Jump to content

Θανατος


Recommended Posts

Κυκλοφορεί η φήμη πως σε κάποιες φυλές Ινδιάνων, οι γέροι διαλέγανε μια μέρα και πηγαίνανε να κάνουν αυτό που εμείς σήμερα θα περιγράφαμε ως "αυτοκτονία". Δεν το έχω διασταυρώσει ακόμα, αλλά δε μου φαίνεται καθόλου απίθανο. Στα πλαίσια μιας μικρής κοινότητας, είναι αρκετά φυσικό, το μέλος που είναι πια περισσότερο βάρος από προσφορά, να αποφασίσει μόνο του να φύγει.

 

Αλλά, το πιο σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσεις το πόσο φυσικό είναι το ότι είσαι θνητός και πως κάποια μέρα, ούτως ή άλλως θα έρθει το τέλος. Υπό συνθήκες, μπορείς να φροντίσεις το πέρασμά σου στην απέναντι μεριά να είναι ένα είδος γιορτής.

 

Έχουμε δώσει μια αρκετά αρνητική έννοια στην αυτοκτονία στις μέρες για τους λόγους που έχουν αναφέρει αρκετοί πριν απο μένα (άρνηση του δώρου της ζωής κτλ) οπότε ο όρος "αυτοκτονία" με ξενίζει λίγο όταν αναφέρεται σε μια τελετουργία.

 

Οι μύθοι και οι παραδόσεις πολλών ινδιάνικων φυλών μιλάνε για σημάδια που δείχνουν ότι η αποστολή κάποιου μέλους της φυλής τους στην γή έχει ολοκληρωθεί και καλούνται να ενωθούν με τους προγόνους. Αλλες φορές ο μύθος το εκφραζει ως πρόσκληση απο τους προγόνους και άλλες φορές ως διαταγή...

Σημάδια απο τους προγόνους και απο τα πνεύματα καθόριζαν όλο τον κύκλο ζωής αυτών των ανθρώπων οπότε δεν το βρίσκω περίεργο να ελένχουν και το τέλος της ζωής.

 

Ειναι και αυτό άρνηση του δώρου της ζωής; (αυτοκτονία όπως έχει οριστεί νωρίτερα;)

 

Που τραβάμε το όριο μεταξύ αυτοκτονίας και επίγνωσης του επερχόμενου θανάτου μας; Επίγνωση της ολοκλήρωσης της παρούσας αποστολής μας στην γη;

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 109
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Οι μύθοι και οι παραδόσεις πολλών ινδιάνικων φυλών μιλάνε για σημάδια που δείχνουν ότι η αποστολή κάποιου μέλους της φυλής τους στην γή έχει ολοκληρωθεί και καλούνται να ενωθούν με τους προγόνους. Αλλες φορές ο μύθος το εκφραζει ως πρόσκληση απο τους προγόνους και άλλες φορές ως διαταγή...

 

Ευχαριστώ για την πληροφορία αυτή. Ήταν καιρός που έψαχνα πάνω στο θέμα! :)

Link to comment
Share on other sites

Οι μύθοι και οι παραδόσεις πολλών ινδιάνικων φυλών μιλάνε για σημάδια που δείχνουν ότι η αποστολή κάποιου μέλους της φυλής τους στην γή έχει ολοκληρωθεί και καλούνται να ενωθούν με τους προγόνους. Αλλες φορές ο μύθος το εκφραζει ως πρόσκληση απο τους προγόνους και άλλες φορές ως διαταγή...

 

Ευχαριστώ για την πληροφορία αυτή. Ήταν καιρός που έψαχνα πάνω στο θέμα! :)

 

Παρακαλώ Τράγου Κέρατο... το ήξερα ότι θα σε ενδιέφερε :angel:

 

Να προσθέσω ότι συχνά ο σαμάνος της φυλής είναι το μέσο επικοινωνίας αλλα σε αυτην την περίπτωση η επαφή με τους προγόνους και τα πνεύματα μοιάζει να ήταν αυστηρά προσωπική (όσα έχω διαβάσει αυτό δείχνουν).

 

Τότε που τα έψαχνα ένοιωσα πως το αν έπαιρνες πρόσκληση η διαταγή είχε να κάνει με την ψυχική σου κατάσταση. Άμα ήδη ησουν έτοιμος και ήθελες να φύγεις ή όχι.

Αλλά αυτό είναι απλά η εντύπωση που έχω εγώ. :)

Link to comment
Share on other sites

Σημασια δεν εχει πως θα πεθανεις αλλα το πως εζησες και το τι εχεις αφησει πισω. (δεν εννοο μονο υλικα)

 

Και κατα παραδοξο αρκετες φορες το πως ζεις καθοριζει και τον θανατο σου π.χ μια βιαιη ζωη συνηθως επιφερει και ενα βιαιο θανατο..

