόρ ωχαδελφοσύνης , ρεκόρ μυωπίας .. θες να σου πω και άλλα; Πολλές από τις επαναστάσεις και τις εξεγέρσεις μπορεί να ήταν και να είναι υποκινούμενες, μπορεί να είναι εκμεταλλεύσιμες από τους λογής επιτήδειους κ.λ.π. αλλά μην ξεχνάς ότι χωρίς αυτές ούτε οι παπποούδες μας, ούτε οι γονείς μας αλλά ούτε και μεις (όσο προλάβαμε) δεν θα απολαμβάναμε τα δικαιώματα και τα οφέλη που αυτές κατέκτησαν με θυσίες, βαρύ τίμημα και αγνή πρόθεση. Καλώς ή κακώς έτσι έγινε, χωρίς αυτά θα είχαμε νέο μεσαίωνα εδώ και ένα αιώνα. Οποιαδήποτε ανατρεπτική κίνηση γίνεται από μερίδες του κόσμου είτε αυθόρμητα είτε υποκινούμενα, είναι σχεδόν προβλεπόμενο ότι ένα κομμάτι της δυναμικής τους αυτή θα εκμεταλλευτούν όσοι μποορούν να αντιληφθούν σε μεγαλύτερο εύρος την αξία της δυναμικής αυτής. Τα μεγαλύτερα ψάρια που λέμε μιας και υπάρχουν πάντα όλο και πιο μεγάλα ψάρια, παράσιτα, κολαούζοι κ.λ.π.. Ο σκεπτόμενος δεν έχει παρά να μπορεί να δια-κρίνει και να κρίνει πλέοντας και όχι βυθίζοντας στην αναδευόμενη σούπα.
  7. Λογοκρισία & παρακολούθηση υπάρχει εδώ και χρόνια αλλά (αφορούσε &) αφορά μόνο αυτούς που έχει λόγο η εξουσία και οι εταιρίες για να παρακολουθήσουν. Οι περισσότεροι αντιμετωπίζονται σαν αριθμοί και στατιστικές τάσεις. Ο μοναδικός για μένα λόγος που έχει η εξουσία για να περιορίσει την "ελευθερία" του ίντερνετ είναι για να προλάβει αυτό το οποίο δεν έγινε εξαρχής. Το ίντερνετ σαν εργαλείο επικοινωνίας προκειμένου να περάσει κάποιος στην πράξη. Για να υπάρχει συνέχεια και όχι στοπ δηλαδή. 15 περίπου χρόνια τώρα το διαδίκτυο παρέμεινε μέσο εκτόνωσης μιας ενέργειας που έπρεπε να μετατραπεί σε πράξη. Αντ' αυτού οι περισσότεροι χρήστες συνήθισαν να ζουν με το κεφάλι και το λαιμό ξεχνώντας ότι η βασική δύναμη ζωής υπάρχει από το λαιμό και κάτω. Το κεφάλαιο λαιμός-επικοινωνία είναι μόνο ένα τμήμα της ατομικής & συλλογικής ζωής και όχι ο συνολικός κόσμος άσχετα αν μπορούμε να δούμε τόσα πράγματα, εικονικά εξ αποστάσεως. Από την άλλη να μην υπάρχει και μια έξοχη ευκαιρία για τους εξουσιαστές για να επέμβουν στην "ελευθερία" του ίντερνετ όταν το κλέψιμο πάει σύνεφο, το copy-paste τείνει να γίνει επιστήμη, τα λαμόγια σε όλους τους χώρους προσπαθούν να κάνουν δουλειές χρησιμοποιώντας ότι βρουν χωρίς αναστολές και ένα σωρό άλλα. Είχαμε την ωριμότητα ν' αντιληφθούμε τόσο χρόνια την πιο σημαντική αξία αυτού του μέσου; Για μένα όχι. Τώρα που πάμε να το αντιληφθούμε ίσως να μην προλάβουμε (αν και Θα δείξει). Συγκριτικά οι Αιγύπτιοι φάνηκαν πολύ πιο έξυπνοι σε αυτό το θέμα (για όποιον παρακολουθεί) και γρήγορα το χρησιμοποίησαν και το χρησιμοποιούν αρκετά καλά όταν εμείς εδώ τρία πουλάκια.. Τώρα θα μου πεις οι Αιγύπτιοι δεν πέρασαν περιόδους μπισκοτόκρεμα milupa όπως εδώ, ούτε περιμένουν ότι θα έρθουν οι παλιοί θεοί τους να τους σώσουν
  8. Η ψυχιατρική δεν προϋπήρξε του συστήματος αλλά ακολούθησε την πορεία ανάπτυξης της βιομηχανικής εποχής. Την πορεία στιβάγματος στις πόλεις και το κλείδωμα των ανθρώπων σε μια μηχανική ή κανονιστική αρχή. Η συμμόρφωση πέρασε στο νού και το μάτριξ του σώματος έιναι προφανές. Οι ψυχικές αρρώστιες είναι αδυναμία το νου και του σώματος να διαχειριστεί το κόστος της ελευθεριας του. Εκεί που την πατάνε όμως πολλοί είναι ότι ελευθερία δε είναι να είσαι αποκομμένος και άνετος σε στρωμένα παραδεισένια χαλιά αλλά μια κινητική κατάσταση όπου μπορεί να βάλλεσαι από το οτιδήποτε και προπαντώς να μπορείς να χειρίζεσαι το κόστος αυτό (της ελευθερίας) ΧΩΡΙΣ να σε χειρίζεται ΑΥΤΟ. Η τάση δηλαδή να χάσεις τη μπάλα και από κει που πρέπει να είσαι κυρίαρχος της εμμονής σου καταλήγεις να είσαι έρμαιό της, είναι μεγάλη. Επομένως πριν πάμε στη γιατριά των ψυχικών αρρωστιών και πριν καταδικάσουμε ένα κλάδο