mandrake Posted October 23, 2005 Report Share Posted October 23, 2005 ΝΕΚΡΗ ΦΥΣΗ Ένα συνηθισμένο,σιωπηλό για κάποιους πρωϊνό. Οι περισσότερες καθημερινές τραγωδίες θάβονται στη σιωπή. Έτσι και αυτή των δύο λουλουδιών. Τη γωνία του πεζοδρομίου ομόρφαινε ένα ζευγάρι μαργαρίτες. Είχαν μοναδική θέση, αφού ξεχώριζαν μέσα στο γκρίζο και προσέφεραν μια αίσθηση ευτυχίας σε όποιον τις παρατηρούσε. Και μόνο το θάρρος τους να στέκονται εκεί και να δίνουν απλόχερα τη ζωντάνια τους, ανάμεσα σε χίλια δυο βιαστικά πόδια,ήταν κάτι το αξιοθαύμαστο. Μια μέρα όμως ένα από τα βιαστικά πόδια τσαλαπάτησε τη μία μαργαρίτα. Η διπλανή αναρωτήθηκε: <<Μα γιατί,αφού ήταν μαργαρίτα. Ήταν πανέμορφη. Την αγαπούσα πιο πολύ και από την δικία μου ζωή. Η ψυχή μου υπήρχε μονάχα για εκείνην. Ποιος θα με προστατεύει τώρα από την ησυχία του κόσμου; Όσο την είχα δίπλα μου δεν άκουγα τίποτα πέρα από τον αέρα να χαϊδεύει τα πέταλά της. Τώρα, στη μοναξιά μου, κάθε ήχος είναι εκωφαντικός. Ποιός κακούργος μου στερεί την λατρεία μου..;>> και ο αέρας φύσηξε την απάντησή του: -Ο ήλιος. Ο ήλιος στη στέρησε. Έπαψες να έχεις μάτια να κοιτάξεις γύρω σου και κάθε στιγμή την αφιέρωνες σ?εκείνη. Όμως ξέχασες πως πως Αυτός την κρατούσε στη ζωή. - Και γιατί να μην πάρει εμένα; Αφού εγώ έκανα το λάθος. -Γιατί εκείνη κοίταζε τον ήλιο και ό, τι την περιέβαλε κάθε μέρα. Ευχαριστούσε τα πάντα με το βλέμα της. Τώρα πήγε κάπου αλλού. Δεν ξέρεις αν είναι πιο ευτυχισμένη, πιο δυστυχισμένη, ή αν όντως κάνει κάποιο ταξίδι. Και αυτές οι οδυνηρές σκέψεις μαζί με το μαρτύριο της απώλειας,είναι κάτι που έπρεπε να περάσεις εσύ και όχι εκείνη σε περίπτωση που έχανε εσένα. -Γιατί; Γιατί; Γιατί με τιμωρεί έτσι; -Δεν σε τιμωρεί...Σε μαθαίνει. -Γιατί να φυτρώσουμε εδώ και όχι σε ένα όμορφο λιβάδι, μακριά από τις επικίνδυνες κινήσεις των άλλων; -Διότι εδώ, η ομορφιά και ο έρωτάς σας, σας έκανε να ξεχωρίζετε και να δίνετε χρώμα. Σε ένα λιβάδι θα ήσαστε μια από τις χιλιάδες ομορφιές. Ο ήλιος σας έκανε μοναδικές. -Και τελικά, γιατί τα πήρε όλα πίσω; Γιατί εκδικήθηκε; -Ο έρωτάς σου, που σε τύφλωσε, και ο πόνος σου σε οδηγούν και πάλι στις λάθος ερωτήσεις. -Θα μείνω λοιπόν μόνη μέσα στη μιζέρια μου. Και ξέρεις λοιπόν τι κατάλαβα; Πως δεν έχω λόγο να ευχαριστώ έναν ήλιο που μου στερεί όσα αγαπάω. Πως δεν έχει νόημα μια ζωή, αφού η απώλεια είναι κάποια στιγμή αυτονόητη. -Και όμως δεν έπρεπε να καταλάβεις αυτό. Έπρεπε να καταλάβεις πως από ?δώ και πέρα θα τα αγαπάς όλα. Γιατί αν κάποιος αγαπάει μόνο ένα πράγμα, όπως εσύ, τότε όταν το χάσει, δεν έχει που να στηριχτεί... Ξέχασες για χάρη της ποιός ήσουν και τώρα που έμεινες μόνος δεν σε θυμάται κανείς. Γιατί μαζί με εσένα ξεχάσανε και οι άλλοι. Πρέπει να τους θυμήσεις... Είναι μια ιστοριούλα που έγραψα προχθές...