Jump to content

Ευθανασία


Recommended Posts

Ειμαι υπερ. Οταν ενας αγαπημενος σου ανθρωπος ειναι τοσο αρρωστος που δεν εχει καμια ελπιδα, μονο υποφερει συνεχως και το μονο που περιμενει ειναι να ερθει η ωρα της "αποχωρησης" για να λυτρωθει απο τα βασανα του τι ειναι καλυτερο;; να τον βοηθησεις να σταματησει το μαρτυριο του η να κατσεις να τον παρακολουθεις να αργοσβηνει;;

πιστευω οτι και για αυτον που βοηθαει αλλα και για τον ασθενη ειναι πιο ανωδυνη λυση. Καποιοι το βλεπουν σαν δολοφονια, αλλα δεν ειναι. Πιστευω οτι οι περισσοτεροι απο εμας σε μια τετοια κατασταση θα το καναμε ή θα το ζητουσαμε.

Link to comment
Share on other sites

Με αφορμή μια παράθεση του Rafael στο thread "απαιχθείς ταινίες" :
Ο συνήθως, λιγομίλητος Κλιντ Ίστγουντ, το μόνο πράγμα που δήλωσε σχετικά με το θόρυβο που ξεσηκώθηκε ήταν: «Το πώς ο καθένας νιώθει απέναντι στην ευθανασία είναι προσωπική του υπόθεση. Δεν είμαι υπέρ της ευθανασίας και η ιστορία που αφηγούμαι αφορά ένα τεράστιο δίλημμα και το πώς ένας άνθρωπος καλείται να το αντιμετωπίσει».

Ήθελα να ρωτήσω, ποιά είναι η δική σας άποψη για την ευθανασία;

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ Η ΑΠΟ ΑIDS ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΗ Η ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ Κ ΜΕΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΛΙΩΝΕΙΣ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ.ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ..ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΘΑ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑ(ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΚΟΙΜΑΜΑΙ) :unsure:

Link to comment
Share on other sites

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ Η ΑΠΟ ΑIDS ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΗ Η ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ Κ ΜΕΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΛΙΩΝΕΙΣ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ.ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ..ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΘΑ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑ(ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΚΟΙΜΑΜΑΙ) :unsure:

Δηλαδη εισαι επιλεκτικα υοερ της Αθανασίας γιατι αναγνωριζεις ομως αυτο το δικαιωμα μονο στους ασθενείς???? :angel:

Link to comment
Share on other sites

ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

οι περισσοτερες που ξερω εγω ειναι ετσι. ο ασθενης το ζηταει... και ειναι λογικο πιστευω αν εισαι ολη μερα κρεβατωμενος και υποφερεις χωρις καμια ελπιδα..

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδη εισαι επιλεκτικα υοερ της Αθανασίας γιατι αναγνωριζεις ομως αυτο το δικαιωμα μονο στους ασθενείς???? :angel:

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Κ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ.ΑΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ Κ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΘΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΝ ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ :smilewink: ΣΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΤΡΕΛΟΣ Κ ΝΑ ΖΗΤΟΥΣΕ ΑΠΟ ΓΙΑΤΡΟ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ?????ΚΟΙΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΛΟΥΣ Ή ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΡΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΟ Κ Η ΠΡΟΝΕΙΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΣΘΕΝΗ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΠΟΥ ΛΙΩΝΟΥΝ ΤΑ ΣΩΘΙΚΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ..Η ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΑΚΟΜΑ Κ ΟΤΑΝ ΠΕΙΝΑΣ ΑΝ ΟΜΩΣ ΚΡΑΤΑΣ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ "ΖΩΗ" ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ... :whistling:

