Jump to content

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ/ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΊΚΑ


Recommended Posts

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα...

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ 

Η άσκηση βίας στις γυναίκες στις περισσότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής είναι συνεχής. 
Παρά τα οικονομικά επιτεύγματα, χώρες όπως η Βολιβία και η Γουατεμάλα 
έχουν ακόμα τον μεγαλύτερο αριθμό δολοφονιών γυναικών, σύμφωνα με μία
πρόσφατη μελέτη από τον Παναμερικανικό Οργανισμό Υγείας ανάμεσα σε 13 χώρες. 
Ειδικά η Βολιβία έχει τα υψηλότερα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας στη
Νότια Αμερική σύμφωνα με στοιχεία που έχουν συλλεγεί κατά το 2011 από
υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών.  
Η Κεντρική Αμερική, εξαιτίας της εγκληματικότητας που σχετίζεται με το
παράνομο εμπόριο ναρκωτικών, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πιο επικίνδυνες περιοχές στη γη για τις γυναίκες. 

Η Ονδούρα είναι ιδιαίτερα βίαιη, χωρίς κανένα σημάδι βελτίωσης. 
Η Κολομβία είναι μία χώρα που έχει κάνει αλματώδη πρόοδο όσον αφορά 
στη διάλυση των ένοπλων συγκρούσεων. 
Όμως εξαιτίας μιας κουλτούρας της βίας που έχει αναδυθεί ως αποτέλεσμα
αυτής της σύγκρουσης, η αυξανόμενη βία εναντίον γυναικών και κοριτσιών
στην χώρα έχει μετατραπεί σε έναν παράλογο μισογυνισμό. 

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον θεωρείται ότι κάθε άνδρας που νομίζει ότι 
είναι νέος, όμορφος και ανεξάρτητος δικαιούται να κάνει επιθέσεις με οξύ για εκδίκηση. 
Οι γυναίκες που έχουν δεχτεί τέτοιες επιθέσεις συνήθως είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας.    

Σε μία περίπτωση που δημοσιεύτηκε στην Washington Post από τον 
αρθρογράφο Juan Forero, ένας ζηλιάρης εραστής πλήρωσε έναν “sicario” 
(νεαρός που πληρώνεται για να επιτίθεται), για να πετάξει οξύ στην 
φιλενάδα του με αντάλλαγμα μόλις 1,75 δολ. 
Το 2011, επίσημα στοιχεία αναφέρουν 42 τέτοιες επιθέσεις στην Κολομβία. 
Το 2012 αυτός ο αριθμός τετραπλασιάστηκε με 150 επιθέσεις επίσημα καταγεγραμμένες. 
Η επίθεση με οξύ σπάνια σκοτώνει, όμως προκαλεί σοβαρές σωματικές, ψυχολογικές και κοινωνικές πληγές. 
     
Η πλειονότητα των κοριτσιών ηλικίας 5 έως 15 ετών στις χώρες αυτές 
έχει πέσει θύμα βιασμού ή σεξουαλικής κακοποίησης. 
Το Εκουαδόρ (76%), η Νικαράγουα (70%) και η Χιλή (57%) έχουν 
τα υψηλότερα ποσοστά. 
Το 47% των βιασμών σε ανήλικες στην Κόστα Ρίκα, στο Ελ Σαλβαντόρ, 
στη Γουατεμάλα, στην Ονδούρα, στη Νικαράγουα και στην Παραγουάη έγινε
από μέλη της οικογένειάς τους. 
Στο Περού, εννέα στις 10 γυναίκες έχουν κακοποιηθεί από τους συζύγους τους. 
Παρά του ότι η σεξουαλική κακοποίηση είναι το πιο συχνό έγκλημα στην 
Λατινική Αμερική, είναι εκείνο με τις λιγότερες αναφερθείσες καταγγελίες.
 
Η πλειονότητα των κοριτσιών ηλικίας 5 έως 15 ετών στις χώρες αυτές 
έχει πέσει θύμα βιασμού ή σεξουαλικής κακοποίησης. 
Το Εκουαδόρ (76%), η Νικαράγουα (70%) και η Χιλή (57%) έχουν τα υψηλότερα ποσοστά. 
Τα κορίτσια αυτά ξαναβιάζονται μία ή περισσότερες φορές και μετά την ενηλικίωσή τους. 
Το 47% των βιασμών σε ανήλικες στην Κόστα Ρίκα, στο Ελ Σαλβαντόρ, στη
Γουατεμάλα, στην Ονδούρα, στη Νικαράγουα και στην Παραγουάη έγινε από 
μέλη της οικογένειάς τους.  
Περού, εννέα στις 10 γυναίκες έχουν κακοποιηθεί από τους συζύγους τους. 
Το 25% των ανήλικων κοριτσιών της Λατινικής Αμερικής μένουν έγκυες από τους βιαστές τους. 
Το 20% των ετήσιων γεννήσεων στις χώρες αυτές είναι από ανήλικες 
(περίπου 2 εκατομμύρια μωρά), ενώ μόνο το 7% των ανήλικων μανάδων έχουν πάει σχολείο. 

Παρ’ οτι η σεξουαλική κακοποίηση είναι το πιο συχνό έγκλημα στην 
Λατινική Αμερική, είναι εκείνο με τις λιγότερες αναφερθείσες καταγγελίες. 

Συνεχίζεται...

Ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

Συνεχίζω το θέμα...

Η βία κατά των γυναικών στο Μεξικό...
Η σιωπή και οι ρωγμές..   

 
Η Σιουδάδ Χουάρες είναι μια παραμεθόρια πόλη του Μεξικού γεμάτη από 
μακιλαδόρας και έγινε παγκοσμίως γνωστή όταν από το 1993 σαρώθηκε από ένα κύμα δολοφονιών γυναικών. 
Εκατοντάδες γυναίκες δολοφονήθηκαν εκεί, απλώς και μόνο επειδή ήταν γυναίκες και φτωχές. 
Πολλές από αυτές ήταν εργάτριες στις μακιλαδόρας, των βιοτεχνιών 
συναρμολόγησης/επεξεργασίας/παραγωγής που ανήκουν σε μεγάλες 
πολυεθνικές και λειτουργούν με ειδικό ευνοϊκό καθεστώς..

Εισήχθηκαν στο Μεξικό το 1965 και σήμερα είναι χιλιάδες. 
Η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων είναι γυναίκες και οι 
συνθήκες εργασίας στις μακιλαδόρας είναι τρομακτικές και περιλαμβάνουν
από υποχρεωτικές περιοδικές εξετάσεις για εγκυμοσύνη, η οποία πρακτικά
απαγορεύεται, μέχρι εξαντλητικά ωράρια, ανθυγιεινές συνθήκες, μέχρι 
περιορισμό στην πόση νερού, ώστε οι εργάτριες να μην πηγαίνουν στην τουαλέτα. 

Ερευνητές αποκαλούν τις μακιλαδόρας σύγχρονη έκφραση των 
στρατοπέδων υποχρεωτικής εργασίας, στο πλαίσιο ενός συστήματος 
εκμετάλλευσης που θεωρεί τις εργαζόμενες αναλώσιμες και το γυναικείο 
σώμα «ανταλλακτικό νόμισμα ανάμεσα στους ισχυρούς που ελέγχουν την περιοχή». 
 
Επιπλέον, από το 2000 μέχρι σήμερα έχουν δολοφονηθεί στη Σιουδάδ 
Χουάρες περίπου 30 δημοσιογράφοι που τόλμησαν να ερευνήσουν και να 
καταγγείλουν αυτές τις δολοφονίες, ενώ «θύματα εκλογής» αποτελούν και
τα μέλη φεμινιστικών ομάδων και οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 
Η πλειονότητα των φόνων δεν διαλευκάνθηκε ποτέ..

Η απάντηση του κράτους ήταν η πλήρης ατιμωρησία, γεγονός που ενισχύει 
τις κατηγορίες για διαπλοκή των αστυνομικών αρχών του Μεξικού με τις
μαφίες, αλλά και για τον κοινωνικό και θεσμικό σεξισμό που κυριαρχεί 
ατιμώρητος στη χώρα, σε όλα τα επίπεδα ο πρώην πρόεδρος Φοξ είχε πει 
την ατάκα ότι «το 75% των μεξικάνικων σπιτιών έχει πλυντήριο, και δεν εννοώ το δίποδο»... 

Με όλη την ιδιαιτερότητά τους, οι δολοφονίες γυναικών στη Σιουδάδ 
Χουάρες εντάσσονται στη γενικευμένη βία κατά των γυναικών που σημαδεύει το Μεξικό. 