 

Τελετουργικα παντως , γιατι δεν παιζει κανενα αλλο ρολο, θα ηθελα μια κηδεια οπως την εκαναν οι Βίκινγκς..

 

Ενα φλεγομενο καραβι να πλεει μεσα στην θαλασσα

Link to comment
Share on other sites

Σημασια δεν εχει πως θα πεθανεις αλλα το πως εζησες και το τι εχεις αφησει πισω. (δεν εννοο μονο υλικα)

 

Και κατα παραδοξο αρκετες φορες το πως ζεις καθοριζει και τον θανατο σου π.χ μια βιαιη ζωη συνηθως επιφερει και ενα βιαιο θανατο..

 

Τελετουργικα παντως , γιατι δεν παιζει κανενα αλλο ρολο, θα ηθελα μια κηδεια οπως την εκαναν οι Βίκινγκς..

 

Ενα φλεγομενο καραβι να πλεει μεσα στην θαλασσα

 

 

πολλά θέλεις.!!!..σχεδία δεν σου κάνει?

Link to comment
Share on other sites

Σημασια δεν εχει πως θα πεθανεις αλλα το πως εζησες και το τι εχεις αφησει πισω. (δεν εννοο μονο υλικα)

 

Και κατα παραδοξο αρκετες φορες το πως ζεις καθοριζει και τον θανατο σου π.χ μια βιαιη ζωη συνηθως επιφερει και ενα βιαιο θανατο..

 

Τελετουργικα παντως , γιατι δεν παιζει κανενα αλλο ρολο, θα ηθελα μια κηδεια οπως την εκαναν οι Βίκινγκς..

 

Ενα φλεγομενο καραβι να πλεει μεσα στην θαλασσα

 

 

πολλά θέλεις.!!!..σχεδία δεν σου κάνει?

 

απο βαρκα και πανω.. :018bleh:

Link to comment
Share on other sites

Σημασια δεν εχει πως θα πεθανεις αλλα το πως εζησες και το τι εχεις αφησει πισω. (δεν εννοο μονο υλικα)

 

Και κατα παραδοξο αρκετες φορες το πως ζεις καθοριζει και τον θανατο σου π.χ μια βιαιη ζωη συνηθως επιφερει και ενα βιαιο θανατο..

 

Τελετουργικα παντως , γιατι δεν παιζει κανενα αλλο ρολο, θα ηθελα μια κηδεια οπως την εκαναν οι Βίκινγκς..

 

Ενα φλεγομενο καραβι να πλεει μεσα στην θαλασσα

 

 

Μια απλή καύση δεν σου φτάνει άνθρωπέ μου; :unsure:

θα μας βάζεις να φτιάχνουμε καράβια στα καλά καθούμενα; :018bleh:

 

Δυστυχώς η ρομαντική εικόνα του φλεγόμενου καραβιού να πλέει δεν ευσταθει.

Εαν ο αρχηγός του "χωριού" ειχε υπάρξει άξιος πολεμιστής και ηγέτης όταν πέθαινε την θέση της παραδοσιακής νεκρικής πυράς την επαιρνε το καράβι του. Όμως η καύση δεν είναι δυνατόν να γινότανε στο νερό μια και τα κόκκαλα στην συνέχεια πλενότανε και τοποθετούνταν σε τάφους.

Link to comment
Share on other sites

καλα παρτε ενα σαπιοκαραβο να εισπραξεται και την ασφαλεια.. :018bleh:

 

απο οτι ξερω χωρις να το εχω ψαξει πολυ..

 

υπηρχαν δυο συνοδευτικα πλοια απο του συμπολεμιστες..

 

οχι μονο γαι να φουνταρη σιγουρα αλλο και απο φοβο βεβηλωσης απο εχθρους

Link to comment
Share on other sites

Πάντως παιδιά καλού κακού για τελευταία μου επιθυμία θα πω να μου βάλουν 2? στα μάτια όταν θα με θάβουν αν δεν με κάψουν βέβαια.

Δεν ξέρης ποτέ τι γίνετε... σκεπού να συναντήσεις εκεί πλήθος λαού που όλοι να περιμένουν να τους περάσει απέναντι ο βαρκάρης.... όλοι με τα σταυρουδάκια στο χέρι άλλα απένταροι....

γέλιο που θα ρίξω...

:lol::lol::lol:

 

 

Χα!!!!! Καλό!!!! Μάλλον θα πρέπει να προσθέσω κι εγώ κάτι στις τελευταίες μου επιθυμίες....!