Link to comment
Share on other sites

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Κ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ.ΑΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ Κ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΘΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΝ ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ :smilewink: ΣΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΤΡΕΛΟΣ Κ ΝΑ ΖΗΤΟΥΣΕ ΑΠΟ ΓΙΑΤΡΟ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ?????ΚΟΙΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΛΟΥΣ Ή ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΡΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΟ Κ Η ΠΡΟΝΕΙΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΣΘΕΝΗ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΠΟΥ ΛΙΩΝΟΥΝ ΤΑ ΣΩΘΙΚΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ..Η ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΑΚΟΜΑ Κ ΟΤΑΝ ΠΕΙΝΑΣ ΑΝ ΟΜΩΣ ΚΡΑΤΑΣ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ "ΖΩΗ" ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ... :whistling:

:unsure: γιτι περιοριζεις το θεμα στους ψυχικα νοσούντες? :nono: δεν υπαρχει το δικαιωμα της ελευθερης βουλησης ?μονο τρελοι αποζητουν τον θανατο?παρε παραδειγμα την υποθεση του καθηγητου

Λιαντίνη

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Ένα ενδιαφέρον άρθρο περί ευθανασίας, βρίσκεται στην ιστοσελίδα www.filosofia.gr (link άρθρου: http://filosofia.gr/thematafilosofias.php?...t_from=&ucat=1&), με τίτλο Η Ευθανασία ως ηθικό πρόβλημα από τον Παναγιώτη Πέρρο (Μ.Δ.Ε. Ηθικής Φιλοσοφίας Παν/μίου Αθηνών), στο οποίο προσπαθεί ν' απαντήσει στα ερωτήματα: Μπορούμε να αναγνωρίσουμε σε κάποιον το ηθικό δικαίωμα να επιλέξει έναν πρόωρο θάνατο; Ποιος είναι ο ηθικά υπεύθυνος για μια τέτοια πράξη; Υπάρχει σχέση μεταξύ ευθανασίας και φόνου;

 

Όποιος κάνει κέφι, ας το διαβάσει και σχολιάσει. ^_^

Link to comment
Share on other sites

Είναι μια ταινία που λέγεται "Θάλασσα μέσα μου" και έχει θέμα της την ευθανασία, για όποιον δεν την έχει δει την συνηστώ, για μένα, κάνει το ρέκβιεμ να μοιάζει παιδικό.

Link to comment
Share on other sites

είμαι υπέρ:

 

''το δικαίωμα να ζει κανείς είναι το ίδιο αντιστρόφως ανάλογα με το δικαίωμα να πεθαίνει''

 

μα ούτως ή δ' άλλως υπάρχει η εναλλακτική της αυτοκτονίας αν η ευθανασία δεν γίνει εφικτή...

 

χωρίς να θέλω να γίνω υπερβολικός θέλω να προσθέσω ότι δεν κατακρίνω τα άτομα που αποφασίζουν να τερματίζουν τη ζωή τους.

 

:censored:

Link to comment
Share on other sites

Είμαι κατά της Ευθανασίας σάν τελεσίδικη πράξη απόφασης Θανάτου. Δικαιολογώ όμως τον όποιο άνθρωπο αποφασίσει να διακόψει οποιαδήποτε θεραπευτική αγωγή και να πορευθεί πρός επικείμενο θάνατο του.

Η ζωή δέν είναι δική μας. Μα έχει παρασχεθεί, και μαζί με αυτή, οδύνες και χαρές. Δέν μπορούμε να επιλέξουμε μόνο τις χαρές αποφέυγοντας τις οδύνες με μία πράξη τελείωσης της ζωής όταν δέν "γουστάρουμε" ή όταν βαρεθούμε/ζοριστούμε.

 

Μέσα στον άκρατο Εγωισμό του ο άνθρωπος θεωρεί δικαίωμα του να τελειώσει την ζωή του όταν αποφασίσει ότι ο σκοπός του τελείωσε σε αυτόν τον κόσμο. Και όμως . Όταν υποφέρει, μπορεί να γίνει παράδειγμα και να σώσει κάποιον άλλο. Όταν μένει κατάκοιτος και φυτό, μπορεί καπαοιος που του κρατάει συντροφιά να αποκτήσει σκοπό στην ζωή του.