Το 2010, στη Χουάρες δολοφονήθηκαν 476 γυναίκες, σχεδόν τριπλάσιες από
την περασμένη χρονιά, πολλές λόγω ενδοοικογενειακής βίας. 
Μάλιστα, σε κάποιες πολιτείες της χώρας έχει τυποποιηθεί νομικά το 
αδίκημα της «γυναικοκτονίας» [feminicidio]. 
(ΥΓ. Με τον ίδιο όρο έχει μπει στην ζωή μας και εδώ στην Ελλάδα.
Και τί έχει γίνει για αυτό ;;; ΤΙΠΟΤΑ απολύτως ΤΙΠΟΤΑ....
Το γνωρίζουμε όλοι μας)  

   
Η βία κατά των γυναικών είναι ένα σοβαρό πρόβλημα στην Λατινική 
Αμερική, όπως είναι και σε πολλές ακόμα χώρες του υπόλοιπου κόσμου. 
Περίπου μία στις τρεις γυναίκες στην Λατινική Αμερική και την 
Καραϊβική έχουν υπάρξει θύματα σεξουαλικής, σωματική ή λεκτικής βίας 
στα χέρια των συντρόφων τους, σύμφωνα με μία έρευνα του 
Παναμερικανικού Οργανισμού Υγείας το 2006. 

Από τη δεκαετία του 1990, η πλειοψηφία των χωρών της Λατινικής 
Αμερικής έχει αναλάβει δράση για να θέσει εκτός νόμου τη βία κατά των γυναικών. 
Παρόλα αυτά, συντηρητικά δικαστήρια συχνά επιλέγουν να μην εκδώσουν 
δικαστικές αποφάσεις υπέρ των γυναικών, κυρίως σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας. 

Οι γυναίκες των χωρών αυτών και οι σύμμαχοί τους έχουν δώσει ένα 
όνομα στο χειρότερο έγκλημα βίας κατά των γυναικών: «γυναικοκτονία». 

Με τον όρο αυτό ορίζεται η δολοφονία γυναικών από άντρες μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες.!!!!!!!!!!!!!

Στην επίσημη διακήρυξη που εκδόθηκε από το πρόσφατο Παγκόσμιο 
Κοινωνικό Φόρουμ που έλαβε χώρα στη Βραζιλία (2009), τονίστηκε μεταξύ άλλων ότι.....
« ένας εναλλακτικός τρόπος διακυβέρνησης πρέπει απαραιτήτως να είναι
φεμινιστικός, καθώς είναι αδύνατον να οικοδομήσεις μία κοινωνία, η 
οποία θα βασίζεται στην κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα, όταν το 
ήμισυ της ανθρωπότητας καταπιέζεται και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης ». 
(ΥΓ. Θέλω να κανω μια επισήμανση ότι πολλά απο τα στοιχεία δεν είναι 
και τόσο (η και καθόλου) σωστά δυστυχώς πιστεύω πως τα νούμερα που δίδονται πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερα..
Ο λόγος απλός...
Στις περιοχές που έχω αναφέρει Αφρική Ασία Νότια Αμερική υπάρχουν μέρη 
που δεν έχουν ρεύμα τηλέφωνο ακόμα και δρόμους.
Από αυτές τις περιοχές δεν μπορούν να πάρουν στοιχεία οπότε μεγάλο 
μέρος δεν μπαίνουν και τα αποτελέσματα δεν είναι σωστά όπως και οι όποιες εκτιμήσεις..)    

  
Συνεχίζεται..

Ευχαριστώ.   

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα...

Οι χάρτες των ξεχασμένων γυναικών..

Η Ασλεϊ Λόρινγκ εξαφανίστηκε από τον καταυλισμό Blackfeet της Μοντάνα τον Ιούνιο του 2017. 
Μία από τις χιλιάδες αγνοούμενες ιθαγενείς γυναίκες στις ΗΠΑ και στον Καναδά τις τελευταίες δεκαετίες. 
Μία από το 30%–40% των ανάλογων υποθέσεων για τις οποίες δεν ασκούνται διώξεις. 
Μία, συνάμα, από εκείνες τις εξαφανίσεις που στοίχειωσε την ιθαγενή Τσεγέν χαρτογράφο Ανίτα Λουκέσι..

H Ασλεϊ ήταν φοιτήτριά της στο Κοινοτικό Κολέγιο του καταυλισμού.

Σαν άσκηση αντοχής και μνήμης, άρχισε να καταγράφει τις περιπτώσεις 
εξαφανισμένων ή δολοφονημένων ιθαγενών γυναικών φτιάχνοντας έναν 
γεωγραφικό χάρτη αυτών των εγκλημάτων.

«Θέλω να καταλάβει ο κόσμος πως είναι ένα γενικευμένο φαινόμενο που
συμβαίνει σε καταυλισμούς και πόλεις, όπως το Σιάτλ, όπου απαντά ο
μεγαλύτερος αριθμός τέτοιων κρουσμάτων», λέει η Ανίτα. 
«Αυτή η οπτικοποίηση έχει ισχυρό αντίκτυπο, ιδίως σε κοινωνικά θέματα
που δύσκολα συζητιούνται, όπως οι εξαφανίσεις και δολοφονίες ιθαγενών γυναικών».

Σύμφωνα με την Καναδική Βασιλική Εφιππη Αστυνομία, στο διάστημα 
1980–2014 έχουν εξαφανιστεί ή δολοφονηθεί στη χώρα 1.181 ιθαγενείς γυναίκες.

Στις δε ΗΠΑ, το 2017 καταγράφηκαν επίσημα 5.646 κρούσματα αγνοούμενων 
ιθαγενών γυναικών, ενώ μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2018 καταγράφηκαν επίσημα 2.758 εξαφανίσεις.

Οι στατιστικές είναι επισφαλείς αν όχι σκόπιμα ελλιπείς, όπως δείχνει
η ιστορία της 19χρονης Μαρίτα Γκρόουινγκ Θάντερ, ακτιβίστρια από τη Μοντάνα. 

(ΥΓ. Έχω γράψει πολλες φορες για τις στατιστικες σε αυτο το θέμα πως είναι εκτός πραγματικότητας) 
Οταν το 2000 πέθανε η θεία της, οι αρχές απέδωσαν τον θάνατό της σε 
υπερβολική δόση, αλλά είχε ξυλοκοπηθεί άγρια, το σώμα της ήταν μια 
άμορφη μάζα από μώλωπες και αίμα, της είχαν ξεριζώσει όλα τα νύχια. 
Αλλοι τέσσερις θάνατοι γυναικών στην οικογένειά της ποτέ δεν διερευνήθηκαν από την αστυνομία. 
Καμία δίωξη. 
Απόλυτη ατιμωρησία.

Είναι αυτές οι τρομακτικές ιστορίες που η Ανίτα Λουκέσι συγκεντρώνει 
βάσει δεδομένων που έχει δημιουργήσει. 
Θύμα διακίνησης, οικογενειακής και σεξουαλικής βίας, η Ανίτα θα 
μπορούσε εύκολα να έχει καταλήξει ακόμη ένα όνομα σε αυτή τη ζοφερή λίστα, όπως λέει.

«Αν με είχαν δολοφονήσει, θα ήθελα να υπήρχε ένα κίνημα που να πάσχιζε
ώστε αυτό να μη συμβεί σε άλλες γυναίκες και κορίτσια», εξηγεί η 
Λουκέσι ελπίζοντας αυτές οι κουκκίδες στους χάρτες της νοσηρής 
διαδρομής προς την ανυπαρξία και τον θάνατο να καταστήσουν ορατό το 
μέγεθος της τραγωδίας και κυρίως να αποτελέσουν έναυσμα για δράση σε 
αυτή τη χώρα όπου ο πρόεδρος Τραμπ για να προσβάλει γυναίκες τις αποκαλεί «Ποκαχόντας».

Πηγή...https://www.efsyn.gr/kosmos/maties-ston-kosmo/gynaikes-toy-kosmoy/166831_oi-hartes-ton-xehasmenon-gynaikon

Νομίζω γίνεται πλήρως αντιληπτό πόσο υπολογίζουν την ΓΥΝΑΙΚΑ ΙΝΔΙΑΝΑ
και ειδικά εαν ανήκει στις μειονότητες...
Αλλά μην νομίζεται πως και η Αμερικανίδα Γυναίκα βρίσκεται σε καλλίτερη θέση...
Η κακοποίηση χτυπάει κόκκινο....

Αλλα ας κοιτάξουμε και το σπίτι μας (Ελλάδα) πιστεύω πως όλοι γινόμαστε κοινωνοί 
με αυτα που γίνονται στην παρτίδα μας... 
Ξυλοδαρμοί βιασμοί ανηλίκων κοριτσιών αλλά και γυναικών και γυναικοκτονίες....

Μάλιστα αυτές τις μέρες διαπιστώσαμε πως κάποιος Δικηγόρος ζήτησε 
απο την έδρα να αποκλείσει τις γυναίκες ενόρκους γιατί είναι συναισθηματικές!!!!!!!!!
(Γνωρίζεται πιστεύω την υπόθεση)
Ναι είναι έγκλημα να είσαι γυναίκα και συναισθηματική... 

Συνεχίζεται..

Ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα..

Θα καταθέσω κάποια στοιχεία σχετικα με την Γυναίκα στους Ινδιάνους της ΑΜΕΡΙΚΉΣ..

Τα 5 Φύλα που Αναγνώριζαν οι Ινδιάνοι.