της επιστήμης που απλά εξυπηρετεί μια κατάσταση συμφερόντων, ας αναρωτηθούμε: Πόσοι άνθρωποι μπορούν να αναλάβουν το κόστος αυτό; Πόσοι μπορούν να σταματήσουν να εξουσιοδοτούν άλλους να σκέφτονται και να παίρνουν αποφάσεις για λογαριασμό τους; Πόσοι από αυτοί που στοιβάχτηκαν σα μυρμήγκια στις πόλεις θα ήθελαν να ρισκάρουν για την ελευθερία τους; Τα τραύματα της φυλακής βοηθούν το άλμα αλλά δεν είναι η ελευθερία. Εάν δεν γίνει το άλμα υπάρχει η τάση να εξιδανικεύονται τα κουσούρια του τραύματος σαν μια αλλοιωμένη παραλλαγή της ιστορίας της αλεπούς με την κομμένη ουρά. :whistling2:
  9. Νομίζω ότι σε κατάλαβα (με μια επιφύλαξη πάντα). Βασικά η άποψη σου συγγενεύει με αυτή του Johny αλλά είναι διατυπωμένη με διαφορετικό τρόπο. Ισχύει όμως το ίδιο. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο, μπορούμε να είμαστε "εγώ" και "εμείς" τατυτόχρονα. Να έχουμε δικές μας προσωπικές εμπειρίες που είναι κοινές και άλλες που είναι διαφορετικές χωρίς να αναιρείται όμως το γεγονός ότι όταν υιοθετούμε λεξιλόγιο και όρους ενός καναλιού πληροφορίας ότι δεν ενισχύουμε/αναπαράγουμε το συγκεκριμένο κανάλι. Αυτό γίνεται είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι άσχετα αν στεκόμαστε στην προσωπική μας εμπειρία για ευνόητους λόγους. Πόσο μπαίνουμε όμως στη διαδικασία να τσεκάρουμε την εγκυρότητα όρων και λέξεων που έχουν αποκτήσει δυναμική λόγω της "μιμιδιακής" τους φύσης ή λόγω της διάχυσής τους από πολλαλπλά κανάλια; Γι' αυτό το πράγμα δεν χρειάζετα "υπερφυσική ικανότητα" αλλά κάτι που δεν έχει ηθικά διλήματα. Είναι η δυνατότητα που σου δίνει η επαυξημένη συνείδηση να αναγνωρίζεις σε ποια ροή της πληροφορίας συμμετέχεις με τον δικό σου κόσμο.
  10. Βρίσκω πολύ σημαντικό & ζωτικής σημασίας να υπάρχει αλληλεπίδραση, είτε υπάρχουν κοινά σημεία και κοινές εμπειρίες είτε όχι. Βρίσκω όμως σημαντικό να μπορούμε παράλληλα να ανιχνεύουμε την προέλευση μερικών καίριων λέξεων, ορολογιών, κριτηρίων κ.λ.π. που για πολλούς και διάφορους λόγους έχουμε υιοθετήσει στην επικοινωνία και την συννενόηση χωρίς όμως να έχουμε ελέγξει την προέλευση και το πλάνο/πραγματικότητα που μπορεί να εξυπηρετούν. Θα πω 2 παραδείγματα. Το πρώτο είναι η φράση κρυφό σχολειό. Όλοι ξέραμε από το σχολείο τι σημαίνει και ποια κατάσταση περιέγραφε. Μεγαλώσαμε (οι λίγο μεγαλύτεροι τουλάχιστο) με αυτή όσο αφορά τη νεότερη ´ιστορία´, χωρίς όμως να έχουμε ερευνήσει χωρίς να έχουμε ελέγξει. Τα τελευταία χρόνια πολλά κομμάτια της ιστορίας αμφισβητούνται, το ίδιο και η φράση/πραγματικότητα κρυφό σχολειό. Υπήρξε όμως στην πραγματικότητα το κρυφό σχολειό ή τόσα χρόνια μεγαλώσαμε με φούμαρα; Με μια «λέξη/πραγματικότητα» που εξυπηρετούσε τα εθνικά χαρακτηριστικά αλλά δεν ξέρουμε σε ποιο βαθμό απηχούσε την τότε «αλήθεια». Το δεύτερο παράδειγμα είναι η λέξη κρίση. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούμε (αναπαράγοντας) λίγο ως πολύ αυτή λέξη για να περιγράψουμε μια κατάσταση. Έχουμε ερευνήσει πως από πού εκεί που ήταν μια συνηθισμένη λέξη έφτασε να γίνει εφιάλτης για πολλούς που δοκιμάζονται κυρίως οικονομικά. Από πού ξεκίνησε η ανοδική πορεία αυτής της λέξης, πως μας επηρεάζει και ποιους εξυπηρετεί ο ρόλος που έχει τώρα; Μπορούμε να θυμηθούμε, προηγήθηκε η οικονομική δυσπραγία ή προηγήθηκε μερικά χρόνια πριν η λέξη; Και στο κάτω κάτω γιατί να λέγεται κρίση και όχι πτώση του παλιού ; Προσωπικά εκτιμώ μήπως κάθε φορά που ακούμε διάσπαρτα μιμίδια καίριων λέξεων, φράσεων, ορολογιών κ.λ.π. να ερευνούμε το θέμα και να έχουμε υπόψη ότι μπορούμε να τις χρησιμοποιούμε δίχως όμως να ξεχνάμε την τάση τους να θέλουν να ενισχυθούν/αναπαραχθούν όλο και περισσότερο. Τόσο οι λέξεις κ.λ.π. όσο και η εκάστοτε βούληση πίσω από αυτές.