Αυτός που τυφλώθηκε και έχει μιά οικιακή βοηθό μπορεί να έσωσε ένα απο τα δυό παιδάκια της απο τον θάνατο λόγω των χρημάτων που την πληρώνει...

 

Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να αποφασίσει ότι η ύπαρξη του έχει ολοκληρώσει τους σκοπούς της? Όπως δέν πήρε την ευθύνη της γέννησης του, δέν μπορεί να πάρει την ευθήνη του θανάτου του...

Link to comment
Share on other sites

Είναι μια ταινία που λέγεται "Θάλασσα μέσα μου" και έχει θέμα της την ευθανασία, για όποιον δεν την έχει δει την συνηστώ, για μένα, κάνει το ρέκβιεμ να μοιάζει παιδικό.

Πρόκειται για αληθινή ιστορία και για να τα λέμε ολοκληρωμένα, να πω πως ο Ραμόν Σαμπέδρο έμεινε τετραπληγικός κοντά στα 25 του χρόνια. Είχε γράψει κάποια γράμματα σε διάφορα άτομα με το στόμα. Αυτά τα γράμματα τον βοήθησε να συνθέσει σε βιβλίο μία φίλη του. Το βιβλίο ονομάζεται "Γράμματα από την Κόλαση" και είναι γραμμένο από τον ίδιο. Η ιστορία της ταινείας "η θάλασσα μέσα μου" είναι αυτή του Ρ.Σαμπέδρο.

Ο άνθρωπος αυτός προσπαθούσε μέχρι τα 50 περίπου χρόνια του να νομιμοποιήσει την ευθανασία του γιατί δεν ήθελε να τιμωρηθεί το πρόσωπο που θα του προσέφερε αυτή τη λύτρωση -όπως τη χαρακτηρίζει-. Δεν το κατάφερε ποτέ αν και πέρασε από δικαστήρια και δοκιμασίες. Τελικά, ένα φιλικό χέρι του χάρισε το θάνατο.

Η ιστορία αυτού του ανθρώπου (που είναι ισπανός) έκανε ύστερα από το θάνατό του το 70% της Ισπανίας να είναι υπερ της ευθανασίας.

 

Το συνιστώ σε όλους ανεξαιρέτως, διότι περνάς μια εμπειρία που πολύ λίγοι τη ""γεύονται"".

Link to comment
Share on other sites

Όπως κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή κατά τον ίδιο τρόπο έχει δικαίωμα και σε έναν αξιοπρεπή θάνατο..

 

Καλές οι ελπίδες αλλά πρέπει να έχουμε το σθένος να αναγνωρίζουμε πότε αυτές στερεύουν.. Ο σοφός άνθρωπος ομολογεί πότε όλα έχουν παιχτεί και επιλέγει να αποχωρίσει αξιοπρεπώς. Η συμφιλίωση με την ιδέα του τέλους θεωρώ ότι ελάχιστη σχέση έχει με την φυγοπονία ενώ η άνευ όρων αποφυγή της μάλλον δείχνει άκρατο εγωισμό.

Η χαρά και ο πόνος είναι οι δύο όψεις ενός νομίσματος ?Αξιολογούμε τον πόνο αλλά όταν καταντάει στείρος ?

Ο πόνος δεν μπορεί να αποτελεί λύση στην ανεργία αλλά ούτε και να δώσει νόημα στην ζωή κάποιων ανθρώπων- ας το αναζητήσουν κάπου αλλού. Τον πόνο τον απαλύνεις ή τον καταργείς - δεν τον εκμεταλλεύεσαι.

 

Δεδομένης της αφορμής θυμήθηκα την περίπτωση του Εσσε κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο όπου πρώτος μίλησε για πολεμοχαρή πατριωτισμό και αντιμετώπισε το ανάθεμα.