Κάθε φυλή είχε, φυσικά, τη δική της ορολογία, προκειμένου να 
χαρακτηρίσει τα συγκεκριμένα φύλα...........
–η Navajo, για παράδειγμα, αναφερόταν στα “δύο πνεύματα” ως  Nádleehí (αυτός που μεταμορφώνεται), 
Hemaneh (μισός άνδρας, μισή γυναίκα) για τη Cheyenne φυλή 
(για τον άντρα που έχει την τάση να συμπεριφέρεται σα γυναίκα), 
αλλά ταυτόχρονα υπήρχε η ανάγκη για μία καθολική ορολογία, που θα 
μπορούσε να κατανοήσει ολόκληρος ο πληθυσμός. 

Το “Two Spirit” φύλο των ιθαγενών Αμερικανών ήταν ένα από τα πρώτα 
πράγματα που οι Ευρωπαίοι εργάστηκαν σκληρά για να συγκαλύψουν. 
Σύμφωνα με τον Αμερικανό καλλιτέχνη George Catlin,......
“το συγκεκριμένο φύλο έπρεπε να εξαλειφθεί, προτού προλάβει να μπει στα βιβλία της ιστορίας”. 

Ωστόσο, δεν ήταν μόνο οι  λευκοί Ευρωπαίοι που προσπάθησαν να κρύψουν
κάθε ίχνος των πέντε φύλων των ιθαγενών. 
Σύμφωνα με το “Indian Country Today”, οι Ισπανοί καθολικοί μοναχοί 
κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος των κωδίκων των Αζτέκων, για να μη
μάθει κανείς άλλος για τις πεποιθήσεις των Ινδιάνων γύρω από το 
ζήτημα, ενώ με την εισβολή των χριστιανών, οι ιθαγενείς Αμερικάνοι 
αναγκάστηκαν να ντύνονται και να ενεργούν σύμφωνα με τους ρόλους των
δύο φύλων,όπως τους γνωρίζουμε σήμερα.

Ένα από τα πιο διάσημα “Two spirits” άτομα στην ιστορία ήταν ένας 
πολεμιστής των Lakota, o  Osh-Tisch (Finds them and kills them),  που 
γεννήθηκε άντρας και παντρεύτηκε γυναίκα, αλλά στην καθημερινή του ζωή ντυνόταν ως γυναίκα. 
Στις 17 Ιουνίου του 1876,  διέσωσε ένα άλλο μέλος της φυλής του κατά 
τη διάρκεια της Μάχης του Rosebud Creek και τιμήθηκε από τη φυλή του για τη γενναιότητά του. 

Γενικά οι Ινδιάνοι τιμούνταν για τη συνεισφορά τους στη φυλή, αντί για
την αρρενωπότητα ή τη θηλυκότητά τους. 

Οι γονείς δεν επέβαλαν τους ρόλους των δύο φύλων στα παιδιά, ούτε καν
ως προς την ένδυση και ήταν έντονο το ουδέτερο φύλο. 
Δεν υπήρχαν ιδέες ή ιδανικά για το πώς ένα άτομο έπρεπε να αγαπάει, 
ήταν απλά μια φυσική πράξη που λάμβανε χώρα χωρίς καμία κρίση και χωρίς κανένα δισταγμό. 
Δηλαδή, όπως πρέπει να γίνεται παντού και πάντα.

Πηγή..https://el.ozonweb.com/lifestyle/well-being/ta-5-fila-pou-anagnwrizan-oi-indianoi

Συνεχίζεται..

Ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

Συνεχίζω το θέμα...

Θα καταθέσω καποιες φωτό γυναικών (ΙΝΔΙΆΝΩΝ)..

Αυτές οι σπάνιες και πανέμορφες φωτογραφίες απεικονίζουν νεαρές 
κοπέλες Ινδιάνικης καταγωγής που έζησαν τον 19ο και 20ο αιώνα!
Παρότι οι εικόνες είναι ιδιαίτερα παλιές, ορισμένες από αυτές είναι 
απίστευτα “καθαρές” σε ανάλυση.

 

IND001.jpg

Marcia Pascal, μισή Τσερόκι, κόρη του στρατιωτικού του Αμερικανικού Στρατού George W. Paschal, δεκαετία 1880

IND002.jpg

O-o-be, φυλή Kiowa, 1894

IND003.jpg

Γυναίκα Nanyehi της φυλής των Τσερόκι, Λακότα

Οι Nanyehi ήταν μια ομάδα γυναικών που είχαν ιδιαίτερη θέση στην φυλή των Τσερόκι καθώς συμμετείχαν στα συμβούλια και στις αποφάσεις των αρχηγών.

IND004.jpg

Κορίτσι της φυλής Χόπι, 1895

IND007.jpg


Οι γυναίκες έχαιραν ιδιαίτερου σεβασμού στην παραδοσιακή Ινδιάνικη 
κουλτούρα, και παρότι είχαν διαφορετικούς ρόλους από τους άνδρες, 
είχαν τα ίδια δικαιώματα.
Συνήθως τους ανήκε το σπίτι και ό,τι αυτό περιείχε, και σε μερικές 
φυλές, αν και ο αρχηγός ήταν άνδρας, οι γυναίκες ήταν εκείνες που τον επέλεγαν.

Επειδή, ακριβώς, οι γυναικείες δραστηριότητες θεωρούνταν σημαντικές 
για την φυλή, οι γυναίκες είχαν ιδιαίτερα σημαντική πολιτική, κοινωνική και οικονομική ισχύ.

Ακόμη και σήμερα, το 25% των φυλών που έχουν αναγνωρισθεί από την 
ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ έχουν γυναίκες στην εξουσία.

(ΥΓ.Κατά την άποψη πολλών ήταν και είναι οι ΙΝΔΙΆΝΟΙ σήμερα πρωτόγονοι !!!!!)

Πηγή..https://www.neolaia.gr/2017/01/06/15-vintage-portraita-poy-anadeiknyoyn-thn-monadikh/

Συνεχίζεται..

Ευχαριστώ.

Edited by AVATARGR
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα. 

Θα ασχοληθώ με τον βίο και την πορεία των ελεύθερων φυλών, αλλά και με 
τα όσα τραγικά σχετίζονται με τον αφανισμό τους από την μπότα του πολιτισμού μας. 
(ΥΓ. Ο πολιτισμός μας έχει αφανίσει πολλές φυλές ανά την υφήλιο)

Ας δούμε λοιπόν κάποια στοιχεία σχετικά με την θέση της γυναίκας στις 
Ινδιάνικες φυλές της Βορείου Αμερικής, όπως σώθηκαν ως τα σήμερα αφ’
ενός απ’ την προφορική παράδοση και αφ’ ετέρου απ’ τις όποιες αντικειμενικές καταγραφές λευκών μελετητών.

Οι Ινδιάνικες φυλές, ως κομμάτι του απολίτιστου κόσμου (σύμφωνα με την δική μας άποψη) 
ζούσαν και αυτές διαπνεόμενες από την αύρα της κοινοκτημοσύνης, της 
αλληλοβοήθειας και του αλληλοσεβασμού, αιώνες ή και χιλιετίες ακόμη 
της πολιτισμένης Ευρώπης μετατρέψουν τις φυσικές αυτές αρετές σε αιματοβαμμένο κουρελόπανο. 
Απολάμβαναν ανεμπόδιστα την πληρότητα και την αρμονία τους μέσα στον 
φυσικό κόσμο, δίχως την πολιτική, τους –ισμούς και τις ιδεολογίες να βρωμίζουν τις στιγμές τους.

Οι οικογένειες λοιπόν των Ινδιάνων ήταν ευρείες και πολυμελείς. 
Περιελάμβαναν έτσι, εκτός απ’ το ζευγάρι και τα τέκνα του, τις θείες,
τους θείους, τις γιαγιάδες και τους παππούδες που ζούσαν όλοι μαζί. 
Επί παραδείγματι, στις φυλές των Ζούνι –όπου ζούσαν νοτιοδυτικά και ήταν κυρίως καλλιεργητές- 
τα μεγάλα αυτά σόγια βασίζονταν κυρίως στη συνεισφορά των γυναικών. 
Είναι πολύ πιθανόν ότι την ευθύνη και τον πρώτο λόγο για τον σπίτι τον είχαν αυτές. 
Η σοδειά άνηκε στις οικογένειες και τα θηλυκά μέλη της διέθεταν ίσα 
δικαιώματα πάνω στα παραγόμενα προϊόντα. 
Έτσι, μια γυναίκα ένιωθε περισσότερο ασφαλής, μιας και δεν ήταν 
αναγκασμένη από καμία πολιτισμική σύμβαση να αφήσει την οικογένεια που
μεγάλωσε και επίσης όποτε το επιθυμούσε διατηρούσε το δικαίωμα να 
χωρίσει τον άντρα της, κρατώντας μάλιστα εκείνη το μεγαλύτερο κομμάτι
της κοινής τους περιουσίας.
(ΥΓ.Πολλά απο αυτα τα στοιχεία των Ινδιάνων οι σημερινές γυναίκες της
πολιτισμένης Ευρώπης και όχι μόνο έγιναν μετα απο χρόνια...)