  11. “Υπερφυσική” ικανότητα είναι να μπορούμε επίσης να διακρίνουμε πότε προωθούμε τον δικό μας κόσμο (εάν και εφ' όσον τον έχουμε ανακαλύψει) και πότε αναπαράγουμε τον κόσμο και τα σχέδια των άλλων. Το πρώτο αναδεικνύει την δική μας ιδιαιτερότητα ενώ το δεύτερο συμμετέχει ως συστατικό στοιχείο (με δέλεαρ) στην ενίσχυση τις ιδιαιτερότητας των άλλων. Το δυσδιάκριτο αυτό διάστημα που ο μικρό-κοσμός μας(ή ανύπαρκτος/μη ανακαλυμμένος) συναντά και αλληλεπιδρά με τον πιο ισχυρό κόσμο των άλλων μπορεί να εντοπίσει η δυνατότητα μιας επαυξημένης συνείδησης. Τα πιο φανερά στοιχεία που προδίδουν πότε αναπαράγουμε και προωθούμε τον κόσμο και τα σχέδιο των άλλων είναι ο βαθμός που αναπαράγουμε λέξεις, ορολογία, ιδέες, γλώσσα, εικόνες, συγκινήσεις κ.λ.π. Που δεν είναι δικές μας αλλά τις υιοθετούμε ως επί το πλείστο χωρίς να ρωτηθούμε και ενώ αφηνόμαστε σε μια A priori θέση ή εμπειρία των άλλων. Αποδεικνύεται όμως συνεχώς ότι τα πιο τραγικά λάθη γίνονται όταν θεωρούμε δεδομένα(..) τα ετοιματζίδικα.
  12. Ένα από τα πιο σημαντικά -τζιζ θέματα στο χώρο του παράξενου είναι η σχέση του καθενός με τη Δύναμη. Συμφώνω με τον Deva ότι ελευθερία ελυθερία της βούλησης δεν υπάρχει παρά μόνο μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων εντός της δημιουργίας. Μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων όμως σημαίνει ότι μπορείς ναι μεν να χρησιμοποιήσεις αυτήν την κατάκτηση (αυτή τη Δύναμη) αλλά ταυτόχρονα μπορεί να υπόκεισαι σε βούληση που έχει ακόμη μεγαλύτερη ελευθερια κινήσεων από σένα. Και εδώ υπάρχουν πολλές αυταπάτες και αεριτζίδικη έπαρση. Όσο για την ηθική πίσω από την καταπάτηση της ελευθερίας των άλλων, η Δύναμη από μόνη της δεν έχει ηθική. Εξαρτάται αποκλειστικά από αυτόν που έχει μια κάποια ικανότητα, αν θα την χρησιμοποιήσει για να χειραγωγήσει ή να βοηθήσει. Και εδώ υπάρχει ένα αξεδιάλυτο κουβάρι που λέει πως πίσω από τη βοήθεια μπορεί να υπάρχει χειραγώγιση και έτσι να έχουμε τη κλασικήή συνταγή, "το τερπνόν μετά του οφελίμου". Το μεγαλύτερο όπλο που υπάρχει για τον καθένα μας δεν είναι παρά το δικό μας όνειρο, ο κόσμος που θέλουμε να ζήσουμε και να (συν)δημιουργήσουμε. Εάν δεν έχουμε δικό μας όνειρο είναι απείρως πιο εύκολο να υιοθετήσουμε το όνειρο των άλλων, να σαγηνευτούμε ίσως. Μόνο που δεν θα είναι το δικό μας ακόμη και αν το θεωρούμε. Θα είναι ένα υιοθετημένο όνειρο με κομπάρσους, ίσως και πρωταγωνιστές ως η ύστατη ψευδαίσθηση.
