Jump to content

Παραμύθια που μας στιγμάτισαν


 Share

Recommended Posts

Εμένα μου έχει μείνει μια σειρά που είχε η ΕΡΤ1 "Του κουτιού τα παραμύθια".

 

Τι μου θύμησες τώρα ρε γαμώτο... :001almostcry: Συγκινήθηκα! :018bleh:

 

heh... με αυτά μεγαλώσαμε εμείς...

κι εγω το ιδιο ρε παιδια :)

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 127
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Εμένα μου έχει μείνει μια σειρά που είχε η ΕΡΤ1 "Του κουτιού τα παραμύθια".

 

Τι μου θύμησες τώρα ρε γαμώτο... :001almostcry: Συγκινήθηκα! :018bleh:

 

heh... με αυτά μεγαλώσαμε εμείς...

κι εγω το ιδιο ρε παιδια :)

:)

Link to comment
Share on other sites

Πίπη Φακιδομύτη

Μάγια Μέλισσα

Αστυνόμος Σαϊνης

Φρουτοπία

Τενεκεδούπολη

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος

Του κουτιού τα παραμύθια

Το χρονικό της Νάρνια

Οικογένεια Ουόλτον

Λάσσυ

Το μικρό σπίτι στο λιβάδι

και φυσικά Τιραμόλα Ουόλντ Ντίσνευ

Καραγκιόζης

 

(σε τυχαία σειρά όπως τα θυμόμουν) :clapping:

Link to comment
Share on other sites

Πίπη Φακιδομύτη

Μάγια Μέλισσα

Αστυνόμος Σαϊνης

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος

Του κουτιού τα παραμύθια

Λάσσυ

Καραγκιόζης

 

(σε τυχαία σειρά όπως τα θυμόμουν) :clapping:

κι αυτα! και γενικοτερα παραμυθια Disney μου αρεσαν παρα πολυ! :019blush:

Link to comment
Share on other sites

Καλα με συγκινήσατε τωρα.. :crying:

Αλλα κανένας δεν ανεφερε την πρωτη σειρα που παιχτηκε πριν απο ολα..

το ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ!!

θυμάμαι πως εφευγα τρέχοντας απο το σχολειο (Δημοτικο) για να το προλαβω επειδη τοτε η TV ανοιγε το προγγραμα της το μεσημερι..(το πρωι δεν ειχε τιποτα!!)

και το ρομποτ που φωναζε..

DANGER!DANGER!

 

(ελπιζω να μην ειμαι ο πιο γηραιοτερος και γιαυτο το θυμαμε..)

 

 

Αααααααααααααααααααααααααααα, τι απιστευτη σειρα!!!!!!!!

Κολημα τρελο οταν ημουν μικρη, ασε που ήμουν και ερωτευμενη με τον Τηλεμαχο!!!!! :wub:

Link to comment
Share on other sites

Απίστευτη αναδρομή σε παιδικές σειρές αλλά μήπως να αναφερθούν και παραμύθια πιο κλασικά και λιγότερο "οπτικοποιημένα";

 

Εγώ κυρίως όταν σκέφτομαι για παραμύθια δεν μου έρχονται αυτά της τηλεόρασης αλλά βιβλία που διάβαζα μικρή. Από το πιο κλασικό παραμύθι "την Κοκκινοσκουφίτσα" μέχρι τα παραμύθια του Τριβιζά "ο Τουνελοδράκος". Το καθένα από αυτά μου έχει αφήσει και κάτι.

 

Και επειδή τυχαίνει και λόγω επαγγέλματος και λόγω προσωπικής ενασχόλησης να διαβάζω πολύ παιδικά παραμύθια, πολύ θα ήθελα να μάθω ποιό σας έχει αφήσει είτε καλές είτε κακές αντυπώσεις.

 

Εμένα για παράδειγμα το παραμύθι "Χάνσελ και Γκρέτελ" ούτε που ήθελα να το ακούω γιατί έβλεπα μέχρι και εφιάλτες!!!

Ενώ διάβαζα συνεχώς το "το Φεγγαράκι πάει εκδρομή" της Ζωής Βαλάση.