Οι γυναίκες των κεντροδυτικών φυλών μπορεί να μην εργάζονταν στους 
αγρούς, μιας και διαβιούσαν σε κοινότητες κυνηγών, ωστόσο κατείχαν 
ιδιαιτέρως σημαντική θέση μέσα στη φυλή ως θεραπεύτριες, βοτανολόγοι ή
ακόμη και ιερά πρόσωπα, σε θέση να δίνουν συμβουλές. 
Όταν μάλιστα απεβίωναν οι αρσενικοί αρχηγοί μιας τέτοιας ομάδας 
Ινδιάνων, αναγορευόταν συχνά φύλαρχος μια γυναίκα. 

Εκπαιδεύονταν στον χειρισμό τόξων και είχαν στην κατοχή τους  
μαχαίρια, επειδή σύμφωνα με τα αρχέγονα έθιμα των Ινδιάνων Sioux μια 
γυναίκα έπρεπε να γνωρίζει πώς να προστατεύει τον εαυτό της από μια επίθεση. 

Η τελετή εφηβείας των θηλυκών μελών των Sioux περιελάβανε και έναν 
σπάνιας ομορφιάς λόγο, τον οποίο και παραθέτω....
Περπάτα στον δρόμο της αρετής, κόρη μου, και τα κοπάδια των βουβαλιών,
πλατιά και σκοτεινά σαν σύννεφα που κινούνται πάνω από το λιβάδι, θα σε ακολουθήσουν… 
Να κάνεις πάντα το καθήκον σου, να δείχνεις σεβασμό, να είσαι ευγενική και σεμνή, κόρη μου. 
Και να περπατάς περήφανα. 
Αν χαθεί η περηφάνια και η αρετή των γυναικών, τότε, όταν έρθει η 
άνοιξη, τα μονοπάτια των βουβαλιών θα χορταριάσουν. 
Να αντλείς δύναμη απ’ την ζεστή καρδιά της γης. 
Κανένας λαός δεν αφανίζεται παρά μόνο όταν εξασθενίσουν και ατιμαστούν οι γυναίκες τους…

(ΥΓ. Καταλαβαίνετε φίλες και φίλοι σε ποιό σημείο είχαν τις γυναίκες τους αυτοί οι απολίτιστοι ;;;;;;
Αλήθεια θα τολμούσε κάποιος πολιτισμένος πολιτικός να πεί επί λέξη αυτά ;;;;;
Όχι βέβαια.. )

Για την σημασία και την θέση της γυναίκας στην Συνομοσπονδία των 
Ιροκουά (Μοϊκανοί, Ονέιδα, Ονοντάγκα, Καγιούγκα, Σενέκα) έχουμε ήδη αναφερθεί. 
Ας θυμίσουμε ωστόσο πως οι άνδρες ήταν αυτοί που προσχωρούσαν στις 
οικογένειες των γυναικών και ότι μια γυναίκα είχε κάθε δικαίωμα να χωρίσει τον άνδρα της.
Το έπραττε αν το επιθυμούσε με έναν απλούστατο τρόπο..
Πετούσε τα πράγματά του έξω από την σκηνή και ο γάμος λάμβανε τέλος.
ΑΠΟΛΊΤΙΣΤΟΙ.
Άκου να πετάνε τα πράγματα των αντρών..
(ΥΓ. Αλλά είναι πολιτισμός να πετάμε τις Γυναίκες έξω από το σπίτι εμείς οι πολιτισμένοι!!!!!!!!!!)

Συνεχίζεται..

Ευχαριστώ.

Edited by AVATARGR
Link to comment
Share on other sites

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα...

Ας μην λησμονούμε την κατάσταση στην οποία βρισκόταν η γυναίκα στην 
πολιτισμένη Ευρώπη την ίδια περίοδο..
.
Αντιμετωπιζόταν από το κράτος και την εκκλησία περισσότερο ως χρηστικό
αντικείμενο και ελάχιστα ως ανθρώπινο πλάσμα. 
Όφειλε να δουλεύει το ίδιο σκληρά με τον άνδρα ενώ δεν πληρωνόταν ούτε
τα μισά, δεν διατηρούσε ουσιαστικά κανένα δικαίωμα και η γνώμη της 
μετρούσε όσο και αυτή ενός σκύλου, δεν όριζε επ’ ουδενί την ερωτική 
της ζωή και τεκνοποιούσε ως συνήθως δίχως την συναίνεση της. 
Η παρουσία της στην γη, ακόμη και θεσμικά, θεωρούνταν κατώτερη από αυτή του άνδρα. 
Και αλίμονο αν ξεπρόβαλε απ’ τα αυστηρώς καθορισμένα ιμάτια της λίγη σάρκα !!!!!!!!!!
Όλη η διαστροφή της χριστιανικής ηθικής θα έπεφτε σαν αμόνι στο κεφάλι της.

Αυτοί που θεώρησαν τις Ινδιάνικες φυλές κατώτερες και τις αφάνισαν με 
το σπαθί, το αλκοόλ, τις αρρώστιες και το ευαγγέλιο, είναι οι ίδιοι 
που εκτός των άλλων, την ίδια περίοδο, βασάνιζαν και έκαιγαν στην πυρά
γυναίκες ως μάγισσες...

Είναι οι ίδιοι κρατιστές που λίγο αργότερα, τον καιρό της λεγόμενης 
βιομηχανικής επανάστασης, ανάγκαζαν τις γυναίκες να δουλεύουν ολημερίς
στα εργοστάσια για ένα ξεροκόμματο και να πεθαίνουν από τις άθλιες, αποπνιχτικές συνθήκες. 
**********************************************************************
Δεν αποτελούσαν λοιπόν καλό παράδειγμα οι ελεύθερες Ινδιάνες, που 
έκαναν έρωτα όποτε ήθελαν και δεν ντρέπονταν για το σώμα τους, που 
συμμετείχαν στις αποφάσεις της κοινότητας και έχαιραν εκτίμησης και σεβασμού. 
Γι’ αυτό και ο σταυρός γκρέμισε τα τοτέμ, τα γρανάζια κατάπιαν τα 
κοκάλινα εργαλεία, τα επαναληπτικά τυφέκια έκοψαν την χορδή του τόξου.
Ωστόσο, η ύλη δεν μπορεί να καθυποτάξει την μνήμη..
Αυτή σε πείσμα των καιρών θα τρέχει ανεμπόδιστα στα λιβάδια που δεν 
είναι καλλιέργειες, στο Ινδιάνικο συμβούλιο που δεν είναι κοινοβούλιο,
στο χορό των Φαντασμάτων που δεν είναι εφήμερη μουσική «επιτυχία» των πολυεθνικών.

Πνευματική κίνηση Ινδιάνων με χορό και τραγούδι. 
Θεωρούσαν πως μέσα από αυτή την τελετή τα πνεύματα των ζωντανών 
ενώνονται με αυτά των νεκρών προγόνων, με αποτέλεσμα την ευημερία, την
ειρήνη και την ενότητα των Ινδιάνων. 
Ξεκίνησε το 1890, ως μια απέλπιδα προσπάθεια των ελεύθερων φυλών να 
σώσουν τον κόσμο τους απ’ τα νύχια του Αμερικάνικου κράτους.

(ΥΓ. Δυστυχώς ακόμα και στον ΚΑΝΑΔΑ υπάρχει μεροληψία ενάντια στις Ινδιάνικες φυλές για τις ΗΠΑ  εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να διώκονται  )
**********************************************************************

(ΥΓ.Στην αρχή του παρόντος θέματος αναφέρω αναλυτικά την θέση της ΓΥΝΑΙΚΑΣ 
σε όλες σχεδόν τις Θρησκείες και έρχεται και δένει με την τελευταία αναφορά μου.
Επίσης μια και το παρόν θέμα είναι για τις Γυναίκες ρίξτε μια ματια στο θέμα που έχω ανοίξει...)
Η δίκη των μαγισσών του Σάλεμ.
http://www.artofwise.gr/forum/index.php?/topic/6673-%CE%B7-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%83%CF%83%CF%8E%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CE%BC/
Εκεί θα διαπιστώσετε πολλά..)

Πηγή...  https://pyrgitai.gr/2017/01/%CE%B7-%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CF%86%CF%85/

Συνεχίζεται.

Ευχαριστώ. 

Link to comment
Share on other sites

Συνεχίζω το θέμα...

Καταθέτω ένα Βιβλίο που θα σας δώσει πολλά στοιχεία σχετικά με 
την θέση της Γυναίκας/ Καστών στην ΙΝΔΙΑ.....

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ 
ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ 

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΚΑΣΤΩΝ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΝΔΙΑ 
ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ 
ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΤΣΑΡΟΥ 
Eπιβλέπων Καθηγητής Γαβαλάς Βασίλειος 
Επιτροπή Σιδηρόπουλος Γ. Πετροπούλου Κρ.
ΜΥΤΙΛΗΝΗ 2018

https://hellanicus.lib.aegean.gr/bitstream/handle/11610/19126/Το σύστημα των καστών στη σύγχρονη Ινδίας.pdf?

Μια έστω απλή ανάγνωση αξιζει τον κόπο....
Καλή ανάγνωση λοιπόν...

Ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα φτάνοντας στην σημερινή εποχή (χωρίς να αποκλείω τυχόν άλλα ιστορικά στοιχεία)
δεν είναι όλα καλά και όλα ανθηρά σχετικά με την θέση της Γυναίκας....
Τολμώ να πως πως ίσως αρχίζει να χειροτερεύει αλλά δεν γνωρίζω το γιατι 
αλλά θα συνεχίζω να καταθέτω τα στοιχεία βρίσκω...

Σήμερα τα νέα έρχονται από τις ΗΠΑ και ποιό συγκεκριμένα απο την ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑ...
Εκεί στο μετρό της πόλης συνέβη το εξής...
Ένας άντρα παρενοχλούσε μια γυναίκα χυδαία λεκτικά  και με άσεμνες χειρονομίες...
Μετα απο λίγη ώρα άρχισε να την γδύνει όπου μετα από λίγο άρχισε να την βιάζει...
Οι άλλοι άνδρες γυναίκες τι έκαναν ;;;;;;;;
Έβγαζαν βίντεο με τα κινητά τον βιασμό!!!!!!!!!!!!!!

ΔΕΝ ΈΚΑΝΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.....

Αφού τελείωσε απλά έφυγε σαν κύριος...

Τώρα εάν κάτι έπιασαν οι κάμερες και μπορέσουν να τον πιάσουν έχει καλώς 
αλλιώς α δράστης θα συνεχίζει το "θεάρεστο" έργο του.....
   
Αυτό που μου έκανε εντύπωση πως κανένας δεν φώναξε έστω μια φορά και 
ήταν πολλοί αυτοί που θα μπορούσαν να τρομοκρατήσουν τον δράστη έστω
μια Γυναίκα ΤΊΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ.. 

Τι να πούμε ;;;;;
Οι Γυναίκες στο απόσπασμα....
Πιστεύω πως περισσότερο ενδιαφέρουν τα LIKES στο FB απο το να κάνουμε κάτι..

Η Λέξη συνάνθρωπος δεν υπάρχει...
Εδώ στην Ελλάδα πιστεύω πως δεν είμαστε σε αυτό το σημείο..
Θα συνεχίζω να γράφω συνέχεια σε αυτό το θέμα καταθέτοντας στοιχεία
όσο και είναι σκληρά πρέπει να παρουσιάζονται και όχι να κρύβονται  κάτω απο το χαλί..

Οι Γυναίκες εδώ στην Ελλάδα στην βουλή εννοώ κάποιες ελάχιστες κάτι
κάνουν οι άλλες μαλλον βαρκούλες αρμενίζουν...
Αλλά δεν έχει να κάνει μόνο με τις βουλευτίνες αλλά και όσες Γυναίκες
είναι σε διάφορες υπηρεσίες δημόσιες/ιδιωτικές  να σηκώσουν και αυτές το ανάστημα τους...

Δεν γνωρίζω αλλά νοιώθω τρομερή απογοήτευση με όλα αυτά που συμβαίνουν..

Πηγή.. Εφημερίδα Συντακτών 21/10/2021 
Συνεχίζεται βέβαια το θέμα αυτό...

Ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα...

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 

Με το πέρασμα του χρόνου η εικόνα της γυναίκας έχει αλλάξει ουσιαστικά.  
Η γυναίκα παλιότερα αντιλαμβανόταν τον εαυτό της ως λιγότερο δυναμικό
και αυτόνομο, κυρίως λόγω του ότι ήταν υποχρεωμένη να παραμένει στο 
σπίτι και να μην εργάζεται, αλλά να ασχολείται μονάχα με την ανατροφή 
των παιδιών, με «τα του σπιτιού» και οι προσωπικές της ανάγκες έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα. 
Έτσι ο άντρας ήταν αυτός ο οποίος είχε τη μεγαλύτερη ισχύ από οικονομικής άποψης και όχι μόνο. 
Ήταν αυτός που είχε το ρόλο του «θηρευτή» που διεκδικούσε το «θήραμά» του.
(ΥΓ. Σην τωρινή εποχή έχουν αλλάξει κάποια πράγματα. 
Κάποιες Γυναίκες έχουν το ρόλο πως για να με πιάσεις/Θύραμα αλλά και λάφυρο 
πρέπει να γίνει ο Άνδρας/Θηρευτής που θα πάρει το λάφυρο/Γυναίκα.
Με αυτόν τον τρόπο ανεβαίνει ο Άνδρας χρησιμοποιώντας σαν σκαλοπάτι 
και αυτάρεσκα και να νοιώσει πως σε κέρδισα είσαι το λάφυρο μου και και κάνω ότι θέλω.
Καταλαβαίνετε πως με αυτόν τον τρόπο υποβαθμίζονται οι Γυναίκες 
ηθελημένα τώρα και γίνονται μελλοντικά θύματα δυστυχώς)            

Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν μεταβληθεί και η θέση της 
γυναίκας έχει αλλάξει πάνω στην κοινωνική σκακιέρα.  
Η γυναίκα πλέον εργάζεται, βγάζει τα δικά της χρήματα και δεν διστάζει
να διεκδικήσει όλα όσα θέλει. 
Οι αλλαγές αυτές αποτυπώνονται καλύτερα στο θέμα του γάμου, και πιο 
συγκεκριμένα στο γεγονός ότι οι γυναίκες τα τελευταία χρόνια 
παντρεύονται σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία. 
Προτεραιότητα γι’ αυτές δεν αποτελεί πάντα η οικογένεια , αλλά η 
επαγγελματική καταξίωση και η οικονομική ανεξαρτησία.
(ΥΓ. Δυστυχώς πάντα υπάρχουν οι προτεραιότητες στον πολιτισμό που έχουμε....) 

Όσον αφορά στον άντρα, φαίνεται πως έχει χάσει πια το ρόλο του 
«κυνηγού» και στέκεται αμήχανος μπροστά στον καινούριο ρόλο της 
ανεξάρτητης και δυναμικής γυναίκας. 
Ο άντρας συχνά αισθάνεται αδύναμος  καθώς βλέπει ότι η γυναίκα μπορεί 
πλέον να τα βγάλει πέρα μόνη της και ότι δεν τον έχει τόσο μεγάλη ανάγκη. 
Η πραγματικότητα αυτή βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την εικόνα που 
κυριαρχούσε στο παρελθόν όπου ο άντρας ήταν ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. 
Στη σημερινή πραγματικότητα οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές, αφού 
συχνά οι σύζυγοι βρίσκονται σε ανταγωνιστική θέση.

Ένα ακόμη παράδειγμα όπου δείχνει την αλλαγή που έχει παρατηρηθεί τα 
τελευταία χρόνια, αποτελεί το γεγονός ότι η γυναίκα αποφασίζει πολύ 
πιο εύκολα για το διαζύγιο σε σχέση με το παρελθόν. 
Είναι πλέον οικονομικά ανεξάρτητη και δε διστάζει να ρισκάρει παρά το κόστος. 
Αντιλαμβάνεται όμως ότι μπορεί να συνεχίσει τη συναισθηματική και 
σεξουαλική της ζωή και να σταθεί και πάλι στα πόδια της.

Η σύγχρονη γυναίκα καλείται να ανταποκριθεί σε πολλαπλούς ρόλους, σε 
αυτό της συζύγου, της μητέρας, της εργαζόμενης γυναίκας, της καλής νοικοκυράς κ.ο.κ. 
Στην προσπάθειά της να ανταποκριθεί σε όλα αυτά και να είναι «σωστή», 
όπως προστάζει η κοινωνία, συχνά πιέζεται, αγχώνεται και εξαντλείται.

Η ανάγκη που προβάλλεται, είναι η γυναίκα να κρατήσει τις λεπτές 
ισορροπίες που απαιτούνται ανάμεσα στις υποχρεώσεις της ως μητέρας και
νοικοκυράς, από τη μία και ως εργαζόμενης, από την άλλη. 

Παράλληλα, δε θα πρέπει ποτέ να ξεχνάει και το ρόλο της ως γυναίκας. 
Θα πρέπει να φροντίζει τον εαυτό της, την εμφάνισή της, έτσι ώστε να
εκπέμπει τη σεξουαλικότητα που απαιτείται.  
Δε θα πρέπει να απορροφάται από τις ποικίλες υποχρεώσεις  στη δουλειά
και στο σπίτι (φροντίδα των παιδιών, καθάρισμα, μαγείρεμα κ.α.) και να
ξεχνά ότι είναι και γυναίκα- σύζυγος και ότι θα πρέπει να αφιερώνει 
και τον απαιτούμενο χρόνο και γι’ αυτό το κομμάτι του εαυτού της. 

Καθοριστικό ρόλο βέβαια σε κάθε περίπτωση διαδραματίζει και ο σύζυγος,
ο οποίος θα πρέπει να τη βοηθά, να τη στηρίζει και να μην πάψει ποτέ 
να την κάνει να αισθάνεται ότι είναι σημαντική γι’ αυτόν.
(ΥΓ. Δύσκολο δυστυχώς σήμερα αυτό να βοηθά την Γυναίκα ο Άνδρας τι θα
πεί ο κόσμος τι άντρας είσαι και διάφορα άλλα...)

Στοιχεία από..  
Ελίνα Σιακαντάρη.
Ψυχολόγος
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Συνεχίζεται.

Ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα...