  13. Τον κινέζο, το κινέζο :lol: Επίτηδες το τράβηξα για να διαπιστώσω κάτι που περίμενα αλλά ήθελα και να το δω. (Δε συνηθίζω να το τραβάω τόσο εκτός αν υπάρχει ιδιάζουσα περίπτωση). Ποιο; Όταν έρχεται η ώρα ν' αναλάβουμε την ευθύνη της πρόκλησης που εκτοξεύουμε στα μουλωχτά, τον κινέζο :whistling2: Λοιπόν, πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβεις (να καταλάβει κάποιος) ότι οι εποχές που ο καθένας μπορεί να λέει ανεύθυνα και εύκολα εξυπνάδες, πέρασε ανεπιστρεπτί. Έχει έρθει η ώρα των ευθυνών. Και εδώ, σε αυτόν εδώ τον ιστότοπο και όπως προείπα, αν κάποιος θέλει να κατηγορήσει κάποιον, ας πάει πρώτα λίγο στον καθρέφτη και ας ρίξει μια ματιά. Ας έχει τα κότσια να δει ότι και αυτός συμμετέχει στη διαδικασία της αγοράς και πώλησης πριν καρφωθεί μυωπικά στο δάχτυλο και όχι το δάσος. Είτε αγοράζει περιοδικό, είτε αγοράζει βιβλίο, είτε χρόνο μύησης, είτε αντικείμενο, είτε είτε είτε.. Ο περίπτωση που κάποιος ζει ένα τελείως διαφορετικό τρόπο ζωής, χωρίς πολυτέλειες, απλά & λητά ΧΩΡΙΣ ΛΕΦΤΑ, χωρίς ιδιαίτερα φτιασιδώματα, ομορφιές, περιποίηση & σερβίρισμα Outis.. για αρχή ίσως μέσα σε Cob :wink: (αυτό το τελευταίο δε πήγαινε σε σένα, αλλά ξέρει αυτός που με διαβάζει), τότε.. Θα κατεβάσω το "καπέλο" σε αυτόν που θα προκαλέσει με ευκολία στο παρών σύστημα, γιατί θα μπορεί ν' αποδείξει. Μέχρι τότε.. Ιδού η Ρόδος ιδού & το πήδημα. Τις "γενικές αρχές" μπορείς να τις κρατήσεις για τον εαυτό σου και για τους φίλους σου. Προσωπικά με αφήνουν αδιάφορο όπως και κάθε αρχή που θέλει να αξιολογεί αντί για μένα. Πολύ σωστά. Η καλύτερη δυνατή περίπτωση Αυτά! Μπορείς τώρα να πεις τα δικά σου. Γιατί, τι είναι κρατικό μυστικό; Όταν καταπιέζεις κάτι, αυτό αντιδρά. Όταν το φωτίζεις ηρεμεί, και μαζί οι ψευδαισθήσεις. Το ίδιο ισχύει και για σένα. Δηλαδή: "Ας έχει τα κότσια να δει ότι και αυτός συμμετέχει στη διαδικασία της αγοράς και πώλησης πριν καρφωθεί μυωπικά στο δάχτυλο και όχι το δάσος. Είτε αγοράζει περιοδικό, είτε αγοράζει βιβλίο, είτε χρόνο μύησης, είτε αντικείμενο, είτε είτε είτε.." "Ισοι & όμοιοι" φυσικά και όχι. Ισότιμοι θα έπρεπε αλλά δεν υφίσταται στην πράξη. Υπεύθυνοι των λόγων & πράξεων μας όμως ΝΑΙ, ανεύθυνοι ΟΧΙ. :wink:
  14. Ευκαιρία να γίνουν έργα και να κατοχυρωθούν νομικά έπειτα από τον εμπνευστή & δημιουργό :Cool_1245:
  15. Outis, Δε μ' ενδιαφέρει να σε πείσω για κάτι αλλά και όρεξη να είχα, πάλι δεν θα το έκανα. Είναι σαφές ότι δε σ' αρέσουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα και όλοι το έχουμε εμπεδώσει (για να μην πω ότι το ξερουν και οι πέτρες.) Όυτε όμως και μένα μου αρέσουν επίσης κάποια πράγματα. Φροντίζω όμως αυτό να μη γίνεται ούτε σκάλωμα ούτε "λόξυγκας". Κάτι το οποίο δεν είναι απαραίτητα εκτιμητέο. Όταν λοιπόν επαναλαμβάνεται με την πρώτη ευκαιρία ο "λόξυγκας" της ειρωνίας τότε αυτό τι σημαίνει; Σκέψου το! Εμένα πάντως μου βρωμάει μικροεγωϊσμό. Έν τάχει, με κανένα μέλος δεν έχω πρόβλημα γιατί συνεπάγεται φθορά & απίστευτο χάσιμο χρόνου. Είσαι ελεύθερος να βλέπεις όσες μύγες θέλεις. Το πλιάτσικο σχετίζεται με το Δάσος όπως είπα εξαρχής και όχι με τα βολικά φαντάσματα. Όταν λέω ότι "με βλέπεις στο περιοδικό, το βιβλίο, το φόρουμ" είναι σχήμα λόγου και όντως το είπα περίεργα για να το πιασεις. Το θέμα του περιοδικού που το έφερες σαν υπαινιγμό είναι θέμα περισσότερο κουτσομπολιού παρά επιχειρήματος. Αλήθεια έχει τόσο πολύ ενδιαφέρον τα του εκτός φόρουμ ενός μέλους; Αρχίζεις και με βάζεις σε σκέψεις Όταν ανφέρομαι σε διαφήμιση εννοώ τη διαφήμιση ΕΝΤΟΣ. Μην επαναλαμβάβουμε τα ίδια. Είμαι υπέρ του να διαφημίζεται όποιος θέλει και έχει να παρουσιάσει κάτι. Άν όμως είναι για να μην επιτρέπονται, να μην επιτρέπονται όλες και όχι γκρίνιες κατ' επιλογή . Δεν βρίσκω τίποτα κακό. Ναι πολλά πράγματα είναι θέμα