Jump to content

Search the Community

Showing results for tags 'αιμομιξία'.

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • Ανακοινωσεις
    • ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ!!
    • ΟΙ ΟΡΟΙ ΜΑΣ
  • Συζητησεις
    • Γενικά Θέματα
    • Φιλοσοφία & Θρησκείες
    • Συμπεριφορά & Ψυχολογία
    • Επιστήμη & Τεχνολογία

Blogs

  • Αυγερινός's Blog
  • dinaki188's Blog
  • AlcO's Blog
  • AlcO's Blog
  • dimulator's Blog
  • Ahimsa's Blog
  • Ahimsa's Blog
  • Roane's Mind Travelling
  • Devaraja's Blog
  • Devaraja's Blog
  • reckless
  • Mithrandir's Blog
  • Mithrandir's Blog

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


AIM


MSN


Website URL


ICQ


Yahoo


Jabber


Skype


Location


Interests

Found 1 result

  1. Μανιφέστο (!) v1.0 Κατ’αρχήν να σημειώσω ότι ενώ δέχομαι ότι το θέμα είναι βαθύτερο από απλά επιφανειακό-κοινωνικό ή φυσικό, βρίσκω απαράδεκτες και αδικαιολόγητες τις οποιεσδήποτε νομικές ρυθμίσεις εκτός από τις απόλυτα φυσικές ΕΑΝ είναι να εξετάζεται το θέμα μόνο από κοινωνική-φυσική οπτική. Δηλαδή μου φαίνεται υποκριτική, κακόβουλη και απαράδεκτη μια «κοσμική» - και καλά – κοινωνία – να επιβάλλει μια «ημι-θρησκευτική ηθική» (τη οποία μπορεί ως ατόφια να δέχομαι) στο θέμα του σεξ. Όπως η ημιμάθεια είναι πρόβλημα, έτσι είναι και η ημι-ηθική. Σα να (θέλει να) είναι με το ένα πόδι έξω από τη θρησκεία (ο νομοθέτης που υιοθετεί κοσμική άποψη) και με το άλλο μέσα στη θρησκεία αλλά για μη-θρησκευτικούς (!!!) λόγους που δεν δικαιολογούν τη ημι-θρησκευτική «ηθική» της πεντάρας – δηλαδή για λόγους που δεν μπορεί να είναι άλλοι από χειραγώγηση – εξ ου και η άποψή μου ότι αυτό που τελικά συμβαίνει είναι απαράδεκτο, και δεν μπορώ να το δω διαφορετικά από κακόβουλο και υποκριτικό. Θέλω να πω ότι μια κοινωνία που δέχεται τη θρησκευτική επιβολή για θρησκευτικούς λόγους (πχ προσήλωση στις 10 εντολές) – όσο κι αν αυτή η προσήλωση μπορεί να είναι ασφυκτική, πχ για όσους διαφωνούν, είναι τουλάχιστον εσωτερικά συνεπής με τον εαυτό της και την κατανοώ. Μια κοινωνία απόλυτης κοσμικότητας, επίσης. Όταν όμως μια κοινωνία που ομολογεί (με λόγια) ότι είναι κοσμική (μη-θρησκευτική) ενσωματώνει μη-φυσική νομοθεσία (μισο-έργα) που προέρχεται από θρησκευτικούς χώρους κάτι αρχίζει να βρωμάει. Φυσικό νόμο δέχομαι εκείνον που συμβαδίζει με τη φύση (όπως οι άνθρωποι την αντιλαμβάνονται κατά την κοινή λογική). Οπότε αν είναι κανείς ετερόφυλος, ομοφυλόφικος, πολυφιλόφυλος ή asexual, δικό του και δικό της θέμα (προσεξατε; το «του» και «της» είναι αναπόφευκτα γιατί είναι φυσικά, και ζητώ αυτό, η φύση, να είναι το κριτήριο, αν είναι να μην είναι θρησκευτικό). Αν τώρα οι επιλογές μας και αυτό που (λέει ότι) είναι κάποιος ή κάποια επηρεάζει και τους άλλους, το κάνει και δικό τους θέμα – οπότε δικαιολογείται – είναι κοινή λογική – το να έχουν και οι άλλοι λόγο (άρα και η νομοθέτηση είναι λογική). Έτσι βρίσκω ότι – αν μου ζητούν να ζήσω υπό κοσμική νομοθεσία – θα έπρεπε να επιτρέπονται απλύτως τα πάντα με μερικές φυσικές και λογικές προϋποθέσεις: 1. Να γίνεται με τη συγκατάθεση* (ή να μην αφορά ή βλάπει έμμεσα τρίτους) 2. Nα μην βλάπτει και να μην αφορά – άμεσα όσους-όσες συμμετέχουν – και μέχρι ένα βαθμό (που καθορίζει η φύση) έμμεσα τρίτους. 