 

Αν κάποιοι επιζητούν το νόημα της ζωής μέσα από τον πόνο των άλλων συντηρώντας τον τότε η ευτυχία αυτών είναι μάλλον πανάκριβη ? απ? όλες τις απόψεις?

 

Link to comment
Share on other sites

Όπως κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή κατά τον ίδιο τρόπο έχει δικαίωμα και σε έναν αξιοπρεπή θάνατο..
:goodwork2:
Link to comment
Share on other sites

Θα πάω το θέμα της ευθανασίας λίγο πιο βαθιά... Ρωτώ λοιπόν:

 

Αφού, όπως λέει και η Μαρτίνα (και φυσικά συμφωνώ απόλυτα) κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή και σε εναν αξιοπρεπή θάνατο, θα φέρνατε ποτέ στον κόσμο ένα παιδί που θα μαθαίνατε τον 5ο ή 6ο μήνα ότι έχει τέτοιου είδους προβλήματα που δεν θα του επέτρεπαν καν την αξιοπρεπή ζωή?? Ή θα το "απαλλάσατε" πριν έρθει καν?

 

Εχω έρθει σε αντιπαράθεση πολλές φορές όσον αφορά αυτό το θέμα. Αυτό γιατί πιστεύω ότι ένα άτομο με ειδικές ανάγκες (αναφέρομαι βέβαια σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις, το ξεκαθαρίζω για να μην παρεξηγηθω), δυστυχώς, όσο και να θέλουμε να πιστεύουμε το αντίθετο, δεν "ζει". Ειδικά στην Ελλάδα! Δεν το λέω από άποψη ρατσισμού, απλά είμαι πολύ ειλικρινής.

Έχει τύχει να γνωρίσω πολλές φορές τέτοια άτομα που τα φροντίζουν όσο καλύτερα μπορούν οι γονείς όσο ζουν... Και μετά τον θάνατό των γονιών, τους κλείνουν, μεγάλους ανθρώπους πια, σε διάφορα ευτελή ιδρύματα... Και εκεί είναι που εξαφανίζεται τελείως η αξιοπρέπεια...

Και ρωτώ: Θα απαλάσσατε έτσι εύκολα από την δυστυχία του ΚΑΙ ένα άτομο που δεν έχει καν γεννηθεί??

Ή σε αυτή την περίπτωση θεωρείτε ότι κάθε ζωντανό ον έχει δικαίωμα στην ζωή και δεν πρέπει να το παίζουμε θεοί???

Δυστυχώς ξέρω ότι είναι πολύ λεπτό το θέμα και μετά από πολύ ανάλυση οδηγει ακόμα και στην υποστήριξη των πεποιθήσεων του Χίτλερ!!! Αλλά όποτε σκέφτομαι σχετικά με την ευθανασία (με την οποία κι εγώ συμφωνώ και εύχομαι αν ποτέ χρειαστεί να έχω ένα ίδιο άτομο με εμένα δίπλα μου για να μου το προσφέρει), συνειρμικά οδηγούμαι σε αυτόν τον προβληματισμό... Θα ήθελα τις απόψεις σας.....

Link to comment
Share on other sites

Η αλήθεια είναι ότι αυτό το ερώτημα είναι πολύ πιό δύσκολο... :unsure:

Σε αυτή την περίπτωση, η ευθύνη και οι ηθικές συνέπειες βαραίνουν καθ'ολοκληρίαν τους γονείς, καθώς το παιδί δεν έχει την κρίση να επιλέξει (γιατί δεν έχει γεννηθεί καν!). Αν οι γονείς μπορούν να το δεχτούν να το μεγαλώσουν έτσι, με ότι συνεπαγεται αυτό, τότε έχει καλώς...

Σε διαφορετική περίπτωση, όσο δύσκολο και αν είναι, ίσως είναι θεμιτή η ευθανασία (η έκτρωση στο συγκεκριμένο θέμα...) :unsure::(

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...