Ποιά η γνώμη σας? Συμφωνείτε,διαφωνείτε...? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted October 24, 2005 Report Share Posted October 24, 2005 Μου άρεσε πάρα πολύ mandrake! Θίγεις με τρόπο απλό, ένα θέμα πολύπλοκο... Αποδεικνύοντας ότι τα πάντα είναι πολύ απλά, μα εμείς τα περιπλέκουμε. Πιστεύω ότι όλοι έχουμε βρεθεί κάποια στιγμή στη ζωή μας στην θέση της μαργαρίτας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Κι όταν χάσαμε (όχι απαραίτητα λόγω θανάτου) αυτό το κάτι ή κάποιον στον οποίο στηρίζαμε την ζωή μας, τις φιλοδοξίες, τα όνειρα και τις ελπίδες μας, χάσαμε την γη κάτω από τα πόδια μας. Αργότερα όμως (όταν καταλάγιασε η θύελλα των συναισθημάτων), πιστεύω ότι αντιληφθήκαμε το δίδαγμα της απώλειας... κι «ελευθερωθήκαμε». Όσο δεν το αντιλαμβανόμαστε, συνεχίζουμε να είμαστε δέσμιοι... τίνος...; ...Αφήνω τους υπόλοιπους να συνεχίσουν Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted October 24, 2005 Report Share Posted October 24, 2005 ...δέσμιοι των συναισθημάτων και των ανασφαλειών μας!!! Γι'αυτό η "μετάφραση" αυτών των καταστάσεων σε "εμπειρίες" είναι ότι καλύτερο έχουμε να κάνουμε προκειμένου να επικρατήσουμε σε αυτές τις ανασφάλειες και να προχωρήσουμε ώντας περισσότερο "ελεύθεροι" και "δυνατοί"... Νομίζω ότι αυτό είναι που πρέπει να αντιληφθούμε... Mandrake, πολύ δυνατές σκέψεις με φοβερούς προβληματισμούς! Πολύ καλό!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
earendil Posted October 24, 2005 Report Share Posted October 24, 2005 Πολύ καλό.Θα μου πείς ποιός είμαι εγώ να κρίνω, αλλά αν και γενικότερα οι ιστορίες τέτοιου τύπου έχουν γίνει κλισέ, εσύ δε χτυπάς μόνο στο συναίσθημα αλλά δίνεις και βαθύτερο νόημα ,αρκετά αποκρυσταλλωμένο μπορώ να πω και αυτό είναι θετικότατο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Saginie Posted October 24, 2005 Report Share Posted October 24, 2005 Πάρα πολύ ωραία! Είναι σαν να υπάρχουν 1000 λέξεις για το τόσο περίπλοκο θέμα, αλλά εσύ να βρήκες την είκονα! Μπράβο!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Seirios Posted October 24, 2005 Report Share Posted October 24, 2005 Μπράβο mandrake, ...μέ συγκινείς! Είναι τόσο όμορφο νά ζείς τήν διαδικασία πού κάποιος αρχίζει νά μετουσιώνει τίς "στιγμές" τής ζωής σέ μύθο. Όταν η παύση, αρχίζει νά μεταμορφώνεται σέ φθόγγο! Όταν η σιωπή έδοσε τόν καρπό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Aislinn Posted October 24, 2005 Report Share Posted October 24, 2005 Είναι μια ιστοριούλα που έγραψα προχθές...Ποιά η γνώμη σας? Συμφωνείτε,διαφωνείτε...? 15229[/snapback] Με εκανες κι ανατριχιασα!