Link to comment
Share on other sites

Μπα εμενα δεν με αγγιζε κανενα απο τα κλασσικα παραμυθια..

 

μου φαινοταν λιγακι ανουσια..

 

αντιθετως τρελενομουν για τα εικονογραφημενα , τα λεγομενα κομικς..

Link to comment
Share on other sites

Και επειδή τυχαίνει και λόγω επαγγέλματος και λόγω προσωπικής ενασχόλησης να διαβάζω πολύ παιδικά παραμύθια, πολύ θα ήθελα να μάθω ποιό σας έχει αφήσει είτε καλές είτε κακές αντυπώσεις.

 

Εμένα για παράδειγμα το παραμύθι "Χάνσελ και Γκρέτελ" ούτε που ήθελα να το ακούω γιατί έβλεπα μέχρι και εφιάλτες!!!

Ενώ διάβαζα συνεχώς το "το Φεγγαράκι πάει εκδρομή" της Ζωής Βαλάση.

Θυμάμαι ότι τα 7 κατσικάκια μου φέρνανε εφιάλτες, κυρίως όταν φανταζόμουνα εκείνη την τελείως μπλιάχ σκηνή που σκίζουνε την κοιλιά του λύκου για να βγάλουνε τα κατσικάκια. Το ίδιο πρόβλημα είχα και με την γιαγιά της κοκκινοσκουφίτσας. :019blush:

 

Αγαπημένα μου παραμύθια, ήταν αυτά που μου έλεγε η γιαγιά μου. Αλλά κανένα απ? αυτά δεν ήταν κάποιο κλασσικό ή έστω γνωστό... Επινοούσε παραμύθια δικά της η γιαγιά μου, με ήρωες συνήθως ζώακια και ποτέ δεν είχανε «σκηνές βίας» (ήταν κάθετα εναντίον των βίαιων σκηνικών και χαρακτήρων).

Όταν στέρευε η φαντασία της, μου έλεγε παραδοσιακούς μύθους (γιατί ο γαλαξίας ονομάστηκε έτσι, γιατί δεν πρέπει να κόβουμε τα δέντρα, το «λαδάκι στα καντηλάκια» της ζωής των ανθρώπων... τέτοια :cheerful: ).

 

...πωπω... τι μου θυμίζεις τώρα βρε Δανάη... ^_^

Link to comment
Share on other sites

Πωπω παιδια εγω παθαινα ψυχοπλακομα με το παραμυθι με την γοργονα που ερωτευοταν το πριγκιποπουλο αλλα για να γινει ανθρωπος δεν επρεπε να μιλαει. Ενα κλαμα με αυτο το παραμυθι, δεν λεγεται. Παγερα αδιαφορη με αφηνε η χιονατη και οι 7 νανοι. Ενω μου αρεσε παρα πολλη το πανηγυρη των ζωων.

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει από μόνοι σας αλλά τουλάχιστον σε μένα τα παραμύθια που περιείχαν αποκλειστικά ήρωες - ζώα δεν έχουν αφήσει τόσο αρνητικές εντυπώσεις (μέχρι και καμία θα έλεγα) όσο αυτά που περιείχαν και ανθρώπους.

 

Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι τα παραμύθια του Αισώπου δε μου άρεσαν ποτέ.

Link to comment
Share on other sites

Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι τα παραμύθια του Αισώπου δε μου άρεσαν ποτέ.

 

Βασικά, οι μύθοι του Αισώπου προορίζονταν για ενήλικες... (Κι οφείλω να καταγγείλω τη χρήση του μύθου με το Μυρμήγκι και το Τζιτζίκι, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία).

Link to comment
Share on other sites

Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι τα παραμύθια του Αισώπου δε μου άρεσαν ποτέ.

 

Βασικά, οι μύθοι του Αισώπου προορίζονταν για ενήλικες... (Κι οφείλω να καταγγείλω τη χρήση του μύθου με το Μυρμήγκι και το Τζιτζίκι, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία).

συμφωνω απολυτα. και προσωπικα μου αρεσουν πολυ

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...