Οι γυναίκες δεν έμειναν άπραγες με όλη αυτήν την κατάσταση και εννοώ βέβαια
την υποβάθμιση όχι μονο σαν γυναίκα αλλα και ώς άνθρωπο που έχει δικαιώματα.
Θρησκείες πολιτική-πολιτικοί την υποβαθμίζουν συνέχεια....
Στις αρχές του τού 20 αιώνα δημιουργείτε ένα κίνημα...

Οι Αγγλίδες σουφραζέτες..

Ένας όρος γεννιέται..
Η λέξη «σουφραζέτα» (αγγλικά suffragette) είναι από εκείνες που κατάφεραν να μείνουν 
στην ιστορία, θυμίζοντάς μας ότι οι Αγγλίδες αγωνίστηκαν σθεναρά για την κατοχύρωση 
της δικής τους ισοπολιτείας. 
Σουφραζέτα, είναι μια λέξη που κατάφερε να περάσει τόσο στο λόγο 
πολιτικών και διανοουμένων όσο και σ’ εκείνο ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων 
στην Αγγλία, για να μείνει ανεξίτηλα γραμμένη στη συλλογική μνήμη 
διεθνώς μέχρι σήμερα, ενώ όλα τ’ άλλα έχουν πια ξεχαστεί. 
Η λέξη δεν βρήκε ποτέ την αντίστοιχή της στα ελληνικά, όπως και σε 
άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, όπου απλώς μεταγράφεται. 
Ακριβώς γιατί δεν χρειάστηκε να εκφραστεί, παρά μόνο περιθωριακά, το 
αντίστοιχο του αγγλικού όρου. 
Το κίνημα των σουφραζετών υπήρξε ένα κίνημα που αναπτύχθηκε και έδρασε
σχεδόν αποκλειστικά στη Μ. Βρετανία.
 
Η λέξη «suffragette» δεν δημιουργήθηκε όμως για να ονοματίσει 
αφηρημένα τις οπαδούς της γυναικείας ψήφου, αφού σε όλον τον 19ο αιώνα
έχει καθιερωθεί και χρησιμοποιείται ο  όρος  «suffragist»,  ο  οποίος
υποδηλώνει  ταυτόχρονα  τις (όπως  και  τους)  υπέρμαχους κάθε δικαιώματος ψήφου.
Ο όρος σουφραζέτα δημιουργήθηκε για να εκφράσει μια καινούργια  μορφή 
αγωνιζόμενης  για  τα  δίκαιά  της  γυναίκας,  πολιτικό  υποκείμενο 
μιας  αμιγούς γυναικείας-φεμινιστικής κινητοποίησης. 

Κύριο χαρακτηριστικό της ήταν η άμεση και με μαχητικό τρόπο διεκδίκηση
του δικαιώματος της ψήφου από το τμήμα εκείνο του φεμινιστικού 
κινήματος που θεωρούσε τα πολιτικά δικαιώματα ακρογωνιαίο λίθο της ισότητας. 
Η λέξη υπήρξε δημοσιογραφικό δημιούργημα της εφημερίδας Daily Mail τον
Ιανουάριο του 1906, την οποία επαναχρησιμοποίησε σε πρωτοσέλιδό της η 
εφημερίδα Daily Mirror δύο μήνες  αργότερα.  
Οι δυναμικές  φεμινίστριες υπέρμαχοι  της ψήφου  την οικειοποιήθηκαν
αμέσως προάγοντάς  την  σε  φραστικό  σύμβολό  τους.  

Οι  σουφραζέτες  χαρακτηρίζονται από το ότι εισήγαγαν στον αγώνα τους 
τις πρακτικές της «πολιτικής ανυπακοής», της «βίαιης αντίστασης», 
καθώς και της «επίθεσης» στο κράτος, που εξακολουθούσε να τις αγνοεί 
ως ολοκληρωμένους πολίτες.   
(ΥΓ. Στο σημείο αυτό διακρίνονται στοιχεία Αναρχίας/Αναρχισμού που βρίσκεται
στην Ευρώπη λόγο του ότι οι πολιτικοί ΑΓΝΟΟΎΝ τις ελευθερίες των Πολιτών
αλλά και της εργασίας 8 ωρα και όλα τα σχετικά.
Υπάρχει αναβρασμός γιατι στην Ευρώπη αρχίζει κάτι γίνεται με  ΜΑΡΞ και
ΕΝΓΚΕΛΣ όπου συνέγραψαν τη "Γερμανική Ιδεολογία", μια κριτική μελέτη 
της φιλοσοφίας του Χέγκελ και των αριστερών Χεγκελιανών.
Συνέγραψαν την θεωρία του επιστημονικού κομμουνισμού και του διαλεκτικού υλισμού. 
Συνέγραψαν επίσης, μαζί με τον Μαρξ, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και το Κεφάλαιο.
Τα αναφέρω αυτά για να παρουσιάσω πως η πολιτική που εφαρμόζεται αρχίζει να αμφισβητείται.)

  
Η ιστορία ενός καινούργιου τρόπου γυναικείας διεκδίκησης..
 
Η Αγγλία ήταν από τις πρώτες χώρες στον κόσμο, στις οποίες οργανώθηκε από νωρίς τον 
19ο αιώνα ένα μαζικό κίνημα για την παραχώρηση πολιτικών δικαιωμάτων στις γυναίκες. 
Το γεγονός αυτό σχετίζεται με το ότι υπήρξε από τις πρώτες χώρες που
μπήκαν στην τροχιά της εκβιομηχάνισης, με τις γυναίκες να πρωτοστατούν στο εργατικό δυναμικό. 
Εξάλλου, μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο, δημιουργούνται ολοένα και περισσότερο 
οι προϋποθέσεις για την είσοδο των γυναικών σε καινούργια επαγγέλματα, όπως αυτό της νοσοκόμας και της γιατρού.
Οι Αγγλίδες, κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, έχουν ήδη κερδίσει 
ορισμένα στοιχειώδη κοινωνικά δικαιώματα και συμμετέχουν σε πολιτικά
κινήματα και σε τοπικά συμβούλια.....
(π.χ. μέριμνα για τα ορφανά, τους απόρους και τις εργαζόμενες, συμ-
βούλια για τη δημόσια εκπαίδευση). 
Ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα της εποχής, όπως ομάδες Προτεσταντών
και Σοσιαλιστών, καθώς και το κίνημα του Ωφελιμισμού, όχι μόνο 
δέχονται την παρουσία γυναικών, αλλά και υποστηρίζουν τη γυναικεία ισοπολιτεία. 

Συνεχίζεται..

Ευχαριστώ.     

Link to comment
Share on other sites

Συνεχίζω το θέμα..

Στο κοινοβουλευτικό επίπεδο, ήδη το 1866, 1.499 φεμινίστριες 
καταθέτουν με τη βοήθεια του πολιτικού και φιλοσόφου Τζων Στιούαρτ 
Μιλλ στη Βουλή των Κοινοτήτων ψήφισμα για την παραχώρηση δικαιώματος 
ψήφου στις Αγγλίδες, τουλάχιστον με τους ίδιους όρους που την κατείχαν οι άνδρες. 
Τον επόμενο χρόνο, ιδρύεται η «Εθνική Ένωση για τη Γυναικεία Ψήφο», 
ενώ το 1897 όλες οι οργανώσεις που είχαν ως στόχο τους την ισοπολιτεία
συνασπίζονται στην «Εθνική Ένωση των Γυναικείων Συλλόγων για την Ψήφο». 
Όμως,παρά τις κινητοποιήσεις τους και παρά το ότι επί χρόνια ένας 
πυρήνας Άγγλων βουλευτών κατέθετε νομοσχέδια υπέρ της παραχώρησης 
πολιτικών δικαιωμάτων στις γυναίκες,καμία πρόοδος δεν είχε σημειωθεί μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα.

Σημαντική για το γυναικείο ζήτημα υπήρξε η συμβολή του κινήματος για 
την κατάργηση της νομοθεσίας «Περί μεταδοτικών νοσημάτων» (κατά κύριο λόγο σεξουαλικά μεταδιδόμενων), 
που ανατάραξε την αγγλική κοινωνία για δεκαπέντε περίπου χρόνια συσπειρώνοντας
γυναίκες όλων των κατηγοριών σε ένα μαζικό κίνημα με ηγετική  
φυσιογνωμία εκείνη της Josephine Butler. 

Τόσο οι ίδιοι οι νόμοι όσο και η κινητοποίηση των γυναικών για την 
κατάργησή τους έφεραν σε πρώτη μαζική επαφή τις Αγγλίδες με τη βία των
κατασταλτικών μηχανισμών, στην οποία αναγκάστηκαν ιδεολογικά και πρακτικά να αντιπαρατεθούν. 
Έχοντας στο ενεργητικό τους μια σημαντική νίκη, οι φεμινίστριες 
έστρεψαν στη συνέχεια τον αγώνα τους σε ζητήματα νομοθεσίας γύρω από 
την ισότητα στο γάμο και την επίσημη συμμετοχή τους στην Πολιτεία. 