 

:lol::lol:

Link to comment
Share on other sites

Από μικρή φοβόμουν πολύ τον θάνατο.. Δεν μπορούσα να τον δεχτώ σαν γεγονός με τίποτα! Ίσως να φταίει ότι έχασα τον πρώτο κοντινό μου άνθρωπο σε αρκετά μεγάλη ηλικία, στα 23 μου... Είμαι από τις τυχερές που μέχρι τα 23 μου είχα όλους μου τους παππούδες και τις γιαγιάδες!

Όταν αποφάσισα να ακολουθήσω το Μονοπάτι, αποφάσισα επίσης ότι έπρεπε να κάνω κάτι να αποβάλλω και αυτή μου την αδυναμία, αυτόν το φόβο που με κρατούσε πολύ πίσω πνευματικά και που δεν με άφηνε να αναπτυχθώ.. Έτσι, αγόρασα όλα τα βιβλία που είχαν να κάνουν με αυτό το θέμα και άρχισα να διαβάζω, κάτι σαν ομοιοπαθητική! Σε ένα από αυτά, διάβασα κάτι που με έκανε να χαμογελάσω πονηρά...

Ένας συγγραφέας λοιπόν, το όνομά του δυστυχώς δεν το θυμάμαι, υποστήριζε πως ο 'Αλλος Κόσμος έμοιαζε καταπληκτικά με τον δικό μας! Οι άνθρωποι, με το που έφευγαν από τον κόσμο των ζωντανών, αποκτούσαν καινούρια ταυτότητα, ξεχνούσαν την προηγούμενη θνητή τους ζωή, έπιαναν δουλειές, έκαναν φιλίες, οικογένειες.... Τίποτα που να τους υπενθυμίζει ότι ήταν νεκροί... Μόνο που καμμιά φορά, είχαν κάποια de javou από τις θνητές τους ζωές, σαν στιγμιαίες αναμνήσεις, εικόνες από κάποια άλλη ζωή... Αλλά δεν έδιναν σημασία και συνέχιζαν τις καθημερινές τους ασχολιές. Από τότε έπαψα να φοβάμαι τον θάνατο... Άλλωστε, ποιός ξέρει πραγματικά σε ποιόν από τους δύο κόσμους βρισκόμαστε.... Σκεφτείτε το...

 

:smilewink: :smilewink:

Link to comment
Share on other sites

Σκεφτείτε το...

 

:smilewink: :smilewink:

Kοίτα...είναι μια άποψη...απαισιόδοξη μεν,αν σκεφτείς ότι κάποια στιγμή παίζει και να πέρασες το στάδιο της αποσύνθεσης και να μην το ξέρεις... :blink:

Link to comment
Share on other sites

Σκεφτείτε το...

 

:smilewink: :smilewink:

Kοίτα...είναι μια άποψη...απαισιόδοξη μεν,αν σκεφτείς ότι κάποια στιγμή παίζει και να πέρασες το στάδιο της αποσύνθεσης και να μην το ξέρεις... :blink:

 

 

ακόμα και έτσι να είναι, μην μου πείς οτι δεν είναι αρκετά ρεαλιστικό αυτό που "ζούμε"...(?)

Link to comment
Share on other sites

Σκεφτείτε το...

 

:smilewink: :smilewink:

Kοίτα...είναι μια άποψη...απαισιόδοξη μεν,αν σκεφτείς ότι κάποια στιγμή παίζει και να πέρασες το στάδιο της αποσύνθεσης και να μην το ξέρεις... :blink:

 

Βασικα αυτό δεν θα ήθελα όντως να το ανακαλύψω....! :blink::blink::wacko:

 

Αλλά δεν το θεωρώ απαισιόδοξο!! Ίσα, ίσα!! Χαίρομαι, γιατί αν η ζωή μετά θάνατον μοιάζει τόσο πολύ με αυτό που θεωρούμε εμείς ζωή, δεν μπορεί να είναι και τόσο άσχημα....

Link to comment
Share on other sites

Σκεφτείτε το...

 

:smilewink: :smilewink:

Kοίτα...είναι μια άποψη...απαισιόδοξη μεν,αν σκεφτείς ότι κάποια στιγμή παίζει και να πέρασες το στάδιο της αποσύνθεσης και να μην το ξέρεις... :blink:

 

 

ακόμα και έτσι να είναι, μην μου πείς οτι δεν είναι αρκετά ρεαλιστικό αυτό που "ζούμε"...(?)

 

Ρεαλιστικότατο!!!! Οπότε κανένα πρόβλημα!!!! :cheerful:

Link to comment
Share on other sites

Σχετικά με τα προηγούμενα... Ο Lovecraft στο βιβλίο του Το Κάλεσμα του Κθούλου έχει ένα ωραιότατο κειμενάκι το οποίο ονομάζεται Ο ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΣ.. Ρίξτε του μια ματιά όσοι μπορείτε και θα καταλάβετε τι θέλω να πω...

 

Μιχαηλ

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...