εντυπώσεων. Το πως διακοσμείται και το πως ντύνεται ένα μαγικό σκηνικό, ένα μαγικό εργαλείο, ακόμη και ένα κείμενο(μαγικό), είναι βασικό θέμα ψυχικού τροπισμού. Ο κόσμος μας είναι μια εντύπωση μπορείς να πεις. Και μην έχεις αυταπάτες, το αν κάτι έχει μικρή ή ανύπαρκτη αξία, όσο και να το ντύσεις, κάποια στιγμή θα δείξει. Συνήθως όμως με τις εντυπώσεις στο λόγο και τα περιτυλίγματα τα πάνε περίφημα, οι συγγραφείς, ποιητές & εν γένει λογοτέχνες. :wink: Εδώ βλέπω να κάνεις τον κινέζο. Δε χρειάζεται όμως να βάζεις τα φράγκα σε δεύτερη μοίρα γιατί ως αιχμή του δώρατος βλέπεις να είναι πολλοί αυτοί που θα χρειαστεί να καρφώσεις, συμπεριλαμανομένου και του καθρέφτη. Μιας και όλοι έχουμε το μερίδιό μας στον μηχανισμό του εμπορίου και το χρήματος, ερασιτέχνες και επαγγελματίες. Τέλος και επειδή ο χρόνος είναι αναντικατάστατος.. Ξέρεις εσύ :wink:
  16. Συμπληρωματικά. Το πλιάτσικο που αναφέρω γίνεται κυρίως στο επίπεδο των ιδεών, δεν φαίνεται γιατί δεν είναι καθαρή εμφανής συναλλαγή. Δεν είναι συναίνεση αλλά αρπαγή και πολλές φορές εν αγνοία του ενός εκ των 2 και από τον δυνατότερο προς τον αδύναμο με βάση τον άτυπο νόμο της ζούγκλας. Αν κάποιος έχει πραγματικά αξιόλογες ιδέες και θέλει να είναι σίγουρος μπορεί απ’ όσο γνωρίζω να τις κατοχυρώσει πνευματικά. Το τι όμως είναι αξιόλογο και τι όχι αποδεικνύεται στην πράξη και όχι το πώς το έχουμε στο μυαλό μας. Ένας βράχος μπορεί να μας ξεκουράζει το ίδιο με μια καρέκλα αλλά θα προτιμούσα πολυθρόνα. Ο βράχος δεν αποτελεί πρωτότυπη λύση. Μπορώ να μιλήσω με τον τύπο στο απέναντι μπαλκόνι αν ενώσω 2 κυπελάκια με κλωστή σα να μιλούσα στο τηλέφωνο αλλά στη τελική γουστάρω chat room. Τα κυπελάκια δεν αποτελούν πρωτότυπη ιδέα. Μπορώ να βολευτώ από το κρύο δένοντας μαλλί από πρόβατα πάνω μου αλλά θα προτιμούσα ένα παλτό από προβιά. :D
  17. Αυτό είναι καλό. Ο υπαινιγμός σου όμως για τα περιοδικά ατυχής. Είτε με βλέπεις σε περιοδικό, είτε σε βιβλίο είτε σε φόρουμ, αν είσαι προκατειλημμένος νους με εμμονή, κανένα από τα τρία δεν θα έχει διαφορά για σένα (και ας είναι διαφορετικά), γιατί πολύ απλά θα φοράς τον ίδιο φακό του φίλτρου σου. Βασικά δε μ' ενδιαφέρει η κολοκυθιά (από το παλαιότερο επίμαχο θέμα)που έχει λήξει τόσο για μένα όσο και για τους περισσότερους (αν όχι για όλους), για σένα; Γι' αυτό που λες :excl: "αλλά δεν νιώθω άνετα να τους δώσω την ευκαιρία να κάνουν τους έξυπνους σε πελάτες με γνώσεις που ψάρεψαν. " Η σκέψη μου απλή. Εάν θέλεις κάποιος να είναι αξιόπιστος & δίκαιος ως προς τη μομφή, θα πρέπει να αμφισβητεί το ΣΥΝΟΛΟ αυτών που διαφημίζουν/ζονται άμεσα ή έμμεσα τουλάχιστο μέσα στο φόρουμ, αφού η ένσταση έγκειται στα φράγκα, το «δαιμονοποιημένο» εμπόριο προϊόντων στο χώρο της αναζήτησης καθώς και η αξία που έχουν ή όχι. Κάτι που δεν αφορά έναν άνθρωπο αλλά αρκετούς κλάδους επαγγελματιών, πωλητών, θεραπευτών, συγγραφέων, καλλιτεχνών κ.λ.π. Μήπως λοιπόν είναι βαρετά μυωπικό να εστιάζεσαι σε ένα μέλος το οποίο μάλιστα δε συμμετέχει επί του παρόντος;.. Για τα βιβλία, είναι πολύ προσωπικά και διόλου αντικειμενικά τα κριτήρια του ποιο βιβλίο αξίζει και ποιο όχι, με τον ίδιο τρόπο που διαφορετική αξία (ή όχι) έχει για κάποιον ένα αντικείμενο. Ως αποτέλεσμα η εκτίμηση που κάνεις είναι υποκειμενική και η αξία πολλών βιβλίων είναι αμφισβητίσημη (ακόμη και όταν έχουν να κάνουν με προσωπικά βιώματα) με τον ίδιο τρόπο που αμφισβητείς και συ την αξία άλλων αντικειμένων τα οποία θα μπορούσαν να προκαλέσουν επίσης βιώματα. Ο προσωπικός μας κόσμος και προτιμήσεις δεν αποτελούν αντικειμενική αξία προς ναυτιλομένους, παρά μόνο ως εκτίμηση ή και ως κίνητρο για ν' αναπτύξει και ο άλλος κριτήρια αξιολόγησης (λέμε τώρα) . Η εξέλιξη έχει να κάνει με εκτιμήσεις γιατί πάντα ενέχει την πιθανότητα λάθους και άρα θεμιτής βελτίωσης.