Συγχαρητηρια απο μενα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LordAeon Posted November 1, 2005 Report Share Posted November 1, 2005 Αγαπητέ Mandrake, ( ). ...σε χαιρετώ αδελφέ μου, LordAeon Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sucore Posted November 1, 2005 Report Share Posted November 1, 2005 Συμφωνω&διαφωνω>εξηγω Ναι στο να αγαπαμε τα παντα(που δεχονται την αγαπη) γυρω μας Ομως ολοι μας(πιστευω)εχουμε αγαπησει κατι πιο πολυ απο τα υπολοιπα, αυτο δεν ειναι λαθος(συμφωνα παντα με τη γνωμη μου),εκτος κι αν το αλλο μας μισο ειναι το "Περιβαλλον" μας... θα μπορουσε να λειτουργησει ετσι... Ερχομενοι σε "επαφη" μαζι του ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΜΑΣΤΕ πνευματικα & υλικα.. Τα παντα μας δειχνουν απο κατι, φτιαχνοντας αυτο το παζλ "βλεπουμε" που μπορουμε να παρουμε μερος κι εμεις.. Ναι ειναι μια πολυ ωραια ιστορια, και μου εβαλε αλλον ενα στοχο, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για αυτο B) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αρχάγγελος Posted March 3, 2006 Report Share Posted March 3, 2006 Εγώ ούτε συμφωνώ, ούτε διαφωνώ, γιατί πολύ απλά έμαθα, βρήκα απαντήσεις!!! Η ιστορία ήταν τέλεια!!! Έμεινα άφωνος όταν είδα ότι την έγραψες εσύ!!!! Η ιστορία αυτή είναι ένα πελώριο ψάρι....θα με μάθεις να ψαρεύω???? Τι σε έκανε να την γράψεις? Τι σε παρακίνησε? Ξέρω ξέρω εμένα πάντως μου προκάλεσε θαυμασμό διαβάζοντάς την. Αν θες μπορείς να μου απαντήσεις σε προσωπικό μήνυμα. Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας αυτό σου το δημιούργημα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wizard Posted March 6, 2006 Report Share Posted March 6, 2006 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Z_Tolerance Posted April 30, 2006 Report Share Posted April 30, 2006 Πολυ ωραια καταφερνεις και περνας αυτο που θες με κατι απλο που κανει τη διαφορα :isaycool: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Initiate4 Posted April 30, 2006 Report Share Posted April 30, 2006 Νομίζω η ιστορία σου είναι υπέροχη γιατί είναι μάθημα ζωής να καταφέρουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας ως τον καλύτερο μας φίλο... Με συγγείνησες στο σημείο που λες ότι η μια μαργαρίτα ειδωλοποίησε την άλλη με συνέπεια μετά το χαμό της δεύτερης σταμάτησε ο πρώτη να έχει ετοία ύπαρξης... αυτό που δεν θα μάθω ποτέ είναι πότε να ξεχωρίζω ότι 'μοιράζομαι' εμπειρίες και πότε 'αλλοιώνεται το εγώ μου για' για κάποιο άλλο άτομο... όταν (πολύ ορθά μετέφερες στον μύθο) φύγει η μαργαρίτα τότε συνειδητοποιώ ότι έφυγαν και τα κομμάτια στο εγώ μου που ήταν ξένα... γι' αυτό οι περισσότεροι νομίζω μετά το χωρισμό (σόρυ για το μελό) νιώθουν μισοί.. το κειμενάκι είναι Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.