Η απόσυρση της «Περί μεταδοτικών νοσημάτων» νομοθεσίας έκανε την εποχή
αυτήν τις μαχητικές φεμινίστριες να πιστεύουν ότι η παραχώρηση 
δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες θα ήταν άμεσα εφικτή. 

Ο δρόμος αυτός θα αποδειχθεί όμως πολύ πιο δύσκολος.

(ΥΓ. Σχετικα Περί μεταδοτικών νοσημάτων.
Η αυστηρή αυτή νομοθεσία,η οποία τελικά καταργήθηκε αντανακλούσε ότι 
πιο οπισθοδρομικό στις σχέσεις των δύο φύλων, επιδιώκοντας, με αφορμή
τον περιορισμό των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών, να θεσμοθετήσει
τον κρατικό διακανονισμό της πορνείας, εδραιώνοντας μια διχοτομική 
εικόνα του γυναικείου φύλου.....
(αγνές γυναίκες, φύλακες της οικίας / εκδιδόμενες, δημόσιες γυναίκες) 
και να ενοχοποιήσει την ελεύθερη κίνηση των γυναικών στον εξωοικιακό χώρο. 
(Δηλαδή βγαίνεις έξω ;;; υποψίες πως είσαι πόρνη !!!!!ο άνδρας μπορεί να βγαίνει και να πηγαίνει όπου θέλει  χωρίς να στιγματίζεται!!)

Μέχρι την απόσυρση της σχετικής νομοθεσίας το 1886, Αγγλίδες απ’ όλα
τα κοινωνικά στρώματα προσήχθησαν για έλεγχο και διασύρθηκαν, έχοντας
υποστεί υποχρεωτική ιατρική εξέταση και παραμένοντας σε αναγκαστική 
επιτήρηση σε περίπτωση εκδήλωσης της νόσου, ενώ την ίδια στιγμή 
εκπρόσωποι του ανδρικού φύλου (στρατιώτες και ναυτικοί) είχαν βίαια 
αντισταθεί στον οποιοδήποτε σωματικό έλεγχο. 
Απόηχος της επιρροής του κινήματος υπήρξε το μετέπειτα σύνθημα των σουφραζετών 
«Ψήφο στις γυναίκες,αγνότητα για τους άνδρες». 

To 1903 είχαν περάσει κιόλας τριανταεπτά χρόνια ανεπιτυχών  προσπαθειών
από την πρώτη συζήτηση στη Βουλή των Κοινοτήτων για παροχή δικαιώματος ψήφου στις Αγγλίδες. 
Τη χρονιά αυτή, ένας μικρός αριθμός γυναικών μελών του Ανεξάρτητου 
Εργατικού Κόμματος,  το  οποίο  συμπεριλάμβανε  στο  πολιτικό  του  
πρόγραμμα την αντιπροσώπευση των εργατικών στρωμάτων στο  Κοινοβούλιο,
συγκεντρώθηκε στο σπίτι της Έμμελιν Πάνκχερστ, για να συζητήσει τον 
τρόπο με τον οποίο θα προωθούσε το ζήτημα της γυναικείας ψήφου. 
Έτσι ιδρύθηκε η Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών (Women’s Social and  Political  Union)
η οποία συνεργαζόταν με τη Συνεταιριστική  Ένωση Γυναικών και  άλλες 
συνδικαλιστικές και φιλοεργατικές πολιτικές ομάδες. 
Ο ηγετικός πυρήνας της ΚΠΕΓ, γυναικες στην  οποία συμμετείχαν ενεργά
και οι δύο κόρες της  Έμμελιν  Πάνκχερστ,Κρίσταμπελ (Christabel)  και 
Σύλβια  (Sylvia),  συγκαταλέγεται  στις  πρώτες  ομάδες  γυναικών που,
αν και προερχόμενες  από  ένα  πολιτικό  κόμμα, διαισθάνθηκαν  την  
άρνηση  των  πολιτικών κομμάτων να εντάξουν επίσημα την ισοπολιτεία 
στα προγράμματά τους και την ανάγκη να υιοθετήσουν μια αυτόνομη γυναικεία πολιτική παρέμβαση. 

Έτσι, η Ένωση ήρθε από έναν άλλο  δρόμο να  προστεθεί στις ήδη  δραστήριες  
οργανώσεις  της  φεμινιστικής  αμφισβήτησης, των οποίων όμως οι ενέργειες είχαν μέχρι τότε αποδειχθεί αναποτελεσματικές. 
(ΥΓ. Στο σημείο αυτο αρχίζει και ένας διαφορετικός αγώνας καθαρά  ΜΑΧΗΤΙΚΌΣ)

Συνεχίζεται.

Ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συγνώμη που θα μπώ εμβόλιμα στο θέμα με κάποια στοιχεία που μόλις σήμερα τα διάβασα.

Για μια ακόμα φορά η Εκκλησία (οι Ιερωμένοι δηλαδή)  έκαναν το θαύμα τους..

Ο Μητροπολίτης Κοζάνης Παύλος βγήκε εχθές αυτός ο άγιος άνθρωπος (;;;;) να
ξεπλύνει από άμβωνος τον γυναικοκτόνο της Κρήτης και κατηγόρησε το θύμα
πως τα ήθελε και τα έπαθε (αν είναι δυνατόν) ... 
Τα έβαλε με τον όρο "γυναικοκτονία" και βέβαια τα έβαλε με τις γυναίκες
που δεν κρατούν το στόμα τους κλειστό..   

Δεν νομίζω πως κάποιος πέφτει απο τα σύννεφα έτσι δεν είναι ;;;
Η εκκλησία μας έχει συνηθίσει να πρωτοστατεί σε ότι αντιδραστικό και 
με τις προσπάθειες για κοινωνική οπισθοδρόμηση.
Ελάχιστες είναι οι φωτεινές εξαιρέσεις.

Άλλο ένα κατόρθωμά τους είναι.......
Δυστυχώς με στοιχεία ο καθηγητής πνευμονολογίας Νίκος Τζανάκης ανέφερε 
πως το 60-70% των ιερέων είναι ανεμβολίαστοι και το 90% οι μοναχοί.

Σκοτάδι φίλοι μου λυπάμε... 
Και βέβαια για μια άλλη φορά η ΓΥΝΑΙΚΑ είναι το θύμα....    

Πηγή-στοιχεία..Κορίνα Βασιλοπούλου 
Εφ. Συντακτών 1-11-21

Συνεχίζεται..

Ευχαριστώ.
 

Link to comment
Share on other sites

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα...

Η μαχητικότητα για τη μεγάλη «υπόθεση» της γυναικείας ψήφου.

Η ίδρυση της Κοινωνικής και Πολιτικής Ένωσης Γυναικών σηματοδοτεί το 
πέρασμα  του  αγώνα  για  τη  γυναικεία  ψήφο  σε  μια  άλλη  φάση. 
Το  δικαίωμα  της  ψήφου  δεν είναι πια ένα φεμινιστικό αίτημα ανάμεσα σε άλλα...
Η ψήφος θα γίνει ο βασικός σκοπός του  πολιτικού  αγώνα  των γυναικών.
 
Οι  Αγγλίδες  σουφραζέτες  έχουν  συνειδητοποιήσει ότι το δικαίωμα να
ψηφίζουν δεν θα τους παραχωρηθεί, αλλά θα πρέπει ν’ αγωνιστούν για να
το κατακτήσουν, ενστερνιζόμενες πολιτικές πρακτικές κινημάτων, όπως το
εργατικό κίνημα, το σοσιαλιστικό, το αναρχικό, το Ιρλανδικό. 

Ο αγώνας τους αποκτά τα δικά του σύμβολα..
τα χρώματα του σήματος της Κοινωνικής και Πολιτικής Ένωσης Γυναικών, 
το πράσινο και το μωβ, ταυτίζονται στο εξής με τον αγώνα για  τη  διεκδίκηση της ψήφου.  
Κονκάρδες,  πανό  και  άλλα  μέσα  πολιτικής  προπαγάνδας  επιστρατεύονται, 
ενώ οι συγκεντρώσεις και οι υπαίθριες ομιλίες πολλαπλασιάζονται. 

Από τη στιγμή εκείνη, η διάδοση της ιδέας της πολιτικής χειραφέτησης των γυναικών υπήρξε ταχύτατη. 
Οι Αγγλίδες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των σουφραζετών να παλέψουν για
την ψήφο, ιδρύοντας περίπου 400 γυναικείους συλλόγους σε όλη τη Μ. Βρετανία 
μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. 

Την εποχή αυτή κυκλοφορούν και διαδίδονται καινούργια φεμινιστικά 
έντυπα, οι τίτλοι των οποίων εκφράζουν την πρόταξη του στόχου της 
απόκτησης της ψήφου (Votes for Women, Common Cause, Suffragette).

Το Μάιο του 1904, ένα ακόμα νομοσχέδιο για την ισοπολιτεία των Αγγλίδων 
απορρίφθηκε, προκαλώντας την άμεση δραστηριοποίησή τους. 
Τον Οκτώβριο του 1905 η Κρίσταμπέλ Πάνκχερστ, φοιτήτρια, και η Annie Kenney, 
δραστήρια συνδικαλίστρια κλωστοϋφαντουργός, βρισκόμενες στο Μάντσεστερ, 
έθεσαν στον ομιλητή πολιτικής συγκέντρωσης του Φιλελεύθερου Κόμματος 
Έντουαρντ Γκρέυ το ερώτημα.....
«θα δώσει η κυβέρνηση των Φιλελεύθερων ψήφο στις γυναίκες;». 