  18. Ακριβώς αυτό αλλά παρ' όλ' αυτά ξεφεύγει λίγο. Δεν θα σχολιάσω το 2 γιατί έχει να κάνει περισσότερο με εμμονή και απωθημένο και λιγότερο με ουσία. Άν η ιστορία δεν είχε να κάνει με προσωπική ευθιξία θα σε ενοχλούσαν λογικά και άλλοι που εμπορεύονται π.χ. βιβλία. Σωστά; Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που γίνεται καθαρή διαφήμιση επίσης με την οποία δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα. Η ουσία λοιπόν είναι ότι βλέπουμε το δέντρο χάνοντας το δάσος. Και το δέντρο είναι το εύκαιρο, το πρόχειρο, το εύκολο. Στο Δάσος όμως γίνεται όλη η δουλειά, το πραγματικό ψάρεμα που λες, οι κατευθύνσεις και τα οφέλη. Όχι αυτό με το οποίο αρπαζόμαστε με την πρώτη. Επομένως, αν βάλουμε λίγο στην άκρη τους προσωπικούς εγωισμούς & αντεγκλήσεις θα δούμε αυτούς που στο τέλος χαίρονται εκμεταλλευόμενοι τις καταστάσεις αλληλοφαγώματος των πρώτων. Αυτοί είναι οι καλύτεροι καιροσκόποι.
  19. Κάποτε κάποιος είχε πει (δεν θυμάμαι ποιος) ότι « Οι δυνατοί του κόσμου κάνουν σχέδια για τα επόμενα 30 χρόνια και ο απλός κόσμος κάνει σχέδια για το Σαββατοκύριακο». Εγώ θα πρόσθετα ότι « Οι πολύ Δυνατοί -όχι μόνο αυτού του κόσμου- θέτουν τα πλαίσια που οι δυνατοί θα κάνουν τα πλάνα για τα επόμενα 30 χρόνια και ο απλός κόσμος για το ΣΚ ή την επιβίωση της επόμενης μέρας.» Φυσικά από κάποια στιγμή και μετά τα πράγματα δεν είναι γραμμικά, τα σχέδια μπορεί ν’ αλλάξουν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό και ειδικά όταν μπαίνουν στη μέση αστάθμητοι παράγοντες. Επομένως είναι πολύ εύκολο να καταλάβει κάποιος ότι η μαγεία (ως τρόπος χειρισμού της πραγματικότητας) ποικίλει ανάλογα με τον σκοπό, τον ιθύνων νου και τα εκτελεστικά όργανα. Αυτό όμως που δεν έχει ειπωθεί ιδιαίτερα είναι η σχέση βαμπιρισμού και εκμετάλλευσης των απλών ανθρώπων ή απλών μαθητευόμενων «μάγων» είτε από τους πιο ψηλά ιστάμενους είτε από πονηρούς ελεύθερους σκοπευτές ή καιροσκόπους που βρίσκουν ευκαιρία να εκμεταλλευτούν στην αναμπουμπούλα του χάους. Π.χ. δεν είναι καθόλου δύσκολο μια ενδιαφέρουσα ιδέα, μια τάση , ακόμη και μια προσωπική κατάκτηση που μπορεί να εκφράζεται εδώ μέσα, να γίνει προϊόν (αφού πρώτα ντυθεί και φτιαχτεί) που θα προβάλλει και θα φιγουράρει άλλος. Σίγουρα όχι αυτός που το πρωτοδιατύπωσε αλλά αυτός που ψοφάει για λίγη εξουσία. Στην ουσία πρόκειται για πληροφορίες «Επίκτητης αξίας» και αφορά τις «Τεχνικές ελέγχου της πληροφορίας" που υπάρχουν στην αντίστοιχη ενότητα. Θα μου πείτε που κολλάνε όλ’ αυτά. Οι σχέσεις βαμπιρισμού και πλιάτσικου είναι χαρακτηριστικά στοιχεία τόσο των κλασικών αρπακτικών της φανερής & κρυφής εξουσίας όσο και των πονηρών «γιδοκλεφτών» που προσπαθούν επωφεληθούν από κάνα περίσσευμα. Στο μαγικοπολιτικό χώρο οι σχέσεις δύναμης μεταφράζονται, όποιος είναι πιο δυνατός μπορεί να κάνει παιχνίδι βαμπιρίζοντας χωρίς να δίνει λόγο. Δεν γνωρίζω σε ποιο βαθμό και αν μπορεί κάποιος ν’ αποφύγει το γενικό πλιάτσικο, αυτό που ξέρω είναι ότι με λίγη καλή παρατηρητικότητα μπορεί κάποιος να Διακρίνει τους επίδοξους «γιδοκλέφτες». Κατά τ’ άλλα κουτοπόνηρους