3. Να μην έχει ανεπιθύμητες βιολογικές ή γενετικές συνέπειες για συμμετέχοντες και τρίτους (δηλ. την κοινωνία) Με βάση τα πιο πάνω (αν μου ζητούν να ζήσω υπό κοσμική νομοθεσία, πράγμα που κατανοώ) βρίσκω ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει όριο ηλικίας ή συγγένειας ή είδους της δραστηριότητας πέρα από τα όρια που καθορίζονται με κριτήριο τα πιο πάνω – και ότι θα πρέπει να υπάρχει συγκατάθεση και εξασφάλιση ότι η πράξη δεν θα έχει συνέπειες που θα βλάπτουν πρακτικά ή γενετικά άνθρωπο που συμμετέχει ή την κοινωνία. Κι ότι επίσης θα πρέπει να ακολουθούμε τη φύση (αφού ο νομοθέτης απορρίπτει το υπερφυσικό) σε όλα Αυτό σημαίνει ότι αν κάποιοι θέλουν να ενωθούν, ίδιου ή διαφορετικού φύλου, σε ζευγάρια, τρίγωνα και πολύγωνα... δουλειά τους και δικαίωμά τους. Τι θα πει πολυγαμία; Ή ένας με μία; Αν κάποιοι, πχ κάποια εκκλησία, δεν θέλει να «ευλογεί» κάποιες τέτοιες ενώσεις... δουλειά της, και δικαίωμά της επίσης. Θα πρέπει να μπορεί να αρνηθεί. Αν επιλέγεις μια γόνιμη ένωση, δουλειά σου και δικαίωμά σου να κάνεις, να υιοθετείς και να έχει παιδιά – κι αν για ιατρικούς λόγους δεν μπορείς να κάνεις, είναι κι στα πλαίσια της φύσης. Αν επιλέγεις τυχόν στείρα ένωση, αναγνώριζε τις συνέπειες των επιλογών σου. Αφού επιλέγεις κάτι από τη φύση μη-γόνιμο δεν είναι δουλειά σου να υιοθετείς, αλλά αν θέλεις να έχεις, κάνε παιδιά (όπως μπορείς) και έχε τα στα πλαίσια της επιλογής σου – συνεργάσου με άλλα LGBΤ ζευγάρια πχ. Στα πλαίσια της μικροκοινωνίας που επέλεξες. Αν θέλεις να ενωθείς με μέλη της δική σου οικογένειας, ή και ζώα* δουλειά σου και δικαίωμά σου, αλλά επειδή υπάρχει πιθανότητα γενετικής ανωμαλίας (που σημαίνει ότι τυχόν παιδιά τελικά θα επιβαρύνουν την ευρύτερη κοινωνία λόγω ανάγκης περίθαλψης / υποστήριξης) τότε η κοινωνία που μπορεί να επιβαρύνεις πρέπει να έχει λόγο... δουλειά της, και δικαίωμά της επίσης. Άρα θα πρέπει να υπάρχει κάποια συμφωνία (αλλά όχι απαγόρευση) για «αιμομικτικές» σχέσης - κάθε άνθρωπος είναι τεχνικά «αιμομίκτης» αφού όλοι συγγενεύουν με όλους, απλά σε διαφορετικό βαθμό! Αν υπάρχει ζήτηση και θέλεις να πουλήσεις το σώμα σου (ή να το νοικιάσεις με την ώρα!) κανένα πρόβλημα (σε μια κοσμική κοινωνία) όσο επιβεβαιώνεται ότι δεν σε εκμεταλλεύονται (γιατί τότε σε βλάπουν) ή ότι δεν εκμεταλλεύεσαι εσύ έξω από το δικό σου "κεφάλαιο" (οπότε τότε βλάπτεις). Αν πάλι πρέπει να το δούμε το θέμα από θρησκευτικό ή μεταφυσικό ή ενεργειακό σημείο αναφορά, άλλη υπόθεση – αλλά δεν ξέρω νομοθέτη εκτός θεοκρατικών θεσμών να το βλέπει έτσι. Γι’ αυτό μου φαινεται τελικά απαράδεκτο από τη μια να μιλάμε για κοσμική νομοθεσία και από την άλλη αυτή η νομοθεσία να επιβάλλει και να ενσωματώνει περιοριστικούς νόμους που μόνο θρησκευτικά μπορούνε να δικαιολογηθούν. Βρίσκω πως αυτό δεν εξυπηρετεί τα συμφέρονται των ανθρώπων, αλλά ορισμένων που ζητούν (και κερδοσκοπούν από) τον έλεγχο της κοινωνίας. * Σημ. Όσον αφορά τα ζώα επίσης βρίσκω παράλογη την επιμονή για «συγκατάθεση» από μια κοινωνία που δεν μου δίνει την εντύπωση ότι ζητά τη συγκατάθεση των υποψήφιων τσαντών, παπουτσιών, ζωναριών λουκάνικων και χάμπουγκερ... * Όσον αφορά τα παιδιά και της μικρές ηλικές, είναι πιο περίπλοκο αλλά δεν είναι δεδομένη και απόλυτη η έλλειψη συγκατάθεσης – ενώ οι φυσικές συνέπειες μπορούν να αποτελούν οδηγό. Αυτό που τελικά λέω είναι ότι αντιλαμβάνομαι (προσωπικά) πως υπάρχει μια «ηθική» που πέρνει αξία από το υπερβατικό (πνευματικοί νόμοι, θεϊκοί κτλ), οπότε θα συμφωνούσα σε νομοθεσία με τέτοιο κριτήριο, σε πλαίσια κοινωνικής συμφωνίας. Αλλά αν (συλλογικά, κοινωνικά) αυτό δεν αναγνωρίζεται, αφού οι νομοθέτες δεν δέχονται υπερβατικές αξίες, δεν παραδέχομαι και βρίσκω ύποπτη τη «ρύθμιση» με γνώμονα κάποια (πρώην) μπασταρδεμένη και υβριδική (εκ του ‘ύβρις’) «θρησκευτικοειδή» ηθικολογία. Αντίθετα θεωρώ ότι τέτοιοι νόμοι δεν εξυπηρετούν ούτε την κοινωνία, ούτε την ψυχή ή το σώμα, αλλά ίδια συμφέροντα των νομοθετών (και των παρατρεχάμενων).
×
×
  • Create New...