Η άρνησή του να απαντήσει προκάλεσε τη δική τους άρνηση να
αποχωρήσουν, οπότε εκδιώχθηκαν βίαια από τη συγκέντρωση. 

Ανταποδίδοντας τις προκλήσεις στα όργανα της τάξης, προκάλεσαν τη 
σύλληψη και φυλάκισή τους,αρνούμενες να πληρώσουν το πρόστιμο που θα τις ελευθέρωνε. 

Αυτή, καθώς και άλλες παρόμοιες  αφορμές, μέσα από τις οποίες  εισέπρατταν  
την κυρίαρχη απαξιωτική ηθική της κοινωνίας για το φύλο τους, έκαναν 
τις σουφραζέτες να στραφούν σε μαχητικότερες μορφές δράσης. 

Οι παρενοχλήσεις πολιτικών συγκεντρώσεων, η διακοπή των συνεδριάσεων 
του Κοινοβουλίου, οι διαδηλώσεις, το γράψιμο συνθημάτων με κιμωλία στα
πεζοδρόμια  γίνονται μέσα πάλης στην προσπάθεια των σουφραζετών να  ακουστεί
και η δική τους φωνή, την ίδια στιγμή που άλλες φεμινιστικές οργανώσεις 
(Women’s Freedom League,  Votes  for  Women  Fellowship)  προωθούσαν 
τη λιγότερο επιθετική τακτική της πολιτικής ανυπακοής προς το κράτος,
προκρίνοντας την τακτική της μη καταβολής φόρων,με το σύνθημα..
«Όχι φόρους χωρίς ψήφο».

Το 1907, η Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών οργανώνει την πρώτη
μεγάλη διαδήλωση στο Λονδίνο, όπου συμμετείχαν περίπου 3.000 γυναίκες.

Τον Οκτώβριο του 1908 η Έμμελιν και η Κρίσταμπελ Πάνκχερστ συλλαμβάνονται 
ως πολιτικά υπεύθυνες για την έκδοση ενός φυλλαδίου, στο οποίο προτρέπονταν 
οι γυναίκες να εισβάλουν στη Βουλή των Κοινοτήτων. 

Παρόλα αυτά, μέχρι τότε καμία πράξη διαμαρτυρίας των σουφραζετών δεν περιείχε ούτε προκάλεσε φυσική βία. 

Το καλοκαίρι του 1909, οι σουφραζέτες, υπό την καθοδήγηση της Ένωσης,
ξεκίνησαν την τακτική του να εκσφενδονίζουν πέτρες σε κυβερνητικά κτίρια σπάζοντας τζάμια. 
Οι πράξεις αυτές φαίνεται πως τις διευκόλυναν στο να ξεφεύγουν από τα αστυνομικά όργανα. 

Όταν  συλλαμβάνονταν,  καταδικάζονταν  όμως  σε  βαριές  ποινές,  ως  κοινοί  εγκληματίες.
Τότε, ξεκινούν στη φυλακή συστηματικά απεργίες πείνας, με στόχο τη 
μείωση των ποινών και το χαρακτηρισμό τους ως πολιτικών κρατούμενων. 
Για να αντιμετωπίσουν τις απεργίες πείνας, οι αρχές αποφασίζουν να 
προβούν στη βίαιη σίτιση των σουφραζετών. 
Θορυβημένη  από  την  αντίδραση  της  κοινής  γνώμης  που  δεν είδε 
θετικά  τη  μέθοδο της βίαιης σίτισης και προσπαθώντας να αποκλιμακώσει 
το πρόβλημα, η κυβέρνηση ψηφίζει ειδικό νόμο που επέτρεπε στις αρχές 
να αποφυλακίζουν μία απεργό πείνας και να την επαναφέρουν στη φυλακή,
αφού είχε ξεπεραστεί ο κίνδυνος για τη ζωή της. 

Συνεχίζεται...

Ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

Συνέχεια....

Κάτω από την πίεση των γεγονότων, η αγγλική Βουλή ορίζει στη διάρκεια
του 1910 διακομματική  επιτροπή  για  την  κατάθεση  προτάσεων  γύρω 
από  το  ζήτημα  της  παραχώρησης πολιτικών δικαιωμάτων στις γυναίκες.
Η κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου έδωσε ελπίδες  στις  σουφραζέτες 
ότι η λύση του ζητήματος δεν θα αργούσε, γεγονός που τις έκανε να 
δηλώσουν αναστολή στις μαχητικές δραστηριότητές τους. 
Με την απόρριψη της συζήτησης, οι σουφραζέτες θα αναλάβουν ξανά δράση.
 
Η 18 Νοεμβρίου 1910 θα μείνει στην ιστορία του γυναικείου κινήματος 
ως η «μαύρη  Παρασκευή»,  όταν  περίπου  300  σουφραζέτες,  κάτω  από
την ηγεσία της Έμμελιν Πάνκχερστ και της Elisabeth Garrett Anderson 
προσπάθησαν να πλησιάσουν το αγγλικό Κοινοβούλιο. 

Οι πάνοπλοι αστυνομικοί που έλαβαν εντολή να τις εμποδίσουν χρειάστηκαν
έξι ωρών πάλη μαζί τους για να τις απωθήσουν, χρησιμοποιώντας κάθε είδους βίαιες κινήσεις.
Τις έσπρωχναν, τις έριχναν κάτω τους έσκιζαν τα ρούχα, τους στρέβλωναν
τους βραχίονες, τους ασκούσαν πίεση στο κεφάλι, τις χτύπαγαν στα  ευαίσθητα
σημεία, ενώ ορισμένες  τις  έριξαν  πάνω  σε  ένα  οργισμένο  πλήθος  
ανδρών  αντιφεμινιστών  που  είχε συρρεύσει.!!!!!!!!!!!!!!!!!! 
Πολλές υπέστησαν κατάγματα, ορισμένες υπέστησαν ανήκεστη βλάβη, ενώ 
δύο υπέκυψαν στα τραύματά τους λίγο αργότερα.

 
Το 1912, το Εργατικό Κόμμα θα υποστηρίξει επίσημα την παροχή πολιτικών
δικαιωμάτων στις Αγγλίδες. 
Οι σουφραζέτες της ΚΠΕΓ επιθυμούσαν να κερδίσουν την ψήφο πριν από 
την  επέκταση  της  καθολικής  ψηφοφορίας  στον  ανδρικό  πληθυσμό, 
οπότε  θεωρούσαν ότι και οι λίγοι πολιτικοί τους σύμμαχοι θα τις 
εγκατέλειπαν με το φόβο της αριθμητικής υπεροχής των γυναικών στο εκλογικό σώμα. 
Την ίδια χρονιά, ένα ακόμη νομοσχέδιο για τη  γυναικεία  ψήφο  
καταψηφίστηκε  με  διαφορά  14  ψήφων.  
Η  οργή  των  σουφραζετών θα  ξεχειλίσει.  
Ως  αποτέλεσμα  είχε  τη  στροφή  προς  προκλητικότερες  μεθόδους, 
όπως εμπρησμούς και καταστροφές σε περιουσίες τρίτων.
Καταστράφηκαν έτσι αντικείμενα και κτίσματα σε αρκετές πόλεις της 
Αγγλίας, Σκοτίας, Ιρλανδίας..
Καταστροφές γραμματοκιβωτίων, κάψιμο εκκλησιών και πύργων. 

Τον Μάρτιο του 1912 απαγγέλθηκε με κάθε μυστικότητα η κατηγορία της 
εσχάτης προδοσίας εναντίον της ηγεσίας της ΚΠΕΓ. 
Η έγκαιρη διαρροή της πληροφορίας είχε ως αποτέλεσμα η Κρίσταμπελ 
Πάνκχερστ να αυτοεξοριστεί στο Παρίσι, απ’ όπου έδινε οδηγίες 
για τη συνέχιση της δράσης στην Αγγλία, ενώ η Έμμελιν Πάνκχερστ, ο 
φίλος και συναγωνιστής της Ένωσης Frederick Pethick Lawrence και άλλες
σουφραζέτες θα συλληφθούν. 
(ΥΓ. Οπως Καταλαβαίνετε ό αγώνας γίνεται πλέων σκληρός και πραγματιστικός
άρχισαν όλες οι γυναίκες να καταλαβαίνουν πως χωρίς αγώνες δεν γίνετε 
τίποτα διότι τα μέχρι τότε πρότυπα στα μυαλά των ανδρών της εποχης 
αυτής δεν ήθελαν να τις δούν να γίνονται αυτεξούσιες και να χαλάσει
το τότε πρότυπο ΆΝΔΡΑΣ/ΠΑΤΕΡΑΣ/ΑΔΕΛΦΌΣ/ΑΦΕΝΤΗΣ ΝΑ ΞΕΦΤΊΖΕΙ..)

Συνεχίζεται.

Ευχαριστώ.         

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...