  20. Συνεχίζω από την εννότητα "Παράξενη εμπειρία" Αν και έχει ξαναθιχτεί το θέμα, ξανακάνω μια προσέγγιση. H ψυχική «υγεία» (ή και γενικότερα η ουσία της Υγείας) , από τη στιγμή που ζούμε σ’ ένα κατά βάση διπολικό γνωστό κόσμο, σχετίζεται με τη ρευστότητα. Δηλαδή ποτέ δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μια εμπειρία μόνο Έτσι αλλά και Αλλιώς ή ενδιάμεσα. Τα προβλήματα συνήθως ξεκινούν όταν γραπωνόμαστε ή οχυρωνόμαστε από μία θέση. Κοινώς Υγεία είναι να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να ξεκολλάμε και όχι να κολλάμε. Αυτός θεωρώ ότι είναι ένας σωστός μπούσουλας. Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να έχεις την όποια εμπειρία θέλεις, να νομίζεις ότι θέλεις ή να ζεις τον όποιο κόσμο θέλεις (που είναι και το θεμιτό), ΑΛΛΑ.. όταν βρίσκεσαι στον ίδιο Χώρο με τον άλλον οφείλεις να τον σεβαστείς και αυτός να σεβαστεί εσένα και για όσο θα διαρκεί η επαφή. Αν για κάποιο λόγο ο ένας από τους δύο (ή περισσότερους) μπαίνει επιθετικά σε κοινό χώρο και χωρίς να έχει συνείδηση επιβάλλει ετσιθελικά τον κόσμο του, οφείλεις αν έχεις τη δύναμη (του κόσμου σου) να του θέσεις τα όρια τα δικά σου. Από αυτό ναι συμπεραίνω (όπως και αρκετοί άλλωστε) ότι ο σημερινός κόσμος είναι ψυχικά ανθυγιεινός γιατί οι περισσότεροι δεν έχουν συνείδηση ότι οι κόσμοι είναι πρόσκαιροι (όπως και εμείς είμαστε πρόσκαιροι), δεν είμαστε παντρεμένοι (ουσιαστικά) μαζί τους και γι’ αυτό είναι διπλά ανόητο να δεχόμαστε αυθαίρετα την επιβολή πλαναρισμένων κόσμων είτε επιδέξιων επαγγελματιών είτε ματαιόδοξων ερασιτεχνών της κακιάς ώρας . Ψυχική Υγεία λοιπόν είναι η δυνατότητα του να μπορούμε να μαζεύουμε ή να κόβουμε άγκυρες, στο σκεπτικό, τις εμπειρίες και κυρίως του πως τις φιλτράρουμε. Άραγε οι εμπειρίες καθορίζουν τα φίλτρα ή τα φίλτρα τις εμπειρίες; Εμένα μου φαίνεται ότι δεν υπάρχει «ή» διαζευτικό.
  21. Έτσι το βλέπεις. Δε μου κάνει εντύπωση όμως γιατί όλοι ανεξαιρέτως έχουμε την τρομερή αγκύλωση να επιβεβαιώνουμε με τη πρώτη ευκαιρία (αραιά-συχνά)τη θέση που έχουμε ήδη υιοθετήσει απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις. Για λειτουργικούς λόγους έχουμε μια συγκεκριμένη εικόνα για τους άλλους και όσο και να θέλει ο άλλος να διαφοροποιηθεί σε σχέση με αυτό που προβάλλεται, εμείς θα συνεχίζουμε να επιβεβαιώνουμε τη θέση μας. Δηλαδή το πόσο λειτουργικά/βολικά μας εξυπηρετεί. Είναι σχετικά ανθρώπινο αλλά πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι είναι στάσιμο. Οι γύρω μας, πολλές φορές οι γνωστοί (πόσο μάλλον οι άγνωστοι) δεν είναι αυτό (ακριβώς) το οποίο προβάλλουν γιατί ως γνωστό οι προβολές είθισται να είναι ψευδείς. Επομένως ζητείται ρευστότητα θέσεων.. Όσο για το βιντεάκι, όταν βλέπω να "βραχυκυκλώνουμε" τόσο εύκολα για κάτι που το τελευταίο που χρειάζεται είναι λογική κατανόση & μεσολάβηση, τότε μάλλον ήταν λάθος επιλογή. Καιεδώ μη βιαστεί κάποιος να το παρεξηγήσει. Δεν υπάρχουν χαζοί και έξυπνοι. Απλά κάποιοι βρίσκουν αξία εκεί που για κάποιους άλλους είναι αδιάφορα. Και αξία βρίσκει κάποιος εκεί που υπάρχει συγγενικό "μήκος κύμματος". Εκεί μπορεί ν' αντιληφθει, αυτό είναι όλο. Να προσθέσω μόνο ότι ο πραγματικός "λύκος" είναι ελεύθερος. Αυτοί που χειραγωγούν τους άλλους (βλέπε "Τρόποι ελέγχου της πληροφορίας 1,2,3") μπορεί να ξεκίνησαν σαν "λύκοι" αλλά κατέληξαν σε αυτό που στη γλώσσα του μαγικο-πολιτικού χώρου ονομάζουν "τσομπάνης". Προσωπικά μπορώ να το δω και αντίστροφα. Η κοινωνική και συναισθηματική* σοφία κινείται με τέτοιες ταχύτητες που η εξέλιξη τους δεν μπορεί να γίνει εύκολα καταληπτή. Ο νεοφλοιός βρίσκεται σε μέγιστη δοκιμασία και υπό τα συντριπτικά κύμματα των ενεργειών του χάους. *Η έννοια της συναισθηματικής σοφίας (νοημοσύνης), δεν έχει και δεν θα έχει ουδεμία σχέση με την έννοια του συναισθήματος όπως βιώνεται σήμερα υπό μορφή πολικότητας, δράματος και καψουροτάγουδων. Τοποθετείται σε άλλη σφαίρα όπως και τα άτομα που θα την απαρτίζουν.
  22. Δανάη, ένα μουσικό βίντεο, ένας πίνακας ζωγραφικής, μια κινηματογραφική ταινία, ένα οποιοδήποτε έργο τέχνης εν πάση περιπτώσει έχει το δικό του τρόπο για να πει κάποια πράγματα. Το να πω στην προκειμένη το τι θέλει να πει το μουσικό βίντεο, για μένα είναι υπερβολή γιατί όλη η ουσία είναι ν' αντιληφθεί ο ενδιαφερόμενος από μόνος του το μήνυμα που θέλει να περάσει το μουσικό γκρουπ και εγώ που το έβαλα. Όλη η ιστορία έγινε για να ειπωθεί κάτι με διαφορετικό τρόπο. Εκτός αν δε θέλετε διαφορετικό τρόπο. Θεωρώ λοιπόν ότι απευθύνομαι σε άτομα που στοιχειωδώς είναι σε θέση ν' αντιληφθούν τον συνειρμό που φτιάχνεται εάν και εφ' όσον ο ενδιαφερόμενος διαβάσει τα προηγούμενα posts και παρακολουθήσει τα λεγόμενα. Όσο για τ' αγγλικά, δε χρειάζεται καν να μεταφράσει κάποιος όλους τους στίχους. Άν απλά κάνει μετάφραση του τίτλου του μουσικού κομματιού αυτό αρκεί για να κάνει τη σύνδεση με τα όσα αναφέρθηκαν. Επίσης ένα μουσικό κομμάτι εκτός από τους στίχους (άν υπάρχουν) είναι προπαντώς μουσική. Αυτό σημαίνει ότι η μουσική από μόνη της είναι ένα είδος μηνύματος που είναι ελεύθερο από καλούπια. Εάν πάλι κάποιος δεν ενδιαφέρεται, δεν θα το ψάξει. Αλλά άν μάθει περισσότερα γι' αυτό π.χ. από μένα, από τη μία θα μπει και από την άλλη θα βγει. Δεν απευθύνομαι στον αδιάφορο αλλά στον ενδιαφερόμενο. Επίτηδες λοιπόν δεν έγραψα κάτι παραπάνω γιατί δεν γίνονται όλα πουρές. Ο ενδιαφερόμενος λοιπόν θα το ψάξει από μόνος του και αυτός που είναι αδιάφορος το πολύ πολύ να χάσει 2 λεπτά ακούγοντας ένα ακόμα τραγουδάκι. Νομίζω ότι είμαι σαφής!
  23. Zώα, ένστικτα, εξημερωμένα ζώα, κ.λ.π. κ.λ.π.; Δε σου λένε τίποτα; Ρίξε μια ματιά στους στίχους. Μπορεί να μην αρέσει σε όλους, δεν πάυει όμως να είναι ένα ιδιαίτερο μήνυμα. Τόσο η μουσική όσο και τα λόγια. Τουλάχιστο έτσι το αξιολογώ για να το ανεβάζω εδώ.
  24. Devaraja εξαιρετική παρατήρηση Πολλοί άνθρωποι του πνεύματος τα βάζουν με τα ένστικτα αλλά τα ένστικτα είναι χρήσιμα όταν μπορούμε να οφελούμαστε από αυτά. Όταν τα χρησιμοποιούμε και δεν μας χρησιμοποιούν. Η γεννιά που θ' αναδείξει τη συναισθηματική νοημοσύνη (πιθανώς μετά τη κατοχή γιατί τώρα αφορά μεμονωμένες ατομικότητες) θα μπορεί ν' αφουγκράζεται τη σοφία των ενστίκτων, να παίζειμε αυτά χωρίς να υποκύπτει σ' αυτά και τη δουλεία που εξυπηρετούν. Με βάση αυτό το σκεπτικό, είτε γίνεσαι άνθρωπος κατακτώντας την αξία αυτή είτε ο άνθρωπος παύει ως αξία και την θέση του παίρνει κάτι διαφορετικό. Για μένα είναι το ίδιο και το αυτό, ενώ ταυτόχρονα δεν είναι. Μέχρι στιγμής όμως δεν είναι λίγα όσα κατάφερε ο παλαιός τύπος ανθρώπου με όλη την ανέλπιστη δημιουργικότητα όσο και αδίστακτη (αυτό)καταστροφή που τον συνοδεύει. Δεν ήταν και δεν είναι εύκολο να δημιουργείς με τόσες αντιξοότητες και ειδικά όταν μοιάζεις με παιδί που προσπαθείς να μπουσουλήσεις και κοπανιέσαι από δω και από κει προκειμένου να σηκωθείς στα πόδια σου. Αν βάλουμε ότι κάποιοι εκμεταλλεύονται ακόμη τις αδυναμίες και προσπαθούν να τις παρατείνουν παραμένοντας στα γόνατα..
×
×
  • Create New...